Muthografoi

241쪽

έππη Ἀρσίππη, Ἀλκαθόη καὶ πέβησαν ἐκτόπως φιλεργοι. πλεῖστα δἐ καὶ τὰς αλλας γυναῖκας ἐμέμφαντο οτι ἐκλιποῖσαετην πόλιν ἐν τοῖς ὁρεσιν ἐβάκχευον, ἄχρι ιόνυσος εικασθεὶς κύρy παρινεσεν αὐταῖς, ἐκλείπειν τελετὰς Ῥυστυρρα του σεου. αἱ δὲ υ προσεῖχον προς δη αὐτα χαλεπζνας ὁ Λιόνυσος ωντὶ κόρης ἐγένετο ταυρος καὶ λέων καὶ πάρδαλις, καὶ ἐκ των κελεόντων ἐρρυ νέκταρ αυτ καὶ γάλα προς ει τα σημεια τὰς κόρας ἔλαβε δεῖμα καὶ μετ υ πολυ κλη- ρους εις ἄγγος αἱ τρεις ἐμβαλοῖσαι νέπηλων ἐπεὶ δ' ὁ κλη- lyρος ἐξόπεσε ευκίππης, ἴξατο θυμα τω θεω δώσειν, και Ἱππασον τον ἐαυτης παῖδα διόσπασε συν ταῖς δελφαῖς. καταλιποῖσα δἐ τ οικεῖ του πατρὀς ἐβάκχευον ἐν τοῖς ὁρεσιν καὶ ἐνέμοντο κισσὼν καὶ μίλακα καὶ δάφνην, ἄχρις

αὐτὰς ρμης φάμενος τη ράβδω μετέβαλεν εις ὀρνιθας

15 καὶ αυτῶν η με ἐγένετο νυκτερίς, - γλανξ η δε βίω ἐνυγον δε αἱ τρεῖς την αὐγὴν του λίου. XI. ηδών. Iστορεῖ Βοῖος ὀρνιθογονέα. Πανδάρεως ωκε της γης της φεσίας ἔν ἐστὶ νυν ὁ πρηῶν παρὰ ζωπόλιν ω διδοῖ ημητηρ δῶρον μηδέποτε βαρυνθηναι την20 γαστέρα υπὴ σιτίων, ὁπόσον αν πληθος ἐσενέγκηται. ἐγένετο δὲ τω Πανδάρεω θυγάτηρ Ἀηδών ταύτην Πολύτεχνος ὁ τέκτων ἔγημεν, ς κει ἐν Κολοφῶνι της υδίας καὶ πλεῖστον χρόνον ἐτέρποντο συνοικουντες ἰλληλοις ἐγένετο

δ αυτοῖς παῖς μονογενης Ιτυς. ἄχρι ἐν ου θεους ἐτίμων 25 εὐδαίμονες ησαν' ἐπεὶ δε λόγον χρεῖον απέρριφαν, τι πλέον ὰλληλους Πρας καὶ Βιὼς φιλοῖσιν, καὶ Πρα μεμναμένη τον λόγον Ἐριν αὐτοῖς πεμφεν η ὁ νεῖκος νέβαλεν ἐς τὰ ἔργα καὶ Πολυτέχνω ἐν λίγον ν τι δίφρον ρμάτιον ἐκποιῆσαι, ηδόνι δἐ τον ιστὸν ἐξυφηναι, καὶ συντίθενται

242쪽

Πολύτεχνος παραλαβών τι κόρην - σχε νεν ἐν τῆ λόχμη καὶ

ωλλοις ημφίεσεν αυτην ἐσθημασι κὰκ τῆς κεφαλζς πόκειρε Την κόμην καὶ πείλησε θάνατον, ε ἐξεδεεῖ ποτε ταυτα-ρὰς 10τν Ἀηδόνα καὶ ὁ ἐν ἐλθὼν ἐς τὰ ἐκία παραδίδωσι τῆ ηδόνι κατὰ τὰ συγκείμενα ς θεράπαιναν την δελφον λειαυτην διέφθειρε προς τὰ ἔργα, μυρις η ελιδονὶς ἔχουσα κώλπιν πλεῖστα παρὰ την κρηνίδα κατωδύρετο, καὶ αυτις ἐπηκροάσατο τον λόγον υ δών. ἐπεὶ διώλληλα ἔγνωσαν 15

