장음표시 사용
451쪽
M Wν- ον ουτως ἀγροῖκος ουδ' ἐπαριστερος εστιν, αλλ' ἴδει τουτων κάστου καὶ ποσοτητος καὶ ποιότητος διαφοράν οθεν υ ειπεν ως αρα τον πολυφρονα ο οἶνος ποιεῖ 18γασαι, ἀλλα μάλ' ἀεῖσαι, τουτέστιν ἀμετρως καὶ επι πλεῖον, ἄστε προσπλεω ιδ' ἐτι γευσαι μὰ ι ουδ δρυπια- σθαι κοινον δ' π' ἀμφοτέρων λαβών τι παλον την'aνανδρον εἰς τουτο πρόπτωσιν ἐπιστομι ι' ιχ απαλον γελάσαι καί τ' ὀρτησασθαι ἀνηκεν. παρὰ δ τω Πλάτωνι τουτων υ)ἐν ιμετρον, ἀλλα πίνουσι ἐν τοσουτον στε μηδἐ τοις δiοις ποσὶν ἔστασθαι.
ορα γὰρ τον ἐπίκωμον Ἀλκιβιάδην, ς σχημονει' ι δ
αλλοι τον ὀκτακότυλον φυκτηρα πίνουσι, προφάσεως λα- γ βόμενοι, πεί περ αυτους προεὼ υσεν Ἱλκιβιάδης Ἀωσπερ ι παρ' μηρωAυτὰρ επεὶ σπεῖσάν τ' επιόν θ' σον ἡθελε θυμός. τουτων ουν α ἐν καθάπαξ περιγραπτέον, οἷς ὁ συμμε- τρως χρηστεον, σπερ ἀναθημασί τισι μικρον προσαπω
μεταντας, καθάπερ Θηρος εῖρηκε Μολπη τ' ὀρχηστυς τε τὰ γάρ τ' ἀναθηματα
9. ὁ δ υλον, προς τὰ τοιαυτα νενευκος τοις μνηστηρσι καὶ τοῖς Φαίαξιν νειμεν, αλλ' υχὶ Πεστορι Ουὁ Μενελάω- ου ν τῆ γαμοποιία μη συνίντε οι περὶ Ἀρίσταρχον τι συνεχους Ουσης της στιάσεως καὶ τωνακμαiων μερῶν πορεληλυθυιων ε αις παρεiληπτο ἐν γαμουμεν προς του γνίου, πέρας δ ειχεν ὁ του --γαπένθους γάμος, αυτοι ὁ μονάζοντες ιντῶντο δ τε -
452쪽
νέλαος καὶ Ἐλένη μη συνέντες, Ἀλλ' ἐξαπατηθέντες
οἱ μῖν δαίνυντο καθ' φερε ἐς μέγα ὁ αγείτονες δῖ ἔται Μενελάου κυδαλίμοιο, τερπόμενοι μετὰ ὁ σφιν μέλπετο θειος Οιδος νορμῖζωπι δοιώ β κυβιστ ηρε κατ αυτους μολπης ξάρχοντες ἐ&νευον κατὰ μέσσους. μετενεγκόντες ἐκ της ' πλοποιίας συν υrω γε - περὶ την λεξιν αμαρτηματα ου γὰρ ξάρχοντες ο κυβιστητηρες, ctu' εξάρχοντος του δου πάντως ποῖντο το γὰρ ξάρχειν της τόρμιγγος ἴδιον διόπερ ο ἐνωσίοδος φησιν ν' ' τῆ Ἀσπίδι , θεαὶ δ' ξηρχον ἀοιδης Μοῖσαι Πιερίδες
Αυτος εράπων προ αυλον ἔσβιον παιήονα καλεῖ ὁ Στησίχορος ἐν την Μοῖσαν ἀρχεσίμολπον, Πῖ- δαρος δ' ἀγησυορα τὰ προοίμια Λιόδωρος 'Αριστοφάνειος ολον τον γάμον περιθραφε τοπάζων πρώτας ημέ-
ρας εἰναι, και το ληγον αυτῶν, ἔτι ὁ καὶ τ ειλον της συμποσίας υκ ἐπιλογιζόμενος επειτα κελεύει γράφειν ,δοιώδε κυβιστητηρ καθ' αυτους ἐν τω δασεῖ γράμματι,
453쪽
λοικίζειν ἀναγκάζων τὸ μ γαρ κατ' αὐτους κατὰ σφας
τούτοις γαρ επιβάλλει Πολλὸς δ' εμερόεντα χορον περιίσταθ' μιλος, τερπόμενος δοιὼ δἐ κυβιστητηρ κατ αυτους μολπῆς ξάρχοντες εδίνευον κατὰ μέσσους.
