Athenaeus 1

551쪽

229 α εν πασι Προσγελωσα τε

λοπας παφλάζει βαρβάρω λαληματι 'πηδωσι δ υθῖλε μέσοισι τηγάνοις. το δ ρηματος μέμνηται Φρυνιχος εν ραγωδοῖς πιδυ δ' ἀποτηγανίζειν ανε συμβολῶν. καὶ Φερεκράτης ἐν Μυρμηκανθρώποις φησὶ ,2 ἀποτηγανίζεις. ,γησὰνδρος δ' ὁ Λελφος Συρακοσίους φησὶτην ἐν λοπάδα τηγανον καλεῖν, τ δε τηγανον ξηρο γα- νον διο καὶ Θεοδωρίδαν φάναι ν τινι ποιηματίωτπάνω, ἔφησεν ητηρ κολυμβω, την λοπάδα τηγανον προσαγορευων χωρὶς δ το τ στοιχείω Ἱωνες γανον λεγουσιν, ως νακρέων , Xεψ τ εν γάνω βαλεῖν. 15. H ἐπίστασιν 'δέ με γει, καλ Ουλπιανε , περὶ της των ἀργυρωμάτων ' χρησεως το λέξιδος ἐν Φυγάδι

εἰρημενον 'U I Oπο γαρ εστ - κεραμος μισθώσιμος τοις μαγείροις. με- γα των Μακεδονικων χρόoων κεραμέοις σκευεσιν οἱ δειπνοῖντες διηκονουντο, ως φησιν ο εμος. ὀβας μεταβα- λοντων δ επὶ το πολυτελεστερον Ῥωμαίων την Ναιταν, κατὰ μίμησιν κδιαιτηθεῖσα Κλεοπάτρα η την τυπτου καταλυσασα βασιλείαν, τουνομα οὐ δυναμεν αλλάξαι, ἀγ

552쪽

προυν καὶ χρυσον ἀπεκάλει κέραμον αυτο, κεραμά τ' ἀπεδίδοτο τὰ ἀποφορητα τοι δειπνουσι καὶ τοὐτ' ην τοπολυτελέστατον εις τε τον Ῥωσσικον εὐανθέστατον οντα κέραμον ποτε μνῶς μερησὶς ἀνηισκεν Ἀλεοπάτρα. Πτολεμαιος δ' ο βασιλευς ἔν γλω υπομνηματο- περὶ Μασσανάσσου τον λόγον ποιούμενος του ιμων βασιλεως φησὶ τάδε ,δεῖπνα ωμαῖκῶς η κατεσκευασμένα, κεράμω παντὶ χορηγούμενα αργυρω. τὰς δ των δευτέρων τραπε- ζας ἐκόσμει τοις ταλικοῖς θiσμοῖς' - δἐ κανίσκια ναπαντα χρυσα, γεγονότα προς α πλεκόμενα τα ς voi-νοις μουσικοῖς τε χρητο Ἐλληνιαοῖς. - 16. 'Αριστο*άνης δ' ὁ κωμωδιοποιος, υν φησιν Πυλ δωρος ὁ Ἀθηναῖος εν τοις περ ἀκροπόλεως, πεντεκαiδεκαδ εστ ταῖτα βιβλία, μυκρατίτii' eναι γενος, - τω Πλούτι τω δράματι κατὰ την του μωνύμου θεου πιφάνειαν τους χχνηροτ φησι ἐνακα οργυροῖς ἀνανα-νηναι, καθαπερ καὶ ταλλ' απαντα, λεγων δι ξι δἐ πῶσα καὶ λοπάδιον καὶ χύτρα χαλκη γεγονε του ὁ πινακίσκους τους σαπρολ

r 'ους χυπηροῖ αργυροῖς πάρεσθ' ορῶν. ὁ δ' ἰπνος γέγον' ξαπίνης λεφάντινος. Πλάτων δ' εν Πρέσβεσι

τέλαβον πικράτης τε καὶ Φορμισιος παρὰ του βασιλέως πλειστα δωροδοκηματα, ὀξύβαφα χρυσῶ καὶ πινακίσκους αργυρους.

