장음표시 사용
281쪽
Berol. 1853 p. 152, mihi parum credibile videtur. Ceteriina Ap. Choeroboscum Crant. An. Ox. II 210, 15 non extat hoe exempluin. Suidat v. Ερμωe Nipponacti tribuit ἐν-τοις του 'Ιππώνακτος στίχοις ἰαμβικοις ευρ detαι στίχος ΟυzOς' ευνουχος κτλ. qui Inani seStus error, nam por-rniraim, si eodem versu in si inui re iam usus foret Hipponax. Ceterum locus redintegrandus videtur sie: τῆς δ' 'Aταρνεως Ευν. os. Hellad. up. Phot. Hibi. 279 p. 530: τῆς ' εταρνεως, πόλις δ' αυτη Θρακίας γ), ἐκτομιας ων καὶ δουλος ηρIεν Ερμείας. At pie aliquarido conieci hunc versum ipsius Esae Helladii, ut Choerobosetis errore Aristotelis nomen gubstituerit scf. de Helladii olii estoniatilia versibus trimetris scripta Moi-11elco Philol. XIV 21), sed vorsus, qua invis ala Aristotele alienus, tamen antiquus videtur, liaud dubio ex subditicio aliquo carmino petitus, vid.
Eusob. Praep. Εv. XV 791 Dr Εοβουλίδης προδήλως ἐν τω κατ' αυ- του βιβλιω ψευδεται, πρῶτον μεν ποιηματα ψυχρὰ προφερόμενος, ῶς γεγραφότων αλλων περὶ του γάμου καὶ τῆς προς 'Eρμείαν οἰκειότητος αυτῶ γεγονυίας. Sectitulum Himor. or. VI 6 Aristoteles etiam nuptialicarimine decoraVit Hermiam: καὶ ἐλεγείω τον θαλαμίν Roso θολον, quod τάφον esso vult, uia le) μόνω των γνωρίμων εκόσμησε. Quod deinde addit: επεὶ δε πορευόμενος κατὰ τον ' ταρνεα ἐν μετο, ἰδὼν πόλιν Ελληνικῆς αρετῆς καὶ σοφίας διψῶσαν ἄπασαν, ου παρῆλθε σιγῆ, βραχεῖ δὲ βιβλίω την τε πόλιν καὶ τον Ερμείαν ἡ σπάζετο, quorsum pertineat incertuin, Roso ad Paestne in in Heraniam sis. 7 Spectaro censet. Hartung h. v. Theocruo Chio tribuit. Fr. 7. Atlion. XV 695 Ar 'Aλλὰ μὴν καὶ το υπὸ του πολυμαθεστάτου γραφεν 'Αριστοχελους εἰς 'Ερμείαν τὸν ' Ἀταρνέα ου παιάν ἐστιν, ώς ὁ την τῆς ασεβείας κατὰ του φιλοσόφου γραφὴν ἀπενεγκάμενος Λημο- φιλος , εἰς αἰοῶ τε παρασκευασθεὶς υπ' Ευρυμεδοντος , ῶς ἀσεβουντος
282쪽
Is,4υρετά, πολυμοχθε γένει βροτείω, θῆραμα κάλλιστον βίφ, σῆς περι, παρθένε, μορφῆς καὶ θανεῖν ζηλωτος ἐν Ἐλλάδι πότμος θ καὶ πόνους τλῆναι μαλεροῖς ἀκάμαντας
καρπον τ' αθάνατον χρυσοί τε κρείσσω καὶ γονέων μαλακαυγήτοιό θ' υπνου σευ δ' ενεχ' ουκ Βιὸς Ηρακλέης Ληδας τε κουροι i 0 κόλλ' ἀνετλασαν ἔργοις. σὰν ἀγρευοντες δυναμιν.
