장음표시 사용
421쪽
quia non metu ducatur, iturum ut praesentia spectaret
componeretque. Decrevere patres Vota pro reditu c-
jus, simplicationesque , & alia decora. Solus Dolabella Cornelius, dum anteire coteros parat, ' absurdam in adulationem progressus, censuit ut ovans e Campania urbem introiret. Igitur secutae Caesaris litterae, quibus 1ὸ non tam vacuum gloria praedicabat, ut post ferocissimas gentes perdomitas, tot receptos in juventa , aut 1pretos triumphos , Iam senior peregrinatio-q8 nis Auburbanae mane praemium peteret. Sub idem tempus, ut mors Sulpicii Uuirinii publicis exsequiis froquentaretur, petivit a senatu. Nihil ad veterem &patriciam Sulpiciorum familiam Quirinius perti nuit, ortus apud municipium Lanuvium t sed impiger militiae , & acribus ministeriis consulatum sub Divo Augusto; ' mox expugnatis per Ciliciam
dictum 1 Tiberio. Nam celsior fortuna celsa loqui ct sentire debet. Am. Marc. I . & illud est, quod Cicero tantopera arguit Pompeium . quod omiserit urbem,qua relicta tota respublica periit. Muretim. Malim omisi urbem. Fieinshemias.
I diu a non metu ducatur. J Muretiis e regione vocum , non metu
ducatur, stellulam adpinxerat. Mihi integer locus videtur. ii moria pro metu legas. Excusat Tiberius non bla-icitatem imperii Romani decuisle. ut turbantibus una alterave civitatibus omissa urbe in bellam ipse iret, nunc, quando non motu aut turbis eo ducatur, iturum ut praesentia spectaret bc compararet. Motum licitequentillime Tacitus. Paulo ante:
In tanto rertim motu. lib. I. Eo in motu arcuere Germanicum omnes. Sic
idem laepe rei motas. Acidalius. Nunc autem , quia nulla credendi occasio esset . quasi metu ic solicitudine, nexespublica dctrimentuin ab hujusmodi hostibus aeciperet , id tacturus esita, velle te proficisci&c. Fretnihe-
r Obsurdam in adulationem. J Neque tum inciυile fuit adulari r neque novum in adulatione modum
excedere'. neque turrier aut inhonesta
adulati insolitum. Nihil itaque
horum per ab*rdam adulationem designare voluit Tacitus : sed utres , & Tiberii subjecta verba docent. inepta atque rudis . tempori personaeque, cui dabatur, distonveniens erat adulatio, non modo quia . contra Omnem morem erat, sed multo magis , quia inferior blaiestate senis principis, di propius a contumelia ejus quam honore. HemsM
3 consulatum sub. J Consul fuit anno urbis D ccxvi I. cum M. Valerio Messalla. Quirinius a Dione,Iosepho, Tacito conitariter appellatur: ut mi- in cur maluciit onustius, Quirinus Dp 3. Mox expugnatu per ciliciam. JTangit historiam solus, quod sciam .
422쪽
ANNALIVM LIB. III. Homonadensium castellis, insignia triumphi ade plus; 'datusque rector C. Caesari Armeniam obtinenti , Tiberium quoque Rhodi agentem Τ coluerat. quod tunc patefecit ' in senatu: laudatis in se ossiciis, & incusato A f. Lollio, quem auctorem C. Caesara si pravitatis ta disicordiarum arguebat. sed ceteris haud laeta memoria Quirinii erat, ob intenta , ut memoravi , Lepida: pericula , ' sordidamque &pra potentem senectam. Fine anni ' C. Luto - 49rium Priscum equitem Romanum , post celebre carmen quo Germanici suprema defleverat, pecunia
rute. At idem is etiam in Anica gessit, si Floro accredam , aut certe veteri bus ejus libris. Nam libri ultimi cap.
ultimo, ubi legitur: Marmaridas atque Garamant a Furnio sub tendos δε-rt: alter meus scriptus codex, Curianis . alter Lutrino rescit. & puto recte.
