장음표시 사용
1301쪽
- IN. LIR. VI. ANNAL lv M TAc Ti. iror uratores urbis xiv. sed exconsulares viros, quos audire negotianrbisjussit, ut omnes aut magna pars adessent, cum Adia fe-νent. Sed intellegit judiciaria acta. Fuerunt & Registra quaedam publica, praeter liaec Acta de quibus Vopiscus in Probo: VIus sum etiam Registris scribarum porticus Porphyretica, Actis etiam Senatus , ac populi. Perierant haec publica acta Asisma appellat Dio) qua vetustate, qua , incendio αsed reparavit primo principatu suo Tiborius, tribus Senatoribus ad describendum conquirendumque dilectis. Adi Graecum eum scriptorem lib. Lvii. in astis anni Dcc Lxix. Dixi ista uberius, id praeter rem, ut constaret in parte juventuti, quae esssent illa Acta, quorum testimonio totiens noster aliique inmemoria rerum usi : quaeque habita semper historiae materia dc seges.
lim qui damnati gravioris criminis, puta Majesta- ωρ. tis, Perduellionis, Tyrannidis: non ipsi solum δ' adflicti & perditi, sed nomen dc memoria eorum.
Deterrere omnes a culpa simili volebant, non poenae modo, sed ignominiae metu. Itaque haec duo sere usurpata: ut nomen deleretur, ut em-gies tolleretur. De nomine, Cicero Phili p. x i v. nomen e Fastis sublatum decreto Senatus esset: Cum totus consulatus est ex omni monumentorum memoria remulsus. noster lib. ii. Nomen Pisonis radendum Fasis censuit.
Lampridius in Eligabalo : Nomen Antonini erasum es, Senatu jubente. Radebant igitur : sed Zc saepe contenti erant per dedecus oblinere aut lutare. Lampridius Eligabalo : Misit quio in castris statuarum ejus titulos luto tegerent, ut fieri solet de Tyrannis. Eusebius pulchre Eccl. Histor. lib. IX. cap. ult.
1302쪽
que honori ejus aut liberorum per singulas urbes positi erant, partim ὸ sublimi in terram detracti confractique sunt; partim ut videntibus inutiles ferent, obscuro quodam colore obducti ornigrefacti. At de erigie fracta et abolita ; Ambrosius i Vide
quemadmodum in civitatibtis bonorum Principum imagines perseverent, deleantur Urannorum. Capitolinus in Gordianis: Statuas Maximini dejecerunt , imagines perfregerum, nomen publicitus eraserunt. Livius de Atheniensibus : Rogationem extemplo tulerunt, ut Philippi statua, imagines omnes nominaque earum, tollerentur delerenturque. Iuvenalis: Frangenda miseram fansat imagine gentem. Eusebius loco quem dixi : Ἀνδ ι,-ς - ο uim σαώστι εις HU
και ais τοῖς UM ἐρα- ροπέῖν :Statua etiam 'uotquot in honorem illius fuerant erecta, smiliter dejecta oe protrita sunt : ae ludibrio is irrisui exposta omnium qui injuria o ignominia a cere eas vellent. Ratio autem ista abolendi duplex. Prior, ut modeste id fieret, &per magistratum submoverentur e publico conspectu. Cicero in Verrem iv. Centuripinorum Senatus decrevit, ut qua salua C. Verris ipsius is filii essent . em Ousores demoliendas Iocarent. dumque ea demolisi eret, Senatores non minus XXX. ad
essent. Suetonius Domitiano : Senatus scalas inferri, cineo ue
o imagines ejus coram detrahi ct Uigi solo j t. Altera, ut
per impetum , 8ctota res permitteretur furori cuidam plebeio. Tum receptum, laqueos statuis altioribus injicere, atque ita detrahere. Iuvenalis: - descendunt statua . restemquesequuntur. Seneca, seu quis alius, in Octavia: de statuis Poppaeae:
- --- -membra per patres trahunt
Deducta laqueis. Ita enim recte illic legimus, non Diducta. Plinius graphice hoc totum depingit , Panegyrico ; Ergo ista quidem area or auca manent manebuntque quamdiu templum ipsum et ilia auistem aurea H innumerabiles, strage Cy ruina publico gaudio litaverunt. Iuvabat illidere solo superbi os vultus, instare
ferro, savire securibus, ut si singulos ictus sanguis dolorque se,
queretur. Nemo tam temperans gaudii seraeque velim scribi, fer que) Ietitia, quin instar ultionis videretur cernere laceros artus, truncata membra, postremo truces horrendasque ima ines alectas lego objectas) excoctasque flammis, ut ex icta terrore minis, in usum hominum ae τoluptatos inibus mutarcntur. Moa autem hic damnandi imagines sane antiquus.
