Muthografoi

211쪽

νως πεδέχετο ην δὲ την δό- κρώτιστος φωράσας δὲ αὐτὸν ὁ πατηρυνε λεν. ἱκανδρος μέντοι το κόρυθον - ωνώνης, ὰλλα πιήνης καὶ Ἀλεξάνδρου φησὶν γενέσθαι, λάγων ἐν τούτοις ' ηρία, ἐν Λίδαο κατοιχομένου κορύθοιο,ον τε καὶ,--τοῖσιν ἡποδμηθεῖ -εναίοις Ἀνδαρὶς αἴν χέουσα, κακον γόνον ρατο βουτεω.

XXXV. Περὶ Εὐλιμένης. Iστορεῖ Ἀσκληπιάδης Μυρλεανος Βιθυνιακῶν αδ E δε κρητη ράσθη Λύκα-lοστος της Κύδωνος θυγατρὸς Κυλιμένης ην ὁ πατηρ Ἀπτέρω

καθωμολόγητο, πρωτεύοντι τότε Κρητῶν ταύτη κρύφα συνῶν ἐλεληθει. ς δε των Κρητικῶν τινες πόλεων ἐπισυνάστησαν κυδωνι καὶ πολὐ περιησαν, πέμπει τοῖς πευσομένους εὶς θεοῖ ὁ τι αν ποιῶν κρατησειεν των πολεμίων καὶ αὐτFl5 θεσπίζεται, τοῖς ἐγχωρίοις ρωσι σφαγιάσαι παρθένον.ὰκούσας δε του χρηστηρίου Κύδων διεκληρου τὰς παρθένους πάσας, καὶ κατὰ δαίμονα η θυγάτηρ τυγχάνει. ἡκαστος δὲ ἐίσας περὶ αὐτης μηνύει την φθορὰν καὶ ώς ἐκ πολλου χρόνου συνείη αὐτῶν- ὁ δὲ πολὐς ομιλος πολὐ μαλλον20 ἐδικαίου αὐτην τεθνάναι ἐπειδη δὲ ἐσφαγιάσθη ὁ Κύδων τον ιερέα κελεύει αὐτης διατεμεῖν το ἐπομφάλιον, καὶ οἴτως εὐρέθη ἔγκυος Ἀπτερος δὲ δόξας υπὸ Λυκάστου δεινὰ πεπονθέναι, λοχησας αυτὸν ἀνεῖλε καὶ δια ταύτην την αἱτἱαν ἔφυγε προς Ξάνθον ἐς Πρμερα. et XXXVI. Π ρὶ Ἀργανθώνης. θεται δἐ καὶ Ῥῆσον, πριν ἐς Ποίαν ἐπίκουρον ἐλθεῖν ἐπι πολλην γην ἐμαι προ αγόμενόν τε καὶ δασμον ἐπιτιθέντα ἔνθα δη καὶ ἐς Κέον ἀφικέσθαι κατὰ κλέος γυναικὸς καλης Ἀργανθώνη αὐτῆονομα. αυτ την ἐν κατ ικον δίαιταν καὶ μονην ἀπέστυ-30 γεν, ἀθροισαμένη δὲ κύνας πολλοὐς ἐθηρευεν ου μὰλα τινὰ προσιεμένη. ἐλθών οὐν ὁ 'σος εχ τόνδε τον χῶρον βία

