장음표시 사용
431쪽
374 C. CORNELII TACITI populi Romani per incerta maris ta tempestatum quot 'die volbitur. ac ' nisi provinciarum copiae dominis, servitiis, subvenerant; nostra nos sic licet nemora, nostraeque villa tuebuntur. Hanc P. C. curam
sustinet princeps. haec omissa, funditus Remp. trahet. -- liquis intra animum medendum est: nos, pudor; paVe' res , necessetas; divites, satias in melius mutet. Aut siquis ex magistratibus, tantam industriam ac severit.item polhcetur, ut ire obviam queat ; hunc ta laudo, ta ex onerari laborum meorum partem fareor. sin accusore vi tra volunt, dein cum gloriam ejus rei adepti sunt, φ si' multares faciunt, ac mihi relinquunt; credite P. C. mementum advehebatur. Columella
I. I. Ita in hae Laria O Saturnia terea, ubi si cultus agrorum pro entem suam docuerunt ; δι nune ad hastam locamus , ut noba ex transmarinu pro υ citi adυehatur frumentum , ne fame labaremus ι O υιπι-- condimus ex
insuta Cyelad bus, ac regionibus di)-- leti Gallicisque. Muretus. Lib. x II. Navibusque easibus ista populi Romam per nuga est. Pichena. Patet vitam pop. Rem. appellari commeatus,
quibus illa sminebatur, quique transmarinis provinciis Sicilia , α gypto. Alrica subvehebantur. Heins-
I Pro Dinciarum copiae ct dominis Ofer Ditiii. J copia accipiendae . quomodo is, i 6. Obsessis a a suppedia-wJῖ rem 'umentariam eonstitit . ut hor-rtis i nem intuerent contraque pro sederit Corbulo, Parthos inopes copiarum die. Sic igitur accipienda copiarum vox; ruendi vero quomodo c.erm . Magnum comvatti, non nisi vi beluque tueare dcc. h. e. alas, salientes, toleres. Frem hemius.
a Simultates faciunt. J Ios Meroe rus, fugiunt: at ego jac: r, verum puto. Semina simultatum illi ipargunt , me volunt colligere acet structus . Mox etiam . remissam emvain interpretantur, permis m. nam ita Suetonius Tib. cai. X cIv. --
nonam macelli Senatus arbitrio quotamnis temperanaam ceti Jur, duro setibus negotio . popinas gane que ' useque es inhibenda, iat ne opera qu dem pistoria vanalia proponi sinerent. Sed
hoc sane ad publicam luxum , de divitum istorum, non spectat: magis ad pretia rerum prior quidem pars: in dia reliqua ad plebeculae disciplinam. Nihil quidem nunc actum . Tacitus ira crare dicit, de post
orationem etiam ostendit, ut calumnia sit aliter interpretari. Et age, dissentiat a Suetonio : an raruna est ra psius. Si etates faciunt , are miti reli quunt. J Curiose inquirenti mihi olim in hane sententiam , visum mendum , de probavi doctis: nunc, niti salior, veram medicinam vidi. Rescribendum . simulta/es faciendis
teri scriptura, fatiuis G A diles in severant luxum generali oratione , gloriam ire ex eo apti. Remedium ei malo in singulorum correptione , quod plenum invidiae de finiuitatum Senatus ad Principem retulerat. Illa ambigua , ut solebat, oratione primum excusat in universum emenda. ii posse. Sub finem ., uidem , qui gloriam ex reprehensione vitiorum quaesiverant, relinquit emendari
nem singulorum, hoc est , si Dat a
432쪽
ANNALI vM LIB. III. 37squoque non esse offensonum quidum. quas cum graves, ta plerumque iniquas pro Rep. suscipiam, ita in
ratas, miti aut vobis usui futuras, jure deprecor.
