Antiqvitatvm romanorvm qvae svpersvnt, recensvit Adolphvs Kiessling

231쪽

ILIIII. -- τομον τον πόλεμον - Καμαρίνους 340 ἐστράτευσεν ἐπιτιθεμένους τοῖς παρὰ σφίσιν ἐποίκοις, καθ ο χρόνον ἔκαμνεν ἡ Ῥωμαίων πολις υπονόσου λοιμικης' ἡ δη μάλιστα ἐπαρθέντες οἱ Καμαρι-

νοι καὶ νομίσαντες αρδην το ωμαίων διαφθαρῆσε - σθαι γενος - της συμφορῆς τους μὲν ἀπέκτειναν των ἐποίκων, τους δ' /ξέβαλον. - ων τιμωρ - μενος εχυτοὐς ὁ ωμύλος, ἐπειδη το δεύτερον ἐκράτησε της πήλεως, τους μὲν αἰτίους της ἀποστάσεως 1 απέκτεινε, τοῖς στιγατιωταις διαρπάσαι - πόλιν ἐφηκε, τῆς τε χωρας την μίσειαν ἀποτεμόμενος ἐξωτης προτερον τοῖς κληρούχοις δοθείσης καὶ φρουρὰν ἀειχρεων κατι λιπὼν, ως μηδὲ λιπαραχινῆμα τους ἔνδον, ἀπῆγε την δυναμιν ἐκ ταύτης της στρατείας 1 καὶ δεύτερον θρίαμβον κατήγαγε καὶ ἀπο των λαφύρων τέθριππον χὐκ- ἀνέθηκε τρυφαίστ', ἀ παρ' -- ' ἰδίαν ἔστησεν εἰκόνα ἐπιγράψας Ἐλληνικοῖς γράμμασι τας εαυτο πράξεις. τρίτος αυτφ συνέστη πόλεμος προς ἐθνους υρρηνικον την20 μεγίστην ἰσχυν ἔχουσαν τότε πόλιν η καλεῖται μενουιοὶ, πέχει δὲ της Ῥώμης ἀμφὶ τους κατον σταδίους, κεῖται δ' ἐφ' υφηλοὐ σκοπέλου καὶ περιρρω- ρος μεγεθος ἔχουσα μονωθηναι. σωιήσαντο δ' οἱ Ουιεντανοὶ του πολέμου προφασιν την της Φιδηνης 2 ἄλωσιν καὶ πρέσβεις ἀποστείλαντες ἐκέλευον ' -

μαίοις ἐξάγειν ἐκ της πόλεως την φρουρὰν καὶ την

χώραν. ην κατειχον φελόμενοι τους Φιδηναίους,

ἀποδιδύναι τοῖς ἀρχης κυρίοις ώς δ' ου ἐπειδον ἐλάσαντες πολλὴ στρατια πλησίον της Φιδήνης ἐν

δ απόπτω τίθενται τον χάρακα προεγνωκὼς δὲ αυτῶν

την ἐξοδον ὁ ' μέλος ἐξεληλυθε την κρατίστην δυναμιν ἔχων καὶ π ἐν τῆ πόλει των Φιμναίων

232쪽

φότεροι προελθόντες εἰς το πεδων ἐμάχοντο καὶ μειναν χρι πολλῆς ρας ἐκ μως αγωνιούμενοι, ἔ- η νυ ἐπιλαβοsσα διεκρινεν αυτοὐς ἴσους κατὰ τον αγῶνα γενομένους καὶ ταώτρο μὲν την μέτρον Ουτως ἐπω- σαντο 'IN. ἐτέρας δε μάχης μετ' ου πολυ γενομένης,

