Aelii Aristidis Declamationes Leptineae ...

181쪽

nelia Assor plura Davisius in Cicerinis useulanas Quaestiones Lilia. I. Cap. 46 et 3. U. Cap. 6 o r. Ουδε της εἰ πει ἀπέλανσαν προμηθειας. Nullus ni est ivvidentiae locus, quociuo Vertas Aut fallor, aut scriptuna ab Aristidi iii προθυμίας. Ut--ο et Omo sacpissinae, ita et . προμήθεια προμηθι enuntres e προθυμία consumi poterant. Similiter apud Alcipnaeo-Item p. I. o. 33. προθυμουμενο Vulgatum, pro Piscum cod. Iogendum προμηθουμενοι - In sine nutus rographi Quod opograpnico, ut videtur, YItio nauet M velliana editio, reis Dως, cor rexit Volinis Maium, lainilii notavit, oculis transmisisse credas.

cap. 4. g. r. του παρὰ τῆς πόλεως τετιμησθαι.

Scripsi ita ex Vat. 'mioniam non praehet aptam sentem tirun praepositio ἐπὶ.τζς προς μῶς φιλοτιμίας ἀπῆρχθαι. Non recte itisterpretatus est oretinis ,nevis studii erga nos sui fructum ercipere ' Sensus est nemi omnino dignati essentatudii erga nos initium face1e Vectun ἀπάρχεσθαι4l

manique de sacrificiorum initio usurpatur, saepenumero tamen etiam aliis velaus dicitur: v. utinaanni Lexit. T. I. P. 1οο. MIN.

sam cerio ac letnali vulneae a1nicere.' Optime sic ve tu Motellius, eaque aec docte alvi accurato disΡ tat: καίρια codex manifeste nanet attamen καίρια Vel κυ- οια μέρη vi telicet, legas, naud multiti int est , ex iis viae accurate disputat Abrescius inmiscellaneis observanionibus novis . I. p. 63. et in Auctario Dilucidationum Tnucvssidearum p. 321. missius e Piomae si adiiciantur, via Paulus Leopardiuis mendat GD. V. Cap. 5. et Salaiasius in Simplicium . . disserunt, vocis huius interpretationem, quam de si . stabiliri nemo non videt. Id vero διαρυξαι , pio codex abet, in 'ορυξαι οmmutarem, animuim Demosthones quoque fecit, cuius e quam similis Iocutio est in Oratione in Stephanum T. H. P. I. 31. τ δε κακουργῆσαι καὶ διο ξαι πράγματα --

182쪽

sthenem eundem et in Oratione tertia in Phdippum. T. I. p. xl8. ουτον δε κακῶς διακείμεθα καὶ διορωρυγμεθα κατὰ πόλεις. Quem locunt Volsius vervit se adeo Veroauimus amentes, atque oppidatim, tanquam ossis Mov- ieetis et vallis, separati.V Paulus Manutius e , ita male affecti, ita animo fracti per milles sumus; ' Reiskius vero in Indice Graecit. Demosthen. , διορωρύγμεθα conrassi, Perforati sumus, . . eorrupti, pessiinitati Hactenus Morellii annotatio. Ac prorsus ea deni imagine Himeri

y es. V. 6. ταὶ πρεσβείαις διορυττεις την ἐπὶ των καλ- λίσπων φιλοτιμίαν της πόλεως. Sintiliter vero Aesoninesio Ctesipn. p. 5D. ἐπειράξει γαρ τον γοητα καὶ βαλαντιοτόμον καὶ διατετμηκότα την πολιτείαν. Ceteriri Mορυξα videri denet Vaticanus conniniare, ianoram Maius adscripsit,inil is enim ad ea, quae Morentius in textu Posita abet, collatas cod1cis sui jectiones adposuit, non respectis Morellii animadiectioniDus mio Per totainnanc Delli partem tenencium.

g. 38. αμφοτέρων μεν βρι καὶ ἀδοξία. Codex βρις, ure solet legendum μεν αν ἔρις. 4 r. Illud

