장음표시 사용
51쪽
easdem iani conanaei loravit Petavius not. in uranolog. p. 41b circi inaspecto iudicio ita locilius: is duo si in t miae salsi sit spicione in moVent. alterum liod aequitio cliuin auiuii nato cuni Ptolentaei observatione n0n convenit. nain Tlioth
Actiaci XXVIlI i. o. Septembr. XXV adscribit aequinoctium. Ptolemaeus a. Clir. 139 observavit idein aequinoctium Septembris XXVI. liora sei e VII matutina . tardius uno die.
congruit parapegma nostruin cuin vero ingressu solis in librain anno priino Iuliano. sed inite opponi potest consensus utriusvie in aequinoctio verilo. nana Ptolemaeus a.
Clu'. CXL observavit aequinoctium 3Iartii XXII hora I postmeridiem, qui est Plianaenotii Actiaci XXIII. viem in diem
nostrum quo Ille para pegma contulit: in quo a Iuliano cardine ambo iliscrepant. aestivunt solstitium in nostro lilbrariorum fortasse neglegentia exci lit . quod Ptolentaeus observavit
anno eodem Clar. CXL Iunii XXV. jiibernum porro solstitium Chooae XXVI sive Deceinbris XXII assigitur in parapegmate,
quo id a Iuliano solstitio clistat. itaque prior ista ratio non satis idonea est ob miain a Ptolemaeo librum liunc abiudicemus. adito in codice Saviliano et Bonaventurae interpretatione aestivum solstitium priamo Epiphi notari l. e. XXV Iun. , itaque eodem die, quo id observavit Ptolemaeus. plenus ergo est consensus excepto XXVIII Tliotli: atque ei ipsi ilici non perperant adscriptuni est aequinoctium autumnale, cuni revera eo die acciderit anno 13Vk p. Clir. , Pio tempore Ptolentaei calendari uin conpositu in esse, Iaaud inprobabiliter videtur statui posse. ceite Bonaventura p. 6b hoc parapegma post lilirum magnae constructionis consectum esse ex Alim ages t. VIII 6 sin. acute arguit: tibi enim dicit
Ptoletnaeus nunc operam Imolesta in de episelmas iis accuratius agendi filii seponendam esse . . . alteruni argu Inentum . pergit PetaVius. , , sumere ex eo possvnnis quosl ciun Diensibus Aeguptiis, Augusteis et Actiacis sive fixis Iulianos liaud
GPιilones non sed et pudor fiam vecordiam mendacium
signiflcme. quod mihi sine u εκ po avτiqi non signisscant fantum, Red aperte demonstrarii. mihi qitidem haec non significant sed aperto demonstrant Ponte derae temerita.-lom haud volgarem. Diqiligo i by Cooste
52쪽
satis exacte comparet: quasi ainlio iclem initium ac sinem eundent habeant. se t Iieque a Ptolemaeo ista conparatio mensium Iulianorum prosecta videtur et prorsus recte menses Iuliatii cum Aegyptiacis conseriuntur in collice Saviliano et in Bonaventurae interpretatione in liac per totuna annium . etiam scitolion quod in sine operis additur genuinum et ab Ipso Ptolemaeo scriptum esse, cuius . , styluna ipsum et loquendi genus recte agnoscere sibi visus est Petavius p. 416, enucleatius ilemonstravit Boechlaius I. s. p. 220 sh; quod uno verbo moneo, quia Helerus I. s. p. 165 hac de re salsiis est ' : nanique de re ipsa dubitari nunquain debuit. ceterum ut certum iudicium de traditione quani vocant huius calendarii constet, antiquum duxi contextum talem sere exhibere, qualis ex collicibus inter se conlatis resuscitari potest, et abstersis levioribus qui usu veniant librarioruni erroribus nunc abstinui a violentioribus correctionibus, quilius aliquotiens verbis Ptolemaei opus est;
velut si nitineri horarum n0n secutulum ordinem sese ex
versi ordinis vel corruptelae suspitio oritur. quod si in adnotatione critica interdum dixi Rui vocabulum inter duo nomina propria positum omitti a codicibus, nullam rationem habui interpretationis latinae, cuius auctoritatem hae in re nihili esse apparet. Paucis verbis iam iteIungar munere ilicendi de astronomis quorum para pegmata ab anonymo apirii Geminum et a Ptolemaeo laudantur. neque enim huius loci est, multis edisserere de notissitatis eorum, de
8 dicit I. s. ein Scholion a n Ende des Kalendens, das iam Petavius et chresit, unoeachtet a strueHi h dar er stehi, dass es nivi vom Versasser des Nemerologiunis lat. sed observatio illa ,, quae sequuntur utiliter ab alio Netaim honero-IOssi scriptore notata sunt non ex codice sed a Patavio proiecta est, qui p. 416 animadvertit ante oab miro ' intercidisse se haud A particulam, corrigendo errorem non UPO-
thetae ut videtur , sed sui ipsius. Etiam Delambrius hi torre de rastronomue ancienne vol. I p. 213 hoc scholium ab alio additum esse credidit.
