장음표시 사용
861쪽
inter se vincire , nodoque praestringere e mox ubi sanguis in artus cxtremos sic effuderit, levi ictu cruorem cliciunt, atque invicem lambunt. id foedus arcanum habetur , quasi mutuo cruore sacratum. Sed tunc qui ca vincula admovebat, decidisse simulans, φ genua Mithridatis invadit, ipsum que prosternit : simulque concursu plurium in injiciuntur catenae , ac compedes ' quod dedecorum Barbaris trahebatur. Moxque vulgus duro imperio
ab Hispanis , apud Barbaros novi orbis. Sed nee Romanis ipsis ignota cruenta potio quae A ili ratum iis dicta, quoniam Assir , sanguis, ut a-junt Glossae. Festum ita capio : -- fatum apud antiquos dicebatur Inis quadram potioni, ex uino O sanguine remperarum , quod Larini priscisaramnem c pr ν carent. Etsi fortasse ea potio olim in sacris. quod suadere videtur Sallustius. Fuere, inquit, qu/duerent Catilinam humani orporis sanguinem vino permixtum in pateris .ir. cumt sse. inde eiam post exsecrationem omnes degustavissent, sicuti in silenni. M saetis fieri eo ue υit, aperui se confli- sium. Ait enim consuetum id in sollennibus sacris. Silius videatur innuere, libro M. Parte a supplex infernis cinnibal
Iipsius. I Sanguis in artias extremos su Ν-derat. J Scripsimus se uderit. Baie-
a Genua Mithridasis in dit. J Simile aliquid in Apuleio libro f. met.
simulans se ad commovendam misserationem , velle genua ejus contingere , sub istis atque incurvatus arre
ptis ejus pedibus utrisque subtimemetritum . terra raviter applaudit. Et Tacitus infra lib is, 33, Murem .
Hasi i e olim in his vinclis: unde facile me nune expedio , scriboque e
t sectuntur catenae ae compede , quos dedecorum Barbaris. trahebatur. Admorem Romanum Tacitus narrata
Iniectae, inquit, eatenae : imo de oblonsa compede per viam tramis. qui ritus apud Romanos quidem receptus est in custodia militari; at apud Barbaros dedecori habetui de ignominiae summae. Verissima lectio sententiaque. Ita Athenion Manium Aquillium quasi per summam ignominiam in tractum describit ab equite catenam longam habente. quem locum omnino vide transcriptum a me ex Athenaeo supra De custodia militari , lib. m. Lipsius.
batur. l Suspicor legendum , quo dedecorum. Sed hoc stigidum sit. Si quis
me audiet, leget potius, modo pecorum barbaras trahebatur. Moao, hoe est more seu ritu. Sie Livius dixit itineris modo. libro 8, I. derad. Signis repente sublatis , fuga magis quam itineras modo penitus ad Oceaniam Gais deis dueit. Et Tacit 2. Hist. continuus orbis lariore initio tenuem in ambitum mera modo exurgens. Item eodem lib. Castra in modum penarium dirigebantur.
Verum quid multis opus est libro preue sic loquitur : Hostibus con
tra omnium nesciis , non arma , non or
do, non consilium, sed pecorum modo , trahi, occidi. Opi. Livius libro 3 o. 5ed iis, qui hos ipsι Luiares aliquando pecorum modo Iulentes per salius in-
862쪽
68 C. CORNELII TACITI perio habitum, probra ac verbera intentabat. Et
crant e contra , qui tantam φ fortunae commutationem miserarentur. Secutaque cum parvis liberis
ex eo tempore per ducentos jam annos pecorum in modum constematas cadunt.
