Muthografoi

171쪽

ανιμῶν ἀπωρήσατο, αυτίκα ς διαφθερῶν τον ἔτερ- ὰφίησι κατὰ της φάραγγος, και τῶ χρυσων κατορύξας πιθανὰς υπὸ του αφανους ποιμένος ἐπλάττετο τοῖς πυνθανομένοις τα προφάσεις ώς δ' η απορα πανταχόθεν τω ἐν μσπηλαίω ποιμένι τὰ της σωτηρίας, Ἀπόλλων - μα --λεύει ὀξεῖ λίθω τι σῶμα μύξαντα κεῖσθαι θρέμα του ἐπράξαντος τὸ προσταχθὲν γῶπες ς ἐπι νεκρὸν ἐφιπτάμενοι και τους ὀνυχας οι ἐν ἐς την χαίτην, οι δ' ἐς την ἐσθητα 10 πηξάμενοι ἐκούφιζον και κατέφερον αυτὸν κακῶν παθημι - ὐποκείμενον αυλῶνα ἐλθὼν δ' ἐπὶ τὀ ὰσεχνάπαντα φράζει και τον ἐν ἐπιβουλεύσαντα ονεφέσιοι ἐλεγχθέντα

και τον χρυσὸν κατορωρυγμένον και ἄκοντα ἐπιδείξαντα τιμωρουνται, τω δ' δικημένω την μίσειαν του χρυσου νεώ1 μαντες την ἐτέραν μίσειαν ἱερὰν πέφηναν Ἀρτέμιδι καὶ Ἀπόλλωνι. ὁ δὲ διασωθεὶς και ν χρυσίω τιμηθεὶς ποιμντων τε πάνυ πλουσιων ἐγένετο, και βωμὸν ἐπ' ἄκρας τις κορυφης του δρους Ἀπόλλωνος εἷσατο, γυπαιέως εἰς μνημεῖον τῶν συνενεχθέντων ὀνομάσας.

20 XXXVI. Nae , ς Φιλόνομος ὁ Σπαρτιάτης προδους-κεδαίμονα Λωριευσι δῶρον ἔχει Ἀμύκλας, καὶ συνοικίζει ταύτην ἐξ Ἱμβρου καλήμνου τρίτη δὲ γενεα στασιάσαντες προς Λωρεόας μετανίστανται Ἀμυκλῶν, συμπαραλαβόντες δὲ καί τινας Σπαρτιατῶν, γουμένων αὐτοῖς Πόλιδος,25 καὶ Αελφοῖ, πλεον ἐπὶ τι κριτης. ἐν τω παράπλο ειτοῖδε του στόλου Μολον πόδασμος ἐκίζει, και τὰ τῶν Μηλιέων γένος ἐνθένδε ἐκειοῖται Σπαρτιάτας Οἱ δὲ λοιποὶ

ἄπαντες ὁρτυναν μηδενὸς εἴργοντος λαβόντες ταύτην ἄματῶν περιοίκων Κρητῶν συνοικίζουσιν.

του στρατο μοῖραν απολείπει καὶ ς Κάδμος π του

172쪽

NARRAT XXXuI XXXVIII. 14 Φοινίκων βασιλέως, μέγα καὶ αυτὰς δυνάμενος παρὰ Φοίνιξιν, ἐπὶ την Εὐρώπην σταλείη οἱ δὲ Φοίνικες τότε μέγα τε, ῶς λόγος, ισχυον, και πολλην της Ἀσίας καταστρε μενοιτο βασίλειον ἐν Θήβαις ταῖς Αιγυπτίαις εῖχον σταληνα δὲ Κάδμον υ ώς Ελληνες φασι κατὰ ζητησιν υρώπης, δε παῖδα Φοίνικος Ουσαν ρπασε δευς ἐν σχηματι ταύρου, αλIὰρχον μεν ἐδίων ἐν Ευρώπη μηχανώμενον πλάττεσθαι ὰδελ- της ηρπασμένης ποιεῖσθαι ζητησιν, ἐξ ου και ὁ τις υρώπης μῖθος κεν εις Ελληνας περιπλέων δε την Εὐρώποντον ἐν δελφὰ Θάσον, ς εἴρηται, τη νήσω λείπει, αυτὴς 0ν εις Βοιωτίαν πλεύσας ἄνεισι προς τὰς νυν καλουμένας Θήβας, καὶ συ τη δυνάμει περιτε/χίσας το χωρίον Θήβας απὰ της ικείας ἐπωνόμασε πατρίδος των δἐ Βοιωτῶν Ἀρμάχην αὐτοῖς συμπλακέντων ηττῶνται Φοίνικες, εἶτα κρα- τοῖσιν ἐνέδραις και προλοχισμοῖς καὶ τῆ ήθει των πλω Ἀβυφει κράνος γαρ καὶ σπὶς υπω τοῖς Ελλησιν γνωστο.

