장음표시 사용
41쪽
concepta opinio. denique liaud raro concordant inter se Clodius et Ovidius, quena ex eodeni sonte atque Coluna ellam et eo cliverso ab observatione Caesaris se ui prorsus se
dedit Plinius XVIII 57ὶ hausisse, conputatione instituta
docuit Helerus, in vis sertatione inseria actis academ. Berol. 1822. 1823 p. 137 sq. uel er den astronomischen Thesider Fasti des spissi accurate autem omnia, quae Clodius Colliniella Varro 0vidius communia proserunt, considerantiet inter se conserenti apparebit, Opinor, una eademthie Onanes niti auctoritate, sed diversa ea a fastis Iulianis, ita tamen, ut passi in pro arbitrio vel iudicio adderent, omitterent, Inutarent. coni munis vero ista auctoritas quae potest esse nisi caterularium vetus rusticum, quod etiain ab hominibus litteratis ad doctas visquisitiones velut a Varrone in octavo antiquitatuni rerum divinarum lilbro ite serus dy) adhibitum esse coiistat 7 accedit postremo, quod saepe cuin Clodio congruuiit Eudoxus et Euctet noti i. e. Meton), Si quidem sat recte eorum notationes a Pseudo-Gemino servatas
contuli le, qua re ipse nunc valde dubito . Eudoxi et Me tonis fastis sun latum est calendari uni viod dixi rusticiun: contra id quod gravis si inuin est inter notationes Clodi et Iuli Caesaris sa Plinio l. s. exlii bitas eas) sere nunqua in e0nvenit. duoruin omnium arguimentorum coniuncta vi i l certe et sectiim iri spero, ne prorsus alasona vi leatur ea, qua Insii pra tuli de Clodi calendario, sententia. confidentius lain eti te ea re ut loqui liceret, opus esset disputatione enucleatiore atque paullo altius repetenda, qua in nunc dissero, non solum quod video iam iustum Ino lum excessuraim es Selianc praelationena, sed magis etiana quod obstricta est tota quaestio multis dissicultatilbus et scrupulis, quos tolli posse
57) cf. Μominsen chronol. Roman. p. 69. apud Plinium XVIII 284 et 286 quod trium diorum spatium inter Robi- 25. April. et Floralia s28. April.) interpositum est, Vereor ne id debeatur per Plini quandam confusionem Caesaris fastoriam correctioni, ex qua inter 25. et 28. Aprilem priscoriana fastorum unus dies interiectus est 26. Aprilis fastoriam Iulianorum . t uitias i by Cooste
42쪽
XXXIXomnes olim cre didi, nunc a i scitis securulis curis negare
Iamini terrae regionum in tei' singula Zodiaci signa, Pili us obnoxia sint, ea tota exscripta est ex Ptolemaei tetrabiblo vid. adnotat. criti c. . Postremo in i Iulice auctorum a Lydo eonniem oratorum conficietulo praesto milii suit iii lex totius Lydi accuratis- sitne ab Alsire do Gut seiunid elatioratus, clitein scriptor lilae-raliter milii utenduna concessit. 58ὶ oetenim tacero nolo, quantituam intellego id mali
ominis esse, Salmasium Plini an . e Xero. P. 748 hoc eaten- darium aureolum libellum vocasse, tumultuariam contra quamlam miseellam Variis ex parapegmatis sine ordine ac iudicio consectam atque ad Saluiasi genium tactam Pota- imn auctar. op. de doctr. temp. p. 267. Diqiligina by Corale
44쪽
46쪽
Liber Lymanus quo paullo cominen laltilior prodeat. addidi cateirilaria Graeca quae extant OInnia, anonymi in sine Goininiani libri adnexum, Ptolemaei, Aeti Anii leni, Quinctiliorulia: denique ex Lydi libro de niensibus et Eudoxi qui sertiir papyro Parisino excerpsi ea quae ad calendaria specialit.