553쪽

230μάτων κα των ἀργυρώμάτων μάρμαιρε οἰκία. 17. Φιλιππιδης δ' εν Ἀργυρίου ἀφανισμ ως φορτι-

οταν ἀποροιμενους ἐν ἀνθρωπους Πωελευθέρους, μαστιγίας δ' - αργυρου πίνακος γοντος μνῶν τάριχος νίοτε δυοῖν βολῶν σθοντας η τριωβόλον, και κάππαριν χαλκων τριων ε τρυβλίωαγοντι πεντηκοντα 'αχμὰς ἀργυρω. οτερον δ φιάλην ην ἀνακειμέν ν δεῖνεργῶδες. B. μελε τουτο ἐν και νυν τι

γοντα

λεπτότερον.

554쪽

κέτην, να χντα καὶ μόνον, ὀνόμασι ὁ χρώμενον ψαμμα-dκοσίοις, παῖ Στρομβιχiδη μη των χειμερινῶν αργυρωμάτων μῖν παραθης, αλλὰ των θερινῶν τοιουτος εστι καὶ

παρὰ Πικοστράτω ν τω ἐπιγραφομεν δράματι Βασι λεις. ζων δ εστ στρατιώτης, περὶ ο λέγει λιπέ τις ὀξi εστι καὶ μυκτήριον,της υπαρέφον λ - ἡ ρ'' ξηλαυνον γάρ τινες τον αργυρον καὶ με-ις μενος δεαν. 18 Kαι Ἀντιφάνει δ' εν Λημνίαις φησὶ

πλακουντα χρηστον, ω πολυτψητοι θεοὶ,

εχων, εν ἀργυρω τε τρυβλίω μελι. καὶ Σώπατρος δ' ὐπαρωδος εν ορεστ' πιπρον ἐλουρον ἀργυροῖς πῶναξ χωμεν ει τω επιγραφομiν ὁράματι Φακη φησιν

δρακοντομἐμοις οργάνων τορεώμασιν, ota nox' σχε καὶ ωiβρων ο αντάλον μαλακος ταλάντοις ἐκταλαντωθεὶς νήρ. Οεόπομπος δ' ο ῖος ἐν ταῖς προς Αλέβανδρον, βουλαῖς πρὶ εοκρiτου οὐ πολλο τον λογον ποιοlμενος φησιν ἀρρορωμάτων δε καὶ χρυσῶν πίνει και τοις εὐεσι χρηται τοι ἐπὶ της τραπέζης τέροις τοιουτοις,

555쪽

πρότερον α πως ἐξ ἀρρορωμάτων οὐκ ἔχων πίνειν ἀar' 'Odἐχαλκων, ἀλύ κ κεραμέων, καὶ τούτων ἐνίοτε κολ- λ -φιλος δ' ἐν Ζωγράφω

Ἀριστον ἐπεχόρευσεν κλελεγμένον,

παντοδαπα, λοπάδων παρατεταγμένη φάλαγξ, οπτῶν πηγε σωρος ἀπο του πάνου, ' τριμμάτια τούτοις εὐθυείαις ἀργυραῖς. λθων πατρω Καὶ γυλίαν τιν' ἀργυρωμάτων. - νανορος αντον Ῥωρουμένω ,--ρον, θεραπαίνας, ἀο-

ηκω λαβεῖν βουλόμενος. Λυσίας. ἐν πω τοὐ χρυσο υἱ-δος ἁ-σιος ' T. - - η χρυσώματα ἔτι ἐν διαναὶ οι ληνιέοντες λέγειν ων φασιν ἀργυροῖ κόσμον καὶ χρυσον κοσμον. V oσαλα πόντος του Αἰμιλιανο ὁ Ποντιανος εφ' πανως γὰρ ντως ἡ τὸ παλαῶν παρὰ τοῖς '- σιν ἐν χρυσὸς καὶ πάνυ, ὁ δ αργυρος ὀλίγο AQεν τοι μεταλλοις δι καὶ λιππον τον τοὐ μεγάλου θωωεω ανδρου πατέρα φησι δουρις ὁ Σάμιος τιά- λιον χρυσον κεκτημένον ἀδε τουτ' ἔχειν κιδι- ω ὁ οὐ προσκεφαλαίου καὶ την Ἀτρέως ὁ χρυσον ἄρνα περὶ νγεγονασιν λίου τε ἐκλείφεις καὶ βασιλέων μεταβολαὶ σι

