장음표시 사용
611쪽
s 3 a C. CORNELII TACITI, &c. tiam , foedum illud in propatulo servitium spectanti quippe Romae, sueti discursus; & magnitudine urbis incertum , quod quisque ad negotium pergat et
ibi campo aut litore jacentes, nullo dicrimine n etem ac diem, juxta gratiam aut fastus janitorum perpetiebantur. - donec idque vetitum. dc revenere in urbem trepidi, quos non sermone: non visu dignatus erat: quidam ' male alacres, quibus infaustae 7s amicitiae gravis exitus imminebat. Ceterum Tiberius neptem Agrippinam Germanico ortam, cum coram Cn. Domitio tradidisset, in urbe celebrari nuptias jussit. In Domitio super vetustatem generis propinquum Caesaribus sanguinem delegerat. namis ' aviam Octaviam, & per cam Augustum avunculum praeferebat.
xerant. Et plenae aulae, immo vita omnis , mirificis inter absentes , ignotos antehac, aut etiam invisos , sociandorum consiliorum viis. Gra-
magnituane urbis. Hoc est propter magnitudinem urbis. Rhenanus. 2 Donec idque Mutum. J Lue , pro eo , quod est , quoque t quasi , Id quoque veritum. Ferretius. Lege, donec id
3 astae alacrei. J Hoc est, perperam. stulte, sine causa: plane sicut apud Virg. 6, 27s. mala cauta. Ovid. de alte 3, 699. conjugii ad timidas aliquis males,
uditos nemori Ltulit ore senos, Male sedulus, hoc est, quum esse non oporteret, perverse sedulus. Alia significatio est, qua mole ponitur pro parum , non sistis , ut Flor. 3, 23. -- te obrutum incendium, ubi plura exempla in Indice. Sed ea huic loco mini
oiam Octa viam. J Quia filius L. Domitii ex Antonia majore. Antonia autem ex Octavia dc M. Antonio lata. Avunculus ergo major illi Ausustus. Est autem hie Domitius, qui Patearrincipis Neronis. I Isia .
612쪽
Ba xvi AR IvM L BRI, titia Auri L maritur r e lue Sejani potentia crescit. Agrippina c, Nero Principis litteris accusantur. Nec multo pos janim ipse . detecta cupidine i erit, pervertitur : eum ma-rna amicorum ejus strage. 'ua omnia Tacito singillatim tradita aevum aboluit. J Falfus apud C cladas Drusus se ostendi . sed diligentia O asu Ponat Sabini capitur. Hae ge, ra
Vbellio& Fufio Coss. quorum utrique Ge- Ininus cognomentum crat, 'Iulia Augusta
Vbezis. O Fusia cis. J C. Rubellio Gemino, & C. Fufio Gemino , sic enim leg: est , non Fusia )Cos. His Co T. observavi baptizatum a Ioanne Christum Dominum. Muretus. De quibus loquitur Tet-tullianus advertus Iudeos , uti &Lactantius lib. 4. Instit. traditque his Coss. Christum Salvatorem passum, id est, Tiberii 16. Christi saanno , quod Divus Augustinus se quutus ea cap. est. libr. I s. de Civi-
rat. Dei. Licet alii alia sentiant. M
a Iulia Augusta mortem obiit. J Deeujus vitae annis dissensis est scriptorum. Plinius lib. xlv. cap. v I. annos ei tribuit xii. Iulia, inquit,
custa LXXxo. annos vita Puerno νertistit acceptos , non alia vina M'.