Earbaris subaudi , a. id est a Barbaris trahebatur. Rhenanus. V. C. habet, habebatur, non trahebatur. Illud autem , dedecorum. Danesius mutabat in
modo Pecorum , quod pluribus locis Sallustius usurpavit in fragmentis historiarum. Vrsinus. Si tractio barbaris est ignominiosa. quid aditum emendationibus aeerimus praesertim cum clarum tit, qua de causa coniunctiones a Tacito dissimulen
majus e sit, quam si sie dixi sit, tumida ct otimantes. Praeterea sollicitudo teddendi conjunctiones grammaticum sapit: hinc Philippus lib. 2. Antholog. ιδ. σμων λυγρών θηρη το eae. i. conjunctionum moletiarum venatores. verum trahi ob id probrosium duco , quod pecora se minentur. sedρecorum modo travi. Hinc
etiam Virgilius de barbata loquens
affectus ciet: Ecce trahebatur pagis Priameia virgo Crinibus a templa Cassandra ad)
Quod prius sacra pagina flebiliter usurpavit Ierem. in Lament. cervicibus nostris minabamur. Ita doctissimus interpretum. Certior a me discederes , si major esset copia, sed non omnia pluribus testibus conssignari possunt. Exemplo sit in captivis incisio vinculorum : Ioseph. libro s. c. I a. de bellio
Iudaic. Titis vero, qαν cum patre a
erat , justum est inquit ter, senaeum ferio etiam probro Iosephum solvi :eris enim tanquam nee initis tantusit, si non dissolverimur . sed ine derimus catenas e namque id ari flet in his, qui non recte fuerint υinui. Et ignis praelatio ante imperatores. quotus e
nim quisque cnisi hi in talia memoriae
prodidere. Herod. in Commod. Satineritis. Leg. ac compede suo quaddedecorum barbaris) trahebatur: nam s. prosiclo. Ait Larbaris. Sed dico etiam Graecis. Plautus Captiv. Otnο1 pudet, quia cum catenra sumus. Et libro a. Reg. in lamentatione Abner. Aurelius. Nihil sani sensus , utcumque torqueant, premant, invertant Scribe : injiciuntur catena ac compedes. quo dedecore , barbaris trahebatur. Hoc est, quo vinculorum dehonestamento addito vel imposito, e lustris illis producitur , dc in conspectum turbae praesentis datur, vilissimis e Serilua calonibus & lixis eustodum vice stipantibus, quibusdam dc tenentibus
catenas. Nam hoc auget contumeliam , non centuriones, non mili
tes saltem iustos fuisse, quibus custodia credita. Quamquam dc το barbam ad mores Rhadamisti de suorum referri possit, ut sit: Quibus vinculis tam pudendis oneratus & tractus ostenditur vulgo a Rhadamisto Sc comitibus vere barbaris. Immode dari di casu , ingeritur oculis barbarorum
Armeniorum & Iberorum. Trahi di cuntur , quicunque offeruntur cat nati. libro r. neid. Ecce manus is venem interea post terga revinctum Pa
I Et erant e contra. J Ita Florent. Vulgo , o erant contra. richena. Ego vero eam notam puto temporis, qui factum est illud exemplar: nam avo meliore non sic loquebantur. Gro
863쪽
ANNALI vM LIB. XII. 76 9 conjunx , cuncta lamentatione complebat. Diversis de contestis vehiculis abduntur, dum Pharasma nis jussa exquirerentur. Illi cupido regni fratre dc filia potior, animusque sceleribus paratus. visui tamen consuluit, ne coram interficerentur. Et Rhadamistus quasi jurisjurandi memor , non ferrum , non venenum in sororem & patruum expromit;
sed projectos in humum , & vcste multa gravique opertos necat. Filii quoque Mithridatis, quod cae
dibus parentum illacrymaverant, trucidati sunt. At q8 Quadratus cognoscens proditum Mithridatem, Jc. rcgnum ab intersectoribus obtineri , vocat consiliu in , docet acta , & an ulcisceretur consultat. Paucis decus publicum curae : plures tuta disierunt: φ Omne stelas externum, cum laetitia habendum. semii Vocat concilium. J Reselibe iteram fatis, nihil iam tractare sortuna majus
consilium. Ita enim mos vocare Prinsidis assessores. Grotru . et Omnes selus externum. J Senten
tiae reddita lux, si scribas, Omne sirius, littera detracta ; ut lint verba exoratione censentium. Distas. Omnes scelio externum. l Praesto est caussa , qua docti ilimus vir supposuit
omne. nimirum consentaneum non erat , paucos quibus dectis pnblicum
cura quod ipse occipit etiam de puniendo Rhadam illo ) dixi ile scelus
externum cum latitia. Cognoscat le
ctor nostra , quae forsan eum ii sient in tranquillum. Agitur in concilio, quid opus facto sit prodito a Romanis militibus ie eodemque a Rhadain isto interfecto, quem impetator dedisset :pauci dicunt esse puniendos milites infames: Plures ad necessalia belli reservandos at hi omnes constanter censent, esse trani mittendum Rirada. mi illam , quia regnum per scelera partum . diu retineri nequeat, dc Romanis apprime sit uille, gentes inter se bella exercere. maneat qualio , duret pote i , quam hostium is ordiam. Sali-nerius. Veiissima lectio quam eruit Lipsius, cum ante esset omnes scelus externum: falla sententia. non enim
omnes ita senserunt, sed plures illi qui tuta disserebant, quorum haec est oratio. Similis sere narratio repetitur
supra 3, 43. Pa-oitim hac ad ensu nar- rara ; plures obturbabant . neque ecci
nam de ibi plurium illorum sententia resertur. Sie apud Livium 42 , 67.
