장음표시 사용
371쪽
voces , adversa & saeva cuncta perpessus, nullo magis exterritus est, quam quod Tiberium sine miseratione, ' sine ira, obstinatum clausumque vidit, ne quo adfectu perrumperetur. relatus domum, tamquam defensionem in posterum meditaretur, pauca
conscribit, obsignatque , & liberto tradit. Tum δ solita curando corpori exsequitur. dein multam post noctem, egressa cubiculo/uxore, operiri fores jussit : & coepta luce, perfosso jugulo , jacente hu- 16 mi gladio, repertus est. Audire me memini ex se moribus , visum sepius inter manus Pisonis libellum, quem ipse non vulgaverit, sed amicos ejus dictitavisse , litteras Tiberis mand ua in Germanicum continere : ' ac destinarum promere apud patres, principemque arguere, ni elusius a Sejano per vana promissa foret. nec ilium sponte exmntitum, verum immisso percussore. quorum neutrum adseveraverim: neque tamen occulere debui narratum ab iis, qui nostram ad juventam duraverunt. Caesar flexo in moestitiam ore, si minuidiam tris morte quaestam apud senatum, ' cre
pius ad actorem pertinet. Est autem ad iudicem ire, aut in alium, aut pro
versa se odia. J Sie Catilinaeae primam Ciceronis orationem in
iatu habitam eo nomine, cum ma Iedicta in consulem congereret: Obsrepere omnes; hostem atque parricidam
a Sine ira. Quidam hoe omiserunt , sine dubio, quia sensui contra rium putaverunt, neque Pisoni metuendum fuisse, si e ira esset eon. spectus. Sed non ita est. nam si iram in eo advertisset risio, potuisset sperare, subito quodam adsectu concita- - , si mentem rursus composuisset, mitigari posse. At nunc satis intelli
pzbat, eum adversus omnes motus firmatum, certo fixoque animi decre
3 S. sis emando. J Lavat, ungitur , fricatur, extergitur, coenat. MM-
desinatum promere Ejusdem septentiae fuit, quod Suetonius -- psit, in Tib. cap. xli. suem c pis
nem ὶ mox hujus eramιnu reum putans indam mandata prσtaturum, nisi ea secrata M starent. loco hodie non corrupto solum , sed deiecto. Conatur tamen ingeniose Torrentius: ni Sejanus secreta obstaret. Lipsas.s Flexo in m illam ore. 4 Benes o. gaudebat enim potius, si quis intimos ejus lentus perspicere potuisset nullum amplius periculum esse . ne tota res patefieret, sublato indice. Ae mihi quidem . pro cetero
Tiberii ingenio verisimile vi, utamu-
372쪽
brisque interrogationibus exquirit qualem Siso diem Apremum , n οἱ temque exegisset. φ Atque illo pleraque sapienter , quaedam inconsultius respondente,
sum ab eo percutarem fuisse. Mure-rus. Ante haec verba haud dubie asterisci nota ponenda est. Nam hic ea desunt, quae de liberto Pisonis, nunciante mortem . &codicillos patroni , ut iussiim erat, tradente scripserat Tacitus. Et hie ille est, quem , ut subditur . erebris interrogationibus Tiberius convenit. Periit hic etiam verbum, Lueratur, vel quid simile,
quo haec reicienda sunt ; sa, sexam moestitiam ore, suam invidiam lati morte quaesitam vulsenarum. BOxhOInius.
I Interrogationibus exquirit. J Et
bie Muteti libello fidem ne habeas. dum est, in vetere libro desectum hujusmodi apparere: ex Sumrs quem ille replet: ex filio quaerat. Scias enim, talem in Man. Iacunam non
2 .Atque illo pleraque. J Non sugiet corruptio loci attentum lectorem. Quis enim erit, ad quem lixe
reserantur, LAtque in P nullum erare nomen praeivit. Puto mutila esse.
nisi sint; seri . . que filio. Est enim ιλιο ν filium Pisonis attulisse parentis eodicillos, & ab eo quaelisse Tiberium singulatim de mone. LL
bertoque tradidit. Duea censoribu οἷ- signatque , ct liberto trassit. nempe
eodicillos, quos ab eo in curia Tiberio redditos , ipse Senatui legit, cum prius de extremis domini a liberto multa percontatus esset. At iss ut vulgus libertorum ) partim incogitanter , partim cordate re o
debat. quid i dicemus ejusmodi aliquid cadete in filios Pisonis 3 non
apte quidem : nam iuvenes erant primae nobilitatis , innutriti parentum Praeceptis, qui animos tam excelsos gerebant, di horum unus iam dedera: egregium feecimen juvenruus.
