Athenaeus 1

461쪽

ναι φίλου. υ γαρ ως πρόβλημα προτείνει, αλλ' πιχαρίτως παρενείρας ὁ Μενέλαος, πει κου των ἐπαiνων,

λῶν τον φθόνον, πολλὰ γαρ, φησὶ παθῶν χειν αυτόν. ου μέντοι γε ἄξιοι εαυτον θεοῖς συγκρίνειν ' θάνατοι γαρ του γε δόμοι και κτηματ εασιν. ἐν&ιξάμενος ει φιλάδελωον θος και μετ' ανάγκης φήσας ζην τε και πλουτεῖν ἀντιπαρέθηκε τον της φιλiας λόγον τὸν ονελον τριτάτην περ χων ν δώμασι μοῖραν ναίειν, οι δ'Ἀνδρες σόοι ἔμμεναι, ο τότ ολorio Teoin ευροίη καὶ Ἀργεος πποβότοιο.

τεθνηκότων υκ ν ἀνταξίαν δόξειε την επὶ τ στερησει εο πατρος λύπην τῆ του πατρὸς σχαρίστω μνημ διορθουμένην; πως δ μη δόρη κοινος εἶμι προς πάντας

τους παραπλησiως αυτ την υνυια ενδεδειγμένους , πη-

462쪽

τπος τεκμηραμένης - πάνυ γαρ αἱ πνὰῖκες δια τι παρατηρεῖσθαι την Πηλων σωφροσυνγν δειναὶ τὰς μοιότητα των παHων προς τους γονέας ἐλεγξα - παρεμβάλλοντος τινα λόγον καὶ του Πεισιστράτου, χρη γαρ καὶ τουτον η παρεῖναι δορυφορηματος τρόπον, καὶ διώλαθέντος ευσχημόνως περὶ της ιειυς του ηλεμάχου, πάλιν επιβάλλε ο Μενέλαος περὶ της του 'Oδυσσεως φιλίας, τιμετὰ μόνου καταγηράναι μάλιστ' αν θελεν ἐκείνου. 17. Κατὰ δντο εἰκός οἱ ἐν δακρυουρον η δ' 'Miam , ιδ ουσα θυγάτηρ καὶ παρὰ των ἐν Αἰγυπτ--φων, Φαοηκυῖα πολλους λόγους, εις τον ινον ἐμβάλλει πανααῖς τω ὁντι φαρμακον καὶ ἄρχεται διηγεῖσθαι τὰ περὶ του 'Oδυσσέως, μεταξ ταλασιουργiας πτομένη, - δι ἄρω

191τη αῖρεσιν η γουν Ἀφροδίτη ρχομεν προς -U μετο μονομάχων εἰκάζεται

ἀρηι δέ μιν εικυμ παλαιγενέ προσέειπεν εἰροκόμω, Αακεδαίμονι ναιετανουσβησκειν εῖρια καλά.

εμφ-iζεται δ' υτης - παρέγω τὼ φίλεργον κἀκ τούτων T, δ αρ' μ' ὁ στη κλισίην --τον θηκεν Ἀλκίππη δ τάπητα φέρεν μαλακοῖ ἐρωιο, ii Φυλὼ δ' ἀργυρεον τάλαρον φέρε, τόν οἱ δωκεν Ἀλκάνδρη, Πολυβοιο δάμαρ. τόν ρά ἀμιπίπολος Φυλὼ παρέθηκε φερουσα, νηματος ἀσκητοῖο βεβυσμένον αυτὰ ἐν αυτῶηλακάτη τετάνυστο ιοθνεφi ειρος εχουσα.

463쪽

γουν ηλεμάχω πέπλον τινὰ δωρουμεν φησὶ Aῶρόν τοι και γῶ, τέκνον ἐλε, τουτο δίδωμι, μνῆμ' 'Eλοης χειρῶν, πολυηράτου εὐγάμου ρην, δ' ἀλόχω φορεειν.

