장음표시 사용
441쪽
ουτος παρ' ο και το κερας αυτ προσάπτουσιν, αναλο γουν - των σαλπίγγων κώδωνι.
ι τουτοις τελο εχέτω και ὁ η βίβλος, ταῖρε τιμόκρατες, ἱκανα ειληφυῖα μηκος.
442쪽
, 185 Ἐλλ' ἐπει πολυς υτως λόγος συμποσίων προδιήντλη-
ται,- ιμοκρατες, εν τοις προ τουτων, παρελίπομεν ἐαυτῶν τὰ χρησιμώτατα και ο βαροῖντα την πην, φωλοῖντα δε καὶ τρέφοντα κατὰ πανδαισiαν, περ ὁ θεῖος Θηρος παρεισηγαγε, μνημονευσω και τῶ περὶ τούτων λεχθέντα πο ου πάντ' αρiστου Μασουρiου. μεῖς γαρ κατὰ τον καλον γάθωνα Tο ἐν πάρεργο εργο ως ποιοτμεθα, i, 'ο δ εργο ως πάρεργο εκπονουμεθα. 1σὶ δ' υν ὁ ποιητης περὶ του Μενελάου τον λόγον ποιοίμενος ΥΠ δ ευρον δαινύντα γάμον πολλοῖσιν τpσιν οἰεος ηδ θυγατρος ἀμύμονος ω ενι ικω.ως νενόμισται ἄγειν συμπόσια περὶ τοὶ γάμους των τε γαμηλιων θεῶν νεκα και πις ιονε μαρτυρiας τὼ δἐ προς τους ξενους συμπόσιον ὁ της -κίας βασιλεῖ διδάσκει οῖον εἶναι δει τον μάλ ερογνr6ν μεγαλοπρεπῶς δεξάμενος, Ἐννημα ξείνισσε και εννεα υν ἱερευσε. 2. Λοκει γαρ εχειν προς φιλ. τι ὁ οἶνος ελκυσει- κῖν, παραθερμαiνων την πην και διαχέων διόπερ υδῖπρότερον ηρώτων οῖτινες ειεν, αλλ' υστερον, ως την ξενίαν αυτην τιμῶντες, αλλ' v Ovς ἐν μερει και καθ' καστον ἡμῶν τῶν ὁ νυν δείπνων προνοοῖντες ο νομοθεrαι τά
443쪽
τε φυλετικοῦ δειπνα κα τα δημοτικῶ προσεταξαν, τι δεν τους θιάσους καὶ τα ρατρικὰ καὶ πάλιν ὀργεωνικὰ κα- 186λουμενα. πολλῶν γουν εἰσι φιλοσόφων εν ἄστει σύνοδοι, των ἐν Λιογενιστῶν, των δ υντιπατριστῶν λεγομένων,των ὁ Παναιτιαστῶν κατελιπε δ καὶ Θεοφραστος ι τηντοιαυτην συνοδον χρηματα, α ι ὰπ ἔν' ἀκολασταίνωσι συνιόντες, αλλ' ἴνα τους κατὰ το συμπόσιον λόγους σωφρόνως καὶ πεπαιδευμένως διεξάγωσι συνεδείπνουν δ' ὁσημεραι ι -iρὶ πρυτανιν σώφρονα καὶ σωτηρια των πόλεων σύνδειπνα προς γουνὶ τοιουτο συμπόσιον φησιν ὁ
Λημοσθένης ἀνενηνεχθαι την Πατέας κατάλ=πω Εσπερα , μῖν γαρ ην, κε δ ἀγγέλλων τις ς τους πρυτάνεις ώς
Ἐλάτεια κατείληπται. καὶ τοι φιλοσόφοις δ επιμελ/ς ην συνάγουσι τοτ νεους μετ' αυτῶν πρός τινα τεταγμενον νυο ευωχεῖσθαι του γουν Σενοκράτους εν Ἀκαδημία ααὶ πάλιν Ἀριστοτελοvς συμποτικοί τινες ησαν νόμοι τὰ δ'
εν Σπάρτη φειδίτια καὶ παρὰ τοις Κρησὶν ἀνδρεῖα μετὰ πάσης επιαελεiqς αἱ πόλεις συνηγον διὸ καί τις ου κακῶς ἔφuχρη συμποσiοιο iuvς ἀπέχεσθαι ταίρους. δηρὸν ἀνάμνησις δ πέλει χαριεστάτη αυτη.