Hac uisumma rasiene acta, magna patrsinatis approbabat e veteres O moris antiqui memores negabant oce. ubi sub
iungitur etiam epiphonema, judicio Taciti quod de hac deliberatione promit , non ablimite : Hac seniores. quibus no ira haec minus placebat sapientia. Vicit tamen ea par enatus, cur tortorus uir quam honesta cura erat. Frcilis h.
Frustra tranquillum promittit hie nobis Salinetius. Non id potissimum t iactabatur, an milites puniendi essent: sed an serendum ei et regnum , quod beneficium erat populi Ro- inani, ab intofectoribus regis teneri. e gentibus , si non amor nostri, at certe Quibus igitur decus publicum cura , hi dium Ita et quando M gentibus imperiι I non laborabam de poena militum,
864쪽
77o C. CORNELII TACITI semina etiam od orum jacienda , ut scpe ' principes
Romani eamdem Armeniam specie largitionis, turbandis Barbarorum animos praebuerint. Potiretur Rha
damistus male partu, dum invisius , infamis , ' quando id magis ex ui, quam si cum gloria adeptus foret. In
hanc sententiam .itum. Nec tamcn annuisse fac
nori viderentur , & in diversa Casar praeci perci , missi ad Pharasmanem nuntii, ut abscederet a finibus 69 E smeniis , siliumque abstraheret. Erat Cappadociae
qui si potuerunt convinci, sunt haud dubie puniti , etii praeterini lerit hoc Tacitus 9 ted arma decernebant de hollem iudicanduin Rhadamistum eoque non poterant esse in numero omnium Salinerianorum, sce- Ius transmittendum esse constanter censentium. Neque tamen video, cur plaudam Lipso: non mi in omne
magis huc congruit quam Suaddam, aut quodvis hujusmodi additamentum. Prorsus aliud quid in ea voce latet , de quo inveniendo non multum quidem mihi polliceor tesse tamen poterat e plures tuta differunt , monentes , sicus externum cum laticia habendum. Gr novius. I Principes Romam eamdem Arismeniam. J Addidimus particulam ,
in , m eandem Ormeniam. Rhenanus. Danelius legebat . princi La. ιn eandem Ormeniam. In vulgatis
autem deest , in , praepositio. δε-
a Si eum gloria adeptus. 4 seriboliare omnia: quanto id magis ex use,
quam si cum gloria adempta forent 'At nune sultimis eurisin video, explicate Picnenam quod vulgatum et :Magis hoc ex usu Romano, li eum infamia . quam si cum gloria regnum adeptus : quia scilicet incertior tuturus , oditique magis obnoxius. Non damno. D M. Luando id magis ex usu, quam si cum gloria adeptus foret. l Lipsius alii tui. Ego nihil muto. Clarus namque sensiis , ac praeclara sententia. Ex usu inquit. Romanis erat . quod Rhadamistus regnum lcestae occupasset: quoniam spes erat . seditiones de turbas in provincia illa brevi orituras, quod praecipue Romani quaerebant. At si gloria egregiisque anibus regnum adeptus fuisset, tune in illius quieta de pacifica possessione diu esset duraturus. Pichena. Optime haec explicavit Pichena, nec quicquam mutandum esse apparet.