Auditis Caesaris litteris, rem1 ita AEdilibus talis cu- ss
res faciunt . Et ne eoacti videantur, vult videri relictum hoc ipsorum arbitrio , si pares se iudicent tantae rei. Sensi senatus Principis voluntatem, de aedilibus, qui emendationem postulaverant , eam curam permisit. Indicio est Suetonius in Tiberio; de quod Tacitiis addit remi m ads-libus talem eWam . non est contra.
permissum enim vult aedilibus , ut in luxum inquirant ex stim tuariis legibus. Remissa si quidem idem quod permissa , ut lib. I. Remisit casar, pro permisit, quod adseruit maximus Cujatius. Symmachus l. s. Ep. 6. octores absentium, qu bus res longinqua remittitur, tanq-m filiari legibus invunt, quoniam procia positu nullus damnorum scr. dominarum ) terror incurru. Et alia exempla passim.
sed quid fiet iis , quae mox Tacitus addit, luxum illum dc profusonem annonae ab Actiaca pugna ad Galba imperium licentia summa exercitam, tandem post vespariani aevum per se exolevisse. Scilicet ut silmtuariis Augusti ae Tiberii legibus nullus magnus de rigidus vindex , ita quod nune aedilibus permissum , id cx
Oete in popinas ac vulgares coenas , non in procerum di magnatium insana convivia; quod Ec Plinii locus de Galba aedile popinarum poenis sa
mam aucupante indicio eu. Mercerio. Advolavi dc ego , mulcae more,
ad ulcus istud , de putabam membrum sanum statim exhiberi posse, recisis voculis binis faciunt ac t verum iam feto vulgatum ; ut dicat Tiberius initium simultatum oriri quidem ab aedilibus: led excuti statim
deinde , Et transferri cum augmento in se exsecutorem talium. Simile huic, quod supra, l .. 2. Ann. e. s. Urgere moristiam Senatus, eandem vim
in me ransmittere , dcc. Ginter . sensus postillat faciundi mihi relinquunt. Pollulant illi Senatustonsulta acria r deinde negligunt ea exsequi, Caesaremque ea cura offensionibus plena onerant. Similis sensus lib. vi.
Neque emtιo agrorum exercita ad formam Senarus consulti . acribus, infe me talia, imIιu, 'incurioso sine. Groinitus
r Plerumque iniqua A pravis causis animisque onas, non ex merito
a Remissa editibui. J Si remissis se
explicamus , ut aediles ab ejusmodi cara demoti sint, quid Suetonio respondebimus : dato aditibus negotio popinas Ianeasque usque eo inhibenda, in ne opera qu/dem pistor, proponi venalia sinerent. Si autem permittendi significatu, scut illud , Miambuso cineri si qua est ea cura λ remitta ;alio in luto versamur , nam aedilestolentes incumbebant in curam annonae, dc cibariorum. Onnonam curamus, ct ad lem serimus ait amicus
Apuleio, qui pisces nimis caros praestinaverat. Nee dicemus nisi sub si ide) nonnulla quibusdam permitti, qui ea per se jam facere poterant. His igitur evitandis accipiamus re da, id est , rejecta denuo in aediles: ii enim Senatum, Senatus Tiberium consuluere, a quo aediles junsi sunt propriam curam subire. Rem μtere dicta significatione, ιntegramine
causam ad senariam remittit. At con
tentiosis τη ἀν-Nω mi satisfaciemus. Satineram. Non, remissa, hoc est ,
omissa vel neglecta: sed potius permina, vel reiecta. quasi dicat: reliquerunt aedilibus, ut ipsi litum munus curarent, . quandoquidem neque Princeps, neque Senatus, quidquam super eo negotio statuere volebant. atque ipsorum aedilium alioqui cura erat , ut annonae Praeessent. Eam
433쪽
376 C. CORNILI I TACITIra; luxusque mensae, a sine Actiaci belli ad ea aris
ma quis Scr. Galba rerum adeptus cst, per anno Scentum profusis sumptibus exerciti, paulatim exole-Vere. Caussas ejus mutationis quaerere libet. Ditea olim familiae nobilium .aut claritudine in lignes, studio magnificentiae prolabebantur. nam etiam tum
'plebem, socios , regna colere, & coli licitum: ut quisque opibus, domo, paratu speciosus , pcrnomon & clientelas inlustrior habebatur. postquam caedibus sevitum , & magnitudo fama: cxitio erat;
quoque significationem esse verbo, mittere , notat Lipsius ex Cujacii observationibus , in verbis , Rem sit
casar adroganti moderatione. Annal.
l. i. Eodem sensu Tacitus lib. III.