αυτ δ' η φιλεργία την σωφροσυνην αντη καταμηνυει Ου χλιδῶσα γαρ υὁ θρυπτομεν διὰ το κάλλος εἰσάγε ται. τρὶσκεται γουν περὶ ἱστολυφαίνουσα καὶ ποικίλλουσα Την δ' - ἐν μόγύρω η ὁ μεγαν ἱστον φαινε, d Mπλακ μαρμαρέηπι πολέας ὁ ἐνεπασσεν ἐθλους Τρώων θ' ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων, ους θελεῖνεδ πασχον ὐπ' Ἀρηος παλαμάων. 18 3ιδάσκει δ' μῆς Θηρος ὁτι δει καὶ τοῖς κεκλη- μενους ἐφ' ἐστέασιν παρακαλεῖν ἀπανίστασθαι τους κεκληκότας. ἐν ηυμαχος το Μενελαον πιν αγε , ει ευνην τραπε Ἀμεας, φρα και ηδηυπνω - Hiκερω ταρπώμεθα κοιμηθέντες. δὸ προσποιουμενη Μεντωρ ἐναι ' ληνα προ τον δε

Aλλ' αγι τάμνετε ἐν γλώσσας, κεράσασθε δλοινον,

Oφρα Ποσειδάωνι και αλλοις ἀθανάτοισιν δεπείσαντες κoiτοιο μεδώμεθα τοῖο γαρ ρη. ἐν δ ταῖς των θεῶν εορταῖς οὐδ' σιον εἶναι δοκεῖ πλείω

464쪽

και νυν δη νόμος ἐκ θυμων τινων προ ηλίου δίνοντος ἀπιέναι καὶ παρ' Αιροπιίοις δ το παλαιον σωφρονικῶς λεξηγετο το των συμnοσίων γένος, καθίπερ εἴρηκεν πολ-λμιος ὁ περὶ τούτων γεγραφώς. καθιμύνοι ἐν γαρ δείπνουν, τρον τῆ λιτοτάτη καὶ γιεινοτατ χρώμενοι καὶ οἴνω τοσοίτω σος κανός γένοιτο προ ειθγων, ν ιiνδαρος αιτεῖται παρὰ του ιυς

192, ὁ Πλάτωνος συμπόσιον υ συνέδρων στιν, ου βουλευτηριον Ου λέσχη φιλοσυνων Σωκράτης γαρ νει του συμποσὰ ἀποστηνα θέλει, καίτοι Ἐρυξιμάχου καὶ Φαίδρι καὶ λλων τινων ἀποστάντων, αλλ' γρηγορε ετ Ἀγάθωνος καὶ ριστοφάνους καὶ πίνει εξ ἀργυροῖ φρέατος καλῶς γαρ τις τα μεγάλα ποτηρια οντως νόμασε.πiνει- ἐκ της νιάλης πιδέξια φησὶ δ καὶ μετὰ τουτοτους ἐν δύο νυστάζειν, κ-αδαρθεῖν ὁ πρότερον τόν Ἀριστοφάνη, δη δ ημέρας ουποφαινούσης τον Ἀγάθωνα ' καὶ τον Σωκράτη κατακοιμησαντα ἐκείνους ἀναστάντ' ἀπιέναι ει τω κειον, ων, φησὶν ὁ ἹIρόδικος, ε τονς ' ηρου Λαιστρυγόνας, Κνθα κ' υπνος ἀνηρ δοιους ξηρατ μωθους. 40. ἀσα δἐ συμποσio συναγωγη παρὰ τοι ἀγ

465쪽

424 E

ουδεὶς ν ο διακονησων, ἀλλ' οἱ νεο των ελευθέρων --χόουν, ως ὁ τῶ Μενελάου ἰὸς, καίτοι νυμφίος πάρχων ο και ἐν αυτοῖς τοι γάμοιο παρὰ δ τη καλὴ Σαπφοῖ καὶ

