Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

발행: 1866년

분량: 425페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

ZEUXIS.

ἔταίρωiν ἀπαλεῖψαι συι εβουλευσεν, ἐπει ὁ η γε ἐποίησεν, ac ile in lei licit ei in lena pictorent Helena se in agrini versiis Ito instricos Oυ νέμεσις

κτλ. stili scril sisse. Hi inc consensti In fortasse ali piis elevare coii et tir, contentiens Onuies eo lena a lictore usos esse: ae sane potueriintilli haec liet ore ex lilaro. pii pili geniti artisti istoriana illustraliat: at vero Allienae iis nuris0 liliu et iis Inoili lilii O usus est, seti praeteri a Clearetii opere περὶ βίων tui i learctius latituita ite Parritas si vita clelicata, ite Hie velo ite pictoris sit peri laveri, a secit: ver uln Clearelitas cpio lite testat tir, Pari liasilina cle vita sua pro sessu in esse in versi itis, qii Os talaulis suis sui scribere sit solitiis: iii ii oti solii in prior lociis Allieita et ar iniit. ipie in a i scripsi ep. I, Se letia in alter XV 687 B: Παρρασιος ὁ ο ζωγραφος καίπερ παρα μέλος ὐπερ τVν ἐαυτου τεχνην τρυφήσας, καὶ τὸ λεγόμενον ελευθεριον ἐκήαβδίων τινῶν ποτηρίων ἐλκυσας, λόγω γουν ἀντελάβετο τῆς αρετῆς ἐπιγραψαμενος τοῖς εν Αἰνd p πασιν αυτ of εργοις ' Ἀβροδίαιτος .... εγραψε Παρρασι ος. A κομψός τις, ως ἐμοὶ δοκεῖ,

υπεραλγ' sycις ρυπαίνοντι το τῆς αρετῆς αβρον και καλόν, α τε φορτικῶς μετακαλεσαμένω εις τρυφῆν την δοθεῖσαν υπὸ τῆς τύχης χορθγίαν, παρέγραφε το 'βdοδίαιτος ανήρ υλλ' δμως δια το τὴν αρετὰν φῆσαι τιμῶν α νεκτέον ταῶτα ειεν ὁ Κλέαρχος.Dei tute Ialinii coli lectura evertit tir ipsis illis vel filius: nati I Ilio illegitiir Parrii. I: τά δ εγραψεν, sive senae l. sive singulis ileincepstat,ulis sula scripsit pictor, apparet tinant ali tu ini tabilia ira spectare, ni illo autent Ino io Nicolita lius, si Parrita si uni de Alia arte glorianteiri in illuxit. ita potuit serit ore. Porro Pari liasilis ep. l Euenoris si lilii i gerit an ii in se appellat, seit i leni alias luilifluit ullis ut videt ili' Λ pullinis se rati iecur tuiti iactaverat. Hiemi ut tuo illi in Plinitas dicit: laaec ilitae ait versa si ori te inter se pii In alit . nota poteralit iii perpetito carinitio ilici. iii iiiversis poena allis non Osrenilunt. 0ninino liaste Zeuxillis et Parrliasii Ni illiae alia genui imi stant: inest insignis siti sulucia, qtia in iii in agnis viris facile seri in iis, siti ina lino itini etia in Graeci poetae non ni inus Imagnifice de suis operi luis praedicaveriint: at ineptii in prorsus et i inportunum foret, si sitiis praeter veritate in sit innaos pictores ite arte sua illa pense gloriantes in ii ixisset: illo l si exagitare et ita illore lianc superi iam voluisset, oporte ibat aper te ac plane iit sileri. Nico iii ac laus si eo nio lo. illio Ialanitis vult. artis antistites ilescripsisset. cerae illos non lion ore ornavisse, seli Suniina af eisse inii tria censen iliis foret. Ne que vero illi liaec et talia publicis operit, iis sulis critiseriint, se ilial nilis, quae in ipsortina officinis prostat an l. vel coniviis sionis causa puli lice propositae fuerunt: nani liis certaminii, iis artifictim aeInulati0- ne in inpriinis excita lana et alictam esse consentanu in est. Pictorum certaui en et victoris laonorificum carnaen platae testis attir Plinius XXXV 58 vi l. not. a d Zeux. ep. . Neque eni in assentienti urn est Ialinio, illii litii et aliis o niuitatis citi sile in niti di testini onus silean albrogat: stini sane etia in lite nunti ulla ficta alit salualis iis fieri solet exornata, at nou lio-titissent talia fingi. nisi reapso Graeci a leti seu in coniuris si Oilos institii issent.