556쪽

ς. 505 τε της τραγωδίας η πολλη φιάλη ἀρπων φησι γεγον ται μόδωρος ὁ Βρακλεώτης, χουσα εν,ἐσω ἄρνα χρυ- ν Ἀναξιμενης δ' ὁ αμψακηνὸς - ταῖς πρώταις ἐπιγραφομέναις μυριαι τον Ἐριφυλης ορμον ὁιαβόητον γένε--αι δια το σπάνιον εἶναι τότε χρυσiον παρὰ τοις Κυλησι καὶ γαρ ἀργυροῖ ποτήριον ν ἰδεῖν τότε παράλων μετὰ δ/-- ελφων - Φωκεων κατάληφι πάντα

τα τοιαῖτα δατίλειαν Γληφεν ἐκ ποτηρiων ὁ χαλκῶνεπινον ι σφοδρα δοκοῖντες πλουτειν καὶ τὰς θηκας τούτων νόμαζον χαλκοθηκας. ρόδοτος τέ φησι τους Αιγυπτίων ερεῖς χαλκοῖς ποτηρίοις πίνειν τοις τε βασιλεῖσιν αὐτῶν θύουσί ποτε κοιν οὐχ ευρεθηνα φησι δοθηναι φιάλας αρρορῶς' αμμητιχον γοῶν, νεώτερον ἄντα τῶν αλλων βασιλεων, χαλκῆ φιάλη σπεῖσαι των αλλων πυ- ραί σπενδόντων συληθέντος γουν του Πυθικοῖ ἱεροῖ -4των Φωκικῶν τυράννων πέλαμφε παρὰ τοις Ἐλλησιν ε χρυσὸς εἰσεκώμασε δ καὶ Ἀργυρος. στερον ὁ του μγ ιστο Ἀλεξάνδρου τους ε της σέας θησαυροὐς ἀνελο- μειου ντως ἀνέτειλεν ὁ κατὰ Ἀνδαρον τρυσθενης πλουτος.

20. Kαὶ τὰ ἐν Λελφοῖς δ ἀναθηματα τὰ αργυρῶ καὶ τὰ χρυσῶ πο πρώτου Θου του υδῶν βασιλέως νετέθη καὶ προ της τούτου βασιλείας ἀνάργυρος τι δἐ ἄχρυσος ην ὁ Πίθιος ως Φανίας τε φησιν ὁ Ἐρέσιος

καὶ θεόπομπος ἐν, τεσσαρακοστη των Φιλιππικῶν ιστο-

ροῖσι γαρ υτοι κοσμηθηναι τὸ Πυθικὸν ἱερόν πό τε του ἴγου καὶ του μετὰ τολ- Moiσου, μεθ' ους πότε ελωνος καὶ Ἐρωνος των Σικελιωτῶν του ἐν τρίποδα

καὶ κην χρυσοῖ πεποιημένα ἀναθέντος καθ ους χρό-

557쪽

ομοια λέγει δ' ουτως- Θεόπομπος , γὰρ το παλαιὰν το ἱερον κεκοσμημενον χαλκοῖς ἀν--ασιν, ἡ ἀνδριμσιν, αλλὰ λέβησι καὶ χλοσι χαλκοῖ πεποιημενοις. -πε- 232 δαιμόνιοι ουν χρυσῶσαι βουλόμενοι το πρόσωπον του νυμυκλαις πόλλωνος καὶ ου ευρiσκοντες ε τ' ' EMGM

χρυσων πρὶαιντο ὁ αὐτοῖς ἀνεῶλε παρὰ Κροῖσον τον

θεντες παρὰ Κροίσου νησαντο. ερων δ' Ο Συρακόσιος βουλόμενος ἀναθεῖναι τήθεω - ,ποδα καὶ τυπι κνῖν

