장음표시 사용
401쪽
3 C. CORNELII TACITI pellendum, infusavit; adverso senatu, qui Lepidum
mstem magis quam ignavum; paternas ei angustias ta nobilitatem sine probro actam, honori quam ignominae habendam ducebat. Igitur mi ilus in Aliam. Et de e frica decretum ut Caesar legeret, cui mandanda fo-
. ret. anno suo proconsulatum. Inde apud no. situm hune in Agricola, Oderat jam
a nur, quo proconsulatum ., sia γ . frica sortiretur, hoc est, sorte duce. Ira, utram earum regeret. Quod minus animadvosum suspectum mendi locum serit eruditist . Lipsio. Haec ordinaria & solennia. At factiun interdum urgentibus provinciarum Iehus, ut ditata in proximum annum sorte unius e Consularibus , altera provincia extra ordinem iudicio principis vel Senatus mandaretur: quod in Asia nescio an factum. pacata dc Quieta provincia. In Africa.turbidio te non semel accidit. apud Sue tonium , Galba Asricam proconsule
biennio obtinuit, extra sortem electus ad arinandam pro innctam . Oistestina di lane o barbararum tu mutita inquietam. Idem exemplumbie, ubi Blaesus extra ordinem electus Africae pacandae, & sequenti anno continuatus. In Suet. vitellio
ea isse alia, quod ille duobus annis in
Asrica: nam priore sortitus eam ex Consulatu ordinatio; altera legatus
fratris , qui in Consulatu sustinus ipsi, de ideo sequenti anno sortitus Consularem provinciam. Causa alia imperii extraordinarii apud Xiphilinum in Tiberio, penuria Consularium aut praetoriorum. qui exhausti ejus tyranni saevitia. τοσουτον πολλὼθ γ των ra ἀμων η, τ βουλα-
Alii exponunt tamquam adhuc sortiendam iuillet. Sed si haec vetasO-ἔπleatentia, non addubae: auctor, j1., eur enim illa potissimum exciperetur nam qui ita loquitur, ad alias sortes , puta Bithyniae, Cretaeocc. admigii in intelligeret. deinde cidepellanssi verbum arguit, eripi debuisse, quod iam habebat, in cujus possessione erat. sortitus igitur suerat Asiam , & ubi prior proconsul decessisset, eo profecturus erat. POmpeius autem id concedendum negat et
verum sortem eam illi adimendam esse. non ob hoc quia Asiam sortiatus erat : sed quamcunque provinciam obtinuisset. non quod ad sortem confirmandam eripiendamve quidquam pertineret. Itaque versi
num, a quibus dissentimus, opinio. non aliter locum habere possit, quam si statuamus de una provincia plures simul in sortem mitti solitos : tum enim fieri potuisset, ut unus aliquis excluderetur. Sed hoc numquam factum esse puto. Quin sicut olim in libera rep. tot magistratus suisse, quot sortes, tot autem sortes quot provincias, ut ita singulis. qui sonirentur , sua eveniret. Liv. 32, 27. Sex maiores in anno primum ereari: crescentibus jam provinciu laetius patescente ιmperio. & mox: priui de Haroribus transacta res , q- rra diserte poterat. tiriana Sosia; peregrina jurisdictio Minuria obtigit. Sardiniam
Accius Oc. est sortitui. Eundem igitur morem sub Ausulto de pollea in sortiendo suisse , planissime docet
a λευι tor vires quot er provinciae
sunt inter quas hane ipsam Asiam
modo numeraverat γ quor psi vi in eligere, sortiri jubet. Non igitur plures
de una provincia, de si de pluribus provinciis to idem viri, arum m
402쪽
ret. Inter quae Severus Caecina censuit; ne quem 3 3
magistrauum , cui provincia obvenisset, ' uxor comitaretur : multum ante repetito, concordem sibi conju
gem'fex partus enixam : sieque qua in publicum s rueret domi servavisse, cohibita intra Italiam, quamquam 1 e pluris per provincias φ quadraginta stipendia expletiisset. Haud enim frustra placitum Olim, ne fo