212쪽

NARRAT AMAT XXXV XXXVI. 8 μἐν αυτὴν οὐκ ηγεν, ἔφη δὲ θέλειν αυτῶν συγκυνηγεῖν καὶ αυτὰς γαρ μοίως ἐκείνy την προς,νθρώπους ὁμιλίαν ἐχθαίρει δἐ ταυτα λέξαντος ἐκείνου κατήνεσε, πειθομένη αυ- τον ληθη λέγειν χρόνου δὲ πολλο διαγενομένου εις πολυνερωτα παραγίνεται του ι σου. καὶ το ἐν πρῶτον ησυχάζει αiδοῖ κατεχομένη ἐπειδ δε σφοδρότερον ἐγίνετο το πάθος, ἀπετόλμησεν εις λόγους ἐλθεiν αὐτῶ, καὶ ουτως ἐθέλων αυτην ἐκεῖνος γάγετο γυναικα. στερον ὁ πολόμου γενο- μόνου τοῖς ρωσὶ μετήγεσαν αυτὸν οι βασιλεῖς ἐπίκουρον δἐ Ἀργανθώνη, i τε καὶ δ ερωτα, ο πολὐς υπιν αυτῆ, εἴτε οκα αλλως καταμαντευομένη ὀ μέλλον, βαδίζειν αυτὰν οὐκεῖα. 'σος δέ μαλακιζόμενος ἐπὶ μονὴ ου ηνέσχετο, αλλὰ ηλβεν εις ροίαν καὶ μαχόμενος ἐπὶ ποταμῶ ν νυν ὰπ' ἐκείνου 'Phσω καλουμένω πληγεις oμήδους ὰποθνήσκει. δἐ σθετο τεθνηκότος οτου, αυrις πεχώρησεν εις 15τον τόπον, ἔνθα ἐμίγη πρῶτον αυτω, κα περ αυτὀν ὰλω-

μόνη θαμὰ ἐβύα οἴνομα του ησου τέλος δὲ εἶτα καὶ ποταμῶ προσιεμένη διὰ λυπην ἐξ ἀνθρώπων ὰπηλλάμ.

213쪽

Ex hoisi Biblio . eod. CXC.J BIBAION A. Περιήχει ἐν ουν το, βιβλίον περὶ Σοφοκλέους της τελευτῆς, και προ αυτου περὶ ζ Πρωτεσιλαου, ειτα καὶ περὶ της μακλέους, ῶς πυρὶ αυτον,νεῖλε, δυνηθεὶς το οὶκεῖον ἐντεῖναι τόξον πεντηκοντούτης γενόμενος, περί τε της Κροίσου ἐν π πυρα σωτηρίας, περί τε της Ἀχιλλέως τελευτῆς, καὶ περὶ αἰδος της ἐταίρας, τελευτησοι στοῖν ἐλαίας καταπιοῖσα τούτων ἔκαστον διεξιών ποφαίνεται τους προαυτου ἐσφαλμένως τα περὶ τούτων πολαβεῖν τε και να- γράψαι ἐφεξο δι περὶ Ἀλεξάνδρου του βασιλέως φησίν, ὼς ἐν Εφέσφ θεασάμενος Παλαμ μ δολοφονουμενον ἐν πίνακι θ ρυβήθη, διότι ἐωκει τω δολοφονουμένω Ἀριστό- νεικος ὁ σφαιριστης Ἀλεξάνδρου ' τοιουτος γαμην Ἀλέξανδρος

214쪽

κοῖντα ι και ς Κάδμος και Αρμονία ἐς λέοντας μετεμορφώθησαν, καὶ ς ειρεσίας πτάκις μετεμορφώθη, δια τί τε πῶ μιτῶν οὐτος Φόρβαντος κόρη ἐκαλεῖτο. άτιχρί- 10μανθος ὁ παῖς Ἀπόλλωνος ἐτυφλώθη, διότι ἔδοι λουμένζν Ἀτροδότιν π τις Ἀδώνιδος μίξεως, και Ἀπόλλων μηνίσας ἐαυτον ει σύαγρον μετεμόρτωσε, και τοις δοῖσι πλήξας ὰνεῖλε τον Ἀδωνιν δια τί ὀ ποιητι πελειάδας ἐποίοσε τις τροφις των εῶν διακόνους, και τίνα Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεῖς οκαὶ Ἀριστοτελη εις οὐ δεῖπον καὶ περὶ μήρου καὶ πελειάδων ὁτι πίχαρμος ὁ ποιητὴς, Ἀχιλλεως του Πηλέως εἶλκε τὼ γένος. ὁτι Πάτροκλον ἐξόχως γηρος ἱππέα καλει, παρα Ποσειδῶνος ἐραστο γεγονότος μαθόντα τὴν