Cale lari uin, quod nunc in ultimo capite LXVI
Gena iiii isag 0ges extillae tur, non a Geinino ipso summario Suo astrononaico ad lituin esse sed ab lioinine sciolo aliurule depromptuni et lito sine ratione adglutinatuin Boeckllius nuper evicit quattuor argumentis nixus in libro cui inscripsit: veber die vierjaehrsen SonMnkrelae der alten, vor-rustra dot Eudoaei hen. Periis 1863. p. 22 sq. pI linumentin ossen lit in eo, quod calendarium istud adnectitur ne uno qui dena verbo de naturae eius ratione addito. deinde Geminiis ipse totaim prognosticoriun doctrinani ibnge alite-
6Eio V Π po*opa c. porro Geminiis per totuni librum cs. Boechli. p. 10 sq.) sequitur Hipparciti placita, cum in
aliis ret,us tum in constituen sis spatiis trimestribus, quae in capite primo ita exponit, ut primuin inde ab ariete usque ad cancruna 94V, dies efficeret. secun tum a cancro ad libram 92V, , teritum a lilara ad capricornum MVά. quar
tum a capricorno ad arietem 90Vά,-autein modo convenit inter hos numeros et eos. Ilios in parapegmate Ol
47쪽
92 dies lila ae 30 illesiseurpionis 30 - virginis
sagittari 29 capricorni 29 ilies aquam 30 - , 89 dies arietis tauri
gentinoi uni 32 - J89 dies 95 dies
denique in caleiulario saepe Euctemo et Callippus commemoraIitur aStronomi, nusquam Plissippus, nusquam Hipparchus, quorunt alterum prorsus Omissum esSe a Gemino. lii eum una cum Euctenione et Callippo Ialii let cap. VIIp. 47 Ilaina. i), veri videtur dissimile, alteriin4, cui totus se dediderit, credi Oinnino nequit cs Boeckli. p. 28 et 20 . Calendariuin ipsuin miro errore Halima astronomus iue litione Gemini p. 88 ad Eudoxum referre conatur. Theodorus vero Monamsen in chronol. Boinan. p. 57 not. 78 edit. est. Hipparciti id esse ilicit fretus Idelero, qui astronom. Beobachi. d. Auen p. 267 et in encli iridio chronologvol. I p. 358) contendit, in eo Hipparclucana doctrinam inaequalitatis motus solis observatain esse. accurate contra nunc Boeckllius I. s. p. 24 sq. enucleat, spatia triinestria quae in calen lario Pseudo-Genlineo exilibentur Callippea esse quae per papyriam Euiloxi coluiti. XXII et XXIII nunc sat cog nita sunt). quae opinio egregie eo stat i litur, quod revera in hoc cillen lario a Callippo solstitia et aequinoctia primis signoruna Zodiaci diebus Miscribuntur, primo cancri
48쪽
persita deliit Boechiiliis p. 25 sq. . esse id conpositum ante jupparcitum i. e. ante alteram partem secun si a. Clir. sae-ctili), neque tamen prius fine saeculi terti propter aetateni Dos illi ei aliquotiens conanaeni orati s de qua infra . Argumenta rationis. ex qua liuic calem ario adaptaverim dies civiles peti nunc sunt in adnotatione a me subiectos), si quis quaerit, ei respoli letiit Boeci litus l. s. p. 42 - 58. de codicilius dixi in , . sillybo verso: Scaligor autem de emeIul. rat. te in p. IV p. 248 sq. e lit. 1629 i lem Tapti-πηΥμα hic illic non ex cu licuin auctoritate se i ex Suo arbitrio mutatuni exlii huit. Ptolemaei calen lari uin si clun dualnis quae hactenus prodierunt e litioniblis Petavi et IIalinae contuleris quasi novit in , omni litis ex partibus cinen latius et naulto amplius ex mea recensione nunc e litur . id illi od non in ea culpa evenit sed per ni ira quae huic libello acculerunt sata. primus liunc librunt Graece edi sit Petavitis in uranologio p. 7ISq., qui in praelatiorie haec narrat: , Ptoleuia ei nobis copiam anticus qui lana secit, qui ex antiquo codice cum descrisit. eun leniriue post invenimus in Regia bibliotheca et a N. Rigallio utendi uia aecepimus, ex qiuo etiaIn non pauca castigavimus. vatile nianca autena liaec princeps erat editio: nam non sol uni perni ultae apparitiones et significationes o imissae crant, se i etia in tota praelatio cleerat. quae Omnia supplevit I. A. Fabricius bibl. Gr. vol. III p. 420 sq. priua. edit. ex collice Saviliatio Oxoniensi, cuius apo 'graptiunt ab I. Fr. Wincklero Oxoniae consectuna nanctus
erat, ex quo etiana relicti iam scripturae discrepantiana enotavit. ex plane sint ili co lice, qui a Vincentio Pin olli e litorinaissus est, itaque probabiliter nunc in bibliotheca Ambrosiana latet, fluxisse pri ino obtutu apparet interpretationem latinam, quae lana 38 annis ante e titionem principe in Grac- caiii bini pro diit 1592 per Fellericu in Bonaventura ni Vrbinatem ita inscripta: Gaura Ptolentaei inerrantium Stellar rum apparationes ac signiticationum collectio. libellus