minae in socios aut gentes externas traherentur inesse munerum comitatui Φ quae pacem luxu, bellum form dine
persecta esset solutio, non poterat dignosci, quid cuique esset obventurum . Et proinde Aliae sorte nullo modo depelli potuit Lepidus nisi illa jam obii illa. Ouid Metcerus senserit,
novi. μιι nil emius. Ego vero non
simitum nee sontendum habuisse ceni Eo. Sotriti solebant Asiam de Africam. Sed quia extra ordinem deli-febatur. cui mandatetur Africa, resta-at Asia sola. Quid igitur sorte opus rPorro de his sortiebantur duo consa latium omnium vetustissimi. Horum priorem fuisse Man. A milium L pidum accipimus: ita ad hune iam Asia sine sortitione pertinebat. Hacte. nus etiam obtinuisse potest dici, nempe spe ae deliinatione de sua de omnium . qui non eissent ei malevoli, di ea si careret veniente anno , inde depellebatur. Quid ergo est 3 Impedivit virum domissimum vocabulum dari, quod putavit locum non habere, nisi uti ue urna intercessisiet. At Gra nihil aliud hie Tacito quam provincia . iive sone, sive sine sorte haberetur, ideo, quia rite ac solennitta non nisi per sortem habebatur : ut saepe apud Livium. Sic lib. 2. Idus
quoque praecipuum 'datum sorti Mace
doniae . tit centuriones mitesque Dere
res scriberet, quor verit, consul usque ad quinqua tuta annos. sic cum Cicero coniunctionem se tu, necessitudinem
sertu, dicit, nihil aliud dicit quam
communis provinciae conjunctionemee neta: situdinem. Lib. 2. epist. Is . ad eam ne es tu mem , q-m nobusori tuba er , consueruonem qu iue acredere. hoc est, provincia conjuncta. Inviti omnibus scriptis ita tenendum ; nec magis victorio ad edendum fors quam Gebhardo ad probandum aecidere fuit intima causa. sed de frustra captatur τὸ deperire. Neque enim id aliter dicitur quam dejicere honore Livio , lib. 39. Coi
rantque ad dejiciendum honore eum e de
Δtrudere Suetonio in Iulio, detrudent Domitii causat non sane quem
jam habebant, in cuius possessione erant, sed quem petebant, spe tantum & votis sibi uespondebant. Grais
I σν eomitaretin. olim id ii solens. Declamatores apud Senecam patrem, lib. I x. Controv. de Flami
nino. Hic est Fiami nus qua exiturus in prownctam, uxorem a porta dimisit. de alius : In si e tecum rexorem non
mi simio 8 ut salva provincia sis, epte
mus meretrici bonam mentem. ita lo
go locum eum de distinguo. Nec increbro usu etiam temporibus Augusti. ut ex Suetonii verbis apparet, cap. xx Iv. Disit nam θυιrissima
rexit. ne legatarum quidem cu quam . nisi gravare, hibernisque demum men- ω, permisit uxorem intervisere. Sed
irrepsit: bc Germanico Agrippina inprovinciis comes, ipsi Augusto Livia Dpsius. a Luadraginta stipendia. J Est ergo idem ille Caecina de quo supra lib. r. Luadragesimum id stipendium carina parent aus imperitanda habebat. Idem.
403쪽
3 6 C. CORNELII TACITIctine morentur, ta Romanum agmen ad smilitudinem
barbari incessus convertant. Non imbecillum tantum,
imparem laboribus sexum; sed si licentia adsit , δε-
vum , ambitiosum , potestatis avidum : incedere inter milites, habere ad manum centuriones : φ praesedisse nuper feminam exercitio cohortium, decursu legionum. Cogitarent Us , quotiens repetundarum aliqui arguerem
diae morentur. J Μale vulgo interpretantur. Multum enim interest,utrum quis eum illis dicat pacem impediri a cierabin ; an cum hoc , in Pace mulieres magistratuum videlicet conjuges, si viros comitenturin impedimentum esse res ex praescripto legum de commodo sociorum administrandi.