Uio exprimi iussu, non noe, confima Vaticanus nam nihil annotavit Maius Celemn αμνοτέρων βρις καὶ ἀδοξία sinit onaumelia ac dedecus, missius altera ampu, alter assicitiir. ἐπὶ πάντων ονειδος. Cod. lat. περὶ. Ad ciuod Maius r παρὐ83. Non inepta veri coniectura , Iae ut 'Og nita videtuae, ita confarinari possit varia lectione proxime Praecedente n. 99 et g. 69. n. 166. Sed retineri, credo, Potest orenilina lecti, qua significatur uti omnes sic enim etiam ἐῶ πολλων dicitur: v. alchen ad Eurip.Hippol. 213. - ἐπὶ μηδενὶ πεπιστευσθαι. Dativum dedis Vaticanus,

qui vel ex coniectura restituendus fuisset. Infinitivum intactum reliqui, quananiarn πεπιστεμά in contraria oratione 6x. liam formam tum veram putabam, sed nuno video corrigendam potius fuisse. Mox etiam του θαυμα- ζεσθαι vel sine at emendandum suisset vides non Possis Texuum nia cum offoMo coniuno.

183쪽

ἐρωμένην ἀνθρ τε καὶ κατα- ναι. Locum hunc

ante oculos habuisse videtur tabanius, utpote in Aristidis iptis, si iis alius, versatus. Sic enim Iulianum allocquitur in Paneyrico T. II. Oper. P. 1 6. εἰς γαρ την αρχαιοτάτην καὶ σοφωτάτην και θεοφιλεστάτην καὶ κοι-

ρον ἐρωμενην νθρώπων τε καὶ θεῶν γῆν, τὼ 'Aθηνας

ἐπεμπου. Saltem non succut rit, quonam ex auctore scriptor uteriae magnificam auo inenarum appellationem hauserit. M o r. quati Veihorrem collocatiouena ex V ticano restitui, mimini nunc in modum Litiani a Morellio Iaudatus locus conrimat, eo die magis ipsius standitur Coniectura, Duersata Libani esse vertia Aristidis.

καὶ λω καὶ παντί πρεσβεύουσι τ θυμφ. Ου μόνον - των διωτων ούτω πρεσβευουσι τάς Ἀθηνας, ἀλλα καὶ πόλεις. x istiG in Panathenaico . I. P. 183. τ αν εἴποις, των θεων παντα ταυτ εινας, βουλε- ιένων πανταχη τὰς Ἀθηνας πρεσβεύειν. Idem in p. 80. Confer Scholiasten et Barnesium in Euripulis Hippotv-

f. q. πρωτη γαρ ἄνθρωπον νεγκε Πρωτη γάρ

ηνεγκεν ανθρωπον, καὶ πρωτη πατρίς ἐστιν ἀνθρώπου.

Aristides in Panain. . I. p. oa. Iam ero ita id operito pretium esse ruitror hoc loco minorari in explicandis mirificis hisce auulis de inenariim origine, de nomianum e terea ipsa tetu, divina frugum a 'gitione, deomin ipsa de civitate inter se contentione, mutuis PIO dissultis eidem binmissis viae omnia Arristules in Pana--enaica ratione fusius percenset. dare praestetit Pi tonis Menoenum et Peticlis orationem funebrem ex Thucvdide, et viae o Cnristianus GorileDemis ad ea a notavit in editione ILipsiens an i 8a , ut scriptores nitutos antiquos et novos praeteream, qui in maniDus eorum omnium sunt, vi nistoriae Graecas oporan aliquam na-Vant. Unius tamen Ciceronis vella splendidissima, iiDua universas propemodum nas Mnenamini latitae complectitur, ne ue transferam sacere nequeo: , Adsunt, inviis

Pro L. Flacco, Atnenio es, unde humanitas, doctrina,

184쪽

religio, mages, iura , leges ortae atque In omnes term svisuit litae putantur de tormin urias ossessione pri pter pulchritudinem etiam inter deos certamen suisse prim. ditiini est quae Vetustate ea est, ut ipsa ex sese suos cives geliuisse fleatur . et eoaetim Miein terra, areiis, altrix, patria sicatur auctoritate auten tant est, ut talix fractum prope ac debilitatum Graeciae nomen nutu hi bis laude nitatur.V m o r.

κατ πη καὶ προστάτις. Paul. Rom. XVI. 3.