613쪽
mortem obiit, aetate extrema , nobilitatis per Claudiam familiam , & adoptione ' Liviorum ju-liorumque clarissimae. Primum ci matrimonium ciliberi fuere i cum Tibcrio Nerone, qui bello Perusino profugus, pace inter Sex. Pompejum ac triumviros pacta in urbem rediit. Exin Caesar cupidine sormae aufert marito, incertum an in vitam, adeo properus, ut ne spatio quidem ad cnitendum
dato, penatibus suis gravidam induxcrit. Nullam posthac subolem edidit : sed ' sanguini Augusti per conjunctionem Agrippinae & Germanici adnexa, F communes pronepotes habuit. Sanctitate domus priscum ad morem, si comis ultra quam an
Iulia c/Qussa mortem obiit. J Livia, quae Potica Iulia , mater Drusi , qui suit pater Germanici. Agrippina autem matrem habuit Iuliam, Augusti filiam. Muretus. I e Etare extrema. ' octoginta stat annorum. Dio. Male apud Plinium est set. lib. I . cap. 6. ubi & male puto legi Pictana, & legendum Prcina. ut sit vinum Pycinum ; quod nascitur in colle meo , in quo positum est Terseste, hodie Ribollam vocant. Hic disserendum esset, cur mulieres minus diu vivere soleant,quam viri. Longaevarum mulierum Gempla leges apud Plin. 7, 3. Irim et Lissiorum Iuliorumque. J Duas ergo iamilias complexa per adoptionem Livia. Ipsa enim e Claudiis, unde & cognomen tenuit Drusillae. sed Pater ejus insertus adoptione in Livios, quod hic a Mitus voluit dictum. Nee aliter accipies quod scriptum ex-tiemo libro sexto : suamqu- --
nim ipsa, sed pater: cui nomen apud elleium. Livius Drusus Claudianus. Vocat simpliciter Dio libro zvit r. Livium Drusum : cum a
pensem manus ait adtulisse sibi.Clara lixe e suetonio, in Tib. cap. 1 o. Eae hae stirpe Claudia Tiberim Casar g nus trahit, O quidem utrumque : p
ternum a Tiberio Nerone, maternum o
V. Pulchro et qui ambo Gupra caci sibi fuerunt. Insertus est O Liviorum fa-lia ad prata in eam materna avo. Ad quae verba tamen interpretes connivent. G ui.
3 Cum Ti. Ne πηι. J Ille Cinari, Dictatoris Quaestor sumat, Alexandrino bello classi piaepositus, plurimum ad victoriam contulerat. Mortuo tamen Caesare censuit reserendum de praemiis τυροννec ν-.L. Antonium Perusiam texutus . deditione facta, solus in partibus mansit. Prosectus ad Sext. Pompejum, deinde ad Μ. Antonium transiit. eum quo Romam rediit. Sueton.
614쪽
ANNALI vM LIB. V. s 3 sti quis semidis probitu ira, inliter im otens, uxor facilis, & i cum a tibus mimi , simulatione filii
bene composita. Funus ejus modicum, testamentum
mo. Vide Senec. lib. r. de Clement. . & Con l. ad Marciam Macrob.
I Mater impetens. J Sup. lib. I. de eadem impotentia nulliebri. Ferret- tui. De impotentia suet. Tib. so. Is
trem Laviam gravat ira velut partes Γλα ua potentia vindicantem. Noster s. i.
ann. Occedere matrem muliebri impo
tentia. Dio lib. 7. οὐ δια τουτοιαν Ισου οἱ δ' ειν , - εσίευον em iῆ ubi v. i. & ob id non solum ex aequo cum eo in erare, sed etiam potiores eo partes hahere volebat. Salinemus. Et sane magna erat Romanorum auctoritas in taberos , magna etiam in viros. At vero de illa impotentia Suet. cap. s I. Hui O cui od tot tam diu, ct expro-hraro, tάni 1 n esse adeo fra inter i lit , Q quidam putent inter causa
e j. , hanc ei vel pr cipuam fulse. Est de vestigiuin hujus impotentiae in
Claus. cap. 3. Abia Mugusta pro δε- ί my ma semper haueiat: non asari, nisi rarissime; non monere, nisi acerbo ct brevi scripta , aut per internuntias setita. Aurelius. Non videntur mihi cepisse mentem Taciti. Non enim ei materimentem indulgens juri materno in liberos & id extendens, quod Romae parvum aut nullum erat : sed indulgens icstudio potentiae filii. eui adversus do mum mariti, & adversus rempublicam. & adversus nepotem ex modestiore filio, omni dono maloque modo favit ae servivit. Prorsus ut hie idem sit mater impotem, quod
lib. r. graυu in rempublicam mater, gravis domui Caesarum naverca. Gro- novius.