i Barbari inee . J Germani, Galli , Persae. uxores, & concubinas secum in bella ducebant, ut Caesar, Tacitus, & alii reserunt. Muretus. 2 Prasidisse nuper femrnam. J Tm- sit Plancinam. supra: Nee Plancina
se intra decora feminu renebat, sed exercitio equatum , decursibus cohortium interesse. Lipsius. 3 Plura uxoribus objectari. J Pro eisci autem Proconsulem melius est sine inore e sed O cum uxore potest, dum- mari sciat, Senatum Cotta ct Messalia Us eensuisse futurum, nisi quid uxores earum, quι ad incia princiscuntur, δε- -rant , ab inis ratis, O Diudicia
exigatur. L. ΟDservare. D. De Oisc. Procos Muretm. sic Iuven. Sat. s. Stuu sancta cohara com tum , si nemo tribunal Vendit acerseeomer; si nullum in ea iuge crimen e Nec ρ' eonventus, ct eum per F-
vocat harpyias, illas Proconsulum uxores. Sic accipio Martialis epigramma :Gentib- in Libyeu Mxor tua, Galla.
maduca faeda crimine avaritia. Aurelius.
4 Duarum egressia coli. J Rati hoe ceperunt , quippe nihil habent de egressu, qui proprie hic perstringitur.& de quo etiam intelligendum hoc ex
, 63. de Sabino: neque enim an erat coniugem liberosque s Germanici
percolere , sectator domi, comes in pu-btico. Neque enim illustriores viri Reminaeque sine magna comitantiam deducentiumque si uentia in publicum prodire solebant: non domesticorum modo, verum etiam aliorum. qui officii causa cultusque eos sectabantur. Vnde Labeo in I. I s. g. 16. de injur. comitem desinit, qui freq-enta di eujusque causa ut se'Meretur , destin im est. Sed solitus ille comitatus ier- me consistebat ex familiaribus de clientibus : at magistratuum egressus etiam aliorum honestorum virorum , praesertim si qui ipsorum ope gratiaque indigerent, praesentia decorabantur. Cuius rei plurima passim occurrunt exempla. De Cicerone, Druio , Gracchis quanta frequentia deducti sint aliquando, nota res. Id multo magis in provinciis iactum credibile
est, quum ab uno ibi Penderent
404쪽
ANNALI vM LIB. III. 3 7 Oppiis quondam, alusique legibus constri lae, nunc
φ vinclis exsolutis, , fora, jam ci exercitus regerent. Paucorum haec adsensu audita, plures ob-3ψturbabant, ' neque relatum de negotio, neque Caecι- nam dignum tanta rei censorem . mox Valerius Meilallinus, cui parens Messalla , ineratque ' imago paternae facundiae, respondit : Multa duritiae veterum melius is laetius mutata, neque enim ut iam, obsideri urbem bellis, aut provincias hostilis esse. ta pauca feminarum necessitatibus concessi, qua ne conjugum quidem penates , adeo socios non onerent ; ' cetera promistua cum ma
omnia. De eiusmodi cultu Martiat.
Epigr. 3, 36. Isarriam ut primo semper te mane sa
Per metumque trahat me tua sen
i Oppus quandam. I Lex Oppia, quam C. Oppius trib. pleb. bello Punico destringendis mulierum cultibus tulerat, siduntaxat una fuit, quid est quod ejus meminerit Tacitus in numero plurativo i sie Tertullianus profert leges Iulias & leges Papias. Sic Vlpianus caducarias leges. Si e Plinius Voconias & Iulias trires, ut alias ob servavi. Equidem usos auctores dicendi sotina nihil ob aliud puto,
quam ut amplificatione, per numerum multitudinis aliquid majus elocuti fuisse videantur. Vertran M. a Vinctu exstatii. J Dubites, an non etiam vincta ex .lura, scribendum , ut legibus coniicta. Ego amplius, an non inserendum etiam: nune tincta exstasa non mori domos, fora jam ct exercitus regerent. Videtur sententia melior esse, de voculae istae perite iacillime potuisse. O cuiatim. Plautus enim Truculento: t si Derum eritu fassa. vinctu e .l venum. Sed tamen noller supra, exsoluit plerique te u nexus; infra , ad exsolvendtim οι f. m. Vnde apparet exsolvere interdum proisus idem quod solvae. Statius , Saturnus mihi eampede exstina . Denique Tacitus 3 hiis vincitur: sed exsoluta statim vincula. Ins Iere autem non modo incivile est. Grona