M. Tis repetere friam dehortatus est. atque utinam τε potetur fisa --m , quam illa patrismi ce pisit. Praeterea intento majestatis erimine, Piso talia filiis non iniunxisset, quos noxios innoxiosve suarum rerum sciebat sat acturum , eaque de causa scriptis pursat utrumque. Non nega- velim tamen multis i traditione codicillorum interiectis, subobscurum quid exortum. Sed iis magistris u-lius est Cornelius , quorum scripta haud unquam percipere queas nisi r eurris, dc provideas. Sinas igitur . quae inserit de fallaciis Sejani, caeteraque connecte, omnia clara & Ii quida sum. Satinerius. Mutilum locum , quilibet pronuntiabit. Asteriscum tamen opponerem , non post
verbum, ex exit', sed post verbum . quaesitam. Existimo enim , Tacitum loqui de Liberto, cui piso tradiderat codicillos ad Tiberium. Tali sententia e Caesarem sensisse , invidiam sibi morte Pisonis quaesitamcumque codicillos sibi a liberto tedditos aecepisset, crebris interrogati nibus ex eodem liberto exquisivisse , qualem supremum diem noctemque Piso exegisset. Respondente illo; 'uaedam ab eo sapienter , quaedam inconsultius acta : vel si mavis , ipso liberio quaedam verba sapienter, quaedam inconsultius ad interrogata respondenter Tiberium recitarie codicillos. Dehena. De filio Pisisne interrogato non modo ε λογν , sed ne cetiarium est , si rem recte cogitas.
Et oratio concinna aliter non est, nisi se struatur. Sed quod Lipsius ait, pisonis filium attuliae parentis codicillos , id non ε λιγν, sed plane
ἀλογν. Fugit ipsum ratio, nec meminerat amplius, liberto suo Pisonem dedisse ad Caesarem ferendos. Nec putemus. iam piamum a quocunque ad Tiberium delatos, sed in curiam , Tiberio ipso allatos. Et iam
373쪽
6 C. CORNELII TACI ΤΙ dente, recitat codicillos a Pisone in hunc fermem
dum compositos: CovθWatione inimicorum, ta invidias si criminis oppressus, ' quatenus veritat/ ta innocentiae meae nussuam locus est ; deos immortales testor vixisse me Caesar cum me adversum te, neque aha in matrem tuam pietate: vosique oro tiberis mers consulatis. ex qurbus
Piso qualicumquc fortuna meae non est alunctus, cum omne hoc tempus in urbe egerit: M. Piso repetere Syriam dehortatus est. atque utinam ego potius suo juveni, quam ille patri seni cesseres eo metpensius precor, ne meae pravi tatis poenas innoxius luat. Per quinque I quadraginta an norum obsequium, ' per collagium consiulatus quondam divo Augusto parenti tuo probatus, ta tibi amicus, nec qusd-
quam post hac rogaturus, salutem infeliciis tu rogo. De
eave illa verba, Recitat eodicissas, desilio Pisone accipias, sed de ipso Caesare. Quod non modo sententia loci totius vult, sed ectagitat ipsa verborum istorum tiructura. . Aenialιur. Ipsa periodi structura sententiam juvat ita componentium, suam invidiam apud senatum quaesitam. Nisi sorte ut in loco corrupto desectoque suspicioni locus sit. aliter haec ab auctore concepta filisse. sequentia certe non amylias sibi constant. Ic proinde divertis interpretationibus obnoxia fuere. Qui p- . Atque ιPo,alii sic efferunt,ut tamen non appareat, quis responderit. alii ad senatum trahunt, tanquam ille I sponderit Tiberio; quidam ad filium Pisonem : nonnulli vel bum verbo Teddere contenti, quas in auctore sa- Iebras inveniunt, easdem lectori relinquere quam litem hanc siain facere maluerunt. Alibi potior visa est ratio de liberto haec interpretandi, cui codicillos a risone traditos supra memoraverat auctor, praesertim quam de socerum meum Berneggerum , dc Curtium Pichenam idem tensisse cer
I Recitat codicitis. J Ita vocabant, quae non in tabulis script sed in chaet-ta, aut membranis, quasi memoriae
causa notata essent. Muretus. 2 2uatemia veritatι. J Melius . qu
tim : id est, quoniam. D M. 2 atemG. J Legendum , xuatinur. Haec autem quid inter se differant, ita exponit Cornelius Fronto : R. te mi , qua μι, Luatin- , quoni m.