καὶ σπάσαντο, ἐπεβούλευον τω Πολυτέχνω συμφοράν. καὶ τον παιδα κατακόφασαι, τὰ κρέα ἐν λέβητι συνθεῖσαι ταυταμεν φον, ζων ὁ φράσασα προς αυτης γειτονα ειπεῖν Πολυτεχνω δαίσασθαι των κρεῶν, τέκετο συν τῶν δελφὴ προς τον πατέρα Πανδάρεων καὶ δηλωσεν οι ἐχρήσατο20συμνορα Πολύτεχνος ει μαθών ἔτι του παιδὰς ἐδαίσατο τὰ κρεα, μετεδίωξεν αυτὰς πρις προ τον πατέρα, καὶ αυτὀν

σαν Ἀνίκτω δεσμω. 4τι ἐνελωβῶτο εἰς τον οικον του Πανδώρεω, καὶ το σῶμα ἐναλειφωντες μέλιτι κατέβαλον ἐς 25 τὰ ποίμνια καὶ Πολύτεχνον ἐν αἱ μυῖα ποοσίζουσα ἐλυμαίνοντο, ηα δἐ ἐκτείρασα προς τυ παλαιὰν φιλίαν ὰπεῖργεν ἐκ του Πολυτέχνου τὰς μυίας ' ἐπεὶ δὲ αὐτην κατεφράσθησαν οι γονεῖς τε καὶ Ἀδελφός, μισήσαντες ἐνεχεμ

243쪽

212 ANTONINI LIBERA OS

θησαν ἀποκτεῖναι. εὐ δ προ του μεῖζον κακὸν ἐμπεσπιετ istam o Πανδάρεων, κτεμας ποι Ἱσε πάντας ἄρνιε ας' καὶ ο μεν αυτῶ ἐξέπτησαν χρι προς την θάλασσαν, οὐλεις τον έρα Πανδάρεως ἐν Ουν ἐγένετο λιαίετος, Ῥῖο μήτηρ τις οδόνος λκυών, καὶ εὐμίς ἐβούλοντο καταβαλεῖν ἐαυτοὐς ει τι θάλασσαν, αλλα δευς ἐκώλυσεν. λοιτοῖς πλέουσιν ορνιθες αἴσιοι φαινονται Πολύτεχνος δῶμεταβαλῶν ἐγένετο πελεκῶν, τι πιφαιστος αὐτῶ πέλεκυνε δωκεν τεκταίνοντι καί ἐστινώγαθὰ οὐτος ὼ ὁρνις φανεὶς

ui τέκτονι ὁ ὁ της ηδόνος δελφος γόνετο πον, αἷσιος καὶ πλέουσι καὶ ἐπὶ γης φανεις, - λιαιέτω δε Ἀλκυόνι λλον Ἀζα δἐ καὶ λελιδονὶς η με παρα ποταμοῖς καὶ λόχμας τον παῖδα τοὐπτυν θρηνεῖ, ελιδονὶς δ' ἐγενετο σύνοικος νθρώποις Ἀρτέμιδος βουλὴ, διότι κατ ὰνάγκας i5 ἐκλιποῖσα τι παρθενιαν πλειστα τιν Ἀρτεμιν ἐπεβοήσατο. XII. κύκνος. Iστορεῖ ἱκανδρος ἐτεροιουμένων, καὶ Ἀρεῖς λήκων ἐν σματι κύκνω. Ἀπόλλωνος καὶ Θυρίης της Ἀμφινόμου παις ἐγένετο Κύκνος. -bτος ην εὐσχη - μων την φιν, το δ hi M ἄχαρις καὶ ἄγροικος, προς κυνζ-20γέσια ἐκτόπως φιλότιμος ωκε δ' ἐπὶ τῶν αγρῶν το μέσον Πλευρῶνος καὶ Καλυδῶνος ἐγένοντο δ' αὐτοῖ καὶ ἐρασταὶ πλεῖστοι δια, κάλλος ὁ δὲ Κύκνος καρο ὐπεροφιαν προσίετ αυτῶν οὐδένα τάχιστα δὲ διαμισηθεὶς πὀ ἐν τῶν ἁλλων ἐραστῶν καταλείπεται, Φίλιος ὁ μόνος 1 rω συνέ-25μενεν ὁ δ καὶ τουτον οὐ μετριως ἐξύβρισεν ἐφάνη γαρ ἐν ἐκειν τω χρόνω μέγα τι χρημα λέοντος ἐν ιτωλοῖς, ός αὐτούς τε καὶ τὰ θρέμματα διελυμαινετο τοῖτον οὐ τροΦυλίω προσέταξεν ὁ Κύκνος ἄνευ σιδηρου κτεῖναι, κὰκεῖνος ὐπέσχετο καὶ νειλε μηχανῆ τοιαύτη εἰδὼς ντινα ραν 30 ἔμελλεν ὁ λέων ἐπιφοιτησειν ἐνέπλησε την γαστέρα πολλῶν σιτιων καὶ ἱνου, κὰπεὶ προσεπόλασεν ὁ θηρ ἐξήμεσεν Φίλιος τὰ σιτία καὶ ὁ λέων π λιμ τροφῆ ταύτy χρη-

