Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

발행: 1863년

분량: 350페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

EURIPIDIS TIRAGOEDIAS

3쪽

DPΕΣΤΗΣ του φόνου του πατρος μεταπορευόμενος ἀνεῖλεν Αἴγισθον καὶ Κλυταιμνηστραν. μητροκτονῆσαι δε τολμήσας παρα- Πρῆμα την δίκην ἔδωκεν ἐμμανὴς γενόμενος. Τυνδάρεω δε, του θπατρος τῆς ἀνηρημένης, κατηγορήσαντος κατ' αυτου εμελλον κοινην 'Λργειοι φῆφιν ἐκφέρεσθαι περὶ του τί δεῖ παθεῖν τον ἀσεβήσαντα. κατὰ τυπην δε Mενελαος εκ πλάνης ὐποστρέψας εκ τῆς νυκτος μἐν Ἐλέκην εἰσαπεστειλε, μεθ' ἡμέραν δ' αυτος ῆλθε. και παρακαλου- μενος ὐπὸ 'Ορέστου βοηθῆσαι αυτρ ἀντιλέγοντα Τυνδάρεων μαλλον

rifiniini 27I 2.3. C. Monacenserii olim Augii staturan 56o. Ex recentioribus a thiliui Gu. Guelser-bvianiun). Alion nonnullos nieis moritvi iIlai Operae pretiuin Ernt. Plura enini in his vel negligentia librariorurn cor rupta sunt, quae enumerii re nihil attinet. vel trajecta, velut in Veneto 468., libro recenti cliaria eo, qui incipit ab Argumento Aristophanis Dρέστης

- μυθοποιία . Tu in Sequunturve τὸ δὲ δραμα κωμικωτέραν - της τοιαύτης διαθέσεως. Post haec Argiunentum anonymi Dρέστης τὸν φόνον-του φόνου Αργους ἄρχειν. Tum illa ἡ ρον σκηνη ρολογίζει δἰ Ἐλ--τρα. Denique, το δραμα τῶν

3. μεταπιρευόμενοςJ Vivssicans: quasiνaificatione Dequentius dicitii rμετιέναι. Illo sic usi sunt Lusias, Polubius aliique . quorum Exempla allata sunt in Thesauro. In , en . 68. et Mosquensi vio lani tui clit uni est kαὶ αδικῶν. in C silus que re uintioribus Pro μεταπορευόμενος PDSi tun Hδικησάμ. νος, ut in ecl. Alclina . in εἰσοικησάμενος Corraiptum in libro

σαντας Μ.9. εἰσαπιστειλεJ ἀπέστειλε A.

4쪽

ψARGUMENTUM ORESTIS.

ηυλαβήθη. λεχθέντων δε λόγων εν τοῖς ἴχλοις επην ' το πληθος ἀποκτείνειν υρέστην - ἐπαγγειλάμενος αὐτὸν εἰς τον βίον προι-εσθαι. συνων δε τούτοις ό Πυλάδης, ό φίλος αὐτοῖ, συνεβούλευσε πρωτον M ε Ἀλαου τιμωρίαν λαβειν, Ἐλένην ἀποκτείναντας. αὐτοι 3 μὲν ουν ἐπὶ τούτοις ἐλθόντες διεψεύσθησαν της ελπίδος, λων την Ἐλένην άρπασάντων' Ηλέκτρα δε Ἐριαιόνην ἐπιφανεῖσαν ἔδωκεν εἰς χεῖρας αὐτοῖς, οι δε ταύτην φονεύειν εμαλλον. ἐπιφανεις δε Mενέλαος και βλέπων εαυτὸν ἄμα γυναικὸς και τέκνου στερούμενον υπὸ αὐτων ἐπεβάλετο τα βασίλεια πορθεῖν. οι δε φθάσαντες υφάψειν

io ηπείλησαν. επιφανεiς δε ό' Απόλλων Ἐλένην μὸν ἔφησεν εις θεους διακομιζειν, 'Ορέστη δε Ἐρμιόνην ἐπέταξε λαβεῖν, Πυλιδη δὲ Ἐλέ- κτραν συνοικίσαι, καθαρθέντι δὲ τοῖ φόνου 'Αργους αρχειν. 1 I. Ἀριστοφάνους γραμματικου ὐπόθεσις. ορέστης δια την της μητρὸς σφαγην, ἄμα και υπὸ των Ἐριγυων