&uam si eum gloria adeptus foret.JErat e re Romana, sui jam dictum est Rhidamistum lcelere potius ;quam pra virtutem, siti juris Armeniam secisse : ejus enim flagitium
praecipue ad eam occupandam rapuit Vologesem. nam Vologeses casum an denda Ormenia obvenisse r
tW , quam a maioribus fici p. sissum
externia dux faritio obtineret. populus equidem votis regnum a scelestis ad innocuos transfert. ante Θnendum esse vix dum egre se pueritiam Neroni . O imperium per scelus adepto , virum atare eamposita insontem.
Audi sallustium in Catil. ita imp raum semper ad optimum quemque a
mantis bono transfertur. At emenda-
datio eruditi stimi viri quam si eum
furia ademta forent,potest hinc abesse.
3 Diversa Caesar praesperet. J Tantum diotentiam uoto, in Flor. legi ,
865쪽
ANNALIUM LIB. XII. 77 Iprocurator Iulius Pelignus, ignavi animi, & 'deridiculo corporis juxta dc spiciendus ; sed Claudio perquam familiaris Τ cum privatus olim conversa
θ' similitudo illexit docti T. virum in castigationes, di idcirco ei placuit issa via , ut id concordaret cum deradictiso. Verum noster hie Θου siesci libro ε. εἶπον 5 του τοις
νῶι ΠΗ ά απκ . i. Consequens erat adnaviganti , vertim restis est translati a terris ad quartum caseum. de ite . ravit libro I r. ann. meminissent C. Asinii , O M Pa , ac recentis um rruntii er Eservim ad summa provectos tne rrupta wta o facundia. Optime Petignus una H ant . salis luit. Catil. hominem veteris prosapia , multarum imaginum . is nullius f pendii. noster Ibdus ademta inriotaris. Salinetius. Μuretus . v vo animi Hoc ei assentior, & ma-
Io , quam quod ad marginem ignavia. Ignavum animi , perinde di
men etiam Taciti phrasis ignari animi. Acidalius. Facile tolero vulga-xum: sed non inductus iis, qliae discrutat Salinemus. Quid enim simile i Thu dides poterat scriptisIe --εκπλέου , quod reserus ad τουτοις, Poterat α παε i. inrae, ut restras ad Eissas tara . Hoc maluit: mandarum his , de Corcyraeorum , qui is hem tenerent ad istis eos , qui τὰ ὀ ὼς et I όνυ insederant o praterna-wgantes curam gererent. Taciti autem verba , si placet ea scriptura. requirunt πλει Qγμήν poli Tu ε fernini. neque enim ulla ratione eo.
Arruntii O . sernini provector: sed ante τα ad summa pro υectos dissimulatur pronomen eos. At hoc loco quod legitur , accipio, quasi scripsisseti homo ignavus atque im-uellis , nec minus turpis dii horto cor
2 Deridiculo eorporis iuxta eo ciendus. J Fecimus , de triendu3. Porro deridistili vorem etiam libro 3. usurpat. Derassiculo fuit senex foed sesima adularionis. Rursum libro s. Togonius Galius dum ignobilitatem suam
magnu nom: nιbus mserit, per deridiculum auditur. Rhenanus. C. eiendus eum Murcio non mutem demetendus. Sic namque libro i . Marcellar Osinio Pollione proavo elarus , nequ/ morum spernendus habebo Iur. Acidalius. Me moratur hic ,
quod mollem , quibus M S s. copia fuit, silentio transiisse. Video enim fateri Rhenanum se fecisse despiciem
dus, nulla mentione vett. librorum.