φιαης οἰνοχοεῖ τοι θεοῖς καὶ ταλλα ὁ πάντα παρεσκευαζον τοῖς δειπνουσιν ελεύθεροι καὶ ι δειπνήσαντες ἀπελύοντο φωτος ἔντος εν νίοις δ καὶ τῶν Περσικῶν συμποσίων ἐγiνοντό τινες καὶ βουλαὶ καθάπερ ἐν τῶ τουλαμέμνονος κατὰ τῆ στρατεiαν το ὁ του 'πικι συμπόσιον, προς ο ἀποτέταται του 'Oδυσσέως ὁ λόγος γὰρ γωγέ τί φημι τέλος χαριέστερον ιναι η ταν ιτροσύνη ἐν χη κατὰ.δημον παντα, δαιτυμόνες ὁ νὰ δώμα ἀκουάζωνται ἀοιδολξενου ποδοχην χει, οντων καὶ αυτῶν τῶν Φαιάκων τρυνερῶν. περ συμβάλλων τις προς τὰ τῶν φιλοσόφων συμπόσια κοσμιώτερον ἄν ποι, καίτοι τουτο περιεχον και ἱλαρότητα και παιδιὰν ευπημονα μετὰ γὰρ τον αγῶνα τον γυμνικον δε ο ὁος , αμφ' ρεος φιλόειπαμ μυθόν τινα νενη κεκραμiνον καὶ ις τὴν μνηστηροφονίαν ποθηκας ε ποτιθεμενον τω δυσσεῖ , του μαιστου καὶ Ουκυλλοποδιωνος - ἀνδρειότατον υρη καταγωνισαμένου. 20. Ἐκαθεζοντο ὁ και δειπνοῖντες οἱ τότε πολλαχου γουν λ μηρος φησιν Ἐξείης ἔζοντο κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε.

466쪽

γαρ θρόνος αυτ μόνον ελευθεριός ἐστι καθεδρα συν

υποπο&ω, περ θρηνυν καλουντες εντευθεν αιτο- νόμασαν θρόνον του θρήσασθαι χάριν , περ επὶ του καθεζεσθαι τάσσουσιν, ως Φιλητῶς θρησασθαι πλατάνω γα- πο.ν ὁ κλινος περιττοτέρως κεκοσμηται ἀνακωσει τούτων δ ευτελέστερος diφρος τω γουν δυσσεῖ παίτη ἶναι δοκουντι ,δ ρον ἀεικiλιον, φησι, καταθεις λ ην τετράπεζαν. O δἐ κρατηρες αττοῖς, σπερ χει καὶ τουνομα, μαραμένοι παρειστηκεσαν, ἐξ - οἱ κουροι διακονουμενοι τοις ἐν ἐντιμοτάτοις ἀεὶ πληρες παρεῖχον το ποτηριον,

τοις δ αλλοις ξ σου διενεμον ὁ γουν Ἀγαμ μνων προς το Ἱδομενέα φησὶ

προεκπιεῖν στὶν ἀλλα μεστον τον σκυφο

Πλησάμενος δ' οἴνοιο δεπας δεiδεκτ' Moaηαοσάκις δ καὶ τροφὰς ἐλάμβανον προειρηκαμεν η ' τι ὁ τρεις σαν δια το τ αυτ ποτ μἐν ριστον, ποτ ει δεῖπνον νομαζεσθαι γελοιο γαρ εισιν οἱ φάσκοντες ἔτι καὶ τεσσαρας λάμβαναν, Πε ο ποιητης φη ,Σ δ'

τρiφας χρόνον. μως ὁ Ουδει δεiξει παρὰ τω ποιητῆτρεις τινα λαμβάνοντα τροφάς διαμαρτάνουσι δι πολλοὶ

467쪽

φανα τυγχάνοντα τον δαιτρον ου ἔδει παρεισφέρειν διόπερ το διστιχον ἀπαρκεῖ ἀπαλλαγεντων ὁ των δειπνουν- των, τρόπεζαι βαστάζοντο, σπερ παρὰ τοῖς μνηστηρ και τοῖς Φαiαξιν, φ ων και λεγει' Wi λοι δ' ἀπεκοσμεο εὶ τεα δαιτός' δηM ως τὰ πελ. και γαρ των πλων τὰ σκεπαστική, 4θωρακα και κνημῖδας και τὰ τουτοις εμφερο, λέγουσιν ἔντη, καθάπερ ἀγγεῖα των του σώματος ι ερῶ οντα.