Lipsius. I Homonadensitim ea tessis. J Vide Strabonem lib. I a. Muretus. Plinius,
s . 27. Similι modo omnibus , qui eadem compotiuere, ignorata es Eri contermina
s Ciliciae scilicet ὶ gens Homonadum,
quoniam intus oppidum Homona. Cintera eastesta quadraginta quatuor interasteri caules O canisties latent. Aurelius.
2 Dat que rector. J Diu etiam post , in Syriam missus ad census de-lcribendos. de qua re multo Iosephus
In Senatu. J Non coram, sed perliteras; morabatur enim adhuc in Campania , ut antecedentia, quaeque
smiiuntur, evincunt. Freinsb.s Incusato M. Lollio. J Ita emendavi olim , eum vulgo esset M. Folis. Hausi emendationem ficile ex historia , quae apud Suetonium: Namquaprivigntim Gaium Orientι prapositum, cum Disenda gradia traieci set Samum,aLemorem sibi sensit ex cr. minationi bus M. G2 i comitu rectoras ejus.
Item Plinium libro ix. & Velleium libro ii. Fuit enim hic Lollius C. Caelari redhor. quo more principibus iuvenibus etiam nunc dantur: & post illum P. Sulpicius init inius, Tiberio amicus. Causia errori . quod in prii eis libris sine geminatione sere : Lo-lia. Lipsius. 6 Pra Ditatis O di sordia ui J Sie Livius. yraim vi considum dissordiaque inter ipsos. lib. 4, 26. ubi vide nostra.
Sordidamque O prapotentem Ie- nectam. t Explicant tantum de divitiis: sed pertinet etiam ad ea, quae ope illarum esticere poterat, si vellα. cuius rei documentum dedit in Lepida, de qua supra 3, 22. Herns h. g c. I tortum Priscum. J Vulgd. Clutorium. sed Dio auctor se emendandi, apud quem est , reta
rum , ut inti a Panteius , qui est P. Antrius. Mentio hujus aut alterius torii apud Plinium libro vi I. cap. xxix. ubi tamen male, Sutorio Prisco. Lipsius.
423쪽
366 C. CORNELII TACITI donatum a Caesare , ' corripuit delator ; objectans aegro Druso composivisse, quod, si exstincitus foret, myore
praemio vulga/ etur. Id C. Lutorius in domo P. Petronii, socru cjus v itellia coram, multisque inlustribus feminis, per vaniloquentiam legerat. Ut delator exstitit, ceteris φ ad dicendum testimonium exterritis , sola
Vitellia nihil se audivise adseveravit. sed arguentibus ad perniciem plus fidei fuit. sententiaque Haterii Agrippae consulis designati iudicium reo ultimum supplicium. Contra Manius Lepidus in hunc modum
cxorsus est. S P. C. unum id spectamus, quam nefaria voce Lutorius Frisius mentemseuam 2 aures hominum pol luerit ; neque caxcer, neque laqueus, in ne serviles quidem cruciatus an eum sufecerint. sin 'sagitia acinora sine modo sunt; supplicus ac remediis, principis moderatio, majo
rumque due vestra exempla temperant; cs vana a sicelestis , dicta a maleficus differunt: est locus sementiae, per quam neque huic debctum impune sit, 2 nos clementiae simul
ac severitatis non paeniteat. Saepe audivi princiem nostrum conquerentem, si quis siumpta morte misericordiam us praevenisset. Τ vita Lutorii in integro est, qui neque, strvatus
Tiphilino rάιγ Λου Προί- σι hie est: lectione dixerim eo veriore, quod praenomen equiri Ro
i compust delator. J Impietatis crimine , quasi carmine composito mortem Drusi speravisset. μι mb. Curtius
lib. io. Rex cognita causa PronuntιaυIt. ab accusatoribus ianum id maximum crimen esse prateritum . duper.itionem salutis sua. nunquam enim talia aucturos, qui ipsum ex India sospitem aut optassent re υerri, aut creta sint re υeristum. Cronovius. α - Leendum resimomum exterri.
