Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

발행: 1863년

분량: 350페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

μος . ουκ ἐγάμησεν αυτην κατα τουτο, ἔτι τέκνα εσχεν -' αυτου. καiό μεν Κυριπίδης δια τοῖτο α ρησθαι φησι τον Λεοπτόλερον ἴπο των Δελφων, οτι παρεγένετο εις Δελμὸς, δίκας απαι σων τον θεον 5 υπὲρ της τελευτῆς τοῖ πατρὸς αυτου. Φερεκυδης δε φησι περι παίδων χρησμον αἰτοῖντα τον Νεοπτόλεμον ἀναιρεθῆναι, γράφων ουτως ' ἐπεὶ Νεοπτόλεμος Ἐρμιόνην γαμει v Mενελεω, και ἔρχεται εἰς Δελφους περι παίδων χρησόμανος ' ου γαρ αυτῶ εγένοντο εξ Ἐπμόνης' και ως όρα κατα το χρηστήριον κρέα διαρπάζοντας τους ΙΟ Δελφους, ἀφαιρεῖται τα κρεα αυτους, αυτον δε κτείνει 14αχωρεῖς ὁ

τουτων ἱερεῖς και κατορυσσει αυτον υπο μεν τον ουδον του νεω. V ταυτα

γενεαλογεῖ και Σοφοκλης. A. B.M. I. ὁ Νεοπτόλερος απελθων εις Δελφους και μεμψόμενος τω Απάλ- λωνι δια τον πατέρα θανόντα εν τω αυτου ναω -o Δη όβου και i5 Πάριδος εφονευθη υπό Dρέστου ῶς ἐν του πῆς 'A νδρομάχης ειρηται δράματι. Gu. πέπρωται ζ μεμοιραμένον εστί. Gu. 165 7. δίκας 'Aχιλλέως '. ἐξαιτουωτι εμὲ αντι τού απαιτοῖσι Πικας υπὲρ του Ἀχιλλέως τοὐ πατρὸς αυτου. Gr. H. 6. 9. I7. a I . 56. 59. 76. et o I 658. ηνεσας . και συνεφωνησας. B. ἰππνεσας. Gr. καθα απεδέξω, ἡγουν συνεβιβάσθης. Gr. et Gu. I 659. ο δ' επιων νινο αντι του συμβιωσεται αντῆ μήχρι τέλους. M. το νιν ἀντὶ του αυτούς ἐπι πληθυντικοῖ τάσσειν εἴωθεν' ἡ ἐπὶ μόνου Πυλάδου κεῖται. A. D. I. ό ἐπελθων, ό μέλλαν. Gu. O Na5 επερχόμενος βίος ευτυχως αυτον δέξεται. Fl. 6. 9. I 7. a I. 25. 34. 56.59. 76. μετα ταῖτα. B. rec. μένει : ἡγουν προσκαρτερεῖ. Fl. I7.

I. Στρόφιος και ΜεθωωJ IJ os Pylailis ex Electra filios metriorat Pau-

To νιν καὶ επι μόνου πληθυντικω τάσσειν

εἰώθασι ῆ- κεῖται :- In M. hoc soliolion ita est obliteratum ut paucae tantuin literae uppareant. il . τάσσει,J τάττει, Ι.

342쪽

I662. φερνάς: προῖκας. I. την Σπάρτην λέγει, ητις εις προῖκα εδοθη αυτω. Gr. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. φερ καὶ προὶξ ταμο της γυναικὸς πράγματα, ἔδνα δε τα παρὰ του ἀνδρὸς τη γυναικι διδόμενα. Gu. Fl. 2I. I 662. I 663. ητις-διήνυσεν ητις ἀει μυρίοις πόνοις διδοῖσά. σε διηνυσε μέχγι του δευρο. Gr. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. δευρ' ἀει : δε ο αντι τοῖ ἔως τούτου τοῖ πόνου, ώς και ἐν Φοινίσσαις ἔα το λοιπόυ' δεῖρ' ἀεὶ γὰρ εὐτυχεις ' αντι τοῖ μέχρι το

του το δε διήνυσεν αντι τοῖ κατηνάλωσεν. A. B.M. η τις σε, φηγιν,

εἰς μυρίους πόνους ἐμβαλοῖσα μέχFι τοῖ παρόντος παρανάλωσεν. A. IOAε διάλου εφερε. I. διηνυσε ἐκόμισε, κατέστησε. σύναπτε δε τοὐί προς το διδοῖσα. Gu. παρήγαγε. Fl. 33.1664. τα προς πάλιν : τα ἀψορωντα δε προς την πόλιν ἐγω ποιήσω χάριν αυτοῖ καλως. Gr. m. 6. 9. I7. 21. 56. 59. 76.