antegramque causam ad senatum remit
tit. Pichena. Ambiguum sensum pa- Iit haec vox: nam potest intellisi i quam aedilibus permissa tuisset, sie supra 8, 8. Remis C sar a rogavit ma Gratione ; sed ratio ibadet, ut potius interpretemur gratiam ejus curae factam aedilibus: quomodo enim ipsis permissa intelligi potest , quam illi jam ad senatum . hic ad Principem detulerant: quamque ipse princeps ut nimis invidiosam gravemque decli
I Rerum adultis es. J Faciebam olim , rem Romanam adeptus et nunc non muto. Est archaismus, ac sic dictum, ut Rerum potiri. Nam ita l. vi. Nihil abnuentem, tam do attonu a pisceretur. Lipsius. Lui Sergius Galba rerum adeptus
R. t Notha iunt vito doctissimo, qui
restituit ab ingenio: rem Romanam adeptus es. Non σολ Orici Tacitus,
sed Συκυδ, Acci , apud quem legi
πυλων ἀνοιγμ.ν- φρζηθι ν. i. I Folut armia tam arreptis animis irata in reloponnesios serebatur, inque qui diversa factionu erant, o facta impressione vertunt in fugam tum p tio repentino, tum portu thenien Dbus aperiti territorum. Ad quae Scholia
uxorem , qua non vereatur iari. Ve
rum haec nobis in mundo sunt , ne foras qualitum eamus. Tac. 6. Ann. nihil abnuentem dum dominati enuvi Feretur. Salinetius. Galba oblatam a Tarraconensibus coronam auIeam librarum x. conflavit, tres uncias . quae ponderi deerant,
exigi iussit : apposita largiore coena ingemuit. Ordinario dispensa- toti breviarium rationum adterenti paropsidem leguminis pro seduliti- te ac diligentia porrexit. Cano autem Choraule mire placenti denarios quinque donavit prolatos mana sua e peculiaribus loculis sitis. ton. in Galb. 12. vide quae scripsimus lib. I s. Valiarum te t. cap. ii.
2 Plebem, serui. regna ealere. J Id est, demereri, die τευειν. Sicut apud , Dionem ue, et. Augustus ludos edidisse dicitur, 'Diet. Ne - πε neque ad solain liberalitatem cum nonnullis rei tringi debet: quippe omnis generis aries, ossicia.beneticia, quibus animi conciliari possunt, com-
434쪽
eeteri ad sapientiora convertere. simul novi homines e municipiis & coloniis , atque etiam provinciis, in senatum crebro adsumpti, domesticam parcimoniam intulerunt ; & quamquam tartuna vel industria plerique pecuniosam ad senectam pervcniarent, mansit tamen prior animus. Sed praecipuus adstricti moris auctor Vespasianus fuit, antiquo ipse cultu victuque. ' obsequium inde in principem, &aemulandi amor , validior quam poena ex legibus& metus. Nisi forte rebus cunctis inest quidam ve
lut orbis, ut quemadmodum temporum vices, ita morum vertantur et ncc omnia apud priores meliora , sed nostra quoquc aetas multa laudis & artium inibo tanta posteris tulit. φ Vcrum haec nobis η majores
ce et Obsequium inde in Principem. J Simillimum , quod Panegyristes ad
Theodosium : Tua Imperator e lamensis eam nibus parciores. hine certa rim in omnes luxuria pudor, paret montaeiatus inolevit: O qiescentibus legum
minu . subiit quemque sita lego
vatim poenιrentia. Lipsius. 2 Verum hac κολι. J In senesto hoe Ioco olim conclamavi. Forte, nabain maiores. id est, adversum majores. medicina, quae huic mortuo non iaciet vitam. Id. m. Verum hac nobis majores eertamina. JQuid si legatur, erga majores certamina. Rhenanus. Scribo, nabu in majores. Vertranius. Faernus addebat vocem, adυersu , & ita legebat: Horum hae nobia adversus majores,dcc. Sed incertum, utrum ea lectio ex conjectura sit, an ex vetere aliquo libro. V Fnus. Ea quibus de virtute curn maioribus certamus, nec cedimus : quod optat haud ignarus cum Venusinovate vitii naturae huinanae, Mox diaturas progeniem vitiosiorem. Convertit te ad maiores, ut infra ad Romanos omnes lib. 3. hist. qurbus armorum eau is , quo tanta Hadu pretio pro patria pugna υι-m Verum in quem usum umor istet iam eo sub Domitiano ventum erat, ut nil pejus timeri pollet. Iuv.