, ἀπεφθον χρυσου ἐπὶ πολυν χρόνον ἀπορων χρυλουνστερον προφε τον ἀναζητησοντας εις την Ελλάδα ηομινες μόλις ποτε εις Κόρινθον ἀνικόμενοι καὶ ξιχνευ- Παντες ευρον παρὰ Ἀρχιτελει, Κορινδiω ο πολλω χρόνω συνωνουμενος κατὰ μικρὸν θησαυρους χεν ου ὁλθους. ἀπεδοτο γουν τοις παρὰ του γέρωνος ἴσον βουλοντο, καὶ μετὰ ταυτα πληρώσας καὶ την εαντου χεῖρα μνηδύνατο χωρησαι πέδωκεν αὐτοῖς. ἀνθ' - Ἱερων πλοῖονσλου καὶ ἄλλα πολλὰ δῶρα πεμψεν 2 ἁκελεις. a1. στορε τῶ αυτὰ καὶ θανέας ε τω περὶ των ν Σικελία τυράννων, ως χαλκῶν οντων ων παλαιῶν ἀνα ρομάτων καὶ τριπόδων καὶ λεβητων καὶ ε χειριδίων, ων π

θέντων 23 f. ἐπιστρατευε μεστράτευσε dνδρῶσιν . ρι ιν Ια

558쪽

νον παντα τα του θεογεξεκόμιδαν, αλλὰ τυ τελευταῖον αἱ γυναικες αυτῶν τόν τε της ' πίλης κόσμον λαβον,ον Ἀλκμαίων εἰς Ῥελφους ἀνέθηκε κελευσαντος του θεos, χαὶ τὸν της Ἐλένης ορμον Μενελάου ἀναθέντος. κατέρωγα ὁ θεος ἔχρησεν Ἀλκμαίωνι ἐν πυνθανομένω πῶς αν της μανῶας παλλαγείη, τιμηέν- αιτεῖς δῶρον, μανίαν ἀποπαλαι. καὶ σὴ φέρειν τιμεν μοι γέρας, ω ποτε έη ' φιάραον ἔκρυφ' υπο γην αυτοῖσι συν ἔλποις , ανιλάλει πῶς αν τον 'χ ξανδρον τιμωρήσαιτο,

Πάγχρυσον φέρε κόσμον ελών απὸ σης ἀλόχοιο δειρῆς, ον ποτὸ Κόπρις δ' 'Eλένη μέγα χάρμα.

ως σοὶ λεξανδρος τίσι εχθίστην πDJώπει. 2 33 συνεβη δ ταῖς γυναιρι ερι εμπεσεῖν περ του κόσμου τουτου ποτερα πότερον χηρεται. καὶ διακληρουμένων μῖν σκυθρωπη υσα κατὰ τον μον καὶ σεμνότητος πληρης τον φρουλης ορμον, - ωρ δι φέρουσα καὶ μάχλος ουσα τον της Ελένης εἴληφε. και αντη ἐν ἐρασθεῖσα νεανίσκου τινὸς πιπειρώτου συνεξεδήμησεν ει τω ἀνδρὶ θάνατον ἐβουλευσεν. 23. Πώτων ὁ ο θεῖος καὶ Αοκωργος ὁ ἄκων ουσεῖων ἐνεπιδημεῖν ταῖς ἰδίαις πολιτείαις υτε τῶν χλων