των ζ βαβαί. Gu. μαντευμάτων ων μοι περὶ τοῖ τῆς μητρος φόνου ἐθέσπισας. Gr. Fl. 6. I 667. οὐ ψευδόμαντις : ου ψευδως ἐνομίζου αυτὸς διδόναι τους χο πησμοῖς, ἀλλ αληθως. Gu. Fl. 6. 9. 1 f. a I. 56. 59. 76. I 668. καίτοι μ' ἐσηει . περιδε ς, φησὶν, Αν ἐγω, μὴ αρα δαίμων τις ἡ των ἀλαστόρων, και οὐχὶ συ ό προστάξας με μητροκτονειν. νῖvδε, φησὶν, αὐταῖς οψεσι θεωρων ἔχω τὸ πιστόν. A. B. I. καίτοι μ ἰσηει : τὸ εἰσήει ρο δειμα λέγει δια τον πρόσθεν χρό- asνον, καθ' ε9 Dρέστης παρ' αυτού τὰς κατὰ τῆς μητρὸς μαντείας εδεχετο ' ωστε, εἰ τοῖτο εἴποις, τὸ δόξαιμι ἀντὶ τοῖ εδοξα νοησεις. σἰ γὰρ ως, ἡνίκα Ῥρέστης ὐπ Ἐριννύων βεβάπευται, λογισμὸν ελαβεν ως οὐκ ' Απόλλων εἴη ό προστάξας τον φόνον, ἀλλ' αλάστωρ τις ὼ γὰρ ην Ἀπόλλων, οὐκ αν μανηναι αυτὸν εἴασεν. Bar. G I. 3o2. καὶ προὶξ or i. Fl. a . 7. δεῖρο-κατηνάλωσε, J In M. laoc scholion ita Dialit Tatii ni ut quattuor tantum vocabula γὰρ εὐτυχεῖς

ἀντὶ τῶ) legi possint.

343쪽

344 SCHOLIA

I 67o. ἀλλ' ευ τελεiτω: το ἀλλ' ευ τελεῖται διπλως νοητεον, ἡ τοῖτο, ο νυν προστάττεις, - ό φόβος, ἔν ειχον περὶ σου, δοξαζων ἀλάστορα, και οὐκ αὐτὸν σε, καλως τελεῖτα, ἡγουν ουχ ώς ωόμην ἐκβαίνει, ἀλλ' ως εχει τἀληθές. Bar. Gu. τελεῖτα : τελεσθησεται 5 και γενήσεται το σὸν πρόσταγμα. FL 59. τελεσε σεται ἡ φωνηἰxiam. Gu.I672. και λέκτρ' επνα : την μετ αυπῆς συνοίκησιν ἐπαινω. Gr. H. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. I 673. ω Ζηνός: ω Ἐλένη, παῖ του Διὸς, χαῖρε. Gr. Fl. 6. 9.1o56. 59. 76. ζηλω: μακαρίζω. Cant. Gr. εὐδαιμον. . Gu. I 674. ολβιον : μακάριον. Gr. εὐδαίμονα. Gu. δίμον : οἶκον, ἡγουν τον ουρανόν. Gu. I 675. κατεγγυω: ἀντὶ του κατεγγυησω, ο ἐστιν ἐπαγγέλλομαι δωσειν προς γάμον' ου νυν γὰρ δίδωσιν, ἀλλ' υστερον, του υρέστου i5 εν Ἀρκαδία διάγοντος μετὰ τηv Nεοπτολεμου τελευτῆν. Λ. B.M. I. ὐπισχνουμαι προς γάμον, μνηστεύω. Bar. Gu. I 676. λέγοντος ζ προστάσσοντος. Gr. m. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. εὐγενης δ' απ' εὐγενοῖς : συνυπακούεται υπαρκτικώυ ρήματος μετοπη. εἰ και ου δυναται κἀνταῖθα εκφωνεισθαι, ως εἴρηται καἰ ἐν αλλοις,

et o δια το κακοσυνθετον γίνεσθαι τον λόγον ' δυο γὰρ ἐφεξῆς μετοχαι οὐκ ἐωσι τον λόγον εὐσύνθετον δοκεῖν. εἰ ἐκφωνηθείη δε ἐνταῖθα ἡ τουνπαρκτικου μετοχὴ, δειχθήσεται αὐτόθεν ἴ λέγω' οἱον εὐγενης δε ωναπ' εὐγενῶῖς γημας. εξ ανάγκης δε συνυπακούεται, και εχει ὁ λόγος ουτως' εὐγεῆς δε ων γυναῖκα γημας απ' εὐγενοῖς γένους δηλονότι.

