Liber de Graecae linguae particulis;

341쪽

νερον συμβρλ ι ες τῆ προεχειν την πόλτ υΘυςrit: iuxtin iis indit im hisu inuratis raminiae nos fis ). In quorum v orum anteo pretatione, meo uidem iii dicio, Budaciis finituro in Aro inter iam pro at M accipitur, hoc loco tamen, si hiui sensum ipsi tribuamus, esse negativam fateri necesse erit 3 quod ipse quoque udaeus non issimulat vel certe sχ σαν --,4 accipi licertisum fit. Quare oo , iuxta partium proprietaten accipiendum est. Non enim opponere intendit auctor verbum λαι- ηia insis etiana exordio ob ra 'rit, trisma inani fuge ramen iamr, Vari an praestam Me designare intendit tantion ipsem rasare se

serens , stantiu neminen latere potuerit. Qui

si rasus clarius perspici potest, si praepostere vo- οὐ

342쪽

daeus P et pro et'λλα μην- poni docet quod im ipsum focinale signum est, sed negationein

344쪽

eundem in illo Carnaine : αυτος οἰ παλιι τρεπενέσιτ φθε νω, Videtur πάλιν in aliana parte is significar4. . Sic apud Aristoph in Auibus: διαρρα γέη , ηιε δ' ἀυ κρωίει πάλιν , i. e. in Lurasini partem civeuat. b, coinicilla loquens:

πονηροῖς νεοιδουν. Hi το παλιν non in um . sed contra vel vicon significat Significat etiam , dedit sies accipitur . apta ' Aristot. II. Oeconom. de utilitate, quam a liberis parentes perci.' τοῦ γηρα sic in senatio illo P. - σατιαμ,

345쪽

τουτι το λημα άλλα μη τουτι προήνεγκα. Exemplum vocis sint est pussi Synesium: quoci=za seritiatos esse. In supra dictis itaque vocibus praepolitio O, σχημα νει. quia rate non solun το ἐπι ις 'u'm φύσιν , idcirco factum est, O , Mit, a

prauerφι- ιod non raro significat Significat

347쪽

n , ut o=rines hontinet hospitio ex Mantum vider excipiari Arimiqis tamen contra accidit. Est etiam περ μιν τῖον λύματι ζεῖ. saltem tu plerum-

349쪽

Πλη, in sensu excet tilio, quando Q irat vitiem μώ -ιώd, per signa rας Η δul prolatum, plenamque rami iungitur, trin Epigraunina tete vi a verbo in ambitu =Yqustum, recipit, vi apud Aristotes. - Θηλεα πάν

tellectum verbum si, bstantivum Apini Xenophon-

i. e. Deraινntanam accipitur, re in Epigrammate:

auten in huiusminti quoque locutionidus Bonit riuum sensum το πλὴν, ut etiam apud Aristot leni in IV Ethic. ομοίως γα ' πρὸς γνωντας γνωρίμους ἀυτο ποiησε , πλην - Ἀν κἀςοις nςgyri φυγας τασεις ἡρ νόμων συγ- ειπῶν ἔ- κατα πάντων , viri, si interrogatio ic

350쪽

est exceptio cum conditione affirmata. , ani ni hoc aggregato suam deponit significationem,