ἐνίκων οἱ μαῖοι σοφία του ηγεμόνος ορος τι καταλαβομένου νυκτωρ οὐ πολυν του στρατοπέδου πολεμίων τόπον απέχον καὶ λοχίσαντος ἐν αυτω την 10 ἀκμαιοτάτην των στερον ἀφικομένων ἐκ της πόλεως ἱππέω τε καὶ πεζῶν δύναμιν συνεῖδεόντων δ' εἰς- πεδίον αμφοτέρων καὶ - αυτον αγωνιζομένων τρόπον ἐπειδη το σύνθitu , Ῥωμυλος ήρ τοῖς ἐπὶ - του ὁρους ἀλαλάωντες οἱ λοχῶντες θεον ἐπὶ τους Ιο ιεντανους ἐκ τω κατοπιν καὶ προσπεσόντες αν- θρώποις μεμοχθηκόσιν αὐτοὶ ἀκμῆτες υτες υ συνπολλω τρέπουσι χρόνφ των δ' ολίγοι μέν τινες ἀπο ησκουσι κατὰ την μαχην, οἱ δὲ πλείους εἰς τον 352 εβεριν ποταμόν ρε δε παρα την Φιδηνην ἐωαν πτες αυτοὐς, ως διανηξόμενοι το εὐμα, διεφθάρη σαν τραυματίαι γαρ ὁντες καὶ βαρεῖς - κοπουαδύνατοι γένοντο διανηξασθαι οἱ δὲ καὶ ἀπειρίετου νεῖν, ου προωόντες υπὸ του δεινολτην γνώμην ἐπιταραχθέντες ἐν ταῖς δίναις πωλλυντο εἰ μὰν τ ουν συνέγνωσαν ἐαυτοῖς Ουιεντανοὶ κακῶς τα πρωτα βεβουλευμένοις καὶ το λοιπον ηγον συχια ουδενος - ἔτι μείζονος πέλαυσαν κακου, νυν δὲ ἀναμαχε σθαί τε τα πρότερα σφάλματα ἐλπίσαντες καὶ εἰ μει- ζονι παρασκευ ἐπιβάλοιεν, αδιως ἐπικρατησειν κ

οἰόμενοι Ῥ πολίω πολλῆ στρατι τε ἐξ αυτῆς πολεως καταγραφείση καὶ ἐκ τῆν -- ων κατὰ

233쪽

. - αν παραγενομένη - δεύτερον ἐπὶ τους' μαίους ἐλαυνουσι καὶ γίνεται πάλιν αυτῶν μάχη καρτερὰ της Φιδη 'et iam1ων, Θ ἐνίκων Ῥωμαῖοι πολλους μεν αποκτείναιτες των Ουιεντανων, ἔτι δὲ πλείους αἰχμαλώτους λαβόντες ἐάλω θε καὶ ὁ χάραξ αυτῶν μεστὸς ων χρημάτων τε καὶ ὁπλων καὶ ἀνδραπόδων, καὶ σκάφαι ποταμηγοὶ γεμο αναι πολλῆς γορῶς λη 353φθησαν, ἐν αἷς ὁ των αἰχμαλώτων οχλος εἰς την --μην κατηγετο δια του ποταμου Ῥυτο τρίτος 104- ' μυλου θρίαμβος μακρω των προτέρω ἐκ

πρεπεστερος. και με ου πολλυυιεντανῶν πρεσβείας

ἀφικομένης περὶ διαλύσεως του πολέμου καὶ συγγνώ-- των - τημειων ἰξω κνης λαβεῖν δίκας

μύλος αυτ οις ἐπιτίθησι τάςδε χώραν τε παραδοὐ-l ναι ' μαίοις την προσεχττω εβερει, τους καλουμένους ' τὰ πάγους, καὶ των αλων ἀποστ γα των παρα ταῖς ἐκβολαῖς του ποταμου του δὲ μηδὲν ἔτι νεωτερίσαι το πιστον παρασχειν μηρα πεντήκοντα αγαροντας. πομεινάντων δὲ Οὐιεντανων παντα 20 ταῶτα σπονδὰς ποιησάμενος προ αυτους εἰς εκατον