Di siligo i Coos le

252쪽

POETAE ELEGIA Cl. 'Hρακλεια πατρίς, Ζευξις δ' Ονομ' ' εἰ δε τις ἀνδρῶν ημετερης τεχνης πείρατά φησιν εχειν,

δείξας νικατω

δοκῶ δ' ημῆς ουχὶ τὰ δευτερ' εχειν.

συ φαιης αν, αλαζονευομενου, ώς- ί ταωτα δεινοὶ λεγουσιν, ου με ζον η προσῆκον φρονησαντος ' λέγει δε τί; Ηράκλεια ... νικάτω ' δοκῶ δέ, φησιν, ημῆς κτλ. Zeuxis his versibus aperte carpit Pam linsit ep. 2. De Zeuxidis superbia cons. Plin. II. N. XXXV s, 62: , Fecit et . . . attiletam, redeoque in illo sibi complacuit, iit versum subscriberet celebrem ex eo, invisumιm aliquem facilitia, quam sinuatur m. μωμησεταί τις μὰλλον η μιμησεται , alii Apollodoro tritimini, vid. Plui. do glox. Atin. c. 2. ΗΟ-syelitus v. σκιαγραφίαν, quamqtiam Zeuxis sive Apollodorus hunc versum non ipso fecisse, sed aliunde ascivisse Videtiar, suit autem fortasse ger-inanst species βουλησεται τις μῶλλον η μιμήσεται, vid. var. leot. Dio-giniani VI 74). ui ioci Plinius 1 b. dicit: , , In elim Apollodorum Supra scriptus versiis secit, Artem ipsis id est Nesone et Demoplitio, nisi praestat ipsi li. e. Apollodoro) ablatin Zeuxin ferre sortasso set ipsit mox epigram nante Potitum, in latio etiam illa imagina potuit uti, quaniΡlinitis ipso adhibet: , ,Αb lioo Apollodoro in artis foris apertas Zeuxis

Heracleotos intravit , Plenia luto luam Plinius saepius epigrainniatis ei is-niodi usus est. Graeciana epigramina Rum sto in Coreris ae do idem Plinius momorat XXXV 12, 154: ,,ΡIastac laudatissimi fuero Danaoplitius et Gorgnsus, iidem pictores , qui Cor Iis aedom EOInao ad Circum maxi-n u In utroque genero artis Susio Excolvorant, versibiis inseriptis Graece,

pii biis significarent, dextra Danaoplani esse, ad laeva Gorgasi Epigia mina tale videtur suisse:

Uαμόφιλος εἰσιόντι την μὲν δεξιὰν ἔγραψε, Γόγρασος δε την ἀριστεράν.

illi ipsis artificibus liaiul dubio prosectunt. Tiniagorae carinen dilucide nieinoratur ib. XXXV 9, 58: se iiiii inamo cortam n setiana picturae noro illo oo Danaeno institutum est Corintlii Delpiris, prinalis irae omiti- ritu corin vit eum Gaal et dense, Superatius eo Pyllia is, quod ipsi is Tunastorae carini ne vetiisto nil paret, climni Comina erroro notidii bio . Ite ita ait Bupali et At enidis epigrainna a relatendum est, clito llegitur XXXVI 5, 11: ,, coni pli ira enim in finitimis instilis si inulnera postea secere, sicut in I)olo, quibus stibio errant carinon, non viribus tantum censeri chion, sed et operilux Archenni sti inritan. i ii an, rana largior lios artifices etiam aliena opera uti Potii Isse.

253쪽

XXXVII.

Aβροδίαιτος ανηρ, αρετην δε σέβων τάδ' εγραψεν IIαρράσιος, κλεινῆς πατρίδος ἐξ Ἐφέσου. ουδὲ πατρος λαθόμην μήνορος, ος ρα μ' εφυσε γνήσιον, 'Ελλήνων πρῶτα φέροντα τέχνης.