b. εἰ ἐκφωνηθεἱ-J Ultima hact

344쪽

I678. OI: αντὶ τοῖ σπου ἡμεῖς προστάσσομεν καὶ κελεύομεν. Μ.ἴπως ημεῖς παρακελευσόμεθα. B. οἶ προστάσσομεν Mενέλαος μὲν ει ς Σπάρτην. Uρέστης δε εἰς το Παρράσιον δάπεδον. Bar. Gli. I 679.-της φιλονεικίας. I. ἔρίδος. Gu. T. 6. πουν παύσασθε της φιλονεικίας. Fl. Gu. 5I68o. κἀγὼ τοιοῖτος : ουτω διάκειμαι. Gr. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56.59. 76. καταπειθής. Gu. σπένδομαι : φιλιο δει ταῖς συμψοραῖς

σου, Mενέλαε, και τοῖς σοῖς, ω' Απολλον, προστάγμασι. I. σπένδομαι συμψοραῖς . λείπει ἡ ἐπί, ἐπὶ συμφοραῖς. A.B.M. σπένδομαι, φησὶ φιλίαν προς σε, ω Μενελαε, ἐπὶ συμφοραῖς, τουτέστι ιο

μετὰ τὰς συμψορὰς και τὰς ατυχίας, καὶ τοῖς σοῖς, ω 'Aπολλον, πείθομαι κελεύσμασι. A.B.M. I.

To σπένδομαι συμψοραῖς σαῖς ' τουτο λέγει, αντὶ τοῖ φιλίως και ἀποδέκτως το συμβὰν δέχομαι ' η ουτω, σπένδομαι καὶ φιλιο αί

σοι, ἶ Mενελαε, ἐν σαῖς συμφοραῖς καὶ συνελεύσεσιν, πο- συνεῖναί σοι θέλω καὶ συνομιλειν' η ρυτω, σπέ,δομαι καὶ φιλιο αι, ω Mενε- λαε, ταῖς σαῖς συμφοραῖς, ηγουν ταῖς κατὰ σου αιτίαις, τουτέστι,

πρώην μισων σε κακον εις ἐμὲ φανέντα, νῖν παύω το μῖσος. Bar. Gu. η σπένδομαι σοὶ ἐν ταῖς συμφοραῖς καὶ συνελεύσεσι τοῖἈπόλλωνος' η σπένδομι σοὶ ἐν συμφοραῖς καὶ συνελει σεσιν, πιο- ao φιλίαν ποιω προς σε καὶ συνέρχομαι ' η σπένδομαι καὶ Γλεως γίνομαι ταῖς συμψοραῖς καὶ δυσπαίαις ταῖς σαῖς. Gu. σπένδομαι : διαλλάττομαι. Gr. Florr. omnes. συμφοραῖς : AI. Gr. συμβάμασι, συνελευσεσιν η ταῖς κατὰ σου αιτίαις. Gu. ηγουν ἐπὶ ταῖς ἐμαῖς δυστυχίαις. m. 59. asI68 I. σοῖς : ἐπί Gr. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. πειθομαι. Gu. θεσπίσμασιν . ἐντάλμασι. m. 6.I682. ἴτε νυν: απιτε καθ' όδὸν, ην προσέταξα δηλονότι, τιμωντες την Κιρηνην την καλλίστην απὸ των θεων. ἐγω δε πλησιάσω την Ἐλένην τοῖς οἰκημασι τοῖ Διος, διελθὼν τον πάλον των λαμπρων 3oἄστρων, ἄπου συγκάεέδρος ουσα τη Ἐρα και τη 'I βη τη γυναικὶ τοῖἘρακλέους ἔσται θεος ἔντιμος ἀεὶ τοῖς ἀνθρωποις διὰ θυσιῶν συν

345쪽

846 SCHOLIA

τοῖς Ἱ υνδαρίδαις τοῖς υιοῖς του Διὸς μεδεουσα θαλάσσης ναύταις, ἀντὶ του της των ναυτων θαλάσσης μεδεουσα και αρχουσα. I. I 683. θεον Εἰρηνην τιμῶντες . τοῖτο φησιν, επει επὶ τα ΙΠελοποννησιακὰ ενοσει ἡ Ἐλλάς' πρεσβευσαμενων δε των Λακεδαιμονίων 5 ου προσηκαντο τὰς σπονδὰς οι Ἀθηναῖοι. B.M. I. τουτο φησι διὰ

το κατ εκεῖνον τον καιρον ενεστηκεναι τὰ Π ελοποννησιακά πρεσβευομένοις γυ Λακεδαιμονίοις περὶ εἰρηνης Ουκ επείσθησαν 'Aθηναῖοι. A. M. Fl. 33. I 684. πελάσω: προσπελάσω. R. I7. o I 685. εξανύσας'. διαβάς. I. διατεράσας. Gr. διελθὼν, καταλαβὼν, διαβιβάσας. GII.