Nil erit ulteriin, quod nostru maribuaara tristerit M . eadem cupient, facient
Non haec, non Annales Tacitus vivo Domitiano composuit, sed eo mortuo . cum iam virtutes quasi postliminio sub optimis principibus redirent. lib. II. Ann. tit usque principi rationes praetermitto Iam narraraa libru, quibus res Domitiani imperatoris Nasui. Et in Agriuol. nune demum redit animus , O q-rmquam prima flatim beatissma sectilι ortu Nero Caescrres olim dissociabiles msscuerit ν prin-
ei partim O libertatem. Quid autem virum doctissimum sollicitavit Davus ego, non Oedipus, nescio. Salin ram. Pulcerrime: sed obscure nonnihil. Lipsius illud bene addit: Veru,
hae rabu in maiores. Ego τὰ Dein transposuerim ita : verum nec em
apud priores, dic. Huic sententiae porro similis ei alia Taciti lib. II. Ann.
Omnia . Patres conscripti, qua nune -- ruissima ereduntur, nodia fuere. In
435쪽
s 6 certamina ex honesto maneant. Tiberius fama in de rationis parta, quod ingruentis accusatores re presserat, mittit litteras ad senatum, quis potestarem tribuniciam Druso petebat. Id summi fastigii vocabulum Augustus repperit, ne regis aut dictatoris
nomen adsumeret, ac tamen appellatione aliqua ce
tera imperia praemineret. M. deinde Agrippam si cium eius potestatis, quo defuncto, Tiberium Neronem delegit, ' ne successor in incerto foret. sic cohiberi pravas aliorum spes rebatur : simul modestiae Neronis, & suae magnitudini sidebat. Quo
tunc exemplo , Tiberius Drusum summae rei ad movct : cum incolumi Germanico integrum inter
exemptu tuemur, inter exempla erit.
Sed plane geminus ille Synesii locus
vexit. Non omnia ad exempla sunt, Osingula , qua facta sunt, initium semel
his uni. Demus nos principium meliora eo uetudini. Contra tamen
nonnihil Cassius Cornelianus Annal. u quis dubitarem super omnι-- negotiis melius atque rectius otimro usum, O qua conυerterentur . in deteram mutari r sed ne nimis amare antiqui moris studium meum extollareetnderer. Colerus. Lipsius funesturn hunc locum iam olim conclamavit. Idem tamen tentat, nobas m major ero sed medicina. ut fatetur ipse, quae huic mortuo non faciet vitam. Tentabo de ego . nec scio an depositum excitabo. I e : posteris tulit r quorum hac nobis an majores certamina ex Mnesto istis meant. Optat Tacitus ut sui saeculi morem certandi cum majoribus posteri etiam in se aemulentur. Nobis ma- meant certamina , Plitatis nota de perspicua. .Acidalim. Non est tunelius locus, aut ulla opus mutatione. Tu tantum se distingue r Verum haec nobos
majores; eertamina ex honesta maneant.
Plane ad eam sermam, qua alibi: Maneat gentιb- si non amor non. saltem ossium sui. Ann. xv. Maneat pυγ-υmctalibus potentiam tuam tali modo ostentani. Sententia est: ceteram haec
immensi luxus a fine Actiaci belli us que ad principatum Galbae , dc dein
parsimoniae exempla reliquete nobis norit majores: nos ea, quae in eorum moribas honesta sunt, sequi, dc, quod laudabile inprimis cit certandi Maemulandi genus,sii perare conemur.vi des tuam huic loco . hac distinctione interposita, dc integritatem dc senten
tiam optime constase. Eoxhormus.
x Mugustia repperit. J Ita cum Tacito plerique scriptores tradiderunt. quos refellit Dio , libro xci 1. ubi diserte scriptuin , casarem admisi a in
Dictator in integriam annum diceretur . o Tribunuram potestatem per omne avum haberet. Non ergo vocis auctor Augustus. Sed hoc tamen verum,Caesarem eo titulo publice non usum rusus est primus Augustus , de dedit cis plendorem. ideoque origo eius non immerito relata ad ipsum. Insim. 2 Ne successor in inceras foret. s Quae hic notat Alricenis vide Post excursus Lipsi OI.
