C. Cornelii Taciti Opera, quæ exstant, integris I. Lipsii, Rhenani, Vrsini, Mureti, Pichenae, Merceri, Gruteri, Acidalii, Grotii, Freinshemii, & selectis aliorum commentariis illustrata. Ioh. Fred. Gronovius recensuit, & suas notas passim adjecit. Ac

발행: 1685년

분량: 1327페이지

출처: archive.org

분류: 로마

871쪽

ANNALI vM LIB. XII. 777 id prolapsi, in servitutem sui consensisset, ta qui nati

essent, pro libertis haberentur. Pallaiiti, quem re per rem ejus relationis ediderat Caesar , pratoria insignia,

Iiis alibi nusquam se legisse satetur &Salinetius. Idque sine dubio sarcinatorum cujusdain est, leviter corruptos Iocos , qui litera una alterave dempta vel addita vel mutata restituebantur , pro ingentibus hiatibus supplentium. Pellexit in fraudetii vox liber . quam quo reseI-xet, quia non videbat, ipse aliquid commentus interpositit et cui locus non erat, si, ut eth in Fainesiano, liberta reperisset. At, inquit, sic nati statim matrem a servi complexibus habuerunt servam. Hoc parum est pro Iureconsulto loqui, quem scire oeortebat non pro serva habitam , nisi poli trinas denuntiationes. Deindie hoe non eo valebat

utique , ut mancipium fieret nisi Dite in humilibus & egentibus personis in suam ut & suam de adsumptimariti libertatem ab hujus domino

emere compelleretur. Itaque caute Tacitus, in servitiare haberetur. Quem

admodum enim aliud est esse in i terrare , aliud tis tiberum, teste Fabio declam. 3 o. sic de aliud est se esse, aliud in serviture esse. Roganti Lipso, quemadmodum libertus esse possit, qui servus nunquam

Ditὶ reponit, quo pacto liberta di .catur, quae non servierit; Haec paria non sunt. mulieris enim culpa est subeuntis iugum, cui leges eam insam iam statuerunt: nulla culpa sextus est. Quin rem diligentius consideranti liquebit, nihil tale nee potuisse de natis ex eo conjugio constitui, nec necesse fuisse, cum iure communi satis cautum esset. Nam qui ante denuntiationes istas provenerant, nec servi erant, nec libertini, sed ingenui, quia non mutabat mulier itatum, nisi postqua in dominus servi denuntiasset. Si vero fictis denuntiationibus non abstinuit servo mu-bet neque libertatem utriusque Icde

mit, & plane serea facta est; si quod

inde nascitur, conceptum est, ant

quam mater justam servitutem subiret, haud dubie liberum est; quod simul concepit di parit jam ancilla,

servum est ex communi jure. Quod autem Pe. Faber, ingrat o pro ignara reponi suadet , quod sit invito, ut apud Terentium Donatus interprete tur ; fallitur. Neque enim id procedit , nisi in uno ingratiis r sie enim

loquimur ingratiis meis . ingratris

alicujus fieri , quod sit me vel aliquo invito. dc de hoc agit Dona tus. Illa vero ingrata, quae ex Catullo Ec Plauto Turnebus explicat, non invita sunt , ted quae sunt ingratis de non reddentibus vicem aut cum gratia excipientibus collocata.

r milanti Prateria insignia. J Pequo inscriptio:

Et indignatur iure in hoc facto major Plinius . libro xxxv. s ad Pallantem enim ea refero ) cap. penest. Hoc est

insigne vanaliti gregibus, opprobriumque insolentia fortuna. quos ct nesaria potiri rerum indimus, ut proo iusiue ornamenta decerni a Senatu, Mente Guran na claudiu Caesaris , --

derimus et tantumque non cum laurea-

tιι fascibus remitti illo unde cretatis pedi

bus adveni sint. Itemque minor libro vini. epistolarum eritiol. v. quem vide. Lpsius. Pallantι &c. Prataria insignia Ocenties quinquagies II. S. J Quod rescit Cornelius inscriptum Pallantis C cc s mO-