ἔτη στήλαις ἐνεχάραξε τὰς μολογίας. των αἰχμαλωπων τους μὲν ἀπιέναι βουλομένους ἀφῆκεν ανευ λύτρων, τους δ αυτου μένειν προαιρουμένους πολλWπλείους οντας τῶν τέρων πολίτας ποιησάμενος ταῖς θ 25 φρειμι ἐπιδιεῖλε καὶ κλήρους αὐτοῖς προσένειμε ἐώς ἐπὶ τάδε - δεβεριος. LVI. Ουτοι συνεστησαν οἱ πόλεμοι ' μυλωλό- ρου καὶ μνημης αξιοι του δὲ μηδὲν ἔτι των πλησίον ἐον--παγαγέσθαι ταχεῖα η τελευτη του βίου ουμ-30 βῶσα ἔτι ἀκμάζοντι αὐτ- τα πολέμια πράττειν εν αἰτιαγενέσθαι ἔδοξε περ ης πολλοὶ παραδέδονται λόγοι καὶ διάφοροι οἱ πιν --μυβωδέστε- τα περ λαειρῶ

234쪽

- - 181 ποιοsντες ἐκκλησιάζοντά φασιν αυτον ἐπὶ στρατοπέδου ζόφου κα--τι αντος ἐξ αἰθρίας καὶ χειμωνος μεγάλου καταρραγέντος φανη γενέσθω καὶ πεπιστευκασιν πο ου πατρος Ἀρεος τον ανδρα ἀνηρπά- ο τὰ πιθανώτ- γράφοντες πρὸς των ἰδίων οπολιτῶν λέγουσιν αυτο ἀποθανεῖν αἰτίαν της ἀναιρέσεως αυτου φέρουσι την τε αφεσιν των μq-ρων, ὁ παρὰ Ουιεντανῶν ἔλαβεν, νευ κοινος γνώμ)ὶς γενομένην παρα - εἰωθος, καὶ το μηκέτι τον αυτον προσφέρεσθαι τροπον τοῖς ἀρχαιοτάτοις πολί- 10ταις καὶ τοῖς προπράφοις, ἀλλα τους μὲν ἐν φρπλεων ἄγειν των δ' ἐπειςαχθέντων περοραν, τότε μον αυτου περὶ τὰς τιμωρία των ἐξαμαρτανόντων καὶ αυθαδες, Ρωμαίων γάρ τινας ἐπὶ ληστεψτω πλησιοχωρων κατηγορηθέντας οπιτε ἀφανεῖς αν Ιο

δρας οἴτε λίγους κελευσεν ωσαι κατατο κρημνου

την δίκην αυτος μόνος δικάσας μάλιστα δὲ ὁτι βαρυς εδη-αὐθάδης εἶναι ἐδοκε καὶ ἀρχην οὐκέτι

βασιλικῶς ἀλλα τυραννικωτερον ξάγειν. δια ταύτας δ λέγουσι τας αἰτίας συστάντας ἐπ αυτῶ τους πα- 20

τρικίους βουλε ια τον φόνον, πρῆξαι δὲ - ἔργον ἐν- βουλευτηρίω καὶ διελοντας το σῶμα κατὰ μέρη χάριν του μη φανῆναι τον νεκρον ἐξελθεῖν κρυπτοντας υπὸ ταῖς περιβολαῖς ἴσον ἔκαστος θεν--οὐ μερος καὶ μετὰ τουτο γῆ κρυψα κατὰ το ἀφανές. t 25ἐκκλησιάζοντα μεν αυτον φασιν υπο των νεοπολι-

των Ῥωμαίων ναιρεθηναι, ἐπιχειρησαι δ αυτ ς τω φόνω καθ' ον χρόνον η ζάλη καὶ - φωτει ἐγένετο35 διασκεδασθέντος ἐκ της ἐκκλησίας του δήμου καὶ μονωθέντος της φυλακης του γεμόνος δια τοὐτ 30ρουν φασι την μέραν ἐν ί το πάθος ἐγένετο της τροπης του πληθους ἐπώνυμον εἶναι καὶ μεχρι ων

235쪽

Οὐ μικρὰν ἀφορμην παρέχειν τοῖς θεοποιουσι τὰ ηνητὰ καὶ εἰς ου - ἀναβιβάζουσι τας Πγχας των ἐπιφανῶν τα συμβάντα ἐκ του θεου περὶ την συγκρισιν του ἀνδρὸς κείνου καὶ την διάκρισιν ἔν τε γαρ τροβιαν τῆς μητρος αυτου εἴθ' ἀνθρωπω τινός

