장음표시 사용
41쪽
ποιησαι σε την Ἐμίπολιν, μεγα κτημα τοῖς Αθηναίοις , την μεν 'Hιονα εδυνηθη Qθασας σωσαι, την δεδμ ίπολιν ἀπώλειτε. καίτοι Κλεων βοηθων ταις επι Θράκης πόλεσι, κατεπλευσε μεν εἰς μοίπολιν, ἀλλ' ο ς μαχης γενομεγει Βραπιδας μεν ο Λακεδαιμονεκ
ταπτώῖ βληθείς. οὐ μην ἀλλα και Βρασίδας της νίκης
α ισθόμενος απίθανε, και ρμτίπολις Αθηναίων ἀπε--, Λακεδαιμονίων δε ἐγενετο. ενθα και τά ργόνεια οἰκοδομηματα καθελοντες οἱ Ἀμοιπολῖται, Βρασίδεια
ἐκαλεσαν, μισησαντες μεν την Ἀττικην ἀποικίαν, λακωνίσαντες δε κάν τούτω, κα4 την τιμην μεταθεντες εiς
Λακεδαίμονα. γενομενος δε τυγας ὀ Θου ἀίδης . -
λαψε τη ξυγγραφη του ΓI cποννησχακοῖ πολεμου, καίδα τολο δοκεῖ πολλα χαρίζεσθαι μεν Λακεδαιμονίοις, positam, & vi care Amphipolini Atheniensibita sumnae utilem, Elona quidem perveniens servisat, Amphipolim aut perdulit. Atqui Cleon suppetias serens ustibus Tiniciae, navigavit ad Aniplii sim, sta tainen coinmissa pugna a Brasida Laceta Onio victus est, periitque a Muriscinio perito vulnerat . Veremtamen & Brasulas victorian adeprus, moriuus est, & Amphipolis ab Atheniens biis ad Lacedaemonios descivit: tibi & Agnonia aedificia cinn diruissent Amphipolitae, Brasidui appellarum, coloniam Atticam odio hahentra, & Laconum parem minin in hoc foventra, atque honoraein in Iacesti emona triuularen t . Davi dides vero ciani exsularet, belli Peloponnesiam historiam scit u . & propter hM Lacesaemoniis plurimum gratificari videriir, Atheniensnam amem tyrannulem. MDi tiroci Corale
42쪽
- γρύν δε Αθηναίων την τυραννίδα και πλεονἀία .eὐ γ- καιρος αὐτω κατειμῶν Ἀμναίων ἐγενετο. Κοριν- είων κατηγοροῖντων, η Λακεδαιμονίων μεμῖορονων, κνιτυληναίων ααιωμένων, πολυς ἐν τοῖς εγκληροσι τοῖς Ἀττικοῖς ἐρρυη' και τας μεν νικαε τας Λακωνικας εἴπετω λόγω, τας δε ξυμτορας ηυξησε τας πικας, ἔπου και τας εν Σικελία. πέπαυται δε το της ι γγρα ης ἐν τῆ ναυμαχία πιν προ Κυνος σημα, τάτειροι περι υν Ἐλλησποντον, ει α δοκουσι και --ηκέναι Αθηναῖοι τα δε μετα ταυτα ετέροις γράφειν κατελιπε, voa ων-
avaritiam ac sare; ciun alia conixa eos scri rufi non praestarerur oppo nitas. Corin hiis Moliam is, Lac
damoniis succensentitiis, & mulentis culpantibm, gratis dis in Atheniensium crinium insurgebat, Diuoni- victo fias oratiotae extollans, & Ammis calan uates atlgens, e praecipue, qtiae in Sicilia a eprae fuerunt. Historiarn auis rem clausi in bello navali. maod gestum in cima Cynossema, tun est in Hellespo rum t tibi vidimuir & Ath et lenies victoriam Munparasse. Quae vero secina fueriint. aliis sol nila reliquit, Xenophonti videlicet & Theoponi M. Nam plura proelis postea commissa sunt. Nemae enim Complexus est secundam pugnam navalem ciria Cynossi ara, quam Theopompita scripsit: neque eam, quae circi CyZi in conianissi est, in mia Thra*bultri. Tiaeramenes.ssi Alcitvades victoritin reti mira: n te quae in Argi.
