Herodotos erklärt von Heinrich Stein 3. band Buch 5. und 6

391쪽

ος ἐς τὰς Ἐρηκούσας ἔσχε καὶ ταύτας ὁ γὰρ δῆμος ὁ

των Συρ κοσίων ἐπιόντι Γελωνι παραδιδοῖ τήν τε πόλιν156 καὶ εωυτόν. ὁ δε ἐπείτε παρέλαβε τὰς Συρηκούσας, Γέλης μἐν ἐπικρατέων λόγον ἐλάσσω ἐποιέετο, ἐπιτρέ- ρας αυτὴν Ἱέρωνι ἀδελφεο ὲωυτοῖ ὁ δἐ τας ΣDρηκούσας ἐκράτυνε, κaὶ ἰσών οἱ πάντα αι Συρήκουσαι. αι δἐ παραυτίκα ἀνά τε ε δραμον και ἀνέβλαστον. του-το μἐν γὰρ Καμαριναίους ἄπαντας ἐς τὰς Συροκούσας ἀγαγών πολιήτας ἐποίησε, Καμαρίνης δἐ το ἄστυ κατέσκαφε, τουτο δἐ Γελώων υπερημίσεας των αστῶν τώυτὰ τοῖσι Καμαριναίοισι ἐποίησε Μεγαρέας τε τοῖς 10 ἐν Σικελ4, ὼς πολιορκεόμενοι ες ομολογίζν προσεχώρησαν, τοῖς μἐν αυτῶν παχέας, ἀειραμένους τε πόλεμον αυτοδ καὶ προσδοκέοντας ἀπολέεσθαι διὰ τοῖτο, ἀγαγών ἐς τὰς Συρ κούσας πολιήτας ἐποέησε τον δἐ δῆμον χων Μεγαρέων ουκ ἐόντα μεταίτιον του πολέ-lb μου τούτου οὐδἐ προσδεκόμενον κακὰν Ουdἐν πείσεσθαι,

ἀγαγών καὶ τούτους ἐς τας Συρηκουσας ἀπέδοτο επ'εξαγωγὴ ἐκ Σικελί ς. τώυτὼ δἐ τουτο καὶ Ευβοέας τοὐς

392쪽

ἐν Σικελὰ ἐποίησε διακρίνας. εποίεε δε ταυτα τούτους ἀμφοτέρους νομίσας δημον εἶναι συνοίκημα ἀχα

ιουτW μἐν τρὁπο τύραννος ἐγεγόνεε μέγας ὁ Γέ- 157λωπι τότε δε ώς οι αγγελοι των Ἐλλήνων ἀπίκατο ἐς τὰς Συρηκουσας, ἐλθόντες αυτ φ ες λόγους ελεγον τάδε.,,επεμψαν ὴμέας Αακεδαιμόνιοί τε καὶ ω γ ναχι καὶ οἱ τούτων σύμμαχοι παραλαμφομένους σε προς τον βαρ- 5βαρον τον γὰρ ἐπιόντα ἐπὶ την 'πιλάδα πάντως κου πυνθάνεαι, ὁτι Περσζς ἀνὴρ μέλλει, ζεύξας τον Ἐλλήσποντον καὶ ἐπάγων πάντα τον ήωον στρατὴν ἐκ τῆς Ἀσί ς, στρατἹλατήσειν εαὶ την Ἐλλάδα, πρόσχημα μἐν ποιεύμενος ώς ἐπ' ΑΘ νας ἐλαύνει, εν νόω δἐ ἐλων 10πῶσαν την Ἐλλάδα υπ' ἐωυττ ποιήσασθαι. συ δἐ δυ

νάμιής τε γὰρ ηκεις μεγάλως, καὶ μοῖὐώ τοι τῆς Ελλάδος Ουκ ελαχίστη μέτα ἄρχοντι γε Σικελίζς, βοήθεετε τοῖσι ελευθερουσι την Ἐλλύδα καὶ συνελευθέρου.

8. - Naeli Timaeos in scinen silce-

393쪽

άγεται, καὶ αξιόμαχοι γινόμεθα τοῖσι ἐπιουσι ' ξν δεῆ μέων οι μεν καταπροδιδῶσι οι δε μὴ ἐθέλωσι τιμωρέειν, το δε υγιαiνον τqς Ἐλλάδος η oλόγον, τουτο δεη δη δεινὴν γίνεται μὴ πέση πῶσα η Ἐλλους. μὴ γὰρ

τήσας, ως ουκὶ ῆξει παρὰ σέ γε, αHὰ προ τούτου φύλαξαι. βοηθέων γὰρ ὴμ ιν σεωυτου τιμωρέεις τῶ δἐν βουλευθέντι πρήγματι τελευτὴ ως τὀ επίπαν χρηστῆ