In quibus si erat conspiciendar, prosecto mutandum non fuit, quippe
quod sit insignis , insignitus , renon secus atque haec tam in dete- iriorem quam in meliorem partem flectatur. Suetonius Claudio cap. Φ. ne quid faciar, quod conspici ae derideri ρ st Homero eonspiciendus επί- γ Iλ. γ. λωζην et ἐπινη GL επό- ἄμ- . vide nostra Observata in Scriptores Ecclesiasticos cap. I9. de ad Livii libro ε. cap. I 3. Gro-3 Cum motra olim. J Deprecor invidiam : sed prosecto hune locum, si quem alium , propitiis Musis restitui, hoc modo: cum privatus olim eonversatione scurrarum iners otium
oblectaνet. Claudius ante impetium vilis, ablectus, scurris dc sordidissi-l mis hominibus convixit: e quoruml ontubernis super veterem segnitia πο-l tam, ebri cratis quoque o alea insal C ee a mam
866쪽
72 C. CORNELII TACITItione scurrarum iners otium oblectaret. Is Peli gnus auxiliis provincialium contractis, tamquam re cuperaturus Armeniam, dum socios magis quam
holles praedatur; obscessu suorum, & incursantibus Barbaris, praesidii egens, ad Rhadamistum venit:
donisque eius cuictus , ultro regium.1nsigne sumere cohortatur ; sumentique adest auctor & satelles. Quod ubi turpi fama divulgatum, Riae ceteri quo quemiam siti iit, ait Sueton. cap. v. Inter eos hic Pelignus. Libri veteres .
quorum vestigia institi , habent :
cum prioris otim con versariones curaret . iners otium objectaret. una, Vatican. cur sitiones , IO , on υersatioues.
r.etret, iners etiam oblectaret. J Quia Vatic. cursationes, velim . curatis scurrarum. Sie de Hadriano Spartianus . cura se delicat M. Palmerius Mel- iterus. Scilicet Claudius cum nondum princeps , undique sui similes al- iliceret ad animi remi ilionem. Cur autem haec senio suelint eruditiss. vi- lIO, ego iuxta cum ignotis scio. At quando Claudio iners ocium Z is certe privatus & princeps, multus in historia letibenda, quod licet ocium ,
non tamen iners vocatur. Tacit. in Dialos. Si meri in hac sudiorum parte oblectare ocium 2 nomen insere e ρο sint fanis. Putem rispectum ad illa tempora , quibus Claudius abjecit spem
dignitatum. Suet. c. s. tum demum a tecta spe dignitatis ad ecium eones tmoda in hortis , o suburbano, modo in Campania seces a dei tes reni, atque ex contubernio sordidi 1simoi iam hominum, 'per veterem se tia noram, ebrietatis o alea quoque ins tam
subiit. At Pelianus ille unus eorum , qui corpore dciormis. dc in paucis ei caras, cui vel ante ἀπτ α ν situs Vulcanus in deliciis. Hom. Iliad. it. Α, ciςγ J-εrωe' γέλη ς μα-: Ne tiara γε ram , cre ἱδεν H φαι ν
ω aiatm excitatus est riseia bearii Diu, Postquam viderunt Utilianum perarimes ministrantem. Eadem de caussa vatinius irrepsit in aulam Neronianam. Tacit. libro is . corpore detorto, sacetiis scurritibus. Setio tandem coniunctiones a nostro supprimuntur', ciuod expressae venustatem procul iam moveant. Suet. in Auz. qua δε- tracta a sertimi aliqti H obsuraratis, et geratiam augent. Salinerius. Non nihil variat Flor. eum pri tu olim
ut facile appareat nugas illas de privatis conversationibus . in libris non habeti. Optime Lipsius & acute restituit : ae li ulla ipsius conjectura recipi merebatur, haec certe praecipue est, eaque Taciti verba esse jurarem. Sed ii more serupulosiorum, eam in margine tantum apposui. Idem fere de vitellio dixit, histor. libro 2. --Πegabantur . plebe flagitiosa per ob e quia Tite P. cogniti, scurra, histrisi nes, auriga , quibus ι de amicitιarum dehonestamentis mire gaudebat. Pi-
cliena. inod iacturus erat Pichem, in hae editione factuin eth. ut eximia lixe emendatio Lipsit in textum reciperetur: cum idem omnium doctorum iudicium de ea fore videbatur, quod pichenae fuit, qui ea Taciti verba esse iuraret. Q od prius vulga batur . nullo est aut ridiculo seni a.