3 Liberti meti consulatu. J Eam unam causam suisse puto Pisoni, cur ne moriens quidem scelus Tiberii detexerit . quod metueret liberis suis
4 Per o Tegium. J Quian' Augusto collega, an quia Tiberio ipsi Vtrumque enim verum . dc consul cum A gusto fuit anno v ccxxxi. constat iterum cum Tiberio, DCCxLvo. D-mus. Colles iam eansulatus. J Vtriusque collega fuerat, de Augusti dc Tiberii.
ys hac sum rogaturui, in Vitim meum sal m velis. Errant qui Pisonis collegam faciunt Augustum , quum intchigatur Tiberius. Nam A. V. C.
374쪽
ANNALI vM LIB. III. 3IT Plancina nihil addidit. Post quae Tiberius adolescen- 1 lcm crimine civilis belli purgavit: 'patrii quippe jussa,
necpotuissem um detrectare: simul nobilitatem domus; etiam psius, quoquo modo meriti, gravem caseum miseratus. Pro Plancina cum pudore & flagitio disseruit, marras preces obtendens: in quam optimi cujusque se creti questus magis ardesccbant: Id ergo fas avia tntes feritricem nepotis adspicere, adloqui, eriperesenatui' quod
pro omnibus civibus leges obtineant, unι Germanico non
contigisse s Vitestii ta Veranii' Φoce de tum Caesarem; ab imperatore ta Augusta defensam Plancinam i proinde
venena, ta artes tam feliciter = expertas verteret in se g TZmam, in liberos ejus, egregiamque aviam ac Pa
truum sanguine miserrimae domus exsatiaret. μ Biduum super haec imagine cognitionis absumptum; urgente Tiberio liberos Pisonis, matrem utι ruerentur. Et cum accusatores ac testes certatim perorarent respondente
Tiberius di Pisis Consules suerunt.
I De Plancina nihil addidit. J Neque quo eam sublevaret: quam jam oderat, ut persdam , quae in communi causia delensionem divisisset. neque ut premeret, cum sciret, irastra fore , quicquid adversus eam diceretur, in tanta gratia Augustae.
a Patris si oppe jussu. J Velle non creditur, qui obsequitur imperio Pa
metipso poenas exegerat, quod ad misericordiain plurimum posse monet Aristoteles in Rhetoricis. Idem. Vaee desertim. J Desere voce, nihil aliud est . quam conqueri, lamentabili oratione prosequi. Sic de carmine lugubri infra , 3 , 9. 2- ων- manici suprema deseverat. Fretiisti. s Experta . t Ila cri it . ut in illo Propertii. Experta meruem juraia sawtia. Μ uret .s Biduum imagine eo nitimis. t Inani & assimulata specie. Muretur. Exsuperioribus, dc sequentibus videtur . de Plancina tantum rem esse, tamen
inferius , in starentiis constat, una de Plancina, Pisone, filiisque. Pichena. videntur moti his verbis , Biduum absumptum , putavis te majus temporis spatium, quam aeuuum aut solitum esset. impensum ni isset idque tamquam invidiae periculum subesset, excusatum hoc praetextu, dictumque, ideo tantum temporis suini, ut causa probe eo nosci dijudicarique possit. Sed constat non modo biduum , sed plures dies, caulis tam gravibus en dandis, tribui consiuevisse. Supra in causa Pisonis 3, 13. undecim dies colliguntur. Non igitur illam ob rationem bidui secta eli mentio: sed ad artificium Tiberii exponendum : qui sicut eripere Plancinam constituerat. ita dispiciebst, quomodo id mini hiacum invidia fiet et ι quam sciebat orituram esse longe maximam, si statim, autequam accinata ciba, Pericato eximeretur.
375쪽
318 C. CORNELII TACITI dente nullo , ' miseratio quam invidia augebatur. Primus sententiam rogatus Aurelius Cotta consul nam ' referente Caesare Τ magistratus co etiam munere fungebantur ) nomen Pisonis ' radendum se iis censuit ; partem bonorum publicandam; pars ut Cn. P
meretur. me autem de legibus plenum robur reliquisse videri voluit, di Plancinam non solum Principis arbitrio absolvi , sed quoniam
in cognitione causae nullum , aut exiguum, neque plane venia indignum , crimen comperium esset.