- θεου γενομένω τον λιον ἐκλιπεῖν φασινολον και σκότος παντελῶς σπερ ἐν νυκτὶ την γην κατασχεῖν ἔν τε , τελευτῆ -- ταὐτο συμβηναι 10 λέγουσι πάθος ο μὲν δη κτίσας την Ῥωμην σι- α -- τος ἀποδειχθεὶς π αὐτης βασιλεὐ Ῥωμυλος τοιαύτης λέγεται τελε-ης τυχεῖν, -δεμίαν ἐξ--οὐ γενεαν καταλιπων --,D ἔτη πιὰ τριάκοντα βασιλ- λευσας, πεντηκοστον δε καὶ πέμπτον ἔτος ἔχων ἀπο 357 15 γενεῆς νέος γαρ δ' παντάπαπιν ἔτυχε τῆς πεμονίας ὀκτωκαιδεκαέτης, ῶς απαντες ομολογοῖσιν, τὰς περὶ αὐτου συγγράψαντες ἱστορίας. LiVΙΙ Τ δ εξης ἐνιαυτῶ βασιλευς μεν ουδεὶς ἀπεδείχθη Ῥωμαίων, ἀρχη δέ τις, ην καλ-σι μεσο .

2Η α ι λειον πεuελεῖτο των κοινῶν τοιόνδέ τινα τροπον ἀποδεικνυμενη των πατρικίων οἱ καταγραφέν

τες εἰς την βουλην - μφυλου διακόσιοι τον - - θμον οντες, σπερ φην, διενεμηθησαν εἰς δεκάδας' ἔπειτα διακληρωσάμενοι τοῖς λαχοῶσι δέκα πρωτοις

25 ἀπέδωκαν αρχειν της πόλεως την αυτοκράτορα ἀρ- χην ἐκεγο ν - αμα πάντες ἐβασίλευον, αλλ' ἐκ διαδοχης ημέρας πέντε ἔκαστος, ἐν αἷς τάς τε ἐάβδους εἶχε καὶ τὰ λοιπὰ της βασιλικης ἐξουσίας συμβολα παρεδίδου δ' ὁ πρωτος αρξας εδευτέρω την γε,

30 μονίαν κἀκεῖνος τῶ τρίτω καὶ τουτ' ἐγίνετο μέχρι του τελευταίου διεξελθούσης τοῖς πρωτοις δέκα βασιλ-σιJ της πεντ ονθημέρου προθεσμίας τεροι δέκα

236쪽

την αρχην παρελάμβανον καὶ παρ' ἐκείνων αυθις 358 αλλοι ἐπειτα ἐdου μδημω παυσαι τὰς δεκαδαρχίας ἀχθομένω τοιδε μεταβολαῖς των ἐξουσιῶν διὰ το μητε προαιρέσεις παντας μοίας ἔχειν π φύσεις. τότε δὴ συγκαλέσαντες εἰ ἐκκλησίαν το πληθος οἱ βουλευτοὶ κατα φυλάς τε καὶ φράτρας απέδωκαν αὐτpπερὶ του κόσμου της πολιτείας σκοπεῖν, εἴτε βασιλεῖ βουλεται τὰ κοινὰ ἐπιτρέπειν εἴτε ἀρχαις ἐνιαυσίοις. - - ο γε δῆμος ἐφ' λυτ την - ψεσιν ἐμοίησεν, αλλ' ἀπέδωκε τοῖς βουλευταῖς την διάγνω- 10σιν ἀγαπωων ποτέραν αν ἐκεῖνοι δοκ*άσωσι τῶν πολιτειων τοῖς βασιλι- μὸν ἐδόκει --τ- σαοθαι πιλοείαν περὶ δὲ του μέλλον- τος αρξειν στασις ἐνέπιπτε οποτερας σται τάξεως οἰ - - ἐκ των ἀρχαίων βουλευτῶν -

δεῖν ἀποδειχθησαι τον ἐπιτροπώσοντα την πόλιν, οἱ δ' ἐκ τῶν στερον ἐπεισαχθέντων, ους νεωτέρους

ἐκάλουν.