158 εθέλει ἐπιγίνεσθαι. ω μεν ταυτα ελεγον, Γέλων δεπολλὼς ἐνεκέετο λέγων τοιάδε. , , ἄνδρες Ἐλληνες, λόγον εχοντες πλεονέκτην ετολμήσατε εμῆ σύμμαχον ἐπὶ τον βάρβαρον παρακαλέοντες ελθεiν. αυ ιοὶ δε εμευ πρότε- ο ρον δεηθέντος βαρβαρικου στρατοῖ συνεπάψασθαι, μεμοι προς Καρχηδονίους νεῖκος συνῆπτο, επισκηπτοντός

ein Fausticli in psimi. Sallust. diis. 84 Marius, antea iam infestus nobilia tali, tum vero mulius atqγs feroin

394쪽

ουτε τον Λωριεος φόνον ἐκπρηξόμενοι, τή τε κατ' υ-μέας τάδε πάντα υαδ βαρβάροισι νέμεται. αλλὰ ευ γὰρ μῖν καὶ επὶ τὰ ἄμεινον κατέστη. νυν δε ἐπειδὴ περιελήλυθε ὁ πόλεμος καὶ ἀπῖκται ες υμέας, ουτω δο Γέλωνος μνηστις γέγονε. ἀτιμίης δε προς υμέων κιρ σας 15ουκ ὁμοιώσομαι υμῖν, ἀλλ' ετοῖμός εἰμι βοθθέειν πα-ρεχύμενος διηκοσίας τε τριήρεας καὶ δισμυρέους οπλίτας καὶ δισχιλίην λαον καὶ δισχιλέους τοξότας καὶ δι' - λίους σφενδονήτας καὶ δισχιλίους ἱπποδρόμους φιλους σῖτον τε α σρ τη Ἐλλήνων στρατιῆ, εστ ' αν διaπο- 20

erat dum /s conmorebantἰ - Mqtto erat tonitu prodeundum aut celerius recipiendinn, tanta erat homini exercitatione ceteritas, ut subis equo 'rim sublevati cursum ad-

395쪽

λεμήσωμεν, υποδέκομαι παρέξειν. ἐπὶ δἐ λόγφ τοιτ δε τάδε υπίσχομαι, επ' ο στρατηγός τε καὶ ηγεμών των Ἐλλήνων εσομαι προς τον βάρβαρον. επ' ἄλλο δὴ λό

. νος Σπαρτιήτας τον ήγεμονέην ἀπαραιρῆσθαι υπῖ Γέλωνός τε καὶ Συρζκοσίων. ἀλλα τούτου μεν τοῖ λόγουβ μηκέτι μνησθῆς, ὁκως την ηγεμονίην τοι παραδώσομεν.

ἀλλ' εἰ μἐν βουλεαι βοηθέειν τῆ Ἐλλάδι, ἴσθι ἀρωμε-

νος ιπὰ Αακεδαιμονίων' εἰ δ' ἄρα μὴ δικαιοiς ἄρχε-I60 σύναι συ δἐ μὴ βοηθέειν. προς ταὐτα ὁ Γέλων, επειδὴ ευρα ἀπεστραμμένους τοῖς λόγους του Συάγρου, τον τελευταῖόν σφι τόνδε εξέφαινε λόγον. ,,ὼ ξεῖνε Σπαρτιῆτα, ὀνείδεα κατιόντα ἀνθρώπφ φιλέει ἐπανάγειν τον 5 θυμόν. συ μέντοι ἀποδεξόμενος υβρίσματα ἐν τω λόγφου με επεισας ἀσχήμονα ἐν τῆ αμοιβῆ γενέσθαι. οκουδἐ υμεῖς ουτω περιέχεσθε τῆς /γεμονίος, οἰκὼς καὶ ἐμἐμῶλλον τμέων περιέχεσθαι, στρατιῆς τε ἐόντα πολλα- πλησίης ηγεμόνα καὶ νεῶν πολλὰν πλευνων. ἀλλ' ἐπείτε 10 ἡμὶν ὁ λόγος ουτω προσάντης κατέσταται, ὴμεῖς τι

396쪽

υπείξομεν του αρχαίου λόγου. εἰ του μἐν πεζου υμεῖς ηγέοισθε, του δε ναυτικου εγώ εἰ δἐ υμῖν ηδονῆ του κατὰ θάλασσαν ήγεμονευειν, του πεζου ἐγὼ ἐθέλω. καιῆ τουτοισι υμέας χρεών εστι ἀρκέεσθαι, η ἀπιέναι συμμάχων τοιῶνδε ἐρήμους. Γέλων μἐν δὴ ταυτα προε- 161 τείνετο, φθάσας δἐ ὁ ωθηναίων ἄγγελος τον Αακεδαιμονίων αμείβετο μιν τοιάδε. , , ὼ βασιλευ Συρηκο-