καὶ κρατεῖ Κάδμος τις Βοιωτῶν ζς, καὶ φυγόντων τῶν διασωθέντων ἐπὶ τὰς οἰκείως πόλεις οἰκίζει Φοίνικας ἐν Θήβαις, καὶ την Ἀρεογς καὶ Ἀφροδίτης Ἀρμονίαν γαμεῖ Γοιωτοῖς ὁ προς την ,πληξιν τῶν ὁπλων καὶ τῶν προλοχισμῶν20καὶ τις ἐνέδρας δόξα παρέστη αυτοῖς ὁπλοις ἰνεῖναι τις γις τους νδρας, καὶ σπαρτοὐς ς ἐκ του χωρίου φύντας αὐτοὐς ἐκάλεσαν περὶ ἐν Κάδμου καὶ Θηβῶν οικίσεως Ουτος ὁ ὰλοθι λόγος το δ' ἄλλο μῖθος καὶ γοητεία κοις.

XXXVIII. N λη ς Μιλήσιός τις ἀνὴρ της πατρίδος25

αυτφ πουρπάγου του Κύρου ἐν κινδύνω οἴσης, ει το ἐν Σικελω αυρομένιον παίρει, κὰκεῖ φίλω τινὶ τραπεζίτη παραθέμενος το χρυσλν οἶκαδ' ἔπλει εἶτα δεδούλωτο ἐν Μίλητος κύρω, δεινὰν ν οὐδἐν ἄλλο ν φεωρῶτο ἐπεπόνδει καὶ ὁ νιλήσιος κεν εις αυρομένιον ἀνακομισόμενος30τον παρακαταθικην. Grai λαβών μολογεῖ με λαβεῖν, διε-

173쪽

142C0Ν0MSτείνετο δ' ἄποδεδωκέναι. ς δε μετα πολλην ἔριν καὶ λογo-μαχίαν ὁ Μιλήσιος ἐς ορκον τον ἀδικοῖντα προὐκαλεῖτο, ὁ τραπεζῖτης μηχαναται τοιόνδε νάρθηκα κοιλάνας καθάπερ αὐλὼν καὶ συντηξας την παραθήκην τ νάρθηκι ἐγχεῖ καὶ ωασφαλι ταὶ ἐπὶ δὲ τοπιορκον ἐών, κατέχων ς βακτηρίαν προφάσει ποδῶν ἀσθενείας, τενὰρθηκι ἐπηρεέδετο μέλλω.ν ὀμνυειν πλησίον ἐστῶτι τψ Μιλησίφ, ς αυτίκα πάλιν ἀνα- φόμενος τον νάρθηκα ἐπιδίδωσιν. .M τὰς χεῖρας νασχών κατώμνυτο την παρακαταθηκην ἀποδοῖναι, παραinμένω,10 περιπαθησας ὁ Μιλήσιος ρίπτει τον νάρθηκα, ἔρρεεν ἄμαὰνακραγὼν την ἐν ἀνθρώποις πίστιν. καὶ δ νάρθηξ ἐρρήγνυτο - περιφανὸς ην προς την νιν του χρυσίου το σόφισμα της φερυδορκίας. καὶ ὁ ἐν Μιλήσιος τοἰδιο εσεν, ὁ δε τραπεζίτης - ἐδους καὶ του κακίζεσθαι προ απάντων