436쪽
ANNALivM LIB. III. 379 duos judicium tenuisset. Sed principio litterarum
veneratus deos, ut consita siua Re . prospe rent, modica de moribus adolescentis, neque in falsum aucta rettulit : esse ab conjugem ta tres liberos, ' eam quo aetatem qua ipse quondam a divo Augusto ad capessendum hoc munus vocatus sit. Neque nunc propere, sed per octo annos capto experimento , compressis seditionibus . compositis bellis, triumphalem ta bis consulem, noti laboris participem sumi. ' Praeceperant animis orationem 17 patres : quo quaestior adulatio fuit. nec tamen repertum, nisi ut e gies principum, atras Deum, templata arcus, aliaque solita censerent. nisi quod M. Si
lanus cx contumelia consulatus, honorem principi
bus petivit: dixitque pro sententia, ut in publicis prim
tisve monimentis, ad memoriam temporum, non con
sulum nominapraesitariberentur; sed eorum quι tribuniciam potestatem gererent. ' At Haterius, . cum ejus diei
Senatusconsusta aureis litteris figenda in curia censuisset, deridiculo fuit, senex foedistimat adulationis tantum
infamia usurus. Inter quae provincia Africa Iunio saBlaeso
I Eamque anilem qua. J Egit ergo Drusus tunc trigesimum se,cium annum. Nam Tiberius natus est L. Μunatio Planco.M. Lepido iterum Cosc. anno urbisnccm. A quo die, anni medii triginta sex ad Tribuniciam eius potestatem ; quae delata, anno πι- his De cxxvrra. Li us.
a Praeceperant animis orationem. JFere omnes ita sentiunt senatum, antequam haec proponerentur, odora
tum fuisse, quid es Iet petiturus Tiberius. quod quidem verum est : sed non eo respici puto his verbis. quin
potius ulterius aliquid innui sentientes iam antea , de qua re referendum esset, praecepisse animis orationem , hoe est, praeparatos pr meditatosque, quid censerent , accessisse. Quibusvmnino resipondent sequentia; quae σιον adulatis fruti Freiushemius. 3 Publios privati e monimentis. ILegendum videtur,privatoue. Piche na. Aluretus, Privat rue, rectius.
tque Hateri sis. J Non dubie scribendum , Mi 2. Hateritis. idque illi raenomen. Simile in Suetonii Vitel
o mendum eap. r. Ex atque Hora
ad staritellium libellus. Scribo , ex Ma Gmni. vel ut Μuretum video velle. udii. Lipsius. t 54 Haterius. 4 Ita Lipsius co rexit ex historiae fide. Male antea,
tersis Hure r.richena. Conjeceram olim, ε que Haterim. sed ut attendo
magis facto Μ. Silani, non id tam risum metebatur quam indignationem: itaque qui notam eam leget in Suspicionibus .ei notam adponatamplex omnino Lipsianam emendationem et 3 55 Haterius. Gru au .
437쪽
38o C. CORNELII TΛCITI Blaeso prorogata, Servius Maluginensis flamen Dia Iis , ut Aliam sorte haberet postulavit, frustra
mulatum dictitans, non licere ' Dialibus egressi Daba. neque aliud Ius suum, quam Τ Martialium, Guia
x Vt . am sorte has eret. J De hae sortitione dictum supra 3, 32. dc hinc etiam intelligi potest, de sone jam
adquisita. non dei num fortunae favore obtinenda hic agi. sane enim impudenr alias erat postulatum, ut Asiam seire haberet. Neque moveor , quod opponi posset, si provinciam obtinere prohibiti suissent fla. mines , ne qui aem ad sortem admitti debuisse. Primo enim exemplis vetexum ostenditur , eos ipsos, qui in provincias ire prohibiti fuerant , sortitos fuisse; imo ne prohiberi quidem potuisse ne irent, nisi fuissent ibiliti. Vide insta 3, 7 i. Deinde potuit accidisse, ut sortiti quidem essent nemine prohibente . vel quia provinciae in tra Italiam evenire possent vide Μxcenatis orationem in Dione lib. set.