559쪽

h σον τῶν μεταμ μένων τον σίδηρο - τον χαλκόν ἀρκεῖν νομiζοντες, ἐκ να δ' εκβάλλοντες - λυμαινόμενα τἀς πιαινούσας πόλεων μνων δῖ- απυ της στοὰς παντα τὰ ἄλλα λην του νομiμως αυτοῖς κειρ καλῶς χρησθαι νομῶσας διάφορα την ἐν ε v ανων καὶ φυγην ἄπειπών, - χρῆ- δἐ των λιτῶν καὶ ἀπερίπτων προηγουμένως ποιεῖσθαι προστάσσων, πως δε καὶ ἀθαίμαστον προς τἄλλα την διάθωιν της νυχῆς εροντες ο ανθρωποε, οἰσα μητε καλά εστι μητε αισχρα, τοις ἐν κατὰ φυσινῶς ἐπὶ πολὐ χρῶνται, των δ Ἀναντίων μηδἐν λως δεδομαότες λόγω καὶ μη φω τοίτων ἀπεχωνται Ουdἐν γαρι φύσις εκβέβληκεν ἐκ του κρω- των εἰρημένων, αλλμοiησεν πυγείους αυτῶν φλεβας πολέπονον καὶ χαλεπὴν ἐχοίσας εργασίαν, πως οἱ περὶ ταυτα σπουδάζοντες δυ- νωμενοι μετiωσι την κτῆσιν καὶ π οἱ μεταλλεύοντες μόνοι, ἀλλα καὶ οἱ τὰ μεταλλευθεντα συναγείροντες πωι μόχθοις θηρευωσι την περίβλεπτον ταυτην πολυκτησi- δει- γματος ἐν Ουν χάριν . . - πείπερ επιπόλαιον αυτ εστι το γένος, ει, εν ταῖς ἐσχατιαῖς η οικουμένης καὶ ποτάμια τὰ τυχόντα φηγματα χρυσοῖ καταφέρει, καὶ ταυτα γυναῖκες καὶ ανδρες ἀσθενεῖς τὰ σώματα συν ταῖς ἄμμοις ποφηχοντες διιστῶσι καὶ πλύναντες ἄγουσιν πι

τυν χώνην, ως παρὰ τοῖς Ἐλουητίοις φησιν ὁ μὀ II

σειδώνιος καὶ ἄλλοις τισὶ των Κελτῶν καὶ τά τε πάλαι μἐν 'Hπαια καλουμενα ρη, ειθ' υμερο - ολβια προσαγορευθέντα νι δἐ Ἀλπια, στι δἐ τνς αλατiας αὐτ

560쪽

σκεται κατὰ τον Φαληρέα Λημητριον, ἐλπιζοτσης της πλεονεξίας ἀνάξειν ἐκ των μοχῶν της γης δευτον τον Πλουτων χαριεντιζόμενος γουν φησιν τι ,Πολλά- καταναλωσαν - τες τὰ φανερὰ των- λων ἔνεκα α μιν μελλον Μωκελει μν α δ' εἶχον απεβαλον, σπερ σινδματος τρόπον --

24 Λακεδαιμόνιοι δ' π των ἐθῶν κωλυόμενοι ει 1 φέρειν εις την Σπάρτην, λ ὁ αντος ἱστορεῖ Ποσειδώνιος,

και κτασθαι αργυρον καὶ χρυσῖν ἐκτῶντο ἐν υειν, τον, παγκατετiθεντο δ τοις ὁμόροις Ἀρκάσιν εἶτα πολεμiους αυτους σχον ἄντὶ φίλων, πως ἀνυπεύθυνο τ απιστον δια την χθραν γένηται. τω μεν - εν Λελφοῖς πολ- λων τον πρότερον ν τῆ ακεδαίμονι χρυσῖν και αρρορον , ἐστορουσιν ἀνατεθηναι, δημοσία δἐ εις την πόλιν υσανδρον εἰσαγαγόντα πολλῶν κακῶν αιτιον γενέσθαι. T 234λιππον οὐ τον Συρακοσίους ελευθερώσαντ ἀποθανεῶν ἀποκαρτερησαντα λόγος, καταγνωσθέντα πωτῶν φόρων νοσφισάμενον ε του Λυσανδρείου χρηματος του δἐ αν - τιθεμενου θεῶ καὶ συγχωρουμένου δημω καθαπερ κονηματος καὶ κτηματος - ράδιον ν τον θνητον λθ ον

. 25. N M Γαλατῶν οἱ Κορδισταὶ καλούμενοι χρυσον ἐν ου εἰσάγουσιν εις την αυτῶν χωραν, ληιζόμενοι δἐ τρο ἀλλοτρῶν καὶ ἀδικουντες υ παραλείπουσι το δ'εθνος αυτῶν ἐστι ἐν λείφανον τῶν μετὰ Βρεννου στρατευσαμενων επὶ το ελφικαν μαντεῖον Γαλατων, Βαθάνα

τος δέ τις ηγεμὼν αὐτοῖς διωκισεν επὶ τοῖς περὶ ὀνυστρον