장음표시 사용
311쪽
εγιυν ό Πυλάδης, ἄλλα ἰων ε πραττεν. Gr. Curit. κακος Φωκεύς :λείπει το τοιαῖτα λεγων. B. M.
I 7. ουκ εκποδων ἴτε: τουτέστιν, οὐ Μαρὰν απέρχεσθε, ἀλλ' αἰει ἀπαιδεύτως ἔχετε ' τοῖτο γὰρ το κακοί. ἔλεγε δε αυτοῖς τουτο. 5 ως δῆθεν μέστου μυστηριον λέξοντος τῆ 'Ελλ1, ἴνα, ἐκποδων απελθόντων, μόνην συλλάβωσιν αυτην, ως μηδενος αυτοῖς ἀνταίροντος. Bar. Gu. ἴαν το πορεύομαι. ο αόριστος ἴον, ὼς, 2, καὶ το προστακτικον τε, καὶ κατὰ μεταπλασμὸν τοῖ ε εις θι καὶ τροπῆ ἴθι ἴτω, ἴτον λιν, ἴτε ἴτωσαν μεταπλασμὸς δέ εστι μετάθεσις και σχημα-io τισμος λήξεως καὶ λέξεως εἰς συγγενες τελικον τοῖ αυτοῖ εἴτε ον ματος εἴτε ρήματος ' ονόματος μεν, οῖον τρ κλάδου του κλαδί του δέ- ω τω δένδρει τω οσσω τω ἔσσε ' ρήματος δε, οῖον ἁ ἴθι, εθι ἔσι,
κλύε κλῖθι, πῖε πῖθι, ποιοίμην ποιοίην, και ετερα. Gu. κακοὶ Φρύγες : λέγων μετὰ επιπλήξεως κακοι Φρύγες, ῶς ματαίως δῆθεν ενi 5 δειλία γενομένων των περὶ την Ἐλένην Φρυγων, τοῖτο φησι. Gr.
Bar. κακοί: ἡγουν δειλοί. Gr. απαίδευτοι ἐστέ. Gu. I 448. εκκλεῖσε : εκ τῆς στέγης δε ἄλλου αλλοσε ἀγαγωv εκλεισεν. Cant. Gr. ἡ σφάλισεν. Gu. I 449. σταθμοῖσιν : τω κοινως σταύλω. Cunt. Gr. σταθμοὶ λέ-ao γονται καὶ αἱ παραστάδες. Gu. H. 6. I 45o. εν εδραισι : ἐφ' ῆς ἔκαστος ἐκαθέζετο. M. εν τω οἴκου τού αποπάτου. Gr. I. ἀφοδευτηρίοις, παρακελλίοις. Gu. τους δεκεῖσ εκεῖθεν απ' εκείνου τοὐ μέρους εἰς εκεινο. Cant. Gr. ἄλλον ἄλλοσε : ἄλλον απ' ἄλλου μέρους εἰς ἄλλο. Cant. Gr.et 5 I 5I . ἀπόπρο : πόρρωθεν. το δε διαρμόσας αντι του προσαρμόσας και συγκλείσας. ἀπο τοὐ διαρμόσας δε τὴν αδιάλειπτον παρα- μνὸν των οἰκετων ἐσήμανεν, ἡν εἶχον μετὰ τῆς δεσποίνης. B.M. I. διαρμόσας : χωρίσας. Gr. κλείσας, ασφαλίσας, διαστήσας, ἡ δια-
F l. 6. 9. . al. 56. 59. 76. Sed iii Gil. ea quae dedi, in niargine. εγο μ. Ar. in r. inter versus scripta sunt. MATTH.
Ductingit glossarium vol. i. P. 63O. 25. πόρρωθενJ In M. etian gl.
312쪽
χωρίσα,. G u. ἀπόπρο δεσποίνας : απωθεν, κατ' επίτασιν της εἰς το προσθεν πορείας. Gr. Fl. 6. 9. 17. 2I. 56. 59. 76. N. απο προ δηλούσης της πρό το εκτός. Gu.