προς σε, αλλὰ στρατιῆς. συ δἐ δκως μἐν στρατιὴν θ

δἐ σrρατηγήσεις αυτῆς, γλίχεαι. δσον μέν νDν παντὰς του Ἐλλ νων στρατου ἐδέεο ηγέεσθαι, ἐξῆρκεε ὴμῖν τοισι 'gθηναίοισι ψσυχίην ἄγειν, ἐπισταμένοισι ος ὁ Aάκω- ικανός τοι Γμελλε ἔσεσθαι καὶ ὐπἐρ ἀμφοτέρων i 0 ἀπολογευμενος' ἐπείτε δἐ ἁπάσης απελαυνόμενος δέεαι τῆς ναυτικῆς ἄρχειν, ουτω ἔχει τοι. ODδ' ξν ὁ Αάκων ἐπιὴ τοι ἄρχειν αυτῆς, ημῶς ἐπήσομεν ' ὐμετέρη γάρ ἐστι αυτη γε μὴ αυτῶν βουλομένων Αακεδαιμονίων. τουτοισι ι ἐν δν ηγέεσθαι βουλομένοισι ουκ ἀντιτείνο- 15μεν, ἄλλW δἐ παρήσομεν οὐδενὶ ναυαρχέειν. ματην γὰρ αν ίδε πάραλον Ἐλλήνων στρατὰν πλεiστον εἰ ημεν ἐκτημένοι, εἰ Συρηκοσίοισι ἐόντες Αθηναῖοι συγχωρήσομεν τῆς ῆγεμονίης, ἀρχαιότατον μἐν ἔθνος παρεχόμενοι,

397쪽

κέσθαι τάξαι τε καὶ διακοσμῆσαι στρατὁν. Οἴτω ουκ

λαι πόλεις Πεσσῶν ὐμοίως δια- Τοραῖς ἐκτισμέναι γλλαι παρ' αλλων εtσὶν εἰσαγώγιμοι. I sokr.

ches Sagen'.

τήνδ' Οριὸς παντευχίαν, Φθάνοις δ' ἄν οὐκ ἄν τοῖσδε σιν κρύπrων

ἄν φθάνοις ω γηροβοσκήσουσι

398쪽

δοκιμώτατον, της δὴ των Ἐλλήνων στρατιῆς την εωυ- του στρατιή στερ σκομενην ἀν την Ἐλλάδα τῆς εωυ- 10 του συμμαχίης εἴκαζε ώς ει τὰ εορ ἐκ του ενιαυτου

ἐξαραιρημένον εἰ ζ. Oι μεν δὴ των Ἐλλήνων ἄγγελοι τοσαυτα του Γέ- 168λωνι χρ ματισάμενοι ἀπέπλεοπι Γέλων δἐ προς ταυταδείσας μἐν περὶ τοῖσι Ἐλλησι μὴ οὐ δυνωνται τον

ῶσπερ Περικλῆς ἔ*η Την νεοτητα τὴν ἀπολομένην ἔν τψ πολεμ φ

399쪽

βάρβαρον υπερβαλέσθαι, δεινὰν δε και Ουκ ἀνασχετὀνb ποιησάμενος ἐλθών ες Πελοπόννησον ἄρχεσθαι υαδ Αακεδαιμονίων ἐῶν Σικελίζς τύραννος, ταύτqν μἐν τθνοδὼν ημέλησε, ὁ δε ἄλλζς εἴχετο. ἐπείτε γὰρ τάχιστα

ἐπύθετο τον Πέρσην διαβεβρκότα τον Ἐλλήσποντον, πέμπει πεντηκοντέροισι τρεσὶ Κάδμον τον Σκύγεω ἄν- 10 δρα Κτον ες Λελφούς, εχοντα χρήματα πολλὰ και φιλίοDς λόγους, καραδοκήσοντα την μύχην τy πεσέεται.

καὶ μἐν ὁ βάρβαρος νικῆ, τά τε χρήμaτα αυτ ψδιδόναι καὶ γην τε καὶ ιδωρ των ἄρχει ὁ Γέλων, ξν164 δε οι Ἐλληνες, ὀπίσω ἀπώγειν. ὁ δε Κάδμος ουτος

δικαιοσύνης ἐς μέσον Κροοι-

400쪽

σι καταθεὶς τῆν αρχθν οἴχετο ες Σικελίον, ενθα παρὰ 5 μίων ἔσχε τε και κατοίκησε πόλιν Ζάγκλην χην ες Μεσσήνην μεταβαλουσαν το ουνομα. τουτον δὴ ὁ Γέλων τον Κάδμον καὶ τοιούτου τρόπρο απικόμενον διὰ δικαιοσυνην, τήν οι αυτὰς ἄλλην συνήδεε ἐουσαν, ἔ

ιο. κρατήσας γαρὶ μεγάλων χρημάτων των οι Γόλωνεπετράπετο, παρεὼν κατασχέσθαι Ουκ ήθΩ σε, ἀλλ'

ἐπεὶ οἱ Ἐλληνες επεκρύτησαν τῆ ναυμαχίη καὶ Ξέρξης

οἰχωκεε ἀπελαύνων, καὶ δὴ καὶ ἐκεινος ἀπίκετο ες τὴν 15 Σικελίην απὰ πάντα τὰ χρήματα ἄγων.