Iuliani CaesarinI s.r.e. diaconi cardinalis De inserenda in symbolum particula filioque dissertatio anekdotos habita in Concilio Florentino. E mss. bibliothecae Caesareae Mediceae Laurentianae eruit et nunc primum ex graeco latine reddidit Rudesindus

발행: 1762년

분량: 105페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

Πνεῖμα ουκ ἐκ του Τ ἰού ἐκπορευε Θαι ' μαλλο ενουνεν τη εξενεχθειση επιστολη προ του προειρημενουορου ἔφη ο Κυριλλος ' το Πνεψα N AVγιον εἶναι Πνεῖμα του Τι οῖ , και προχωσθαι παρὰ του Tἰου, κατάτερ παρά του Πατρόe ' καὶ ἴτι ἐστἰ παρ' αὐ- τού τοῦ Υἱού , μἄλλον αυrη η λεξισ 6 του Τἱού ἐστι προς διατράνωσιν , καὶ ἀναπτυξιν της αληθείας , 6της ὀρθης πίστεως , καῖ προς ἐξαφωσιν των συνεπτυγμένως περιεχομένων ἔν τω εν Κωνσταντινουπο- λει συμβόλω , ώς ἐν ἰδιω και ρω , του Α'γίου Πνευματος βοηθοῖντος , διασαφηβνσεται ' Και' ὀτι ἡ κωλυοχe αυτὸ , περι' ής λέγει αυτηὶ ἡ ἐπιπτολὴ , μη με - ταιρε ορια καὶ τα λοιπά, εἰ μόνον ἀποβλέπει το συμ- βολον , ἀλλα τὸν Οἰανοοῦν διδασκαλίαν οἱ - δή ποτε Κωγων Πατερων . ρύσαν γὰρ αληθειαν αύτην ρυκ ἐξεστι παραβηναι , ὀτι η α Θεια ου δύναται σαλευε Δαι ' τί ουν ', ἀραγε ο των προπησαμένων πατέρων παῖδες , καἰ πάλαι, και νύν , 6 ει. τὸ ἐξης παρελειψαν , η παραλειψουσι τω προστθέναι ταῖς διδαχαῖς τωα, πατέρων , ἀναπτυσσοντες , καὶ διασαφουντες ταυτας , καἰ ἔτερα λέγοντες τη ἀλκ Τεία

92쪽

Sanctos Patres definitarum . Non enim tunc Patres illi decreveriint Spiritum Sanctum non princedere a Filio ; inanio in allata Epistola ante prae lictam definitionein Cyrillus ait : Spiritum Sanctum esse Spiritum Filii, o procedere a Filio , quemadmodum ci a Patre ; & mita a Filio ipso procedit, particula Filioque potius est ad declarationem, & veritatis, rectaeque Fidei expositionem,& ad ea explicanta , quae in Symbolo Constantinopolitano implicite continentur, uti Opportuno tempore , annuente Spiritu Sancto , perspicuum erit. Et quoniam prohibitio illa , de via loquitur ipsa Epistola : Ne transgrediaris fines M. non solum respicit Synabolum , sed qtianicumque

aliam doctrinam quotain libet Sanctoriam Patriam et, veritateni enim ipsem existentem non licet Uariare , quia veritas mutationem assinittere non poetest, quid ergo Z Nuni aut Filii Patrum , qui praecesseriant , & olim, & modo & in posteriina deliqueriint , vel delinquent addentes P trum doctrinis , explicantes , R explanantes illas , & alia docentes veritati consona , vel idcirco digni sunt , mu delinquentes existimentur ὶ Abst mnino . Hoc manifestum est in Symbolo Agathoenis, & Occidentalis Ecclesiae lecto in sexta Sy-

93쪽

tus I. IV. in t

προκομισγεντας απο των ε πιστολων του Κυρίλλου ,

ι' των προκτικῶν τῆς Α Ε'φέσω συνίδου , μὴ συμβαίνειν , ἔτι μὴ τῆ γεγονζα εν E φήσω κωλώει 'Α'ποκρίνομαι , επειδῆ πασαι αἱ κωλύσεις των ἐπωμενων Συνόδων συμβαίνουσιν εκείνη καῖ παρ' εκείνης