Gu. corrector ex εκαγγειλάμενος αἰ-

οικησαι

5쪽

δειματούμενος, και ἴπο των 'Αργείων κατακριθεὶς θανάτω, μέλλων

φονευειν Ἐλένη, xαι Ἐρμιόνην, ἀνθ' ών Μενέλαος παρων Ουκ ἐβο - θησεν, διεκωλύθη ἴπο Ἀπόλλωνος. παρ' ουδετέρω δε κειται ἡ μυθοποιία ἡ μὲν σκηνη του δράματος ὐπίκειται ἐν 'AnM' ο δε χροος

συνέσπηκεν εκ γυναικων 'Αργείων ἡλικιωτίδων Ῥλέκτρας, άοῦ καὶ παραγίνονται ἴπὲρ της του υρέστου πυνθανόμενα συμψορας. προλογίζει δε Ἐλεκτρα. τοηδρῶμα κωμικωτέραν εχει την καταστροφεν. μ δε διασκευη του δράματός ἐστι τοιαύτη ' προς τα του 'Aγαμέμνονος βασίλεια ἴπίκειται Ορέστης κάμνων και κείμενος λο

I. κατακριθεὶς θανάτφ DID. B. Et

ib. κρολογχει δεJ N Om. M. D. προ- λosse, M est in Argumento Medeae et Andromachae, ουρολογίζει sine δέ in Argumento Alcesti dis in libris

meliora,IS. 7. Post λέκτρα in C. signtun POsitiun est quo soliolia finiri solent '.' . Tum sequitur post aliquot Iiteramini spatium το δραμα κωμικω τέραν etc., omi F ο δὲ. quo etiam A. M. Gu carent. Idem illuit signum

est in B, etsi liic το δρῶμα δ. habet.

φενJ Ideni de Alcestide dixit Aristophanes Buzantius in Argumento

subulae, το δε οραμα κωμικωτέραν ἔχει την καταστροφην. et explicatius excerpti alius auctor, τι δε δρῶμά ἐστι σατυρικωτερον, οτι εις χαρὰν καὶ ἡδονοκαταστρεφει. παρὰ τοῖς τραγικοῖς εκβάλλεται ώς ἀνοίκεια της τραγικης ποιησεως. τε 'Ορέστης καὶ η Αλκηστις, ὼς ἐκ συμφορας μεν ἀρχόμενα, εἰς εα ιμονιανδε καὶ χορὰν καταλαξαντα, α ἔστι μαλ- λον κωμWδίας ἐχόμενα. ib. καταστροφηνὰ κατασκευην , en.

468. Sic in Ain. Alcestidis in A.

6쪽

μανίας ἐπὶ κλινιδίου, ω προσκαθεζεται προς τοῖς ποσιν Ἐλεκτρα. διαπορεῖται δε τί δηποτε ου προς τη κεφαλῆ καθέζεται. ουτω δεμαλλον εδόκει τον ἀδελφὸν τημελεῖν, πλησιαίτερον ουτω προσκαθεζο μένη. ἔοικεν ουν δια τον χορὸν ό ποιητης διασκευάσαι. διηγέρθη γαρ 5 αν Uρέστης αρτι και μόλις καταδαρθεὶς, πλησιαίτερον αυτω των κατὰ τον χορον γυναικων παρισταμένων. εστι δε υπονοησαι τοὐτο ἐξών φησιν Η λε κτρα τω χορω σῖγα σῖγα, λεπτον ἴχνος αρβύλης. πιθανον ουν ταυπην εἶναι την πρόφασιν της τοιαυπης διαθέσεως. Tο δραμα των επὶ σκηνῆς εὐδοκιμούντων, χείριστον δε τοῖς ἡθεσι.

st . πλησια&ερο, ιυτως προκαθεζομανηM. πλησιαίτερον ουτως παρακαθεζομένη A. πλησιεστερον οἴτ προσκαθεζομis B. τω παρπιαθεζομένη πλησιαίτερον

Gu. R Π . Secunda SuperSer. πιθανην οἶν συμβαίνει.

50. edidit Matthiae. Diqilirco Cocrate

7쪽

ARGUMENTUM ORESTIS.