53쪽
Democriti Taptiπηγμα in catalogo lureoruin plidosoplii apud Liaei lium Diogenem VIIII 48 ponitur post librii ni
parapegina adnexum suisse ' ) ut per se proliabile est, ita
10) cf. Melor astron. Neobachl. p. 214 sq. , chronol. Ip. 344 sq., ΚriSche theologumena p. 288 sq., Boechii Sonnent melae p. 146 sq., 399 8q. ceteriam notum est in cyclum Molonotini et Callippium nuper accuratius inquisituin essen Boockhio tur Geschichte der Mond yUlen der Hellenen 1855 et epis aphiuch-chronolo'. Studien 1857, Augusto Monamson Rei trame tur 9rte hischen Zeitrechnuno in Ialini annal. philolog. supplement. I p. 201 sq., die alte Chronologie in philologo Gotting. XII p. 329 sq., in nov. nius. Riten. XIIII. s. et p. 497 sq. Reformen una Mubil noen der Kalenderbei den Allen. deniqyse ab Aemilio Μi illor in diar. antiqv. XV 1857 num. 56 sq. et in nov. ΠHIS. RiIen. l. S. 11) quode post Idelorum timer Eudoxus in actis Rea-dom. Berolin. 1828 et 1830 et Lotronnium fur les e rus et Ies trava d Eudoxe in bournal des savianis 1841 p. 742 sq.Boeckhius egregie disputavit Sonne itererseΡIM Sq., p. 393 Sq. et p. 11 sq., quo loco Brandosi opiniones in Ialini annal.
p. 340 Sq.14 nullam tamen video idoneam e RuSam, cur eum Saluiasio Solin. p. 521 od. Vitrui . scripturam, qliam
54쪽
stabili tur eo, quod a scholiasta Apolloni Rhodi It v. 1098 p. 442, 27 Ken. laiulantur Democriti cu TQ Πεpi uopo-υOμiac animadversiones, quae non possunt esse petitae nisi ex calendario ipso iβ). fragmenta eius calendari praeterea a Gemino et Ptoletnaeo servata sunt et liabes ea sat 11eglegenter collecta a Mullii clito Democriti fragm. p. 231235. accedunt nunc paucae 'eae animadversiones, quae in
papyro Eudoxi coluna. XXII et XXIII leguntur ct Boericli.