872쪽

8 C. CORNELII TACITI Agnis, ta centies quinquagesiessistertium censuit con

sul designatus Barea Soranus : additum a Scipione Cornelio, grates publice agendas, quod φ regibus Ase Hae ortus , veterrimam nobilitatem usui publico pos poneret , seque inter ministros Principis haberi sineret. Asseveravit Claudius , contentum honore Pallantem,

intra priorem paupertatem jubsipere. Et in fixum est aere publico Senatus consultum, quo libertinus sestertii

monumento, via Tiburtina , intra primum ab urbe lapidem : Plinius Caecilianus ad Montanum v r I devit r. Epistolarum annotavit. his

T v s. - : scilicet , oblatam ex aerario liberalitatem a S. P. Q. R. donumque sprevit. dc ait Plinius, quod Dium potuit tantis opibin publice oblatu, adrogantius fecit, quam si accepi set.

vertranius.

I Barea Soranus. J Lego in lapide,

Si de isto; habemus viri celebris gentile nomen. LV . consul designaris Barea Soranus. JAt neque anno proximo, neque ultra . Consulem Baream invenio. Sibmiliter lib. r . ait: Censivitque Ianu sMarulius consul designatau , adimendam reo praeturam. de lib. rs. in fine,cerialem Ouirium consulem designarum pro sententia dixisse. Et tamen ho-Tum neuter reperitur inter Consules anni sequentis. Centeo designatos eos, non in priores duos menses Ianuarium Ec Februarium , qui fastis nomen dabant, sed in duos alios exsequentibus. Nam, ut videtur. duo-hus tantum mentibus . illo de inferiori aevo , Consulatus habebatur , quo pluribus civibus honos ille impertiretur. Patet hist. r. ubi Tacitus de Othone ait; Consul cum

Taiana fratre iv Kal. Martia. ipse, proximas menses Verginio destinat. de Paulo post e talio ae Haruo Sabiurea in Iutivi, Aria Mntonina ct Maris cit' is Septembres. Pichena. 2 Regibis oreadia oram. J Vide quaeso mancipium hoc togatumlallantem ad regum stirpem refert: credo , quia Pallas aliquiis Virgilio alitiaque inter Arcadum leges. O Opprobrium omnium Scipionum 3 cc dignissime domino Pallante . Nos hune nequissiimum servum trans mare ad--Aum inter vaenales, ex Plinio seimus : de eundem Antoniae matri se visse. ex Iosepho lib. xv tri. qui Ποιμοτα appellat - οπατα- οπδάλων αὐτηe. Ab ea ergo ad Claudium pervenit. Dp α3 Fixum es publico. I Ita libri scii pii et de non abhorret a Corneliana phras. At viil o, aeret fio, legas , non sine additamenti suspicione.

Idem

Hixum est aere publico S. c. J Ejus

reliquiae supersunt hae , s ED. CV M.

873쪽

tii lcr millies possessor, antiquae parcimoniae laudi bus cumulabatur. At non frater ejus cogmento soFelix pari moderatione agebat, jam pridem Iudaeae impolitus, & cuncta malefacta sibi impune ratus, tanta potentia subnixo. Sane praebuerant Iudaei speciem motus orta seditione, postquam φ cognita cae

Acta haec fuere Iv. Calend. Februarii , ut refert idem Plinius , lib.

s. Vertram M. Lacunam quae est in Flor. codice retuli, fixum est pubitio, necessarium existimans . defectus omnes notos facere. In margine autem ejusdem libri, alia sed antiqua manu, additum est, are. Pi

cliena.

i Felix iampridem. J Non hercle ita pridem , si Iosepho in sentili historia credendum. Hae politus enim demum Iudaeae est , pola damnatum Cumanum. Iosephus lib. 22. 'Dioi-

- Σαμαρώας η ris eiac. Vt ibi talle hie rescribendum lit, ritis haud pridem Iudea impositus. Hunc libertum , Claudium Fesieem Iosephus,

