Aelii Aristidis Declamationes Leptineae ...

211쪽

gausa cuius tamen usus non abeo exempla nisi sinulla

πολεμων ου αἰσθάνεται. Ita scriptium in Vaticano manu secunda a prima, ut editum e Veneto Mini illud aptius vitatur. g. 95. δέον εἶναι. Dedi no ex coniecti ,ο xellii Mi iuri Mi 'ex Veneto in textu retinuisset, nec Volsius emendationem recepit, nec Maius quidquam a notavit. Periculosius videbatur infinitivum eiicere ειναι.

Cap. 35. g. 9u. ἐναντίον δὐτοι σοι. Hoc sudorat ei Iectioni, quam enotavit aliis Ovτοιχοι Demonstrativas hasce somnas, etiam nominativum, diligunt oratores Attici. ac det euant diligere, indeque Opnistae.ου οἱ των αφ' Ἀρμ. Ου ο nunc Minum correxit alicanus Mirum vero των. Nescio an possit triplicis generis insignatio locum hisero, ut similes sint κουροι

ganti rem nanc stoicturam arbitror, quam si accusativus

adirit dat1vus eruo σομεν iungendus. g. 7. injν τουτους εἴκοσι. De statuis aeneis Harmodio et Aristogitoni a Atheniensitius in soro positis ac leutio restitutis Mevisius in Pisistrato cap. 14. et Corsinius Fast. Att. . III p. 123 3 i. r. οὐτε γαρ ὀλυμπιονίκας. Eatani comparatione, cria 'Ilic ILeptinem. in coiitraria oratione Dentosthenenio 1ellit . o. 1iliensi nullis rei apiul Opnistiis moratio: iurarum emortuam Patriae gloriam sic mente sua denuo ad vitam re Osanant. Cap. 36. g. 98. πασιν ανθρωποι κατὰ τοὐτ ξυμβαίνων. cunctis naccinis DominiDus consonuens' non recto ruertisse videtur Morellius: ξυμβαίνειν ni est com dere. Propterea Pro κατὰ τουτ scripserim κατα αὐεο ,, omniinus haec eadem ratione concedens V Firmaturbo semientibus , explicandae causa adieetis: καὶ τοῖς μου

212쪽

99. και ξυμβουλον. quan an non videtum Arsea fides texetas rationes secutus esse in usurpandis alitius erDomun forinis, Atticorum propriis, ut promiscue niuio εἰ legatur, nunc D modo , modo e et alia unde fortasse aliauis ratiocinetur, nae iam illa aetate in Issit is manuscriptis confusa suisse): hic tamen Atticam forinam a Vaticano repraesentatam, recipiendam esse atrix ob talio praecessu, ξυμβουλὰς. καὶ μη διπλά κρουειν ως λόγος. Pi vemialis Ioc

tio e ho ne pii sibimet ipsi non constat, o Quidni, veluti sellis sessore nititur. Annotavit adagium ex Aristide Giliuertiis Cognatiis in Sulloge,' uam euisceri ossi locuti rivi adornavit nisce vernis: MNTmque insare trbiam, εἰς ἱκάτερον των αυλῶν. In eos nisi omnem movent lapidem Aristicles e Parapntnegmate. Simile oρχεῖσθαι διπτυχά, saltare bifariam iuidem. Ε διπλά κρούειν, bifariani pulsare. Viue aliDi. Item μέσον μοὶ καθ ζεσθαι, inter uas seuere. Idem Sicula a.' in Collecl. ProverD sol lupi Vechel. 643 pag. 23. Sane Pa tuo illa Aristidis testunonia in editione Ieb Dii occurrunt T. ii pag. 393 395. Oa et T. I pag. 38a. ex miiDuallicinam Aristides hoc ioco tui velit, magis magismavinnotescit potissimum ero ex T. II. p. 4o2., D κατἐξορχοτμένω ait: λλ' ιμαι κομψοί τινες εισιν και διπλά κρούουσιν, ἱνα ἐὰν μὲν λωσι, ταυτ κεκρατηκοτες ἁσιν ἐὰν δὲ φωράση τις, χωσιν ἀναχωρησιν. irem a Iocum Scnoliastes Coclicis Marciani AE MXXIII., διπλάκρουειν παροιμία επὶ των ἐπαμφοτεριζόντων ταττομένη.