Sonnenkrerse p. 89, 9l Sq., 197 sq.). Euctemonem 3β)autem Metonis sociuna fuisse per conplures testes constat, Ptoletnaeunt almag. III 2 p. 162 IIalina
Anamian. Marcellin. XXVII, Siinplic. in Aristo t. ile caelo s. 121 in Philological Mus. II p. 617. idem laudatur ab Avieno de ora maritima v. 47 Apopularis urbis Atticae cs. v. 35η, v. 337 contra civis Amphipolitanus ly); quociana laene congruit quod Ptolemaeus I. s. Metonem et Euctemonent Allienis, in cycla- diibus, in Mace donia et Thracia observationes astronomicas instituisse dicit, neque Metonem scimus in eas terras prosectum esse scs. Redlicii l. s. p. 2'. videntur autem in ealendario conficiendo Euctemonis partes primariae suisse: ipsius enim persaepe in parapegulatis laudantur notationes, penaro Metonis. Euctemoneae reliquiae, quas ilebemus Ge-Inino, Ptolemaeo, denique papyro Eu loxi col. XXIl et XXIII
rentiani et Buctonicus) tuentur, mutemus conflando duo-riim libroraim titulos hoe modo: μέγαc cviαυτoc ' ocτpovo-μinc παpuπηΥμα, quod ipsum et contra Graecitatem et contra rationem pugnet.
πεpi ocτpovoμluc, quem locum Mullachium inter fragmenta astronomica referre noluisse miror praesertim cum p. 145 eum lamiaverit. 16 inter eos qui sidemn orius et occasus tempestatum que signiscatus observarunt laudatur a Vitruvio VIIII 4, inter enneahaide caeteridos inventores a Gemino isag . o. VII. 17) quam obcausam Osannus in diar. antiquit. 1841 p. 640 suspicatur eum participem misso colonicte, quav
55쪽
LII PROLEGOMENA aliqua ex parte collectae sunt apini Boechliiuna l. s. p. 405sq.
cf. praeterea p. 80 Sm, p. 9b sm, p. XIIIJ. Philippum vero a Vitruvio VIIII f, a Plinio sXVIII 312 et in indice auctorum eiusdem libri), a Gemino si sagog. cap. XII p. 47 ssalina . ab Hipparctio sin Arat. phaenotia. I bp. 101 Petav. . ali Ioantie Lydo de mensibus IIII 13 et 43),
persaepe denique in Ptolemaei calendario tamquam auctorem parapegniatis laudatum eundem esse atque puntium illuni clarissimum malliematicum Platonisque discipulum nuper certa statuit coniectura Boeckllius Sonnenserelae p. 35 sq. convenit enim inter illos et de genere studiorum in litteris positoriim et de aetate, cum astronomum ante Callippulia vixisse probat ille sit, et de patria: namque Ptolemaeus de apparent. p. 259 v. 19 Philippum cv Πελοποv-υῆcφ καὶ Λοκpibi καi Φωκibi siderum ortus et oceasus olbservasse dicit. Conon deinde mathematicus Samius generei ), Archimedi fuit anaicus, ad quem ille assoleret mutere scripta sua malliematica. quod testatur ipse Arestimedes de quadrat. parabol. p. 17 ed. Toreli. his vectis: uκoscuc K6v uvα
nere mathematicus εbelliamran peritis,invu velut quida , Ale- astandrinus. Probus in Vergil. bucol. ΙΠ 40 p. 8, 15 ed. Keil). Conon Samius mathematicus, Amyptiua natione. Cum temporum conputo instituto appareat, Cononem Samium mathematicum Aristarchi Sami mallio matici aequalem misso iuniorem, iam enascitur suspitio, Cononem Aristarchi disciplina usum esse.