4ντίπατρος δ' ὁ νιλόσοφος συμπόσιον ποτε συνάγων --εταξε τοις ερχομενοις ς περὶ σοφισμάτων ροῶσιν Ἀγκεσίλαον δε φασιν εi συμπόσιον παρακληθεντα καὶ συγκατακλιθῶτα εν των βορῶς σθιόντων, αυτον ὁ μηδενὰς ἀπολαυσαι δυνάμενον, πει τις αυτ των παρόντων ε τεινε, φάναι
444쪽
M σοι γένοιτο, πῖ- δ' ἄγω νοῶ εστχε δ' ὁ κατο φαγῶν ηλεφος καλουμενος. δἐ χη- νων, πώ τις των παρόντων ὀψοφαγων ἀπέστρεν μα
τος τον ἰχθυν ἀπέσυρεν πιλεγων χν ὁ ταπὶ θάτερ' εξειργάζετο. Σωκράτη δ ἰδών τινα ἀμέτρως τ εποφησει χρώμενον,1 παρόντες, ἔφη τις μῶν τλμὸν ἄρτιο ς οφ χρηται, τω δ' φω ς αρτως 3. 'Nμεῖς δ νυν περὶ των ' μηρικων συμποσίων λε- ξομεν. φορiζει γαρ απτῶν ὁ ποιητης χρόνους, πρόσωπα, ε αιτως τουτο ὁ ὀρθῶς ἀπεμάξατο ὁ Σενοφῶν και Πλα
ὁ ου τόπον, - χρόνον 'ορiζει, ου προλεγε οὐδεν δειουν μαντευσασθαι πῶς ποτ' ἄνθρωπος ξαπiνης χων κύλικα προ λῶει ζητηματα καθάπερ εν διαrριβῆ λεγων. 'Αριστοτέλης δ ἄλουτον και κονιορτου κειν πληρη τινὰ ἐπὶ το συμπόσιον ἀπρεπες εἶναι φησiν ἔπειθ' ὁ μέν μη-μρος εκδιδάσκει τίνας κλητεον, ει- ώς τους αρiστους τε - εντψους χρη καλεῖν .Mκλησκεν ὁ γεροντας ἀριστηας Παναχαιῶν. Ora o τρόπον -iοδος ουτος γὰρ ἀξιοῖ και τοι γεί
μάλιστα καλεῖν στις σεθεν ἐγγυθι ναίει.
445쪽
τουτο γαρ ως λWθῶς Βοιωτικης στιν αναισθησίας συμπόσιον κα τῆ μισανθρωποτάτη των παροιμιῶν αρμόττον .
προαιρέσεσι τους κεκλημενovς Πίστορα και ιαντα κει, δυσσέα, το μεν καθόλου σύμπαντας της αρετης ἀντεχομένους, εῖδει ὁ διαφόροις δοῖς ρμηκότας εα αυτήν. ὁ δ' Ἐπίκουρος παντας εἰσηγαγε προφήτας τύμων, μεταυτ εχων παραδείγματα την τε του ποιητοῖ τῶν συμποσiων ποικιλίαν και την Πλάτωνος τε και Σενο*ῶντος χήριν. ν ὁ με Πλάτων τον μεν Ἐρυξ μαχον ιατρον, τον δ' Πριστοφάνη ποιητην, αλλον δ' ἀπ' αΣλης προαι- 1 τ ρέσεως σπουδάζονrας εισηγαγε Σενονῶν δὲ καί τινας ἰδιώτας συνανεμιξε πολλλτoiνυν κάμον μηρος ἐποiησε και διάφορα παρατιθέμενος συμπόσια παν γαρ ε αντιπαραβολης ὁρῆται μῶλλον εστι γαρ αυτῶ το ἐν τῶν Ηροστήρων οἷον αν γενοιτο νεανίσκων μέθαις και ρωσιν ἀνακειμενων το δ τῶν Φαιάκων ευσταθέστερον ἐν τούτων, φιλήδονον δε τουτοις δ' ἀντεθηκε τὰ ἐν επὶ στρατιας, τὰ δ πολιτικώτερον τελούμενα σωφρόνως και πάλιν -
Βοιωτικης Iacobstu p. III. βρωτικης ΡUI, ἀροτικ duobus Pun-etas superne appositis et epitonis Hoeachelii.