ἐληφθη δ ἐκ των μουσικῶν οργάνων, ἁ χορας κατ

213쪽

nius operum T. I. p. 3o5. et Epist. LXXVIII. Undenam vero ductim illud sit, haud equidem constat cum multa et varia sint, viae hac in re Hesuchius, Zenobius, Diogonianum. 'idas, Apostolius et Erasinis dedere M o P. Liau lato olfius ad Lia, an H. I. praeterea Montiauc Catal. DdM. Coifi p. 6o4. Scripserat hoc Hi co comoediam Aristophanes, cuius Tagimenta servata sunt ab Athenaeo, Suida ac Scholiasta Comici. η πλέθρα γῆς. I e victi in Polane n exnlinito, qui piraeclares des republiea meriti essent, comperta 'es est ac pervulgatum quoqDe Socratis dictum apud Lae tilini: νεκα με των ἐμοὶ διαπεπραμένων Ῥῶμα τηκδικην της ν Πρπιανείω σιτησεως. De terrae iugeribus illud sese offert ex Deniosiuenis Leptinea: Λυσιμαχω δωρεαν τῶν τότε χρησίμην ἐκατὰ μεν ἐν υβοία πῖ θρα ης πεφυτευμένης δοσαν, κατὰ δε φιλῆς. . III.

p. 45. ae l. autorii. M o r. vertit autem nisce sinam ipse i argumeotum Aristides , Ut in contraria oratione contrarium comprobatun ivit . 53. Quod iuni faciat saepius, satis iidem ingeniose , ego annotari luna ieci rilaus ipsis reli Pii. daaα - - λαμβάνει. Alier hic locus est, ubi in V neto lacuna iit satis insignis, iam non odoratiis est Moxellius, ianuam illa o γα - μόνος ουτος sto dente omnino carerent sententia. Hic micupae duplex ea buxo λαμβάνει fraudem peperit: vio certo factum sae-

mo*1 ex oratomam inritati Hie. Ita pie Aristides eam tiscinationem confirmat, qua nuper demum coronidesciis oratoriar mutueris e perent rectissimo lege a de

214쪽

is solertem disputatio:nem Gest Dinaorsit, vivi Mehratim sinu, praes ad Demosin. p. III. δοθέντα correxit Volsius incertos relin*xu Maius- g. ioi. μηδενος ετ ραυθις ἐμποδων ἐσομένου

Nullo praeter nunc nam1- orationum Ioco fomitian ἐρα- θι scripsit Aristulas ut ni Paolie k-θι restitue dum existunem. Dci ἐμποδω correxit Volsius exiguum discrimen fortasse non advertit aliis. ἐλου - προς το - εἰργάσθαι και ἀπολέσαλ. elige, praeterquam 1od nihil profeceris, gloriam quo' que tuam funditus perdere.' Recte vertit orellius. Emun haec potestas non Inest praepositioni'so Pium accusativus additus est Sermo igitur προς -- ειργάσθαι-Cap. 33. g. io2 των ευρο/μνων τάς δωρεάς. Fov-tassis ευραμένων, quod mavult etiam in Leptinea Demosthenis Taylorius T. III pag. 65. M or. Iniuria uter Iehoc malueriint v v olf ad Dem Lepti p. a L6. Mox et idem correxit Volfius, ut supra.

