Herodotos erklärt von Heinrich Stein 3. band Buch 5. und 6

361쪽

τες καὶ ταλλα καὶ λι χώρVν αρα ειχον ευ αἰρετόν τε καὶ ταχυάλωτο τον γὰρ ποταμὼν πρῆγμα αν ὴν μου- 10 νον ἐπεῖναι σφεων επὶ την χώρην, χώματι ἐκ τοῖ αυλῶνος ἐκβιβάσαντα καὶ παρατρέφαντα δι' ων νυν ἡέει ρεέθρων, ωστε Θεσσαλίην πῶσαν εω των οὐρέων υπόβρυχα γενέσθαι. ταυτα δε εχοντα ελεγε ἐς τους Ἀλευεω παιδας, οτι πρῶτοι Ἐλλήνων ἐόντες Θεσσαλοὶ 15 εδοσαν ὲωυτους βασιλέι, δοκέων ο ειρξης απὴ παντός σφεας του εθνεος επαγγέλλεσθαι φιλίην. ἀπaς δε ταυ- τα κaὶ θ ε σάμενος απέπλεε ες την Θέρμην.

131 'O μἐν δη περὶ Πιερίην διέτριβε ημέρας συχνάς' τὰ γὰρ δὴ ουρος τὼ Μακεδονικὰν εκειρε τῆς στρατιῆς τρι-

362쪽

ν το οἶδε, Θεσσαλοὶ Λόλοπες Ἐνιηνες Περραιβοὶ Ao κροὶ Μαγνητες Μηλιέες Ἀχαιοὶ οἱ Φθιῆται καὶ ω -

363쪽

δη Ορκιον ίδε εἶχε ταῖσι 'Ελλησι. ἐς δε υθήνας καὶ Σπάρτην οὐκ ἀπέπεμφε Ξέρξης ἐπὶ γης αἴτησιν κήρυκας τῶνδε εἴνεκα ' πρότερον Λαρείου πέμψαντος ἐπ

xis III 475 Mein. μόνον Οὐχὶ δεκατευουσι γὰρ 6ς ουσίας ἐν ταῖς πόλεσι καθῆμενοι, πιλας δ' ἀναι-

364쪽

αυτὰ τουτο, Οι μἐν αυτῶν τους αἰτέοντας ες τὰ βάρα- 5θρον οι δ' ες φρέαρ ἐμβαλόντες ἐκέλευον γ ν τε καιυθωρ ἐκ τουτων φέρειν παρὰ βασιλέα. τούτων ε ἐν εἴνεκα ουκ επεμφε Ξέρξζς τοῖς αἰτήσοντας o τι δἐ τοῖσι &9ζναίοισι ταυτα ποιήσασι τους κήρυκας συνήνεικε ἀνεθέλητον γενέσθαι, Ουκ ἐχω ειπαι, πλὴν δτι 10

σφέων ὐ χώρη και ῆ πόλις ἐδηιώθη. αλλὰ τουτο οὐ

λεομενοι, τοῖσι αι κηρυκηίαι αι εκ Σπάρτης πασαι -- bρας δέδονται. μετὰ δἐ ταυτα τοῖσι ΣπαρτιήτVσι καλλιρῆσαι θ Dομένοισι οὐκ ἐδυνατο ' τουτο δ' εαὶ χρόνον

συχνον ἰν σφι, ἀχθομένων δἐ καὶ συμφορὴ χρεομένων

ναίων.

365쪽

Aακεδαιμονίων, ὁλίης τε πολλάκις συλλεγομένης καὶ 10 κήρυγμα τοιόνδε ποιευμενων, εἴ τις βούλοιτο Αακεδαιμονίων προ τῆς Σπάρτ'ς ἀποθνήσκειν, Σπερθίης τε ὁ Ανηρίστου καὶ Βουλις ὁ Νικόλεω, ἄνδρες Σπαρτιῆται φυσι τε γεγονότες ευ καὶ χρήμασι ἀνηκοντες ες τα πρῶτα, ἐθελονταὶ υπέδυσαν ποινὴν τισαι Ξέρξη των Λα-lb ρείου κηρύκων των ἐν Σπάρτ5 ἀπολομένων. Ovτω Σπαρτιῆται τούτους ος ἀποθανευμένους ἐς Μήδους ἀπέπεμ- 135 φαν. αυτη τε ὐ τόλμα τούτων των ἀνδρῶν θώυμα- τος ἀξίη, καὶ τάδε προς τούτοισι τα επεα. πορευόμενοι γὰρ ες Σουσα ἀπικνέονται παρὰ Yδάρνεα. ὁ δε Ἀδάρνης ἐν μεν γένος Πέρσης, στρατηγὼς δἐ των πα-5 ραθαλασσίων ανθρώπων των εν τῆ Agis' oς σφεας ξείνια προθέμενος ιστία, ξεινίζων δἐ εἴρετο λέγων τάδε.,, ἄνδρες Αακεδαιμόνιοι, τι δη φεύγετε βασιλέι φίλοι