iii. l Id est, metu dc vi. ad confit
bula crucesque. LRδει. λαιtιa sine mori.J Leeidas non innumera volebat intelligi, nec enim hoc ad rem pertinuisset, verum maxima , immensa, omnem modum grena : adeo ut pares iis pCenas inve
s In integra est. l Sententia mihi mallet, esto. L psim. Vita Getam in integro est. 4 Lipsius legit, in integro e Iio : quasi id Lepidus pro sententia censuerit. Ego nihil mutarem , propter id quod Lupta dixit: principem saepissime conchaestum . si quis sumpta morte , misericordiameias praeveniliet. Ergo, subjicit Lepidus , mortem adhuc Lutorias non sumpsit, vitaque ejus est in integro, ut nobis cavendum sit, ne nimiae leveritatis auctores simus. Suani ipse postremo tententiam profert, in cedat uI .richena.
424쪽
ANNALI vM LIB. III. ervatus in periculum Reipubl. neque interfectus in exemplum ibit. 'sudia ilii ut plena vecordiae, ita inania
sura fiunt: nec quidquam frave ac serium ex eo metuas, qui fluorum ipse flagitiorum proditor, non virorum animis , sed muliercularum adrepit. cedat tamen urbe, tabonis amisiis aqua ta igni arceatur. Vuod perinde censeo , ac se lege mayestatis teneretur. Solus Lepido s ri Rubellius Blandus e consularibus adsensit: ceteri sententiam Agrippae secuti : ' ductusque in carcerem Priscus, ac statim exanimatus. Id Tiberius solitis
I In exemplum ibit. J Quintil. De
clamat. 27 . Omnιι enim poena non
tam ad delinium pertinet , quam ad exemplum. Cyprian. de Caps Plet lun
tur quidam, quo caetera corrigantur. exempla sunt omnium, tormenta paucorum. Aurelius.
a Studia illi ut plena. J Studia ponuntur hic pro arti Dus & genere vitae, cui se addixerat. id per se honorificum , homo vecors dc inanis , ut Lepidus credi vult, amentia implebat aecontaminabat: eoque contemptum , vile, fluxum, nulliusque momenti reddiderat . ut ne quidem periculum esset, si maxime abuti eo vellet, eum cuivis quidquam esse persuasurum , aut, quod ad probrum live discrimen Principis rei ve publicae pertineret, effectu-
3 Rubel ius Blandus. J videndum , an hic sit, qui in aereis numismat ibus dicitur C. RUBELLIUS. BL At
DVS. III. UIR. O . . . F. F. de quo item infra Tacitus mentionem fecit. Vsinus. Ductusque in carcerem Priscus. JCarcer ad terrorem increscentis audaciae, media urbe, imminens foro . Anci Marcii jussu extructus, a coercendo & continendo, quasi eoarcer, nomen habet. In cum conjecti, clusi, non tamen in vinculis omnes fuere, sicut refert Vlpianus ccxvi. D. devmbor. signific. Habuit autem carcer
penitioiem sub terra locum , quod Tullianum a rege Tullio appellatur: habuit & in plano locum alium vinculorum , ergasulum, Opinor Nonio dictum. Illo iii licta caula dc inauditi, qui duceientur, Tribunorum opem invocabant, vel taciti morem ducenti magistratui gerebant. Neque vero in carcerem ducti fuere cives , nisi
praetextu delicti, quod facinus indi num putarent, si quem in eo depre-endissent. quo casu etiam indemia ti carcere chisi sunt, ex vinculis causam dicturi. Sed & alias quandoque
damnati in provincia, vinciique Romam , quo appellassent, missi. ex vinculis causam iterum dixere, uti Senatui aut principi mapis placuit. Inibi reus cervicem securi subjiciebat, carinnifex reum decollabat: quod suis IeRomani moris Livii multiplex scriptum, & Senecat. IX. Deciam. II. indicat. Indeque patet, quod dicitur apud Florum , Iugurtha necatus in carcere. Item quod Pomponius refert. D. deo tigin . iuris, necaros in carcera quosdam ex Decemviris. Sic quoque hic
istis in earcerem statim exanimatus e
& infra lib. v. Paconianus in carcere strangulatus: & ut semel dicam, in reos , qui alicujus nominis , aut significationis essent, in carcere; in eos qui humilioris fortunae, palam animadvertebatur. Vertramui. Nonii loco, uem affert veritanius, vehementeris fido. De ergastulis vide Lipsium a