τῶν δῖ ρωικῶν οικων του μείζονας γηρος μέγαρα κα- λει και δώματα καὶ κλισίας, ι ὁ νυν ξενῶνας και ἀνδρῶνας ὀνομάζουσι. 2 l. Ti-- νομάσομεν ανδρες ωλοι το συμπόσιον, οπερ δντίοχος ο Ἐπιφανης ἐν κληθεις, Ἐπιμανης δ' ἐκ τῶν πράξεων ὀνομασθεiς βασιλευς δ' ην υτος τῶν Συριακῶν τῶν ἀπο Σελευκου ς' περὶ Ου φησι Πολυβιος

468쪽

E 427

τάδε, ς ἀποδιδράσκων ἐκ της απλης ἐνιοτε του θεραπεύοντας, ου ποι της πόλεως ἀλίων φαiνετο δεύτερος καὶ τρiτος ' μάλιστα ὁ προς τοι ἀργυροκοπεiοις εvρiσκετο καὶ χρυσοχοεiοις, υρησιλογῶν - φιλοτεχνων προς τους τορευτὰς καὶ τοτ αλλον τεχνίτας επειτα καὶ μετὰ δημο- των ἀνθρώπων συγκαταβαίνων - tD ω τυχοι, καὶ μετὰ.των παρεπιδημούντων συνέπινε - των ε υτελεστατων. τε δῖε των νεωτέρων αἴσθοι τό τινας συνευωχουμενους, οδεμίανεμφασιν ποιησας παρην πικωμάζων μετὰ κεραμiου καὶ συμφωνίας, στε του πολλους διὰ το παράδοξον ἀφισταμένους νέγειν πολλάκις δ και την βασιλικὴν ποθέμενος σ=ητα τηβενναν ἀναλαβών περινι κατὰ την ἀγορὰν ἀρχαιρεσιάζων, καὶ τους μῖν δεξιοίμενος, - δἐ καὶ περιπτώσσων, παρεκάλει φερειν αυτ την φηφον, ποτὸ ἐνῶς ἀγορανόμος γενσαι, ποτὸ δ ως δημαρχος τυχὼν δῖτης ἀρχης και καθίσας ἐπὶ τον λενάντινον διπραν κατῶτο παρὰ Ῥωμαίοις ἔθος, διηκ- των κατὰ την ἀγορὰν γενομενων συναλλαγμάτων καὶ διεκρινε μετά πολλης σπουδης καὶ προθυμῶας ε - εις ἀπορίαν γε των ἀνθρώπων - επιεικεῖς' οι ἐν γὰρ ἀφελ τινα αυτμ ιναι ἐπελάμβανον, οἱ δἐ μαινόμενον καὶ γὰρ περὶ τὰς δωρεὰς s4ην παραπλησιος ε&λ γὰρ τοῖς ἐν στραγάλους δογκαδεiuvς τοι ὁ φοινικοβαλάνους, ἄHοις ὁ χρυσiον. καὶ