Σ Uxor facilu. J Nemo mellus explicaverit , quam ipsa Livia . cuius hoc
inter apophthegmata Dio recenset: Interrogante quodam . qua ratione ci
Uxor fatim. J De facilitate Suet. Auegi. Neque enim ulla seminarum .i iii Lixia stupris mariti se miniuram praebuisset. Saline tu .. 3 cum artibus mi iti. J Quapropter Ausina utens adu sus maritum timulatione, qua filius adversus omnes utebatur . graphice dicitur:
bene composita cum artibua mariti. -
te , designant aliquando virtutum, aliquando fiagitio tum studium. Virtutis haec sunt. Sallust. Iugurt. Si
per nere vellet in suu artibus , Q-tra i , O gloriam, O re num Denturum. Nequitias haec indicant. Plaut. Mercat. Temperare istac aetate istu dicebat te aris i. salinetius. Ego dubito an potius sit sensus: eam modum quendam ac temperamentum inter
artes Augusti, 'nulationemque Tiberii , adhibuisse, adeo ut cum utroqtie bene composita, potentiam& auctoritatem apud ipsos conserva erit. richena. Id est, bene edocta , facta & formata non modo ad artes Augusti mariti, quae certe magnae saerunt ad capessendum & retinendum imperium , sed etiam quae Tiberii filii simulationes adiiceret ;miras hercle, & vix credibiles. urelius. Aut anguste aut laxe nimis. Interpretor : dc marito, cui erat dinficile probari & bene comparatum
habeti sive ipsi sive per fama iii ob magnas multiplicesque, interdum am-
615쪽
tum diu inritum fuit. laudata est pro rostris a C. 2 Caesare pronepote, qui mox rerum potitus cst. At Tiberius φ quod supremis in matrcm officiis defuisset, nihil mutata amoenitate Vitae, magnitudinem ne ratiorum per litteras excusavit: honoresque memo
riae ejus ab senatu large decretos, quasi per modestiam imminuit, paucis admodum xcceptis, & a dito ne caelestu reluis decerneretur ; sic ipsam maluisse. quin & parte cjusdem epistolae increpuit amiciti umuliebres, Fusium consulem oblique perstringens. is gratia Augustae floruerat, aptus alliciendis feminarum animis ; dicax idem , & Tiberium acerbis
reddebat tecta & obscura natura, unice respondens, conveniens, dignavita, de quali a fatis lecta, quae utrumque, quantum erat salubre, tem
I Caesare tirone te. J Suet. in Cal.
Comitattis est patrem O in Θriacam expeditionem. Vnde reversem primum in matria, deinde ea relegata in Livia Augusta proavia Da contubernio man sit : quam defunctam praetextatus etiam pro roru lauda int. Muretus.
2 2uod supremo. 4 Eam aegrotam ne inviserat quidem. Dio lib. 38.
3 Caelestu religis. J Quam tamen postea ei tribuit Claudius. efiigie ejus
in templo Augusti consecrata, sacrisDoue, quae vestales facerent, institutis: edicto etiam , ut per nomen ejus seminae jurarent. Dio lib. xx. & Suetonius cap. x I. Claudii. Exstant Nummi, DIVUS. AvGvSTVS. PATER . caput radiatum, ara ante pedes : parte aversa S. P. Q. R. DIVA . IvLIAE. AUGUSTI . FIL. carpentum, cui subjuncti duo muli. Nee dubito , quin coniectata haec Iulia habitu &. nomine Iunonis. Prudentius . Mecere sacrum fieret qua Livia
Iun. Non in nus infamis thala- fortita cubile , Iuam cum fraterna ealuit Saturnia lecto.
Quamquam eo nomine adsecta 1 Poetis etiam viva. Ovidius:
Cum tibi contigeriι vultum Iunonis ad re.
vi autem Livia habitu Iunonis, sie Drusilla a Caio consecrata Veneris , cognomento Panthea. Auctor Dio Lix. Quo resero inscriptionem pia
S. P. F. C. Ne ea esu religio decerneretur. J sielib. I. Ann. Ir. Sepultia a mare ρον- secta , templum , O carestes religi nes decernuntur. Neque aliud. sibi vult inscriptio nuntii matum R ELIG. OVG. quam antiquarii perperam ad alia omnia trahunt, quam ad consecrationem. Sic&Tacit. lib. 6. Ann. c. s . Decima septima Calend. prita interclusa anima, creditus es mortalitatem exple vi se . tanquam diceret, nihil reliquum suisse deinde . quam ut divus fieret decreto Senatus atque heredis , hoc est creteiti ornaretur religione. Griatrem. Vide etiam ad hune locum Reinesum t. variar.cap. 2I. α RuPerium Epist. 3 s.