Suidas , Tonaras nominant: at Antonium Felicem Tacitus l. v. Hist..Antonius Felix per omnem μυmam aslibidinem , ius regitim Ieristi ingenis exerciat. Ne te turbet: scies platonrastos e libertis Antoniae matris: eoque binomines, alias principis, alias patronae mortuae nomentulisse. Lipsi M. Frater ejus cognomento Felix. J De hoe Felice , dc ventidio vide Iosephum. Hujus quoque Felicis mentionem facit Lucas in Actis Apostolorum cap. 26. ad lib. s. hist. plura. Lupantis. Nomen illi Antonio , cognomen Felici fuit, quem cohortibus & alis , provinciaeque Iudaeae Praeposuit Claudius, ut est apud Sueton. dc infra lib. s. hist. Ita a pro

nu permisit : . qmbur Antonuis Mis ix. Uxores mihi tres sorores habuit e Cypro uxore Agrippae regis, filias scilicet Berenicem , Mati amnem .dc Drusillam , cujus de divus Lucas meminit in Actis Apostolorum 26- quamobre in Suetonius in Claud. 2 g. Fesicem appellat , trium reginarum

maritum. vertranius. Hoc com

mentum merum veritanii est. In Suetonii loco stant etiamnum , quae me valde reddunt dubium. epist. 27.

Rupertus.

a cognita eade Caii. J Lacuna hie & hiatus. quem tamen ab hist ria facile explevero. Tangit enim motum illum Iudaeorum , qui Caligula imperante suit, ob statuas

ejus in templo erigi & coli lusas Tacitus lib. s. hist. miri iris a C.

Casare erilem ejus in templa locare, arma potius β. sereri quem motum Caesarti mora diremit. Et disce rem omnem e Iosepho lib. II. 'Αλιλ ως. itemq. xx. 'Αρχαιολο se M. Tangit, adsero , illum motum. argumento claro in his verbis : Cognita cade C LEt : manebat meras , nequa prine Prim earim imperitarer. Qui alit et medicinam adserunt, aberrant. Sed

quid hoc , inquiunt , ad Felicem , qui tanto post successit Nam ille

quidem motus Petronio procuratore suit. Dicam. Repetit rem ab alto Tacitus; et initia recenset motuum s utorum . quos auxit accenditque inrelix iste Felix. Apud Suidam tamen alterius mentio turbae , cui componendae Felix electus : Στασγασάν - φν sinquit in voce Κλαύδιγ F 'Iουώi- XON υῶν, ἡ 'e' ἐπι σεν αὐτοῖς Κλα δον Φήλικυη.

874쪽

78o C. CORNELII TACITI de Caii, haud obtemperatum esset. manebat metus , ne quis principum eadem imperitaret. Atque interim Felix intempestivis remediis delicta accendebat , aemulo ad deterrima Ventidio Cumano, cui pars provinciae habebatur : ' ita divisis , ut huic Gali

Lipsius.1 Haud obtemperatum esset. J De L c eadem saevitia Felicis idem Corn.

infra. lib. s. hist. cap. v. Sed locus hic corruetus est: nam illud, Cun ta cades ejus, non habet, quo se referat : tantum enim abest , ut occisus fuerit Felix, ut potius causa cognita , absolutus inter iudices sederit: quod paeso post Corn. tradit. Reserri vero ad motuni factum , dum imperaret Calietula, haudquaquam commode poteis. Itaque ii conjectura sit utendum, ita ego legerim : postquam

cognita μυrtia , cale ejus haud temperatum est et sed manebat metus. Ferretius. Aut legendum post quam, divisus vocibus sed expuncto, verbo ,

esset , hoc modo : Sane praebuerant Iudaei speciem matus , orta seditione, ps quam, cognita caede Cai, haud o

remperarum. Sed manebat metus. Scc.

Aut potius se et sane pris. Iussi spe.

matur. Post tuam, cognita ea e Cai, jussis haud obtemperatum esset, mansebar metus , ne quo Principum eadem

imperitaret. inducta conjunctiones . Hanc rem explicat lib. . hist. cap. v. Quia vero non praecessit, sub cais, quo queat referre genitivus Gus . seribendam , aut Cai. aut iussis haud obtemperatum esset. Rhenanus. Faemus

Iegebat, postquam cognita , Cai juo haud obtemperatum eqse, dcc. Sed locus videtur mutilus, & cui non ita facili medicina mederi possit. Ur m s. Locus manifesto mutilus, sed non manifesto, qua potiis naum parte. Ego aio, post verba orta serit: ne , paucula quaedam deesse, quibus caussa in seditionis auctor perstrinxerit, dc eam plane, quam Lipsius in Commentario retulit. Hic igitur in diei a lacunae & hiatus sicienda sunt. Reliqua sequentia sic conjungantur , abjecta vulgata distinctione: postquam cognita eade Caiι vel Cus. ut libri veteres : verisimiliter. quia Caii ipsius nomen praecessisse debuit in iis, quae nune desiderantur in haud

obtemperattim esset , manebat metti . ne quis principum eadem imperararet.