3 Neque relatum de negotia. t verba sint obturbantium, qui negabant de- eernendum esse in re, de qua relatum non foret. Unde intelligitur initio praecedentis capitis, illa , inter qua Ca-cina censuit; accipienda esse de more, qui expositus erat supra et, 33. Heina
Imaga paterna facuniae. J Ima sinem ut alibi, pro levi quadam specie rei. non ipsa, positam opiner. prae ieitim quum Messallae facundia cese-bratissima fuerit, de su inmis oratoribus aemula. certe ab ipso Cicerone ad Brutum ep. I . maximopere commendatur. At de Messallino hoc , nihil usquam simile. Fre hemus.s Multa duritie veterum. 4 Videt
legendum tantia, non , diaritie. Vrunus. Lege : Maera a duratae veterum in melim e. l. m. sic etiam Fluietus-
6 Cerrea promiscua cum marito. JDilutis iis , quae uxoribus obiiciebantur , eirca Onera & sumtus provincialium , cetera nune diluit ; scilicet hii statim adhaerescere dcc. diorum egres coli, duo esse traetoria. Pichena. Hoc est quae maritis darentur, etiamsi non adessent conjuges. Frei hemius.
405쪽
rito, nec ullum in eo pacis impedimentum. Belga plane accinctis obeunda : sea revertentibus post laborem, quod honemus quam uxorium levamentum ' At quasdam in ambitionem aut avaritiam prolapsas. Quid ipyrum magi stratuum , nonne plerosque variis tib dinibus obnoxios ' non
tamen ideo neminem in provinciam mitti. corruptos sepe pravitatibus uxorum maritos: numergo omnes caelibes in
re os ' placuisse quondam Oppias leges , sic temporibus Myub. postulantibus: remissum aliquid postea, ta miti
garum , quia expedierit. Frustra nostram ignaviam alia ad vocabula transem: nam Uri in eo culpam, F femina
modum excedat. porro ob unius aut alterius imbecillum animum, mare eripi maritis consortia rerum fecundarum
adversarumque. Simul sexum natura invalidum deseri , G exponi suo luxu, cupidinibus alienis. vispraesenti custodia manere in a conjugia: quid fore, si per plures annos in motam discidii oblitterentur ἐρ Sic obviam irent us quae adibi peccarentur, ut sagitiorum urbis meminissent. Ad didit pauca Drusus de matrimonio suo. namprincipilus adeunda saepius longinqua imperii. Quotiens divum Augustum in Occidentem atque Orientem meavisse comite
Livia' se quoque in Illyricum profectum ; cit si ita condu
cat, alias augentes iturum, haud semper aequo animo, si ab uxore carissima, tot commvnsum liberorum parente
3s davellaretur. Sic Τ Caecinae sententia elusa. Et proximi senatus die, Tiberius per litteras castigatis oblique patribus, quod cundia curarum ad principem re7ι erent, ' Manium Lepidum & Iunium Blaesum nominavit; ex quis proconsul Africae legeretur. Tum audita
να l Non plus trium. instar Esse ιllicas gem, O trti Me οι. Lipsius. 3 ωnna sententis elusa. J Verbum eludendi aptissimum huic rei; non enim vi aperta, aut impudenti aspernatione reiectam ostendit ; verum specie moris antiqui. Ec publicae utilitatis circumventam atque frustratam.
406쪽
amborum verba , intentius excusante se Lepido ,
cum valetudinem corporis, aetatem tiberum, nubilem
Abam obtenderet: intelligereturque ctiam quod i . Iebat, avunculum csse Seiani Blaesum, atque eo praevalidum. Respodit Blaesus specie recusantis, 'sed neque eadem adseveratione ; & consensu adula tium auditus cst. Exin promptum quod muli 3rum intimis questibus tegebatur. Incedebat enim deterrimo cuique licentia, impune probra , & in-pidi eo tempore praenominibus ipdem Nam alius certe ab isto, qui Proconsul Asiae , pagina superiore.