Ideoque speciem praebuit judicii,
quod propterea non cognitionem Tacitas, ut veram & seriam, sed ima.
tur. J Ad Graecorum & Hebraeorum imitationem . Ioquendi haee formaeeliptici generis est, qua familiari IIime usus Cornelius. Ita quoque V, planus , Paulus , Μodestinus. Μartianira, de Florens Tertullianus saepe locuti sunt: quod dc alii ante nos
a Referente Casare. J Quidam notant , hoc eo notatum a Tiberio , uod more prisco magistratus a ju-icandi munere immunes essent. idque ex prima actione in Verrem satis intelligi. Verum est, quod notatur , feci ad hune Taciti locum nihil perii net. Non poterant quidem ii, qui magistratum gerebant, Operam dare praetori exercent i publicum
aliquod iudicium t de si qui sorte
ducti essent , antequam magistratum inirent , simul atque ineundi
tempus venerat, amplius non erant
in iudicibus, sed alios in eorum locum subsortiti necesse erat. Ne poterant quidem ab eo praetore , cui jurii lictio obvenerat , iudices dari: sed hie nihil tale agitur. Neque enim agebatur haec. causa apud praetorem , dc iudices qui sorte ducti. ut moris erat , ei in consilio adessent : sed apud Tiberium dc apud senatum. 5c hoe est, quod antea dixit Tiberius: In eum potitu quam in foro : apud senatum . quam apud iudices. Sed quod notat Tacitus tale est , Consules , ceterique magistratus . cum quid referebatur ad Senatum, non solebant sententiam dicere, sed sententias aliorum exquirere. Id vel ex eo constat, quod consul det gnatus piimus sententiam Iogabatur. Inde consulares, praetorii, aedilicii, caeteri ordine. Quomodo autem ii. iii iam in magiitratu erant , cesissent aut designatis tantum , aut iis ,
qui honore aliquo persancti , iamque privati essent Et cum qui rogat, superior sit; qui rogatur, ac dicere jubetur , insector: quis , quaeso, consulem rogate tolerat 3 Qui aut non aderat i quo enim immante venissetὶ aut ipse senatum habebat.
Formula rogandi haec erat, Dic M. Iuti, me C. Iuli. Quis hoc modo consulem compellare ausus esset At Caesare reserente, qui super omnes magistratus erat, quique eis Omnibus imperare poterat, etiam magistratus
co inunere fungebantur. Muretus.
3 Magistratus etiam. J Non vane id notat. prisco enim more, magistratus a judicandi onere immune Cicero in Verrem actione i. dc alii. Oh s. Eadendum sapit. J Vt memoria ejus prorsus aboleretur. Cicer. Pro Sext. de Pisone 5c Gabinio e Iure consules si appellanda sunt conseretis .
quos nemo eli. quan non modo ex Me
moria . sed ex faseu ευHendas putet. Valerius de Mario : cujus Ieptem in fastu consistatus secuntur, dce. Talea sunt . qui e soro R. eruti , hodie in Capitolio omnium oculis patent.
376쪽
ANNALIVM LIB. III. sevi styla concederetur, ' isique praenomen mutaret. M. Has ' exuta dignitate , ta accepto in quinquagies sestertio in
decem annos 'relegorretur, concesse Flancinae incolumita
te ob preces Augustae. Multa ex ea sententia mitigata is sunt a principe : ne nomen Pisonis fastis eximeretur, quando M. Antonii qui belrum patria fecisset, Iuli An tonii qui Buetum Augusti violasset, manerent. & M. Pisonem ignominiae exemit, concessitque ei paterna bona; satis si firmus, ut saepe memoravi, adversum pecuniam; & tum 'pudore absolutae Plancinae placabilior. Atque dem cum Valerius Messallinus 3 I
num aureum in aede Martis Vltoris , Caecina Severus
aram ultioni statuendam censuissent, prohibuit: ob
exter I Uque praenomen mutaret. 3 Quod ec facitam. nisi Dio mihi imponit, qui libro xx. Lucium non Cnaeum jPisonem Cn. Pisonis de Plancinae filium praeriise Africae sub Claudio
tradidit. Laseius. Praenomen mutaret. J sic M. Antonio moituo , decretum est , ne quis ex eadem sente Marci praenomine uterEtur. Sie Μ. Manlio Ca,itoli mo deiecto , ne cui Alantiorum Mareo praenomen esset. Plutarchus , Livius Sic lib. superiori, nequis Scriboniorum Drusi cognomentum adtaneret.