1303쪽
IN Lia. XI. ANNALI vM TACIT . Q Ex Cicerone colligo, pro C. Rabirio': Sext. Titius, quod habuit imaginem L. Saturnini domi sua, condemnatus es. Vbi& hoc vides. culpae fuisse vel privatim damnatorum imagines habere. Qua mente illud Taciti scriptum, lib. xi. Ac primum in vestibulo imaginem patris Silii M. abolitam demonstrat: Pulchre Ambrosius Oificior. lib. I. cap. x Lix. Si tyranni aliquis imaginem habeat, nonne obnoxius es damnationi t
1304쪽
SED. ILLOC. POTIUS. REVERTAR. CIVITATEM.
1305쪽
1306쪽
e Crispo Passieno lubet paullo amplius adtexere, illustri cumprimis viro dc oratore. & maxime ea quae Scholiastes vetus Iuvenalis curiose rettulit ad versum Saturae I U. - venit Crispi jucunda senectus. Crispus, inquit, municeps Visessiensis, tirocinio suo,in Senatu ita coepit: Patres conscripti, o tu C
sar. propter quod simul oratione malim orationem, ut duplex caussa laudis fuerit , & Libertas dc Eloquentia) plenissime a Tiberio conlaudatus , plurimas sponte ea pas apud e. v. egit pro qua re in Basilica Iulia ejus statua posita est. Consulatus duos gessit. Uxores habuit duas, primam Domitiam, deinde Agrippinam ; illam amitam , hane matrem Neronis Cafaris. Possedit bis mitti sestertia. scribo, bis milites sestertium: quia homo praedives , dc Suetonius ait Neronem hereditate ejus ditatum.) omnium Principum gratiam adpetivit . sed propuὸ Caesaris excidit nota praenominis C. id est, Caii. nam hunc intellegit) quem iter facientem secutus est pedibus. Hic nullo
audiente a Nerone interrogatur a Nerone ξ imo vero a Cesa. in quem scelus hoc incesti competit. nisi mavis, Hic illo a diente , a Nerone inter. ea mente, ut Cajo praesente , a quopiam Nerone: qui adularetur foedo Principi, & simul huic insidiaretur, sit rogatus.) Haberetne, sicut ipse, cum sorore germana consuedinem ' Nouaum . inquit , quantumvis decenter c, caute, ne aut negantem eum argueret, aut adsentientem sibimermendacio dehonestaret. corrigo, ne aut negando eum arg. aut adsentiendo semet dehon.) Periit per fraudem A rippina, quam heredem reliquerat, funere publico elatus es. Scita narratiuncula. quam tamen ego ad Passienum hunc traho, auctore
ejus valde invito. Nam ille dormiit, an stertuit refert ad Crispum
1307쪽
Iu Lia. XII. ANNAL lv M TACITr. myspum, qui sub Domitiano. Atqui Vibius ille nomine fuit: nec
quadrant in eum re aut aevo, quae hic dicta. Mira μιΤιωρια Scholastae, alias doeti. Sed & noster amicus, cur rescribit municeps Vercellensist 'Eυλομι ad Vibium illum, fateor: at non ad Passienum. Quamquam Uiselliae municipium etiam mihi ignotum. An Vitelliensis ρ an Vitelliensis quae loca Italiae reperies. De morte autem hominis, quod Hieronymus ecce Chronico, eam Principe Caligula ponit, anno ejus secundo: Passienusfilius, 'aude hereditatis sua necatur. sane falsum est. constat enim sub initia Claudii obi isse . ex Suetonii Nerone capite vi. Itaque trajeetitia ea nota Hieronymi, ut in Chronico illo multa. sed Zc emendanda
sic : fraude heredis sua. Agrippina enim illi heres, di per ejus fraudem, ut diserte in Scholiastae extremis hic verbis legis, periit.
Fuit ec Passienus pater, Senecae nominatus lib. II. Controvers. g.
Ad quem pertinere censeo Velleii verba libro ii. Triumphalia omnamenta ex Africa ei tribuentis: idque sub Augusto.
In provincias Caearis olim Legati aut Propraetores missi. in pro- ω
vincias dico majores. Nam quaedam minores nec tantae rei. si Procuratores saltem acceperunt. Quorum praecipuum ac proprium munus 3 ut reditus ac tributa colligerent, aliaque quae ad fiscum :sed quoniam, nullo alio Praeside, res saepe cogebat jus inter provinciales dici, etiam in re criminum ι factum ut jurisdictionem aliquam sibi sumerent, Praesidium exemplo. Id Procuratorum genus, notae & discriminis caussa, dicti passim in libris legum .