43쪽
δαιμονίους, ουτε το κεῖά ον των κακων των Ἀττικών, την εν Αἰγος ποταμοῖς ναυμα - , όπου και τας ναυς
ὰπωλεσαν Αθηνάῖοι, και τὰς ερος ελπίδας. καὶ γL υτειχος αἰπων καθηρε , καὶ ἡ των τριάκοντα τυραννις καθεστη, και πολλαῖς ξυμῶράς περιεπεσεν ἡ πόλις, ας ηκρίβωσε Θεόπομπος. ρο δε των πανυ κατα γενος
Ἀθηνησι δε ομενων ο Θουκυδίδης. δεινὸς δε δόξας εiναι
εν - λέγειν, προ της συγγρα ς προεστη των πραγμάτων. πρωτην δε της εν - λεγειν δεινότητος τηνδε εποιησατο την ἐπίδειξιν. Πυριλάμπης γάρ τις των πολιτων ἄνδρα ψίλον και ερωμενον ιλον διά τινα ζηλοτυ- σας εφόνευσε ταύτης δε της δίκης εν πιείω πάγω
κινουμενης πολλα της ιδίας σοῖίας επεδε ξατο, απολωγίαν ποιούμενος ὐπερ του ΙΠυριλάμπους, και Περικλεως κατηγορίῖντος, ενίκα. όθεν και στρατηγὸν αὐτώ
nusis facta est, ubi Athenienses Lacedaemonios superarimit neque, piae caput Atticorum maloriirn suit, Plignam navalent ad Aegos flumen, ubi & naves & spem deinceps perdiderunt Allieni enim. Tunc enim muriri eorrum eversus est, & tvrannis triginta virorum constitiira, & in mul ascalanaitates incidit civitas, Fas diligentius is ipsit Theopompus. Idna di&s autem iliter Atheniens clarilsinios unus fuit, cuni ie gravis in scin tuto vuleariar, priusqiram sit cret, rebus praefuit. Primum aurem gravitatis in clicendo demonstrationem hanc sectit Pyrilan pes enim qui latri , ex civissius viritin vini m. & anrasiti loco hatntuin, ob suspicioiaem viandam interstin. Hac alitem causa in Areopago mora, magniim septentae sine specimen edulit. Nain cum pro Pyralampe causam ageret, & Pericles accusaret, victoriam o,inuit; unde tinperator ab Atheniensi.
44쪽
ματων ,.οὐκ εἰα τον πλείονα χρόνον προστατεῖν του -
μου. πρωτον μεν γαβ υπο του αενοκρίτου, Συβαριοδοτολμησας, - επανηλθεν εiς 'Aθηνας, συγ σεως δικαστηρίου τευγων ε ω υστερον σε ἐ-οστρακίζεται τη δεκα. Qευγων δε, εν Αἰγίνη διετριβε, κακει λεγε ται τας ἱστορίας αυτον συντάεα- αι. τότε δε την τι αργυρίαν αὐτου μαλιστα τανεραν γενεσθαι' απαν- τας γαρ Αἰγινητας κατατμίζων, αναστατ υς εαρίησε μετα δε την ἱστορίαν Οασὶ συντετάχθαι τω συγγραῖεῖτο προοίμιον, ἔπεὶ των εν τω πολεμω μεμνηται γεγον των , ωσπερ της Δηλου κω σεως, ην περ υ εβδομονετος επι Εὐθυνου ἄρχοντος γεγενηψαί - . μεμνηται δε εν αὐτω και της του πολερου τελευτης, λέγων. ' την τελευτην τοῖδε του πολεμου. ἀλλα καιεν - I -
hiis delectus, princeps populi suit. Pecularias autetn reus est factiis, tanquam avaritia detentiis: ini o eun non passi sunt amplius praeesse populo. Primum enim sub Xenocrito ad Sybarin peregre prosecto, cum Atlaenas re versiri esset, pertiustrationem iinscii susperis, mptus est: postea vero in exsiliuni missus per circennium; si gistis autem, in Aegina conlinoratiir, & illic dicitur historias composuisse. Tuncque in piditatem suam maxime meisit: num omnes Aeginetas Menore opprimens, extaesiti Post Iuram historiam pivoemium ab alictorie oratamini suis reserunt: quoniam de his . quae in bello gesta sint, in eo meminis; in de Deli purgatione, quana cima septinatim an nil tri ab Euthyno alethonte iactam Misse dicunt. Mentionem
.ioque in eo feta de fine belli, dieens: In finem hirius
45쪽
helli. Sta & initio dicit: Motus enim hic maximus Gra cis filii. & parti cuidam barbarorum, & in ira Mam ,
maximae parti hominum. Cum alitem octavam historiam
absolvisset, momo exstinctiis est. Fallinitur enim, qui di xint, non Thucydidae esse octavam, sed alterius historici.Μormiis autem. Athenis sepiitrita est iuxta ponas Mi--ἀ1raina, in loco ANicae regionis, qui appellatur Coela: seu
cum re sisset Athenas ab exsilio, completo tempore prae seripto, & in propria paci ia occulnaisset; seu translatis eius ossibus ex Thracia, mitri illic circessisiete in un ainque enim partem Scirur. & columia Palletam in Coela eiecta est, hoc monosticho insignita: - Thi aedes olori iam Me Hassi usivi arum. .