56쪽
ILIIImedis suisse, non recte effecit Probus i. s. instituit autem Conon observationes astronomicas in Sicilia et Italia Ptolem. de appar. p. 259 V. 22)δ' , eiusque multae episemasiae exhibentur in Ptolemaei parapegmate. postea Alexandriae vixit, atque tibi procul dubio defectiones Solis servatas ab Aegyptiis collegit Senec. l. s. . videtur etiam a rege Ptolemaeo tertio Eliergete I in aulicorum numerium *i) receptus esse: certe honiinein aulae ingenio admodum accomodatum eum fuisse, docetiir liis toria notissima quae de crine Berenices narratur. Berenices enirn crines cium in templo Veneris Zeplayriti dis post felicem Ptolemaei victoris ex Asia reditum c. a. 243 a. Chr.) ex voto de dicati essent sed postero die disparitissent, Conon Fiens inire gratiam regis dioeu cmnem inter sidera videret conlocastιm et plasdam vacuaS αDura septem Stellas ostenda, quas esse crinem tingeret '. quae valde placueriint Alexandrinis hominibus aulicis ita ut vel Callimactius de ea re ampluna et magnificunt conponeret carmen, cuius duo qui ad Cononem spectant versus servati sunt in scholiis Arati v. 166 hice:
20 nniit litur obstat, quominus cum Boeolchio l. s. p. 30 huno eundem putemus essa atque Cononem, quodeΙoquitur Servius in Aen. VII 738: Conon in eo libro quem de Italia sciripsit quosdam Pelavos aliosque em Peloponneso convenas ad eum lactran Italiae venisse dicit, cui nullum antea nomen f ue t et 'radito muniini libri) quem incoluerunt Sarno nomen inposuisse eae appellatione patrii stinninis et se Sarrhastes appellasse: hi inter metua oppida Nuceriam condiderrunt. 213 cf. Probus i. s. Conon . . Ptolemaeo adsiduus. SehOI. Bernens. l. s. Conon . . m n Ptolemaeo sint.
57쪽
quos ita interpretatur Catullus LXVI v. 7 sq.: idem me ille Conon caelesti numine q) vidit
e Beroniceo vertice caesari enisulgentem clare, quam cunctis illa deoruni 7ὶ levia protendens brachia pollicitas, ). atque poetis Augusteae aetatis per Callimachum, quem mirum quantum in il elitus Iaalberent, Conon ita innotuit, ut eum lioniinem non paucis astronomis et mattheuiaticis Graecis inferiorem quasi exeniplar astronomiae et astrologiae Graecae proponerent, vel ut Vergilii is eclog. III 40 et Propertius V 1, 78. erat celeii quin diligens et a se impetis r Seneca quaest. natur. VII 3, 3) neque uouarilius laudibus saepe *'ὶ eius acui nen extollit Arctiline les. Scriptorun
cornipia esse iam caesura perversa evincitur. pentametrum, qui flagitetur, effecit Muretua l. s. 26 caelesti in lumine coni. Isaacus Vossitis es. Hauptquaest. Catuli. p. 80.27) cunctis illa deor m corr. Haupi I. s. p. 81 collat. V. 33 sq. pro multis illa deamim. 28) atque Catullum iterum imitatus est anonymus poeta epigrammatis n. 1565 in antholog. Latin. V. 8 sq.Ε Beronteaeo detonsum Vertice crinem rettulit esuriens Graecus in astra Conon. iam igitur mathematicus clamas in , , Graeculum esurientem Iuvenal. III 78 transformatus est.
58쪽
ctionibus conpositumδ'), alteriim de astrologia septena libros conplexum)y). mortuum denique Cononem esse haudita multo post annuna 243 quo anno Berenices crinem in astera retulit) inde concludas quod Archinaedes, qui ipse obiit anno 2l2 a. Cli., de helicib. p. 217 sq. ait: μετὰ τὰv