Non censeo: Alanium censeo praenomen fuisse huic, non Marciim, sa-ci Ii scriptorum in nota ea lapsi. Ethe e Manium Lepidum supra reperies clare, Lepidae, quae damnata, fratrem. Divetia etiam ingenia istorum. Marcus i ignavas, secors : Manius, prudens, gravis, saevis aliorum adulationibus adversus. quem Tacitus ex professo laudat lib. iv. Repono emo
ubique Manium, in eo Lepido qui ui Senatu & in urbe. Dpsius. Mantum Lepidum. l Ita ex historia restituit Lipsius, de hic, & alibi. Vulgo M. Lepido. Pichena. Sed hunc Μarcum potius quam Mantum dicendum non abstude pugnat Rupertus supra ad I , i 2. I ratem liberiam. J Adultos intelli sunt, contrario lens t. iacile enim peripici potest ad excutitionem hoc nihil esse tacturum, ii filios adultos se habere diceret. itaque at in hie de tenera aetate liberorum est intelligenda.
a Sed neque eadem asseveratione, O consensu adurantium. J Prius membrum peninet ad ea, quae de Blaesi ex-mitatione dixerat auctor: speciem quidem eum recusantis praebuisse, sed non pari ac Lepidum adseveratione nixum esse. - . everatis eli terium de conitans persuadendi, quae proposueris, studium de contentio. Sie apud nostium aliquoties Dein audita est ejus oratio consensu applausuque eo-
rum , qui ipsi adulabantur; adulabantur autem omnes ut avunculum Sei ni. Frems hemitis. Quid velit Tacitus,inis video; sed hoc ita sit expressum . ut ille voluit. necne, parum mihi li-.'uet. Contrarium enim verba menti sonate videntur. Si auitur est consen su adulantio, videtur ei contigisse.
quod desiderate se fingebat, ac valuisse exculatio. Valde itaque mallem ; censensu adulanrrum ad urus est.
Intellige, viti est frangi & expugnari
ejus modestia , ut honinius remitteret , ac delatum honorem susciperet. Non ita intente serioque sese excusavit: dc ut majori cum i pecie desisteret, subvenerunt pudori eius Zc juverunt eum quasi cuneis factis obturbantes per adulationem dc cogentes stiliiscet judicio Caeseris de senatus cedere. Vt libror. Remisit casar adrogan-tι moderatione. Libro x II. Et Casar adulationibus senatus libens eust , urincesima aratis anno consularum Nero
iniret. Hi non auditi sunt: quippe orationi eorum repusnabatur : sed adjuti in eis, quae specie recusantium flagrantissime cupieuant. Verbum sic
habes undecimo extremo : Iuvitque ejus alti Dionem Senatus. Libro II, 3. Pra luere hae adjuta prae pisa ille cebras. Et eodem cap. 6 i. claudius facilitate stita , quod uni cine erat, nurulis ex transcius adjωmentis Delavit. Suetonius Vitellio: Neroni acceptioν peculiari meri O , quod praesidem certamini Neroneo , cupientem ιnter cithara ris contendere , nee quam λι MiranDbus cunctis promittere audentem , idea in
407쪽
C. CORNELII TACITI vidiam in bonos excitandi, arrepta imagine Caesaris; 'libertique etiam ac servi, patrono vel domi
no , cum Voces , cum manus intentarent, ultro
metuebantur. Igitur Τ C. Cestius senator disseruit; Principes quidem instar deorum esse : sed neque adus nisi justas uno cum preces audiri , neque quemquam in Capitolium, aliave urbis templa perfugere, ut eo subsidio ad sagitia utatur. e bolitas leges, ta funditus versas, ubi in foro , in timine curiae , ab Annia
Ru Us, quam fraudis sub θudice damnavisset , probra
sibi ta minae intendantur : neque ipse ' audeat Ius experiri , ob vigiem imperatoris oppositam. Haud di ili- milia alii , & quidam atrociora circumstrepebant;
precabanturque Drusum , daret ultionis exemplum :donec
Hecaue egressum theatres , revoca Derat quasiperse rantis populi Ieratione suscepta , exorandumque prauetuerat. Hic quoque adjutus, non auditus. Noster quoque libro I . Atque eum auctore Eurrho prima eenturionum trιbunorumque adulario firma υit. Et hoc adjuvandi genus. Grono υtus.