Dubites etiam an non manebat scribendum. quod magis etiam convenerit , si priora ita rescripseris: postquam sic. seditionem ) quia cognitae de eius haud obtemperatum eisit, manebat metus , ne qu/3 t. e. impe

ritaret. Acidalius. Sane hie nihil deesse Puto. Si enim citra caedem Caii fuistiet , haud dubio Iudaei rebellassent : jam vero hujus edictis hactenus non paruerant, ut etiam ad seditionem res claram venerit. Metuebant autem patia edicta a secuturis principibus: itaque iam in motu velut erant , nec nesciebant id Romani proceres Barthim. Suspicabat pro pastquam scribendum quam tiam tec quia aeris is Cati, quidam libri

ejus, fuisse e quam tirim euntra ca-de C ι edicto ejus haud obtemperatume . Nam quod illud fuerit edi-αim , voluit auctor repeti ex quinto historiarum. Videbatur sublata caussa motus morte furiosi principis. Narrat autem Tacitus nihilominus, quae jamdudum coquebatur, seditionem oriam , etsi Caius in et&ctus di edictum ejus abolitum foret. Quid ita quia supererat metus, dc

2 Ita vivisis , ut huic. J Vide an

scripserit Tacitus: mi para Provincia habebatur, ira divisa, in liuia Galilaes-rum naris , Felici Samarita pateren/. Gronovius.

I Felici

875쪽

itiis ista hii , i , peliet Samaritae parerent, disς0ς

des olim, & tum contemptu regentium minus coercitis odiis. Igitur raptare inter se, immittere latronum globos, componere insidias, & aliquando proeliis congredi, spoliaque & praedas ad procura tores referre. Hique primo laetari, mox gliscente pernicie, cum arma militum interjecissent, caesi in lites. Arsissetque bello provincia, ni Quadratus Syriae rcctor subvenisset. Nec diu adversus Iudaeos qui in necem militum proruperant, dubitatum, quin capite poenas lucrent: Cumanus & Felix cunetationem aiferebant, quia Claudius caussis rebel lionis auditis, jus statuendi etiam de procuratoribus dederat. Sed Quadratus Felicem inter judices ostentavit, receptum in tribunal, quo studia accusantium deterrerentur : 'damnatusque flagitiorum.

quae duo deliquerant, Cumanus ; & quies provinciae reddita. Nec multo post agrestium Cilicum na- ss

tiones, quibus Cistarum cognomentum, saepe& alias commotae, tunc Tros obore duce, montes asperos castris cepere. Atque inde decursu in litora aut urbes, vim cultoribus ac opidanis, ac plerumque inmer-r RI ei Samarisa parerent. J Apud Iosephum Felicis adhuc nullae partes: contraque Cumanus a Samaritis stetisse legetur. Sed tu eum vide, non una in re a nostro dissentientem, lib.

xx. An i . cap. Iv. v. Lopsius.

2 Damnatui sagitiorum. J Aperte magis & distincte seriptor Iudaeus. Negat a Quadrato damnatum Cumanum , sed ipsum cum Celere Tribuno millum ad Caesarem, qui de recognosceret statueretque. Ita Cumano exsilium irrogatum : Celerem remissium Hierosolyma , & vicatim discerptum. Lipsius. Damnartisque Lagitiorum, qua duo deliquerant, Cumantis. J De sententia

hic non ego, sed de verbis sollicitus. Illa enim satis apparet, haec dubia. Novum quippe dicendi genus .flagitiad linquere. Arbitror verbum excidisse, luri, aut quid simile. Lege, qua duo

deliauerant. tinui luit Cumantis. Aci

dalius. Frustra de his verbis sellici. tus est. Nam delinquere qu d utique dicimus, ubi quid intelligas , nitis trium vel scelus. Sed dc rapinianus I 38. g. q. D. Adleg. Iul. de adulte

riis : cum alim adullearii erimen . quo pubertate delinquitur , non ex serve

atare. Quo autem istud luit ρ An dubium est quemquam . qui damna tur stultiorum dicitur, paenas pependiisse . nisi discite addatur, unde veniam metuerit post sententiam G .