Pnoebe: καὶ γαρ ἡτη προστάτις πολλῶν ἐγενηθη καὶ

ιωτού μού quen locum nega Fertita , Ipsa enim tum multis nospitium praciniit tum milii non sane abimisita interpretatio ab Aristidea locutiono. Cli sostomus ta1nen in pist Hebr. apiti nudaeum omni Ling. r.

pag. 433. D ἐλεημοιώνη τεχνίτης ἄριστα, καὶ προ

στάτις των ἐργαζομένων αυτην- Porro inena κοινὴ ἐστὶ τηρ Ἐλλάδος, ad viam exsules et aex irinnis VexMiconfugerent, o ramalo divinae dictae sunt apud Aelianum Var Hist. Lib. IV cap. 6. ulu Perigonius scitu digna

περ δυοἱ ποδοῖν. Ex Aristidis Panatnenaico adagium iasinus ii Cniliades suas derivavit Chil. I. Cent. V. n. 35.). Sunt vero ipsa Aristidis verba T. I. p. ii .γ:

καὶ μην αυτ τολο πρῶτον, το πάντας τους ἐν χρέα βοηθείας καταφεπειν ω την πόλιν σπερ ἐκ δυοῖν ποδοῖν ς ληθῶς, καὶ μηδεμίαν των ἄλλων πόλεωνορά, μεγα - φανερὰν συμβολόν ἐστι, κGι στηλης ἄμεινον του προέχειν εὐθὐς ἐξ αρχῆς, Οὐχ oσον λανθάνειν καὶ μαρτύρων γε δυοὶ καὶ καλλίστοιν ανδρείας καὶ τι

ροιμία ἐπὶ τῶν πάνυ σπουδαζόντων λεγομένη οὐχ οτιο μη πενδοντες ν ιών χρῶνται πολ - γαρ

185쪽

ωχλα το γειν εὐλοιν εμφασιν εχε μεγαλης -- ς'&λλως νε αι ι μη σπουδαζοντες, εἰ και δυσι χρῶνται ποσὶν, αλλ' νῖς-άχος παρέχονται. Aristidis autem proverbium L hoi ὀρμεῖ T. I. p. cio. Scitoliastes Cod. x XXIII. nise declarat: παροιμία το ἐπι δυοῖν ορμεῖν, ἀγκυρα δια πλείστην σφάλειαν λέγει οὐν ἐνταὐθα, eωπαντες και της Ματθίδος εἴχοντο, καὶ ταύτην πλείονος ἐνόμιζον αξέαν r. ουτ καὶ θεοφιλης. quanPIam explicari etiam Vaticana lectio Osrisue poterit, siniplicior tamen ac facilior visa est Veneta, eo pie magis Omnen lanilis. τοι κρεδε τοσιν. Quod κρείττονες dii appellari soleant, res ii comperi est ne Pie id canterum certe latuit, virunt, si viis atrias, litterarum Graecarmin egregio perit 1 mio et in Aristidis interpretatione persaeps declamivit Idem ipso tamen Canterus Semel vιros probos, iterum vero praestantiores Per hallucinationem eoulit.

T. I. p. 53 M o r. ταυτ αυτοὐς ἐπὶ το βελτιον μεθιστάναι. Morellius: L-oλ Sed cogitanda lint ea, in quilius Peccare pos-

Aristophanes in NuDivus V. 58 . Psibius similia hilet etiam in Ecclesiagusis v. 4 i. CCap. 5. g. 4ο ειςκωμάσαι τῆ πόλει. Sic emendavi invito utromi codice, nec corrigento Volsio, ede legium grammiticae De locutione ipsa dixi ad Or. Pro I.ept. g. 65. του κοινο μάντεως καὶ ἐξηγητού. Ode perperam ἐλτου. Non me praeterit. ἐξηγητἀ apud Hesycnium appellar τους περ ιερειων καὶ διοσημείων γογενους:

sun etiam de altis a que aliis diterpretum generious Vo- em iniusmodi speciatis usurpari ex assatis ab ense

186쪽

stethusio ad Pollueem T. II., p. 94q. et hesin ni ad

αληθείας, παρακελευεται τιμάν. M o P. ἀποθανεὶ παρεσκευασαν. Illustria tria sacra naee, ad Actenimisium eat itatem in patriam ostentantam, eo iunctim xniuet Aristides etiam in Panatnenaico T. I.

viod attinet, illud unotaverim, anterum in PanMn naico . . Pro εν τε λοι/ιῶ, aod Codices manuscrupti Marciani ac ditionos conuntinatur at ent, τω λιμῶ, famis tempore, legenduin iudicasse a P pterea in exemplaia Aristidis inelliano ex editione Iuntariun Can- feri manu recensit , vir iciem doctissimus ad oram 4 8.