ἐνιοχικήν. ὁτι οδυσσεῖς, διότι τα μεγάλα ειχεν, υτις πρό-20τερον ἐκαλεῖτο Ἀετοῖ ὁ Ἐνσι γινομένου μὴ ντι οὐσαν τὴν μητερ εγκυον ουσαν κατὰ τὴν ὁδόν τεκεῖν, καὶ το OJDσσέα δια ODTO ODτως ὀνομασθοναι ὁτι Περιτάνος τις-νομα Ἀρκας λόνιν συνοῖσαν Ἀλεξάνδο 0 ἐν Ἀρκαδία ἐμοίχευσεν, Ἀλόξανδρυς ε αυτὴν ποινον δε μοιχειας εισπραττόμενος β ἐξευνούχισε, καὶ ἐξ ἐκείνου Ἀρκάδες τους ευνούχους περιτανον λόγουσιν Ἀχιλλέα με Ἀριστόνικος ὁ αραντῖνος διατρίβοντα ἐν ταῖς παρiuνοις παρὰ Αυκομήδει Κερκυ- σόραν καλεῖσθαί φησιν, ἐκαλεir δε καὶ Ἀσσὰν και 1iρρὰν

215쪽

νομα, Κεφαλληνα εἴπετο καὶ Ἀχιλλεῖ μήμων τουνομα Τμή- μων γένει καρχηδόνιος, καὶ Πατρόκλω ἴδωρος Ἀντίπατρος δέ φησιν ὁ Ἀκάνθιος Λάρητα, προ μηρον γράφωντωτην λιάδα μνήμονα γενέσθαι Ἐκτορος πῆ του μη ἀνελε ἔταῖρον Ἀχιλλέως. καὶ Πρωτεσιλαου δέ φησι -ρδανον γενέσθαι, γένος Θεσσαλόν καὶ Ἀντιλόχω δὲ .λκωνα πασ- 10 πιστὴν καὶ μνήμονα υπλπιστορος συνεζεθθαι του πατρός. BIBAION R

VM β περὶ Πρακλέους, ῶς μετὰ την μανίαν ἐλλεβόρο

καθαρθείη ταὼ Ἀντικυρέως του καὶ το φάρμακον εὐρόντος τὸ ἐν Ἀντικυρα της Φωκίδος πλεονάζον, καν ἄλλοι λλως αυτόν φασι καθαρθῆναι. τι πιστορ φασιν ἐρώμενον Ηρακλέους γενέσθαι. τι- Φιλοκτήτης, φησίν ὰλλα Μόρσιμος ὁ Παχίνιος φῆνεν Ἀρακλεῖ την πυράν. τι μα- κλης ἀποβρωθέντος αυτω των δακτύλων ἐνὸς υπὸ του νε- μεαίου λέοντος ἐννεαδάκτυλος γέγονε, καὶ ἔστι τάφος του ἐπικεκομμένου δακτύλου οἱ δἐ κέντρω τρυγόνος ποβαλεῖν τον20 δάκτυλον ἔφασαν λέοντα δ' ἔστιν δεῖν τω του δακτύλουτάτω ἐφεστῶτα λίθινον ἐν Αακεδαίμονι, σύμβολον της τουηρωος λκῆς ἐξ ἐκείνου δὲ και τοῖς ἄλλων τάφοις λιθίνους ἐφιστῶσι λέοντας ίλλοι δ'Ἀλλως περὶ της του λέοντος ναστ

λώσεως φασιν. , ἐκ της Ἀρακλέους πυρῆς κριδων πλῆα θος νήφθησαν καὶ λοιμου δίκην την χώραν ἐσίνοντο, καὶώς νηρέθησαν. ς Ἀφροδίτη δι Ἀδωνιν τον αυτῆς τε καὶ μακλέους ἐρώμενον Νέσσον τον Κένταυρον διδάξειε τὴν κατὰ ιρακλέους ἐνέδραν. λ ρευς ὁ Συμαῖος ιρακλό ςην ἐρώμενος, καὶ συγκατειργάσατο τονἈλικώνιον λεοντα