876쪽

78 a C. CORNELII TACITI mercatores & navicularios audebant. Obsessaque civitas Anemuriensis, & missi e Syria in subsidium equites cum praefecto Cortio Severo turbantur ;

quod duri circum loci , pcditibusque ad pugnam

idonei, equestre proelium haud patiebantur. Dein rex ejus ora: Antiochus, blandimentis adversus pic-bem , fraude in ducem , cum Barbarorum copias dis classet , Trosobore paucisque primoribus interfectis, ceteros clementia composuit. Sub idem tempus inter lacum Fucinum amnemque Lirin perrupto monte, quo 'magnificentia operis a pluribus vi-jeretur , lacu in ipso navale proelium adornaturi; ut

quondam Augustus structo φ cis Tiberim stagno . sed levibus navigiis & minore copia cdiderat. in Claudius

. i Magnificentia operis. J Q iae ex Eusebii live Hieronymi nota in Chronico elucebit. clavidius, inquit, cir

ca hae tempora Getatim iacum exsiccavit, undecim annos triginIa hominum miltibus stae intermisone operantibus.

tonius : Ediit na vale proelium circa T- Miam cavato sita . tu qua nunc Caesarum,emus est. Idem. 3 cuuius triremes. J Censemus reponi mu7 erum debete , scribimusque, Crauius centum triremes. Tot

enim suis te, credimus Dioni: οἰ θ

ν' να i; . τεω ν ριχν . οἰ V δεαι . ἐι θ Σαώλιοι iνομαθέντες. si utrimque naves quinquaginta : in universam ergo centum. Idemque numerus in λψhil tuo. At ecce Suetonius duodenas dumtaxat nominat. Noe spectaculo , ait , ii 4 Siculis O

remium Tutida. Falso, Omitto Dionem : sed quomodo hominum illa vis in duodenis utrimque navibus quando undevi inti millia pugnasse hanc navalem pugnam Tacitus primat dismE. Non ergo abest quin ad Dionis reique fidem conigendus Tranquillus, sit quinquagenum trire

mium. Idein. Craudius triremes , quadriremesque. J

Eis numerum navium, quibus navalem pugnam instituit Claudius in Fucino lacu, Tacitus non describat. nihilominus ex illius dictis facile conciliantur Dion & Suetonius in re hae valde prima facie diter antes. SNquidem Suetonius Claud. 2I. scribit , me specta ea classis Sicula e

mium singula. Dion vero quinquaginta utrinque naves depugnasse tradit , suod oc Xiphiliniis confirmat. Qua in re ingens discritnen quis non videt Lipsius in re hae se haerere fatetur. Lxv. Torrentius suis in Suetonium Commentariis Tacitum adsuetonii partes trahere contendit .

dc numerum armatorum , ad tris mium numerum accommodare conatur, violenta certe quadam me

tamorphosi. Et virum doctum reprehendit , qui loco duodenarum quinquagenum lcgendum censitit, si e Suetonio Dionem concilians. Ego in eam venio sententiam in Suetonii tem

877쪽

ANNALIUM LIB. XII. 783 triremes quadriremesque & undeviginti hominum millia armavit ; cincto ratibus ambitu, ne Vaga effugia forent; ' attamen spatium amplexus, i ad vim

textu deesse vocem quadriremis , deIegendum esse, duodenarum triremtum O quadriremium. Namque ex Tacito habemus in ea naumachia non solum triremes , sed quadriremes fidisse , quas omnes Dion unica ae-pellatione naves vocavit, generali ii-gnificatione illas comprehendens. Ita ut 48. triremes & quadriremes Pirgnaverint ex Suetonio, numerus rarum distans ab eo , quem Dion recensuit. Non enim assentior illis, qui ex Dione centum naves eo in