t. flari. I. r.J ἐν-- λιμω Mcripsit. Eadem in sente tia versantur Micnae Apostolius in Provertitis Cent. I. n. M. et nonymus auctor Sinoli in I .itianium T. I. Oper. p. 6ο5. : edericus vero Morellius iusigniter nili tur, Iunx ea Ianani verDa T. I. p. 4o . o εώς δε ροτερας ψωκε reduit populiis linias traditura eodex Marcianus in i istidis Oratione Leptinea του 1εῶ, 1 vero Λεώ, aperte nauci quemadmodum etiam inanius in ori tione Desensoria etc. n. 7 5. Ernestina orbstina Reislii Lapsiae vulgata p. s. M o r. g. 43. ἐν παντὶ τω παρασχόντι. Cons. r. Dro LeΡt. q. M. -υσὶν ἐγ-ατα μαι ναυσὶν a haod non restituisse v6lfium nitior summopere. De ro est hae Mori Porientum Herodotus reseri Iau. VIII cap. 65. quem in

187쪽

loeum ales enarius observat, Aristiden i orationitius iam editis viater nutus ipsius fauillae mentionem iiiiecisse. f. q. ἐπὶ τ ταύτης τυχεis e consilio ut eius compotes nant.' aeo sententia est, i ideo pie dativus, aut erat in M. genuina lectio. Infinitivus ευ ποιεῖ pondet a προτρέπονται , omissa Parthcula ως. ,εἰνοι. Wolfiuis cur ἐκεiso dederit, nisi properanter dedit, hercle nescio. Dicam de noc infra g. ioo. Cap. 16. g. 43. προτιμησομεν, της. Non Psidoni infitior, dici potuisse προτιμ ζωμεν ταυτην, 1od praebet Mor sed genitivum et Veritas et elegantius positum esse a1nrino. Etenim προτιμῶν, accusativo iuncto, est anteponere genitivo addit, curam lic ius gerere, magni quid facere. καλλίους κεχρησθαι. Praestat noe multum Venetas lectioni κάλλιον propter tenorem sermonis: in Vatic

προς λογον λυσιτελουντο i. e. της λυσιτελειας, pamticipio generis neutrius pro suostantivo posito se Piod nihil taenin rationem eius quod civitati nil est.'Sic προς ορο saepius Arrian. Exped. l. I. 4'. o

οιδε προ λογον του ευρους, αλλἀ πολυ δη τι βαθυτερος.

ουδ ευτις ν. Ita Codex naud semel pro .ουλυτι Ουν. Mor. Non solum codex, sed scriptores Graeei

omnes.

f. 44. πως ἐξαλείφαιμεν ταύτην. Hoc vocatissum quum pioprie de litura in tauulis ceratis clicatur, proximo de legibus, ut Dem adv. Lept. P. 468. adu Pantaen. p. 9 6. saepissime ad alia omnia uansferetur: ἐξαληλιπται

188쪽

iniae lue voeeἈντίπαλος amas est, ut nonnuntiani essi in Tnucydides , και δόξομεν - ἐπὶ κενοὶ τισιν μεῖς φιλοτιμεμσθαι. Nominativum casum M tia at dedit, plane Imri necessarium, ni Velis striicturae immutationem ponere satis naiulitam. Exportem vero Tationis Morellia ivilico suspicionem, si ad veru επὶ κενoi in nota L. καινοῖς, naui dote inauctus Prope adiacente voce καινότης.

svστῶσιν. nucyd. I. 33. να- τω κοιν εχθει καταυτῶν με αλληλων στῶμεν. εα πάνetων αἴσχιο αυτοM. Anteposui elisa vocali verDum exhibente , propterea Pios oriri accentus in prioriuus syllisis est, ad oricloinuae exemplum Aristide elisione Decimenter utituri κει πλέον εξε Λεπτίνης. Non mulium certe abludit fragmoniain declamationis in Lieptinem alius, Has Mam. IIollianiis, onetor imperanto admno clarus, conseria pserat quem qRidem aliouando signivcari put an Aristidis illo τρίτων vid ad nutus orat init.). Servavit nislostratus it Soph. I. p. 52 . Κατηγορων οὐ Λεπτίνου