r ore pia imagine Calaris.' Graeci moris suit, ad vim iniuriariique arcendam , confugere ad templa, sta- tilas , aras. Eo penere tutelae frequenter supplices utebantur, frequentissime servi. Vide nolita iri Excvas. F. Lip sius. a Liberturue ae serυi ultro. J L. 2. D. De his qui sui juris sunt. Muretus. Vocula ultro maxillae rem adgravat.
satis enim foret. nimiumque , si liberti dc servi. etiam iniuria lacessiti, metuendi e lent: quod jam, quum ti tro, hoc est sponte, non lacelliti,
neque provocati. Freansbemtus.
3 c. cistius Senator. l Nescio an moris Tacito inter titulos addere, Se-nctor. Et quid hic opus, aut quis ne-stiat in Senatu non nisi Senatorem disseruisse Ambigo non enim assit-m an non Senior substituendum :ad dile semen. quia repetio illo aevo duos Cestios suine, patrem dc filium. libro vi. insta. M anuit Cesiti patrem. An magis placet. Senatu 'quod esset in Senatu: elleipsi Tacito perci bra. D tas. C. Sestius Senator. 4 Suspectus Lipsio titulus iste, Senator. cum sit cla rum , in Senatu non nisi Senatorem disseruisse. Neque ego aliter sentio. tamen locum similem in Tacito observavi. Iibro I. Annal. prope finem,
ubi ait: Inter qua Pius o tiretius Sena
tor , que ius. nam dc ibi res in Senatu agebantur. Ergo videat lector. sitne utroque in loco librarii error, an Ta-: citas senatoris titulum addat, forte ad differentiam aliorum ejusde in nominis di cognominis, qui Senatores non
udiat jio experiri. J A glossa videtur , Itis. Experiri enim , pro jure agere, frequentillimum pilleis. D
sa est interpretatio, cuius auctor iam non succurrit, quem tamen neque enim me diu fallere poterit. alibi laudare non omittam. illius i itur opinionem mcit verbis exposui. dc mox
v. s. cum eodem Iunctam quam convictam malui. Nec enim aut cogni
tione opus erat, aut si finget, ille
408쪽
ΑNNALaUM LIB. III. 3s Idonec accitam convictamque attineri publica custodia jussit. Et Considius AEquus , & Coelius Cursor equites Rom. quod fictis majestatis criminibus Magium Caecilianum praetorem petivissent, auctore principe, ac decreto senatus puniti. Vtrumque in laudem Drusi trahebatur: ab eo in urbe inter coetus G sermones hominum observante, secreta patris mitigari. neque luxus in juvene adeo displicebat.
' huc potius intenderet, diem editionibus, nodiem conviviis traheret, quam solus ta nullis vol talibus avo
catus, eoPoscendi locus , illudve tempus habebatur. Sed ultio poscebatur, in
damnato, de maniseito noxia. Frrim hemitis. Olim tuebamur hunc locum obiere. libro r. cap. II. quo vile, si
I Pustiea cupia a jussi. J Publicameustodiam, puto cauerem: disere- tamque a militari. Lipsius. Publica custodia. J Rei aut sibi ipsis. aut fidejusseribus creduntur: iidem
aut militibus committuntur, quae mia iram eis lota, Cornelio: aut in carcerem recipiuntur . Ulpiano auctore. Hos in publiea innetita eo ita Venu-
Iesus Ec Papinianus dixere; Lex Iuliade vi, in vinculis custola publica es, ut pro eodem accipiamus camere , custodia publica, vinetita publuis attineri. Alias via larum arpellatio , vel publica vel privata significat et emsaia vero nomen , tantum cust diam publicam , auctore Saturnino D. de verborum significatione. Vese
2 Huc potius intenderat. J Seneca De Benef. 8 . ro. Si marmora O v stes
desideraverit, nihil oberit emquam id, qua luxuria eius instruitur r militem O arma non sus eram. Si pro magno petes munere artifices scena , o Icorta , O qua fer Otem ejus emolliant, libens osseram. Cui triremes arataε non mitrerem, lusorias cialculatas, CT atia ludubria regum in mari lasci ροητι muta . Iuven. Sat. 4. Atque utinam his potius nugis tota
Tempora θυι ria et claraι quum abserulit urbara resque animas impune , O vi due nulla. Gronovius.