γενέσθαι; ὁρῆτε γὰρ ώς ἐπίσταται βασιλεῖς ἄνδρας ἀγαθοῖς τιμῶν, ἐς ἐμέ τε καὶ τα ἐμὰ πρήγματα ἀποβλέ-

10 ποντες. ουτω δἐ καὶ υμεῖς εἰ δοίητε υμέας αυτοῖς βασιλέι, δεδδξωσθε γὰρ προς αυτου ἄνδρες εἶναι ἀγαθοί,εκαστος ἄν τμέων ἄρχοι γης Ἐλλάδος δόντος βασιλέος.

366쪽

125 γίνεται θ συμβουλίη θ ἐς ὴμέας τείνουσα ' του μεν γὰρ

πεπειρημένος συμβουλεύεις, του δἐ απειρος ἐών τὀ μἐν 15 γὰρ δουλος εἶναι εξεπίστεαι, ἐλευθερίης δε ουκω ἐπειρήθης, οὐτ' εἱ ἔστι γλυκὐ ουτ εἰ μη. εἰ γὰρ αυτῆς πειρήσαιο, ουκ αν δουρασι συμβουλευοις ημῖν περὶ αὐτῆς μάχεσθαι, ἀλλα καὶ πελέκεσι. ταυτα ι ἐν Nάρ- 136νεα ἀμείφαντο. ἐνθευτο δε ώς ἀνέβησαν ἐς Σουσα καὶ βασιλέι ἐς οφιν ἰλθον, πρῶτα μὰν των δορυφόρων κελευόντων καὶ ανάγκην σφι προσφερόντων προσκυνέειν βασιλέα προσπίπτοντας, οὐκ ἔφασαν ἁθεόμενοι προς -- bτων επὶ κεφαλὴν ποιήσειν ταυτα ουδαμά' οἴτε γὰρ σφίσι ἐν γ φ εIναι ἄνθρωπον προσκυνέειν Ουτε κατὰ

ταma κειν. εἴς δἐ ἀπεμαχέσαντο τολο, δεύτερα σφι λέγουσι τάδε καὶ λόγου τοιουδε ἐχόμενα , ,δ βασιλεῖ δων, ἔπεμψαν ὴμέας Αακεδαιμδνιοι ἀντὶ των ἐν 10 Σπουροῖ ἀπολομένων κηρύκων ποινὴν ἐκείνων τέσοντας λέγουσι δἐ αυτοῖσι ταυτα Ξέρξης υπὰ μεγαλοφροσυνης Ουκ εφη ὁμοιος ἔσεσθαι Αακεδαιμονίοισι ' ἐκείνους μἐν γὰρ συγχέαι τὰ πάντων ἀνθρώπων νόμιμα, ἀποκτείναν- τας κήρυκας, αυτὰς δἐ τὰ ἐκείνοισι ἐπιπλῆσσει ταυτα 15

κεδαιμονίους τῆς αἰτίης. ουτω ὴ Tαλθυβίου μῆνις καὶ 13I

XLIII 41 4 ἔν δημοκρατίρ πενίη

ουτω - και διὰ πρόφασιν τοιήνδε.

367쪽

κα, καίπερ ἀπονοστησάντων ἐς Σπάρτην Σπερθίεώ τε καὶ Βουλιος. χρόνο δε μετέπειτα πολλW ἐαζγέρθη κα-

φαίνοαι γενέσθαι. δτι μἐν γὰρ κατέσκηψε ἐς αγγέλους

ὴ Ἀλθυβίου μῆνις οι δἐ ἐπαυσατο πριν ξ εξῆλθε, τὰ

δίκαιον Ουτω ἐφερε' τὰ δἐ συμπεσεῖν ἐς τους παῖδας 10 τῶν ἀνδρῶν τουτων των ἀναβάντων προς βασιλέα διὰ την μῆνιν, ἐς Νικόλεων τε τον Βουλιος και ἐς ωνήριστον τον Σπερθίεω, δς ειλε Αλιέας τους ἐκ Tlρυνθος

ὁλκάδι καταπλώσας πλ ρεῖ ἀνδρῶν, δῆλον δν μοι ὁτιθεῖον ἐγένετο τῖ πρῆγμα ἐκ τῆς μήνιος. οι γὰρ πεμ-

368쪽

ἀνήρ. ται τα μεν νυν πολλοῖσι ετεσι υμερον ἐγενετο του

βασιλέος στόλου, επάνειμι δἐ ἐπὶ τον πρότερον λόγον. Η στρατηλασίη η βασιλέος ουνομα μεν εἶχε ώς 188