Lotionis amicus fuit D O s i t ii e u so, c ius maritne octaeteris Eudoxi inscribitur scensorin. c. 18 p. 53, 5 Ialan.). atque teste Ptolentaeo p. 2bs v. 10 in insula Co instituit astronomicas et meteorologicas observationes, ex Piibus praeter inultas a Pseudo-Gemino et Ptoloniaeo traditas duas reserunt Plinius XVIII 312 et Lydiis de mensib. IRI 83. ceterum ita sania inclaruit, ut Archimedes dignum eum fia-beret ad queui post Coponis mortem mitteret scripta sua mathematica, lihirum unum ite quadratura paraboles duos de spliaero et cylindro, linum de lielicibus, unum denique de condidissius et sphaercti lilius Rh). aetas igitur quo floruerit Dositheus hac ratione, quae inter eum Cononemque et
35) cf. Archimedes p. 63, 131, 217, 257 in prooemiis
horrum librorum. Dissiligod Corale
59쪽
Dositheus Pelusiotes , qui in libro Πpoc Δ iob pov de
Ai'ati vita quaedam Iiarravit)Τ), ego non audeo illiu dicare. Restat Metrodorus qui pariter atque Conon in Italia et Sicilia observasse dicitiir a Ptolemaeo p. 259 v. 23. eius parapegmatis notitia debetur et PtoIeniaeo et Ludo demensua. IIII c. 43, c. 70, c. 80, de OStent. e. TI. praeterea idem Lydus de mensib. IIlI c. 36 Iraec narrat: Tuυ v sidus
λO6cioc coni. Boeckhius i. s. p. 30, codices exilibent ΠΟ-λWiκoc, pelusinius interpret. latin. ap. Suringarem de mythogr. RStron. p. 9, πOUT Koc coni. Hecher in philolog. V p. 421 ot C. Mulier frgm. liist. Gr. IIII p. 400, Πηλου-cissiτnc Osann I. s. 37ὶ id quod affirmaverunt osannus l. s. et Boechllius I. S. P. 28. 38 videtur id placitum. ex eis decretis triumVirortim fuisse, quae Augustiis octavianus a. u. 726 antiquavit ELMerkel prolog. Ovid. fast. p. VIIJ; qua tamen re ad Retatem Metrodori arctioribus finibus determinandam uti non
39 Servius I. s. adeo ut sequentem rationem 2 narum Metrodorus philosophus viar n e e re erit libris insem tris tam astronoudae quam geometriae partibus, sine cuius lineis haud facile deprehenditur ratis. idem etiam, Metrodorus Seres, mistra culpam i a plerisque Vermlium quasi ignammmastrologiae, etian eum comtet operis lege conpulsum ut quaedam excemperet qu ιe Obscura videntur ideo, quia a naturali ordine stant remota.. Diqiligod by Cooste
60쪽
iii Vergil. georg. II 224 p. 50, 22 e l. Keil. et in selaol. Veronens. in Vergil. Aen. II 299 p. 87, 17 naisere vero eun tioc Metrodoro consulteriint Lainps;icentim clarissimum Epicureum Boetii er a in. in Lyd. p. 170. Tei liber de Servii vita et conament. I p. 50 alii: Lainpsacenus enim procul illiuiolati l :itur a Philargyrio in Vergil. georg. 1I 336. Ceterunt ite ratione et institutione Graecorum par i pegina tum in universuin ilisserenteni alli Illeloriam tironol. I p. 309 sq. 32b sq. 346 s. 353 unium est. quo i liic breviter tanga in , ia in primos lui talia calent laria coniterent non sollina addidisse prognostica tempestatus scΠicημactuc), quo ii praedictionis gentis sat certuin veterit,iis visu in est 3λ). se i etiain antima iversiones cluas lana. Iliae a d civiles usus spectarent. i l quo 1 Iiugulento testi-inonio ite Metone assirinat schol. Arati v. 752: oi Πεpi sic
40ὶ Probus I. s. eiusdem est Carnpaniae flumen Clanius ii 'ta Acerra ias, et et coni. Keil pro nomine sevi stigantis Nomine Clanitis citctus est, grui non non mi I. Keil) ab eo dicitur, ut Metrodomis ait. Sehol. Veron. I. s. miam Meltrohclorius ref erae Ancirisae aedes in laico abscondus Troianae urbis fuisse. 41) nuperi imo Ed vardus Gros volt origines halendamae Helleisione. Oxon. 1862 sex si) voluminibus hanc doctrinam pertractavit; milii libriam sat amplum neque videre neque usurpare licuit.
I praef. Metonis providentiam in motu ias RStrorum VentoriImque laudat. nequo infitias eundum est, nulla in terentani stricto ordine teneri vices easdem non modo VentΟ-rum sed etiam tempestatum ventis ibi sempor esse tar Im-