216쪽

NOV. HISTOR. IIB. II. 185O M ών Ἀρακλέους τοτ ιρέα φασί. τίνες α παρὰ φποιιτη χάριτες, αἷς παραβάλλει τὰς Εὐφόρβου κόμας ὁτιδεεῖλος ὁ Πρακλῆς πῖ γενέσεως, φησίν, ἐκαλεῖτο, ἐπεὶ δ' 'υραν ἔσωσεν ἐπερχόμενον αυτη νελὼν τον νωνυμον καὶ πυρίπνοον Εὐαντα, ἐκεῖθεν δια το παλαλκεῖν της Πρας τοὐβπόλεμον μετόβαλε την κλησιν Ἀοτι Ἀβδηρος ὁ μακλέους ἐρώμενος τὰ περὶ της πυρῆς αυτο Θησει ναγγείλας παυTου αναιρεῖται. τι την μέσην κεφαλην της δρας Ἀριστόνικός φησιν ὁ αραντῖνος χρυσην ιναι. -τι Ἀλέξανδρος ὁ

Μυνδιός φησι δράκοντα γηγεν συμμὰχησαι Πρακλεῖ προς

τοὐπεμεαῖον λέοντα, ον καὶ νατραφηνα υπ Ηρακλέους, καὶ συνακολουθ σαντα αὐτω ἐς Θηβας ἐν Αὐλίοι μεῖναι καὶ τουτον εῖναι τον τους νεοσσοὐς καταφαγόντα τις στPονδο καὶ πολιitωθέντα ῶς την Ἀργώ ἐν σση της Θεσσαλίας Πρακλης με κατασκευώζει, νομα δ' υτὴ τί τησιν απὰ βυργου του Ἀσονος, ὁ ην ἐρώμενος αὐτω, δι ν καὶώ νιτον ἐπὶ Σκυθίως συνηρατο πλουν. Hρα συμμαχουσατο Γηρυόνη τιτρώσκεται φ' Ηρακλέους κατὰ τον δεξιὀνμωζόν, καὶ ὁσα ἐξ ἐκείνου τελεῖται. - κόρυθος, γόνοιον καὶ Ηρακλέους ἐρώμενος, πρῶτος κόρυθα κατεσκεύασεν, ἐξ ου καὶ την ἐπων ν μίαν λαβεῖν φησι το πλον ώς ἐν Κρήτη τάφος λεγόμενος του ιὰ 'Oλsμπου του Κρητός ἐστιν, ὁ παρὰ του μόνου λαβῶν τον - ἔτρεφέ τε και ἐπαίδευε τὰ θειω ὰλλὰ γαρ βάλλει, φησίν, ὁ εὐλτον τρο- νέα καὶ διδάσκαλον κεραυνω, τι δη τους θαντας αυτου ψτῆ βασιλεία ἐπιθέσθαι πετίθετο. Ἀλλὰ βαλών καὶ νεκρὀsεχων μετεμελεῖτο - έχων δ' ἄλλως τὀ πάθος ἐκκλῖναι δό- δωσι το διον νομα τω τάφω τολὰν ρημένου. τίνος ἐστὶ τὸ α ' Ἀλεξάνδρου του Φιλίππου χρημένον ,Πρωτω, τῆ, πίε ῖνον, ἐπεὶ φύγες νδρόμεα κρέα καὶ πολλὰ περὶ Πρω- 30τέου, ποίαν δην εἶχεν ἐν συνηθεία Ἀλέξανδρος, καὶ τίνος

217쪽

ὁ Φιλίππου.