Procuratores vice Praesidis, aut cum potestate. uti. II. C. Depa nis. l. ii l. C. Vbi causL. fisc. l. Iv. C. Adleg. Flav. de plag. Dixi, jurisdictionem sumerent. revera enim non habebant. Equites quoniam erant aut liberti. Tacitus in vita Agricolae: utrumque Avum habuit procuratorem Casarum, qua equestris nobilitas est. Diol. Lili. Rri τους ἐπιΤρόπους non recte interpres vertit Curat res)-τους -ς τε προπιωγμνω
--. id est e Procuratores sita enim appellamus eos qui puιlicos reditus colistunt, erogantque) in omnes provincias tamsuas quam populi Cafar mittit, quosdam ex equitibus , quosdam . libertis. Itaque nec judicia nec acta corum rata. vocarique poterant ad disquisitionem Principis aut Senatus: quoniam lege apud eos agi ut ad rem, dc sollenniter loquar) nefas. apud magistratum solum Populi Romani, prove magistratu actio lepis fuit, ut Consules. Proconsules; Praetores, Propraetores: qui omnes e Senatu. apud equites non fuit, multo minus apud libertos. Inter equites excipio unum Praesectum AEgypti, apud quem, ut Tacitus notat ,
1308쪽
11I4 I. LIPs II Excvnsus lege agi permisit Augustus, decreto quodam singulari. Attamen procuratores isti provinciis praeerant, & jus saepe in crimine tamus a capitis dicebant. Exemplum in Pontio qui Iudaeae procurator non enim illi provinciae proprie Praeses sententiam tulit de capite nostri capitis, Christi servatoris: exempla in Petronio, Cumano , aliisque vulgo apud Iosephum. Idemque in certis minutis provinciis factum , quibus regendis solus Procurator. quarum aliquot Tacitus recensuit i. . Histor. Dua Mauretaniae. Rhaetia, Noricum, Thracia, quaqua alia Procuratoribus cohibentur. rc praeter eas notabis Alpium maritimarum Procuratorem, item Ponti,
Epiri, pluresque. Haec clara fatis & certa. Ad hos Procuratores, Claudii, me judice, accommodamus edictum , j libentis ut in provinciis corum decreta proinde rata sint ac si ipse statuisset. Nam ad fiscum itum si aptas: quid fiet communibus ec late conceptis Comnelii verbis 3 Rerum, inquit, a procuratoribusDis judicaturum. pariterque indefinite extulit Tranquillus, quae procuratores fui iujudicandosatuerent. Adde subsequentem Omnem Taciti orationem : videbis non aliud eum indignari, quam quod jurisdictio communicata cum equitibus & libertis: de quo toties inter ordines olim certatum seditione aut armis erat. At procuratores qui rei familiari tantum impositi, qui in provinciis Proconsulum aut Legatorum: plane privati erant, dc insigne in eos exemplum a Tiberio
Asia Lucillius Capito accusante provincia , caussam dixit, magna eum adseveratione principis, non se jus misi in servitioris pecunias familiares dedisse. quodsi vim pratoris usurpasset, manibusque --
litum Uufforet, spreta in eo mandata sua, audirentsocios. Plane ergo privati. tunc quidem. Nam postea jus acceperunt de fit calisaltem pecunia cognoscendi, ut praemonui. Idque Dio etiam adsignificans ait, εγαν ἰξί, τι M. Hi posteriores Procuratores multi erant, dc sparsi per provincias omnes: illi, pauciores dignioreique. Dio excipuas habere Proconsulem provincias videtur ab administratione Procuratorum. Addit enim ad verba libri Lili. quae su
m . quasi Proconsules reditus collegerint ipsi in provinciis suis.
Fallacia verba, quae virum doctum nuper induxerunt, non me. Plantissime enim in Proconsulum etiam provinciis procurato a. Dio ipse docet ; Ec πιινῖα, inquiens, ουsiως - ἴθ- τε i S. τἀδι ia M. ideli, In omnes gentes, tam qua fari quam quAE o pulo adtributa. At qui provinciae omnes populi , Proconsulem
fuere. Vlpianus item de Off. procons. Sane, inquit, si Ascalis
1309쪽
IN Lis. XIII. ANNALI vM TAci Ti. 12 Ilipeciιniaria causasit, qua ad procuratorem Principis respicit, me lius fecerit e abstineat. cujus vana dcirrita monitio, sin Pr consulum provinciis Procuratores nulli. Quae crgo Dionis verborum vera mens λ Non alia, quam Procuratorem in aliis quidem Provinciis omnes reditus colligere, quia omnes Caesaris hicique sunt: at in Proconsularibus non omnes, quoniam vectigalia quaedam vetera ipse Proconsul colligat in populi aerarium usumque mittenda. Dictum satis, si addo ; Procuratores solius rei, Rati nates potica dictos, ut a prioribus illis distinguerentur. quoniam illi rempublicam etiam ; hi ibiam privatam tractabant, rationesque Pecuniae principalis.