-ἔραν pr μόραν codex nauet, quemadmodum apud idoneos quoque scriptores reperire est, ac in ipso quovio Aristide iuxta codicem aroccianum in Iebbi allatum L. I. p. 13., μορα. revientius dici consuevit Do scriptione nominis deque ro tota post multos egregie di: Puta vis vinditione praestans , quocum iucunda utilisvis mihi amicitia intercedit, Georgins Onricus Martinius, Becto Gymnasii, D. Nicolai, quod Lipsiae est, in Prolusione de Spartiatarum ora, arisboma an a 7 i. Pressa. 4 r. Ille quae sisputarit nescio Apud Irinar Guin vero in Demosth. p. 54. Reisli quum odices omneae teneantinoψαν, et olim Iosephys caliger et xv in Im-

215쪽

inanites miseriis ori exm tuit: μόραν. Possunt 1idem superesse vestigia quaedam etiam alterius scribendi moris, nec per alaturalem Potestatem haec verssio vis inesse, mittet earum tamen et rarissima illa sunt, multoque imaioreoterorum Iocomani copia est, et loco no nostro vitiosa Vaticani Iectio se ad veram όeu transitum paradat naud improbabiliter. Ouapropter optime iani Volsin 'oox'rexerat. Ad ea vero quae ansruntur Graecomni irri-

pexatomia lacta illiretrium, haec adscripsit orelli e Tribus hisce letorias adeo laetos fa6se Athenienses r-

Demostlienem de ordinanda Bep. n. 7 idiae Demosthenis ipsius vii etiam in Leptinea et conua Aristocratem idem repetit), Dinarchi et Aeschinis testimoniis common'

atrat Plutarchus a Mitte a Globi Atheniensium T. VIII. P. 383. d. Reisti. aropaea tria eadem contrunctim celerarui. Bene iraque et istules de rebus a Chabria praeclare gestis licturiis, Timotnei luomi et Ipllicratis mentionem iniecit. Hactenus ille. Conferas vere praeterealios laudat Volsius ad Dein Lept. p. 3o2.

Uiae ista Morollius i νε ημῶ legendum, reiecta mendos lectione ἐχον μῶν , lami inararius navi semel admisit, Pro notam veteris codicis, ex vi orationem descripsit, niinime cognoverit. ibi tante prohincrct, Plinno loe ἐχθρῶν legi quoque osset. Mini vero multa pronibere videntur sed nevae 'νεκα ni quadrat at opportune ergo etτὲ attradit at Verum est quod de non intellecta adiiurario nota observavit Morellius con supra a g. 5. παρ' υδενὸς ἐπεσπάσατο φθόνον. Correctionem sis , inus Maio, qui notaverit e Vaticano Locutio est non insolens ἐπιοπάσθαι φθόνον παρα τινος. Λακεδαιμονίους - καταναυμαχησας ἐν Νάξω. Laudatissimam Chabriae victoriam ad avum inter alios Diodorus refert Lib. V. cnoliastes vero Aristidis in-

edulia in areiano CCCCXXIII ad Tom. i. p x x

216쪽

πωλητηρίου Iisdem sex vectis concinit Scnesiastes eo diei CCCXXIIII. in Arastides Demostnen mordicus haeret Totam vero nauriae Vitae rationem ma solet elegantia explicat Nepos . . r. quem mittam in auunx liuelliu multa ex neopompo deriv as' non sine rati naotiservat olfius aeoleg ad Dem Livia P. V. not. 23., , iterui te in eiusdem orationis comitentariis p. sto, β. 1ο5. χ ει μὴ καὶ τοιοsτος τις - Ex eo vior in Vat dires vocula coniicere posvi invertendum

stituo, eo vel maxime viod Aristides ea Demosthenis in L .eptinea exprimere velle videtur T. I. p. si.); καὶ μην,

ω ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ ζῶν πάνν Ἀερ μῶν φανησε- ται πραξας δαβρίας, καὶ την τελευτην αυτην του μου

πεποιημένος, ' πὲρ ἄλλου τινος δετε δικαίωράνου μόνον δια τῶ immo a. r. ζῶντι πεπραγμενα ται--ωθε ευνοὶ κῶς διακεἰμενοι προς το υἱὼν--οὐ, ciues κα δια ταυτην. Verum isto in Ioco ipsunt illud logisti scriptuni, Diod et hic et L iob. Vaticanus custodivit, Hπερ ημῶν. Giu Et e quidem Vera moriem suuii Gi

hrias in sociali bello, cum classis praefectus, iuxta Dio- dimini Lib. XVI. Cap. . ac fortassis etiam Pluta num in nocione), Privatus veri nasses iuxta depotem, inportum ni irmimpere conaretur. mi iuCap. 4ο. g. 1o6. μετά τῶν πανοπλιῶν. Con ruri stidis Panathenaicum T. I. p. 19o. oi De λόγοις, ἐπιταφίοις in aprico sunt omnia aut a viis civi luco indigeat, Gotileneri, quem evitanda cacophoniae causa ' nobi vesiatiue eommode lixeris, Iucennam adnibeat lo v