3 D em adisicationibus. J Verane haec lectio 3 si est . interpretor in Di is notati studium aedificandi, de crebras insanasque subliructiones. ex sententia scriptoris Graci apud sui
tolerabile , praequam illud Ferretii. vi carionibus, ait, pro eo quod est
emendandis rebus e nisi in verbo men
dum sit. Sed est profecto, me quo que judice, mendum. Quis enim apud Romanos viro principi aedificationes vitio dedit. laudi potius rut M. Agrippae , Augusto, aliisque. Et ut vitium sint : quis scriptor id prodidit de Druso cujus monu mentum ullum aedificiumve suspicione non tango. Lego , editionibus. convenienter sane ad Drusi m
res. Nam Editiones , proprie spectacula muneraque. Editores, qui ea Praebent, uti in Saturnalibus dixi. Diem ergo trahebat Drusus editionibus, sive spectaculis: noctem. conviviis epulisque.' Notant utrumque
409쪽
catus, mastam vigilantiam , ta malas curas exerceret.
Non enim Tiberius, non accusatores fatiscebant; 38 Et Ancharius Priscus Caesium Cordum proconsulem Cretae postulaverat repetundis ; addito naue statis crimine, quod tum omnium accusationum
uid vitium in eo seriptores. Noster
a : Edendis gladiatoribus Drusiιιρ asedit, quamquam inti san uine nimis gaudens. quod in mum formidolσ-
sum, O pater argui se dicebatur. Vbi vides describi studium eius in gladiatores . non sine saevitiae nota. Nee in gladiatores modo, sed & histriones. ycenicosque. Dio. Τοῖς τε ὀμηται e
Hμα Gi ἰδία νm δεφυτ α πολλα rae. Id est , Druso aurem filio, eum petulantismus o crudeli mur est, adeo ut gladiu iaculi mi . Drusiani ab ea vacentu' vehementer fuere mi , publiceqtie ae privatim uepe inclamavit. Crudelis ergo Drusus, de ideo cruentis illis spectaculis gaudens: quae sibi non in publico soli im , ut opinor: sed saepe domi repraesentabat Ec in
hortis. De ebrietate ejus, vide eumdem libro xviii. Haec Taciti mens,
haec lectio : me quidem iudice. Sed qui gladii illi Drusiani, quos Dio nominat vide, si lubet, in Excvas. G. Dp 3. I Non enim. J Hoc enim mani sesto indicat meoδήγησιν ejus, quod statim erat explicaturus , natam ex verbis praemissis, quam malas curas exerceret. videlicet ut patens ejus ,
cujus exempla statim sabiiciuntur. neque enim hic natraturus est quam quod intenderat involveratque iis verbis r Non enim Tiberius, nen ac cusatorer fatiscebant. Iam igitur per
paries exsequitur . quid illi . quid
Tiberius egerint. Crebrum hoc nostro, de inprimis decorum. ut Pri mo veluti summam ejus, quod dicturus est . proponat . dein singula exsequatur 1, sed attentum & memorem lectorem requirit. Illustre exemplum in Hist. I. . Quod ad intellectum eotiun . quae dixi, di-settius ec explicatius tradam. Ait:
Finis Neronu ut larus prim' gaudentrum impetu fuerat, ita Ories mortuanam rum non mari in urbe apud patret , aut populum , aut urbanum militem . sed omnes lebones ducesque con- ei υerat. Id deinceps per membra exponit. de patribus quidem statim. Sed patres lari r de populo . ibidem . pars populi interra r de milite ioba n , Hist. I , s. Milet in anus. de haec quidem usque ad initium capitis s. Vbi iterum, quia longior excursus intervenerat, lectorem propositionis suae admonet i Et hie quidem Romadce. habitus animertim simi; statimque progreditur ad cetera de tegionibuι due, sique tradenda, E provinctu Hispania praeerat Cruvi . quae pertinent usque ad Historii, ii . ubi rursus in memoriam revocat lectori jam evolutam esse omnem istam svllepsin atque summani instituenciae narrationis. 1
fu i rerum Romanarum statas , in Ser. Galba iterum , T. Vinius eo si
i Di dce. Idem iamiliare Suetonio
ut Calig. 2s. Matrimonia eontraxeriti tu pius , an dimiserit, an tenuerti. ubi
in stabiecta narratione quae de Livia
Orestilla memorat. ad contrahendum matrimontum spectant; quae de Lollia
Paulina , ad dimittendum Pracipue;
410쪽
complementum erat. Caesar Antistium Veterem' c primoribus Macedoniae absolutum adulterii, in
crepitis judicibus, i ad dicendam malebatis caussam retraxit, ut turbidum , & 'Rhescuporidis consiliis permixtum, qua tempestate Τ Cotye, stat re interfecto, bellum
quae de Caesenta, ad tenendiam. Haec igitur ut dixi, attentionem requirunt, quam hoe Taciti loco, omnibus interpretibus ab ille deprehendo.