supra p. 394.177 b. πα. orsonus. .egetatur 1ωλιν. Prolegoria in Aphthon. ln Ain Rhetoribus vo . . p. 7 a 37 ab Orson indicatu, mgυκεγue u πρύγματα, παnαθέσει τῶν ἐναντίων ἐκδηλότερα φαίνεοθαι, ως
446쪽
Αὐτόματος δέ οι λθε μην ἀγαθὸς Μενέλαος.
λῆλους ὁ ἐν ἰδιομενος ὁ δε μεμφόμενος ἀλλα γελοῖον
ε ην πιλαθωθαι τον γαμεμνονα του δελτου, και ταυταδι' κεινον υ μόνον ει τ παρὸν θυοντα, ἀλλα καὶ τον πόλεμον ἀναδεδεγμένον καὶ κεκληκότα τους μήτε γενει προσήκοντα μητε πατρὶδ προσωκειωμένους. θηνοκλης δ' ὁ Κυζικηνος ἄλλον Ἀριστάρχου κατακονων ων Θεε ρικῶν πῶν ευπαιδευτότερον μιν φησι τουτον 'χμηρον καταλιπεῖν, ως της νάγκης ὁ Μενελεως οἰκειοτέρως χειν.
447쪽
μητριος δ' ο Φαληρευς παριστερον την του στίχου ράλπιν επειπὼν καὶ της ποιησεως ἀλλότριον του Πιδε γαρ κατα θυμει ἀδελφειν ως ἐπονειτο, μικρολογiα εμβάλλει τοῖς θεσιν. 0ιμαι γὰρ, φησὶν,
ἔκασro των χαριεντων ἀνθρώπων χειν καὶ οἰκεῖον καὶ 188 φίλον, προς- αν λθοι θυσίας ουσης Οὐκαλουντα μη
5. Πλάτων δ' εν ω Συμποσι περὶ των αυτων λεγει, urως 'Iνα καὶ την παροιμίαν, φησὶ διαφθείρωνεν μεταβάλλοντες, ως αρα καὶ ἀγαθων επὶ δαῖτας εισι α τόματοι ἀγαθοί. Θηρος ἐν γα κινδυνευε ο μόνον διαφθειραι, ἀλλα καὶ βρίσαι εις αυτην ποιησας γαρ τον-αμέμνονα ἀγαθον τα πολυεμικά, τον Μενελαον δ μαλθακον αιχμητὴν θυσίαν ποιουμενου του γαμέμνονος
M δὲ παροιμίαι Ῥεν ησιν Αντ--οι δ' ἀγαθοὶ ἀγαθων ἐπὶ δαῖτας τασιν.
448쪽
Aυτόματοι ἀγαθοι δειλων επὶ δαῖτας Ιασιλου δεόντως γουν Πλάτων τον Μενέλεων ἐνόμισεν εἶναι δει-ὐλὸν ον ἀρηιπίλον Θηρος λεγε καὶ μόνον , πω Πατρόκλου ἀριστείσαντα, καὶ τω 'Eκτορι προ πάντων πρό - μον μονομπεῖν, καίπερ οντα τι ρώμν καταδεέστερον εφ'- μόνου των στρατευσαμενων εἰ θηκεν
την, και δια τουτο Πλάτων τω οντι μαλθακι -τὀν ἡπολαμβάνει, - αν φθάνοι καὶ τον γαμέμνονα τιλις εν τοῖς φαυλοις, λαυτός φησιν εἶναι ἀγαθὸν, εἴπερ ει --
υἰνοβαρὸς κυν ὀλομματ' ἔχων, κραδίην δ' ελάφοιο.ου γαρ εἴ τι λέγεται παρ' μήρω τουθ μηρος λεγει.