425쪽
; 68 C. CORNELII TACITI litis sibi ambagibus apud senatum incusavit, cum
extollor et ' pietatem quamvis modicas principis i u rias acriter ulciscentium I deprecaretur tam praecipitis
' verborum poenas: laudaret Lepidum, neque Agrippam argueret. Igitur faetium S. C. ne decreta patrum ante diem decimum ' ad ararium deferrentur; idque vita spatium damnatis prorogaretur. scd non
I Pietatem quamvis mσdicvi. J Sie vocabatur tum temporis , quae veriore vocabulo est saeva adulatio Φ, 26. Sueton. August. 68. lauda Dir quidem pietatem tanIopere pro se indignantium. Domitiano II. Permittite, P. C. a pietate vestra impetrari. Ovidius libro I.
salsus sit. l. r. Epist. qui id tribuit S C.
Tiberiano. Ex vetere, inquit, A. GHberiano triginta dierum vitam post sententiam trahit. Haec satis certa videbantur. at turbant me Declamatores:
inter quos Quinctilianus Themate do
clamationis ccc Ii I. Damnatorum,
inquit, supticia in diem tracesimum digerantur. Et in ipsi Declamatione: Et mihi videtur ideo constituta e se lex . qua damnatum post tricesimum diem unita voluit ' quoniam uidebat legumlator pose feri tit deciperetur accusatorisItem Calpurnius Flaccus Pithoeo nostro auctores hos debemus in Declamat. xxv. Pana raptoris in diem trigesimum disseratur. Nam vixisse istos ante Theodosii longe aevum, satis elaret. An igitur exolescentem retulit dumtaxat ratamque Tiberianam Ie gem habuit Theodosius. & in Tacito, Dione, Seneca, suspicamur demendo An potius Declamatores illi in transscribendo vitiati a posteris sunt, de ad posteriorem illam legem aptari 3 Me netiae haereo. eo magis ,
quod Quinctilianum illum Augusti
aevo vixille volunt: quod ex hoc loco non potest. Idem. Ad araratim deferrenturJ In aer ito tabulae publicae dc acta Senatus. Livius libro xxxv. Herum cum sint notisma sibi cum Consule inimica tra , quid ab eo p quemquam aqω eripediare , qui per infrequentiam furtim factum M. ad Haraum detulerat ' Nee ante rata . donec desata. intere, Auctoritas dicebatur, non M. ut ex Cicerone dc Dione iam alii notarunt.
vide similem in Tacito locum libro xi II. de multis Adilium. Idem.
1 In Nec tibi grata minus pieta , Mugu fle, tuorum νLiram fuit ilia IO Q.
Non melior pietas Vitellianorum Iibro 2. histor. cap. 69. Grono υ s.
2 Verbortim paena . t Recte , quia verba, non facta Lutorii poena aci&cta sunt. Nec male tamen, reorum p*na , argumento decreti, quod secutum. L psius. 3 Ante diem decimum. J Intercido Iat nota numeri, quam nos cenis au -ctoribus restituimus. Suetonio in Ti
γραμμα το ὲ H -φυόω,ον , .e m Quμίπιον Arae τῆ ζαι τοῦ χρονου ': πιθεθ'. Qui de idem repetit, ii ne libri Lviii. Nee aliud Seneca sensit, De tranquillitate r. cap. xlv. Credisne illum decem medios usique ad suppli- c um die sine ulla solicitudine Getis 'Mansisse videtur id decretum , donec Theodosius imp. clementissime convicto de damnato reo dies indulsit triginta vitae: in I. Si vindicari C. De poenis. Sidonius ergo non abest quia
426쪽
senatui libertas ad poenitendum crat; neque Tiberius interjectu temporis mitigabatur. C. Sul- 2picius , D. Haterius consules sequuntur. Inturbidus cxternis rebus annus, domi suspecta severitate adversum luxum ; qui immensum proruperat
ad cuncta , quis pecunia prodisitur. Sed alia
sumptuum quamvis graviora, dissimulatis plerumque pretiis occultabantur ; ventris & ganeae paratus adsiduis sermonibus vulgati, fecerant curam,' ne princeps antiquae parcimoniae durius adverteret. Nam incipiente C. Bibulo , cete vi quo
que aediles disseruerant, in sperni sumptuariam legem,
treeentit nuptus autem O repulti, I S.