vel etiam incuria caerimoniarum, quarum demum admoneri contigerit omines, quam viderem in provin- ciam prosecturos eos, quos minime oportebat , etiam fortassis, ut fit, invidia aperiente oculos. Hei Oh. pleiushemius mirifice in . Set. Maluginensiis qui stamen Dialis sve sacerdos Iovis erat, postulavit, ut in Asiam , quam erat sortitus, mitteretur. Patame Taciti mentem hune
intelligere 3 Hoc ipsum , ni fallor,
controversum erat, an posset sortiri, h. e. proconsul fieri t Ruerim. Non
dissicilis hie nodus, si memineris,
quae ad caput 32 monuimus. Asia de Africa in sortem mittebantur : dc de illis sortiebantur duo consularium vetustissimi. Sed Africa tum temporis sne sorte prorogabatur Iunio Blaeso. go dc citra sortem vetusti; limo con atium cedebat Asia. Is erat Ser. Cornelius Maluginensis: emue postulabat. - sortem haberet. Itaciam. Quod miror non animadvertisse virum singularem Iosiam μα- cerum, qui solus hic sapuit, potiusquam decurreret ad rem absurdam , etiam . sui sine sorte haberet, sari obtinere dictum. Nusquam hoc, sed fortem, hoc est . provinciam , quπnisi extra ordinem aliquid incidisset .
sorte deferebatur. Vt Asia sortem haberet, id est. ut Asia in alteiam provinciarum , quas sortirentur consulares . quando altera earum Africa Iunio Blaeso prorogata esset, de sic neutra in sortem mitteretur, ipse ut istam ante omnes alios consulatu functus citra sortem haberet. Quam etiam nactus
estet, nisi Diale flaminium obstitis set. Ideo sequenti c. 71. Ita sarisia in eum , qui consularium Mal gmensi proximuι erat . conlata. Provincianimi tum Aliae sine sortitu. Neque his adversantur illa : porro si hi duxissentyr Uincta . quae primus recte cepit Μercerus. Loquitur enim ut more
atque ex instituto fiebat, nisi necessario aliquid prater morem statuendum esset. Et ex antecedente intelligitur consequens. nam si Dialibus staminibus sortiri concessum, sequebatur, ut quoties sine sorte transibat alterutra harum provinciarum ad primum consularium , si stamen is Dialis esset, non Posset excludi. Grona
2 Dialibuι egredi Italia. J Adeo non egredi, ut nee urbe abesse iis liceret una nocte. quod lege in Camilli oratione apud Livium , lib. v. Flamini
Dinci, inquit, noctem unam manera extra urbem nesin est. Lipsius.
Atqui nee bis quidem antiquitus egredi Italia concessum. Valerius lib. I.
438쪽
ANNALI vM LIB. III. 381 rinaliumque Flaminum: porro si hi duxissent provincias , cur Dial bus id vetitum ' nulla de eo populi scita, nou
Asrico petentem, ne a saeris discederet, miata indilis , inbem egredi papui
Martialis erat, in urbe tennit , nec pa
su est a sacras recedere. Et de Quia mali, Livius lib. xxxvii. Pri quam inprovincias Praea res irent. certamen inter P. Licinium Pant. Max. fu ιι σFabium Pictorem Flaminem Luirinatem , quale patrum memoria tuter L.
M tellum Postumium o Ibinti fuerat. Religio ad pestremum Dicit, O dicto auriens se flamen Ponti sici j us. Eadem caerimonia pontificem max. tenuisse videtur ex Liviana epito me
LIX. Ad fora eum P. Iuci niti; Ora usconsul. ciam idem Pont. max. es et, quod numqtiam antea factiam erat , extra Italiam profectias , victus interemptu, est. Sed scire licet quaedam ex his cum ario mutasse. Alias, aperte falsis exemplis se juvet hic Flamen. D tis.