LVIII. Ἐλκομένης δ' ἐπὶ πολ της φιλονεικίας

τελευτῶντες ἐώ τουτω συνεβησα v τω δικαίω, στε ο

δυεῖν θάτερον, τους πρεσβυτέρους βουλευτὰς αποδεῖξαι βασιλέα σφων μὲν αὐτῶν μηδένα τῶν δ' αλ-

λων ν αν ἐπιτηδειότατον εἰναι νομίσωσιν , η τοὐς

35 νεωτέρους το αυτὸ ποιησαι τοὐτο δέχονται την αῖρε-- οἱ πρεισβύτεροι - πολλα ἰωὶ σφῶν αυτῶν βου- 25λευσάμενοι τάδ' ἔγνωσαν επειδητης ηγεμονίας αὐτοὶ κατὰ τὰ συνθηκας ἀπηλαυνοντο μήτε τῶν ἐπιβου-ii' iri Mλενόντων μηδενὶ προσθεῖναι την ἀρχην, ἀλλ' ἐπακτω τινα ἐξωθεν ανδρα καὶ μηδ' ποτέροις προσθησόμενον, ς αν μάλιστα ἐξαιρεθείη το στασιάζον, ἐξευρόν ω- ἀπιδεῖξαι μοιλια αὐτα βουλευσάμενοι προὐ-

237쪽

Πήμ ν , χρη-την δευτεραν συλλαβὴν ἐκτείνοωτας μιροτονεῖ χλικίας τε τῆς φρονφοστάτης οντα, τετταρακονταετίας γαρ οὐ πολλαπεῖχε, καὶ ἀξιώσει μορ-

φῆς βασιλικόν. ν δ αυτολκαὶ κλέος μέγιστον παρὰ Κυρίταις μόHγν ἀλλὰ καὶ παρα τοῖς περιotarus Moἐπὶ σοφία ως δὲ τουτ' ἔδοξεν αυτοῖς συγκαλουσι πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν , καὶ παρελθὼν ε αυτ ὰ τότεμ- βασιλενς σαν, - κοι ηδ νάπασι το* μυ-i λευταῖς βασιλικην καταστησασθὰ πολιτείαν, κυριος γεγονὼς αὐτος τῆς διαγνώσεως του παραληπομένου τηνἀρχυν βασιλέα, πόλεως αἱρεῖται -- Πομπίλιον. Ma μετὰ τοὐτο πρεσβευτὰς ἀπολ ως ἐκ τῶν πατρικίων απέστειλε τους παραληψομένους τον ανδρα ἐπὶ 15 - ἀρχην ἐνιαυτ' πίτντης ἐκκαιδεκάτης ολυμπιάδος, ἐν ἡ ἐνίκα στάδιον Πυθαγόρας -κueri'. LiVHII. Μέχρι μὲν δη τούτων οὐδὲ αντειπεῖνιχω προ τους εκδεδωκότας την περὶ τον ανδρα του---ω- αν, ἐν δὲ τοῖς δξῆς ἀπο- τί ποτε χρη λέ-

θητης ο Νόμας ἐγένετο καὶ καθ' ον χρόνον πο της Ῥωμαίων πόλεως πεδε - μαλευς φιλω - ἐν Κρότωνι διετριβεν, ὁ δε χρόνος της Πυθαγόρου ηλικίας μάχεται προ τον λόγον οὐ γαρ ὀλίγοις τεσιν, θαγόρας Νόμα, ς ἐκ των κοινῶν παρειληφαμεν 361ίστοριῶν. ο μὲν γαρ ἐπὶ τηλέκκαιδεκάτης ὀλυμπιάδος μεσούσης τm ' μαίων βασιλείαν π έλαβε, Πυθαγόρας δὲ μετα την πεντηκοστην ὀλυμπιάδα διέτρι-30 ψεν ἐν Ιταλία τούτου δ' ει μεῖζον ἔχω τεκμηριον εἰπεῖν ἡπὲρ του μη συμφωνεῖν - χρο πιυς υσς

παραδεδομέναις - --- ἀνδρος στοριιις, καθ'