'Pέα. ἴσως ουν ως ἐγχωρίαν θεον ἐπικαλεῖται αυτην ς ε υνο ρος. οβρίμαν οε αυτην φησιν, ἐπει λέουσιν οχεῖται, η δτι ενίσταται τοῖς
αυτη συντυγχάνουσιν. μάλλων δε διηγεῖσθαι Ο Φρυξ απερ ἐτεθέατο ioενδον την Pέαν ἐπικαλεῖται ώς ἀλεξίκακον. Italαν δε ἀντι τουορει ν εν γὰρ τοῖς δεσι διατρίβειν φασὶ την θε v. οβρίμαν δὲ την ἰσχυρὸν και φοβεράν. ό δε λόγος, φευ φευ, των ανόμων κακων, ὼ μητερ 'Pεα, ἄπερ τεθέαμαι ἔνδον κατὰ τους οἴκους. καλεῖται δὲ και ἀνταία' τοῖς Φρυξι γὰρ ἴπαντῶσα φοβερά ἐστιν. B.M. I. i5Ἱδαία : ἡ τιμωμένη ἐν τη 'lδη. Gii. ματερ : των θεῶν 'Pεα. Gu. οβρίμα : ἱστοροῖσι γὰρ αὐτην ἐποχουμένη, λέουσιν ' ὁθενκά προς αυτην ποιεGαι τον λόγον, ως φοβερὰ ἰδών. και ουτος μὲν ώς Φρυξ την παρὰ Φρυξι τιμωμένην θεαν ἐπιβοῶται οι δὲ
ἄλλοι πάντες Ἐρακλην τον Διος, λέγοντες ἐπι τοῖς παραπίπτουσι χοδυσκόλοις ἀεὶ, ω Ἐράκλεις' ἔνιοι δὲ και τον Ἀπόλλωνα, και μαρτυρεῖτο 'Aπολλον ἀποτρόπαιε. Bar. Gu. ἰσχυρά, φοβερά. Gr. I 455. φονιων παθεων Aεκα των φονικῶν. Gr. Fl. 6. 9. I7. 21 . 56. 59. 76. ανόμων ζ παρανόμων. Gu. I 456. ἔδρακον : εἶδον. Gr. ἐθεασάμην. Gu. 25I457. ἀμφι πορφυρέων . το ἀμφι πορφυρέων η ἔν μέρος λόγουνόει' ἀμιπόρφυρα γὰρ ἱμάτια φαμὸν τὰ ὁλοπόρφυρα, ἄσπερ και-οίχρυσα τὰ ὁλόχρυσα η το ἀμοί προς το σπάσαντες νοητέον, ὼ η ἀμισπάσαντες αντὶ του περιλαβόντες ' η το ἀμφί ἔμφασιν ἔχει διὰ την Ἐλένην, ουτως' ἀμοι την Ελένην δηλονοτι σπάσαντες 3oκαι λαβόντες ξίφος υπο σκότου των πορφυρέων πέπλων, πουv ἄνποκάτω των ἱματίων ειχον, ἐν ταῖς χερσιν ἄλλος ἄλλοσε δίνασεν.