mire elegans atqiue ad aeris praevidendas mutationeS Omnino necenaratu, antehac nunquam impressus. a Federico Bonaverit iura Vrt, a te latinitate donatus scholvspis non Diqiliam by Cooste
49쪽
ntillis silustratus. uem libelli duo, alter eae coliιmella, miter eae Plinio eaecer ii de inerransiiιm stellar m signfcationisi tu . ex Petavio et Fabricio atque in appendice ex Bona-
Ventura oinnes congessit stellariam apparationes et secuniluin conputum astronomicuna recensuit Uelerus ueber den tender des Ptolemaeus in aet. acad. Berol. 1810. 181T p. 163 Sq. perutili opera, qua egregie de Ptolemaeo meritias est. contra plane nillil, tinnao nutilo etiam minus nupe
l pete des regnes etc. Paris l8Is p. 13 sq.) assecutus est. R)Petavi eniim contextum cum Idelem tabula sine ratione et contra rationem confudit, Fabrici collationem temerarie prorsiis neglexu, Boii aventuram ignoravit: praelationem
libri ex Fabrici editione repetitain ) naultis mendis typographicis delarinavit sinter quae vel oniissiones conplurium versuum sibi indulsit : codicis Parisini Regi n. 2390, queni
accurate se excussisse praefat. p. 12 et discours presimis. S. I. chronolog. et partic. s. celle de Ptolemee p. XI iactavit . unam attulit scripturam sp. 54 note . ceteras autem paucas, quas diligenter in adnotatione critica apposui, scripturas a contextu Petaviano et Ideleriano viscrepantes non codici sed ipsius et typographi Parisini neglegen-2 qui liber cum duobus alteris efficit Bonaventurae B.nemologiae partem priorem. ceteritin hilius libri perrari Oxemplari eo quod asservatur in bibliotheca Gottingensi per praefectorum liboralitatem uti mihi licuit. 3) taceo autem ridiculam rationem, stus, accentus et Spiritus prorsus pro arbitrio tanquam Ornamenti instar distribuerit, quamvis eos prorsus omittere prudentius et profecto modestitis fuisset. 4) eL discourg etc. p. XII: un prgandule, WιOn ne litpas dans te nis. 293o du Roi, mala qui est se Pinne dans lect' volume de la bibliotheque oreo De de F cius.
50쪽
tiae tribuetulas esse, eartim naturam consuleranti apparebit . itaque ingetis silva et bonarum lectionum praecipue in exilibendis lioris regionum) et supplementorum in significationibus) nunc prianum in sutim quaeqile locum recepta est, quana luam ne nunc quideIn persectus est liber. namque et M apparitiones etiamnunc deesse docet hielerus p. 211 et secundum tantum huius scripti librum seritatum esse ex praelatione et Suida s. v. Πτολεμαioc arguo. in praelatione enim Ptolemaeus ita loquitur: brrocai μhv
μα τα α c c*tubευcaμεV. au igitur Onania ista in singulari huius scripti libro a se iam esse exposita: atque incipere non prorsus novum scriptum se i partent sol una maioris scripti ipsa particula Osiv in exordio posita docet. quocumbene congruit Suidas l. s. Πεpὶ φώcε v Kat crii μutassivucτε pciv απλαvo, pipλia p . apparet ergo prinium librum huius scripti, in quo Ptolemaeus ex artis legibus rationem
apparationum stellarum demonstraverit, deperditum esSe. iam vero lioe calendarium non legitimum sed fraudena nebulonis cuiusdam esse, Pontedera antiquitatum Larenarrem Graecar In ιe enarrationes alpete emendationes praecisus
ad veteris anni rationem attinentes Patav. 1 40ὶ in epist. 48, de Ptolemaei Dro falso hoc nomine prodito,
civi v sici, p. 4I2 sl antico persuadere studet causis tam
perVersis, tam praeposteris, tani deviis, ut non possit supra duas solum non ita absurdas profert offensiones et 63 superfluum igitur duxi ubique enotare, si mea seri plura ab Halina dispari; nam codicis auctoritatem eius oditioni a me detractam esse confido.7 ut duo certo exempla afferam, p. 414: praeclaro noster T6 0 το 0 Παυvl Δημοκpi TN ob p ἐπὶ Υ'V. timebat ne pluvia dum astris vacabat, sibi pallium madeface ret; ideo in hinnirin descendere nusseti: tu vide adnotationem riticam. et p. 415: τη ir το 0 Ἀ0 op xci Qvoc styx 'καl cημα iv ει ε6bo Evi . . . petid vero illud ,,Eu aeo Signi fleae r si ab inferis excitaretur Eudoxus, diceret sibi non Diuiligeo by Corale