millies esse. Etiam ieit Capito tuu/edictum Di υ; ne M Ut an Tiberii casaru, dcc. Quo loco claram mendam per occasionem tollo. legoque nuptνι autem o repotiis festertia mille. se etiam dicit Capito . dce. Selier
tiam millies ad nuptias ut definiat ulla lex ξ non potest: nimis immane est. At iei tertii mille conveniunt, α συμμοῦ, o habent cum nam to priore, ducentorum trecentorum que. Ceterum hane Tiberii curam intellexit Plinius libro XXXI M. cap. t. hoe diversus , suod C. Sulpicium Galbam AEdilem nominat, non C. Bibulum, rejicitque in annum sequentem quo contiales vetus de Pollio. r. berii demum , inquit.
principatus nono anno . in tinitatem venit equester ordo, anulorumque auctoritati forma cons. tuta et i, C. mo Polli ne, C. - ntistis Vetere C I. anno tirbis condita DCc Lxxv. quod
miremur , sutili perue de ea a. cum C. Sulpicius Galba , dum juvenalem famam apud principem popinarum parvi aucupatur, questis esset in Seuata, Uti go insitores e ui eulpa defendi am r. Fieri tamen potest , ut inelata tunc ea inquisitio. Lis M. Aa a Ur-I Interiectu temporis mitigabatur. JTiberius C. Lutorii mortem aegre tulit , non quod supplicio affectus , sed
quod a Senatu. se absente, damnatus esset. Quare Sc lo caveri voluit: Nequis reus a Senatu damnatus, intra ciem decimum necaretur. Neve tententia contra reum lata, ante id tempus publicaretur: ut de sententia admonitus Caesar, licet absens, causam recognosceret, reo gratificaretur, ex voluntateve de eo ludicium proferret. Nas causas serendi Senatusconsulti retulit Dio lib. xvi i. quas praetelini DLas a Tacito, nolui silentio piaet ei itile.
2 2 princeps. anti' a parsimonia. JRhenanus, aliique ipsum secuti hunc Iocum sic construxerunt: ne princeps durius advelleret antiquae Parsimo niae. Mihi videtiit Tiberium ipsum appellari Princitem antiqua parsimo nia, quod ex historia clarum , de testatur Tacitus libro iv. Rara yer Ita tiam ει ιι agri , modesta servitia , rutra pauco ι tibertos domus. Similis loquendi modus est libro x t r. L hertinus festertia ter m l ut Possemar, auri=ua par simonia lauibus cumulabatur. Pichena.
3 Sperni sumtuariam legem. J Augusti sumptuariam intellegit, de qua
427쪽
37o C. CORNELII TACITI' vetitaque utens um pretia augers in dies: nec med 'cribus remediis νι po se. & consulti patrcs, integrum id negotium ad principem distulerant. Sed Ι ibe
rius saepe apud se pensitato, an coerceri tam prosu'sae cupidines pollent, num coercitio )plus damni in Rcm p. ferret; quam indecorum adtrectare quod non obtineretur; vel retentum ignominiam & infamiam virorum inlustrium posceret: postremo literas ad se natum composuit , quarum sententia in hunc mo-s 3 dum fuit. Ceteris forsitan in rebus P. C. magis expc'
diat me coram interrogari, ta iucere quid e Repub. cen seam: in hac relatione, subtrahi oculos meos metrus fuit, ne denotantibus vobis ora ac metum sngulorum, quipu dendi luxus arguerentur, ipse etiam viderem eos, ac se
. lut deprehenderem. Quod si mecum ante ' viri Hrenui aediles
ιιtam taxarionem non modo retineri, verum etιam in s es augescere. Mirum
omnibus partibus. Ta accipe; dc in cibatia de convivia plus pluique in- dies, quam concesti im fit, impendi. De ganeae namque paratibus agunt:& uten a quaeum, diximus ad I,7 o.