217쪽

eupletissimam, an eius Titione Menexeni Platonici et Periclis orationis laneians nucydideae. Cap. 4i. g. O . σπερ εμφυλον νομίσαντες στηλην.

S itis hoc quidem Uhιstιcum, repetere licet utri Ves-s Et inglo Dii de tropaet animistra apud Diodor im XIII eto. H Consille Bunnveniunt ad longinuin Cap. III p 35. L oup. tertim morem Alneniensium. inscr1Dendi columnis praeclara suomim facta vel ipsae, quae superSunt, columnae manifeste declarant. M O . φιλοτιμότατα cori exit Volsius non cortexit Mesiis.

f. o8. εις παλινωδίαν τετρώφθαι, Παλινωδίακαδει prove bium est in eos, Dii quae Publico enuntia-

in colenui rima illa Stesichori de Heleii παλινωδία utia

nea, Plutareno in nocione, inenaeo in IV. Cap. 19. aliam ita 'τροίππω reposui liando dii lein Kαλλίππω codex r/rperam nabet. M o r. livetebatum no vitium es lups pio etiam Vaticanus tueatur. Recte tamen sine ulla hulsitatione Morellius xτήσιππον restituit, iod praeter cetera nune coiitrat ia pro Leptine oratio evincit ni

nifesto. Unde et Maius orellii pronavit conatum, in not. ad Var. .ecl. et Volsius Proteg. ad Lept. p. LIV. n. B., apud ciuem locos et eos, Pios significaua Morellius, Et Phos diu alios collatos reperies. ουδε παρακινδυνευσαι Ort. προκινδυνευσαι , vocabulo nucudi leo ac Demostnenio. κατά την τραγωδίαν. Euripides in Hecuti V. 3o6. M o r. , quidem nostrum ociun nondum scio a cimo- quam fuisse collatum. Cap. 42. g. Dio. ἐθάδες σμεν τουτου του μερους.

Ad ea viae pag. 4. g. . de seu asi hac annotavi, illud quoque sese mihi nuper Mulit apud libanium in oratione περ των δεσμωτῶν, nimia lim: ἐπεὶ δε οἱ μὲν

218쪽

φιλανθρωπια καὶ μεγαλοφυχ. τὰ κράτιστα Φιλανθρωπίας καὶ μεγαλοφυχίας τὰ κρατιστα ιςηνεγκαντο, Aristides in auaegurico veticeno T. I. p. 244. m. r. ἔρις καὶ κληρος τοῖς πρώτοις τῶν θεῶν γεγενησθαι-Ηis gentina Aristulis verua sunt in Panathenaico, HI uscertanten Minervam inter et Neptunum de inenamina possessione inter praecipuas civitatis illius laviles enumerat r

in*1it enim T. I. p. 1660 περὶ γα μόνης ταύτης τῶν ἐφ' λέω πολεων ρισαν - κυπαλαμ νουσι την ἀκρόπολιν, σπερ ἐδε μοναρχία σχεδὸν, ως εἰπεῖν, οἱ πρῶ

τοι τῶν θεῶν ehemens attamen suspicio sudorit in mini, Aristidem in Leptinea orations ad illud Platonis in Menexeno respexisse T. ΙΙ. P. 37.) μαρτνρει- μῶν

τλλόγω η τῶν ἀμφισβητγάντων περὶ αὐτης θεῶν ερις

τε καὶ κρίσις - p in lo- τ ερις κα κρίσις in Aristide iovi legi oporteat. No tamen a codicis te tinno discediun, iacit quodamnodo Ucurgus in Oratione adis Versus iecerater inquiens: οἱ πατερες μῶν την δεθη

