장음표시 사용
371쪽
prononum , it accepti constat. a Witii enim
προτου χρόνος, ο ο προτου - , perinde ac 'π' τουτου χρόνος, , o reo gra Sisc. Vbi pro nomen τάτου demonstratauum , ad praesens tempus, vel Mitrii ius an . quod tempore noui solemus, Mationein Cuni enim di z- οῦ προτῶ χρονος, προ τὼ ίος, supplendum mutuo es si forinatii in Est enim plena oratio :ῆμα χρόνου χρόνος. NQn semper autem repetiti neni lianc nominis fieri contingit. Nam inicii cliis cimus προῶ δεφος, non necessario suppo nitiar, ns sioque bellium esse, itan dicere posi Et hinc adverbialis huius paristulae in osse ulliatur, cum appellattiuum nomen non possit repeti, latiuum nomen, idxta verbi vel alteritu particolatia qua fiaturam o omnibus caidibus via maturo nunquam mutato προτὴ, πι προ ιτου. Dicimus enim ἐν-- προτοῦ χρονω , Vel ε τω
αύτου, ἡ κα ὶ τον ροτοῦ χρονον, vel -- τον προ τήτου. Dicitia et per se sivissime vox προ-
372쪽
'autem vina simitatiuam in hac causali significatio- Xenosioli. gy μέντοι το υτ γε ἀτιμας ιον , chritudo. Tribuit etiam huic particulae illatΠιam significationem Budaeus, et pro τοιγαρῆν -'que usurpari locet afferens templum ex He- ε*ραψεν αυτον. Vbi tamen causelem potest liabere significationem, ut dicat, etάτο, vel 1, σκλεκα ὀ ἐλβινος φρατlεν αυτον. Quod ipso. tuoque inimaduertisse videtur, ii voces me '. prct itaqiie, et grai ἔνικα accipi dicat apud Gregorium. tiam o vero I niplicen linritationeni significa , pr κατἁ τἀτο , ea mira, et remidum detis. 1. Accipitur etiam ii r - λωt, o
373쪽
DE NOMINE ταχύ, in aduertinia'
v.'. Jαχδ, nomen notae lignificationis , quando adverbialiter accipitur, opponitu τῶ σχολη, item adverbialiter usurpato non solum in posterioriphanem, sed etiam in simplicibus nunciationibus , cum γαρ iungitur ironice, pr σχολη. schin V contra Timarcii. -is' γέρων ο ἐκ
μοσθένην α σε πcλτἐυεB M. Quod iramice ductum, idem Met, quod M' γε τιμαρχον Vbi tamen tacita consequς itia innuitur, cuuis .ise recedens ex superibribus petendum sensis huius mois A senator ille lpartanus rectam et proba tam Grausdam praui hominis cmentiam respuit, stare, ut apud Aristoph in Acharmens. ' σφό
374쪽
DE NON IN E es, intei rogatiue
nta in nomen, nito Nattur a mpriaris, carmin inore, pro Gὲ usurpari nonnunquam do- Budaeus, afferens exeinplum ex Demosthenes V άτ ελαυνομέν5, υβριζομένων , ' τί κακον χὶ πασχόντων , i. e. ut ipse interpretatur, is nitu non mali patientibus. Item ex Gr=ώκ ακήων, i. e. ut ident inreqγretatiir: nihil nonnius, assirinatas interrogationes negatiuis enunciationibus inferri, si cum emphasi proserantur, loquenili formulas, qualis est illa Demosthenis, τί κακον λ ι - μon: Gregois: τί γάρ, πάσχων, . . huiusmodi alias, neg*tum hab ere verbum seu participi uti videbimus non
375쪽
Adde, quod non plane patet, apud arae COs dicantur voces sδὲ, in sensu, quo apud Lat nos nihil non. Miuod tanWisi diceretur, tamen in sup I a. ia Iccis locutionibus supra dictum sensum habebunt; et sic ,δει κακον, πασχον των , far rpro ἐς τί, i. e. φιam ad reni Aristopli in Nobillis Qpi 44 - ἐς χρήσιμον; haec autem
T M, , coordinatae voces sunt, non ut ex ipsis unum fore letagnum inciariir, sed ita, ut
376쪽
Vnaquaeque propriam significati uter prae se se
ferantur huiusmo si locutiones, patet, ipseα δὲ, non esse partem integralem V um τι ει μη , acii esset una nota formalis . Nam ex formalibus signis, si particulam aliquam si' rahas, sensus ipsus perit , vel erte deprauataei atque ininianir. Puta, si M 23 aggregatum seiunges, non ampliusssensum exceptiuum serii/bit, Vt pro πλη accipia tur In propqsita jitii vocum orisinatione iam pro scere iurpi nisi Nub. v. 1 97. θωπε -
377쪽
Quam loquendi formam Cicero, ut multa ali' adestione exprimit, cum vicit Nain a a dolisnus, c ni ab onivi negoti s evocamus animum,
pra ostensum is, et g. Mi non esse totum quid, te ciet particulas non colligatas, sed simul appostas. Si enim in Platonis verin illis xi ticular δ, subtrahas τι ἰ per se, idem Olliin Secus accidit in formabbtri signis, ut proxime
dictuin est Ex quissius, si pirucisam aliquam
non itidem seruant puta , ex αλλως τε , et, si ex altero altero vero A subtrahas,
379쪽
Ariun inera vero opera Quae quidem Budaei interpretatio verum ciuidem sensum assequitur, sed non ex vi vocis ποιος α ποιοῖ, quae simpliciter
videlicet soninasica rasamiora 'eddι corpora, voces propositae sensum hunc prae se ferunt. Aenon ex veritate sentetitiae vel modo et formaci cutionis vocibus tribuenda est sigil cario is et inblogia aliena, sed sensus eat vocibus iuxta cuius
Tis pronomen , ορίς--cceptrum, quod
G κλιτικον φιερος η , non solum postponitur M.
91 Venia danda est in quod adoleseenter 'nasticae genio viri, etymologiae, at paedorraricae Dnt traden- eius inhaeretiti, quam per aliqua in halura dinem spieuitati consulenti Ita corporιs, altera operarιonis. sine i et fio lata Pisi plati Sed hodie merito istae ve sui Deuaria innit a fereti siones exploduntur a Pue
380쪽
uis quoque nonnula luam ut apud Aristoph in Pluto δῆλον, τι τους τρόπους τις ἰ μοχ Θηρος ν. Nec facit ad huc interpossit negatio:
Tι etiam , v opponitu tali, Budaeo dedit occasionem, v αντὶ τῶ μέγας ipsum a cipi contendat in loco Demosth. quem ipse φότες. Nec animadueri it oppositionem hanc vo ei etἱ, ad sh si minus in Ciceronis loco, quem, . ad probandum similena usum vocis lIulia apud Latinos, affert ex pistolis Atti in Fac, ut
lapsism certe ex Platonis auctoritate, quam
itidem assertis fundendus' usum huius vocis in sto nev xo genere, t/μας τε ἐυῶ,ari vir H τι λέγε δή--k μαρα-νας, τίς ἐγω προς τοῦς