λειδῶν, οῖ Πύλου καὶ Μεσσήνης ὰπο Ποσειδῶνος ἐβασίλευον. τουτον ἀναστήσαντες Ἀρακλεῖδαι πολέμω την γῆν ἔσχον ἈΘὸ κατὰ χρησμῶς Ἀθήναζε φικνειται, καὶ πολιτης γίνεται,20 καὶ ην των τιμωμένων Ἀθηναίοις δὲ καὶ Βοιωτοῖς πόλεμος υπω Oiνόης συνίστατο, καὶ ἐδόκει ἐν τῆ τῶν βασιλέων μονομαχία την κρίσιν εἶναι Θυμοίτης μἐν ουν βασιλείων Ἀθηναίων ἐδεδοίκει τον αγῶνα, καὶ ἐξίστατο της βασιλεως τω βουλομένω διακινδυνευσαι προς αύνθον, ς ἐβασίλευσε Βοιω- 25 τῶν καὶ Μέλανθος ἐπ θλφ της βασιλείας πέρχεται τον αγῶνα, καὶ προβαίνουσιν αἱ συνθηκαι ἐπεὶ δ' εις μάχηνηκον, καθορα ὁ Μέλανθος φάσμα τι τω Ἀθω ανδρα ἐπίμενον γένει- ῶς δ' ἀνεβόησε μὴ δίκαια ποιεῖν παρὰ τὰς συνθήκας ἐπαγόμενον βοηθόν, μετεστράφη ὁ Ξάνθος προς

30 το ἄπιστον του λόγου ἐκπλαγείς καὶ αυτὸν εὐθὴς ὁ Μήλαν- θος ψ δόρατι βαλών κτείνει, καὶ την τε Oiνόην Ἀθηναίοις καὶ ἐαυτλτην βασιλείαν ἐνὶ περιεποιήσατο γωνίσματι τομἐν δὴ τῶν Ερεχθειδῶν γένος εις τους Μελανθίδας, ων ν

174쪽

NARRAT XXXIX XII. 43και Κόδρος, ὰπὀ τούτου μετέ-ν Ἀθηναιοι δ'Ἀστεγνὰ - .ύσω Μελανθίδη κατὰ χρησμῶν δερον ἱδρυσάμενοι θυουσινῶν πῆ δεος, και τω πατουρίω ι ἱερὰ νάπτοντες ὐτι αὐτοῖς ἐκ της πατις αγώνισμα ἐγένετο. XL M, ἐστορέα τὰ περὶ Ἀνδρομέδας στορεῖ μέρος β

κηφέα και Φινέα, και ειναι την του Κητέως βασιλείαν τότε ἐν τη μετονομασθείσ μἐν στερον Φοινίκy, τηνικαυτα δ'

Ἀππα απVIόππης της ἐπιθαλασσιδίου πόλεως τουνομα λαβού- πη ' και η τὰ της αρχης ρια απῶ της καθ μῆς θαλάσσης μέχρι 1' Ἀράβων των προς την ἐρυθρὰν θύλασσαν κημένων εἶναι δὲ τω Κηφεῖ καὶ θυγατερα πάνυ καλην Ἀνδρομέδαν, καιαυτην μνῆσθαι Φοίνικά τε καὶ τὰν δελφὸν μνέως Φινέα. Λην εὐ δἐ μετὰ πολλοὐ τους ἐφ' κατόρρο λογισμους ἔγνω λῆναι ἐν Φοίνικι, αρπαγὴ ὁ του μνηστηρος το αυτοὶ ἐκούσιον ἀποκρυπτειν-καὶ ρπάζεται,πό τινος νησῖδος ἐρη- μου Ἀνδρομόδα, ἐν μειώθει πιοῖσα θυσίως τῆ τροδίτη θύειν Φοίνικος ν ρπύσαντος νζὶ κητος δ' αἴτη καλεῖτο, η μίμησιν ἔχουσα του ζώου η και κατὰ τύχην ἡ Ἀνδρομέδα ῶς κατὰ ὰγνοιαν του πατρος ρπαζομέν , νωλοφώ-20ρατό τε καὶ μετ' ο μωγης οὐ βοηθήσοντας ἀνεκαλεῖτο. Περσεὐ δ' ὁ Λανάης κατὰ δαίμονα παραπλέων κατίσχει, καὶ προς την πρώτην φιν τις κόρης οἴκτω καὶ ἔρωτι σν- σχεθεὶς τό τε πλοῖον, τὰ κητος, διαφθείρει καὶ τους ἐμπλέοντας υπὰ ἐκπλήξεως μόνον οὐχὶ λιθωθέντας ναιρεῖ. ,αι aropto Ελλησι, το μύθου ζ ς καὶ οι παγέντες ει λίθους ἄνθρωποι της Γοργόνος τη κεφαλη ' ἄγεται ον γυναικα την Ἀνδρομέδαν, καὶ οἴχεται αὐτη συμπλέοDσα εχτο EU:άδα τω Περσεῖ, καὶ βασιλεύοντος τὰ ωργος οὶκεῖται. XLI. 'μμα , ς'Ἀντανδρον κησαν Πελασγοί, λλ 30ώς ἐν νιοί φασι, δύντος αὐτοῖς Ἀσκανίου λύτρον ν θ' αὐτοῖ, ἐπεὶ ἐνόδρα συνελήφθη, αυτῶν, καὶ απολυθέντος