313쪽
υπο σκότου : - ο αφανίας. Gr. Florri lutem. σκοτιασμοῖ. Fl. 33. ενθα αρχεται εξηγεῖσθαι. B. 5 I458. σπάσαντες ζ σπασάμενοι. Gr. Flore. iidem . περιλαβόντες. Gu. I 459. δίνασεν '. εστρεψεν. Gr. Florr. iidem. συνέστρεφεν. Gu. Fl. 33. παρων τ ρι: ετυχε παρων αντὶ του παρείη. Gr. Fl. 6. 9. 7. 2I. 33. 56. 59. 76.1O I46O. ορέστεροιο ορεινοί. Cant. GL εν τῶ ἔρει ἀναστρεφόμανοι, αγριοι. Gu.I46 I. ἀντίοι σταθέντες : ἐναντίον, εμπροσθεν στάντες. Cant. Gu.I462. εννέπουσι κατθανεῖ'. εἶπον, ἀποθανῆ. Cunt. Gr.I463. κακός σ' ἀποκτείνει : N. αποκτενεῖ. M. ό σος ανὴρ ό κα- 5 κότροπος αποκτείνει σε. Cant. Gr.I464. του κασιγνήτου : του δελψοῖ αυτοῖ τον νιὸν εγκαταλι - πων εν τοῖς Ἀργείοις, ωστε θανεῖν. Carat. Gr. γόνον : τον ορεστην. B. ree. I 465. ἰαχεν : εβόησεν. Gr. ανεβόησε μεγάλως. Gu. ωμοι ΣΟ μοι . λεγουσα. Cant. Gr.
I 66. λευκὸν δ' εμβαλοῖσα τας λευκὰς δε χεῖρας ἐμβαλοῖσα
τοῖς στέρνοις, ἡγουν συναγαγοῖσα επι τοῖς στέρνοις, ῶς σύνηθες ταῖς γυναιξιν, επαισε τὴν κεφαλὴν ἀθλίαν πληγήν. Cant. Gr.I467. κτώνησε : μετα των σπηθων και την κεφαλὴν εκτύπησε.
δος το χρυσεοσάνδαλον' ό Dρεστης δε προφθάσας τον δρόμον αυπῆς, εμβαλων τους εαυτοῖ δακτύλους εἰς τας κόμας αυτῆς τῆ αριστερα χειρὶ ἀναστρεψας τὴν δερην εμελλεν εἴσω τοῖ λαιμοῖ παίειν το μέ-
314쪽
πορίζεται. B.M.Ι. ποδί του ποδός. Gu. χρυσεοσώδαλον το χρυσουν σανδάλιον φορουν. Gu.
παραχρημ προβας τον ποδα, ἐξέτεινε την χεῖρα καὶ βόμενος της κόμης εμ ελλεν αυτην παίειν τω ξίφει. B.M. I. δικών: εμβαλών. 5Gr.δετο γαρ του ἴπο-I47o. Μυκηνίδ' αρβύλην '. τὸν ποδα φησίν 'δηματος τον ποδα δηλοῖ. B.M. I. τον πόδα, πουν τον δρόμον αυτης. Gr. το γυναικεῖον υπόδημα η Tov πίδα αυτης, απο μέρους το παν. Gu. προβάς . προφθάσας. B. Gr. Har. προβάς: λείπει ποδι. M. loI47I . ἔμοις ἀριστεροῖσιν : αντὶ του τη αριστερα χειρί. B.M. Gr. I. ανακλάσας ζ αναστρέψας. Gr. ανακλίνας, ανανεύσας. GU. I 47 2. παίειν : εμβάλλειν. Gu. Fl. 6. 33. λαιμων εσω: ωσπερ ἐστι το 'Iλιον εἴσω αντὶ τοῖ εις τὸ 'Iλιον, ουτω και τὸ λοιμον εἴσω αντὶ τοῖ εἰς τον λ ιμόν. Gu. τοῖ εἴσω i5 ἀντὶ της εἰς προθέσεως -μβανομένου, ώς και το ἀνάπαλιν ευρηται ὁ γαρ ποιητης ουτος την εἰς πρόθεσιν εν τω τρίτω δράματι αντι τοῖεἴσω -μβάνων φησι τονδ' εἰσεδέξω τειχέων.' Gu. μέ ν ξίφος :τὸ μελανθησόμενον. B.M. I. με νο η ώς σιδηροῖν. η ώς παρεκτικον σκότους. Gu. 2oI473.-δητ'. ησαν ἄστε. Gr. -υνειν : βοηθεῖν αυτη. Gu.I474. ἰαχ' δόμων ο ἰαχης, φησι, και θορυβου γενομενου κατα τηνοικίαν, τας θυρας των σταθμών, ενθα ημεν συγκεκλεισμενοι, εκσπάσαντες τοῖς μοχλοῖς ἐξηλθορον βοηθησοντες. B.M. I. συν κραυγητας θύρας και τας παρασταδας των δομων, ενθα ἐμίμνορον, μοχλοῖς ανασπάσαντες, βοηθησοντες ετρέχομεν, αλλος απ' ἄλλου μέρους τοῖοἴκου. Cant. Gr. ἰαχα ευ τη βοη της Ἐλένης. Gu. τη ἡ νμετα θρηνου. Gu.εκβαλόντες : συντρίψαντες. Gu. εμίμνομανἰ ημεν συγκεκλεισμένοι. Gu. 3o3. βαλώνJ λαβέ, M.