τοις ἐν Ουν Κρησιν - ορχησις επιχώριος καὶ το κυ
Μηριόνη, τάχα κέν σε, καὶ ρχηστην περ εόντα, εγχος εμον κατέπαυσε διαμπερες, εἴ σ' ἔβαλόν περ.οθεν καὶ 'πικα καλοῖσι τα πορχήματαμητα με καλεουσι τρόπον το δ' πανον Μολοσσόν.
454쪽
παρὰ τοις Ελλησι, των ἐν Αθηναίων τους Λιονυσιακοης χορους και τους κυκλiους προτιμώντων, Συρακοσέων ἐ
τους αμβιστῶς Ἀλλων δ' ἄλλο τι.
o ' ρiσταρχος ο μόνον ει το του Μενελάου συμπόσιον ἐμβαλων ους - προσηκε στίχους και της -- κώνων παιδείας ἀλλότριον ποiησε και η του βασιλεως σωφροσύν)ὶς, Ἀλλὰ και του μητικο χορου τον δυνd ἐξεῖλεν, ἐπιτεμὼν τὰ ποιηματα τον τρόπον τουτον Πολλὼς δ' μερόεντα χορὸν περιiσταθ' μιλος τερπόμενος δοιὼ ὁ κυβιστητηρ κατ' αυroυς μολπης ξάρχοντες δίνευον κατὰ μέσσους.ωστ' ἀνίατον γiνεσθαι παντάπασι τ εξάρχοντες, μηκέτι δυναμενης η επὶ τον δόν αναφορῆς σώζεσθαι. 11. 3ιότι δἐ υ πιθανὸν κρόαμα παρῶ τω Μενελαωτυγχανειν δηλον ε το δι ομιλίας λον ὁ συμπόσιον περαἰνεσθαι της προλαλληλους, νομα δἐ μηδἐ ειρησδαι
Τηλεμαχον αυτω, καθάπερ δ' εν σιωπῆ τινι και ρεμire κατανοεῖν ἄλλον τον ικον καίτοι γε πῶς ου ἀπiθανον τους των φρονιμωτάτων υἱέας 'Oδυσσέως καὶ Πόστορος παριστέρους εισάγεσθαι, στε τρόπον ἀγροiκων μνῶν η προσεχειν τοι παρεσκευασμένοις ἀκροαμασιν; γουν οδυσσευ προσεχε τοις των Φαιάκων ἀσματοποιοῖς
dii in sic nnlrii xi C, ἔτι ἐν τοι φθάσασι ρηθηναι μηρικοῖς πεσιν. ἀνίατον παντάπασι το ἐξάρχοντες, μη δυνυμῶ ης της ἐπὶ τον δόν --φορος σώζεσθαι κεινται δὲ κρHιττον ἐν ιλιάδι, προηγουμένου του, πολ-λος δ' - μιλος.