175쪽

ἐβασίλευσεν Ἱδης. οἱ δέ φασιν ἐντεῖθεν οiκησαι Πελασγους Ἀντανδρον Ἀπόλλωνος και Κρεούσης Ἀνιος γίνεται παῖς, του δι Ἀνδρος, ο μίαν οἰκησας των νησων το νομα λείπει τῶν νήσω, κατὰ στάσιν δ' ἐκεῖθεν ἐκπεσών, και χωρίον ἐδώνικὰ τη 'Iδην παραπλησιον νδρω, πολίζει τὰ χωρίον καὶ τανδρον προς την μοιότητα νομάζει την δ' Ἀνδρον ἔρημον ουσαν λαὸς Πελασγῶν κίσατο. και η Κυζικος l 3M Πελασγους ἔσχεν οἰκητορας και γὰρ Κύζικος ὁ Ἀπόλλωνος, Πελασγῶν τῶν ἐν Θεσσαλίν βασιλεύων, υπὸ Aioλ sμετὰ Πελασγῶν ἐκπεσὼν την χερρόνησον τvς Ἀσίας πολίζει,δοὐς αυτῆ καὶ τοὐνομα. καὶ ηυξήθη ἐκ ταπεινης Κυζίκνεὶ μέγα η πη, ἀφ' ου Κλείτην την Μέροπος, ο τῶν περὶ lbῬυνδακὸν χωρίων ἐβασίλευε, γυναῖκα ηγάγετο. οἱ δὲ μετὰ Ἱάσονος ἐπὶ τὰ δόρας ἐόντες κατίσχουσι προς τη μζικον τῆ Ἀργοῖ, και μαθόντες ο Πελασγοὶ Θεσσαλίδα την ναῖν κατὰ μηνιν της ἐκβολης νυκτὸς ἐμάχοντο τη Ἀργοῖ Κύζικον δὲ λῖσαι την μάχην ἐπιστάντα γνοῶν ώσων κτείνεe, 0 πεσόντων καὶ ἄλλων Πελασγῶν καὶ η ἐν Ἀργὼ ἔπλει ἐπὶ Κόλχους, οὐδἐ τότε,ἐν περηχθέσθησαν ἐπὶ Πν του βασιλέως τελευτῶν, καὶ τοι παρ αυτοῖς δυνατοῖς τὰ της πόλεως

ἐνεχείρισαν Ουδ γὰρ ν παῖς ς κρο διάδοχος), στερον ἐπι- Ἀρρηνῶν Κυζίκου μετανέστησαν, καὶ υρρηνοὶ την23 χερρόνησον ἔσχον - τούτους Μιλησίων μοῖρα μάχη νικη- σαντες αὐτοὶ μζικον κησαν. XLII. VM , ως Πλων ὁ Σικελιώτης τυραννίδι ἐπιθέσθαι διανοούμενος Ἱμεραίων ἐθεράπευε τον δημον, καὶ κατὰ τῶν δυνατῶν υπερεμάχει, καὶ αυτὸν ηγάπα τὸ πλῆθος, ω καὶ φυλακην του σώματος ἐτουντι ρματο διδόναι Στησίχορος δ' ὀ 'Iμεραῖος ποιητζς ποτοπησας ἐπιχειρεῖν αυτ τυραννίδι, στὰς αῖνον ἔλεξεν ἐς τὰ πληθος, ἐκόνα του μέλλοντος πάθους. Ἀππος, φησί, νεμώμενος ἐφοίτα πιούμενος

