장음표시 사용
371쪽
C. Cod. vet. Stephanit qimin lectionein con protat Steph.
monem in textia praesere Stepla antis, qu im & Valla in
αὐτῶν εὐεργετης Viae Annou. in Schol. ΗUDI. I. II.
Bas steg. Cass. Dan. l. 3. τὸν πιολοσσων γ τῶν Μολ. Gr.ΗUDs. eia. Ου φαον In hoc cum Thucydule non consentit Corn. Nepos, ite quo vide Longoliuin & Magitiin. IDEM. l. s. τον παπα Filiam eius parutilam arripuisse dicit Cori . Nepos. IDEM. I. 6. ἐπὶ τῆν εστέαν επὶ τῆς εστιας Ar. C. IDEM. & Dan. sed cum einendatione in inarg.
372쪽
ναέων δεομένων Ar. C. ΗUDS. I. Io. ἁσθει εστέρου ἀσθενέστερος Gr. ex emendatione. 'λσθενέστερον Flor. IDEM. I. I a. Praenositio περὶ anae χρεας videri queat vel deesse, vel omitiis esse, ut Piae 1ia udiri posset. Aptiorein enim ita Iam huic loco, qtiain advectium ἔνεκα, censet Stephanus. IDEΜ. ea. . καὶ οὐκ ες τὸ σωμα σώζεσθαι) Perinde est, ac si clixisset, καὶ ου περὶ τῆς του σώματος σωτηρίας. Steph.
373쪽
χρῆμα) των μεν παρόντων &c. & mox των δὲ μελλόντων ἐπὶ πλειτον &c. & patito intra το αμεινον καὶ τὸ χεῖρονω. legit Cicero, locii ni hunc Thucydidis assierem in Ep. 8 lib. io ad Attic. IDEM. I. 7. ἐπιπλώωτονὶ ἐπὶ πλῶστον Cais. l. 9. εχοι εχ ει Dan. Gr. sed in hoc inter vel
habet Mephanita in sua Dionysii Hetilicarnasset editione.
375쪽
προαναλώσειν , βεβαως πιστεύοντες αὐτους ταὐτα προ -ς τοὐ πολεμου τελευτῆς ἀναλωσειν , vel ταυτα ὐφ' εαυτῶν ἀνο α θίσεσθαι, &c. nain καινοπρεπῶς iam plures nega
πλῶονι πλεονι ML Bas. Reg. Cass. l. 3. παρὰ γ περὶ yeg. ead. μέλεινὶ μέλλειν Gr. l. 4. αυτῶ non agnoscit
376쪽
377쪽
οικον Attica constriamone, quae Thucytidi familiaris: demia vide Stephani Appendicem ad stapta de Dial. Au. p. 23. FIUDS. i. s. δε) δη malit S l . tau H lhaec concluissioni apta videmir, & ab ipso etiam Thucydide alicubi huic rei adhibeariir. IDEM. l. 7. δὲ οaως δ' δμως, &mox ἀνυπόπτως δ' ου. Gr.
378쪽
PQ. 3. ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΟΛΟPΟΥ In sequentibus libras,
TOΥ ΟΛOPOΥ. Sic tamen, in hic articulus iungatur cum alio, qtu sima sirur, genitivo, videlicet Dio , tu est, filii; periit te ac si diceretur, του υιοὐ του λόρου. Quoniain au-lein Plaeta a multis vlileo, an limiusmodi locis Mihi here a ticulii ira necesse sit, tanquan sermonis Graeci lege ut anois fieri ictente, ac diversiis quoreii clain locoriim interpretatioiam ex cliversa de liac re opinione orias esse comperio: non pigebit, sumta hinc occasione, quae in utram pie posse partem asserit videnriir, proponere: atque his Ineam sententiarn qitalist inque ea n oinenci Hriira sit adiicere. Primum igitiir ad ipsiliis Thucydusis nomen ut venian anichilo praefixo Θουκυδέδην τον πιλόρου se nominat lib. 4, cap. Io4: 'Επὶ τὸν ἔτερον στρατηγον τὸν έπὶ Θρ*κM. Θουκυδιδην τὸν ολόρου, ος τάδε ξυνεγρα-ιεν. Deis inde passi in , tibi filii nomine posito nomen patris adest, intervcnit articistis. Ita enim Πλειστοάναξ ο Παυσανίου.& Νικὼμ ο Νικ1iράτου , & Λιχας ὁ Ἀρκησιλάου . item Kαλ- λοεπος α Λαοφωντος, καὶ Ἀμαγ όρας ο Ἀθηναγόρου. apud eum leguntur: & in genitivo itidem Πλειστω ακτος τού
Pie quamplitriina hueriecto arii lo legimus . Veriim duo fiant, liae in posse opponi video: unuinest, in Anmolo2 a Gri epigramniariam extare hunc pen
nec non versiun minc eius sepulcro inscriptiun fuisse dici rΘουκυδεδει λόρου Ἀλιμουσιος ἐνθαδε κεῖται.