616쪽
ANNALI vM LIB. V. 137 facetiis ' inridere solitus , quarum ' apud praepotentes in longum memoria est. Ceterum ex eo δ' praerupta jam & urgens dominatio. nam incolumi Augusta, erat adhuc perfugium, quia Tiberio in-
Veteratum erga matrem obsequium ; neque Sej nus audebat auctoritati Parentis anteire . tunc ' ve
lut frenis exsoluti proruperunt: in illa que in Agrippinam ac Neronem litterae, quas pride in F adlatas& cohibitas ab Augusta credidit vulgus. haud enim multum post mortem ejus recitatae sunt. verba ine
pag. 22o. Rursusque Reinesium Epist.
36. Pag. 267. I. Inradere solitur. J De morte ejus di Publiae Priscae uxoris, lege Dionem : in quo male si Geminus Rufus, pro quo reponendum , C. Fusi in Gemianu , ut dixi. Muretur. Sic noster de Vestino. Saepe asperti facetiu ausus,
qua ubi multum eae sero traxere, acrem
fui memoriam relinquunt. Aurelius.
2 -υ-prapotentes. J Vera sententia de forte lectio. Ego tamen suspicabar, apud rea potenter. qualis certe Tiberius. Cunius lib. 6. mu tenuit
iram Olexander 8, cujus alioqua potens non erat. lib. 6. histor. Tacit. Nuptivi δε- abnuentem impotens amoris interfecerat. Vbi tamen oc impatiens poterat legi. Vt Suet. Calig. 2 . Impatientem maeroris dicit. Meldatius.
3 Pr rupta O verrem. J Ita reposui de intellego, cadentem aut praecipitem: non ultra in statu. Vulsos Veni, quod saevum explicant, nescio quo exemplo. Lipsius. Prarupta jam o urgens. J Aspera ecimminens capitibus ae cervicibus civium dominatio. Porro legendum
est uergens, ut alii quoque annotarunt. Muretus. Tiberius mortua matre violentet dominabatur: ea enim est vis , ia urgens. Cai respondet. dominatio rem: . Is antea inter bona malaque mistus ; matri vero superstes intorabiti saevitia omnium capitibus imminebat: nee effugere da batur , quod ea viva tapius acciderat. vellet. lib. 2. Gim potentiam nemo sensit, nisi aut levatione pericuti, aut accessione dunitatis. Salinerius. Mihi potior prisca lectio. Nam vergens dominatio dicitur . quando principis potentia ab ipso culmine declinare in cipit , ac paulatim infringitur. at non ea hic Tacito mens. Immo, Tiberium , dum ninter vixetit, mitem a que exorabilem aliquando fuisse. propter inveteratum erga illam obsequium, ad quam miseris adhuc erat perfugium. Sed matre defuncta. velut frenis exsolutus, plorusit: ideo-'que praxupta, ct urgens ipcus dominatio , id est saevior, ac violentioris Pichena, Recte sane. Sed quaerit Lipsius , quo exemplo ὶ Satis est exemplorum , modo absit captio. Urgens est premens, gravis, onerosa , injusti jugi aut oneris. Qua re 3 nempe ob saevitiam & violentiam. Varro: utpote plus, urget. Iustinus 22. Nee
enim moraturos an ejus ob sidione hostes. cum sua urgeanitin. id est, vexentur.
male habeantur , in periculo sint.
elut frenis exstari. J Sejanus
magis etiam Decretum, ut natalis ipsius publice celebraretur. Statuae innumerabiles positae. A singulis ordinibus, ut ad Tiberium , sic seorsum ad ipsum missae legationes. Per Genium utriusque iurabant. Vide
Sueton. Senecam aliosque. Muretus.