94쪽

nodo cui etsi permulta adii ciat emun , quae in astantinopolitano neqini iam existunt , nihil . In iis declarat se definitiones Catholicae , di Apin stolicae Fidei tenere , tra&re , & tota animae custodia eas conservare . Itaque responsum etiam

fuit ad id quod obiicitur ex praelata Agathonis

Epistola ilicentis : Us nibit utrea eorum, quae cinnonice definita sunt, correptum furrit, vel murmtione , va additione , sed in verbis , σ in sensibus immutabilia perdurant . Optime autem se Ipsum manifestat copulate ponens & in verbis,& in sensibus firmiter perseverare ; nisi enim Immutetur , vel depravetur sensus , essentia Fulei,& ipse sensiis variare non potest , quod statim, ut aiebam , ostendit. Illico enim profert suae Fb dei consessionem , & occidentalium nonnulla a Ldentium, quam consessionem Synodus adprobavit . Ex quo eminis, scopum Agathonis adistamentum omne prohibentis , & Syri in Confimantis esse , ut nihil adiiciatur , nihilque immutetur contraveriam sensum, & rectae Fidei veritatem. Si quis autem dicat argumenta , quae superius attuli ex

Epistola Cyrilli , & ex assis Synodi Ephesinae,

95쪽

σω ψ Συνόδω τη διεστραμμένη κατὰ φλαυιανοῖ ,

ἔστι κανων τούτο διακρλεύων . σημαίνων ο τι οὐκ εστ

96쪽

prohibitiones illi conveniant , & ab illa originent

diicere Victantur , consequens est illas eum&Tn habere senstura , quem habet & Ephesi prohibitio, vi elicet ut intelligatur de fide contraria , & aliena a Nicaena Fide , & veritate. XX. Taiulem in confirinationem praevictarum reriani adducitur & illud , quod in secundia Synceo Ephesina damnata actum fuit contrii Flavianum , & Eusebiurn Docilaei Episcopiani , R in Chalcedonensi Synodo adversas Dioscorum & Eutycheten , eiusque adseclas . Flavianus facta veritatis consessione , sentiebat Dominum nostrum I fori ci rastiιm esse in duabus , o ex duabus nitin is ; Eutyches autem in uua tantuni , dicens , nihil aliud tenere quam Ombolum Nica num .

Hoc recitavit in ipsa secunda Synodo Ephesi habita . o lecto dixit , se in illo velle viυere ,

o mori; tum quod de duabus natinis nihil exstat in Ombolo Nicaeno , tum etiam quia Iuxta prismam onodrim Ephesnam non licet illi addere, vel adiurere . Diina haec legerentur in Chalcedonensi Synodo , Eusebius Dori laei Episcopus dixit: Mentitiu est , non est sui; modi definitio, non ess nou pia hoc iubeat; italicans nullam esse prohibitionem explicandi, & exponendi veritate i. Atque

97쪽

υπογεγραφότεe E'πισκοποι , ομολόγησαν ἡμαρτηκέναρ, και συγγνώμην ἐζέτησαν . Διὰ τούτων φαίνεται, ὁτιρυ κωλύεται ἡ οἰασιῶν ἄνάπτυξις , ε σαφηνεια ἡπ αλινθειας , καὶ τῆς Οργῆς πισπεω ς . Και' ἐπειδῆ περ οἱ

98쪽

hoc Synodus Chalcedonensis minime reprehen sit , In rno Diogenes Episcopus Cyzici, statim insurgens contra Eutycheten , dolose , inqint, praep. vix

