장음표시 사용
291쪽
1δνείδισάς μοι γῆρας, ώς κακὸν μέγα, ου μὴ τυχόντι θάνατός ἐσθ' ἡ ζημία,
ου πάντες ἐπιθυμοίμεν αν δ' ελθρ ποτε, ανιώμεθ' ' ουτως ἐσμὲν αχάριστοι φυσει. 20. Κράτης Κράτητα χρημάτων αποστερεῖ.
V. 2. ἐὰν δὲ μηδε , coit. Vin l. εἰ δε μὴ . Pal. μὴ , sed . corr. μηδε. V. 3. θεράπεια, Pal. θεραπεῖα, V. θεραπεία. - ἡρτήσθω, ΡRI.ῆρτείσθω. Fr. 18. Stob. CXVI 31: Κράτητος ' 'O-κτλ. - V. 1. μὲν Voss, Gesn. Inurg., μF vind., V. ου. Me in eice Crateti Poeta B Rnti Iuno comoeodiae tribuit, sed huius sali illis non usus est Stob nous, et conveniunt litvorsus inprimis CDaico .
Apost. XVIII 59 e s. p. n. Cotilicias κράτητος ἐυντιφάνους, iit Meritolio sitspicatus est, qlii oti in Rnte Crateti comico tribuisset, post Antipliani vindicavit, ni vi letitiir Cynici osse vorsius, fortasse ex Alitipliane illi ci Iidem petiti. - V. I. γῆρας, Voss. τὰ γῆρας. - V. 2. ου Gesner eoni., V.ω. - θαναtος, Λ θάνατος δ' . - Post v. 4. sequitur τοὐ ζῆν γὰρ Ουδεις ώς ό γηραοκων ἐρῶ, quena Grotius seli stravit. quippe vii sit Soplioclis. . Fr. 20. Si inplic. Conain. in Epict. Ench. p. 65: καὶ πενία δέ, ει ποι
δεινόν, ος των ἔαυτον τῆ πόλει παραχωρῆσας καὶ εἰπων Κράτης κτλ.τότε ἔδοξεν ἐλευθερουσθαι, καὶ οτίτανον ώς ἐπὶ ἐλευθερία περιεβάλ- isto, ὁτι τὴν πενίαν αντὶ τῆς ευπορίας ἡλλά ατο. Alitor Suidas v. Αράτης . . . ου Τος καταλιπὼν τὴν ουσίαν μηλοβοτον, ἀρθεὶς ἐπὶ του βωμοs εἶπεν ' 'Ελευθεροῖ Κράτητα Θηβαῖον Αράτης. atqlio etiana Isi lor. Peliis. op. II 146: Αρ. Kρ. Θηβαῖον ἐλευθεροῖ. Respicit hiic Origen. iii Matiliaeuni XV i5 et mi v. Ceis. II P. 84 ed. Spone. C s. etiarn Lientseli Parosein. II 486. Apulei. Flor. II 14.
292쪽
τυχI l Πενίαν, πολίτης ἀνεπιβουλεύτου φθόνφ l Σὶν χιογένους. 22. Ουχ εἰς πάτρας μοι πυργος, ου μία στεγη, πάσης χέρσου καὶ πόλισμα καὶ δόμος
ετοιμος ημῖν ἐνδιαιτῆσθαι παρα. Suspicor Crai telis esse etiam alia nonnulla, clitae zipuit Stobaeii In Charetis nomine leguntur, prini uin XVII 3, ct Apostol. V 26 c: Γαστρος δὲ πειρῶ πῶσαν ηνίαν κρατεῖ μονη γαρ ων πέπονθεν οὐκ ἔχει χαριν, αεὶ δε τοὐ δέοντος ἐνδεῖται πλέον.0στις δε γαστρος μη κρατεῖν ἐπίσταται,ουτος τα πλείω τῶν κακῶν ἔχει κακά. porro XXXIII 4 Maxim. Cons. II 59T. Apostol. V 53 a):I 'λώσσης μαλιστα πανταχου πειρω κρατεῖ ο καὶ γέροντι καὶ νέω τιμην τερει, η γλῶσσα σιγην καιρίαν κεκτημένV. denique XXXVllt 3:Μη φθόνει τοῖς ευτυχουσιν, μη δοκης εἶναι κακός. Illuit vero epigra inina in Antii. Pal. IX 359, cui respotulet Metro torri epigra inina in Atilli. P;il. IX 360 cs. Crana. Aia. Par. IV 366J Pli intulesilui lena tri iniit Crateti, se l. coit. Pal. Ποσειδίππου, οἱ ὁε Πλάτωνος τοὐ κωμικοὐ. Legitiir et iani apud Stob. Flor. XL III 57. ulli iletii olitii a teti trilniebatur. sed A Trine. Ποσιδίππου. - Fortasse alii piis sexisti in et Cratetis esse versiis, qui leguntur apti l Stob. Flor. XLVI laΚράντωνος Maxim. Cons. II 57I Εράτωνοςὶ Ουκ ἔστι πενίας ουδὲν ἀθλιώτερον ἐν τῶ βίω συμπτωμα ' καὶ γαρ αν φυσει σπουδαῖος ης, πένης δε, καταγέλως εσύ. seil viiletur legeiuluin Κρίτωνος, qui novae cuiustitiae sitit poeta.