Reissi Mi P. I iocus e Menexeno dissimilis est nostror 6,γς lii illud est, de Pio certatum , In fine in resti tuenda fornaa πολεσόμε Vaticanum secutus sum pri -pterea pio cie futui uic Umpore Plautor cogitas. Illud vero tiλληλων ἐξ ανάγκης ἐξῆπται οciatis Platonici in

mentem revocat viatilem Observationem ac fictionem, Pnaedone P. 6o. q. quave triste iniit noli nomini adesse, ac tamen eum quum Sectetur alterum, alteium

219쪽

Cap. 43. q. a. HM M' Coredeturi exhi DuI W- stramus 'qualiquam nescias an eorrectum silii Iem tigantes auulie 'grammaticos in cnol ad . g. 62. Deinde Mδο in naud duuio recariis Vat. ac solum nocvore lictum nam de iis rebus dicitur, viae satis illumaelian, auferimur dinatae sint, ut nic τέλειαι. q. 12. νικῶντος τη πόλει. Non desideratur iam ΜωeIlius addetidam coniicienti praepositio D meriis P vo atuae, lativus comesocii. μη πάλιν ποοέσθαι. Sic ementandum esse, pro vitiissa comaeis Veneti Iectione, acuto Videria orentiis, meis, onuscaeo suo conieetur, imponens optima v1od minc ut plerni illa alia, constrisis a Vaticano, aluderetisse, si 'esset in vivis. Madon est Diucydidium se

Primis ac Demostnenium. - '

εἰ ν ου ἀνεκτον οὐτ η , ποσον τι χρὴ νομίζειν

ἐκεῖνο Posito ante naeo ei Da puncto minore apodosin ea esse significavi. Aliter Orellius. Qui tum post βεβουλευμενου plenam distin Rionem induxisset, peripersam omnino naDeDat s acturam: 1are in principio periodi

εἰληφέτω legensim proposuit pro eἰληφότος. uiuo non

infitior placere posse: nam et mini placuit Sed ea ni ratione opus non esse censeo. Sic enim sententia precedit: amorium illud auferre donatri non ceperit initium a novis, propterea quod et Ieges nouis sunt, ac praeterea nos tantum ausi is ut haec facere velimus, ut sis si dina accepta reddere novis Vellent, nos pro nosti Duc eos essemus nauitum, si noc tolerar neliit, stantum

illud arbitrari debemus . Species est, eor, naco- Iuthi sed ut Dod offendat abeat nihil Iani vero lium tam exigua sit apodosis, protas tam prolixa, et pro Aetoris verbositate ἐκεῖνο ampliore gelat explica tione vel sic vides, non recte aiunt in clausula Vari mini Vaticani Lectionum scripsisse haecce , Mutilam iasne existimavit orellius nanc orationem. Idem tamen fatetit in praelat. p. XVII. opinione se tantummodo sua indicar imperfectam lucorationem cete F ninnis co- sic Veneto scissum fuisse vel negligentia periisse

220쪽

Nunc ecce codex ovis attemus nulliri desectus sidi-eium prae se fert explicit enita oratio in limidia pagina ita a Plane constet nulliina a sine solituri exclalisae quare sinistra inlini videtur Morelfius existimasse mutuatis nanc orationein. Nam si vel maxime haec ita sunt, non dubito esse, init inde sequitur aliud, iam Dae x1um nitu amplius Dod scriberet nautiisse, ac Puncta lacunam signifiςantiari,in Posuisse iiis alit negligentia aut*1od non placeret. Ego rem nun*aana mini persuade ho, copiosissimum Aristidem ac loquacem inediana cogitationem

disci lissea et Pium Desinutissinis usque minutias ora torum Persequeretur imitationem, clausulam non ad Imdisse Hilaain, Pium eam et Demostnenes Leptineae onsen Diismi orationiuia maiores omnes addiderint et o

uaria ex Leptίne orationi Aristides ipse.

라틴어 텍스트