315쪽
I 476. αγκύλας : τα ακόντια, απὸ του επηγκυλίσθαι, η διότι απὸ της κατὰ μεσον αγκυλης λαμβανόμενοι ρίπτουσιν. B. M. Gu. I. I 77. πρόκωπον ζ μεγάλην κώπην και εκτεταμένην εχον. B.M. I. ηγουν σπάθην, πτις εχει την κωπην προβεβλημενην. Bur. Gr. σπά-5 θην την εμπροσθεν κωπην και λαβην εχουσαν. Cunt. Gu. I 478. ενανταζ ἐξεναντίας ἡ v. Cant. Gr.I479. αλίαστος : αντι του ἄτρεπτος και ἄκμυκτος ἐν ταῖς μάχαις, η ἀκατάπαυστος, η ον οi κ εστι λιάσαι και εις φυγην τρεψαι.
B. M. Gu. I. ἄφοβος. B. ἄφυκτος. Gr. ἀνεμπληκτος, φοβερὸς νο θαρσαλέος. Gu. ἀθορύβητος, ἄφοβος. FL 2I. ἀνδρεῖος, φοβερός.
I 8 o. τρικόρυθος : ό μεγάλην εχων περικεφαλαίαν. B. M. Gu. I. ἄμοιον εστι τω τρίπτυχος αυλωπις. η δτι ενιοι των πίων τριλόφοις ἐχρωντο. B.M. I. η τρικόρυθος ό τριλόφω περικεφαλοία χρω- a ' μενος. Gr. Cant. γέγραπται τρικόρυφος. Cant. I 8 I. M. Λἴαντα. Cant. Gu. Πριαμίσινο ταῖς του Πριάμου. Gr. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. I 82. ἀκμή: τὰς ὀξύτητας. Gr. Fl. iidem . Φασγάνων υ ψαμεν . ηγουν εις πόλεμον ημεῖς τε κἀνεῖνοι κατέστημεν. Cant. Gu.2O I 83. τοτε τόrε : εν τω προς υρε στην πολεμω ἐφάνημεν διαπρεποντως δειλοι οι Φρύγες, η τότε ει τω T iκω πολεμω. 'A λως. τότε δη τοτε διαπρεπεῖς ἐγεγοντο Φρύγες, αντι του εκδηλοι τηνδειλίαν καὶ εξεληλεγμένοι, φησιν, εν τη συμβολη τη προς τον 'Oρε- στην και προς τον Πυλάδην εφάνησαν οἱ Φρύγες, κολοῦ των Ελλη- a , νων ἔντες ασθενεστεροι, και ἔσον ηρον ελάττους εν τη μάχη τη πρ=ς τους Ελληνας κατὰ την'lλιον. φησι γὰρ αὐτὰ κατὰ αναφορὰν προς
τρίψαι Gu . . e vassius illud propius
iid alioritin grammati Omina explicationem accedit, ut Et uni. M. P.