ormam dandae tesserae petendaeque in parte expresi cis sit Appianus iv. Civilium : ο Λακι , inquit, A. πτει ι τους χιλιάσχους ἡ-- ςρα Qii Kαi ιρD- , οἰ ο ιφε ον - αἰ τ α ρ-μsν τ ροαὶ ς, ερο α νψμ ναυ ἰώ τ α ροῶντα τὰ συν- , ἰmALνα - βααλει βι ἔλιον ἐφη- ρειρον ζ ιθ κώου mρον . Atque olim ca data videtur sine voce , inscripta vel insculpta brevi ligno; unde Testerae nomen. de quo Polybium adi lib. v i. sub Impp. vocale id signum. Dabant autem plerumque nomina deorum, aut heroum : etiam Graeci. Pausanias libro x Cum utrimque a ducibus de more militi tessera darentur ortuitu ad oraculi verba apposita data sunt, a Thessalis Itonia Minerva, a Phocensibus gentis auctor Phocus. Etiam Persae,si Xenophonti fides lib. vi i. Παιδώ.M. dc iii. ubi a Cyro tessera data Zας -- H χ ε ἡγεμο . aut Zoος - ρ. Suetonii loci bini non fani in hae Ic. alter Cal. cap. Lum. Signum, ait, more militis perisse. Θ Caio
1310쪽
11is I. LIps Ir Ex Cunsus Iovem dante. Chaeream exclamasse, Accipe ratum. ubi restituo magnanimi viri vocem littera addita, Accipe iratum. alter cap. Lui. Solitus modo signum petenti, Priapum aut Venerem dare;
modo osculandam manum erre formatam commotamque in obscanum modum. Libri veti. commitamque , aut , cammatamgue, Scribo , gammatamque. Gammata manus, insertis commixtisque digitis ad formam ejus litterae: qui mos in Italia dc nunc. Sic lapides Gammati: non solum qui iniculptum Gamma habebant, sed qui literam eam exprimebant transversi. Scriptor Gromaticus: Solent termini occurrere, qui lapides tam longiores sunt quam qui latiores sequendi: hoc est, aut si cursum dirigunt lineares , aut sigamma faciunt transversi Malo etiam in Suetonii verbis, obseanum uodum, quam modum. Facit ad lucem infamis hujus signi Lampridii locus Eligabalo: Neque umquam verbis pepercit infamibus , cum is digitis impudicitiam sentaret . nec ullus in conventu se audiente populo esset pudor. Scies amplius tu tiro, Tesseram duplicem fuisse: unam quae ad excubias, alteram quae ad pugnam. De postrema Tacitus lib. m. Histor. Eadem utraque acie arma: crebris interrogatιonibus notum pugna signum.
Cap. lim aerario praepositi Quaestorest notum. Causa immutandi z9 sub Iulio Caesare orta, anno urbis DC cix. Quia enim a sente Caesare Quaestores creati nulli, aerarii cura Adilibus dum bus commissa eu: nec rediit postilla ad Quaestores. Dio diserte notat lib. xLiii. AEdiles ergo praefutile videntur non enim immutationem reperio) per annos fere decem dc septem, donec Augustus Praetorios lubstituit. Factum anno Dccxxv r. Dio lib. Lit r. Κή ἐστε eἡ χνεμώτων - μοσίω ἐδίκαν, ἐδαιώσα ἡ πια, νώι IAκtim H, ς m ἀκυ ί κηιπν σφῶν, Aa, . εκ P ἰWα γηυπων ἐκέλGn. id est: tauoniam aerarium publicum inops pecuniarum esset . quasdam mutuo sumptas in id contulit: is administrationi earum duos Praetura funcros in annos gulos electos prae ij P. Suetonius c. xxxv I. AucZor fuit, ut cura aerarii a Euaesoribus urbanis ad Praetorios, Praetore e transiret. Tacitus hic. Ideo
in monumentis id aevi historiisque , Praetores aerarii , inscripti passim. Mansit ad Claudium, qui curam aerarii Saturni auay
ribus reddidit, quam medio tempore Pratores aut utique praetura functi sustinuerant, ait Sueton. cap. xxiv. Ita tamen, ut honores iis extra ordinem permitteret, ait Tacitus, ne metu osse lautim segnius considerent. Quem Dio explicat, in Claudio : T. σ