σοῖς δὲ πόθοις Ἀχιλευς Αως τ' 'Aῖδαο δόμους ηλθον σῆς δ' ενεκεω φιλίου μορφῆς καὶ 'Aταρνέος ἔντροφος ἀελίου χηρωσεν αυγάς τοιγαρ αοίδιμος ἔργοις , ἀθάνατόν τέ μιν αυξησουσι
283쪽
15 Μναμοσυνας γατρες, Λιὀς ξενίου σέβας ἀσκουσαι φιλιας τε γέρας βεβαίου.
284쪽
ὐτο μεν ουν ρέξαντες ἀολλέες ἡγερέθοντο βαυριόθεν βριαροὶ Γοργοφόνου νέποδες.
285쪽
Μνημοσυνης καὶ Ζηνος υλυμπίου ἀγλαα τεκνα, Μουσαι Πιερίδες, κλυτέ μοι ευχομένs χόρτον ἐμ xj συνεχῶς δότε γαστέρι, ητε μοι αἰεί χωρὶς δουλοσυνης λιτον ἔθηκε βίον.
5 ωφέλιμον δε φίλοις, μη γλυκερον τιθετε. χρηματα δ' οὐκ ἐθέλω συνάγειν κλυτα, κανθαρου ολβον μυρμηκός τ' αφενος χρήματα μαιόμενος, ἀλλα δικαιοσυνης μετέχειν καὶ πλουτον ἀγινεῖνευφορον, ευκτητον, τίμιον εἰς αρετήν.l0 των δε τυχὼν Ερμῆν καὶ Μουσας ίλάσομ' ἀγνας οὐ δαπάναις τρυφεραῖς, ἀλλ' ἀρεταῖς ὁσίαις. 2. 523ΥMNOΣ ΕΙΣ ΕΥΤΕΛΕΙΑN. χαῖρε, θ εα δέσποινα, σοφῶν ἀνδρῶν ἀγάπημα,
Crates. Fr. 1. Iulian. or. VI 199 C: Dα μῆτις υπολαβη μεταυτα αλλως λέγειν, ἐκ Σῶν παιγνίων Κράτητος ὀλιγα σοὶ παραγράψω ' Μνημοσυνης καὶ Ζηνὰς κτλ. Eadem leui intur ibId. VII 213 Η. - V. 1. Cf. Solon. Eleg. 13 v. 1 seqq. - V. 3. ἐμη, pi i Ore loco αεί. - συνεχῶς, Ruem loco συνεχῆ. - ῆτε μοι αἰεὶ χωρὶς δουλοσυνης, aιltero loco: καὶ δοτε a ωρὶς δουλοσυνης, ἡ .undo Uartiing καὶ δότε χωρὶς δουλοσύνης αἰ εὶ λιτὸν ἔ*ειν βίοτον. - V. 6. ἔλβον, priore l. ol TDν. - V. 8. ἀγινεῖν, altero I. ασινῆ. Ceteriun Παίγνια laaud dubio nomen fuit, quo omnis Cratetis poesis coni Pretio 1 lebatur. Cf. is. 7.Fr. 2. Iulian. Or. VI 199 A: καὶ ὁ Κρώτης μέντοι πεποίqκε υμνον εἰς την Ευτέλειαw Xαιρε ... Σωφροσύνης. Unn et In V. 3legitiir in Anth. Pal. X 104 ef. Iriario p. 101): κράτhτος φιλοσόφου εἰς Ευτέλειαν : eadem cod. Paris. - V. 1. Antii. ἀνδρων ἀγαθῶι ἀγάπημα.
286쪽
Tῶν δε κρατει ψυχῆς ηθει ἀγαλλομένη, ουθ υπο χρυσείων δουλουμένη, ου θ' υπ ἐρωτων τηξιπόθων.
Καὶ μ. και Στίλπων' ἔσιδον χαλ- αλγε ἔχοντα ἐν Μεγάροις, ολ φασὶ Tυφωέος ἔμμεναι ευνάς ἔνθα τ' ἐρίζεσκεν, πολλοὶ δ' αμφ' αυτον εταῖροι την δ' αρετην παρα γραμμα διωκοντες κατέτριβον.