316쪽
τα ἰν lλια , λόγου παρεκβάσει πησάμενος' ου γὰρ εἰκὸς ἐν Ουτω πολλους εἶναι τους ἐν τοῖς βασιλείοις τεθνηκότας ίς καταλέγειν πτώματα μυρίων νεκρῶν. ἔστιν ουν Ο πας λόγος τοιουτος' κατὰ την συμβολὴν την προς τον Ορέστην κατάδηλοι γεγόναμεν ἀσθενεῖς οντες οι Φρυγες. B.M. I. sI 8 . ἐγένοντο ' ἐμοὶ δηλονότι. Gr. et Gu. Fl. 6. 9. I 7. 56.59. 7 S. Ἀρεως ἀλκάν: κατὰ την ἀλκ ν του πολέμου. Gr. μη λάβης εις τὸ ἀλκὰν ἔξωθεν κατά, αλλ' ωσπερ φαμὲν Η δυνατος εἰμι τοῖτο και σοφός εἰμι τα θεῖα, ουτω καὶ Ρ ελαττων εἰμι τουτο .' Har. Gu. I 85. ησσονες Ἐλλάδος : εἰκότως υπὸ των Ἐλλήνων τοτε εν io
lλίω, η των περὶ τον Ορέστην ἡττηθησαν, ἡνίκα ο μὲν ἐν φυγάς, οδε νεκρὸς ἔκειτο, ἄλλος δὲ τραυματίας ην, ό δὲ ἱκέτης προσέπιπτε,
τον ἔλεον θηρώμενος, και τέλος ώς υποσκότιοι γενόμενοι τω πληθειταν βαλλομένων βελων εις φυγην ἐπεπάμεθα. και οι μῆν ἔπιπτον τιτρωσκομενοι, οι δε πίπτειν ἔμελλον, οι δε ησαν νεκροί. και μέχρι is
μἐν τούτου ἡ παρέκβασις. τα δε ἔξης γενόμενα κατὰ την οικίαν ἐστὶν, ἄπερ κατὰ ἐπανάληψιν ἐπάγει. ἔστι δε το εξῆς τοῖ λόγου, φασγάνων τε ἀκριας συνῆψαμεν, και ἡττηθημεν κατὰ κράτος, ωσπερ και ἐν του κατὰ Ιλιον πολέμω ην, καὶ ταῖντα συμβέβηκεν ἄπερ κατέλεξεν. ώς δὲ ἡττηθημεν των περοῦ τον Ορέστην, ῆλθεν ἡ Ἐρμιόνη. δύνα- roται δε καἰ ἐπὶ οικίας ταῖτα γενόμενα νοεῖσθαι. ἴδιον δε τῆς τραγωδίας τὸ τα μικρὰ τῶν πραγμάτων ἐξαίρειν καὶ φοβερὰ ποιεῖν, ωσπερ νυν ό Ευριπίδης. B.M. l. ταῖτα ίς περὶ των ἐν Ἱλίω λέγει τεθορυβημένος καὶ ου δεόντως ἀπαγγέλλων. οι δε μη νοήσαντες πολλους θησαν εν τοῖς βασιλείοις υπὸ τῶν περὶ τον 'Oρέστην ἀπολωλέναι. 25εαν μὲν ουν περὶ τῶν ἐν Ἱλίω λέγοιτο, ἔσται τὸ υπὸ σκοτον αντὶ τοῖκαλυφθέντες τω πλήθει τῶν βελαν ἐφευγομεν' ἐὰν δὲ ἐν τη οικία, εἰς
317쪽
τους σκοτεινοῖς τόπους της οἰκίας ε φεύγομεν. B.M. I. Ἐλλαδος :Ελληνικης αἰχμης. Gr. FL 6. 9. I 7. m. 59. 76. αἰχμος ἰ κυρίως ὁ σίδηρος των δοράτων, καταχρηστικως ό πόλεμος. Cant.