et Exuta dignitate. J Senatoria videlicet. Ita inserius icriptum, exuere ordinem. Lipsius. 3 di quasi ei sesertio. J Sunt nobis , centum vigintiquisque millia philniitim. Videsis opes ejus aevi, etiam ab hoc exemplo', & quom Odo vel exsuli provisum. Vere ergo
Seneca r Eo temporum luxuria prolapsa G, ut m in Viaticum e ultim fit, quam olim partimonium Principum fict. Idem actuinquassessistertio. ruto vocem.
Derto , vacare. Lurnquagio centena maria se territim . efiiciunt more Romano ducenta millia scutorum monetae. Mureti. Videtur Ilandum: Et accepto q-ηquagos sestertium , dc non , senemo , ut supra. D ur. Frustra laborant ambo. .smnqua-σies sei Zertium sunt nostrorum Phis lippum centum vigesti quinque mi,
Reugatur. J Lepe . rete aretur. Μuretiis. Vulgo feleratur. Lipsus correxit. nam lupra dixit, concedo
s. M. nron E iasiis tamen Capitolinis erasum , & postea restitutum fuisse constat. de ita iactum signifieat de Cicero his verbis : GHis consutatus
est ex omni monumentorism memoria re
vulsus. Mutet . 6 Firmus adversias pecuniam. J Contra de Vespasiano Aurelius Victor: in Irmus tamen . Mi qmdam pra vetur i, adversus pecuniam. Pichena.
rudore abstina Plancina. J Pudebat enim in alios minus eulpae amnes severiorem esse ..cum in Plancinam mitis suisset. Is reru3.3 Signum aureum. J Nullus interis
pretum expressit , cujus rei signum hoc metit. Ceterum ipsius illius Martis signum siti se non ambigo, ob hoc ipsum, quia nihil aliud ab auctore
additum est. Heinthemius.s serum ritum. J Sic supra, aram adoptioni: sla libro M., aram ceme
377쪽
3 C. CORNELII TACIT TMxternas ea victorias sacrari dictitans; domestica mati trist tia operienda. Addiderat Messalinus, Tiberio, A UAE, V Antonia, o Agrippina , Drusoque , ον vir dieram Germanici grates agentias, omiseratque Claudii mentionem. & Mellat linum quidem L. Asprenas seriatu coram percunctatus est, anprudenspraterasset i actum demum nomen Claudii adscriptum est. Mihi, quanto plura recentiam, seu veterum revoly , . ta tomagis ludibrii rerum mortalium cunctis in negotiis obversantur. quippe fama, . spe, ycneratiQne p*tius omnes destinabantur imperio, quam quem futurum principem fortuna in occulto. tenebat Paucis post diebus Caesar auctor senatui fuit, mites o, atque fera nio , ta Servae sacerdotia tribuendi. F uic inio su agium ad hanores pollicitus, monuit; ne facundetam violentia praecipitaret. Is finis fuit ulciscenda Germanic; morte , non modo apud illos homines qui tum agebant, etiam Te cutis temporibus vario rumore jactata. 3 ideo in xima quaeque ambigua sunt, dum alii quoquo modo audita pro compertis habent; alii vera in contrarium Vertunt. & gliscit utrumque posteritate. 'At Drusus
pro argumento aras ibi inscriptas ob M-s inin puer eratim. Muretus.
t D mestica mala. J Sie ob victoi ros civiles non trianaphabant. si e n stra aetate monumenta insignium victoriatum .ex civilibus bellis, primum polita , deinde sublata, elle icimus: citin veterum inimicitiarum memoriam , quam oblivione sepeliti satius
soret, renovatura viderentur. Idem. a. a Saeordati a. ' iidam sacerdotium singulariter: sed Tacitus acerritia dixit tamquam de pluribus. erant enim varia. nee unius generis, Lacerdotum collegia. Heimhemius.