293쪽
Non ollinia liaest Crates litteris niam avisse videtur. sed insunt licteria sullito sit sa. nec tamen satis celeto ultique iraee dito genera liscernere licet. Reperiuntiir alia apoplit lieginata Chaletis scollecta ala Orellio 0 p. Sent. I 132 seqq.). ex qui ibus quo ii est ap. Stoli. XIV 16:Κρατης τους κολακας φησι συγκατανευσι φαγους ri. Mi elemus pertinet. Cratetis ilicteriit in extat praeterea ap. Diog. VI 93: και -
θυγατέρα ἐξωωκε κείνοις μαθηταῖς αυτοsὶ ως αυτος ἔφη, ἐπὶ πείρα 529ὁ0υς τριάκονθ ημέρας, si αὐτος geranaria est lectio; sin O αυτος praeseras. Mena miri erit, qui ilixerit: καὶ θυγατέρ' ἐξέδωκε δη κεῖνος ἐπὶ πείρα ὁους τριάκονθ' ημέρας. - Deniqtie M arcus Anton. VI I 3:Aεινος γαρ ο τῖφος παραλογιστης, καὶ οτε δοκεῖς μαλιστα περὶ τασπουδαῖα καταγίνεσθαι, τότε μάλιστα καταγοητευει' ορα γοῶν οΚράτης τί περὶ αυτοὐ τοὐ Ξενοκράτους λέγει luul dieat. prorsus
294쪽
Ἐρμίου εὐνουχου τε καὶ Εὐβουλου τόδε δούλου μνῆμα κενον κενόφρ ωs τευξεν 'Αριστοτέλης ος διὰ την ἀκρατῆ γαστρὸς φυσιν ειλετο ναίειν ' ἀυτ υκαδημείας Βορβόρου ἐν προχοαῖς.
χαῖρε, Νεοκλείδα δίδυμον γένος, ων ὁ μεν υμῶν πατρίδα δουλοσύνας ρύσαμ, ὁ δ' ἀφροσύνας.
Re fruere ut natus na0rtalis: idilige sed rena, Tan Ilia in illaria ortalis: sors est in utroque verentici. Tlio oeritus. Euseb. Praep. Ev. XV 793: Θεόκριτος ο ποιησεν ἐπίμαμμα τοιουτον' 'Ερμ. κτλ. ne lena Apostol. VI 38 a, v. 1ot 2 etiarn Diog. L. v II ubi legitur: Ἐρμείου ευνουχου ηδ' Ευβovio vα αα δουλου σ ῆμα κ . κ. τευξεν Ἀρ. - V. 1. Ἐρμίου Me inelio, v. 'Eρ- μειου,-CDFG Ερμου. - καὶ , CDFG καὶ, I log. quod praesert Boechia, idein deinde ex Diog. αμα, non toδε, se i liaec potuit Theocritus scribere, quamvis finxerit epitaplitum. - V. 2. Σευξεν DiOιν. , θῆκεν Κii . Ap. - V. 3 inde ab εῖλετo et v. 4 asteri Plui. do oxii. c. 10nddens 1στι γαρ περὶ Πελλην, ον Μακεδόνες Βόρβορον κα- λουσι. - . 