BIBAION ICTO M. περὶ Πλου του Πρακλόους ιου, ς κόρας εα περ τουριστερὸν μέρος τις κεφαλῆς ἐκπεφυκὼς μικρόν, 5 καὶ τουτο λάβοι ὁ Σικυώνιος -οπεύς, ἐκ μονομαχίας νελών αυτόν, καὶ κομίσοι ν φ κέρατι το Στυγὰς δωρ, καὶ βασιλεύσοι της χώρας ὁτι περὶ του ἐν Ἀρκαδία Στυγὼς υδατος ἴτω φασίν, ς Ἀζμhτηρ πενθοῖσα την θυγατόρα, ἐπεὶ Ποσειδῶν αυτην ἐν κατηφεία ἶσαν ἐπείρα, ἐς ἱππον 10 ἐαυτην μετεμόρφωσε χαλεπηνασα, ἐλθοῖσα δ' ἐπὶ την πηγον καὶ θεασαμένη την μορφην ἐστύγησέ τε και το ἴδω μόλαν ἐποίησε περὶ κάλης καὶ πόσαις γέγονεν ἐπώνυμον τοὐνθα. οτι Ἀλεξάνδρου πατηρ οὐχ ὁ Φίλιππος γένοιτο, αλλώ τις το νομα φώκων, γόνος Ἀρκάς, ἐξ ου και τον περὶ του δράκον-

15τος μῖθον ρυηναι περὶ του Πτολεμαίου κυνός, και ς συνεμάχει το δεσπότη, καὶ ς μετὰ τελευτην νασχισθεὶς την καρδίαν εὐρέθη ἔχων τετριχωμένην ηὐδἐ γόνος ολοττός, ἄνομα Πριάρεως περὶ Πουλυδάμαντος. τί ἐστι το παρὰτω ποιητὴ ,,ώς δ' τε Πανδαρέου κούρη χλωρηὶς ηδών 20 καὶ ἐξhς περὶ του Παλλαδίου, τι δύο κλόφειαν ιομηδης

καὶ 'OJυσσεύς. περὶ του καλάμου του ειπόντος τι ίως ο εχει τω περὶ των παρὰ Στησιχόρρο ζητουμένων Ἀκε- σταλίων ὀρνίθων περὶ της παρὰ τον κεανὼν ιγωνίας, τρως, και τι μόνφ σφοδελω κινεῖται, προ πασαν βίαν 25 μετακίνητος οὐσα. τι Ῥύπαλος υἱὼς ιρακλέους ν δ ἐωημόρα μια και ληρωι φ πατρὶ ἐνζγισε καλῶς εφ θύσειεν.οτι Ἀμφιάραος ἐκλήθη, ἐπεὶ ἄμφω οὐτης μητρὰς γονεῖς ἐρεισαντο αὐτην ἄνευ τεκεῖν μάγου τίνος ἐστὶν λυμνος ὁ δόμενος εν Θηβαίοις ἐς Πρακλόα, ἐν λέγει αὐ καὶ Πρας 30 υιός ἔνθα περὶ των κατὰ πόλεις τους μνους ποιησάντων,

218쪽

Ν0V. HISTOR OB. III. 187 καλῶς Φιλοστεφανος αντινε ὐὐ ποιητης ἐκ γενετης μα-T D OD QDhσατο, και ς άτρις ὁ Θηβαῖος μνογράφος μυρσίνας παρ ίλον τον βίον ἐσιτεῖτο, και ς Εὐπόμπου του Σαμίον ὁ δράκοντα Τηρίον τέρας τDεφεν ἄπιστον καιειπεῖν καὶ,κουσαι, τούτου του Εὐπόμπου παῖδα φώκοντα τουνομα ὀξυωπέστατον γενέσθαι φασίν, ς διὰ σταδιων κ θ εωρεῖν ραδίως ὁ και αέρξη ἐπὶ χιλίοις συγγενόμενον τα- λώντοις καὶ συγκαθεζόμενον υπωτῆ χρυσῆ πλατάνω διηγεῖσθαι βλέποντα την Ἐλληνων καὶ βαρβάρων ναυμαχίαν καὶ Τρι 1ρτεμισίας νωίαν. καὶ ς Πλησιρροος ὁ εσσαλος ὁ θυμνογράφος, ερωμενος γεγονὼς Προδότου καὶ κληρονόμος