244쪽

TRANSFORMATT. XII. 2 3σάμενος ἐκαρώθη π του οἴνου, ὁ δὲ Φίλιος περιβαλῶντο βραχίονα τῆ ἐσθῆτι η ἐφόρει, φραξε το στόμα του

λέοντος, ὰνελών δἐ αυτὸν καὶἈναθέμενος ἔπι τον μον ὰπήνεγκε προ τον Κύκνον, καὶ διεβοηθη παρὰ πολλοῖς ἐπὶ τω κατορθώματι τούτω ὁ δἐ Νίκνος ἔτερον, θλον ἐπέταττεν 1ὰτοπώτερον ἐγένοντο γαρ ἐν τῆ γῆ αυτ γ υπες, περτυός τι καὶ μεγα χρημα, καὶ πολλοὐς ὰπεκτίννυον ὰνθρωπονς' τούτους ἐκέλευε συλλαβεῖν ζῶντας καὶ πενεγκεῖν ἔξω πάσης μηχανῆς. πορο τι δε τω Φυλλ προς το ἐπίταγμα κατὰ θεὸν ε τὰς ηρπακὼς λαγωῖν μιiΤνητα κατέβαλε πριν-πε-l0νεγκεῖν εις τα ειεῖα. ὁ δε Φύλιος ναρρηξας τον λαγωὸν καὶ του αἱματος ἐαυτὰν ναπλησας ἐπὶ τις γης ἔκειτο οιμεν υν ζονι, ε ως ἐπὶ νεκρὸν ρμησαν, λει Φίλιος πιέσας των σφυρῶν δύο καὶ κατασχών πηνεγκε προ τον Κύκνον. δἐ αυτω τριτον τι χαλεπώτερον ἀθλον ἐπέταττεν Ἀκελευε 1 α ὰπαγαγεῖν ταυρον ἐκ της γόλζς ταῖς χερσὶ λαβυντα ιi χρι προς οὐ μὰν τον του ιός. λει Φίλιος μηχανων τι χρισεται προς τὰ ἐπίταγμα ηυξατο συλλαβέσθαι αυτωτον Πρακλέα καὶ προς τι ευχην ταύτην ἐφάνησαν ὁ λοταυροι περὶ μίαν οἰστρησαντες βουν καὶ τοῖς κέρασι τύπτον- 20

τες αλληλον κατέβαλον εις την γιν, ὁ δ Φίλιος, ἐπει

παρείθησαν, τον τερον ταυρον ναναμενος ἐκ του σκέλους

ὰπήγαγεν ἄχρι προ τον βωμόν, βουλήσει δὲ τολυρακλέους

ημέλησε των ἐπιταγμάτων του παιδός τω δἐ κυκνω παρέστη δεινὰν,τιμωθέντι παρὰ την δόξαν, θυμησας ει κατέβαλεν 5 ἐαυτὀν εις ζ Κωνωπην λεγομένην λίμνην καὶ φανίσθη προς δὲ τον θάνατον αυτου καὶ Ουοί η μήτηρ κατέβαλεν αυτην ἐς την αντιν ἐκείνω λίμνην, καὶ ἐγένοντο βουλῆ πόλλωνος ὁρνιθες μφότεροι ἐν λίμνη ' φανισixέντων δ/

245쪽

214 ANTONINI UBERA IIS

καὶ η λίμνη μετωνομάσθη καὶ ἐγένετο κυκνείη, καὶ πολλοὶ ἐν τῆ ἄρα του ροτο ἐνταυθα φαίνονται κύκνοι πλησίον ἐκεῖται καὶ τ του Φυλίου σημα.