4. αντ . I et E supra ἀντίον - ὰ καδημείας, DFG Ἀκαδημίας ut Plut. Ceterum Aristotelem monumentu in Hernatae condidisse arguit oratio, qtiae, quamvis Aristotelis nomen emensita sit, taliten linc do ro si te haud indigna videtui', vid. Athen. XV 697 Λ: αλλὰ μην καὶ αυτὸς ὀ 'Αριστοτε λης ἐν απολογία τῆς ἀσεβείας, ει μὴ κατεψευσται ὁ λόγος, φησίν ου γὰρ αν ποτε 'Eρμεια θύειν ῶς ἀθανάτω προαιρου- μενος ώς θνητω μνῆμα κατεσκευαζον, καὶ ἀθανατίζειν την τυσιν βουλόμενος ἐπιταφίοις αν τιμαις ἐκόσμησα. Μ nnnder. Fr. 1. Anth. Pal. VII 72: n m. pr. εις ἐπικουρον καὶ θεμιστοκλεα με νανδρου, n ni R. in I a iura κωαικου. - V. 2. ρυσαθ', ὁ δ' Plan. , ρυσατ' Οδ' Pal.Fr. 2. Extat apud Ausonium Epigr. CXLV:-Μe1iandro, reete. Simillimur a Liiciani epigr. in Antii. Pal. X 26: ῶς τεθνηξόμενος των σῶν αγαθῶν ἀπόλαυε, ως δε βιωσόμενος φείδεο των κτεάνων' ἔστι δ' ἀνὴρ σοφος ουτος, ο ς αμφω ταυτα νοήσας φειδοι καὶ δαπάνη μετρον ἐφηρμόσατο. - Sed taliod ii id. np. Auson. legitur CXLI: De inmutis eae
Menandr n. trimetris ciminquo confinias, non recepi, mini ex Cona odi nnlimia petitum videntur, qrinna quam fortasse Ptiana hoc epigramma excoinodiae orsi cutis expressi m.
295쪽
Hippiae sophistae epigraninia vel epigra inniata ελεγεια) Messa- 530niorum stollario, qliis i 0lynapiae tie licii veruiit, stil,scripta. inelia orat Pausan. V 2b, 4. seil iiiiiii hiltra a lili lit. - Ι oterani alios praeterea innuinerunt Hegiographomini referre, seli iti lici uiti pleruin ille ancet s. Sic fortasse fuit Elegio aptius Theodomis. quein ine inurat Allien. III
τω τρίτρο τῶν προς Αριστοτέλην λέγει. οτι ευροι τις αν ὐπὸ τωναλλων ποιητῶν ' καὶ Gαφιστῶν 'ῖν η δυο γοὐν πονηρῶς εἰρημένα. οἷα παρα μὲν Αρχιλόχω . . . Θεοδώρω θε το κελευειν μεν πλεον ἔχειν, ἐπαινεῖν δε τὸ ἴσον. ut ili erit: 'Aλλ' εθελε πλεῖον μεν ἔχειν, αἴνει ὁε τῖ ἶσον. se i prἰiest; t ile Tlieo loro sopitista liaec liccipere. viii. Pl:ito Plaaedr.351 A. Alius Theom,mιs epigram titilla scripsisse ilicitur a Diog. Laert. II 104. iliversiis liaud dubie a Coluptionio poeta. ile quo vid. Atli. XIV6l8 Ε: ην δε καὶ ἐπὶ ταῖς ἐώραις τις επ' Ηριγο νη, ην και αλῆνιν λέγουσιν ωδήν ' Αρισtοτέλης γοὐν ἐν τῆ Κολοφωνίων πολιτεία φησί Ἀπέθανε δε καὶ αυtoς ο Θεοδωρος ὐστερον βιαίω θανάτω. λέγε - ται δε γενέσθαι τρυφῶν τις, ως ἐκ τῆς ποιήσεως δῆλον εστι' ἔτι γαρ καὶ νῶν αἱ γυναῖκες αδουσιν αυτου μέλη περὶ τας ἐωρας.