176쪽

ἐπὶ κρvνην ἔλαφος διτὀ πεδίον διαθέουσα την τε πέαν κατ- έστειβε και το νῆμα ἐτάραττε και ὁ ἱππος ποθῶν τηναδικοῆσαν τιμωρισαι, τάχει δἐ ποδῶν λειπόμενος, ανδρα κυ- νιγέτιν βοηθον εκάλει Ουἐ, ε χαλινὴν δέξοιτο καὶ ἀναβάτην, αστα μίνειν αὐτω πισχνεῖτο και ἐγένετο υτως. καὶ 5ὴ με ελατος κοντίοις κειτο βληθεῖσα, ὁ δ' ἱππος γσθετο δεδουλωμένος τω κυνηγέτy τουτ, ἔφη, δέδοικα και αυτός, ω Ἱμεραῖοι, μη νυν-θμος ὁντες των ἐχθρῶν εὐδια ΓΥλωνος περιγένησθε, αυτοὶ δ' υστερον Κόλωνι δουλεύσητε φιλεῖν γαρ ἄπασαν την δύναμιν τω λαβοντι ἐπὶ τον δόντα ιναι 10

XIII1. II μγ ,- τος Αἴτνζς του πυρὰς κρατυρες αν λυ- σαν ποτε ποταμου δίκην φλόγα κατὰ της χώρας, καὶ κατα- αλιο πόλις δ' Ἐλλὰς ἐν Σικελία ἡ Κατάνη ἔδοξε παντε i5λης ἔσεσθαι φθορὰ της πόλεως, καὶ ταύτης φευγοντες οειχον τάχους οἱ ἐν χρυσόν, οὐδὲ ἄργυρον ἔφερον, οι δε οτι αν τις βούλοιτο ἐπικούρημα της φυγης Ἀναπίας δὸ καὶ Ἀμφίνομος,ντὶ πάντων του γονεῖς γηραιους ἄντας ἐπὶ τους -ους ἀναθέμενοι ἔφευγον καὶ τους μεν ἄλλους φλὸξ ἐπι- 20 καταλαβοῖσα ἔφθειρεν αυτοῖς δὲ περιεσχίσθη, πυρ, καὶ ἄσπερ νησος ἐν τῶν φλογὶ πῶς ὁ περὶ αυτοὐς χῶρος ἐγένετο. διὰ ταῖτα οἱ Σικελιῶται τόν τε χῶρον ἐκεῖνον εὐσεβῶν ω- ραν ἐκάλεσαν, καὶ λιθίνας ἐκόνας ἐν αὐτω τω ὰνδρῶν μνημεῖα θείων τε ἄμα καὶ ὰνθρωπίνων έ ργων νήθεσαν. 25XLIV VM ιστορία φησὶν ς εωδάμας καὶ Φίτρης ηρισαν πἐρ της Μιλησίων βασιλείας, γένους ἄμφω ντες

βασιλείου. - κοινον δὲ τη ἐκείνων κακούμενοι σώσει της

μἐν φιλονεικίας μετὰ πολλὰ πάθη ἐξίσταντο, κρινον δ' ἐκεῖνον βασιλεύειν, ὁ Μιλ σίους πλείω ὰγαθὰ ἐργάσοιτο ησαν δοδ' αὐτοῖς τότε δύο πόλεμοι Καρυστίοις καὶ Μηλιευσι. καὶ

προς ἐν Μολον αὐτφ γὰρ ὁ κληρος τουτον ἐδίδου τόν πό-

177쪽

τος ελών τι πόλιν καὶ νδραποδισάμενος, ιλητου ἐπανιὼν κατὰ τ συγκείμενα βασιλεύει. -υμάλωτον δὲ κατὰ χρησ- μὸν γυναῖκα Καρυστίαν, παῖδα φέρουσαν πομάσθιον, μετὰ πολλῶν καὶ ωλλων ναθημάτων, ά δεκάτη των λαφύρων ἐτύγχανον, νέπεμψεν ἐν Πραγχίδαις αυτὀ δἐ τότε Βράγχος προὐστηκε του τευερον και του μαντείου, ς την τε αἰχμάλωτον γυναικα ἐνόμισε και τον παῖδα αDrv ἔθετο. υ-10ξαν ὁ παις ου κατὰ λόγον ὰλλὰ θεία τινὶ τύχη, και πλόον η προς την λικίαν πῆνrα το εὐσύνετον ποιειται δ'