238쪽

σκελος αυτην ἔκτισεν ἐνιαυτῶ τρίτω της επτακαιδε

συμφιλοσοφησαι τω μετὰ τέτταρας ἀκμάσαντι γενεως δυναΤον ν του Νόμα ου ἐν Κρότωνι διατρίβειν 362 - αυτον ἐκάλουν ἐπὶ την βασιλείαν Ῥωμαῖοι, του γράψαντες, εἰ χρη δοξαν ἰδίαν αποφηνασθαι, δυο in ταῶτα λαβόντες μολογουμενα, την τε Πυθαγόρου

μορι- τη. γενομένη. ἐν γ ταλία καὶ την Νόμα --φίαν ώμολόγηται γαρ υπὸ πάντων ό ἀνη γενέσθαι

σοφος ἐπισυνάψαι αὐτα και ποιησαι Πυθαγόρουμα,Wην -- μαν οὐκέτι τους σίους αὐτῶν ζετε- 15σαντες εἰ κατα τους--οὐς ηκμασαν αμφότεροι χρόνους, περ ἐγὼ πεποίηκα νsν εἰ μη τις - Πυθαγόραν ἔτερον --εται - του Σαμίου γεγονέναι παιδνυτην σοφίας, ω συνδιέτριψεν ό όμας τομοου οἶδ οπως αν ἀποδεῖξαι δύναιτο μηδενος των πο ιολ-ων μήτε Ῥωμαίου μηθ' Ἐλληνος, σα κἀμὲ εἰδέναι, παραδεδωκότος ἐν στορία. ἀλλα περὶ

τούτων αλις.

των καλούντων ἐπὶ την ηγεμονίαν, τέως μὲν -τέλεγε 25 και μέχρι πολλου διεμεινεν απομαχόμενος μη λαβεῖν την ἀρχην, ς δὲ Ο τε αδελφοὶ προσέκειντο λιπα- ιγγῶντες καὶ τελευτων ὁ κατηρ οὐκ ηξ ίου τηλικαύτη.363 τιμην διδομε νηι απωθεισθαι , συνέγνω γεet/έσθαι βασιλεύς τοῖς δὲῬωμαίοις πυθομένοις αὐτα παρὰ των ωπρεσβευτῶν, πρὶν -ει τοτ ανδρα ἰδι- πολῶς αὐτομπαρέστη πόθος, κανον γουμένοις τεκμηριον εἶναι

239쪽

18s της σοφίας, εἰ τῶν δελ- ωαὰρ τὰ μέτρων ἐκτετιμηκότων την βασιλειαν καὶ το ευδαίμονα βίον ἐνταυθα τιθεμένων μόνος ἐκεῖνος ς φαυλου τινος αὐ- ὀξίου τουδῆς πράγματος καταφρονεῖ, πα- ραγενομένω τε πήντων ἔτι καθ' οδον ὁντι σὐν ἐπαί- νωπMλφ καὶ ἀσπασμοῖς καὶ ται --: αῖς παραπέμποντες εἰς τὴν πόλιν. ἐκκλησίας ' μετὰ τουτοσυναχiλείσης , ἐν η διηνεγκαν Ηρ αυτολτας ψηφους αἱ φυλαὶ κατὰ φράτρας καὶ των πατρικίων ἐπικυ- 1 ρακώντων τὰ δόξαντα - πληθε καὶ τελε--- ἔτι

των ρνιθοσκόπων αἰ σια τὰ παρα του δαιμονίου ση-

μω ἀποφηνάντων παραλαμβανει την ἀρχήν τουτοντο ανδρο Ῥωμαῖοί φασι στραπείαν μηδεμίαν ποιη- f σασθαι, θεοσεβη δὲ καὶ δίκαιον γενόμενον ἐν εἰρηνηὶ πάντα τον τῆς ἀρχης χρονον διατελεσαι καὶ την λιν ἄρωτα πολιτευομένην παρασχεῖν λόγους τε μυπὲρ αυτου πολλους καὶ θαυμαστους λέγουσιν αναφέροντες την ανθρωπινην σοφίαν εἰς θεῶν ποθηκας νυμφην γάρ τινα μυθολογουσιν πιερίαν φον ἀν-πρὸς αὐτον λῶντοτε διδάσκοπισαν την βασιλικην --φίαν, τεροι δε ου νυμφην, ἀλλα των νουσῶν μίαν. καὶ τουτό φασι γενέσθαι πῶσι φανερόν. πιστουντων γὰρ ως γικε, των --πω κατ αρχὰς καὶ πεπλάσθαι νομιζόντων τον περὶ της θεῆς λόγον βου-2 λόμενον αυτον ἐπιδείξασθαι τοῖς πιστομιν ἐναργές