I 87. λισσόμενος'. ἀντὶ του ὼετο ὐπὲρ του θανάτου προσβαλ-s λόμενος καὶ ἱκετεύων. B. ό δε παρακαλων παράκλησιν ενεκα του θανάτου μειλεν ' λέγει δὲ λισσόμενος προβολην, επει οι παρακαλοῖντες προβάλλουσιν εαυτοῖς παρακαλουντες και προπίπTουσιν. Cant. Gr. επικαλούμνος, ἱκετεύων ταχέως επελθεῖν τον θάνατον διὰ την προσοῖσαν ἐκ τραυμάτων δυσχέρειαν. Gu. io I 488. ὐπὸ σκότον : ηγο- ῖνα - ὸ το σκότος γεμμεθα, τουτέστιν εἰς τα σκοτεινὰ μέρη των οἴκων. Gr. Fl. 6. 9. I7.2I. 56. 59. 76. I 489. εμαλλον ζ πίπτειν. Gr. πεσεῖν. Gu. Florr. ivlem. εκειντο : πεσόντες. Gr. πάλαι τεθνηκότες. Gu. Flore. iidem. I 49Ο. εμολετ ηλθε. Gu. επῆλθε. H. 33.
Is I 9I . επ'ι φόνω χαμαιπετεῖ: θορύβου, φησὶ, γενομάνου ηλθεν ἡ μόνη χαμαὶ οἴση τῆ Ἐλενη καὶ μελλούση πίπτειν μετὰ το φο
νευθηναι. 'Aλλως. ἡ τεθορυβημένος ων οἴεται αυτ ν πεπτωκέναι, ἡ χαμ ιπετεῖ, τω μελλοντι πεσεῖσθαι. B.M. I. χαμαιπετεῖ ουν ἡ τω μελλοντι πεσεῖν, ἡ τεθορυβημένω. οὐκ ἀκριβολογεῖται. M. 'Aλλως .ao ου τω πεσόντι επὶ γης' ουδὲ γὰρ εφόνευσαν αυτ ν, ψελει μετὰ μιικράν φησιν ἔτι διωκομενη ψακὸς εξ αυτων ε γενετο. B. I. χαμ πετεῖ: τω χαμαι κειμενω της μητρὸς, ἡτις ἡ τλημων ετεκεν αυτόν. Gr. Fl. 6. 9. I 7. 2I. 56. 59. 76. τF χαμαι ταύτην
πεπτωκεναι ποιήσαντι. Gu. El. 6.
is I 492. ἄθυρσοι : ἡ κακόθυρσοι, ἡ θύρσων δείμενοι μόνον προς τὸ εἶναι Βάψαι ' ἡ ἀθύρσους αυτοῖς εἶπεν, επει αἱ Βάκχαι μετὰ θύρσων
βακχεύουσι. H. M. I επελεγιν. εστι δἰ αυτὴ σκυθρὸν --εξελληνιζομενη, ω υῖς και υἱε τοῖ ἄτις και τοὐ Διός. εἶχον δὲ ἀνὰ
I 7. 'Aλλωή adclidi ex B. M. Lemma χαμαιπετεῖ repetit I. lib. τεθορυβημένος ωνJ τεθορυβημένου Ι. 25. θυρσων δεόμενοι μόνονJ μόνον δε
desectiun, ut apparet ex A. in quo folium 59' in fununa alargine incipit ab ἐτέλεγον, quo contiituanturqvite in fine solii autocedentis nunc periliti, ut ad v. Ia os . vix Iulii S. Scripta fueriint. ib. αὐτὴ σκυθρὸν-ατιςJ Corruptaliaec spectant ad acclamationemrηή svel ἰῆ ἄτme, ἄττης ζηζ, de qua dixi in Thesauro vol. 8. P. 69. Apparet ex his ante ἐπέλεγ is ea nisilem illam soranulani Iectam fuisse.