46쪽
Valentiniani, Valentis & Graecini tempora referri debere existimat Vossus; eurulemque esse arditi viii , cui iis in Hei mogenein de statibus Commentarios una clini Syriano &Sopatro excudit Alclus. Quin & Gesneri suspicio est, non alium esse .ssi Mimiano Mamaeisino, citius ex XXXI Historiariun siibris exstant hocsie ldγri XVIII. nempe quia Ariunimnin ille Graecii se filisse dicit excientis libri xxxi ve his: & phmisis ipsa suis hoc prodit. ad quam coniecti iram ficinandam non lave ac sit argunaentilm , qtu H Ain. Marcellinus ut notavit Valesuas) plurimis in locis imitatus est Tilucydidiani, & nonnulla ab ipso nitimari solet. I. ἁ δε τῆς ἴλης ξυγγραφῆς παρεμβεώ cie siderim Mire Sisseriationeni operis longioris iiiisse fragnientaim, quo videriircomplexus filisse vitas praestantioriini quorian iam orium vini & Historico n. Primus eam in lucidim protrulit, sua me Diu dulis editioni praemisit Aldus r latinitate donavit Isaaciis Casaistoniis: & postea recognovit, pluminisque in locis illustravit Aemil. Portus. ' l. I πολ γαρ ληρ π
λύς-ο ανηρ legendum censet ouaLib. Pag. IV. l. 2. Καὶ συμβουλαῖς) και συμβουλευτικαῖς mal
Iem cum casaut . 'L9. των περὶ) Vide Var. Lect. p. XLIV. ' l. II. προς Αἰακὲν τον Διος Ira de Miltiade Hermonis, i. 6, c. 3 s. adi Rutgersitim in Var. Leet. I. I, c. 9, p. 29. I. I a. Δίδυμος Incertiun, urium hic Di huius is sit, timi
47쪽
Iulii Dietatoris &Trahi virorum telnpominis vixit, & Xα κέντοροs appellaeur ab Arniniano Marcellino, abiique an Didymus cognomento Gaiulius, qui teste Suili deThucyclidis in an clogia ereatis scripsit. Viae Vossitim de Plist
Ticis Gr. l. I, c. 24. l. 13. Φερεκἀ 1 Pherecydae duo, aut plures fuerunt. Νullus duino. quin Pherecydes, cuius frag nentum citat Marcellinus, utem sit ac ille, cui iri meminit Strabo lib. a. & lieni admodum antiquum esse
ostendit Dionys. Halicarn. l. x Anti* ubi inquit, άνδερά
λόγων ουδενος δεύτερον. Vide Salmasium ad Solimn p. 30o; Vossuina de Historicis Gr. l. 4. C. 4; Menagium In Iramenem Laertium. p. 68. 'L I4. Φιλα- Aliis est Φιλαῖος. Saepta anus in marg. ecl. 2 γρ. Φιλαῖος. Amul Tret Zena Φλιος pro Φιλαῖος legirui , exiguo quulein inendo, sed ramen quoa Rei necci uiri, alloique nonnullos musime de cepit, in Philium iniendam diveri uin a Philaeo inter Aiacis luteros ponere Hic turn aliis aliqhuri inter veteres,riun & Pausaniae lini Atticis . non Aiacis, sed Eurysacis Glitis, Aiacis nepos dicitiir. viridotus minen lib. 6, c. 33.