αὐτὴν ὁ Βρὰγχος καὶ ἄγγελον των μαντευμάτων, Εὐάγγελον ὀνομάσας οντος βησας το Γράγχου μαντεῖον ἐξεδέξατο, και ν γόνους ναγγελιδῶν παρὰ Μιλησίοις ἐγένετο. 15 XILV. I με , λυρφεῖς, ὀ Oiάγρου καὶ Καλλιόπης

μια των Μουσῶν, ἐβασίλευε Μακεδόνων καὶ τις οβρυσίδος, ἐπετήδευε δε μουσικον καὶ μάλιστα κιθαρωδίαν καὶ φιλομουσον γαρ το Θρακῶν καὶ Μακεδόνων γενος ηρεσκεν ἐν τούτοις διαφερόντως τῶ πλήθει κατέσχε δἐ δόξα ς εὶς 20 Λιδου κατάβοι ἔρωτι της γυναικὸς υρυδίκυς, και ς τον moi τωνα καὶ την κόρην δαῖς γοητεύσας δῶρον λώβοιτην γυναῖκα Ἀλλ ου γὰρ ὁνασθαι τις χάριτος ἰναβιωσκομένης, λαθόμενον τῶν περ αντις ἐντολῶν. υτω ὁ θέλγειν καὶ κατακηλεῖν αυτὰν δαῖς ειναι σοφόν, ς καὶ θηρία καὶ 2Doiωνους καὶ δ καὶ ξύλα καὶ λίθους συμπερινοστεῖν ἡφ'ημνης τελευτρὶ δ διασπασαμένων αυτὰ τῶν Θρακίων καὶ Μακεδόνων γυναικῶν, ὁτι υ μετεδίδου αὐταῖς τῶν ργίων, τάχα με καὶ κα ἄλλας προφάσεις φασὶ δ' οὐν Drὀνδυστυχησαντα περὶ γυναῖκα πῆ ἐχθιραι, γένος ἐφοίτα 30 μεν ου τακταῖς ἡμέραις πλισμένον πληθος Θρακῶν καὶ Μακεδόνων ἐν ιβήθροις, ει ολκιμα ἔν συνερχόμενον μόγω τε καὶ προς τελετὰς εὐπεποιημένον ' πότε δ' ὀργιώζειν ἐσίασι,πρ τῶν πυλῶν πετέθεσαν τὰ ὁπλα. - γυναῖκες ἐπιτη-

ρησασαι καὶ τὰ ὁπλα ρπασάμεναι Η ὀργις τις διὰ τhν

178쪽

NARRAT XUR XLVI. 147ὰτ μίαν του τε προσπίπτοντας κατειργάσαντο, καὶ τον Ἀ- τω κατα μέλη ἔρριφαν εἰς την θάλασσαν σποράδην λοιμωδὸ της χώρας οτι μη απτήθησαν δίκην αἱ γυναῖκες, κακουμένης δεόμενοι λωφησαι το δεινὸν ἔλαβον χρησμόν, την κεφαλην τη- φόως ν νευρόντες θάψωσι, τυχεῖν ἀπαλλα βρος καὶ μόλις αυτην περὶ τὰς ἐκβολα του Μέλητος διὰλιέως νευρον ποταμου, καὶ τότε έδουσαν καὶ μηδὲν παθολσαν πο της θαλάσσης, μηδέ τι ἄλλο των - κῆρες ἀνθρώπιναι νεκρῶν αἴσχη φέρουσιν, αλλ' ἐπακμάζουσαν αὐτην καὶ ζωικῶ καὶ τότε α; ματι μετὰ πολ- χρόνον ἐπανθουσαν. li βόντες ουν πο σηματι μεγάλω θάπτουσι, τέμενος αὐτφ περιείρξαντες, ο τέως ἐν ρφον ην, στερον δ' ἐξενίκησεν ἱερὰν ειναι θυσίαις τε γαρ καὶ ο ις αλλοις θεοὶ τιμῶνται γεραιρεται. - ωτι δὲ γυναιξὶ παντελῶς βατον.