1 Is Pelignus. Cum hominis istius nomen modo indicatum sit, non videtur ab auctore statim repetitum.
Idem et Ne cateri quoque ex Peligno eou-
secta retur. J Ne conjectura Peligni
caleti idem volui: se aedeIentur. Fer-
867쪽
ΑNNALI vM LIB. XII. 773que ex Peligno conjectarentur. Helvidius Priscus
legatus cum legione mittitur , rebus turbidis pro tempore ut consuleret. Igitur propere montem Taurum transgressus, moderatione plura quam vi composuerat; cum redire in *nam jubetur, ne initium belli adversim Parthos exsisteret. Nam Vologeses casum invadendae Armeniae obvenisse ratus, quam a majoribus suis possessam , caeternus rex flagitio obtineret, contrahit copias , fratremque Tiridatem deducere in regnum parat, ne qua pars domus sne impcrio ageret. Incessu Parthorum, sine acie pulsi Iberi; urbesque Armeniorum Artaxata & Tigrano certa jugum accepere. Dem atrox hiems, seu parum provisi commeatus, & orta ex utroque tabes, ' pcrpellunt Vologesen omittere praesentia. vacuamque rursus Armeniam I hadamistus invasit, truculentior quam antea, tamquam adversus d cfectores, &a in tempore rebellaturos. Atque illi quamvis servitio sueti, patientiam abrumpunt, ' armisque regiam circumveniunt. Nec aliud Rhadamisto subsi- sdium fuit, quam pernicitas equorum , quis seque& conjugem abstulit. Sed conjunx gravida , primam utcumque fugam ob metum hostilem& mariti caritatem toleravit: post sestinatione continua, ubi
quati uterus, & viscera vibrantur, orare ut morae honesta contumetiis captimiaris eximeretur. Ille primo amplecti, allevare, adhortari, modo virtutem admirans,
perpellant. Rhenanus. Restidui ex Flor. verbum, pereestant. Vulgo, perpesiunt. Picliena. Rectius, perpetiunt. Vide qua notamus ad Liv. lib. 3. cap. 36.
3 In tempore bellatures. J Meam secutus iudicium , bellaturas mutavi in rebellarures. id exposcente sensa.
velit. Ne de Peligno conjectara in alios fieret : ne Romanorum alii, quibus armorum ius , si quiescerent, approbare Peligni facinus de ratum
habete crederentur. Terent. Heaut. 3.3. Ego de me conjecturam facio. GIO- novius. I Dein atrox hiems. J Flor. Deinde atrox hiems. Picliena.
a Perre tant Vologesen. J Reposui,
868쪽
rans, modo timore aeger, nequis relicta potiretur. Postremo violentia amoris, & facinorum non rudis, distringit acinacem, vulneratamque ad ripam Araxis trahit, flumini tradit, ne corpus etiam auferretur. ipse praeceps Iberos ad patrium regnum perva'
cida illuvie, spirantem ac vitae manifestam advertere pastores, & dignitate formae haud degenerem reputantes , obligant vulnus, agrestia medicamina adhibent; cognitoque nomine & casu , in urbem Artaxata serunt. unde publica cura deducta ad T ridatem , comiterque excepta , cultu regio habitas 1 est. Fausto Sulla, Salvio Othone Coss. Furius Scribonianus in exsilium agitur, quasi mem principis per Chaldaeos scrutaretur. adnectebatur crimini mi a m ter ejus, ut casus prioris nam relegata crat impatiens. Pater Scriboniani Camillus arma per Dalmatiam movcrat. idque ad clementiam trahebat Caesar,' quod stirpem hostilem iterum conservaret. Neque tamen exsuli longa posthac vita fuit: β mortex Distri git aetnaeem. J Nemo est, qui nesciat esse Medorum Persarumque gladium, teste Horatio. Fe
a Placida illa υie. ' Videri eluta. Iegendum diximus ad Livii I, . Gro
re Imperatorem. Id verbum ea no
tione reddendum Livio, lib. I. de Netio Curtio in paludem conjecto :
ri periculo viri. id est , converteratillue animos oculosque Sabinorum. Nam libris omnibus, .s uerterat, scriptum , alio sensis. Lipsius. Fallit ut Lipsius, qui locum sic accipiendum putat. --rtere hie nihil est aliud quam animadverterunt In istam sitni ficationem scribendum fuerat: Zenobis spirans ae visa manifesta a vertit pastores. vide supra ad lib. I, i.