Epigra initiata Scoplica fortasse coinposuit Euclides, nisi sorte iambus; raptatis suit, ipse in inter antiquos lesert Aristo t. Poet. c. 22:ωστε Ουκ Ορθως' ψέγουσιν οἱ ἐπιτιμῶντες τω τοιουτω τροπω τῆς διαλέκτου καὶ διακωμωδἀντες τον ποιqτήν, οιον Συκλείδης ο αρ-
et a scurra, clite in Allien. VI 242 conlineinorat. diversus et ab eo Eucllite,
plena Pollux III 82: Υπερίδης δε καὶ Ευκλείδης ὁμόδου λου λέγου - σιν et VI 16l: καὶ ἡμίκακον δε Ευκλείδ ς λέγει καὶ Σοφοκλῆς.ailliit,et . si iii iluit lena liauit illi bie Socraticlιni intellexit. Porro extant epigrantia lata, istae sane anti lii Di ut i ii OiIlina prae se seriant, seil saepe valite illibi uili, quae sicles inscriptioni sit lialbenda. 'itat e non recepi in dis epigr. in Antia. P. VI 152:Καὶ σrάλικας καὶ πτηνα λαγωβόλα σοὶ ταδε Μείδων, Φοῖβε. συν ἰζευταῖς ἐκρέμασεν καλάμοις,
296쪽
δωρηση, τίσει τῶνδε πολυπλάσια. nani auctorem iiiiiiis epigran ruatis Argivunt, Alexan iri attagni aequalem, quem Curtius pessim uni carminum post Choemium coni torem vocat, nimis ilicertuIn. Nec Deviocriti epigr. Antii. Plati. 180 recipienduin suit, cum sit a pluilosoplio prorsiis alienuin, et liavit illi late reserenduna a d epigrainmatogratililitat, litem Diog. L. IX49 Ineniorat. 'Lμονος quo it inscribitiir epis ratiinia Antii. VII 436. 'ημονος paroili esse deII10nstrari ne stit. Xenocratis ist0il extat epigrantilia Aiath. Plan. 186, cuius sit prorstis incertunt.
Αἰσχίνου ρήτορος epigrani ima exstat Antii. VI 330 setiam cod. Par. 53lΑἰσχίνου ἐητορος εἰς Ασκληπιον χαριστηριον):Θντῶν μὲν τέχναις απορούμενος, εἰς δε τὸ θεῖον ἐλπίδα πασαν ἐχω , προλιπων ευπαιδας Αθ Vνας, θην ελθων, Ασκλήπιε, προς το σον ἄλσος, ἔλκος εχων κεφαλῆς ἐνιαυσιον, ἐν τρισὶ μησίν.
ab oratore omnino alienuin, quarn quani is carnaina amatoria conlpositu vid. or. iii Timarcit. 136). sed fortasse pro se cilini est ala Aesciit ne riae
ουτος ὁ Κεκροπίδντι βαρὐς λίθος Αρεῖ κεῖμαι. ξεῖνε, Φιλῶππείης συμβολον ηνορεης, υβρίζων Μαραθῶνα καὶ αγχιάλου Σαλαμῖνος
ἔργα, Μακηδονίης εγχεσι κεκλιμένα. ομνυε νύν νέκυας, Λημόσθενες' αυταρ εγωγε
και ζωοῖς ἔσομαι καὶ φθιμένοισι βαρύς.
Sed novieiuni esse epigrasan a. InanifestuIII. Alia epigramimata antiqilitatis quident specie coni eiulantur, se leuin iii tanta carminum brevitate adna o luna sallax sit Itoc arguInenti im, ubi nillil cinnino de aetate constat. ad quam resereri ius sit epigram-naatis auctor, nolui recipere: litie pertinet exeinpli gratia Dorietιs, cuius versus servavit Allieii. x 412 F:Tοῖος εην Μίλων, ὀτ απο χθονος ἡρατο βρῖθος, τετραετῆ δαμάλην ἐν Λιος εἰλαπίναις,
οἴμοις δὲ κτῆνος το πελωριον ως νέον αρναῆνεγκεν δι κουφα πανηγύρεως
καὶ θάμβος μέν, ἀταρ τοὐδε πλέον ῆνυσε θαὐμα
πρόσθεν Πισαίου, ξεῖνε, θυηπολίου ον γὰρ ἐπόμπευσεν βοῶν αγγον, εἰς κρέα τονὁεκόψας, παντα κατ ων μῶνος ἐδαίσατο νιν. Item Philiades Megaretis is, cui ius epigramnia sed non integrum servavit Sistpli. B. v. Θέσπεια Eustalli. 266. IM Sane anu Itius poetasuisse videtur: Disiligo 1 by
297쪽