455쪽
μορμαρογας ηεῖτο ποδων θαὐμαζε δἐ θυμω καἰπερ χων πολλὰ τὰ περιίλκοντα καὶ δυνάμενος ειπεῖν δέ μοι καὶ μαλλον ἐνὶ φρεσιν περ ἀοιδαί. πῶς υν υκ αν ἀβέλτερος - ὁ Τηλέμαχος δου παρόντος καὶ κυβιστητηρος προσκωπτων προς το Πεισίστραrον καὶ των σκευῶν διατιθέμενος αλλ' 'Oμηρος σπερ ἀγα- 182 ὁ ζωγράφος πάντα μοιον τω πατρὶ τον Τηλέμαχον παρίστησι πεποίηκε γουν αμφοτερους, τον ἐν τω λκι- νόω τον ει τω Μενελάω, δια δακρύων γνωριζομένους. 12. 'Eπικουρο συμποσi κολάκων στιν αγυρις αλληλους παινούντων το λάπωνος πληρες ἐσr μυκτηριστῶν ἀHηλους τωθαζόντων τον γαρ περὶ 'Aλκιβιάδου λόγον σιωπῶ παρὰ δ' - ἡρω κεκρότηται τὰ σώφρονα συμπόσια καὶ ποτἐ ἐν πηνεσέ τις φησας προς το Μενέλαον, οὐτολμῶ λεγειν , ἄντα σέθεν, του νῶ θεολως τερπόμεθ' υδῆ,
ὁ δ ἐπελάβετό τινος τῶν ι ὀρθῶς λεγομένων η γιγνο
μένων καὶ νυν, εἴ τι που στι, πίθοιό μοι Ου γαρ εγωγε τερπομ' ὀδυρόμενος μεταδόρπιος.
Tηλέμαχε, ποιόν σε ἔπος φύγεν ἔρκος δόντων. 18 ουτ γαρ κόλακα πρέπον ἐστιν εἶναι υτε υκτηριστζα πάλιν ' ἱκουρος εν ω Συμποσi- τε περὶ δυσπεψiας, ἄστ οιωνίσασθαι ειθ εξης περὶ πυρετῶν την μῖν γὰρ ἐπιτρέχουσαν τη λέξει ἀρρυθμiαν τι δει καὶ λέγειν Πλα- των δ - τον ἐν π της λυγγὸς ὀχλουμενον καὶ θερα-
456쪽
πευόμενον ἀνακογχυλιασμοῖς δατος, ἐν δὲ ταῖς ποθήκαις του κάρφους, γνα την ρῖνα κινησας πτάρη, παρίημι --μωδειν γαρ θελε καὶ διασυρει, - χλευαζει τε τὰ ἰσόκωλα ταυγάθωνος καὶ τὰ ἀντίθετα, καὶ τον Ἀλκιβιάδυν ὁ παράγει λεγοντα τι πασχητια ἀλλ' γως τοιαυτα γρά- φοντες τον Θηρο εκβάλλουσι των πόλεων. λλ'
ἐκ θυμβρας, φη ημοχάρης, Θρο υτ ε τοιούτων λόγων ἀνὴρ ἀγαθὸς γίνεται. οὐ μόνον δ' Ἀλασιάδον λα- σύρει, ἀλλα καὶ αρμίδην καὶ Εὐθύδημον καὶ ἄλλους πολ
πρυτανεῖον των Ἐλλήνων. διότι τοίνυν κατέφευσται των νεανίσκων πάρεστι σκοπεῖν ξ αυτο του Πλάτωνος τον
με γαρ 'ADιβιάδην φησὶν ἐν- ὁμωνυμ διαλόγω παρακμάσαντα τότε πρωτον ἄρξασθαι Σωκράτει λαχιεῖν, τε πάντες αυτὸν κατελιπον οι του σώματος πιθυμηταὶ λέγει γαρ ταυτα κατ' ἀρχὰς του διαλόγου τὰ δ' εν ω αρμὶδ εναντιώματα εξ αυτου του διαλόγου βουλόμενος ει ται ποιεῖ γαρ αντὸν ἀσυμφώνως ποτι ἐν σκοτοδι- νιῶντα καὶ μεθυσκόμενον τω του παιδὸς ερωτι καὶ γινόμενον ξεδρον, καὶ θάπερ νεβρὸν ποπεπτωκότα λεοντος ἀλκη, μα δἐ καταφρονεῖν φησι της ρας αντον.