318쪽
χεῖρας οἱ τοιουτοι βάκχοι θύρσους ητοι νάρθηκας ἀντὶ κλάδων, τουτέστιν ἐπιφερόμενοι εις τιμην του Διονύσου. ἐδόκουν δε τοῖς ψωσι μαίνεσθαι, τη δ' αληθεια φιλάνθρωποι ησαν. δια γοῖν το δοκεῖν εὐίνους μαινομενους εἶναι Ο Ευριπίδης το ἄθυρσοι Ιιάκχαι αντὶ του μα- νόμεναι εξέ βεν. A. σημείωσαι δε το θύρσος πως εὐήθη νάρθηξ. 5θύρσος μεν γὰρ τω φυτω το παλαιον ἄνομα, παρόσον αὐτω Ἀρωντο
οἱ γεωργοι εν ταῖς αἱμασιάῖς των λειμωνων κα των κηπων καὶ των θειλοπεδων καὶ αμπελωνων. υστερον δε εκλήθησαν νάρθηκες, ἔτι εχρη- σαντο αὐτοῖς οἱ των παίδων ἀλεῖπται καὶ παιδοδιδάσκαλοι προς τὸ πληττειν τοῖς νεους. νάρθηξ γοῖν ετυρολογεῖται παρὰ το τοὐς io νεαροῖς θηγειν, ητοι τοῖς νεοῖς παῖδας -οναν καὶ παρορμον προς ταμαθηματα. A. m. 33. ἄθυρσιι: δραμόντες δε καθὰ Βάκχαι ἄθυρσοι, πουν χωρὶς θύρσων,
συνηρπασαν αυτην ως σκύμνον Ῥείαν. Cant. Gr. μυθεύονται τὰς
Βάκχας εν ἔρεσι μετὰ Διονύσου χωρούσας παίειν μεν τὰς πετρας εν Is νάρθηξι, καὶ μελι καὶ γάλα ενταῖθα λαμβάνειν καὶ τα θηρία χειροῖσθαι. Bar. Gu. κλαδους κισσοῖ αι Βάκχαι καὶ αὐτος ό Διβυσος εφερον εν ταῖς χερσὶν, ἔτι, ἴτε ἡ μητηρ αυτοῖ Σεμέλη εκεραυ--θη τολον προς βίαν ἀποκνησασα, κισσος περιελώξεν αὐτον εις
319쪽
I498. φαρμάκοισι : τουτο δοκει απο ιστορίας εἰναι παράσον
παρα νης Θωνος γυναικος δοκεῖ πλεῖστα φάρμακα εἰληφεναι ἡ Ελένη, ως Ομηρος ροτα οἱ Πολυδαμνα πόρεν Θωνος παράκοιτις, Αἰγυπτιη, πολλα μεν εσθλὰ μεμιγμένα, πολλὰ δε λυγρό.' B.M. I. 5 φαρμάκοισιν φάρμακα τα δια βοτανων καί τινων ἄλλων ἱλων γινόμενα κακουργηματα, μαγεῖαι δε τα δἰ ἐπωδων. Fl. 21. Gu. I 98. τα δ' ἴστερον : τα μέλλοντα γενέσθαι, πραχθέντα. Gu. οὐκέτ': οὐδαμως. Bar. Gr. Fl. 6. 9. I7.2I. 56. 59. 76. I 499. δραπέrην: ηγουν λαθων γάρ ἐκ των δάμων εξω ἔφυγον. io Bar. Gu. et Gr. φυγάδα. Gr. Fl. 6. 9. 17. 2I. 56. 59. 76. εξε-
κλεπτον ζ απεδρων γάρ. B. I. ISO I. ἀνασχόμενος υπομείνας, καρτερησας. B. ἀνασχων, ἴπομείνας. Gu. m. 6. 9. 17. a I . 56. 59. 76. I 5Ο2. ἀνονητον : αντὶ του ἀνονητως. B. M. ἀνονητότερον. I. i5 ἀνο τως, ἀνωφελως. Cunt. Gr. μάταιον και ανωφελη' η ἀνόητον ad i. Bar.ὶ παρόσον οἱ ανόητοι ουτε σφὰς αυτ ιυς ιυτ' ἄλλους ωφελεῖν δυνανται. Har. Gu. δέον ἀνοητως εἰπεῖν, ἡ δὲ ἀνόητον προς το γάμον ἐξηνεγκεν. Gu.τον Ἐλεγας γάμον '. αντὶ τοὐ την γυναῖκα αυτοῖ την Κλε v. et o Bar. Gr.I5o3. ἀμείβει : ἀντι τοῖ διαδέχεται. B. Gr. ερχεται. Gu. και --v: παραδόξων, νεωτερων. τα δε ην ό της Ἐλεγης ἀφανισμός. Gu.
