Liber de Graecae linguae particulis;

181쪽

sit saepe videtur tabere vim Futura, praesertim si

er, articis vocibus accipiuntii Lucianus: ταὶ συνζι,α τῶ ν ς Affert aliud exemplum Budaeus , μώσεν ἐχως φ οτω- τοποιησεις. Vbi clam ότω arriculus ad nomen rumδὲ refra a uir, ibam natiuam hab et construetionein, nec inter voce, extra iopriarii significationem et constructionem accepto , Miales in hoc cominei tario isten Pntur, collocatulus est, ii in ptileia .

piod in loco particula haec, cum id

si etiam legitur apud Synesium, pro GO mendose ut opinor. Ita σῆ τὴν Θεσ- secutus casum pr ecedentis articuli, in eodem for- an uiasia , uni meo iudicio. les de-

182쪽

construitur, ut A ἐσπέ-, eram Verbalibus vocibiis iuri' in respondet m. τώκ, quod tamen plerumque supprimitiar, subintelligendum. Nanici praesenti Indicatiui modiciungotur, ut si dicas, εω μιαι - , πνέω, supplenduin 'ali liud, quod furiirum tempus respimi puta, donee χ ιoad sic dictum est illud , ω εμπνῶ . τε - ν δύνατα, φιoadspirat et ois si parata tico iungatur, tunc con equens, quod erit subintelligendunt, praeteritum tempus respiciet , v ἔ- diu fixis , ranidium erat. potest et Aotisti vocibus iungi hoc naoco πολλην χάρινίδα τοῖς νέ-

μοις, τέως, Vel επὶ τοσοῦτον ἔπνευσαν, ως τον πλοῦν διηρισα. Quarum locutionum consequens ἐξεγραψα. persecto, nec non plusquanseperieci , non satis iobe iungirur cum futuro Cornino de copulatur, v μεινον εως γραψω, quod taine per ristum coniunctivi, addisoαν, coin .gitii et sine ii conninctiuo cinodo, ut apud Dnesium: αλλ' ἡμῖν γε τοῖς νΘρωποις πω καθαρος, ω μναπολόγητο ης , i. e. qua=ndiu Nam

183쪽

nit, et vim particulae uti in se conti siet , cum .

sesuro loquimur secus, si des praetento, ut inrerito. Nam et de re praesae ita, ut de futura loquimur, ad tempus, quod nomhini actu Synestium: δύο ἐφεξης επιμειναντες μέρας, ως EOύίρισε dux triti sed posito tetripore, ni

Hi in seminini sene is, αν, τλω poniniri Plato a.

185쪽

Φανερον, τι λοῦ περὶ ρετης πιμελὲς να τῆ γ' quas voces sinu positae, rateias, φυται- vel, eo, o significant in sensu limitatiuo Gaeta in translatione libri de Senectute ταύτη μακαριωτερος ἡ ὀξίωμα με μειζον - ὀιον χεν μάσσω. psis, labori mi inimi Accipiumur etiam vocoliae simul postrae pro A- ut apud Aristot. η λυγροῦ, ταύτη κω η τῆς γονῆς γίνεταιάποκεισις. Abi praecedit VOX quae, τ ῶ, ομοίωματικ renitur, cui respondet O mi ordo no Ut perpetuus. Significant etiam Meni,

186쪽

οξε α sci ibitur ae partieula, propter sermo, et tam assicinatiuariam, quam negatiuaria, pr . positionum piobationibus conuenit. Et assarmatiua quidem probans ta negationem habet s*bs quentem, ut in Phaedro Platonis in αεν

pelat Retinet autem quodam modo disiunctivam

187쪽

que proponuntiir, quomini seriam sibiicetiari si in Ploio Aristoph. 'γ/δαγ-- δίκαον ἐςi,ητιμ δικωον αγαθόν ἐς χειν. Est enim sensiis raut cogendus o mihi, vicistim benefacere , aut, octilius sensus in inc signiMatione sermari potest. Porro, quod apud Aristoph. legitur,4 αν φθάνοιτο τοῦτο πραέωτ αν ἔχοι τις αν λιμον ἀντειπειν τι. ibi particula a pro in accipitiir. Nam n gario praecedens V illis vel bis-αν θλοιτο -rimitioni aequiuuet. Locutio enim g αν φθάνοις τῆτο ποιων, mox , ves iamimn hoc jacies , vel aoc riti accidaei, signi

Inuenitur etiam ῆ, οξυτονον, in interrogatione,D ς busdam praecedentibus continetur, ut apud X nol,li. II. ομνημ. η λαν νουσί σε οἱ ἄλ- λων σπειράντων, φυτευσάντων, τόν τε σῖτον

quid oppositiun verbo λανθάνων. hoc ei si mramuis quodammodo sisiunctivani vini hi- paulo post in loco Xeno

188쪽

terrogandi modum non parum a superiore illo dif- γ' α εχοι τις αν δίκαιον αντειπ', qui in enui

Disi tinctiuum etiam Vin priore membrota, uisionis sui licetur, ut apud Galenum 1 Epitome pulsuum: Do της τῶν σουVων γε- νέσεως ο ξανομένη, μέχρι μεν οι ἱκανον αυτ τὸ

τάχος ἀλλοιο την κίνησιν η παντα πασιν ευλο- '

cul disiunctiva praὸponenda est, ut sit , ἡ δὲ, ὁ ο αξ. vel in il lud posterius , pr. . in ,

Guam in huiusmodi lociitionibus, in assius eum. sit,ueetii alteriit antecedenti applicatulum. Praeponuntur eni In dia quaedam, tiorum si quis alterum neget, alterum concedat necesse est. Quae argumentandi ratio, deductioni Ad absurduinte . sinitis , i. et ii conssitionalium argumentoriam serniam reducituri Praeponenda itaque est altera disiunctiva in antecedenti omnium supradictoriuri exeniplosum, puta in Platonis illo πασα ἀμ

190쪽

Quod auten apud Aristopliariem legitiur,

P olos honun perdat; ille vivitem se perdi m a Plu ro profiteaturi, sequi, ut improbus ' Quae con . clusio non interrogatione petenda ,sedcillatione aiastruenda est Apin eundi: non eadςm s. J Jey- μάλα δη θιηκε ενοιτίου αλκιμος υιος. In ha*etiam significatione ora particula x apponitur,