υροδότου λικαονασσέως την γαρ κατὰ φύσιν εἶναι των Προδότου στοριῶν πην , Περσέων οἱ λόγιοι Φοίνικας, - των γενέσθαι φασὶ τις διαφορυς . . καὶ ς Κυρηναῖος ἈβΠολύζηλος Ουλ ποτε γελάσειεν ἐξ οὐ καὶ το ἐπώνυμον αὐ- τω ο γέλαστος. . καὶ ς ἐπὶ θεοσεβεια πάντων διενεγκεῖν οἱ μεν Ἀντίγονον τονἈφέσιον οὐδἐ fίκον τον Ερμιονέα, ο και Θεόφραστος ἐν ἐπιστολαῖς μνημονεύει, φασίν. καὶ ὐρυχHλέως καὶ Λοιδαμίας δύο γενέσθην παῖδες, εὐπτό- Ἀλεμος καὶ 'υνειρος καὶἈναιρεῖται κα ἄγνοιαν υπςλέστου ἐν Φωκίδι ὁ Ῥνειρος, περὶ σκύνοπηγίας αὐτω μαχεσάμενος. εἶτα διαλαμβάνει περὶ συνεμπτώσεως στορικις ώς Ἀμύκουτω - Ῥοδοδάφνη ἔφυ, καὶ οἱ φαγόντε; αὐτης ἐπεθύμουν

πυκτικην, καλῶς Ἀντόδωρος φαγὼν αὐτῆς δεκατρεῖς στενά-Tbνους νείλετο, πλην πὰ Λιοσκόρου του Θοραίου ἐν τη τε σαρεσκαιδεκύτη γωνία ἐττοθη, σπερ καὶ αυτὸς ὁ μυκος

λέγεται φ' νῖς των Λιοσκούρων καταπαλαισύλιναι καὶ

τον Κροῖσόν φασι γεννηθιναι ἐν ἐορτῆ Ἀνθοδίτης, καθ'

ιν υλὶ τον ἄπαντα πλοῖτον περιτιθέντες αὐτῆ πομπεύουσι. 30 καὶ ταῖρον θύοντι τω πατρὶ προῦ γελται τεχθηναι Θεμιστο-

219쪽

188 PT0LEMAEIρεῖος ἐκτεθεὶς πωτης μητρος ἱππου θηλαῖς τετράφη υπὰ

Σπαργωπέση τω πποφορβω, καὶ ι ππου χρεμετισμω βασιλεύερ. καὶ ς'βύκου του μελοποιο θεράπων, ουνομα Πρακλῆς, ζῶν ἐκαύθη, συναρώμενος τοῖς λησταις κατὰ του δεσπότου. 5ώς ρέστης κατὰ την ἐορτην τεχθείη της Λιμητρος τις --λουμένης ριννύος. Φίλιππος ἐτι παῖς ν τους φαλλο μόνον της κινησεως ώς ὰστόρας ἐπειρῶτο καν ἐσπέραν τοξεύειν, καὶ ιογνητον ἐν ε πεῖν των μάντιν ἐγκρατῆ πολλῶν το παιδάριον ἔσεσθαι, Ἀστη δ ην νομα και τρο κ-10κόναντι αυτου βόλει τον ὀφθαλμόν. ς Μαρσύας ὁ αὐλητὴς υς ἐξεδάρη, ἐν ἐορτῆ Ἀπόλλωνος ἐτόχθη ἐν ε πάντων των θυομένων ζώων τὰ δερματα αυτω ἐκδερόμενα ανατίθεται περὶ ιτυο του ἐπιβουλεύσαντος Ἀλεξανδρον. uκλαυδιον κυουσα η μήτηρ βωλητῶν τους μύκητας ἐπιθυμν-15σασα φάγοι, και Κλαύδιος μύκητας πεφαρμακευμόνους φαγὼν ποβιωη περὶ Κενταύρου του αμίου, ς μοιχεύων ληφθεὶς, ο μεν π Πειρίθου του ευνούχο. O υπὰ Θο- σέως ναιρεθηναι. ἴτω πολλὰ ταῖς ἱστορίαις των συνεμ-

πτώσεων μεται.