Φλιασιόν τ Aσκληπιαδην καὶ ταὐρον Ἐρετρῆ.
287쪽
Καὶ μην Μίκυλον εἰ σεῖδον τῶν ἐρίων ξαίνοντα γυναῖκά τε συγξαίνουσαν, τον λιμον φευγοντας ἐν αἰνῆ δηχτῆτι.
Πήρη τις πόλις ἐστὶ μέσω M οἴνοπι τυφφ
καλη καὶ πίειρα, περίρρυπος, ουδὲν ἔχουσα, εχ ην ουτε τις εἰσπλεῖ ἀνηρ μωρὸς παράσιτος, ουτε λίχνος πόρνος ἐπαγαλλομενος πυγῆσιν 5 αλλὰ θύμον καὶ σκορδα φέρει καὶ συκα καὶ αρτους ἐξ ων ου πολεμουσι προς ἀλλήλους περὶ τουτων, οὐχ ὁπλα κέκτηνται περὶ κέρματος, ου περὶ δοξης.
Oφρ' ευ γινώσκης ημεν σοφον ηδε σοφιστην. naui σοτ ὀν legendi im cuni Moluel io, non θεον : sed innio nilne ait I7monis Sillos referre.
eoniocii πόρνη ἐπαγαλλομένη πυγησιν , sed πορνος firmat Clem. Pae l. II I0: ου γὰρ εἰς Αράτητος ποραν μόνην Ilo inelie μόνου), ἀλλ οὐδὲ εἰς την ημετέραν πόλιν εἰσπλεῖ ου μωρὰς παρασιτος, Ουδε λίχνος πορνος πυγν ἀγαλλόμενος , ου δολερὰ πόρνη, αλλ' ουδε ἄλλο τι τοιουτον
288쪽
μ προ φακῆς λοπάδ' αυξων εἰς στάσιν ἄμμε βάλρς.
ἰαυτ' ἔχω, οσσ' ἔμαθον και ἐφρόντισα, και μετὰ Μουσῶν σέμν' εδάην τα δὲ πολλα καὶ ολβια τὐφος ἔμαρψεν.
προ κτλ. En lena Ditit. de sanit. tuenti. c. 7: o μὲν Ουν Κράτης διὰ τρυ-fῆν καὶ πολυτέλειαν οἰόμενος ουχ qκιστα τὰς στάσεις καὶ τυραννίδας εμφυεσθαι ταις πόλεσιν, μετὰ παιδιὰς παρhνει ' μὴ προ κτλ. - V. 2. εἰς, Pliit. αεὶ ἐς . Cotemini possunt etia in ex oleo is potiun esse. Quo i voro Dornetrius do oloe. 170 φακῆς εγκω 'ioν Rillia bure, tibi ilo ii qu riitieuli meri: καὶ εν ἐπιπλήξεσι δε προς τους τρυφερωτερους, ῶς
ita enim corrigo. Ex versu us, quos Athon. ibid. ex Chrysippi lu,ro περὶ του καλου affert, fortasse unus Vel alter sive Cratetis sive Zenotus ostrMhδέπoe' ἐλαίαν ἔσθι ἀκαλήφην ἔχων.Xειμῶνος ἄρα βολβοφακῆν βαβαὶ βαβαί. Βολβοφακῆ δ οῖον ἀμβροσίζ ψύχους κρυόεντος.
289쪽
Ελκε ποδος τεταγὼν διὰ βηλου θεσπεσίοιο.