Nisaenam is nodion . Accepit enim alis tamenta

a Sanctis Patribus propter praviim Haereticoriam Intellectum , & additum est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine. Ex quo sequitur qua ratione Dioscoriis cum Orrinibus sere , qui Ephesi convenerunt, Flavianum, & Eusebium stimnavit, exponens in suo libello , qti l contra Synoelum Ephesinam egerant , quae sub poena damnationis vetat adiicere Nicaenae Fidei, ab eaque detrahere. Di.cebat enim, Movians N isnabodo addidisse, eoinram tem Gis sum in dual ins Naturas I qtini tam evplicite iuxta Dioscorum in Symbolo non continetur. Omnes Episcopi, qui praefato contra Flavianum libello haereseos damnato se ipsos subscripseriant, ea clam protulere rationem , qtini hi duo Flavianus ,& Eusebius Symbolo adiecerant contra prohibitionem in Nicaena Synodo emanatam. im haec legerentur, Orientales , & alii Aegvptii Episcopi dixerunt Anathema Dioscoro . Hac hora damnatus est Dioscorus , eiusque auctoritas , R Dioscori I i.

belliis , & Episeopi , qui se illi subscripserant,

consessi sunt se peccasse , & veniam petiere . Ex

99쪽

ναe δἐ σου τρν σοι ἀποδ Dat , ἀραγε δυν τ' εἰ πειν παραβαίνειν - ἡ τη ν επαγγελίαν , καὶ οἰονεὶ ἐ τερον διλντα χιτῶνα , δια τοὐτο , ττι τούτον ἀπεμαξίμην ἱκαῖ οτι τούτου αφεῖλον τι , επειδή περ ἀφεῖλον τους ρύτουe ' ἡ προσγι κά τι λαμπρότερον ποιησάμενος '

ούσι α τού χιτῶνος οὐ μεταβάλλεται , ρυδενrε απ' roo ἀφαιρεῖται , ἡ προοπίθεται εναντιον του φυτι- κού αυτού εἴδουe , συνιστάται τον αυτῶν ἐκεῖνον εἰναι χιτωνα , καὶ οὐκ ἐτερον , ἀτε εμὰ μιπλνξεως αξιον, αλλὰ τιμῆς , καῖ χαρίτων ομολογίας τον τοῖτον λαμπρότερον πεποιηκότα , και καθαρώτερρυ . Και οὐ λέγω ταῖ ωτανεῖ 1ν τῆ καγολικῆ πίστει δυναμένου εἶναι τού τυχοντος κον ορτοῖ , ὀ ρυπου , ατείη, αλλα δια τῆν οὐκ όρθην νοητιν τινων ἔδρησε τον Κυριλλον , τὀν Λίοντα, καὶ τους αλλους ἀγιους Πατέρας, ῶν α -

100쪽

quibus perspicuum est , quod quaelibet explicatio ,

sive veritatis , & rectae Fidei declaratio minime prohibetur. Et qlioniam Graeci libenter parabolis uti solent , iis ci iae usinae modo dicta sunt, exeniplum hoc addo . Promitto me me crastino daturiina tibi tunicam hanc , quain fero , & non aliam ; neque huic aliquid vel assiiciam, vel aibserara . Veriura quum haec tunica ex assutuo usu

pulverem , & Eriles aliquas in se habeat , ipsam a pulvere excutio , & sotales abluo , & abstergo ,

eamque nausiain , & nitidam reddo. Dum autem illam tibi tradere opto, an dicere poteris me promissa non fac Te , & allain sere impertiri tuniacam , eo quod ipsem detersi 8 aut ab illa alupud detraxisse , quoniam sontes elui Z aut aliquid adclidisse , quandoquidem nitissiorem reddidi 8 Nenii neni inventum iri existimo ne dum haec dicentem, sed ne cogitantem quidem . Etenim quum substantia tunicae non immutetur , R nihil ab illa auferatur, neque quid contrarii naturilli tunicae lamiae addatur; consequens est ipsiam illam esse tunicam, & non aliam , neque me reprehensione dignum, sed honore , & gratiamna aftione , eo*1od fecerini illam pulcriorem, nitidioremque . Uexum non haec disputo ac si in Qitholica Fide pul-

SEARCH

MENU NAVIGATION