λιπε γὰρ την τοῖ 'ορέστου ανατροφην, οπως ἀνετρέφετο παρὰ τοῖπαιδαγωγου εἰς τον Στροφίου οἶκον, τοῖ πατρὸς τοῖ Πυλάδου' φίλος γαρ ην τοῖ 'Aγαμέμνονος ο Στρόφιος και οπως μηχανησαντες ἀπηλθον ύς την Κλυταιμνηστραs o τε υρέστης καὶ Πυλάδυ καὶ παιδαγωγος φέροντες ταύπη καὶ κιβωτιον πιπληρωμένον πης κομως sτου υρεσπου. μέμνηται τουτου ο Σοφοκλης κά ουτος ἐν ἐτέρω δράματι. Εθος τοῖς τραγικοῖς το ετ προοιμίω ως ἐν ολίγ' παραδηλοῖν τοῖἄλου δράμ-τος την ἔννοιαν, ως καὶ εὐταχα ποιει ό Ευριπίδης καὶ

πανταχοῖ. το δε δρῶμα της Ἐκάβης καὶ τοῖ παρόντος δράματος το δ οτέλος απὸ πένθους ἄρχονται κώ ληγουσιν εἰς χαράν. IV. οτε κατὰ των Τρώων η Ἐλλας ἄρμησεν, Ἀγαμέμνων στρα γος ρέθη παντὸe τοῖ στόλου, ἄτε προέχειν των ἄλλων δοκων ἀρχης τε

μεγέθει καὶ πληθει νεων' ἐκατὸν γὰρ ναῖς εἰς την τοῖ στόλου συν- 15 τέλειαν εἰσέφερε. καὶ ἔς μέλλων ἀνάγεσθαι καταλείπει των οἴκοι πραγμάτων αυτου ἐπιμελητην καὶ προστάτην Αἴγισθον. ἐπει δε πολυς ηνυετο πόνος καὶ 'Aγαμέμνων ουκέτ' ε- ει, οἷα δη πολλὰ γίνεται, συκῆλθεν ἀθέσμως Αἴγισθος Κλυταιμνηστρα τη τοῖ 'Aγαμέμνονος γυναικί. μαθόντες Κλυταιμνηστρα καὶ Αἴγισθος την τε Τροίαν Σοάλοῖσαν καὶ 'Aγαμέμνονα ροτα των ἄλλων οἴκαδε πλέοντα, βουλευ- ονται τουτον της οικίας ἐπειλημμένον ἀποκrσειν, ἴνα μη τουτω γνωσθέντος τού σφων πονηρευματος αυτοὶ παραδοθειεν θανάτω' ο δὴ καὶηνυσαν. καὶ ἰπαν. θάντα τον ' Aγαμέμνονα ἀποκτείνουσι ' χιτωνα γὰρ

μη διεξόδους κεφαλης καὶ χειρῶν ἔχοντα μετὰ το λουτρὸν ἐνδιδυ- 25σκουσι καὶ ἰν τω πελέκει τοῖτον φονευουσι. μεταυ γώῖν τοῖ Ἀγαμεμνονείου φόνου 'Hλέκτρα τον ἀδελφὸν υρέστην, ἶνα μη καὶ ουτος ἀναιρεθείη, κλέψασα καί τινι δοῖσα παιδαγωγῶ εις Φωκίδα παρὰ

6. ἐν ἐτέρω δράματd In Electra. 3 . Hanc recentis grammaticitisόδεισι. habet Gu. ah manu secunda, ex quo edidit Matthiae.