2 Nec medioeribus remeae is sissipo ρ. J Corruptus hic quidem est Man. remedii ist. qui tamen ad veram lectionem aperit viam , remetu sisti. Nam Tacito familiaris loquutio lib. xiv. Nee iam sit potuerat. libro xv. Neque tamen Τι potu t. His . libro v. nec si i poterat. Et fortasse a Livio sumpsit, qui libro irr. ait: non ita et
diii sipi possis. Pichena. Vide nostra
ad Livium lib. , I 2. Grono υἰin. 3 Plus damni. J E numeto scilicet periclitantium ,&malitia delatorum. Itemque ex infamia, ut addit, tot illustrium. DUMI.
ferret. J inatitur cur I iis coercitio maius damnum rei p. asserat . cum contra, idnue plurimis rationibus. uti lissima viaeatur. Respondet ipse Tacitus infia: Si qu's legem sanctar, re s
tes , aut quid si te: tamquam eo respiceretur , quod in administrando Magi itiatu suo strenuos se praeberent. Sed mapis est, ut citra hunc aspectum. titulus iste his temporibus hujus depatis dignitatis hominibus tribui consueverit. Idque patet ex adjectione Diri, Viri strenω adites. Sic Cic. pro Cluentio cap. g. Ostinius, vir se rino experiens, o domi nobilis. Atque idem alibi Hirum fortem ac strenuum c. ccsarem nominat. Iam tum enim cepit, sobriis quidem dc verecundis primordiis , illa titulorum luxuria , quae pollea, ut ex historiae Augustae scriptoribus librisque iuris constat, immensum aucta est, nostraeque adeo aetati, anullis ereptisque pridem rebus ingentem inanium vocabulorum the-
428쪽
ediles consitum habuissen. ; nescio an siua urus fuerim ommittere potius praevalida ta adulta vitia, quam hoc adsequi, ut palam feret ' quibus gitus impares essemus. siedilis quidem ossicio functi sunt, ut ceteros quoque magistratus siua munia implere velim: mihi autem neque honesti m silere ,
neque proloqui expeditnm , quia non aedilis, aut praetoras,
aut consulis partes sustineo: mavus aliquid ta excelsius a principepostulatur; G cum rectes torumsbi quissutara'
tiam trahant, R unius invidia ab omnibus peccatur. curuenim primum prohibere, taprisium ad morem recidere ad gredia 'invisiarum ne in inita sipatia, 'famitiarum numerum,ta na-saurum reliquit. Freiushemist. Insa nain epithetorum . quibus vulgo utimur , luxuriam reprehendi facile sero. sed principium ejus a Cicerone vel Tiberio vel Tacito petere est iocari. Non dubito quin Dira strenui sint ,
acres , vigilantes , intenti , suique muneris Ec ossicii memotes. quod in hoc ipso demonstrarint negotio. Pror sus sie Fabius apud Livium 28, o. quemadmodum jam certa pro υinera frica conlidis . viri sortit ae strenui ηρ. Et Parmenion apud Cuttium
libro I. Rex expeditionem parat in rachosios. sirentium hominem O nunquam cessantem. Quae nequaquam addidi flent illi. niti res praesens eo duce
1 Luibus fugitiis impares e semus. lNon promiscue dicitur se vitiis inferiores esse; neque enim verum illud aut honesitam ; sed eo tendit Tiberii oratio , sicut in progressa ejus disertius exponitur: esse vitia, quibus obviam iri possit; esse alia, quibus non possit. sed vulgo discrimen hoeisnorari. atque ideo etiam in praeva Iidis vitiis subesse apud homines metum atque dii ii dentiam. quod si autem hoc iam adgrediantur, tum istud discrimen manifestatutu iri, atra neminem deinceps ignoraturum esse , quae vitia legibus validiora essent, et propterea impune Possent e ciceri.
