Muthografoi

141쪽

θαι συνελ ειν, καὶ τεκνοῖ παῖδα Φῶκον η δ ευσε στατος

απώντων ωιακός δι καὶ τιν Ελλάδα κατεχούσης φορίας lf διὰ Πέλοπα, ἔτι Στυμνώλφ τω βασιλεῖ των Ἀρκάδων πολε-

μων, την Ἀρκαδίαν λεῖν μη δυνάμενος, προσποιησάμενος νιλίαν ε κτεινεν αυτὸν καὶ διέσπειρε μελείσας, χρύσμοὶ εωνελεγον παλλαγησεσθαι των ἐνεστώτων κακῶν την Ελλάδα,

ἐὰν Αιακὰς υπῶ αὐτης εὐχὰς ποιθσηται ποι ζσαμένου ει εὐχὰς Αιακὰ τις καρπίας η Ελλὰς ἀπαλλάττεται τιμῆται ὁ καιπαρὰ Πλούτων τελευτήσας Aiακὰς καὶ τὰς κλεῖς τοῖ Λιλυς υλάττει διαφέροντος ὁ ἐν τοις γῶσι Φώκου, τους δελφοῖς Ιηλέα καὶ ελαμῶνα ἐπιβουλεῖσαι καὶ λαχὼν κλήρωTελαμῶν συγγυμναζόμενον αυτὸν βαλὼν δι σκω κατὰ τις ροκεφαλης κτεινει, καὶ κομίσας μετὰ Πηλέως κρυπτε κατά- νος λης φωραixόντος δε του φόνου φυγάδες απὸ ιγίνης υπὰ ιακου ἐλαύνονται. 7. καὶ ελαμων ἐν ἐς Σαλαμῖνα παραγίνεται προς χρέα τον Ποσειδῶνος και Σαλαμῖνος

τῆς Ἀσωπον κτείνας δε ὁτι Οὐτος δικοῖντα τιννισον, ς25 αυτὰς ἐβασίλευε, καὶ τελευτῶν ἄπαις την βασιλείαν παραδίδωσι ελαμῶνι ὁ ὁ γαμει Περίβοιαν την Ἀλκάθου του Πέλοπος καὶ ποιησαμένου εὐχὰς Πρακλέους, να αὐτω παις ἄρρην γίνηται, φανέντος ει μετὰ τὰς ευχὰς ετοῖ τον γεν-

142쪽

γατέρα, ἐξ ης αὐτῶ γίνεται εὐκρος. XIII. 1. Πιλευς ἐδεις Φίλων φυγῶν προς Εὐρυτίωνατον Ἀκτορος υ αυτυῖ καθαίρεται, καὶ λαμβάνει παρ αὐrtii

τι θυγατέρα Ἀντιγονιν καὶ τις χώρας ζ τρίτυν μοι9αν. καὶ γίνεται θυγάτηρ αὐτω Πολυδωρα, ν γζμε Βῶρος ὁ Περιήρους. . ἐντευθεν ὁ ἐπὶ την ἐραν του Καλυδωνίου κάπρου με Εὐρυτίωνος ἐλθών, προέμενος ἐπὶ τον συνέκόντιον Εὐρυτίωνος τυγχάνει καὶ κτείνει τοῖτον κων πάλιν Ἐμεν υν ἐκ Φθίας φυγών εις γωλκῖν προς Ἀκαστον ὰφικνεῖται καὶ π αντο καθαίρεται. 3. αγωνίζεται δε καὶ τον ἐπὶ Πελία αγῶνα προς Ἀταλάντην διαπαλαίσας καὶ Ἀστυδάμεια, κάστου γυνή, Πολίως ἐρασθεῖσα περὶ συνουσίας προσέπεμφεν αὐτω λόγους, μη δυναμεν δε πεῖσαι, προς τὴν θγυναῖκα αυτοῖ πόμφασα ετη μόλλειν Πηλέα γαμεῖν Στερό-πύν την Ἀκάστου θυγατέρα καὶ τοῖτο ἐκείνη κούσασαωγχόνη, νάπτει Πηλέως θ προς Ἀκαστον καταφείδεται, λέγουσα, αυτοῖ περὶ συνουσίας πεπειρῆσθαι. IE 'Aκα

τος κουσας κτεῖναι ἐν δ ἐκάθύρεν οὐκ ἐβουλήθη, ἄγειdi 20αυτὰν ἐπὶ γήρα ει το Πήλιον ενθεν μίλλης περὶ θήρας