-d stirpem hest lem iterum eanser varet. J Melius sic Flor. quam vulgati , qui sirpem. Pichena. At mihi multo magis se probat aliorum Lui rEst enim quale Terentii Andr. a. q. te. r. msi mihi deor fatu Scio su se iraro1, qui auscultaυerιm. Heautont. 3, 3. Du te eradicent, Θω, εω ma istime extrudas. Iustinus lib. 39. Ptolomaeo regnum reditur, qui neque eum matre bellum gerere υolui sit, nee a fratre ammis repetere, quod prior post sit. Cisceto lib. s. famil. Ep. 22. Neque enum est Spartiates ille os lare perhiendus. qui nequepictam neque a m imaginem suam ρ sus est esse. Et talia ρσα κόνις.Gronovius.s Marte Dunata, - per venenum ex-
869쪽
fortuita, an per venenum extinctus csset, ut quissique credidit, vulgavere. De mathematicis Italia pellendis factum Senatus consultum, atrox & irritum.
Laudati dehinc oratione principis, qui ob angustias familiares ordine senatorio stonte cederent, moti que qui
remanondo impudentiam paupertati advicerent. Inter
quae refertur.ad patres de poena feminarum , qua servis conyungerentur. statuiturque ut ignaro domino ad
r;n iis esset. J Verba, extinctus esset, ejicit Muretus, ic ego cum illo, nimis manifestium & insipidum glossema. Haereo tamen , an non potiusseribi: mortem for rutram; an per venenum , ut quisque ereaedat, vulga --. Acidalius. Alitius facetemus, exstinctiam esse. Sed nihil mutandum ra fronte namque horum verborum sibauditur ri Vtro e quemadmodum in omnibus sere istis, ubi m- certum an , vel dubium an . vel an λ- Ium in hanc sententiam interponitur.
I Refertur de poena semimarum. JSenatus consultum hoc, Claudianum in jure appellatur , cujus quoque
mentio in Institutionibus. Osciatus. Hoe dictum fuit Senatus consultum latidianum, auctor Tribonianus in
Institutionibus titulo de successionibus sublatis , quae fiebant per bonorum possessionem : & de Senatus
consulto Claudiano. Ferretius. Idem statuit D. Vespasianus autore Suetonio in eodem c. o. Praeterea de cotractatus est in Iustinianeo Codice de mulieribus,quae servis propriis se con
a In servitutem sui eonsensisset. JNon prompta lectio senten: iaque huius loci : mihi quidem. Nam aliis
omnia liquent. Ajunt non dubiam sententiam esse hanc: mulierem liberam, quae cum alieno servo selita sit domino insciente, seivam fieri velut proprio consensu: dc natos item ex iis, liberos non haberi. Itaque nunc nuper ecce emendavit vir doctis; usignara domino ad id prolapsa, in se
Di turem , ceu consent et e qui nari stor, pro liberti ne haberentur. Sed
mihi, per bonam gratiam, ius sit
distentite. Neso alterum illud membrum , de natis ex eo catu in servitutem habendis , usquam repperiti in legum libris : ajo contra ius esse. Favor libertatis exposcit , ut
nati e libera sint liberi : adeoque
superveniens calamitas matris, nocere ei qui in utero eth non debet , ut sufficiat matrem liberam vel medio tempore habuisse. Paullus
nus I. s. De statu hominum. Quo iure ergo serui isti Clementius vulgata lectio ajebat , pro tiber tu haberentur : sed non verius. Quomodo enim libertus , qui numquam servus 3 Adde quod manuscriptis v stigium nullum eius membri. verba , inquam . ea , O qui nati essent. absunt manuscriptis omnibus, etiam Budensi. Vt mihi quidem Falne-siani eodicis scriptura certa sit : set ignara domino ad id prolapsa, in servitute : si consensisset, pro liberta haberetur. Optime. Duplex videlicet
ejus S Cti membrum , in eas quae ignaro , quaeque sciente domino, peccatum id peccassent. Et si quidem ignaro, ait lex : serva esto. linvolente ; habetor pro liberta. Omnino enim propositum legislatoria servili contubernio abstinere lubricum sexum : & sive sciente sive inicio domino ea mixtio , posuit poenam. sed ἀναλαγως, di pro gra-
870쪽
da noxae intentiorem, remissiorem que. Sed cui rei , inquies , fuerit Pro liberta Huie , ut vinculo aliquo teneatur domino servi, ad operas libertorum aliaque ejus ordinis pratianda. Ius item domino in seminae bonis : di quidquid in veram libertam. Sed recte , pro liberta rnon enim liberta vere. Rettulit hoc
ipsum decretum pollea scredo quia aboluerit , licentia temporum, Ninusu ) Vesipatianus Princeps , de
uo suetonius : Muctor Senatu furt erveni, ut qua se Serva alieno junxisset, ancilla haberetur. ita tamen, ut apud Iurisconsultos nomen manserit consulti Claudiani : non a Claudio Pallante, qui repertor, sed a Claudio Pi incipe qui rettulit. Tertullianus item adspexit, ad uxorem
lib. I I. Nonne insuper censuerunt
Romani 2 servituri vindicandas ,
qua cum aheno servo , post dominorum L nunt a tionem in consuetuine per
severarunt ' Plura ad hanc rem petes,
si operae tibi eli, a P. Fabro lib. a.