λείπει δε το ουσα, πάρ δρος ουσα. B.M. l. πο- συγκάδεδρος. ὀ Ηρακλης ὐπο Φιλοκτητου καυθεὶς ἀνηλθεν εις πιλυμπον, εν ω τηνl5 Ηβην ε με θυγατερα της Ηρας. αυτη δε θεὰ παρὰ τοῖς Ελλησιν ἀλληγορουμενη εις την ἰσχύν. Bar. Gu. I 688. εντιμος : τι μενη θυσίαις συν Κάστορι καὶ Πολυδευκει, τοῖς Διος παισι, βασιλεύουσα τοῖς ναύταις επι της θαλάσσης. I. ηγουν ην ἀεὶ ναυται θυσίαις τιμησουσι συν Πολυδευκει και Κάστορι, O ως εφορον πλοῖ. η προς το αεὶ ἴπο στικτεον, ῖνα λέγης ουτω' θεος εντιμος ἀνθρώποις εν σπονδαῖς. Gu. εσται ἀεὶ θεος ὐπ' ανθρωπωνεντιμος σπονδαῖς, πουν -' ανθρώπων τιμωμενη διὰ σπονδων, ητοι θυσιῶν. H. 6. 9. 59. 76. Gr.

1691. δ μεγα : ο χορὸς βοηθος ἔν του Ῥρέστου - κατ' αυτον

α 5 ιδων οπως ἀπεμ ταλα φησίν. η τοῖτο δια του χοροῖ, ῶς εκ προσώπου τοὐ ποιητον εστιν, ώς νικήσαντος επι τῶ δράματι. Gu. I. ω Νίκη μεγάλως σεμ , εἴθε συνέχοις την ἐμην λην, και μη παύσαιο στεφανοῖσα ἰμε δηλονότι. J μεγα : ω μεγάλως σεβασμία Νίκη, εἴθε την ἐμην λην κατέχοις, και μη παύσαις στεφανοῖσα και τι - 3ο σά με. I.

Di iti sci

346쪽

ω μέγα : τουτο παρὰ του χοροῖ εστι λεγόμενον ἀπὸ προσωπου του ποιητοῖ. A. B.M. I. Τουτο το δραμα εκ τραγικου κωμικόν' εκ γὰρ συμφορῶν εις ευθυμίαν κατήντησεν. Gu. I.

H κατάληξις της τραγωδίας η εις θρηνον, η εἰς πάθος καταλυει, 5 ἡ δε της κωμωδίας εις σπονδὰς καὶ διαλλαγάς. ἄθεν ψῶται τόδε τοοραμα κωμικῆ καταληξει χρησάμενον διαλλαγαὶ γὰρ προς Μενελαον καὶ εστην. αλλὰ καὶ εν τῆ Ἀλκηστιδι εκ συμψορῶν εἰς ευφροσυνην καὶ ἀναβιοτην. καὶ Φοίως καὶ εν Τυροῖ Σοφοκλεους ἀναγνωρισμὸς

κατὰ το τελος γίνεται, καὶ απλῶς εἰπεῖν πολλὰ τοιαυτα εν τη τρα- ιογωδία εὐρίσκεται. A. D. C. M. ΓΙρος λάψορα αντίγραφα παραγεγραπται εκ του Διονυσίου υπομνηματος, ολοσχερῶς και των μικτῶν. B. Cant. Gu. m. 6.

teri, non A. de mio fallitur Cobotus.

347쪽

SPECIMINA GLOSSEMATUM

348쪽

ὸστωσα και πεφρικυῖα. οἰκ αὐτο χεῖρα Corrige αιτόχειρ), αλλὰ μετὰ συμ-

ξα-'Jθυμόν 53. ῆκει-l προφοιβάζει ἡμην εις το αλγος θηλονότι 54. M-μενα l ητοι την θάλασσαν Nαι πλι- sic in textu ονομα λιμοος ἐκπλη- ἐκπεπερακώς πλάτηJ κ 3 Hic finitur solium Iob. Sequitur folium I I . quod incipit ab v. Io 7. τί δ' οἰώ etc. Excideriant igitur aliquot folia. Glossemata ad v. I. 54. speciminis caussa apposui integra, etsi Inaxima ex parie puerilia. Ex reliqua fabulae parte ea tantum posui quae non nimis futilia essent. Post v. Io8. εἰή ἔχλον etc. le-Mtur in codice verratis etiam in aliis coclicitata nonnullis recentioribus

SEARCH

MENU NAVIGATION