I Complementum erat. J Plinii ver
bis . tinaciam erimen eorum, qui crimine
vacabant. Lipsius. et E primaribus Macedonia. 4 Forsitan scriptum erat e pr. Macedo nia, hoc est, ι provincia Macerinta. Muretus. Quali non Suetonius in Oct ivio 79. Hi qmdam e primarιbus Galliarum consessua sit inter suos dcc. Idem Tiber. - . materea Galliarum O Hupaniarum , Sstriaque OGracia principes confiscatos. Grono vius.
3 Ad dicendam maiestatis causam retraxit. J Mos in vetere rep. fuit, quo in aliquam invidiam aut crimen vocati , sua voce respondendum haberent, ut ait auctor Dial si de oratoribus. Quod prius Graecis vetustissimis usitatum competio, ex pausaniae Atticis, cum Hallirho tio occiso . Mari Athenis causam
dixerit, eo ipso loco, qui exinde Areopagi nomen habui . Sic olim iam Romae T. Manlio indictae causae dictio & filii opera remissa le- tur. Livii v i i. Vnde est quod
idem ait: Nihil tam aquanda liberrarii esse . quam patentissimum quemgue posse dicere causam. Item apud Tranquillum Tiberius prase rum ala, de vi o rapinu eram , causam in senatu dicere coegit. dc alibi , Citarι ad causam dicendum. Ideoque Seneca s. Declamat. s. sic habet: Omnia legitime peracta sunt : accusator sua Deo dixit. reus suo respondit. Quare quod
ita moris esset, supra Cornelius
scripsi r Pisis relatus domum . tan quam defcnsionem in posterum me ira retur t 5 hoc loco Antistium Veterem ad causam dicendam a Tiberio coactum: Et supra libro . Lucitius Capito, reus ipse causam dixit. Ec infra libro is . Vbι ad dscendam causam introi sint , laetarum erga conjuratos. vertranius.
Rescuporidu consiliis permixtum lConsilia sunt institutum , propoli tum , decretum cujusque e consiliis permixta non praecise , qui consilia subministrant . sed omnino idem institutum spe , voto, ope , opera promoverunt: etiamsi consilium nunquam suggesserint. Fre λι-
s C. e fratre. J Minime hercle fratre , sed Iacito ipsi si fides in fratris
filio. Ita enim libro ii . scriptum et
Omnem eam nationem Rhaemetalces te
nuerat. qua destincto Mugustus partem Thracum Rhescuporidi fratrι ejus , partem fili. Obui permisit. Et Velleius et sua iste prudentia Rasicrepotim inter fectorem fratris sui fitii cotris e Dac vir. Quin humani ergo aliauid Tacitus hie passus sit, nemo negaveritis Lipsius. Odue fratre.' Scriptum erat FR. V. id est, Fratris filio. Putarunt librarii else fratre legendum. Muretus. Vacillationis hie Tacitum ar it Lipsus,& humani aliquid pastum esse: qui
fiatrem Rhescuporidis Cotyn dicat. quem libro I i. fratris filium fecerat. Liberat hac culpa Mutetus , scribens, Corre D. F. interfecto. Et verisimile est has olim notas a librario non intellectas , aut alteram neglectam. arisque hinc originem mendi. cicida