369쪽

ἐπ' ωθήνας ἐλαυνει, κατίετο δἐ ἐς πῶσαν την Ἐλλάδα.πυνθανόμενοι δε ταντα προ πολλου οἱ Ελληνες Ουκ ἐν ὁμοίω πάντες ἐποιευντο. οι μῆν γὰρ αυτῶν δόντες γηγ5 τε καὶ υδωρ τψ Πέρσy εἰχον θάρσος ως ουδἐν πεισόμενοι ἄχαρι προς του βαρβάρου oι δε ου δόντες ἐν δείματι μεγάλου κατέστασαν, ἴτε Ουτε νεῶν ἐουσέων ἐντη Ἐλλάδι αριθμόν αξιομαχων δέκεσθαι τον ἐπιόντα,

Ουτε βουλομένων των πολλῶν ἀντάπτεσθαι του πολε-

9 μου, μηδιζόντων δἐ προθυμως. ἐνγαυτα ἀναγκα* ἐξέργομαι γνώμην ἀποδέξασθαι επίφθονον ι ἐν προς των

πλεόνων ανθρώπων, δμως δέ, τη γ' ἐμοὶ φαίνεται εἶναι ἀληθ)ές, ουκ επισχήσω. εἰ Ἀθηνάιοι καταρρωδή-5 σαντες τον ἐπιόντα κίνδυνον ἐξέλιπον την σφετέρην, η

καὶ μὴ ἐκλιπόντες αλλὰ μείναντες εδοσαν σφέας αυτοῖς meis, κατὰ την θάλασσαν οὐδαμοὶ δν ἐπειρέοντο ἀν- τιςhμενοι βασιλέι. εἰ τοίνυν κατὰ την θάλασσαν μηδεις ηοιουτο meis, κατά γε ἄν την ηπειρον τοιάδε εγίνετο. 0 εἰ καὶ πολλοὶ τειχέων κιθῶνες ησαν ἐληλαμένοι διὰ του

370쪽

Ἱσθμου Πελοποννησίοισι, προδοθέντες δν Αακεδαιμεν οι υπὴ των συμμάχων οὐκ ἐκόντων ἀλλ' υα ἀναγκαίης, κατὰ πόλις άλισκομένων υπὴ του ν&υτικοῖ στρα - του του βαρβάρου, ἐμουνώωνσαν, μουνωθέντες δε ἄν καὶ ἀποδεξάμενοι εργα μεγάλα ἀπέθανον γενναέως. η l. ταυτα ἄν ἔπαθον, ' προ του ορέοντες ἄν καὶ τους ἄλ

λους Ἐλληνας μηδίζοντας ὁμολογίῖ ἄν ἐχρῆσαντο προς Ξέρξεα. κaὶ Ουτω ἄν επ' ἀμφότερα ὴ Ἐλλὰς ἐγίνετο

,πo II-σῖσι. την γὰρ ώφελίην την των τειχέων των διὰ του Ἀθμου ἐληλαμένων ου δύναμαι πυ-γέσθαι η τις 20 ἄν ἰν, βασιλέος ἐπικρατέοντος της θαλάσσης. νυν δε ἐθηναίους ἄν τις λέγων σωτηρας γενέσθαι της Ἐλλάδος ουκ ἄν ὁμαρτάνοι του ἀλ θέος. Ουτοι γὰρ ἐπὶ ὁκότερα των πρηγμάτων ἐτράποντο, ταυτα ρέφειν ἔμελλε ἐλόμενοι δε την Ἐλλάδα περιεiναι ἐλευθέρην, τουτο TD 261λληνικον παν το λοιπόν. δσον μὴ ἐμήδισε, αυτοὶ ουτοι ησαν οι ἐπεγείραντες καὶ βασιλέα μετου γε θεους ἀνωσάμενοι. ουδέ σφεας χρηστήρια φοβερὰ ἐλθδντα ἐκ Λελφῶν καὶ ἐς δῶμα βαλόντα ἔπεισε ἐκλιπεiν την Ελλάδα, αλλὰ καταμείναντες ἀνέσχοντο τον ἐπιόντα ἐπὶ 30την χωρην δέξασθαι. πέμψαντες γὰρ οι Ἀθηναῖοι ἐς 140 Λελφοῖς θεοπρόπους χρηστηριάζεσθαι ησαν ετοιμοι ' καέσφι ποιήσασι περὶ το ἱρὰν τὰ νομιζόμενα, ώς ἐς το μέ-

την Πελοπόννησον πορθεῖν, αδυνάτων ἄν ὁντων προς ταὼς πολ

λὰς ἀλλήλοις ἔπιβοηθεῖν.

χων.