XL.VΙ Π ς , ς ροίας πορθουμένης πικτίθεται 15 Πρίαμος ἐς οδίαν δύο παῖδας Ἐκτορος, ξύνιον καὶ κλμανδρον ἐπεὶ δὲ το Ἱλιον λω, ἐνείας, ο Ἀγχίσου κει φροδίτης, διαφυγων του Ἀχαιους - μὸν πρῶτον κειτην Ιβην, ξυνίου δὲ καὶ Σκαμάνδρου ἐπανελθόντων πό

υδίας καὶ ς πατρωας ληξεως μεταποιουμένων τῶν περὶ το 20 Πιον τόπων, ἀναλαβὼν Ἀγχίσην τον πατήρ καὶ ὐσους δύναιτο των συμφυγάδων προς λιον νίσχοντα χετο κατὰ

Ἀφροδίτης ἐπίσκηφιν. διαβὰς ουν τον Ελλησποντον καὶ ἀφικόμενος ἐς Θερμον καλούμενον κόλπον, Ἀγχίσην ἐναποθανόντα θάπτει, αὐτὰς δὲ των ἐπιχωρίων δεομένων ἄστ 25 βασιλεύειν αυτῶν οὐκ ἐδέξατο. εἶτα εις την Βοουσιάδα γην ἔρχεται πασι δ' ην ἐφίμερος οἷς ἐντυγχάνοι κατὰ χάριν της Ἀφροδίτης. ἐνταὐθα μυκησαμένης της συνεπομενης αὐ

βοὰς ἐξ Ἱδης μοῖτο γαρ Ἀφροδίτη ἐπισκηφε λαμβάνει το

κράτος της γης διδόντων τῶν ἐπιχωρίων, καὶ την βοῖ θBM30Ἀφροδίτη, καὶ κτίζει πόλιν η τότε ἐν ινεια απὰ του κτώσαντος, στερον δὲ παρενεγκόντος του ονύματος ῖνος ἐκληθη.

179쪽

λέγεται ὁ δὲ - Ῥωμαῖον γένος εχ αν νώναφέρων και-i-κιστὴν ποιῶν Ἀλβας, και - χρηστήριον κατοικεῖν ἐπέτρεπεν πότ α αυτὸς ἄμα των συν αὐτω θύσας μετὰ των β σιτίων καταφάγοι καὶ τὰς τραπέζας οντος κατημάξευται. XLVII. Nμζ , ,ἈλiΤαιμένης, οὐ Πρακλειδῶν γένους τρίτη γενεὰ - ημένους, στασιάζει προς τους δελφοῖς νεώτατος δ' ην και μετανίσταται Πελοποννήσου, στρατὸν ριόων ἔχων καί τινας Πελασγῶν ἔστελλον δε καὶ Ἀθη-wναῖοι τότε την συν 'ειλέω τε και τοις κοδρίδαις ἀποικίαν ομοίως δὲ καθ' ἐαυτοὐς και Αακεδαιμόνιοι το Φιλονομουλαὰν ὰπφκιζον, ων γεῖτο ελφὰς ἄνομα και Πόλις ἐκάτεροι ιν παρεκάλουν Ἀλθαιμόνην συμμετέχειν αὐτοῖς του ἔργου, οἱ τε ωριεῖς του ἐπὶ Κρήτην πλου, τε και αυrὼνl Λωριέα διτα οἱ τε Ιωνες ει την Ἀσίαν μετὰ σφῶν περαιω- ναι. τω δ' ουδετέροις ἐδόκει συμπλεῖν, αλλὰ κατὰ τον δοθέντα αὐτω χρησμὼν ἐπὶ - καὶ πιλιον κομίζεσθαι, και παρ αυτῶν ἐτειν εις κατοίκησιν γον δεῖναι δὲ ὀς μἐν Κρήτην, υλλυ δὲ Ῥόδον αναγόμενος - ἐκ Πελοποννήσου ροπροσίσχει προς την Κρήτην, καὶ μέρος του λαοῖ τοὐς βουλομένους αὐτόθι ἐκειν καταλείπει αυτὰς δὴ τους πλείους ἔχων ρικὼν ἔπλει ἐπὶ Ῥόδον την δὲ Ῥόδον τὰ ἐν αρχαῖον λαος αντοχθων ἐνέμοντο, ν ησε τὰ ιλιάδων γένος, ους Φοίνικες νόστησαν καὶ την νῆσον ἔσχον Φοινίκων δ' ἐκπε-

25 σόντων κῆρες ἔσχον, ὁτε καὶ τὰς ἄλλας νήσους τὰς περὶ τὰ

Αιγαῖον κησαν οἷς ἐπιπλεύσαντες οὐ ριεῖς πολέμω τὼ Καρικὸν καταστρεψάμενοι τρεις πόλεις ἔκτισαν, Λίνδον, λυσον καὶ Κάμειρον οι ἐι - Λωριεῖς π Ἀλθαιμένους ὰρξάμενοι μέχρι καὶ δεῖρο καταβεβήκασιν - δἐ τρεῖς

30 πολεις ἐς μίαν ποκλεισθεῖσαι μεγάλην καὶ εὐδαίμονα ταυ- τον νομα ν νήσω Ῥόδον ἔδοσαν καλεῖσθαι.