γενομόνης Ιηλενς μἐν ουν, ων ἐχειροῖτο θηρίων, τὰς γλώσσας τούτων ἐκτόμνων εις πήραν ἐτίθει, OLM μετὰ Ἀκάστου ταῖτα χειρούμενοι κατεγέλων ς μζειν τεθηρακότος οὐ Πηλέως. δἐ τὰς γλώσσας παρασχόμενος οσας ειχεν ἐκείνοις, τοσαῖτα 25 ετη τεθηρευκέναι ἀποκοιμζδόντος δε αυτο ἐν τω Πηλίω, ὰπολιπῶν Ακαστος καὶ την μάχαιραν ἐν τῆ των βοῶν κόπρφκρύφας ἐπανέρχεται, ὁ δ ἐξαναστὰς καὶ τῶν τυ μάχαιρανυαὐ των κενταύρων καταληφθεις ἔμελλεν πόλλυσθαι πώ - ται δε υπλωίρωνος ουτος καὶ τὴν μάχαιρα αυτοῖ ἐκζητή-30

143쪽

15 λλ κὰκει θεοὶ τοὐγῶμον ευωχονμενοι καθύμνησαν. και δίδωσι πείρων Πηλεῖ δόρυ μείλινον, Ποσειδῶ δἐ ππονς Πώλιόν τε καὶ νθον. θάνατοι δἐ υσαν Ουτο . . Ddἐἐγόν νζσε ψότις ἐκ Πηλέως βρέφος, δύνατον θέλουσα ποιῶ - σαι τουτο, κρίτα Πηλέως ει το πνρ ἐγκρὶ βουσα τις νvκτὴς 2, ενδειρεν ὁ ν αυτω θνητόν πατρωον, μεν μόραν δε ε χριεν ωμβροσία Πηλενς ει ἐπιτηρησας και σπαίροντα τον παῖδαι ν ἐπὶ του πυρὰς ἐβόησε, καὶ Θέτις κωλυθεῖσα- ν προαίρεσιν τελειῶσαι, νήπιον τον παῖδα πολιπουσα προς πηρεμ

144쪽

M λαβῶν αυτον ἐτρεφε σπλάγχνοις λεόντoaν και συῶν γρίων και ἄρκτων μυελοῖς, και νομασεν Ἀχιλλέα πρότερον ἐνην ἄνομα αὐτω ιγύρων οτι τὰ χειλη μαστοις οὐ προσήνεγκε.7 Πιλεῖς δὲ μετὰ ταυτα συν Ἀώσονι και Λιοσκούροις ἐπόρθησεν ωλκόν, και Ἀστυδάμειαν ζ Ἀκάστου γυναῖκα φο-5νεύει, και διελὼν τα μέλη διηγαγε δ αυτις τον στρατὀν εις την πόλιν. 8 ώς δὲ ἐγένετο ἐνναετης Ἀχιλλεύς, Κάλχαντος λέγοντος ου δίνασθαι χωρις αὐτοῖἈροίαν αἱρεθηναι, Θότις προειδυῖα υτ δε στρατευόμενον αυτὀν ὰπολέσθαι, κρύφασαἐσθητι γυναικεία ς παρθένον παρέθετο κὰκεῖ τρεφό- θμενος τῆν υκομηδους θυγατρι ηιδαμεία μίγνυται, και μνεται παῖς Πυρρος αὐτω ὁ κληθεὶς εοπτόλεμος αἶθις.

'Oδυσσεὴς ὁ μηνυθέντα παρὰ Αυκομιδους ζητῶν Ἀχιλλέα σάλπιγγι χρησάμενος εἶρε και τοῖτον τον τρόπον εἰς Ποίανηλθε συνείπετο δὲ αὐτω Φοῖνιξ ὁ Ἀμύντορος οἶτος υπola του πατρὰς ἐτυφλώθη καταχθευσαμένης φθορὰν Φθίας τις του πατρὸς παλλακίδος Πηλεῖς δ αὐτὸν προς είρωνα

κομίσας ἡ ἐκείνου 1 εραπευθέντα τὰς ἴφεις βασιλέα κατοστησε Λολόπων συνείπετο δε και Πάτροκλος ὁ Μενοιτίου

και Σθενέλης της Ἀκάστου η Περιώπιδος τις Φέρητος , 20 καθάπερ φησι Φιλοκράτης, Πολυμηλης τις Πηλέως οὐτος