navali conflictu fuisse dixerunt, L. scilicet hine & inde In quod M-

sum esse ex Graeco Dione facile probatur. Habet enim ηπη - ώχων ταναυς ειγεν, si μ ν Pοῖοι, οἱ θ Σιa D. Oi ονομα θάντες. quo loco interpretandum ἔκρατεροι, utra que, nam utrinque, Graecisi κατερο- dicitur: .as τεὸν vero, a quo κρότεροι , Latinis uterque est. Ergo Metraque copularive seu coniunctim. Ita ut sit sensus verborum Dionis . ambas classes pugnantium omnes quinquaginta naves habuisse : quas si compares duodenis triremibus , dc totidem quadriremibus , utravis ex parte , tum Rhodiae classis tum Siculae ex Suetonio , duarum tantummodo navium erit disciti nen.

Quinquagenarium vero numerum sev xti vox. tum triremium tum uadriremium convenire numero un-evi inti armatorum millium , quod Tacitus tradit, optime novere nauticae militia petiti. si itaque Sit tonii dictis, quae disjunctim leguntur, addamus voces, O quadriremium , transcribentium vel impressorum incuria omissas nam non solam ea in pugna fuisse triremes, sedec quadriremes, docet Tacitus in c-- iuncitim autem si Dionis verba Ie- mas , uti textus Graecus sonat, tollatia dissicultas omnis, quae ha-

ctenus tot viros doctos satigavit. Marceltas Donatui. Numerus Omnino reponendus es . ut comparatio inter Claudii & Augusti apparatum constet. Levibus Augusti navigiis, trinremes, quadriremesque Claudii opponuntur. quae eotia earundem huiusdem . copiae minori illius Scribe igitur indubitanter eum Lipso , Claudius e. id est, centum, naec. n. nota numeralis, occasio & caussa numeri aboliti) triremes quadriremesque. Idonei auctores Dio & Xiphilinus. . Mallias. r cincto ristibus am tu. 4 Quid si , cratibus , aut trabibus 8 Tale quid substituetis non invito Dione, quil cum muro ligneo circumdatum scribit : τειχος τε egia esta λυαν ξυλινον κατa e αση , κοὐ Πανα ἐπιξι.

Eius ergo quati Valli tractae praepoti tus Prxtorii miles. Lipsius. Cincto ratibus ambus. J Lipsius EDione, qui muri lignei meminit. in Tacito hie pro rarious, substituiteratibus, aut trabibμ . Non possum robare. Vetant paullo inferiora vet. a : In rat. s raramarum cohortium manipias turmaque caesi terant. Et ne hie quoque verbum ratibtis mutandum alterutro illo modo censeas, ligant te recta illa naves , de quibus

2 rtamen spatium amplexui. JMagis placeret : Ac tantum spariti amplexui , &c. pro eo quod est invulsatis , Attamen spatium amplexus. Vrimus. Muretus, Octantum. Vide

ne sierit potius , Sat tamen spatium amplexur. Sat patium, ut Parum fides in Terentio : Eatu consilium . fa otium in Cicerone dc alibi. de quibus Gulielm. quastion. Plautin. ad Bacchides cap. 3. Et nos item ad Plautum

878쪽

78 C. CORNELII TACITI

remigii, gubernantium artes, impetus navium, dc proelio solita. in ratibus praetoriarum cohortium manipuli turmaeque adstiterant, antepositis propugnaculis, ex quis catapultae balistaeque tenderentur. Reliqua lacus classiarii tectis navibus obtinebant. Ripas & colles, ac montium edita in modum theatri , multitudo innumera complevit , proximis e

municipiis, & alii urbe ex ipsa , visendi cupidine, aut ossicio in principem. Ipse insigni paludamento, neque procul 'Agrippina chlamyde aurata praesedere. Pugnatum, quamquam inter sontes, fortium virorum animo: ac post multum vulnerum ,

e 7 occidioni exempti sunt. Sed persecto spectaculo

apertum aquarum iter , & incuria operis manifesta fuit, haud satis depressi ' ad lacus ima vel media.