617쪽
rant quaesita asperitate e sed non arma, non rerum novarum studium ; amores juvenum , ta impudicitiam nepoti objectabat. in nurum ne id quidem confingere ausus, adrogantiam oris ta contumacem an mum incusavit, magno senatus pavore ae silentio:
donec pauci, quis nulla ex honesto spes, & pu
blica mala singulis in occassionem gratiae trahuntur γut rorreetis postulavere, promptissimo ' Cotta Mes sal lino cum atroci sententia : sed aliis a primori bus, maximeque a magistratibus trepidabatur: quippe Tiberius, etsi infense invectus, cetera ambigua reliquerat. Fuit in senatu Iunius Rusticus, componendis patrum actis delectus a Caesare, ' coque meditationes ejus introspicere creditus : is fatali quodam motu neque enim ante specimen constantiae dederat ) seu prava solertia , dum ' imminentium oblitus incerta pavet, inserere se dubitantibus ac monere consules ne relationem inciperent: differebatque, brevibus momentis summa verti posse, da
dumque interstitium poenitentia senis. Simul populus
s sive placet statium ) paenitentia s
ms. Suadebat iste. saltem vel Germanicorum memoriae magnae Drusiavi, de filii, qui patet aut maritus horum ) Germanicorum , inquam . memoriae hoe largiendum, ut 'atium esset paenitentiae senis. rose nim illum ad bonam mentem redire, si tempus medium esset, nec ivisio ejus statim patraretur. Sane aliquid de Germanicis fuit: etsi locus sortasse
non plenus. Idem. Dandumque interstitium.' Qui locum se emendavit. nodum scindere, non solvere voluit : nimis enim at erravit a scriptura veteri, quae corruptissime habet: quan olue German ei tui x cotta Megallino. J Qui libro lupinori ea vendum eos erat, in , dcc. p. zo. qui hoe libro dicitur , s missimae usique sententia auctor. Mu- retus. Σ. componendis patrum actis. J Duplicia Acta reperio, senatus. Populique. Acta Senatus alio nomine, Commentarii senatus, Tacito lib.xv.
Acta populi. alias Diuma, alias Publica. Dixi distincte de utrisque, quia confundi video non a iuventute, sed de a doctis: dixi. inquam , in RS. A. D u . 3 Estque meditationu eius. J scripsi .
Imminentium oblitus. J Mala praesentia de perieula negligit, prae suturis. Plus scilicet timebat ab heredibas . quos destinabar, quam a Tiberio. Idem
618쪽
ANNALIvM LI v. V. 13 egigies Agrippinaeiac Neronis gerens, circumsistit curiam, scitisque in Caesarem ominbus, falses iii
teras, principe inviso exitium domui ejus intendi ci initat. ita nihil triste illo die patratum. ferebantur etiam sub nominibus consularium sitae in S anum sententiae , exercentibus plerisque per occultum, atque eo procacius, libidinem ingeniorum. unde illi ira violentior, & materies criminandi : bpretum
dira jam ta legi novas conciones, nova patrum consevita;
quid reliquum , nisi ut caperent ferrum ' quorum imagines pro vexillis secuti forent, duces imperatorvique deligerent' Igitur Caesar repetitis adversum nepotem s& nurum probris, increpitaque per edictum plebe, questus apud patres , quod fraude unius senatoris imperatoria majestas elusa publice foret, integra ta men si cunesta postulavit: ncc ultra deliberatum, quo minus non quidem extrema decernerent, id cnim vetitum , sed patratos ad ultionem in vi principis
te aliquid melius acutiora ingenia excogitare valeant. Mehena. Noli. hilare . quin dixerit Rusticus, & stri. pierit Tacitus ; dandumque Germanico intersititio pauirentia finis. Hoc Germanico, optimo Principi, debemus, ut Priusquam atrocius quid in eius conjugem Agrippinam . in filium Neronem statuamus . relinquamus interstitium paenitentiae morosi & nimium praecipitis senis Tiberii. Lipsius malebat ; Germanicis. Contra Tacitimorem. Tiberius ann. 3. Id se 'Germanico supra leges praestiterimur . quod in euria potiso, quam in foro, apud
Senatum , quam apud itisces, de morte ejus anquiritur. Boxhomius.