8쪽

8 ARGUMENTUM ORESTIS.

Στροψιον πέμπει, φίλον καὶ συγγε- του πατρὸς αυτῆς τυπάνοντα. ρέστης δὲ εἰς ἄνδρας ἀκων, παραλαβων Πυλάδην τον - δα Στροφίου, εφ' Α μετ' αυτου Αἴγισθον καὶ Κλυταιμνήστραν τιμωρήσατο, καταλαμβάνει λάθρα τα 'Αργος. καὶ χρησμον παρὰ του Π υθίου 5 δεξάμενος τουτο ποιεῖν, πρωτον μεν ἔρχετα προς τον του πατρὸς τάφον και θύει, εἶτά τι μηχανῶται τοιόνδε' τον γὰρ παιδαγωγον, ω παρὰ τῆς πελεκτρας πάλαι πιστευθεὶς ῆκεν, ώς εφημεν, εἰς τυ Φωκίδα, τουτον προ πέμπει εις Αἴγισθον καὶ Κλυταιμνήστραν λέγοντα ώς μέστης ἐν Πυθικοῖς ἄθλοις ἀνηρεθη καὶ νυν ἄνδρες τὰ τούτου οστα Io εν κιβωτίω κομίζουσιν, ἴνα πατρίων γουν τάφων τ 3. - θέντες δε τῆ τοιαύτη απάτη Κλυταμνήστρα καἰ Aιγισθος, ἴνα μη μακρολογῶ, αναιρουνται ἴπο Dρέστου καὶ ΙIυλάδου, πρώτη μεν Κλυταιμήστρα, ἴστερος δε Αιγισθος. μητροκτονήσας τοίνυν υρέστης Ἐριννύσι παραχρῆμα την δίκην εδωκε μανείς. Μενελαος δε εκ i5 Τροίας ελειν, ἴστερος γὰρ 'Aγαμέμνονος επανῆκε, καὶ τω Ναυπλίου λιμένι προσσχὼν, νυκτος μεν Ἐλενην εἰσπέμπει προς Μυκήνας, μεθ' ημέραν δε αὐτὸς εἰσήει, καὶ τον Ῥρέστην μεμηνότα ευρὼν, παρακα λεῖται μεν ἴπο Dρέστου καὶ Ἐλεκτρας σῶσαι αυτούς. ὁ γὰρ τῆς Κλυταιμνήστρας πατὴρ Τυνδάρεως πάντας 'Αργείους κατ' αυτῶν χο εκίνησεν, ινα τούτους ίς μητροκτόνους ἀνέλοιεν. ώς δε τον Τυνδάρεων ἀντιλέγοντα ευε, καὶ ἄμα καὶ αυτος υπολοι μενος ώς ει Ῥρέστης ἀναιρεθείη, βασιλεῖς αὐτος ἔσται του 'Αργους, οὐκ ἐθελεν Ῥρέστητε καὶ τῆ αδελφῆ συμμαχεῖν, ἀλλα το τῶν Ἀργείων πλῆθος ἔλεγεν εὐλαβεῖσθαι. πρῶτον μ ν ουν Uρέστης καὶ Τυνδάρεως διελέχθησαν 25 προς ἀλλήλους, ό μεν ώς οὐ δικαίως ἀνείλετο Κλυταιμνήστραν δει- κἀς, Ῥρέστης δε ώς καὶ μάλα δικαίως, εἰ καὶ μυριάκις αυτὸν ε δειτεθνάναι. ἔπειτα εκκλησίας εν ἀκροπόλει Μυκηνῶν γενομένης καὶ συνιόντων τῶν προυχόντων εν 'Αργει, υρέστης ὐπο Πυλάδου φοράδην ἐκεῖσε κομίζεται. λόγων δε πολλῶν γινομένων, καὶ τῶν μεν βοηθού-3o των Ορέστη, τῶν δε εναντιουμενων, τέλος ενίκησαν οι κακοί. καὶ κατακρίνεται Ῥρέστης αυτός τε καὶ ἡ αδελφὴ λίθοις βληθέντες ἀποθανεῖν. Dρέστης δε ἐπηγγείλατο προς το πλῆθος αὐτοχειρία εαυτον

καὶ τεν αδελφὴν ἀποσφάξαι. καὶ ὁ φίλος Πυλάδης και παρὰ τὴν συμψορὰν φίλος ἔροινε καὶ κοινωνεῖν αὐτω τῆς τελευτῆς ἐξίωσε

9쪽

προθυμότατα. επεὶ δε σφίσι τουτο παθεῖν προυκειτο, συμβουλευει

Πυλάδης Mενέλεω πρωτον τιμωρίαν λαβεῖν, λέγων ώς ου δεῖ τουτον τρυφῶν ἡ ν ἀπιόντων. ἴθεν εισελθόντες εἴσω των βασιλείων, Ελένης