XIlI A σπαλίς. Ιστορεῖ ίκανδρος ἐτεροιουμένων β 5 ὀ καὶ νύμφης Ληίδος ἐγένετο παῖς Μελιτεύς. τοὐταν μήτηρ ἐξέθηκεν εις την ἴλην κατὰ δέος πιρας, ὁτι αυτῆZευ ἐμίχθη δὲ παῖς Αιος βουλῆ ου ἐφανίσθη, λEηύξετο τρεφόμενος π μελισσῶν ἐνέτυχε ει αὐτῶ ποιμαι- νων πρόβατα Φάγρος ὁ Ἀπόλλωνος καὶ θρηίδος νύμφης,

10ητις ἐὰεκε Μελιτέα τον ἐν τῆ λ παῖδα Ῥαυμάσας δε προς τον γκον του σώματος καὶ τι πλέον προς τὰς μελισσας

ἀνείλετο καὶ πήνεγκεν εις τα ἐκία καὶ ἔτρεφεν ἐν πολλι σπουδὴ, θεμενος αὐτο Μελιτέα νομα διότι πῖ μελισσῶν ἐτράφη Ἀπῆλθεν αυτὸν καὶ ὁ χρησμός, ἐν ποτε θεός 15 εῖπε σώζειν μόγνιον ἄντα τον πωτων μελισσῶ τρεφόμενον. ὁ παις ἐπεὶ τάχιστα-νδρώθη, ἀνὴρ ἐγένετο γενναῖος καὶ πλείστων ἐρει περιοίκων καὶ πόλιν εκτισεν ἐν τῆ θία προσαγορεύσας Μελίτην. ἐν ταύτη ν Μελίτη τύραννος ἐγένετο βίαιος καὶ βριστής, ὁ ο μεν ἐπιχώριοι οὐδ' ὀνομά&υσιν,2 υπὀ- των ξόνων άρταρος ἐκαλεῖτο. αὐτος ι τις διαμηθείη παρδόνος ἐπὶ κάλλει των ἐγχωρίων, ἀπῆγεν αυτὴν καὶ ἐμίγνυτο πρὸ γάμου κατὰ βίαν. . τότε δ' οὐν εἴρητο πρὀς τον θέραπας ὰπάγειν Ἀσπαλίδα την θυγατέρα τὴν 'Aoγαλυτων οὐκ ἀσήμων παις, ως ἐκπυστος ὀ λόγος ἐγένετο,2 πρὶν νικέσθαι τους πύξοντας ἀνήρτησεν αυτήν. τῆς λπράξεως, ἴπω διαβοηθείσης δελφὰς ὁ τῆς Ἀσπαλίας Ἀστυγέτης μοσεν, ὁτι πρότερον τίσεται τον τύραννον ὐτὰ σῶμα

καθαιρήσει τὰ τῆς δελφῆς. ἐνδυς ὁ τάχιστα τὴν στολην τῆς Ἀσπαλίδος καὶ κρύφα παρὰ τὴν εὐώνυμον πλευρὰν τὼ 3 ξίφος ἔλαθε πρὸς πινν φιν ντίπαις ων, παρελθών β εω

τ οικία γυμνον ὁντα καὶ ἀφύλακτον τον τύραννον κτείνει.