1 Festi qua in Caesarem ominibus. Jylaceret magis: Faustisque in Caesarem ominbus. Visinus. Epo nihil muto :nam sere eodem sensu, l.xo. in fine. it: sestis Meibra exceptus. Pichem.
sane melius Dusti ludi Nec id lib. r.
faustis in Germanicum ominibus, mu
tari a Lipsio velim, qui mavult nominibus. Etiam in Suetonii loco Calig. I 3. quem Lipsius adieri, non na-mma, sed omina legendum. At dubito etiamnum de illo lib. x i i . loco, ad finem , mi monente praefecto , festis να- eibus exceptio, inctur lectica. Dubito
inquam an de hic fu stii potius liniabendum. Petrus Faber ubique in Tacito faustii Iegendum censet: di multa multorum similia loca congerit de corrigit lib. de Magistratu Romano. Sed Lucan. lib. 3. Non emina se Non favi lato voces simulare tumiat Acidalius. 2 ob Senatu. Distingue contra vulgus, petum dolorem principis ab Senatu, asivisse populum. Lipi ius. 3 m principis impediri te rentur. JΜalum tuum, Corneli. fatum i Non
pagina aliquot sed libri hic perierunt. quia
619쪽
C. CORNELII TACITI G impediri testarentur. Quattuor & quadraginta ora
tiones super ea re habitae, ex quis ob metum paucae. plures adsuetudine, η ' mihi pudorem asini Sejano in vidiam a Murum censui.
versa estfortuna, Τ ta ille quidem qui colZegam ta generum
quibus gesta sere tKennii continebantur , de Agrippinae liberumque ejus exitu, de Sejani spe conatuque, de ejusdem eum agmine amicorum stra r, de Liviae flagitiis de mone. ad minam , flos quasi historiae tuae. Adeo bonis illis patribus cura otiumque fuit describere Orosos dc vopissicos, de hujusmodi quisquilias, prae
Hi principu impediri restarentur. JDesiderantur reliqua actorum hujus anni, in queis, quemadmodum Agri pina in insulam Pandatariam relegatant, Nero in Pontiam; ubi uterque eorum interfectus est jussa Tiberii. Auctor Sueton. in Cali uia. Desiderantur de acta insequentis anni, quo M. Vinicius, L. Cassius Cos fue-Iunt ; quorum uterque postea Tiberii progener fuit, ut postea dicetur. Tum ut Seianus eo usque creverit, ut Ti- herius vulgo insillae Praefectus, Sejanus pro Imperatore haberetur: quem iam Tiberius metuens, neque aperte adoriri ausus, Consulem uecam desinavit. dc ad senatum scribens, seianum situm , suarum curarum participem. nominabat. Iniit consillatum Tiberius absens, Cal. Ianuarii, sine collega. Sejanus autem collega ab eo adscitus, Calend. Febr. in urbem verit . consulatumque auspicatus est. Consules una mere ad Idus Majas. Toto illo tempore Sejanus non Considatus, sita imperii collega habebatur. Idibus Maii, suffecti in eorum locum C. Memmius Regulus, Fulcinius Trio. Hic ex Sejani clientela ;ille non tam 1 Seiano alienus, quam ambiguus fidei , & privatis utilitatibus officiunt metiens. Tiberius interea explorandis senatus in sej nam minus, Pec Uistolaa modo cam
Iaudibus tollere; interdum oblique
Perillingeres nonnunquam de eo contemptim loqui: dc , ut advertit, quibus Seiani potentia minueretur, non aversis animis accipi, iamque pleronque reperiri, qui nutarent, confidentior factus, nonnullos e cultoribus ejus assiixit: quosdam quibus illa infensus erat, ornavit. varie interea Sejani animus inter spen , 5c metum fluctuabat. nam de tam alte subvel lius, ut paulum deesse videretur adi su in mum, non minus se Tiberio , quam Tiberium sibi metuendam esse ducebat: dc fato nunquam securae votentiae, per scelera quaesitae, terreo simul timebatque. Nec minus sulpen sa civitas Sejano, neque tanto, ut prius, studio colere, neque tamen aperte ab eo desciscere audebat : infixa penitus in plerisque omnibus opinione, nihil sincerum esse Tiberii: nunquam voluntatem ipsus ita pessi ici posse, ut non immineret periculum , si qui praeproe is obtemperassent. Multis jam exitio im fuisse, quod de voluntate ipsius ae sententia, ex vultu ac verbis judicassent.