δῆθεν δεησόμενοι, ἴνα μη περιίδη σφας ολλυμένους, ἀλλα χεῖρα ὀρεξηκαι Mενελεων κάι ακοντα προς σωτηρίαν κινη , επεὶ ταύτην φονεύ- sειν εμελλον, ταυτης μεν ἡμαρτον, υπὸ Ἀπόλλωνος ὐπασθείσης κελεύσει Διὸς, Ἐρμιόνην δε συλλαμβάνουσιν ἐκ του της Κλυται- μνηστρας τάφου επανήκουσαν' πρωην γὰρ αυτην Κλένη πεπόμφει τη αδελφῆ θύσουσαν. λαβόντες δε Ἐρμιόνην και ενδοθεν τὰς των βασιλείων ἀσφαλίσαντες πύλας ἀνηλθον εν μετεωρω των βασιλείων i oεχοντές τε την Ἐρμιόνην και ξίφος προς τη δέρη αυτης, και μέλλοντες μετὰ την ταύτης διαχείρισιν, αν μη σφας Μενελεως σωση, και τους δίμους Θάψειν πυρί. Mενελεως μεν υπὸ τουτων Ελένην τεθνάναι μαθὼν, ἶνα καν σωση την παῖδα ελθὼν, ἡρξατο πορθεῖν τὰ βασίλεια, επιφανεὶς δε Ἀπάλλων διηλλαξε τούτους, Ἐλένην μεν εις isουρανοῖς φησας διακομίσαι, Μενέλεων δε ἐτέραν λαβεῖν κελεύσας γυναῖκα, Uρεστη δε Ἐρμιόνην συνάψαι μετὰ την του φόνου κάθαρσιν ης 'Aθήνησιν ετυχε, μετὰ Ἐριννύων εις 'Αρειον πάγον κριθεις, οτε και καταδικασθηναι μέλλοντα υπὸ πάντων θεων Ἀθηνῶ μφον βαλοῖσα νικησαι τοῖτον εποίησε. καὶ ουτως 'Oρέστης υστερον Ἐρμίνην χογυναῖκα λαμβάνει κατὰ τὸ τοῖ 'Aπάλλωνος θέσπισμα, καὶ 'Αργους κρατεῖ ΙΠυλάδη δε Ἐλέκτραν δίδωσι, την και πρότερον - αυτοῖκατεγγυηθεῖσαν τούτω. ἰστέον δε δει πῶσα τραγωδία σύμφωνον ἔχει και τὸ τέλος εκ λύπης γὰρ ἄρχεται καὶ εἰς λύπην τελευτῶ' τοπαρὸν δε δραμά εστιν εκ τραγικοῖ κωμικόν' λήγει γὰρ εις τὰς παρ' 25 Ἀπόλλωνος διαλλαγὰς εκ συμφορων εις ευθυμίαν κατηντηκός' ἡ δεκωμωδία γέλωσι καὶ εὐφροσύναις ενύφανται.

10쪽

περιόδου, οι δε στίχοι εἰσὶν ἰαμβικοι τρίμήτροι ακατάληκτοι ρλη. 5 ων τελευταῖος τόνδ' εξεγεῖραι συμφορὰ γενησεται. επὶ ταῖς αποθέσεσι παράγραφος, επὶ δε τω τελει κορωνίς.I4O.-165. Τα τοιάῖτα εἴδη καλεῖται ἀλλοι τρομ' εἰσι δε και κατὰ σχεσιν. της παρούσης ουν στροφῆς τα κωλα ις, και τα τῆς αντιστροφῆς τοσαῖτα. εφεξῆς γὰρ κεῖται ηνωμένη, και Ουκ εκ Ιο διαστήματος. το ασυνάρτητον εκ τροχαλοῖ ιθυφαλλικου και ἰαμβικῆς βάσεως, εχούσης του α ποδα ανάπαιστον. το ἰαμβικον τρίμετρον ακατάληκτον. το γ και ν παιωνικὸν ἡμιόλιον εκπαίωνοe r και ἰάμβου. το ε ἀντισπαστικὸν μονόμετρον ὐπερκατάλη- κτον. το δμοιον δίμετρον ὐπερκατάληκτον εξ επιτρίτου καi,5 παίωνος γ και συλλαβῆς. εν του τῆς αντιστροφῆς κάλω ἀντίσπαστον εχει και ἰωνικὸυ απ' ελάττονος. το ἰωνικον απὸ μείζονος τρίμετρον καταληκτικὸν, εξ ιωνικου, διιάμβου και μολοττοῖ, ἡ κρητικοῖ. το δε γε τῆς αντιστροφῆς κωλον πεντασύλλαβον εχει διίαμβον. τοη ιωνικὸν απὸ μείζονος τρίμετρον βραχυκατάληκτον εκ παίωνος νγο και ἰωνικου και δύο συλλαβων αδιαφορων. το ς ιαμβικὸν ρες καθαρόν. το ι ἄροιον, δίμετρον ἄκατάληκτον εκ χορείων. το ιαύῆμοιον δίροτρον ακατάληκτον ερ ψοίων ποδων. το ιν ἀμοιον δίροτρον βραχυκατάληκτον ερ ψοίων ποδων. το ιγ ἰωνικὸν τρίμετρον κατα-εφθημιμ

SEARCH

MENU NAVIGATION