457쪽
13. Ἀλλὰ μην και το Σενοφωντος Συμπόσιον , και- περ ἐπαινουσον, Ου ελάττους χει τουτων ἐπιλίηφεις. Καλλίας ἐν γὰρ συνάγει το συμπόσιον, πει περ τὰ παμδικῶ -του υτόλυκος Παναθηναι παγκράτιο εστες νώθη καὶ υθῖς ι κατακλιθέντες τω παιδὶ προσέχουσι 188 τυ νουν, καὶ ταυτα του πατρος παρακαθημενου , ',' Πσπερ γαρ, ταν φέγγος εν νυκτὶ παρη πάντων προσάγεσαι τὰ Ομματα, ουτ καὶ το υτολυκου κάλλος πάντων φελκεται τὰς σφεις ετ εαυτό. πειτα των παρόντων Ουδει ην ς
λότεροι γ*νοντο, οι δἐ καὶ ἐσχηματiζοντό πως. Ἀλλ' ο . Oμηρος τοιουτον τι ειπειν παεiρησε, καίπερ της Ἀλένης παροίσης, περ ης του κάλλους τις των ναντίων αὐτῆτοιαιτ' εἶπεν πο της ἀληθεώς ἐκνικώμενος , ου νεμεσις ρῶας καὶ ουκνημιδας Ἀχαιους τοιῆδ' ἀμφὶ γυναικὶ πολυν χρόνον ἄλγεα πάσχειν 'αινῶς ἀθανάτησι λῆς εις πλεοικεν.ειτά φησιν Ἀλλα καὶ ἐυς, τοίηπερ ἐοῖs', ἐν νηυσι νεεσθω. τὰ δε μειράκια τὰ ως τον Μενελαον παραγενόμενα. ο στορος υιος καὶ ὁ Πλεμαχος, εν ιν υντες καὶ νγαμικω συμποσίω διατρψοντες, καὶ της λίνης παρακα- θημενης, ς πρεπον ἐστὶν συχίαν ἄγοντες προς τυ περιβόητο εκκεκωφωμενοι κάλλος ὁ δ Σωκράτης τiνος χάριν των αυλητρίδων ἀνεχόμενος καὶ του οπουμενου παιδος καὶ κιθαρiζοντος, ετ ει καὶ της κυβιστωσης γυναικὸς ἀπρεπῶς, τὸ μυρον ἀπείπατος ουδεὶς γὰρ ν αυτο ἀγε
458쪽
Mυς χριωντας, τον ἀροποδητους λέγεις, ων ο κακοδαίμων Σωκράμης και Σαιρεφων.κά μην σοφωνα καὶ τὰ μετὰ ταῶτα, αυστηροτητι. ὁ γαρ ὁ Κριτόβουλος, μειράκιον ἀστεῖον, γεροντα και διδάσκαλον αιτο τον Σωκράτη σκώπτει πολ των ληνῶν αἰσχίονα λεγων ειναι ὁ δ αυτ διαμορφοσκοπεῖται κάλ- τὰς λόμενος τον τε παῖδα καὶ την ρχηστρίδα προτίθησι νικητήρια φιληματα των κριτῶν τις υν των νέων ἐντυχὼν τουτοις υκ επιτριβησεται ἄλλον περ εις
ἀρετην προαχθείης 14 Παρὰ δ' ' ηρω ν τω του Μενελάου συμποσίω προβάλλουσιν ἀλληλοις σπερ εν διατριβῆ ζητηματα, καὶ
πολιτικῶς μιλουντες τερπουσιν αλληλους καὶ μῶς. ὁ γοῖνε Μενέλαος παραγενομένων ε του λουτρῶνος των περὶ τονTηλέμαχον καὶ των περὶ την ἐδωδην παρατιθέντων παρακαλει μεταλαμβάνειν λέγων τάδεατο δ' ἄπτεσθον και χαίρετον, υτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσαμένω εἰρησόμεθ' ἴτινες στόν.