ἐν ποῖντι διενεχθεις ἐν παιδια περι στραγάλων παίζων παῖδα Κ υτώνυμον τὸν Ἀμφιδάμαντος πόκτεινε, και φυγὼν

μετὰ του πατρὸς παρὰ Πηλεῖ κατωκε και Ἀχιλλέως ἐρώμενος γίνεται. 25

145쪽

XIV. l. πικροη Πυτόχθων, συμφυὲς ἔχων σῶμα ἀνδρος

καὶ δράκοντος, της Ἀττικης ἐβασίλευσε πρῶτος, καὶ την γῆν πρότερον λεγομένην κτην, ἐαυτοῖ Κεκροπίαν νόμασεν. ἐπὶ τούτου, φασίν, ἐδοξε τοῖς θεοῖς πόλεις καταλαβέσθαι,5 ἐν αἷς ἔμελλον ἔχειν τιμὰς ἰδιας ἔκαστος ηκεν ουν πρῶτος Ποσειδῶν ἐπὶ την Ἀττικην καὶ πλήξας τῆ τριαίνη κατὰ μέσην την κρόπολιν νέφρο θάλασσαν, ν νυν Ερεχθηίδα --λοῖσι μετὰ δὲ τουτον κεν Ἀθηνῶ, καὶ ποιησαμένη της καταληφεως κέκροπα μάρτυρα ἐφύτευσεν ἐλαίαν, η νυν ἐν τω10 Πανδροσίω δείκνυται γενομένης δὲ ἔριδος ἀμφοῖν περὶ της χώρας Ἀθηνῶν καὶ Ποσειδῶνα διαλύσας δευς κριτὰς ἔδωκεν, Οὐχ ο ιπόν τινες πικροπα καὶ Κραναόν, οὐδἐEρυσίχθονα, θεοὐς δὲ Ους δώδεκα, καὶ τούτων δικαζόντων η χώρα της Ἀθηνῶς ἐκρίθη, Κέκροπος μαρτυρησαντος τι πρῶτον την 15 ἐλαίαν ἐφύτευσεν Ἀθηνα ἐν ουν, ἐαυτης την πόλιν ἐκάλεσεν Ἀθηνας, Ποσειδῶν δὲ θυμῶ ὀργισθεὶς το Θριάσιον Γπεδίον ἐπέκλυσε καὶ την Ἀττικvν φαλον ἐποίησε. 2. κέκροψ δὲ γημας την Ἀκταίου κόρην Ἀγραυλον παῖδα μἐν πεν'Eρυσίχθονα ος ἄτεκνος μετήλλαξε, θυγατέρας διωγραυλον,2s Eρσην Πάνδροσον Ἀγραύλου ἐν ουν καὶ Ἀρεος Ἀλκίππη γίνεται ταύτην βιαζόμενος Ἀλιρρόθιος ὁ Ποσειδῶνος καὶ νύμφης Εὐρύτης υπλυρεος φωραθεις κτείνεται Ποσειδῶνει ἐν Ἀρείω πάγω κρίνεται δικαζόντων τῶν δώδεκα θεῶν ωρει, καὶ απολύεται. I. ' σης δὲ καὶ μου Κέφαλος, υ25 ἐρασθεῖσα ιὼς ηρπασε, καὶ μιγεῖσα ἐν Συρία παῖδα ἐγέννησε πιθωνόν, ου παις ἐγένετο Φαέθων τούτου δὲ Ἀστύνοος, του δὲ Σάνδακος, ο ἐκ Συρίας ἐλθὼν ἐς Κιλικίαν πόλιν