XLVIII. , μη τὰ περὶ Ῥώμου καὶ Ῥωμύλου διηγεῖται, παραλλάσσουσα προς τους ἄλλους ἔν τισι φησὶ δὲ ς μό-

180쪽

ΝABRAT XLVII XIIIII. 49λιος ἐπιβουλεύσας νεμέτορα τον δελφῖν κτείνει, και τηναιτο θυγατέρα λίαν, να- τόκοι μην νδρωθείη τις εστιας ἐέρειαν πέτηνε ταύτη μιχθεὶς Ἀρης, πολυόμενος τις μιλίας στις τε ν ἐδήλωσε, καὶ ἔτι δυο κόρους τόξεται ἐξ αντον και ρ θαρρεῖν. λλα τεκοῖσαν αυτην μεν b μόλιος ει δεσμωτῆριον τρυχε βαλών τινὶ ὁ ποιμένι των αὐτῶ πιστῶν τὰ τεχθέντα διαν δεναι δίδωσιν. ὁ δε λαβὼν το μεν μίασμα χερσὶν δίαις πρῆξαι οὐ προσίετο, εις σκάφην ὁ με δικε κατὰ του Θίβρεως φόρεσθαι αἴτη δε μετὰ πολ- λι, ορα πεs προύχουσαν γόνα κατίσχεται ίζαις ἐρινεου, Dς μεγας ἐκεῖσε ἐπετυκεε. και η σκύτη ἐκεῖθεν τὰ παιδία προς την ὀνα ἐκβὰλλει ἐπὶ μαλακυς και ρομώδους γης. λίκος ὁ νεοτόκος ἐπιτυγχάνει τοῖς παιδίοις, και,μφιβασα κλαυθμυριζομένοις καὶ χεῖρας ὀρέγουσι παρεῖχε τὰς θηλὰς τὰ ἐτρόφετο βαρυνομόνην ναπαύοντα ἐκ τυς σνντ χίας β

δεῖον νομίσας αναλαμβάνεται καὶ ς ἐωvros τρήνει τὰ παιδίω χθόνο δ ἴστερον περιτυγχάνει τω ἐκθεμόνω ποιμήν , και παντα παρ αυτοῖ μαθὼν τὰ περὶ των παίδων παγ- γόλλει τούτοις βησασιν δη, ς εἴησαν βασιλείου τε γένους20 καὶ Ἀρεως γοναί, και ὁσα Ῥητηρ καὶ ὁ μητροπάτωρ π - ίοι Οἱ δε ιστην γὰρ καλοί τε φει καὶ ρώμην ἄμαχοι καὶ τόλμ/ γενναῖοι αὐτίκα ἐγχειρίδια αναλαβόμενοι κω κούφαντες ἐπὶ την Ἀλβαν ἐχώρουν, καὶ ἐπιτυχόντες μολίω διὰ τὼ απροσδοκητον τις ἐπιβουλης νυλάκτω ἐπάγουσι την τιμω-250ίαν, ξίφεσιν νελόντες, και την μυτέρα λύουσι των δεσμῶν, τό τε πληθος δεξιουνται, καὶ βασιλεύουσιν Ἀλβας καὶ των περὶ αὐτην. πολλοῖ δἐ αὐτοῖς προσερρυηκότος πληθον μεταστάντες Ἀλβας κτίζουσι πώλιν, νώμην ἐπονομάσαντες, νυν ς iπειν τλὰνθρώπων ἐχει κράτος. Θείκνυται δε μ&s Miτυρία των τότε παρὰ νωμαίοις ἐπὶ της αγορας ἐρινεῖς ερὰ,

του βουλευτηρίου κιγκλίσι χαλκαῖς περιειργομέν6, καὶ κα-