ISO7. νόμοισι : ό νόμος γὰρ ομος βαρβαρικος, επειδάν τις αὐ-τους κτείνη, προσπίπτειν και δεῖσθαι. Cunt. Gu. πρισπίτνων ζ προσπεσων κατὰ συνηθειαν βαρβαρικην. Gr. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76.3o I 5 8. ταδ ἐστίν και ταυτα, ἄπερ ποιεῖς, πουν adcl. Torr.)το προσκυνεῖν, ευμ αν δηλονότι ἀπηλλάγης προσκυνῶν. Gr. et Gu. Cant. Florr. siclem. I 5O9. τοῖς σωφροσιν ζ τοῖς φρονίμοις. Gr. Flore. ivlem.
320쪽
δια τουτο, φησιν, εβόησας, ωστε τον Λέενελαον ελθόντα βοηθεῖν:Aλλως. οὐκ ἄρα που μεγάλη φωνη τον Mενελεων ἐκάλεσας ωστε
βοηδρομειν; A. B. M. I. 'Aλλως. ανάξια και τραγxδίας και πῆς ' Ορέστου συμφορῆς τα νυν λεγόμενα. A. B. M. T. 33. SIGII. σοι μέν ο λειπει το βουλομαι. ἡ ετοιμός εἰμu. σύι μὲν εγω βοηθειν ἔτοιμος τιμιωτερος γὰρ --χεις. I. ἀξιώτερος : και δικαιότερος. Fl. 59.
δάρειος : αντι του ἡ του Τυνδάρεω παῖς, ἄμοιον τω Λητωα κάρη. LoGr. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. I 5I3. ἐνδικωτατα : δικαιότατα, Ππερ ἐκέκτητο τρεις λαιμους, ωστε ἀποθανεῖν. I. I 5I4. δειλια : νυν, φησιν, ἔοικας &τὸ δειλίας τα ενδον υποκρίνεσθαι τοῖς λόγοις, ἔτερα κατὰ την ψυχὴν εχων και φρονων. A. B. 15Μ. H. 33. υπο τῆς δειλίας χαριτογλωττεις, εrερα κατὰ ψυχ ν εχων και φρονων. I. III S. γαρ . γαρ δίκαια επαθεν, ἡτις τὴν Ἐλλαδα συναυτοῖς Φρυξιν εβλαψεν . I. αντι του ου προς χάριν, αλλ' ὐηθως λέγω δει αξία εστὶν ἀποθανεῖν, ἡτις τὴν Ἐλλάδα πῶσαν και τὴν χο
Φρυγίαν ἡφάνισεν. B.I. ου γὰρ ἐνδίκως ἀπωλετο, ἡ τις διελυμήνατο τους Gr. ταὶ ἀπὸ τῆς Ἐλλάδος συν αυτοῖς τοῖς Φρυξίν; Gr. Fl. 6.
9. 37. a I. 56. 59. 76. διελυμήνατο : εφθειρε. Fl. 6. I 5I6. ἱμοσον : ἴμοσον, φησιν, ἔτι ου προς χάριν εμ ν ταυταλέγεις, ουδὲ υποκρινόμενος, αλλὰ πη αληθεία οἴτω φρονεῖς. λειπει 25