146쪽

BIBLIOTH. III. 14. 15 ἔκτισε Κελένδεριν καὶ γήμας Φαρνάκην τὴν Μεγεσσάρου κινύραν τον Συρίων βασιλέα ἐγέννησε. μινυρας οντος ἐν Κύπρον παραγενόμενος συ λα ἔκτισε Πάφον, γήμας δὲ ἐκεῖ Μεθάρμζν, κόρην Πυγμαλίωνος Κυπριων βασιλήως, οξυπορον ἐγέννησε καὶ Ἀδωνιν, προς ει τούτοις θυγατέρως ουρσεδίκην, αὐγόρην καὶ Πραισίαν. αυται δ δια μζνιν φροδίτης λλοτρίοις νδράσι συνευναζομεναι τον βίον ἐν μγύπτω μετήλλαξαν - 4 υδωνι δἐ τι παῖς ων Ἀρτέμιδος χόλω πληγεις ἐν θήραις π συὀς πέθανεν. υσίοδος λαυτὰν Φοίνικος και Ἀλφεσιβοίας λέγει, Πανύασις δέ φησιI0Θείαντος βασιλέως Ἀσσυοίων, ὁ ἔσχε θυγατέρα Σμύρναν. αυτη κατὰ μῆνιν Ἀφροδιτης ο γαρ αυτὴν ἐτίμα ἔσχει τοὐπατρος ἔρωτα, καὶ συνεργὸν λαβοῖσα την τροφὰν ἀγνοοῖντι τω πατρὶ νυκτως δώδεκα συνηυνάσθη ὁ ὁδώς ἰσθετο, σπασώμενος ξίφος ἐδίωκεν αυτήν, λει περικαταλαμβανομένη θεοῖς lηύξατο φωνὴ γενέσθαι, θεοὶ δὴ κατοικτείραντες αυτὴν εις δένδρον μετήλλαξαν, ὁ καλουσι σμυρναν δεκαμηνιαίω δἐ στερον χρόνω του δένδρου ραγόντος γενννθῆναι τον λεγόμενονυδωνιν ὁ Ἀφροδίτη διὰ κάλλος ετ νήπιον κρύφα θεῶν εις λάρνακα κρυφασα Περσεφόνη παρίστατο ἐκείνη δὲ ς ἐθεά-υσατο, υκ πεδίδου κρίσεως δὲ ἐπὶ ὀ γενομόνης εὶς μοίρας =ρήθη ὁ ἐνιαυτός, και μίαν ι ἐν παρ αυτω μένειν τον Ἀμ- νιν, μίαν ὁ παρὰ Περσεφῶν προσέταξε τὴν δ ἐτέρων παρὰ Ἀφροδίτη λει Ἀδωνις τωὐτ1 προσένειμε και τὴν βίαν μοῖραν. στερον ει θηρείων δωνις υπὸ συὸς πλvγεὶς πόθανε. 2.35. κέκροπος ει αποθανόντος Κραναος αυτόχθων ν, ἐφ ο τον ἐπὶ Λευκαλίωνος λέγεται κατακλυσμῶν γενέσθαι,

147쪽

παρθένου την χωραν κραναος Ἀτθίδα προσηγόρευσε. . μαναὰν δ ἐκβαλὼν Ἀμνικτυων ἐβασίλευσε τουτον ἔνιοι μεν λυκαλίωνος ενιοι δἐ ωυτόχθονα λέγουσι βασιλεύσαντα δε αυτον ἔτη δώδεκα ριχθόνιος ἐκβάλλει τουτον οἱ μεν Ηφαίστου καὶ τις κραναου θυγατρὰς Ἀτθίδος ινα λέγουσιν οὐδἐ Ηφαίστου καὶ Ἀθηνος ουτως Ἀθηνῶ παρε- γενετ προς 'γΙφαιστον πλα κατασκευάσαι θέλουσα, ὁ ἐ

' ἐγκαταλελειμμόνος υπὸ Ἀφροδίτης εις ἐπιθυμίαν ώλισθε τις Ἀθηνῶς καὶ διώκειν αυτην ρξατο, ἰδεφευγεν. .M ἐγγὴς αυτης ἐγένετο πολλῆ νάγκη ν γαρ χωλός ἐπειρῶτο συνελθεῖν, η δἐ ς σώφρων καὶ παρθένος υσα ου ηνέσχετο.

ει ὰπεσπέρμηνεν ἐς το σκέλος τις θεὰς ἐκείνη δ μυσαχθεῖσα l , ἐρίω πομάξασα τον γόνον εις γην ἔρριφε φευγούσης διαντης καὶ της γονh εις γην πεσουσνς ριχθόνιος γίνεται. τουτον Ἀθην κρυφα των ἄλλων θεῶν τρεφεν, θάνατον θέλουσα ποιησαι, και καταθεῖσα αυτον εις κίστην Πανδρόσω τῆ Κέκροπος παρακατέθετο, πειπουσα την κίστην νοίγειν.