Aiacis filivin iacit. Plutarcho in Solone & Philaeus & Eurysaces Aiacis filii dicuntur. I V. V. l. I. ΔΚ κλος) Fosian Αἶκλος Casa . 'I. 3. Ἀγα- μηστωρ) De lioc , ut de reliquis, nihil memorastile proditur, nisi quod hanc cum in privata fortuna vixerint c teri Athenis Archonta filisse aiunt. Rutgersim Vide Meu
stini de Arctioni. Ath. I. 3, c. r. ' I. 4. τοπε, Μιλτιαδυ Vel cuni Cas bono dicendum, quaedam hic desiderari, vel
glie &c. Nam Herodotiis libro sexto ponit Hippocliden Tisandra filiuna inter procm. qui Sicyonem ADIrigae camsa venerant. Vide Rutrersiam p. 3o. I. s. ἐφ' ου ἄρχον - τος Παναθήναια ἐτεθηὶ Idem testitur Monyintis, citius me minit Metirsi his de Archont. Ath. I. I, c. I 1. Md uterque capiendus de gymnico eius sem ceriainine, Piod runc instinariam. Eusebius Claron. I rem exponit, sed in annum
III Olympia lis Dii refert. Vide & Meuisum de RegmAth. pag. 8a; & Rutpersiti var. Lest pag. 3 r. Αdd. Sc ligerum ad Euseia n. MCCCC I. l. 6. υδε, Μιλτιάδης Εtiain hic desunt quaedam. Non eniim Hippoclides, ciui proxime pra esse, Miltiadis huilis secundi paaer filii, sed Cypselus, auctore Herodoto l. 6, c. 36. Hippoclis au-Dis tred by GO le
48쪽
tem quisnam filius fuerit, non invenio. 'Aλ ωκησεὶ λ ισε Iegit Casau in . & Stepilantis. l. 7. 'Ελλάνικος) Ut cluo Pherecutae, ita & Hellanici duo sueriint: unus Mityle
naeus. annis dilodecim Herodoto grandior, alter autem Milesitis, cuius aetas non satis cognitu'est. Hellanici cuiusdam mentionem facit Thucyd. l. I, c. 97; eundemqtIereponit inter Atticos Historicos. qui forsan idem sit cum eo, citius Asopis citatur,a Marcellino. Vide Vossunt de Historicis Gr. l. I. c. I. & l. 4, c. s. ' I. 9. καὶ &c. Herodotiis hanc historiam resere, sed ita ut Marcellinum alios auctores esse securii in appareat. Quin & Θρακες οι Δόλοκοι ex Herinloto reses e una mallem: cuin Δόλογκοι teste Stephano) ἐθνος Θρακi1ς, Δόλοπες ε νος Θεσσαλων.
l. I 2. καταφευ γου ν ἐπὶ τα&c. 'Eς Δελφούς ἔπεμψαν τους ιδα λεας περι του πολέμου χρησομένο- Ηeroclot. l. 6, c.
υπερτερα. πολλάκις δ' εν κακοῖσι τον ἁμήχανον καὶ χαλεπας ' ' ὐπερ τε ιμ-των κριμναμενων νεφελων ὀρθοῖ. AH.
Flor. Bas. In optimis Aesctiyli editionibus Trag. ἔπτα
προ των θυρων καθεζομένω τ αὐτοὐ ρικιας. nam Herodo ius disertim refert, eum sedisse εν τοῖσι προθυροισι τύισι ἐωὐτοῆ. est alitena ortus error e compendio literariam, &prava pronuntiantii ratione. Rulge uis. ' L Io. ἱρων ουν &c. ορεων τούς Δολόγκους παριόντας, εσanτα Ουκ εγχωριην' ν- τας , καὶ ἀιχμὰς &c. Herodot. VII. l. r. Oi ιλεν οὐν Ita Herodotiis rem narrat, ciuem vicie l. 6, c. et s. ' l. 4. οις καὶ προσδουο ος καὶ προσIούς legerulii in existimat Casili Q. 'l. 8. ἀποθανόντος δὲ μετα παιδος αὐτού) ὰποθανόντος δε απαιδος αὐτου. Idem.