unius, scilicet Principis, cui soli communia vitia imputantur. Aliquid simile dixit Tacitus in vita Agricolae:
prospera omnes sibi vindicant, adversarem impurantur. Eodem modo paulo insta Tiberius ait: Simultate facinnis ac mihi relinq-nt. Pichena.
versam leges agrarias. Horat. LAIM quantum nee milvm oberet. Lex Licinia plus quingenta jugera agri habere
civem Romanum vetabat. Varro I. dare rustica. Ipse sua lege damn'tus,cum substituta lilii persona ampliuς possideret. Plin. 28, 2. Verum confitentibus Italiam latifundia perdidere. Idem ejus dem libri cap. 6. Murerat. Fam: iarum numerum. J Nume rum servolii in Romanis eum reperio, qui non facile sidem inveniat
motibus nostris. Tacitus lib. xiv. Pedanio Collae ilibuit quadringentose Plinius Caecilio euidam Isidoro quin quies mille. Et hi nihil dicant, prae Athenaeo . cujus ipsa ponam verba, E
lib. vi. cap. vi I. ταῶτα ac παν-
429쪽
37 2 C. CORNELII TACITIta nationes ' argenti ta aura pondus ' ' aeris, tabultrumque miracula ' in promiscuas viris G seminis vestes ' arquet
qu 3 quanto plum popidear servos , tunsi optime Massiari. Nam ad decemo viginti migra , imo plures etiam, multι habueru't. nec tamen in quassum ex tu faciant. si ut Graecorum Zmymus ire Nicim et sed pleraque Romam anteambulones eos habent e smitesque maxima ex parte. Seneca de Demetrio : Feliciore e tu Demetrium Pom- petauum Vocas , quem non puduit locupletiorem esse Pompeio ' Numerus illi quotidie fer rum De M ιmperatorι exercitus referebatur 2 cia iamdudum d
vitia se debuerant duo incarii ct cella laxior. Tot servi , si Deo placet, uni servo. Vt non injuria queraturre culpet Plinius mancipiorum DPη-nes . er in domo turbam externam , O servorum quoque cavis nomenclarorem adhibendum. Nec Romae s
lum haec copia : etiam Athenis. Thucydidem auctorem habeo , ex ea urbe, bello Peloponnesiaco, idque uno temyore, transfugille ad hoste insuper viginti millia servorum : requidem servorum , qui manuarias operas exercerent. Quantam vim in urbe suspicari debemus suis se reliquam verba eius, si quis requirit, haec lib. vii. T tos Eet ά- eis: sci 'Aγναιοι iri laco , κ, άν-- πόδων πλεον ἡ δυο μ υάδ ρ ῶυτο-
Omnia haec Proprie accipienda. Constat enirn dites illos atque luxuriosos in servis emendis plurimum etiam ad nationis delectu in respexisse , atque proinde quum diversias in familia nationes Laberent, in eas tamquam classes , ipsam di- illibuisse. vide auctores . quos Pi- norius adducit, ecniarium I , M.
genti O auri pandus. J Cornelius Rufinus Senatu motus est , Fabricio , quod X. pondo vasa argentea comparasset. Val. Maximus libro r. Livius libro i . Gellius , 8. ubi male legitur factitaret, pro facti haberet. Idem libro I7. cap. 2s. Plutarchus in Sulla. Murelio. Virgilius : sinit auri pondera facti Inse atque mihi. Silius libro 13. ejus
imitator. Nee medus a tento, ealataque pondera facti
Aurelius. et Aris. J Objecit accusator C micta . quod arata ora haberet in domo, ait Plin lib. 3 . cap. 3 . Ovid. 6. Fast.