nes. 4 Quae praeeunt, gesta sunt Fufio de Rubellio Coss. initio anni: haec autem C. Memmio Regulo & Fulcinio Trione. Ita interciderunt eusta pleraque anni v ccxxxx II. acta omnia anni sequentis,quo Con . M.Vinuciu & L. Cassius. Item huius anni,quo ex
Kal. Maji suffecti Tiberio de Sejano Consules Regulus de Trio. L psiu .
mnandi ob Seianum, uti dc sequens
620쪽
ANNALI vM LIB. V. sqr ad civereat, sibi ignoscit. ceteri quem per dedecora fovere, cum scelere in talantur. miserius sit ob amiciriam ac
cusari, an amicum accusare haud discreverim. non crudelitatem, non clementiam cujusiquam experiar, sed
liber ta mihi ipsi probatus antibo periculum. Vu obtosor, in ne memoriam nosi, i per maerorem quam titi rei
quoque a M. Terentio ob amiciliam Sejani reo. dum se defenderet, Tiberio exprobratum infra l. 6. Insilua
in re . consilia e u adversum Imperatorem , puniantur. de amicitia O
. et ii, idem finit O te Caesar, O nos absolverit. Liberius adhuc Gaetuli cus superioris Germaniae legatus , Tiberio in eandem sententiam scri- Psit, eodem lib. 6. tatem sibi cum Sejano haud sponte, sed con o Tιιerii cutam e perinde se, quam Tiberium facti potuis, neque errorem eundem , issi sine fraude , aliis exitio haben d . richem. i ob amicitiam accusari , an amicum accusare. J Quem non offendat
accusini vocabulam bis hie repetitum Z Non ita ibi et Tacitus. Semel illud. sine caui, a librariis repetitum expunge, de habebis sententiam vetecaelestem ac divinam: Is eritis sit ob
amicitiam , an amicum accusari, haud
disere ram. Cogita persenam, ob aeculatum damnatumque amicum eadem calamitate . quod tunc fiequentillimum sui se Pallim notat auctor, , circumventum, cui aeque grave accidit, & a mirum, & se ob amicitiam cum eo initam aeculati. ae ad supplicium peti. Exemplum proxime sc-quitur. Huic, nempe Pomponio Secundo, a Considio, matura stincta Objectabatur . In Galli amicitia dce.
Vide ergo hic, ac venerare insam indolem vetae & incomparabilis amicitiae. Εσxhornius. Nihil muto. -υ-cusare amicum est facere, quod illi, qui, quean per dedecora foverant , nunc insectabantur ; quod Satrius secundus, ex emissario & satellite Sejani coniurationis index. Hi, modo
sic subterfugerent Tiberium solen-nearis, tem; neque ab sese neque a vulgo nomiseris habebantur. Vt & quivis improbi, quamdiu poenam evitant. At hic noster cum philosophis miser censet & felix scelus: ac perinde -- θυι dicit, qui prodendo fidem de e- iurando amicum sese tutantur, di qui, quod non inficientur amicitiam, in periculo versantur. scilicet, ut, cui nutrimque miserum sit hine quia turpitudo adcii, inde quia fulmen damnationis imminet, ostendat, iustius se consilium cepisse. soni , ut illi putabant, exitu hoc anceps eva
2 Non crudelitatem. J Magni animi voces , vel abrupti. di similes a vibici Virio prolatae, quem Livius sua mana moriturum ita loqui facit, lib. xxvi.
Cruciatim contumelia que . qua 1 erat hostii. dum liber . dum meι potenι Is m , sugere morte prater quam bonesta, etiam levi, possum. Lipsius. 3 Ne memoriam noctis. J Est hoe ' σπασμώτ ον egregiae dc constantissimae, ut ex his reliquiis apparet, orationis. Sed nec integrae sunt hae r liquiae; quarum gravissimae tamen sententiae debuimus emendatricem hane
manum : Non crudelitarem, non a
mentiam cui quam experiar, sed liber O mihi ipsi probastis antibo periculum. Hos Misor, ut memoriam nosti supremorumque lari retineatis , ad iciendo me quaque iii, qui fine egregio pus Mamala est jugerent. Habes verba vix a euntia a corruptis superstitiam litterarum vestigiis, & elegantii sim uin sensum , qui nullus est in vulgatis. Βοκ- hemini. Et hie nihil corrupti: ne di scite quidem quicquam inemori τὰ Luam este Magis quam, iamdudum