οἱ ὁ Μελιτεῖς τον ἐν στυγίτην ἐστγώνου καὶ μετὰ παιάνων προέπεμπον, τὰ δὲ σῶμα του τυράννου κατεπόντω- σαν ἐς ποταμῖν ἐμβαλόντες, ον τι νυν ἐξ ἐκείνου του χρό-35νου Ἀρταρον καλοῖσι, τὰ δὲ σῶμα τὰ τῆς σπαλίδος ἐξε-

246쪽

TRANSFOR HATT. XIII XIV. 2 ορευνῶντες πάντα τρόπον ὁπως κηδεύσωσιν ἐπισημώς, υκ

ἐδυνήθησαν εὐρειν Ἀλλα τοῖτο ἐν φανίσθη κατὰ θεόν, ὰντὶ δὲ του σώματος ἐφάνη ξόανον παρὰ το της Ἀρτέμιδος

ἐστηκός. νομάζεται δἐ παρα τοι ἐγχωρίοις τοῖτο το ξόανον Ἀσπαλὶς μειλητη καέργη, ω καρο ἔκαστον ἔτος α 5 παρθένοι χίμαρον θορον κρημνων, ὁτι και η σπαλις παρθένος οὐσα ἐαυτην πηγχόνισεν. XIV. Mo ύνιχος ΓIστορεῖ κανδρος ἐτεροιουμένων ν.JMoίνιχος Ουρίαντος ἐβασίλευσε Μολοσσῶν και ἐγένετο μάντις γαθὼς καὶ νη δίκαιος ἔσχε δ παῖδας ἐκ πλάντης οἈλκανδρον, μείνονα μάντιν αυτου, και Μεγαλήτορα και Φιλαῖον κα θυγατέρα ' Υπερίππην. τούτους γενομένους πάντας γαθους και δικαίους ἐφίλησαν οὐθεοί. ἐπεὶ βλαυτοὐς ἐπὶ των γρῶν νυκτος ἐπελθόντες λησταὶ συνελάμβανον, οι ὁ ἐκ των πύργων βαλλον ου γαρ ησαν αὐτοις ἐσόμαχοι , 5πυρ ἐνέβαλλον οι κλῶπες εἰς τὰ οικία πιυς δ' οὐ περιειδεν

αυτοῖς σιότητος νεκα τελευτήσαντας ικτίστω θανάτω,

μετέβαλε δ πάντας ει ἄρνιθας και περίππη ἐν ἐπεὶ φυγοῖσα το πυρ εἰς ἴδω κατέδυ, γέγονεν αἴθυια, οἱ ἄλλοι ἐκ του πυρος νέπτησαν, οίνιχος μἐν τριόρχης γενό-20μενος, λκανδρος ὁ ὀρχίλος, μεγαλη τωρ ὁ καὶ Φιλαῖος, οτι το πυρ φεύγοντες διὰ του τοίχου παρὰ την γον ἔδυσαν, ἐγένοντο μικροι δύο ἄρνιθες καί ἐστιν ὁ ἐν αυτῶν ἐχνευ- μων, Φιλαῖος δ' ονομάζεται κύων. δἐ μήτηρ αὐτῶν ἐγένετο κνιπολόγος πιπώ προς ταύτην ετ πόλεμος ἐστι καὶ ἐρω- 25 διῶ κατάγνυσι γαρ αὐτῶν τὰ ω κόπτουσα την θῖν διὰ τους κνῖπας καί ἐσιν οι ἐν ἄλλοι σύννομοι ἐν λη καὶ παοὰ κευθμῶνας, αἴθυια δἐ ἐγένετο προ λίμναις τε καὶ

247쪽

XV. Mikοπίς. Iστορεῖ Βοῖος ὀρνιθογονίας,. -υ- μηλον του Μέροπος ἐγένοντο παῖδες περνφανοι και βρισταί, Βύσσα και Μεροπὶς καὶ Ἀγρων και κουν Κῶν την Μεροπι δα νησον, ἡ ἐγη πλειστον αὐτοῖς ἐξέφερε καρπόν, ὁτιωμόνην θεῶν ἐτίμων καὶ ἐπιμελῶς αυτὴν ειργάζοντο Οὐτοιόνθρώπων οὐδενὶ συνηλθον, οἴτε ἐς ἄστυ κατιόντες οἴτε προς εiλαπέ-

νας καὶ θεῶν ἐορτάς, ἀλλ' εῖμεν Ἀθηνα τις ερὰ ποιῶν ἐκώλεσε τὰς κόρας, ὰπήλεγεν ὁ αδελφὰς την κλησιν Ἀλγαρ αγαπαφερον γλαυκὴν θεόν, υτ ταῖς αὐταῖς κόραις ὀφθαλμος ἐνην μέλας, l0 ἐχθαίρει δἐ παράπαν γλαυκα την ὁρνιν - δἐ καλοῖεν παρὰ