nune aere nitent , sit 'ula tunc recta Dir
bant. Luxuries aeris in candelabris . incolumnarum capitellis, & pedibus ;etiam in columnis. in lectorum, mensarumque pedibus, in tricliniis , & abacis, quae omnia letendis auctoribus palli ira videas, de colligas, di peculiariter in Plinio. Muretius 3 Prom sitias sero Er feminis de
stes. J Sericas intellegit Coasque, quibus abstinebant nec viri. Carpit non semes gravit simus auctor Seneca . ut
epist. c xx ii I. Non vadentur tibi contra naturam νι re, 'in commutant cum feminis vestem ' non Di ni contra na
turam , qui exspectant corrigo ex serunt) ut pueritia splendeat tempore ali no ' & cxiv. Quod vides istos sequi,
qui aut Iunt barbam aut inter utunt , qui labra prestas tondent o abradunt , servata submi a cetera parte i qm tacer esturti improbet si unt. qui perlucentem toram. Et Plinius et
tur in usurpare etiam Pires. levitarem propter aesti m. In tantum a terrea gerenda di de ere meres , ut enera sinaetram Destra. Plura pete e Clein. Me
430쪽
illa feminarum propria, quis lapidum caussa pecunia no-srae ad externas aut hostilis gentes transferentur ' Nec ignoro ' in conviviis ci circulis incusari ista, ta modum posit: sed si quis legem sanciat, poenas indicat; iidem illi
civitatem verti, splendidissimo cuique exitιum parara, neminem σιminrs expertem clamitabunt. atqui ne corporis
quidem morbos veteres cs diu auctos, nisiper dura ta aspera coerceas; corruptus simul ta corruptor, aeger I sagrans animus, haud levioribus remediis restinguendus est, quam libidinibus ardescit. tot a mayoribus reperta leges, tot quas
Hvus Augustus tulit, illa oblivione, hae quod sagitiosius est contemptu abolita, securiorem luxum fecere. nam svelis quod nondum vetιtum est; timeas, ne vetere: at si prohibita impune transcenderis; neque metus ultra, nequo
pudor est. Cur ergo olim parcimoniapollebat ' quia ι qui se
que moderabatur: quia unius urbis cives eramus: ne irritamenta quidem eadem, intra Italiam dominantibus. externu vas torus aliena, civilibus etiam nostra consiumere δῶ-
cimus. Quantulum istud est de quo aediles admonent s uam, s cetera respicias, in levi habendum s At Hercule nemo refert, quod Italia externa vis indiget, quod ' vita
άνδάν. Ipsi t. Promiscura viris. J Vide senecam epil . m. & Clementem lib. s. Paedagogi. Muretur. r Lapidum caussa pecunia. Gem mas intellegit, de inprimis uniones: quorum feminis ad inaures creber usus. Vide Excurs. I. Lipitas. Lapidum eati a re uniae. t Plinius Ir,
s. Arabia etiamnum selictui mara est. Ex illo namque ma garita mittit: mι-nimaque computatione millieι sestertium annia omnibus Indi er Seres peninsulaque ita imperio noro assimunt. GIOnovius.
lib. a. ad Att. i s. Hae tamen in oppresse e sermo in eiretira duntaxat e n-- es liberior. Livius lib. H. In omnibus e mulis , atque etiamsitu placer . in eon in viis , sunt qui exercitus in Macedoniam durant. Aurelius.
3 Vmus urbis ei in s. J Quasi dicat. at nunc ex omni orbe mixtio sumus. Undique gentes civitate de honoribus donata. itemque non donatae confluximus. Quae vera sunt de illo aevo ives senecam ad Helviam vide, C. v I. Lipsius. Vnius urbis civei. J Alienigenis enim quam plurimis Romana civitate donatis , iam non omnes urbis incolae . unius urbis Romae cives erant; sed ex aliis civitatibus oriundi, dc quasi emtium colluvies. Non mirum emo, si divosi mores, diveria luxus. irritamenta intulerunt. Pichena.