nem , aliquanto meliorem vulgata rad vim remigιi, O gubernantium ar-

να , impetusque navium pratio stitos. Pichena. t Classarii tectis navibio. J Ita restitui, pro , reictu. Tectae naves, idoneae ad pugnam hi αἰ τἀ, uti Tha dides appellat. Lipsius. Reliqua tactit Classiarii tectis navisti . l Ambigit Lipi ius, quinam esssent hi Classiarii , atque intelligit, militem e classe, ibi collocatum ad tutelam. Ego potius . damnatos ad pugnam. Nam supra dixit ratibus cinctum ambitum lacus. in quibus ratibus scilicet in ipso lacu , non in

terra in praetoriae cohortes crant, pro

pugnaculis antepositis. Ad quid aliud hi nisi ad eustodiain, & ad multitudinem circumdandam de coercendam Ergo reliquum lacum classiarii pugnaturi obtinebant, tectis navibus impositi, seu , quod idem hoc

loco eit , in tectis triremibus de quadriremibus. Pichena. Male hunc locum Lipsius mutat restituens , recta

navibus: quia hae idoneae ad pugnasti. At o bene infirmum hoc argumen

tum: dc Tacitus rectas naυes ratibus opponit, quae non uriae naves. . et Iius.

2 QAgrippina chlam de aurata. J Dio etiam Neronem adjungit: o' b Κλῆ

ria. Lipsius. 3 Et incuria operis mani sti fiat. Et connectens panicula non est in volumine Ludenti, nec ea est opus. Sed paulo post eam adjecimus, aut fragore, O snitu exterritis. Rhen

lacus ima via media. J Mute ius ad lacus media: reliquis deletis.liaud satis intelligo quare. Si alterum delendum , potius inclinem ut ima maneat. Sequitur enim altius postea esse si specus. Acidalius. Duxerat , ad lacus ima r quod ut melius intelligeretur , adjecit vel media r inde

namque colligimus id ei esse imum, quoa

879쪽

ANNALI v M. Laz. XII. 83dia. Eoque , tempore interjecto , altius effossi specus , & contrahendae rursus multitudini , gladiatorum spectaculum editur, inditis pontibus pedestrem ad pugnam. Quin & convivium cssi uvio

lacus appositum magna formidine cunctos affecit, quia vis aquarum prorumpens, proxima trahebat, convulsis ulterioribus , aut φ fiagore & sonitu exterritis. Simul Agrippina trepidatione principis

usa, ministrum operis Narcissum incusat cupidinis , ac praedarum . nec ille reticet, impotentiam muliebrem nimias

quod in medio Iaeus foret, ubi plerumque maxime profundum est. Gro

i Murus essessi specus. J De laborioso hoe opere vide Plinium libro

xxxv I. cap. xv. Quod ante Claudium tamen eonceperat D. Iulius , Sueton. Iul. cae. H. non inceperat: nee rite persecit ipse Claudius, quoniam manus postea admovit Sc Hadrianus. Spartianus in ejus vita. U-psius. Tempore inter evo . altius effossis cur. J Interiectum tempus intelligit, inter navale proelium , de spectaculum gladiatorium. Quod ait de pontibus inditis, lignificat , la. eum , propter specus altius effossos , effluxit te quidem . sed non ad ima: unde ad pedestrem pugnam pontes

super imponere necesse fuerit. ει- chena. Haud scio , an Taciti mentem ceperit vir doctissimus. Non enim videtur spectaculum datum , postquam aqua jam erat emissa , sed antequam emitteretur. Nam si post specus altius effossos nondum tamen secatus est lacus, novo erat Opus reis medio , dc denuo altiores effodiendi fuerunt: de quo altum hic silentium. Ergo eum essent effossi specus illi, adhue tamen in lacu contineretur aqua cataractis , super eam pontibus stratis munus datum spectatoribus alliaciendis: & eo finito amotis cataraiactis libet decurius aquae Permissus.