τἰνωρτεμιν, νυκτίφοιτον ἔλεγε μισεῖν θεόν, νει πρὀς'Eρ- μου σπονδάς, κλέπτην λεγεν οὐ τιμ θεόν. καὶ οἱ μεν πλειστάκις ἐκερτόμουν Ερμι δἐ καὶ Ἀθηνῶ καὶ Ἀρτεμις χολούμενοι νυκτὰς ἐπέστησα αυτῶν τοις ἱκοις, Ἀθηνῶ ἐν ,καὶ ρτεμις ἐοικυῖαι κόραις, ρμης ὁ ποιμένος ἔχων στολὴν καὶ τον Εὐμηλον καὶ τον Ἀγρωνα προσαγορεύσας παρεκάλει παρατυχεῖν εις δαῖτα διδόναι γαρ ερὰ μετὰ τῶν ἄλλων ποιμένων Ερμῆ Βίσσαν δ καὶ Μεροπίδα προς τὰς ομ λικας ἔπειθεν ἐκπέμπειν εις το τις Ἀθηνῶς καὶ Ἀρτέμιδος 20 ἄλσος καὶ ταυτα ἐν εῖπεν Ερμης Μεροπὶς Γ ς κουσεν, ἐξυβρισε προς το ὀνομα της Ἀθηνῶς, ἡ δὲ αυτὴν ἐποίησεν ὀρνίθιον γλαυκα Γίσσα δἐ φ αὐτω νόματι λέγεται και ἐστι Λευκοθέας ἔρνις ωγρων δ' ς ἐπύθετο, ρ- πάσας ὀβελὰν ἐξέδραμεν Ερμης δ' αὐτὸν ἐποίησε χαρα- ρ δριόν Εὐμηλος ὁ τοὐ μην ἐνεικεσεν ἔτι μετεμόρφωσεν

γελον.

XVI. Oiνόη cIστορε Γοῖος ὀρνιθογονίας β . Παρὰ τοῖς λεγομένοις νδράσι Πυγμαίοις ἐγένετο παις ὀνομα ινόζ,

248쪽

TRANSFORMATT. XV XVII. 2 7το ἐν εῖδος ου μεμπτη, παρις ει το θος καὶ περήφανος. ταύτη φροντὶς υδεμία ἐγίνετο τις Ἀρτέμιδος ουδ Πρας.

γαμηθεῖσα δἐ ικοδάμαντι των πολιτῶν ἐνὶ μετρίδε καὶ ἐπιεικεῖ ἔτεκε παῖω Μόφον , και αυτῶν Πυγμαῖοι πάντες κατὰ νιλοφροσύνζν πλειστα δῶρα προς την γένεσιν του παιας βαπηνεγκαν. υρα ὁ μεμφixεῖσα τη Oiνύην, ὁτι αυτην υκ ἐτίμα, γέρανον αυτην ἐποίησε και τον αυχένα μακρον εῖλκυσε καὶ πέδειξεν φιπετ ορνιθα, και πόλεμον ἐνέβαλε αυτ γτε και τοῖς Πυγμαίοις οινόν δὲ δια τον πόθον του παιδὸς Μόφου περιεπέτετο α iκία καὶ οὐκ ἐξελίμπανε, Πυγμαῖοι οδε καθοπλισάμενοι πάντες ἐδίωκον αυτην. καὶ ἐκ τούτου ἔτι καὶ νυν Πυγμαίοις καὶ γεράνοις πόλεμος ἐνέστηκε. XVII. Λεύκιππος. Iστορεῖ νίκανδρος ἐτεροιουμένων

β . Γαλάτεια η Εὐρυτίου του Σπάρτωνος ἐγηματο ἐν Φαίστω τις Κρητης ἁμπρ τω Πανδίονος, νδρὶ τὰ ἐν βεις γένος ευ ἔχοντι βίου ει ἐνδεεῖ οὐτος, ἐπειδη ἐγκύμων ην η Γαλάτεια, ηὐξατο ἐν ἄρρενα γενέσθαι αὐτῶ παῖδα, προηγόρευσε δ τη γυναικί, ἐὰν γεννησ κόρην φανίσαι. καὶ ουτος ἐνώπιῶν ἐποίμαινε τὰ πρόβατα, τὴ ὁ Γαλατεω