ἔπειτα προσεπιδιδωσι των παρακειμένων αυτ φιλανθρωπευόμενος
' Ω νάτο, και σφιν νῶτα βοὸς παρὰ πιονα δηκεν οπτ' ἐν χερσὶν λῶν, τά ρά οι γέρα πάρθεσαν αυτω.
φαγοντες δ' κεῖνοι μετὰ σιωπ6ς, ως πρεπε νέοις, ἀλληλοις μιλουσιν ρέμα προσκυφαντες, Ου περὶ δεσμάτων, φησιν, Ουδ περὶ θεραπαινῶν του κεκληκοτος, φ ων ἐλούσαντο, περὶ δἐ τῶν κτημάτων του ποδεξαμένου Ζηνός που τοιαυτα δόμοις ἐν κτηματα κεῖται.
βέλτιον γὰρ υτως ν σιν λαλευκος γράνεσθαι ' ἰσωρ- ρος- ου δεόντως γράφει
459쪽
o. εικότως προερεται Σχνός που τοιαυτα δόμοις εν κτηματα κεῖται,
ἐπιφερειν ωσα τάδ' ασπετα πολλά σόλοικον - τω ἀσυνηθε της αναγνωσεως.
15. Ἀτι τοίνυν οὐδ' η υλη ρμόττει ἐπὶ του ικου. ὁ γαρ διαπνεόμενος τόπος αυλ λεγεται. καὶ διαυλωλ ινναμῖν τωδεχόμενον ξ κατέρου πνευμα χωρίον. τι δἐ αυλὸς
μἐν το οργανον, διέρχεται, πνευμα, και - τ δι- τεταμεν- ει ευ τητα σχημα αυλον καλοῖμεν, σπερ τοστάδιον καὶ τον κρουνον του Ῥατος
-τίκα δ' αυλος αν ρῖνας παχυς λθει καὶ την περικεφαλαίαν, ταν ε του μεσου προ ορθόν ἀνατείνη, αυλωπιν λεγονται δῖ Ἀθήνησι και εροί τινες απλῶνες, ων μεμνηται Φιλόχορος ἐν τη νάτη κώλουσι δ' ἀρσενικως τους αυλῶνας, σπερ Θουκυδίδης ν τῆ τετάρτηκα πάντες ο καταλογα ν συγγραφεῖς, ο δῖ ποιηταὶ θη- λυκῶς Καρκῶνος ἐν χἁλεῖ . Βαθεῖαν ει αὐλῶνα περίδρομον στρατου. καὶ Σοφοκλης Σκίθαις
460쪽
φημνούς τε καὶ σηραγγας δ' --τως
-ληλεν χόρτοισι κυλινδόμενος κατὰ κόπρον, καὶ ο δυσσετ προστάττει τοι περὶ τον Φήμιον Ἀλλ' γλθόντες μεγάρων εὐναιεταόντων 19o ἐκ φόνου ει αυλην. - τι δἐQuou τον τε οικον καὶ τα κτηματα πῆνεσεν ο η- λωπος εμφαν. Μενέλαος Tἔκτα α', τοι Ζηνὶ βροτῶν ου αν τις ἐοίζοι ἀθάνατοι γαρ του γε δόμοι , καὶ κτηματ εασιν. 16. ' λλὰ γαρ πανιτέον επὶ τὼ συμπόσιον εν ω -ηρος επιδεFως ἀφορμῆν ευρε λόγων, στε κτησιν συγκρῖ-