20 αὐδὸ δελτα της Πανδρόσου νοίγουσιν υπο περιεργίας καὶ θεῶντα τω βρέφει παρεσπειραμένον δράκοντα, καὶ, ς

μἐν νιοι λέγουσιν, υπ αυτου διεφθάρησαν του δράκοντος,

οὐδἐ ενιοι, δι ὀργην Ἀθηνῶς ἐμμανεις γενόμεναι κατὰ τις ἰκροπόλεως αυτὰς Φριφαν ἐν δ τω τεμένει τραφεὶς ρα- 25 θόνιος υ αυτης Ἀθηνῆς, ἐκβαλὼν Ἀμνικτύονα ἐβασίλευσεν Ἀθηνῶν, καὶ το ἐν κDoπόλει ξόανον τις Ἀθηνῶς ἱδρυσατοκα των Παναθηναίων την ἐορτην συνεστησατο, καὶ Πραξιθέαν νηίδα νυμφην ἔγημεν, ἐξής αὐτω παις Πανδίων ἐγει - νοθη. I. ριχθονίου ει αποθανόντος καὶ ταφέντος ἐν

148쪽

Κελεῖς ει τον λευσῖνα πεδόξατο, Λιόνυσον ει χάριος, καὶ λαμβάνει παρ αὐτου κλυμ αμπέλου καὶ τὰ περὶ τινοινοποιίαν μανθάνων καὶ τὰς το θεου δωρήσασθαι θέλων , χάριτας ἀνθρώποις φικνεῖrαι προς τινας ποιμένας, ἔθευσάμενοι του ποτοῖ καὶ χωρὶς δατος δι δονην φειδῶς ἐλκύσαντες πεφαρμάχθαι νομίζοντες πέκτειναν αυτόν. μεθ' ημέραν δε νοησαντες ε θαφα αυτόν. υριγόνη ὁ τη θυγατρὶ τον πατέρα μαστευούση κύων συνηθης νομα Μαίρα η τωl0Iκαρίω συνείπετο, τὼ νεκρὰν ἐμήνυσε, κἀκείνη κατοδυρομένητον πατέρα αυτην νήρτησε. 8 Πανδίων δἐ γημας Ζευξίπππτης μητρὰ τιν δελφυν θυγατέρας ἐν ἐτέκνωσε Πρόκνην κ&ὶ Φιλομήλων, παῖδα δἐ διδύμους ρεχθέα καὶ Βούτην. πολέμου ὁ ἐξαναστάντος προς Λάβδακον περὶ γης ὁρων ἐπε- 13 καλέσατο βοηθον ἐκ Θρ κος ηρέα τὴν Ἀρεος, καὶ τὼ πόλεμον συν αὐτω κατορθώσας ἔδωκε ηρεῖ προς γάμον τηνἐωυτοῖ λυγατέρα Πρόκνην λει ἐκ ταυτης γεννvσας παῖδα Ιτυν καὶ Φιλομηλας ιγασθεὶς φθειρε καὶ ταύτην, ειπών τε δνῶναι Πρόκνύν, κρυπτων ἐπὶ των χωρίων. αυθις ει η-20μας Φιλομήλαν συνηυν ζετο και την γλῶσσαν ἐξέτεμεν αὐτης. ὁ υνῆνασα ἐν πέπλω γράμματα καὶ δια τούτων μηνυσε

149쪽

ται ἀπορνεωθηναι. καὶ Πρόκνη μεν γίνεται ηδών, Φιλομηλα δε χελιδών. πορνεουται δε καὶ Πρευς καὶ γίνεταιἔποφ. XV. 1. Πανδίονος δε αποθανόντος οἱ παῖδες τὰ πα- βτρωα ἐμερίσαντο, καὶ την βασιλείαν πιεχθευς λαμβάνει, τηνδε ἱερωσυνην της Ἀθηνῶς καὶ Ου Ποσειδῶνος του Ερα - νίου Βούτης γημας δε ρεχθεν Πραξιθέαν την Φρασίμου καὶ ιογενείας της Κηφισου ἔσχε παῖδας Κέκροπα Πάνδωρον, Μητίονα, θυγατέρας δε Πρόκριν Κρέουσαν, θο- Φονίαν, ρείθυιαν, ν ηρπασε Βορέας. θονίαν μεν ουν ἔγημε Βουτης, Κρέουσαν δε μυθος, Πρόκριν δε κέφαλος ὁ Ληιόνος. η δε λαβουσα χρυσου στέφανον Πτελέοντι συνευνάζεται, καὶ φωραθεῖσα υπὸ κεφάλου προς Μίνωα φεύγει. δε αυτης ἐρ καὶ πείθει συνελθεῖν. 4 δέ γε συνέλθοι ιβ υνη Μίνωι, αδύνατο ιν αυτην σωθηναὶ Πασιφάη γαρ, ἐπειδη πολλαῖς Μίνως συνηυνάζετο γυναιξίν, ἐφαρμάκευσεν αυτον, και οπότε ἄλλη συνηυνάζετο, ἐς τὰ ἄρθρα ἐφίει θηρία, καὶ ουτως ἀπώλλυντο ἔχοντος ουν αυτου κύνα ταχυνὰκόντιόν τε ἰθυβόλον, ἐπὶ τούτοις Πρόκρις λυσα την μ' - καίαν πιεῖν ρίζαν προς - μζδε βλάψαι συνευνάζεται. εὐσασα δε αυθις την Μίνωος γυναῖκα κεν εις Ἀθήνας, καὶ

