Liber de Graecae linguae particulis;

71쪽

quae subiungit alterani illationem aἰκῶν v-β νήτης, Ex ia illatione pax ς , ά τι, ἐν

etiani visκῶν , latiuum etiamsi interrogative proferretur. In , oroia ' etiam illative accipitur , post ilia subsequitur. Collisit en himilii Socrates a libitra omnes, non per es , sed fus a iiij ipi, cuni ex quibusdam si 'gularib*s huc induxisset , addit sup ... οἱ πλέοντες τῆτο

virιlto nainus flamictu ora vero assirmaritia prae .cedit, nar ito niagis ignificat, ut apud Xenoph. I. ei in ali unt, sed . posto, menid. v. 29. 'Aπ λλ. nescio, inaxiiii euna 3 interdum etiarn πάμ

72쪽

niugis coercendii Ain, si te merarii ut sit in II. απομνημ. - τήτων γω των α9η-- sani, interdum non expresse, sed implicite poni per participium, quod tamen in conssitionem Gsoluitur ut apud Thu F lidein ἄ- αικα συντόμως ἔχοντα. - λλως τε - τις οι,

loco aliena est, qui dein participi uin non pendeton: ni resolui possunt porticulis axit conditionalibus Iatio consti uetionis participi ut non adimittit, pollαλλως τε - sequitiarumMA , aut iusinodi alia particula. v. c. I huc)d Hist i l. 3. αλ- ricipiunt olane non locum

73쪽

mnientanir sed solum conditionis intensionem)enotat, ut de illa dictum est Ponitur tamen , αλλως τε , etiam pro 'i ταῖτα, sine conditionis subsecutione, ut apud Isocratem in Panegyr.αυτων η τους υ ετεροις νlας, παρ Amrονας τους ικατων,κ δίων, αλλοὶ κοινῶν. ἐν τι λή -τα νω

DE PARTICUILA ,ελει.

sdoneus es auditora pater Soci atra bono animo iides', ac si liceret , doce nio , nam adriste

ira vidisti Et paulo infra apud eundem '):

74쪽

λως. bona animo esto, ne didit, ns non mi opti-

tur. v apud eundem in Ranis V, Διον κατάθου πῶς θεοῖσιν ἐπιτρέπω χιον. ποίοις Θεοις το 'λως. P, αυτ . σως γαρ - τοι πιτε ει δεηθειης αν , ω εος θέλοι Quod is pronunciarulum est, quemadmodum hodie ridemus invignabundosa mines proferre comminationis verba iuncta querimonsae, indicen digitiin transuersum oti a L rhouetues , vel etiam mordentes. In quo etialis es, sinsificatione non decIinat cum aduer- adiunctum se augendi

75쪽

τοῦτο, μουσικωτερον κώνου τὴ Θεωρηματος etc. anusto enim videlicet elegantius etc. ratione

tu, vox haec, ut quae non mare ieries vocab sum, aliquid nificet. sed quae aliis ornainest tum et e cacitatem asserat. Ad quem scopum particularum tractationςna dirisiariis, ut in prae-Dtione dictum

ponitur et in cinitione se pias initione,

in Lib. VIII in est saepe oeciam it, etiam

guae abundare videare ar. v.

76쪽

ea rhina acultatum velut immemore I partaculam

superitaranearum particularium genere collo ni: sicut et complures alias , quas propter pecusareis

quandam significationem, in nullo eorum generuna, in cluae illicis ni uniftiones is stribuunt, collocare possunt. In qua quid absurisiis accidere potest , quali ut, quibus ini aliquam et nificationem tribuum, eas hon a potiori facultate,

sed a dςteriora de nona inent quamuis interdum praeter sui getieris facultatem Vt superuacaneae accipiantur. Neque enitet tale coniunctionum genus constituendunt est, in quo non arisi sup rua- tantum orationem, quasi rimas itis expletuli μαπικα Vocant , quum pro liuersa eariina signifieatione, ad aliud coniunctionunt senus pertineat , propriamque signifidationem sui generis

unaquaeque liabeat, quod illi etiam imprudenter fatetitur, di in particular αν , HISPI συιωνυαον κε, ef κεν, et alias quasdam, quas inter expletidas collocant, in aliis etiam generibus recMisent. Nonnunquam tanten apud auctores, et praesertim poetas , Ornatus, sitie neci gratia, sua nudatac signi licatione accipi utitur. Nec solum ab unci g nere coniunctimnum in adiud nonnullas parric propriam et pec hareni habentes nificalionein,

Cale, seu niecturale, et ητα , asseverandi , et alias nonnullas. Et sic, id quod v0cibus quibusdam diueriarum partiunt oratioris' accidit, ut i-

77쪽

quando accipiantur, id, ac si unum quoddani genus esset, in nius partium. Oracionis modum Porro, particula omnibus modis verbalibus

non et participiorum vocuiu ad inamutandam natimilem vocum illariini significantanei iungi niti Cum itaque earlini vocum, quae Opt riuo motribuuntur, ea signiscatio, a qua inodus ille de-

78쪽

cerni atque distingui.

ab optamsi modo sistinguit. Cuius fghinaei est, quod mam Opimiili notius per se, sine osuo signo, suam significationem prae se ferat ut oλίγων, μηδὲ ξιον τι κακον. Et apud Sopho- hanc particulam addas illius molli vocibus , non amplius optatiuum, sed rotentialem sensum ha- ιἀλλα α, siν Tunc voces 11 e γένοιο, dent igitur ex eo, quod optandi sensus particulani lianc respicit, modum illum, cui nccessirio adliaeret , diuersunt ab illo quamus Porro potentialis modi exempla innumerabilia sunt apud alictores In iis illi id Aristotelis

79쪽

sed eae etiam, quae per Perba ciet eo, et Dolo expilis innix a uius aequilio atione G pisuetitae adiumento distinguuntur.

voluntatis quidem sensis sub prahil voee, apud Aristoph in lino ') φευγοις αν δη

ut id praestet, nec diniat, an possit, sed inter . rogat, ii tali iusino si id illud eiusdem M-

possiet, vel deberet, sed pro nauigare esset, perinde ac si vixisset , πεο ρῶτ' αν πλών. Sic in Ves

vitant ira;rc iv qtioc usu alio bono no geni coinni tare. Neque enirn α πευχε του , nec negat,

80쪽

per vocesn διωκοπε, neqtie optat , ut sequantur;

lini lana sevi coniuetuisnes , interrogAt inferens . inmune debere ipse id facere sensus

optandi modi sensui aduersatur. Nam si nuncia..tiue proferas hanc ipsa in interrogat uana Demost h. locutionein hoc modo A λθ άτου χαριν ἀνQuin erit, rusian et causeni, cur hoc velint. iiii tempora, α, particulam effertur, o tamen fit, cum tantum praeterita est sermo,

tandiim est, nisi x praetrasta sermo sit, non posse hunc inodum per iusicatiutina efferri. Si enim p raelinti, aut futura esisset ferino, per optandi vocem diceretur οριβ ἀεν αν , ut apti l Hom. l. et g ἀυ α λῆας ἐυα PNon enim et elis ipsum aut post maledicere rigat, i pono inodus, quo oportere significamus, etiam stre V particula, per Optata ui voces exprimitur, ut in illo senario apud Aristoph in Ves-