1 Porro si hi duxissent. J Offendo in
hac phrasi . Forte, si hi duo rex eQ. Duo , Martialis & Quirinalis. vel, si hi direxissent. Aliquis tamen fortasse ad sortem haud male traxerit: dc xeriis , id est sorte extraxerint. ip . Dinisent pro υmeia . t Id est, sortiti essent, sorte duxissent. quod idem . prorsus est, ac si dicet et, si hi in provincias populi Romani istat; nam
earum perpetua nota sors, adeo ut etiamsi aliqua occasio fiat. irtineas eatur sine sorte, tamen sorti obtineri dicantur: ut supra, de Lepido; Ltiam Asia sorte depellendum ; quum provineia Africa extra ordinem data , Asia illi sine sorte restita regenda. Ita hic Maluginentis perit, ut tibi liceat sorte Asiam habere, quum eadem Astica extra ordinem Blaeso continuata . sine sorte eam habiturus estet,si fas ei egredi pomoerio. Et in fine libri: Ita μνια si in eum, qui consularium Maluginensi praximus trat , eoll.ita. Ita κλη-
ροναι dicti in loco Dionis , quem ad duri supra, provinciarum publicarum. praesides. Et Tacit. su p. lib. I r. maius
Nerium quoquo adipet, quam tui , qui sorte aur misia Principis obtinerent. Id
est . quam omnibus provinciarum prasidibus, sive ii in eopuli Romana provinciis , sive in Calatianis. Praesidibus dixi, quia nomen id olim gene rate utriique, quod postea in jure nostro restrictius observatum. Gellius. Ir, II. Od Philosophum Taurum --nerat cir clari mus praeses Deta pro
Mincia et quae certe in populi Romani provinciis, & ei proconsula Et nuostea mulasse credas, idem Gellius
ne capitis vetat: sedeat hic potis, inquit . qm pmuli Rom. magistratus est. Mercerus. Non haec recte corruptionis arguuntur. Dueere pro regere cujus me των apud Plaut. Ducuntur omnias Des nutu. Indeque ducatus ut regimen Sueton. in Neron. cap. 3 . Priυt num R inum crispinum impaserem adhuc squia ferebatur ducartis , o imperia ludere. Iunge eundem in Tib. cap. Ist. Ostenta sibi ac majoribus sura in omni ducatu expellip mo. Sic moderatio legionum exprimitur apud Tacit. libro 3. Histor. Odυentu deinde duarum t sonum , a quibus intram D rus nianus , ecta O, Numisius L tiptis discebat. Ad quae saciunt: Sex millia Dal
matarum recens Liactus comitabantur ,
ducebat Poppaeio Silanus consei arr.
Salinetius. Sumili hinc stellulam ab aliis positam, cum nullum sit mendum, intelligitur enim duxissent . id est, sortiti essent, vel sorte dux stent. quod Merceto etiam probatur. PLehena. suspectuin aliis , dc , ut ajunt, non dubie corruptum verbum. Mihi sanus & integer locus. proba phrasis videtur. Ducere pro Dincias subintelligeforire, ut idem sit, quod sortiri provincias. Et hie Servius ut Asiam sve ba sunt Taciti ipsius sorte haberet λο- stulabat. Acidalius.
439쪽
381 C. CORNELII TACITI in libris caerimoniarum reperiri. Sue Pontifices dialia cra fecisse, Asamen valetudine aut munere pubi cst smpediretur : ' duobus ta peptuaginta annis post Cornelii Merula cidem, neminem suffecitum; neque tamen cessa' visse religiones. Uuod se per tot annos possit non creari, nullo sacrorum damno; quanto facilius abfuturum, auunius anni proconsulare imperium ' Privatis olim simultatibius esse Ilum, ut a pontificibus maximis ire in provincias prohiberentur: nunc Deum munere, summum Pout cum etiam summum hominum esse, ' non aemulatιoni ,s 9 non odio, aut privatis adfectionibus obnoxium. Adversus quae cum augur Lentulus aliique varie dis ererent, eo decursum est, ut Pontificis Max. sententiam onerarentur. Tiberius dilata notione de jure Flaminis decretas ob tribuniciam Drusi potestatem caer monias temperavit ; nominatim arguens insolentia sententia, aurea sique litteras contra paIrium morem. Re
citatae & Drusi epistolae, quamquam ad modestiam flexae , pro superbissimis accipiuntur : Huc recι δ secundia, ut ne juvenis quidem tanto honore accepto, adiret urbis deos, ingrederetur senatum , Τ auspicia saltem gentilae
i Duobus O 'tua ista annis. J l chena. Leg. amulationi. de ita quoque
Constat ratio. Nam Merula interse- Muretus. Ego tamen amplius ctus anno urbis vc v i. Suffectus deleverim. Leg. Non aemulariam, non Flamen novus ab Augusto. anno ur- odio, privatis ad ectiombus obnoxium. bis v cc iv. Notat Dio lib. Liv.