διαλλαγεῖσα Κεφάλφ μετὰ τούτου παραγίνεται ἐπὶ θηραν ζ γα θηρευτική διωκούσης γὰρ αυτης ἐν π λόχμη πνοή- σας Κέφαλος ἀκοντίζει καὶ τυχῶν ἀποκτείνει Πρόκριν καὶ κριθεὶς ἐν ' εω πάγω φυγην ἀίδιον καταδικάζεται. 2. είθυιαν δε περῶσαι ἐπὶ Ἱλισσου ποταμοῖ ρπάσας Βο-

150쪽

BIBLI 0TH. III. 14. 15. 119ρέας συνηλθεν, - γεννῆ θυγατέρας μεν Κλεοπάτραν καὶ λιόνην, υἱους δε ητην - πτερωτούς, οἱ πλόοντες συν ιάσον καὶ τὰς Ἀρπυίας διώκοντες πέθανον ὐ δεώκουσίλαος λέγει, περὶ ονον υ ιρακλέους πώλοντο. 3. Κλεοπάτραν δε ἔγημε Φινευς, δε γίνονται παῖδες ἐξ αὐτης ἄΠληξιππος καὶ Πανδίων ἔχων α τουτους ἐκ Κλεοπάτρας παMως Ἱδαίων ἐγάμει την Παρδάνου. κὰκείνη των προγύνων προς Φινέα φθορὰν κατανεύδεται, καὶ πιστευσας Φινευς ἀμφοτόρους τυφλοῖ παραπλέοντες δε ι Ἀργοναυται συνΓορέα κολάζοντα αυτόν. 4. Xιόνη δε Ποσειδῶνι μίγνυται 10 δε κρυφα του πατρὰς ἴμολπον τεκουσα, ἔνα, γένηται

καταφανης, εις τον βυθὼ ρίπτει το παιδίον Ποσειδῶν δεανελομενος εις ιδ ιοπίαν κομίζει, καὶ δίδωσι Βενθεσικυμντρόφειν αυτου ονγατρὶ καὶ Ἀμφιτρίτης. c δε ἐτελειώθη ἐνδον ἐν Βενδεσικυμης, ὁ ἀνι την ἐτέραν αὐτῶ των θυγα- i5τόρων δίδωσιν λύε και την δελφην της γαμηθείσης ἐπεχείρησε βιάζεσθαι, καὶ διὰ τουτο φυγαδευθεις μετὰ νάρου του παιδὴς προς εγύριον κε θρακῶν βασιλέα, ὁ αυτο τω παιδὶ τι θυγατέρα συνωκισεν ἐπιβουλεύων ἐυστερον εγυρίω καταφανης γίνεται καὶ προς λευσινιονς 20 φεύγει καὶ φιλίαν ποιεῖται προ αυτούς. αυθις δὲ Ἀσμάρου τελευτησαντος μεταπεμφθεὶς πῖ εγυρίου παραγίνεται, καὶ την προτου μάχην διαλυσάμενος την βασιλείαν παρέλαβε. καὶ πολέμου ἐνστάντος προς Ἀθηναίους τοις Ελευσινίοις, ἐπικληθεὶς υποχλευσινίων μετὰ πολλῆς συνε-25μάχει Θρακῶν δυνάμεως. ρεχθε δἐ υπἐρ Ἀθηναίων νίκης χρωμήνω χρησεν ὀ θεός, κατορθώσειν τον πόλεμον, ἐὰν μίαν τῶν θυγατέρων σφάξy καὶ σφάξαντος αὐτο την νεωτά-