Semestr. cap. xxv. Revera enim ad
ostiam sectum , quidquid dedolavit
ille faber. L UA . Statuitque ut ignaro domina ad id prolapsa, in hervitute sui consensisset, φω nati essint . pro libem haberentur. J Haec verba, O qui nati essent , non sunt in Budensi codice. Divino sic Tacitum sei ipsisse, Staru ure cie tit gnaro domino ad id prolapsa, in se intute ; sin consens et, pio tiberti, haberentur. Rhenanus. Senatus consultum hoc , factum Claudianis temporibus , Claudianum quoque nonien habet. Continet autem , ut libera mulier servi consuetudine capta, terque a domino scivi coram septem testibus nuntiata, ni abstinet et , prolata denunciationetiana praemia aut Praesidi in urbe, provinciisve, cum bonis omnibus quae haberet, domino seivi addiceretur. In rebus namque Venetis servo submitssa, in aliis conserva ute: set, Senatui concessi te videbatur. hed tandem Caesaris Iustiniani consti: u:ione sublata e :i ex S.C. Claudiano manus iniectio, dc in servitu
tem redactio , Codicis Imperatorii lib. r. iit. dc Institutionum lib.
3. tit. I 2. Vertranius. Non jure bono haec emendantur . nec integrum senatus consultum Claudianum 1 Tacito resertur: quippe qui iuris consulti partes non exequatur. Femina quae ignaro domino cum eius servo consuevisset, conserva fiebat, dc nati ex hujusmodi concubitu pro libertis habebantur, quae de matre dicuntur, Iuilinianus assirmat obtinuisse l. I. C. de lenatust. Claud. tollend. ne ea , qua libera constituta es , vel fim t.
decepta. υel insticι cuprine capta velatio quocunque mori contra nataltrim suorum ingenu tatem deducatur in servitutem. quae de filiis , nusquam legi. Sed si picna irroganda , quaenam cacongruentior Nasci cos servos impium ebi, nec in favorem libertatis. cui praecipue Iurisconsulti ae Imperatores caulum voluere: liberos , il- legitimum , ut qui statim matrem ascivi complexibus habuerint servam. Erruditissimus vit liberos oriri credit , qui ex tali conjugio nascerentur: quasi ei, qui in utero sit, nocere non debeat superveniens calamitas matris. Vera per se sunt, sed hic locum non habent, nam hi nunquam in utero matrem liberam habuerunt. Idem quaerit , quomodo libertus esse possit, qui servus nunquam fuit Z Pitus mihi respondeat, quo nacto liberta recte dicatur ea, quae hauci extitit serva. Haec dico, quia ipse sequitur codicem Farnelianum,
unde habemus: ut ignaro domino ad id
prolapsa , in servitute ; si causinbsit,
pro liberta haberetur. Si pro liberta improprie, ego idem in pro di extis. Salinei ius. Pugnant hic viri docti, dc ego libenter pugnam illis telinquo. Tantum moneo, i Flor. etiam abesse verba , O qui nati essent. Ibi enim legitur i i servitute sui consensi sit, pro libertu haberentur. richena. Quia pugnamus pro vel bis , quae Taciti non sunt, ec specie inhibendi correctiones senus corrigendi maxime anceps de ratiis me selix tuemur