469쪽

απαντησεως δέ τισι συντηχάνων. οι μη Οράκει ποτε , ἐλλυ δωρεὰς προσδοκητους. ν δ ταῖς προς τὰς πόλεις θυσίαις καὶ ταῖς προς τους θεοῖς τιμαι πάντας περέβαλλε του βεβασιλευκότας τουτ δ αν τις τεκμηραιτο εκ τε του παρ' Ἀθηναkις λυμπιείου καὶ των περὶ τον εν ηὶ βωμὸν ανδριάντων. ἐλούετο ὁ καν τοῖς σίοις βαλανεωις, τε δημοτων ν τα βαλανεῖα πεπληρω- μένα, κεραμειν εισφερομένων - μώρων των πολυτελε- στατων. τε καί τινος εἰπόντος, μακάριοι στε μεῖς οἱ βασιλεῖς οἱ καὶ τουτοις χρωμενοι καὶ ὀδωδότες δὴ μηδεντο ανθρωπον προσειπὼν , που κεῖνος τη ξης ἐλούετο επεισελθὼν ἐποίησεν αυτο καταχυθηναι της κεφαλης, γιστον κεράμιον πολυτελεστατο μέρ- της στακτης καλουμένης, ῶς πάντας ἀναστάντας κυλίεσθαι λουομένους τω μύρω καὶ δια την γλιπρότητα καταπίπτοντας γέλωταο παρέχειν, καθάπερ καὶ αὐτον τον βασιλέα. 22. , O δ αυτυς υτος βασιλεἰς ἀκούσας τους εν τῶν Μακεδονία συντετελεσμένους ἀγῶνας αδ ιμιλίου Παύλου

του Ῥωμαίων στρατηγο βουλόμενος τη μεγαλουργi ἴδωρεα ιπερῆραι τον Παῖλον ξέπεμψε πρέσβεις καὶ θεωροῖς εἰς τὰς πόλεις, καταγγελοῖντας τους ἐσομένους ἀγῶ-ς

ραξιν ἀλυσιδωτοῖς, ἄνδρες ἀκμάζοντες ταῖς λικiαις, πεν-

470쪽

E 429

τακισχιλιοι μεθ' υς Μυσοὶ πεντακισχίλιοι συνεχεῖς ησαν Κίλικες δ' εις - των τρώνων τρόπον καθωπλισμένοι τρισχιλιοι, χρυσους χοντες στεφάνους. ἐπὶ δἐ τούτοις Θρακες τρισχiλιοι κά Γαλατα. πεντακισχίλιοι τούτοις πέβαιλον Μακεδόνες δισμύριοι καὶ χαλκάσπιδες πεντακισχiλιοι, αλλοι ὁ ἀργυράσπιδες οις πηκολοίθει μονομάχων εὐγη διακόσια τεσσαράκοντα τούτων κατόπιν ησαν ἱππεις μσαῖοι ἐν χiλιοι, πολιτικά ει τριπλοι' ων οἱ ἐν πλεiovgησαν χρυσοφάλαροι και χρυσοστέφανοι, οἱ δ' ἄλAo όρρο- ροφάλαροι μετὰ δ τοίτους σαν οἱ λεγομενοι ταιροι ἱππεῖς' -οι ὁ ησαν εις χιλίους, πάντες χρυσοφάλαροι. τοίτοις συνεχἐς ν το των ἐλων σύνταγμα, σον καὶ καπατο πλῆθος καὶ κατὰ τον κόσμον επὶ ὁ τούτοις πiλεκτουι χίλιοι. I ἐπηκολούθει το καλούμενον γημα, κράτιστον νειναι δοκοῖ σύστημα των ιππέων, περ χιλίους. Havraire δ' ην η κατάφρακτος πιος, ικείως τη προσηγορία τωνἔππων κα των ανδρῶν σκεπασμένων τοις πλοις ησαν δ καὶ αυτοὶ χίλιοι καὶ πεντακόσιοι πάντες δ' οἱ προειρημένοι εἶχον πορφυρας φαπτi g, πολλοι ὁ καὶ διπιρασους καὶ λωτάς επὶ ὁ τούτοις ξιππα ἐν ην κατὸν. τεθριππα δ τεσσαράκοντα επειτα λεφάντων ρμα καὶ συνωρίς καθ' ἔνα δἐ εἴποντο λεναντες διεσκευασμiνοι

τριακοντα καὶ ι