1 Fragore O suitu extermitis. JAliquid est in hae ora: ione monstri.

Nam cum audimus, convulsis ulterioribus , intestigimus membris operti rcum autem , aut fragore Oseni tu ex

territia , non possumus h de iisdem accipere, sed de convivis, qui iuper illa di lcumbebant, de qui circa erant. Requirit tamen filum orationis, ut eadem sint convulsa ista de exterrita. Si quid video , Tacitus scripsit exterra isto; ut id reseratur ad N eunetis. Exterritos , inquit, panim eb, quod sentiebant labefactari de convelli tigna, continuata illis, quae abstr hebantur, partim fragore ae sonitutum prorumpentium aquarum, turn soluti operis. Suetonius Claudiorcinia rus ct super emissarium Fucini lacus , ac pane submersus , eum emisia impetis aqua redundasset. Quem locum in promptu eum haberet Aurelius . tamen offensus voce convivii eo usque delitat, ut comptu intim sub iecerit. Sed conviolum hic coenatici est, triclinium vel locus ita structus, ut caperet convivas. Sic libro I s. publieis ne is struere eon υιυta. Neque aliter accipiendum lib. i. histor. Minlitum imperm ne foribu/ qmdem pala

tia coercitus. quo minus conυi vitam i rumperent. Sie Fc incertus auctor Pa

n urici Maximiano de Constantino dicti: imago illa in qmleiensi palario ad ipsum confiisi posita adspectum.

Vbi etiam male tentasunt. Gron

i D. In

880쪽

C. CORNELI I TACITI 8 nim: rue stes uiti arguens. U. Iunio Q. Haterio Co s S. seclecim an uos natus Nero Octaviam Caesaris filiam in matri inanium accepit. Utque studiis hunestis , &. ' cloqvcntiae gloria nitesceret,c ulla It Lenia Mn suscepta , in Romanum Troya demet sum , ta sita stirp s auctorem QEne. Dn' aliaque haud

pr9cul tabulis vetera facunde exsecutus, impctrat

i m. Dum c l Haterio Gis. JNon concilio in iras Omni narratione Tac; tum cum saetonio. No stet mattimonium cum Cctavia ,eaussa; uni dictiones , a i consules restit quos potuit et Si tonius gesta hae et vult toto anno ante, Clai

dio qui unum de Cornelio Orfito C O s s. Nec enim de alio Claudii

3 Romanum Troiia de t iam J De- est aliquid implendo. lim sui. Mihi

placeat Romantim nomen. ut excide rit vox post tot similitudine luera-kum. Praecedentium. Grotrus. Nihil deesse ostendimus ad illud Livii:

xeras : al: q procul sabia f., verum cave , quod me indice e lit- :arum ductu iacilius confiat , brutum ) facunde e sotitus. Sic re Lipsius in prima editionet conre cerat , quod poti Omisit. cida

s Impetrat ut III ID. J Liber vet.

te Re rati, recte. Sed quid 3 non jam ante imi nes Ilienses 3 immunes pridem. Primus Alexander poli pugnam ad Granicum

urbem pronunciavit . ait Strabo in x. I. Certamen deinde Romanis, in honestanda ut bo , ut credebant a P etente. in foedere. quod cum Antiocho , immanitas Iliensibus data , dc Rhoeteum ae Gergithum c On-ccssa: ut auctor est Livius libro X X X v I I I. Epistola deinde Graea enatus populique Romani ad Seleucum regem mi ita Suetonii vet-ba sunt , Claudii cap. xxv. 4 amitatium ci societatem ita demum ρομ centu , si consanguine 3 sol Hienses σε gmna onere immunes praestirigit. Sulla etiam , Aliami constituens , eosdem ελοῦ θέρου t m, mi P ωWαἰωνά i Aspa OD. Ee : Liberps dimisit, γβςιos μm cosque Roman rum scri se . ait Appianus. An hoc mutatum.

postea s de stare solet in nescio : Iulius quidem Caesar literum de agrum , dc libertatem dedit, bc immunitatem : nec imminuit Tibet ius aut Augustus. Strabo : Κα die . Oe γ-e ν τε Ου παῖ ,

Quis ergo ea abstialit, ut opus tu rit sive reddi a Claudio. seu firmari GAn Caligula nihil lectum. Credo equidem . nemo : sed vel Claudius adiecit aliquid ad immunitatem oti in datam , est atque ut plenissima uterentur , at tua

SEARCH

MENU NAVIGATION