Lector serius probabit. O cida s. 3 Os bicia saltem. J Lucem dat Livii locus lib.xxta. de C. Flan inio, aut άπεδείχ η. Non turba , quod tuli iante initum Consulatum prosectus ab Caesar Flamen Dialis destinatus He- urbe. 2uod enim isti iustum imperitim .rit, teste Suetonio cap. i. quia tantum quod a pium esse ' ADt Mari id adestinatus & , Sulla eodem sacerdotioidomo, publicis privatisq- penati s ,
mox multatus est. Facit hue Suetonii Latinis feriis auia, sacraficio m monta illud, e. xxxi. in Augusto: Nonnulia perfecto, votis rite in Cariotio n- c ex antiquismis car moniis paullatim abs-ipatis, secum ferre. nee privatum austialita resιrtit, Mi Sitaris au urium, Diale cia sequi : nec sine auoiciti profectum ira faminium. Lipsius. t externo ea fota nova atque retina conc
et Non amulat ni. J A Murcio est tereis'. Vide etiam quae de auspiciis emendatio. Male libit omnes , amis- infra scribo, lib. iv. Lapsios. iatione. nam perspicuum eii. Omnia Osuspiciasaltem rentiis. J Locum il- haec resplaete verbum , Obuaxi . ri- Iuriat eximie laxius 22 . I. Per idem
440쪽
gentile apudsolum inciperet 8 Bellum scilicet, aut di se Io terrarum distineri, titora es lacus Campaniae cum maxime peragrantem. sc imbui rectorem generis humani rid primum e paternis consiliis discere. sane Pravaretur stedium civium senex imperator, fessamque atatem, Gactos labores praetenderet: Druso quod, nisi ex adrogantia, impedimentum ' Sed Tiberius vim principatus si- sobi firmans, imaginem antiquitatis senatui praebebat, postulata provinciarum ad disquisitionem patrum mittendo. Crcbrescebat enim Graecas per urbes licen- tia atque in impunitas asyla statuendi: ' complebantur templa pessimis servitiorum: eodem subsidio obaerati adversum creditores, suspectique capitalium criminum receptabantur. Nec ullum satis validum impe
rium crat coercendis seditionibus populi, flagitia
remur Di. Servilius Roma id bus Martiis magis ratum iniit. ibi quo de rvmb. retulisset, redintegrata in C. Haminium invisa es. Duas se consules errasse . unum habere. quod enim illi justiam imperium . quod auspicium ess tmagistratio ιd a domo, publicis mi ri Aue m alibus, Larins ferus actis, sacrificio in monte perfecto, istis rite in Capitolio nuncupatis, secum ferire : nec prι tum a ρα- sequi; nec sine auspiciis prosectum, in externo ea seu nova atque integra conc perem p. Fresns-honius. t B. rum sollice id Non male etiam, hel a r sive, bella eum. sed distinctione adhibita commode servavetis illud Prius. L psius. ΓΘ um scilicet. J Lipsius ad , non male legi posse. Bella. Ego mallem, Becta eum scilicet. Pichena. Vtrumque, sin b lium sive bella legas , rectum. cidarint. Immo : quia liber unicus bHlum , male de non recte subjietes bello, etsi oratio reliqua id facile se-xat. Bel iam staticet, id est, bellum esse scilicet, quod moretur Drusum. Quo genere loquendi cur oi dare, nulla rario est. sic Silius: Adyrrai ..ilum: quod obser. r,i7. vindicavimus.
a Tum mixime peragrantem.' Scribo cum maxime. Rhenanus. Muretus cum max:me. Rectius. cidalius. Ma nulcriptus, cummaxime, quod prensi. Pichena.
bus in locis lege consecrationis conis cessam minime fuerat. teste Servio ad Virgilium P neidos II I. Vese
omplebantur templa. J Tribus ergo genetibus hominum perfugium in asylis , servis , obaeratis, malefi- eis. De maleficis servisque, Plutat-
asii ἀδεια, Dra E Aiώων. Et Sallustius elegantet de Pompeio, Epistola ad Casarem : Eoque per omne