θυγάτηρ ἐγένετο. καὶ κατοικτείρασα το βρέφος καὶ την ο/oζμίων του οἴκου λογισαμένη, συλλαμβανόντων δ' τι καὶτ δεν ὀνείρογν καὶ των μάντεων οἱ προηγόρευον ζ κόρζνώς κόρον ἐκτρέφειν, ἐφείσατο τον Ἀ-προν, ἄρρεν λέγουσα τεκεῖν, καὶ ἐξέτρεφεν ς παῖδα κοῖρον, ὀνομάσασα λύκιππον ἐπεὶ ὁ ηυξετ η κόρη καὶ ἐγένετο φατόν τι κάλλος,25 δείσασα τοτ άμπρον η Γαλάτεια, λου ἐνην ἔτι λαθεῖν, κατέφυγεν εi το της -τοῖς ἱερὰν καὶ πλεῖστα την πεὀν ἱκέτευσεν ει πως αὐτῶν κόρος η παῖς ἀντὶ της θυγατρὸς δυ- ναιτο γενέσθαι, καθάπερ ὁτε Καινὶς μἐν Ἀτρακος ἶσα θυγάτηρ βουλη Ποσειδῶνος ἐγένετο καινεν ὁ απίθης, ει-30ρεσίας ὁ γυνη ἐν ἐξ ἀνδρός, ὁτι τους ἐν τῆ τριόδω μιγνυ- μόνους φεις ἐντυχὼν ἀπέκτεινεν, ἐκ δε γυναικὸς αὐτις νηρἐγόνετ, διὰ το δράκοντα πολλάκις πάνακτα ει καὶ ' Υπερ-

249쪽

μζστραν πιπρασκομένην ἐπὶ γυναικὶ ἐν ἄρασθαι τίμον.ὰνδρα δὲ γενομένην Αἴθωνι τροφην πονερειν ν πατρε, μεταβαλεῖν ὁ καὶ το Κρητα Σιπροίτην, ὁτι κυνηγετῶν λουομένην ἴδε τιν Ἀοτεμιν η δἐ ητὼ συνεχῶς ὀδυρομένην 5 καὶ κετεύουσαν κτειρε την Γαλάτειαν καὶ μετέβαλε την φύσιν της παιας ις κόρον ταύτης ἐr μωνύντα τυ μετα- λης Φαίστιοι καὶ θύουσι Φυτίη -τοὶ, τις φυσε μηδεω τη κόρη, καὶ τυ ορτην Εκδίσια καλοῖσιν, ἐπεὶ τον πεπλον παις ἐῖόδμ. νόμιμον ν ἐστὶν ἐν τοις γάμοις πρότερον πα-lωρακλίνασθαι παρὰ τοἈγαλμα του λυκίππου.

XVIII. Ηἐροπος. Iστορε Ποῖος ὀρνιθογονίας Εὐμηλος ὁ παῖς ὁ Εὐγνώτου κατωκησεν ἐν Θυβαις ταις Βοιωτίαις καὶ αὐτῶ πωῖς ἐγένετο Βότρης ὀνομα οὐτος ὁ

Ευμηλος ἐτιμα μεγαλομερῶς τον Ἀπόλλωνα καί ποτε θύον-l5τος αυτο παρῶν ὁ παῖς Βότρης δαισατο τον ἐγκέφαλοντο γὰρνὰς πριν ἐπὶ τοὐμμὰν καταθῖσαι μαθών ἐ- γε- γονὰς ἴμηλος προσέκρουσε κα ὀργην προς την κεναλυναυτοῖ τον δαλὼν αφελῶν ἐκ το βωμοῖ, καὶ ὁ παῖς καταρρυέντος το αιματος καταπεσών σπαιρεν. δε μιτηρ υς 204δεν καὶ ὁ πατηρ καὶ οἱ θέραπες μέγιστον ἐποιησαντο πόν-δος, Ἀπόλλων λὰἐκτείρας, ἐπεὶ αυτὸν Εὐμηλος ἐτίμα ὁρ- νιδα ἐποίησε τον παῖδα ἔροπον, ὁ ἐτι νυν τίκτει ἐν πὼγης,-iεὶ δὲ μελετα πέτεσθαι.