υνδρες θ' G ποτ' εναιον υπο κροτάφοις Ἐλικῶνος, ληματι τῶν αυχεῖ Θεσπιας ευρυχορος. sod tu ilici uin nimis anceps scs. Tliudicitu in Mus. Bli. XII 301 : i lena valet de HestesῬpo poeta liziud ineleganti, aliis. qitorii In epigranimata in Antilologia extant. - Sostratus, que in mentorat Elistatii. 0d. 166b. 18:Σώστρατος δε ἐν Πιρεσία, ποίημα δέ εστιν ἐλεγειακόν, φησὶτον Τειρεσίαν θήλειαν την αρχην γεννηθῆναι καὶ ἐκτραφηναι υπο ρικλους, ii ovicius poeta vi lethar. Agumestor Pliarsalius, cuius Eπιθαλάμιον των Θέτιδος γαμων Teteig. Exeg. ll. 106 et ad Lycoplir. 178 adlaibet, lios versiis proferen S:
Παιδνῆ δ' ουνομα θηκε Πυρίσσοον, ἀλλ' 'Aχιλῆα Πηλευς κίκλησκεν χεΩεος εῖνεκά μιν κείμενον εἰνὶ κόνει, σποδιν ἐνὶ πυρ ἀπαμερσε χείλεος αιθόμενον seid ait. l. αἰθομένου) απροφατως
ετέρου. tibi Ileel et scripsit σποδιῆ τ' ενὶ et αἰθομένου , contra Hera ann νηλεες εῖνεκά μιν κείμενον ἐσχατ ιη σποδιν ἐνὶ ... απρο φατ ως ετέρου χείλεος αἰ θομένου) liati l illi late recens at limo luna poeta fuit. - Apollodora arilliinetici. ciuitis epigramnia in Puttiagoram adscripsit Atlion. X 4l8, aetas prorsus incerta.Stint alii poetae. iiiii in ipso confinio sae tuli quarti et tertii a. 532Clir. n. extiteriint, spios Ili 0rsia in reseras ambigi potest, velut Theaetetiιs, Anyte, Nossis Locris oriunda, fortasse etiana Nicaenetus Sa inius. Addaeus Macedo '). alii; sed tarnen sati iis is uxi ala liac sylloge lioruin
poetaruim carmina segregare. lilii l leni lite nionen tu in est. epigra inina tui I non seinper sturn esse auctoreIn. lui dici videtur: quema lino litin titioil est apud Aelianti iii R.
An ina. XI 10: τετράκερων δε ἔλαφον κοκρέων ὁ Κυπριος ἔσχεν, και ανέθqκε Πυθοῖ καὶ υπέγραψε ' ς ενεκεν τοὐς τοξαλκέτα κουρ ἐπινοίας
τηνδ ελε Νικοκρέων τετρακερων ελαφον. neque enina in te sequitur Nicocreontein epigi amnatis auctoreIn esse. At fiet i potest . iit epigraminata in in numentis inscripta ali ipsis. pii illa inoni iiii enla lellicaverant vel in illiorum lion orein posita si arit. sint consecta. velut ipsius Thrasyniachi fortasse est epigranima, qtiosi
IIuie enirn videnti ir vindicanda omnia epigra inmata in Anth. Pal.praeter duo, quo riim unit in VII 305ὶ R m. Eo . A aeo Mitylenaeo tri-huitlir, qui videtiir non diversus esse Rb eo, qtii περὶ ἀγαλματοποιῶν scripsit sui I. I'relior Polom. p. 97), alteraran I 258 ἀδαίου , dori ea dialecto scriptum, cum Maeodo ionica sit usus, ab iitroque videtur alienum et fort. υλκαίου scribend in .
298쪽
aluator. poterit alictor epigra nanizitis lial,em. lii nil Allien. XIlI 6 asseri :Ποικιλομήχαν' Ερως, σοὶ τόνδ Dρύσατο βωμόνXαρμος ἐπὶ σκιεροῖς τέρμασι γυμνασίου. seil si Hecker ilii recte restituit σοὶ tόνδ' ἱδρύσαto πρῶτος collato
Palisaii. I 30, i. epigriun ima postero telai pore suit in lira inscriptit in . Fortasse elici in Pisistriatus ni inor, ilippiae illius non illieuiis a poesilai t. iit liuic trit,uere possis epigratia ina ap. Tllucvit. VI 54:
Mwημα τόθ' ης αρχῆς Πεισίστρατος, Ιαπίου υἱός, θῆκεν Ἀπόλλω i ος Πυθίου ἐν τεμένει. Seil consultu hilarc ut unania Omnino epi , rana unita a lesputa praetern isi. Duiliroes Cooste