3 dea maxima quar e. J similis
εω - ἰή πις ρα θclia, Gii e M in λοιμ α μαψ ον τροπι. q. nee dubium , quin ad haee loca tes xerit noster. LUM. r Drusus urbe egre s. J QnΣ-Ias , quo haec egressio & reditio i Admorem priscum. quo obtinuit, ut qui e provinciis cum imperio redirent . illud insam amitterent stimul intrassent
urbem. Ideo Livius lib. xxvi. ro Fusa ne senueretur imperium , si in urbem Denisset, detreiat SenMui. Et
magis ad lucem Taciti, quod Dio lib. I. Iv. tradit. Auausto decierum Petr
378쪽
ANNALI vM LIB. III. 321 urbe egressus repetendis auspiciis, mox ovans ii troiit. paucosque post dies Vipsania mater ejus excessit, una omnium Agrippae liberorum ' miti obitu. nam ceteros manifestum ferro, vel creditum est v neno aut fame exstinctos. Eodem anno Tacfar 2 onas, quem priore aestate pulsum a Camillo memoravi, bellum in Africa renovat, vagis primum populationibus , & ob pernicitatem inultis: dein vicos exscindere ; trahere graves praedas et postremo haud procul in Pagida fluminc cohortem Romanam circumsedit. Praeerat castello Decrius impiger manu, exercitus militia, & illam obsidionem flagitii ratus. Is cohortatus milites ut copiam pugna in aperto fa cerent , aciem pro castris instruit. Primoque impetu pulsa cohorte, promptus inter tela occursat fu-
tuum Pt onsulare imperium . ita ut nee si intra urbem veni et, minueretur . neve necessum esset sui
χ . id est , renovare , sive ut Tacitus , repetere auspicia. Nam auspicii nomine etiam imperium hie cape. Sed cui rei Druso opus fuit repetito imperio ad ovationem. Nam qui triumphans ovansque urbem ingreditur, eum imperio id facit in illum diem: Drusus autem im- erium amiserat ingressus urbem obnatris sit mortem. Debuit ergo repetere', ut ovaret. Eius sententiae fiant . quae apud Ciceronem legis, spem triumphi abiicientem : Vtar ea
porta . quam primam videro. id apud Coelium : Neque enim stulte Oppius , qui simul atque Dolabelia accessi ad tria
que postulationem abjecerat. Apud VI-pianum . lib. Qt. De Ois. Proeonsi . Procansul portam Roma ingre ira dep/nit imperium. Itenam apud Cicetonem: Mihi Ide placet de triumpho arta malor aliquid, o extra urbem esse
aliud hie per auspicia magis intelligitur, quam imperium, non quale principes, sed quale proconsules de legati
obtinebant. Fretas hemim. 2 Miti obitu. J Miti obitu, id est, ei tra vim, de ex fato, Sed videamus. Μ. Agrippae tres uxores sue runt. Prima , Pomponia Attici filia, conciliante eas nuptias Μ. --tonio Triumviro. ex ea genuit vi
paniam . de qua hie , Drusi matrem. Altera, Marcella octaviae filia. ex ea quoque liberi, si Suetonio fides diserte id in Augusto tradenti. etsi nihil de iis postea reperias, de videatur ea proles non fiuste vitalis. Tertia uxor. Iulia. ex ea nati Ca ius de Lucius Caesares . Postumus Agrippa, Agrippina de Iulia. In his pleriique vera Taciti nota. Cajus e nim re Lucius veneno crediti periisse ;Agrippina , fame ; Postumus , ferro.
Iuliam excipio. euius mortem lib. I v. ita narrat ipse Tacitus ut ex natura vi deatur , ferri aut veneni nulla mentio ne. D Ara.
a Pacida mira.J Quem alio nox mine
379쪽
322 C. CORNELII TACITIgientibus, increpat signiferos, quod inconditu aut de sertoribus miles Romanus terga daret, limul excepta via nera, & quamquam trans tosso oculo, adversum os in hostem intendit; neque proelium omisit, donec de-1 sertus suis caderet. Quae postquam L. Apronio nam Camillo successerat comperta; magis dedecore suo . rum , quam gloria hostis anxius , raro ea tempestate, & e vetere memoria facinore, ' decumum quemque ignominios e cohortis i sorte ductos, 'fusti necat. Tantumque severitate profectum, ut ' vexillum veteranorum non amplius quingenti numero , easdem Tacfarinatis copias , praesidium, cui Thala nomen, adgressas fuderint. quo proelio Rufus Helvius gregarius miles servati civis decus rettulit; donatusque est ab Apronio torquibus & hasta: Caesar addidit civicam coronam, quod non eam quoque si Apronius jure proconstum tritasset , questus magis , quam offensus. Sed Tacfarinas perculsis Numidis, &
mine Belum diei Plinius ait. Idem.
bus his notis universias Tacfarinatis copias complexus est. nam illae partim ex barbatis eonflabant panim ex his, qui quum sub Romanis prius stipendia meruissent, deinde ad Tac. rinatem profuge: ant i illud genus 1π-
conditorum , hoc desertorum appellatio-nznotavit, neque vel illis horum . vel his illorum probrum competebat. Fre urbemtin.