25 Κρήτη λέγεται εἶναι ἱερὰν ἄντρον μελισσῶν ἐν μυθολογοῖσι τεκεi 'Pόαν τον Λίω, καί ἐστιν ὁσιον οὐδόνα παρελθεῖν Οἴτε θεὰν Οἴτε θνητόν ἐν ὁ χρόνω φωρισμόνω ρῆ-

250쪽

ται καν ἔκαστον ἐτος πλεῖστον ἐκλάμπον ἐκ του σπηλαιουπυρ τοῖτο ει γίνεσθαι μυθολογουσιν, ὁ ων ἐκζέη, του

ιὰς ἐκ ζ γενέσεως αἷμα. κατέχουσι - ἄντρον ἱεραὶ μέλιτται, τροφοὶ του Λιος ει τουτο παρελθεῖν ἐθάρρησαν-ἷυς καὶ Κελεὼς καὶ Κέρβερος καὶ Ἀθωλιός, ὁπως πλεῖστον βὰρύσωνται μέλι καὶ περιθέμενοι περὶ το σῶμα πάντη χαλκὸν ρύσαντο του μέλιτος των μελισσῶν, καὶ τὰ του λῖς ἔδον σπάργανα καὶ αὐτῶν χαλκὸς ἐρράγη περὶ το σῶμα.

πιυς δὲ βροντησας νέτεινε τον κεραυνόν, Μοῖραι δε καὶ Θέμις ἐκώλυσαν Γλυ γαρ ην ὁσιον αυτόθι θανειν οὐδένα.l0 καὶ ὁ Ζευς πάντας αυτοῖς ἐποίησεν ἔρνιθας, καί ἐστιναυτῶν το γένος τῶν ἐωνῶν, λάLοι καὶ κολοιοὶ καὶ κέρβεροι καὶ α γωλιοί κω εισιν γαθοὶ φανέντες καὶ ἐπιτελεῖς παρὰ

τοὐς λλους ορνιθας, ὁτι του ὀ λβον τλαίμα. XX. Kλεῖνις Ἱστορεῖ Βοῖος β καὶ 2 ιμμίας ὁ -l5διος Ἀπόλλωνι. Tης λεγομένης Μεσοποταμίας περὶ Βαβυλῶνα πόλιν κησεν νη θεοφιλὴς καὶ πλούσιος, ἄνομα κλεμνις, ἐχων πολλοὐς βοῆς καὶ ἔνους καὶ πρόβατα. -οῖτον ἐκτόπως ἐφίλησεν Ἀπόλλων καὶ Ἀρτεμις, καὶ πλειστάκις μοῖτοῖς θεοῖς τούτοις φίκετο προ τον ναόν του Ἀπόλλωνος οτου ἐν ' Υπερβορέοις, καὶ ἔβεν ἱερουργουμένας αὐτῶ τὰς θυσίας τῶν ἔνων παραγενόμενος δε εις Βαβυλῶνα καὶ αυτὰς βουλετο καθάπερ ἐν περβορέοις ερεύειν τῶ θεῶ, καὶ την ἐκα- τυμ ν τῶν νων ἔστησεν παρὰ τον βωμόν, Ἀπόλλων δε παραγενόμενος ηπείλησεν ὰποκτενεῖν αυτόν, ε μη παύσαιτο τις 2ai υσίας ταύτης καὶ κατὰ τ σύνηθες ιγας αὐτῶ καὶ πρόβατα καὶ βουλιερεύσαι την γὰρ τῶν ἔνων θυσίαν ἐν Σπερβορέοις γομένην αὐτῶ καθ' &νην εἶναι. καὶ ὁ Κλεῖνις δείσας την πειλιν πηγεν απὼ του βωμοῖ τοῖς ἄνους, καὶ τον λόγον ν ηκουσεν ἐξέφερε προς τους παῖδας. Ἀσαν δ 30 αυτ παῖδες Λύκιος καὶ ρτύγιος και Ῥρπασος καὶ θυγάτηρ

Ἀρτεμίχη, παῖδες ἐκ μητρὰς 'Αρπης. ίκιος μεν ουν καὶ