ἐδάην. Compositi sunt versus ad impugnandum Clioeralitin Snnalium, sive Uuis alius stiam clo Rii toro anil bigi potest, vid. Strabo XIV 672) SRr lati apalli sepulero inscriptum ti inlum satis ino qui dein pro arbitrio versibus expositit, consonsuque suo Assyrioriam rogis gentontiam Probnuit:,,Eυ εἰδως, οτε θνητος ἔφυς, σὴν θυμον αεξε, τερπομενος θαλιησι ' θανόντι τοι Ουτις ονησις.
καὶ γὰρ εγὼ σποδός εἰμι, Νίνου μεγάλης βασιλευσας. κειν' ἔχω, o -' ἔφαγον καὶ ἐφυβρισα καὶ συν ἔρωτι τέρπν' ἔπαθον τὰ πολλὰ καὶ ολβια πάντα λελυνται Ηδε σορῆ ειότοιο παραίνεσις, ουδέ ποτ' αυτῆς λήσομαι ' εκtησθω δ' ὁ bέλων τον ἀπείρονα πλουτον.
extremo versu Hechor Anth. II 35 1 σαμεθ' ro vitru o l in ad londis ipse dubitat) qtios vorsiis ex Clirysippo iiffert Ath. VII 336 Λ. In primis nobilos v. 4 et 5, qui Raepius non sine lectionis variotato Riseruntur, os. Miuor Catal. Bibl. Seorint. 174. Nicot. Clioniat. p. 41 7 ed. HOnn.ὶ Clioerilo hos versus vindicat Nacho Choeril. p. 196, quam qnnm de postren is it obiis non recto itidicans. Cetonim ipso Chrysippus ni'. Atli. VII 337 Aeosdem vergus parodia lusit simili, ita ut Choerili vestigia itiligentissimo legerat: Eυ εἰδως, ο τι θνητος ἔφυς, σον λγον αεξε, τεοπόμενος μύθοισι, ' φαγόντι τοι Ουτις ονησις
καὶ γὰρ ἐγὼ κακος εἰμι φαγων ώς πλεῖστα καὶ ἡσθείς ταvt Qω οσσ ἔμαθον καὶ ἐφρόντισα καὶ μετὰ τούτων
τέρπν ἔπαθον τὰ δε λοιπὰ καὶ ήδεα πάντα λελειπται. apparetqiIo Clirusippum simul Cratotis carinino usuin osse, quRInquam negat fioc HKrtun g, qui Chrysippi versus a Cratetis versibus non diversoResso cens t. Criites autem liami diibio integi una citrmen, mi Oil Clioerilus Sardanapalli inon in ento inscriptum esse jixit. in vortoriit, ne sorta se Cratetis ost vorsus, qui extat ap. Chrusippian π. ἀντιφατικων Ο. 3:ει αληθῶς τις των ποιητῶν Ουτως ἀπεταίνετο nani Cratotona n Clirv- Rippo poetam nuneupari non incredibilo ost)rου μοι Σαρδανάπαλλος ἀρεσκει την διάνοιαν. Crates 1 Ortasso otiana illa. quae Choerilus ipso addi tu, ina alias oSt, potu quo dioeror
290쪽
Στείχεις δη φίλε κυρτών βαίνεις τ' εἰς ἀχαο δόμους κυφὸς διὰ γῆρας.
Tίθει μαγείρω μνας δέκ', ἰατρῶ δραχμήν,
κόλακι τάλαντα πέντε, συμβουλP καπνόν, πόρνρ τάλαντον, φιλοσόφω τριωβολον. 16. Οὐκ οἶσθα, πήρα δύναμιν ἡλίκον εχει .θερμων τε χοῖνιξ καὶ το μηδενος μέλειν.
Ἐρωτα παύει λιμός, εἰ μὴ χρόνος
Fr. 14. Dior. L. VI 92: Συναισθανόμενος, ο τι ἀποθνήσκει, ἐπῆ δεπρος Ιαυτὸν λέγων ' Στείχεις κτλ. ην γὰρ κυφὰς υπὀ Iρόνου. - κυρτὼν