2 Decumum quemque. J Sie legiones, se deditos iussu Galbae deeumari, idem Cornelius scribit Hilior. li. bro I. Hucque verbum C. Cassi ex
atav. Annalium traho: Exsus exemcitu eum decimus qui AM furifer.tur . etiam strenui sortisurim M. Tullius pro Cluentio ; saluerunt majores no . . . si a multis esset flagiti, rer m ι- ω -- π , sortitione in quo am
animadυerri, ut metus inriticet ad omnes.
pana ad paucoi per Pra iter. Primus quoque Appius Claudius, nisi memoria fallit, Livii lib. ii. Lus reliquerant ordines , virgis ea D securi pereust α
arera muniris to sorte deramur ρει siqua adsuntietum lecti. Uenranius. Alorem hunc nemo melius exposuit Polybio 6, 36. Frei nubem ur.3 M t ctai. J Totidem Sallu stiana verba Servius citat. Sorte ae iis fuste necat. quod ad Crastum relatendum videri in decimatione cohortia unius vere observavit nollet Doura. D in. Fum nreat. J Ita Manuscriptus.
380쪽
ANNALI vM LIB. III. 323 oblidia aspernantibus, spargit bellum; ubi instare
tur, cedens, ac rursum in icrga remeans. & dum ea
ratio barbaro fuit, inritum festumque Romanum impune ludificabatur: postquam deflexit ad maritimos Iocos; inligatus proeda, stativis castris Radhaerebat. missu patris Apronius Caesianus , cum equite &cohortibns auxiliariis,iquis velocissimos legionum addiderat, prosperam adversum Numidas pugnam facit, pellitque in deserta. At Romae Lepida, cui rsuper AE miliorum decus L. Sulla ac Cn. Pompcius proavi erant, desertur simulavisse partum ex F. Uu
rinio divite atque orbo. adficiebantur adulteria , --nena ; ' quaesitumque per Chaldaeos in domum Caesaris, defendentc rcam Manio Lepido fratre. Quirinius post dictum repudium adhuc infensus, quamvis infami ac nocenti miserationem addiderat. Haud facile quis dispexerit illa in cognitione mentem Principis ; adeo vertit ac miscuit irae & clcmentiae signa;
deprccatus primo senatum, ne majestatis crimira trahctarentur: mox M. Servilium c consularibus , aliosque testes inlexit si ad proferenda, quae velut reticere
Mi rinis ad se resereret et quasi non omnium tribuendorum i jus halerent. Lipsius.
I Obsidia aspernanti J Id est ,
cum nollent oblidere aut oppusnare ultra praesidia Romana, male bis terque accepti. Idem. 2 arobat. J Ex Man. Vulgo. harebat. richena. 3 Musa patris, ias Oums c anus. Addita fuerat copula, missu'ne patri , contra auctoritatem Manuscripti. eam ergo abistulimus, minime necessariam. Idem.
semper capitale. Cui enim opus persec-tari sever Casaris salute , msia quo ali Mid adverseo iliam emtatur, vel epta . tur : aut post icum speratur osustinetiar Non enim .a mente de caris in se uin ,
qua de dominis, ait apposte ad hanerem Tertullianus. Lipsius.s Post dictum repudium. J Non ita capies, quasi alibi dixerit de eo repodio : sed Dicere repudium ustirpat, quod Mittere vulgo. id est, postquam repudiasset eam Quirinius. Repudia
rat autem ante annos xx. sueton. Tib. cap. XLIX. Idem.
6 os proferenda ea , qua velut res cere voluerat. 4 Μonueram quidemptioribus notis, in Alan. lega, res cere . sed eorruptum exiistimans, putaveram reponendum. reticeri, pro eo suod vulgo legebatur. reticere. Sed Iulius Nellius I. C.Florentinus acutissi
mi ingenii vir, probam sibi videri Maanuscripti lectionem aifirmavit. Cnmenim senatum deprecatus esset Tiberius . ne majestatis crimina uactaronis