449쪽
f - δὸ των περὶ Πλέμαχον ' ρ ἀσαμίνθους βάντες εἴξεστας λούσαντα
μάχλειτον δει δἐ καὶ τον πρῶτον εις ἀλλοτρiαν ικώνερχόμενον επι δεῖπνον η γαστρισόμενον ευμ επι - 9 συμπόσιον χωρεῖν, αλλά τι δουναι πρότερον τω φιλοθεάμονι καὶ κατανοησαι την οικίαν. υδἐ γαρ τουτο παρελιπεν ὁ ποι Πης η, υτοὶ δ' εἰ λθον θεῖον δόμον, οἱ δῖ ἰδόντες θαυμαζον κατά δῶμα διοτρεφεος βασιληος. ἄστε γαρ ηελίου, λη πέλεν η σεληνης δῶμα καθ' υφερροῖς Μενελάου κυδαλψοιο.
και ριστοφάνης ν Σφηξὶ ποιεῖ τον αγριον γεροντα και φιλοδικαστην καταρρυθμιζόμενον ι β ιον μερον - του , παιδὸς Παι , ἀλλα δευρι κατακλινεὶς προσμάνθανε ξυμποτικος εἶναι καὶ ξυνουσιαστικός διδάξας τε αυτον, δει κατακλiνεσθα νησιν Ἐπειτ' επαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτων,οροφην θέασαι, κρεκάδι -υλu θαύμασον. V. Kαὶ προ του θοινῶσθαι δ α δει ποιεῖν μα διδάσκει πάλιν - ος, ἀπαρχὰς τῶν βρωμάτων ψειν τοῖς θεοῖς. οι οὐ περὶ τον 'Oδυσσεα, καὶπερ ντες ἐν τω του Κυκλωπος σπηλαίω Ἀνθάδε πυρ κείαντες ἐθισαμεν, οῖ καὶ αυτοὶ τυρῶν αι-μενοι φάγομεν.
κλίνεσθαι νηοὶν, πειτα ἐπαίνεσόν τι των χαλκωμάπων, ορο ν θεασαι.
450쪽
καὶ ο Φιλλας, καιπερ ἐπειγομένων των πρεσβεων, ς ε μέσαις νυξιν κόντων, μως ωιοῖσι ει θουσαι νώγει Πάτροκλον Οὐεταῖρον ο δ' εν πυρὶ βάλλε θυηλάς
και σπονδοποιεῖταί γε τους δαιτυμόνας Κουροι μέν κρητηρας πεστεφαντο ποτοῖο
a ωώμησαν δ' ἄρα πασιν ἐπαρξάμενοι δεπάεσσιν.
αὐτὰρ επεὶ σπείσαντα απερ καὶ Πλάτων φυλάττει κατα το συμποσιον μετα γαρτο δειπνησαι σπονδάς τέ φησι ποιῆσαι καὶ - θων πα-νίσαντας τοι νομιζωένοις γέρασι παραπλησίως ὁ καὶ Δενοφῶν παρὰ δ' 'Eπικοτρω - σπονδη, υκ παρο
Αθυτα δ' ἱρὰ πολλάκις κατεσθέει. 8. ην γαρ συμμετρον κρῆσιν του οἰνου πο Ἀμφικτίονος βασιλεύσαντος διδαχθηνα φασιν χθηναίους, καὶ
δια τουτο ἱερον Λιον σου ρθου δρώσασθαι τότε γαρ ὀρθός εστι τω οντι καὶ ου σφαλερος, ταν συμμετρως καὶ κεκραμένως ἐνζται. εὐινος γαρ νωγειηλεος, ο τ εφεηκε πολυφρονα περ μάλ' ἀεῖσαι, και θ' παλον γελάσαι καί Κ ὀρχήσασθαι ἀνηκεν,