διὰ τον νόμον, ἐπει-ἐφοίτα τοι Ἀθηναίοις ἐκ του Πόντου ατος, δε ηκμωε K-λεισται το στόμα του Πόντου νόμω καὶ τὰς Ἀθηναίων τροφάς λ α κωλύουσι συλλαβαἱ και ταυetὀν δυναται Λυσανδρος ναυμαχῶν καὶ

Λεπτίνης νομοθετων. g. 46. τούτου γῆν και δωρ - αι υντος. More scilicet apud Persas recepto, mi dessitionem eis fieri PostulaDant: iod ni issonius de Degno Persamin III 66 sq.et reinshemius in Girtium II. O. . luculenter dees rant. Ad legatos Darii, naud sero Xerxis , iactum ine-niensium reserendula est: exmerptato IAD. VIII p. 563. EL 1 63. , immo ex Aristide ipso in Panainenaico T. I. p. 22.), ubi in Atneniensium esponsum Iegatos vχεροῖν κυριo factum fuisse ille dicat, Scnosiastes Cod. x XIIII Marciani adscriDit: ιπων εὐχερου διεῖλε

189쪽

γη ἐπἐiεαν - κότως μνω ταῶτα ποιήσαντες επειδὴ γῆν και δωρ ἐζήτουν. M o r.

ἄστ επειδή τις 'G. naue Codex Aristides tamen ipse locum emendax, cuius in Panatnenaico haec ver Da

Hutarchus fiden ad truit, moad nutum attinet, nemii siqvi tamen id mouit in nemisi T. I. p 25g. Vitari Ed Boani . cnoIiastes vero Aristulis ineditus in C clio Marciano MCCXXIIII ad eurn Panatheniaci locum pag. 1aa. dio res ipsa dis legatione Darii Atheniem Ses narratur, Me navet: οντος Ἀρμηνευς σορ al.

Musoo μὲ ἐκαλεῖτο, ἐν Σάμω δε καetωκει ἄποικον δε τουτον λθε λοτ τοανέκαθεν Αθηναiος ων ἐλθών ειρ μον κα κισεν, υτ οι Σαμιοι ἐξ Ἀθηναίων προκίσθησαν. πιστατ δε την Περσίδα γλῶσσαν, διὰ καὶ Ααρεῖος ἄκοντο τομον μετὰ των κηρύκων Ἀθήναζε

χρυσίον εις Πελοπόννησον Θαγεν. Decretum in Ma-

iniur assertini Aesonines a Ctesipnontem, Demostnenes la falsa legatione ei in Philippica tertia, Dinarenus contra Philocleni, Plutarcnus in nemistocle alsiani apud Taulomin in Demosth. .m. p. 364. E l. CantaDr. I 57., mi rem explicat, ac ipsam Artnmio positam infamiae columnam Propemodum ob oculos ponit Aristides uater

ad mininum facti neniunt in rationibus lani diu , ni- 11.

190쪽

inim1ni in Panatlienaico . I. p. 'o iisdem sere velli' miit,us in Leptinea: Ἀρθμιον κελεότην, ἐπεὶ τω μοι- λε διακονῶν χρυσίον γαγεν εις Ιελοπόν ζων, πολλι ιον του δημο των ' Ἀθηναίων ἐφηφίσαντο αυτόν καὶ ff. inser. AmrJ γένος, καὶ 'τω-ς; itemini ac tortio in PIatonica secunda T. II p. 218 333. ac demum De via Dictions Uib. I. . I. p. 44 . Mor. ημεῖς δ αιτο παρρησιαζομένου - ἀνεχόμεθα.

Morellius plantam nonnuli sententia ex sua lectione -τos essecerit ita Vertens senos naeo ab eo libero loquont ac dicente patia r. tamen nemo non vinet, pra positionem id eo signincat adstitueri non posse, vioisse voluit ideoque praeposui Vaticanum. Contra ea Mex uncto retinui, Piod ex Graeca striictuae praesens tempus aptius est.

Viae Henisici liiisium ad Aristopnanis lutum V. 13. Mo P. Arωσιν ὀφθαλμοὶς. ProverDialis dictio Pa Aristides ipso utitur in ratione Platonica secunda T. M.

athenaico T. I. p. 2 . ου ην έστῶσι τοῖς σὲ ἀκομαι. Ad quae verDa Remi ius in Animauversionissius se Iegan tor dictum pro antrepido et non deiecto animo Asinisbstibiis castigati demutant auriculas. Conficta est haec dictio ad instar altemius item provectialis r καθεστῶτι τω

라틴어 텍스트