& Steph. ποθανόντος δε μεν ἁπαιδος αυτοP. Rutgersi . ' l. 9. Στὲ σαγόρας) Lapsi is est Marcelliniis, S cuni eo Arastophanis interpres, qui hunc Stes agoraim Miltiadis Cypseli fratrem uterinii in faciunt, ciun fuerit statris eius tuerint
49쪽
fili . Cypseli enim uxor, mater Miltimiis, qui morieb
trur ἀπαπ , in constat ex Herodoto, l. 6. c. 38. Cypselo Inoi tuo, nimis Stesagorae, sive Tisagorae, in elim vorat Aristidis fines. Id enim ex eo liquet, quod Cimonem Miltiadis tertii patrem, Stesagorae quidelm filium , Miltiadae vero Cypseli fratrem uteriniam iuisse tradit Hermi
tus l. 6, c. 3U. Quod fieri non poniit, nisi Cypseli uxoreo mortuo Steti Frae nupserit. Stes agoriis ex ca Gin
nem si is cepit, qui ob stultitiam Xοἁλεμος dictus fuit. Hunc patrein Miltiadis tertii, & Cimonis et iis filii aviani fissile constat. Νain Cimoni duo filii filere, Stesagoras & Milii eles, ut liquet ex Herodoto l. 6, c. 38 & 39. Hic Milti des ad Marathonem vicit: qui male a Cornelio Nepotecti in Milluvie Cypseli confunestiar, ut Cimon Coalemus a Intitarcho citi .irnone Miltiadis tertii filio. Miltiadi tale liberi silere trρο : Metiochiri & Elpinice, e muliere ignora, qua in Atticarn Hisse Marcellinus ait; ex Hegesipyla, Olmri Thraciae regis filia, Cimon, dux clarissimis. vide Rotu Eerstini in Var. Lin. p. 37 & 44. I 4. λ αβάνει Θρακων ide Her Uotum l. 6. c. 39. Pag. VIII. I. s. 'Η δὲ ναύς Vula eundem, l. 6, C. 4 .' l. 9. ἐχθρων) Lacunas in editt. Ald. Flor. Bas hisce verbis quae uncis inclusa vides felicissime supplevit Ic Casaii
scripsit Alchis. I. M. Θουκυδιδμ γένου Si nullis aliis argil- mentis praeter ea, quae sevi tintiir adductus, sibi & aliis periuaserit Marcellinus, Thucyclidem a Mil de genus ditinxisse, inemo ut eorum sententia verior sit, alii, Herini
stim securi, eum a Pisistratidis originem habuisse testati sunt.
n eadem tamen, PIa Marcellinus, opinione gravissimum scriptorem Plutarchum esse vuleo. Riregerisis. ' -. καιμ γιστον τεκμίριον Argumentiini plane fictilneum: si enim
50쪽
Haec est emerulvio Stephani, & Caiatiboni in ecl. Porti: qiiani etiani sequitare Petitias in leg. Atti c. pag. 49s , q97.
Pausaniae locus est Attic. cap. 23. uae nic de notia ine patris Thucydusis scribit Marcellinita, non potuerit tu adducere Steptimum in Anuotat. ad Tiaucyclialem pag. 27I,
tu ei ac Didymo potius assentiri vellet, qtiana plerisipiealiis veriviis scriptori is, qui para eni Tlim di sis Oλορον vocant, non Oρολον. Ita TLucydides ipse IV, io . Dionysius Halicaria. de Arte rhetorica cap. 6 in pta . Palil sanio Atti c. cap. 23. Hurariniis in Gnione princi p. Aristidiri Tona. III. pag. 2oo ecl. Cant. Tlieni istius Orat. IV, pag. 6o ed. Harii. Agailitas ta . II, p. 62. photius Bibliotii. f. X, ubi male edit 1in est Uλουρε, Iro χλορε . Sisulas in Θουκυδεδης & ὀργῆν. qui etiam in, O ρος ad patreni
Tliticu L respicere pomit, & Schol. Dionis Grysostonii in Schol is Morelli ad I ionem pag. Io6. Si Dictynuis coluinna in in sepulcm Thucydidis positam sua aetate silpei filisse, & insciiptionem illius sibi lecta in testatus iiii 1set.
respondera posset , omnia loca scriptoriana veterian , in qui-lnis patri Diti dictis Oloro nomen est, e scriptiira colum irae einendanda esse. Sed hoc non liquet e verbis Ma
cellini, e quibiis nihil aliivi colligi potest, quam Dictyna uintestimonitina coluinnae ad sententiana stram stat Ilien clam adishilniisse: qiiod ille etiam diu post eam abolitam fama qua- dana accepisse potuit. Hoc qitoque scrupulum iniecit, qtiod Marcellinus regem Tilracii ira, cuius nonam patri Thucydidis tin poscit in filii, & χλορον appellat, & quod Herodotiis VI, 39 & 4i χλοοον regem Thracuna naeinorat. Ta men viri mulitissimi Vossius II Institit. Orator. I 3 , 3, I de Histor. c,raec. 4, itemque Fabricius II Biblioth. Graec.