379쪽
Alteriini, in aliquaeus hinnis ipsitis historici locis non interponi istum arii culilia e nain lib. l , cap. 24 lesen iis, Φάλιος 'Eρατοκλεμ ιυ. Isin etiam lib. 4, cap. II9, tibi quorui clain Laced Iemoniorum, Corintlsiorum, Athenientiunt, & alioritur nomina poniliariti', nusquani interlici eunt videmus. At ego, ait illos qhilaeni verius quini attinet, carmen auald in ellipses sibi perini uere dixerim, &in eo excusari, quae iratici pariter in solutat oratione locum haberent: in illo autein lib. I, cap. 24 loco, Φάλιος Ἐρατοκλειpου, & in quibusdain aliis suspecta nobis librarii fides esse potest. Vertina de eaderri articu si onaissionecti in rot non inibi is, quae tua. 4. G p. D 9 habet, quid respondiendii ni erit Z An quia, cuin tam multa n inina simhil miMcientur , si, quot illa erant, totim interiectus articulus fuisset, aures ostentariis videbariir 8 Vereor cerae, ne cui partim sile dima haec rus ponsio videariir: atqtie
ut hic quoque fides h Drarii in diibitura vocetiar, facit Aristoplianis Scholiastes, qui etina locum afferens sed inendose nia na ex parie scriptum articuliun qtlibus dii in genitivis prirefigit.
Verumtamen si M'ιαφόρ- positiam illum aut omissum suisse qtiis coiiteiulat, Cuna aliorit ira, tviri vero Dionvsu
Halicarnasset auctoritate se dekndet, apti l quem legimus
in hiliolitae titulo, ante pira mitin , Διονυσιου 'Aλεξανάρου τού 'Aλικαρνασσέ-: nec non in fine pira inii, ο δεσυντάξας την, εἰμὶ Διονύσιος Ἀλεξανδρου 'Aλικαρνα be. Utrobique enim ante patris nonien onusturi eue articuliun vi te his: quin etia in , Om illic fu του 'Aλικαρ-iασσεως, Ilic lainen non esse itulein ὁ Ἀλικαρνασσευς, sed non ininus ante latinc non alaatiUiam, quam ante illum genitivi in , orationein articulo Grere. Ut utilean nunc tandena, qtioci sentio de huitis articuli nisu. cficina, Graeci serimonis te es poscere opinor , ut locis huitis rinii ateticuliis adlii beatur,ctim quo non en, quod ελλειπει, & subaticllenduin a nol is est, iungariar: .itGue adeo, qui nobis it si us ἐλλειψ εως index relinqv.ltur. Sed enim in alia pleriique sunt, in missius sermonis legem imiteritum non lervari scit rim, ita nic non servatam ieinperfuisse: sic truncii, ut illa onailso pleriinaqile non ipsbrii maudiorum, sed librariorum, esse videariir. Qiuin etia in hoc a Mo . simile hoc vero esse , Illos halic onus sonem potitis ubi patris & filii nomina in diverso casu pontantur,
380쪽
mia in Lini in eodem, sibi permisisse: quini magis issic.
quam luc, evidens esse posset. Nain chim, exeinpsi gratia, Διονύσιος Ἀλεξάνδρου dico, PIoniana patris nomen in alio casu , Piam filii noinen ponitur, unum statim ab altero discernitire, & ista casuum clive sitas defectilin articii liciti Maiianroclo supplet: nec potest hic oriri eiusnodi error, mi alis clam utrilinuue e lem in casti, genitivo videlicet, postrum est: ut vi elicet nomini filii a siecto patris nomine, haec deinde tanquam diversarinn perlonatalin noinina separentiar. Citiis etT S exena pla ex Scholiaste Aristo-plianis mihi suppeterent, si diutius tritic sermoni inlinoriiri staritissem. Sed fioc quid esse clicemus, PIod cum Διο νυσίου Ἀλεξάνδρου τού 'Aλικαρνασσεως, Cttn ariiculo ante ea in , quae
a patria minimi , appellationem Iezerim tu , postezi Διονύσιος Ἀλεξανδρου Ἀλικαρνασσεύς onuiso eo legirntas 3 omisia
sumne lituarii negli entia articulunt esse dicenuist Videndum, ne potius dicetulum sit, ipsiuiminet Diotiystini lii carticulum praefigere neglexiste, tan plam diversitate casuum defectum articuli ut inodo lovietar ii*plenie: ouamvis alio tui non idein isc, qtii illic, articilli sit liliis Si enim, in s pnim est Διονυσίου Ἀλεξάνδρου, τοὐ Ἀλικαρνασσεως, ita etiἔin I scri lNTe intH Διονυσιος Ἀλεξἀνδρου, o Aλικαρνασσεύς, ariichil his utrobi Pae non filii nomen a patris nomine, sed ab utri uinie non ine appeti itionem a
patria sit natiun quae mininae nomen est 3 distingiteret.
Od. OAOPOΥ Scio Piositam OPOΛΟΥ scri niliun cem sitisse: sed cum non alitincte, qinim ex alicinus veteris li-hri auctoritate hoc attuli1le cre libile sit, illis non solum aliorrum, & mucleni pariter Veteririn auctoraras opponi po est, sed etiani Piorianturi historicorum, Pii filiivn olori ,
non inosi, eum ibisse traditnt. Nam, ut orniciam eos, vii vitam eius s cripseriint, alitiin iis alicubi Diotiysium Halicarnassetin . vocantem eum non alio nomine, lia iv τὸν υλορου , sicut Platonem. τον Ἀρἰστωνος. Locum illuni habet eius Τέχνη, in methodo orationum, quae Ἐπιτάφιοι oc rur. nam cum in mina editione legatur παρὰτω του λόγου καὶ τού Ἀρiστωνος. meam de λόγου in Uλό- ρου mutando coniecturam Vetrustum exemplar comproba- vit: ac seci & in meis Schediasmatis huius ementiationis