τι μηνυμα της πρὸς την δαίμονα ὁμιλίας καὶ

δαχθέντα α αυτῆς ποιῆσαι τάδε καλεσαντα Ρωμαίων πολλοὐς καὶ ἀγαθους εἰς την οἰκίαν, ἐνή διαιτώμενος ἐτύγχανεν, ἐπειτα δείξαντα ταῖς θοῶσι τὰ

30 ἔνδον τl τε αλλ κατασκευηὶ φαυλως κεχορηγημένα καὶ δη καὶ των εἰς ἐστιασινάχλικηνεπιτηδείων απορα,

τότε μὰν ἀπαλλάττεσθαι κελευειν, εἰς σπέραν

240쪽

--ν - 18730 καλεῖν αυτοὐς ἐπὶ τ δεῖπνον παραγενομένοι δεκατὰ την ἀποδειχθεῖσαν ἄρα ἐπιδεῖξαι στρωμνάς τε πολυτελεῖς καὶ τραπέζας ἐκπωμάτων γεμούσας πολλῶν καὶ καλῶν ἐστίασίν τε αυτοῖς παραθεῖναι κατακλιθεῖσιν ἀπάσης ἐδωδῆς - δ αν ἐκ πολλos 5

πάνυ χρόνου παρα ευ ασθαί τινι - τότε μνθρώπων ράδιον ὴν τοῖς δὲ Ῥωμαίοις κατάπληξίν τε προς ἔ-στον των ορωμένων πελθεῖν καὶ δόξαν ἐκείνου του χρόνου παραστῆναι βέβαιον, - θεατις απιτ'

LXI. Οἱ δὲ τα μυθωδη πάντα περιναιροῶντες της -ορίας πεπλασα α φαοὶ - του - τον περὶ της Ἀγερίας λόγον, ναέαον αυτω προσεχωσιν οἱ τὰ θεια δεδιότες καὶ προθύμως δεχωνται τους π αντον τιθεμένους νόμους, ως παρὰ ῶν κομιγμέ-νο- λαβεῖν δὲ αυτον την τούτων μίμησιν ἀποφαίνουσιν ἐκ των Ἐλληνικῶν παραδειγμάτων ζηλωτ γενομεν- της τε Μίνω του μηρος καὶ της -- έργου του Λακεδαιμονιου σοφίας - ο μὲν μιλητης ἔφη γενέσθαι του - καὶ φοιτῶν εἰς το Λικταῖονορος ἐν έ τραφηναι τον - μυθολογοωσιν, μη - τες πο των Κουρήτων νεογν- ντα, κατέβαινεν 366 εἰς το ἱερον ἄντρον καὶ τους νόμους ἐκεῖ συνθεὶς ἐκόμιζεν - ἀπεφαινε παρὰ του - λαμβάνειν ' δὲ Λυκουργος εἰς Θελφους αφικνουμενος πο - ουπόλλωνος ἔφη διδάσκεσθαι την νομοθεσίαν το μὲν ουν ἀκριβολογεῖσθαι περὶ των μυθικῶν στορημάτων καὶ μάλι- των εἰς θεους, αφερομένων μακρων λόγων δεόμενον ορῶν ἐάσω, α δε μοι δοκουσιν ἀγαθὰ Ῥωμαιοι λαβεμ ἐκ της ἐκείνου του ανδρος ἀρχης, λω ἐκ των ἐπιχωρίων ἔμαθ- ίστοριων ἀφηγη σομαι προειπὼν ἐλοῖαις ἐτύγχανε ταραχαῖς τὰ πράγματα τηρ