BIBAION . 20 G δε δ διεξέρχεται ς λίνη πρώτη ἐπενόησε τον διὰ δακτύλων κληρον, καὶ Ἀλεξάνδρω λαχοῖσα ἐνίκησε καὶ ς Ἀφροδίτης εἴ θυγάτηρ καὶ ς λένης καὶ Ἀχιλλέως ἐν

μακάρων νησοις πυῖς πτερωτὰς γεγόνοι, ον διὰ τὰ της χώρας ευφορον υφορίωνα νόμασαν καὶ ς ρα τούτου Ζεύς,2 5 καὶ ποτυχων κεραυνοῖ ἐν Μηλω τῆ νησω καταλαβὼν διωκόμενον, και τὰς νύμφας, τι θάφεια αυτόν, εἰς βατράχους μετέβαλε καὶ ς κυνηγουσαν λένην ἔνιοί φασιν ἐν τω Παρθενίω ρει ὰρπασθηναι υ Ἀλεξάνδρου, καὶ ἐκπλαγεῖσαν τὰ κάλλος κολουθησαι θεω περὶ του κεστοῖ

aο ἱμάντος, ῶς λάβοι ἐν αυλν Πρα παρὰ Ἀφροδίτης, δοίη ν

220쪽

πάντως ἐς ερι καθίστανται. ς Μενελάου ἐράσθη λένη, καὶ ἴτως ἔγημεν αυτήν. ενιοι τὴν Ελόνην φασὶ παραγενομένην εις αύρους τῆς Σκυθια συν Μενελάφ ἐπὶ τὴν υρόστου ζήτησιν σφαγιασθῆναι πῖ φιγενειας τῆ Ἀρτέμιδισυ Μενελάφ οἱ δέ φασιν ς Θέτις αὐτην νόλοι ν τω i5 ὰπόπλω των Ελλήνων, πεικασθεῖσα φώκη φασὶ δ' Πχώμἐν τὴν Ελένην τὰ κύριον κληθῆναι δια τὰ φωνόμιμον αὐτιν γενέσθαι, 'Eλένην δὲ π του ἐν λει υπὸ Λήδας τεχθῆναι. ἔτι ὁ ἐν Αακεδαίμονι τόπος τὰ Σαναλιο από του τῆς Ελένης σανδαλίου ἐκπεσόντος αυτῆς ἐν αὐτω διωκομένης α 20

Ἀλεξάνδρου ελκει τὴν κλῆσιν γένοιτο παῖς θήλεια ἐξ

Ἀλεξάνδρου λένη, διαφιλονεικησάντων δε περὶ τῆς κλήσεως

μ ἐν γὰρ Ἀλεξάνδραν, ἡ δἐ Ελένην ὀνομάζειν ἐξίου νικα

Ελένη, στραγάλοις λαβοῖσα τὰ κῆρος, καὶ ἡ παις τὴ μητριομώνυμος ἐγεγόνει ταύτην ναιρεθῆναί φασιν υπωπιάδες 23 ἐν τη Πίου αλώσει. ὁτι απὰ των Πιακῶν νομασταὶ γεγόνασιν Ελέναι ἡ ιγίσθου καὶ Κλυταιμνήστρας θυγάτηρ, νὰνεῖλεν ορέστης, καὶ ἡ διακονήσασα Ἀφροδίτ ἐν τῆ προς Ἀδωνιν μιλία, Ἀπιδαμνίου θυγάτηρ, ην πιδάμνιοι ἐν Αφροδιτης σχήματι τιμῶσι, χρήματα λιμώττουσιν ἐπιδεῖσαν, 30 καὶ ἡ Φαιστύλου θυγάτηρ του ναθρεφαμένου Ῥῶμον καὶ Ῥωμύλον καὶ ἡ τρεις ἐρίφους ἐσθίουσα καθ' ημέραν Ελένη