Ρ arrliasius. Ep. I. Atiion. XII 513 C ox Cloarehor o ἔτος Παρρασιος γὰρ παρὰ μΩος οπὲρ την γραφικὴν τρυφησας λόγω τῆς αρετῆς αντε λαμβάνετο καὶ ἐπέγραφε τοις υπ' αυτου ἐπιτελουμενοις ι ργοις ώβροδίαιτος ἀνὴρ αρετήν τε σεβων τόδ' ἔγραψε ' και τις υπεραλγήσας επὶ τουτω παρεγραψε, 'Pαβδοδίαιτος ἀνήρ. επεγραψε ἐπὶ πολλῶνεργων αὐτου καὶ τάδε ' 'Aβροδ. κτλ. O. In hii cuim lus mi aluor Vorsi laus continuo consocia miram esse censet Proximum epigranan a 2, long iis progressiis Benndors his siti, imagit etiam op. 3, nisi quod aliquot versus inter illisse largitur. Has conteoturas a vero aborrare vel Plinitas iri Heat, citius loc Irii ad ep. 3 adscripsi, qui eum dieat aliis versibus: in graeco libro, quo usus est Plinius, liaud ilial te scripturia fuit καὶ ἐν ἄλλοις), ostertitit hae e diversn osso epigramn ain. - V. 1. Om. PV. ---s rosi, logelantur τε. Videntur Parritu81o exprobravisse, quod delicat nin ageret vitRna et quod spurius essot, ita carie liis regerit, se delicate qui leni vivere, sed virtutem colere, item Euenoris germanuim filitian esso. - τάδ' ἔγραψεν vel ips) AB, et sic infra XV p. 687B, Q 1υβρ . . . Παρράσιος affert, τάδε γράψε L, se id antea το δ' ἔγραψε omnes. O. Ialin ἔγραψ α roquirit, poteratque hic a librariis saeuo miliari, qitantio alia lotia apud Allienaeum επέγραφε et ἐπέγραψε antecessit, itaque ipso vioque lioe suspicatus sum, sed sit oratio praetermittere sillius duxi: solent enim Graeci haec variare, velut est apti l Tliucyil. I 128: Παυσανίας ὁ γε μῶν Σπαρτης τουσδε τε σοι χαρίζεσθαι βουλόμενος αποπέμπει δορὶ ελὼν καὶ γνώμην ποιουμαι. cui Plano geminum exemplum extat api ut Xenopia . Helion. VI, 31: Aρταξερξης βασιλευς νομίζει δίκαιον . . . τουτοις ἐγὼ πολεμήσω. Non satis eauto de liis iudicat Cobet Leci. Nov. 197 se l. 221, ubi vel Aristoplianium verstim Actiarn. 406: Uικαιόπολις καλεῖ σε πιλλείδης ἐγώ. Iia integerrimus ost, tentavit. - 3. λαθόγην, U. Inlin λιπόμην. 'ραμ λυσε Moine he, oς ἀνέτ 1σε AB, ος γ' ἀνέφυσε PVL, Iacoba oς νιν ἔφυσεν. Consulto ν ephelc. non adieci . - V. 4. πρῶτα, Η

254쪽

Εἰ καὶ απιστα κλυουσι, λεγω τάδε φημὶ γαρ ηδη τεχνης ευρησθαι τερματα τησδε σαφῆ χειρος ὐφ' ηι ετ ερζς ἀνυπερβλητος δε πεπηγεν ουρος ἀμώμητον ουδεν εγεντο βροτοῖς.

υιος δ' ἐννυχιον φαντάζετο πολλάκι φοιτῶν Παρρασίω δι υπνου, τοῖος οδ' εστὶν ορῆν.

ἐπέγραφεν τω πίνακι ' OIος κτλ. Apparet exo liuin opio mina inatis ala Allienneo praetermissi Im esse. - U. 1. ἐννυχιον, Cohet εννυχιος, quod non nugis tentumlum, quam uεσονυκτιον, μεσαμέριον, apud Tlieocritiin . - πολλάκι, Η πολλάκις. - V. 2. τοῖος, Is o' o&ς. Respicit lioc et priora opigra ini nata Plinius H. N. XXXV 71: Nanique ot eognomina tisurpavit. Habro diaetii in se appellando, aliisque versibus princi-Ρon irtis, et eana nb se confirmi ratam: sit per omnia Apollinis so radi eoortum fhoc per lito aliquo epistra mate petuum videtur J et Herculem, qui est Liirili, talo in a se pietunt, qualem saepse in quiete vidisset . Parri iusto fortasse ali piis tribuat opigr. ny . Athon. XI 782 Is:

Ἱλίου αέπεινῶς, ἄω ελον Αἰακίδαι. ibi Incobs γράμματα Παρρασίοιο coni., quod firmat Pausan. 1 28, 2: τῶMοὶ ταυτά τε καὶ τὰ λοιπὰ των ἔργων Παρράσιον καταγράψαι τον Ευῆνορος, sed recto Moinpho tuo tur Atlicua ei scripti trana, ut antiquiorali piis artifex Perusivit vel Hrasius intelligendus sit. scriberi turn aetatem eum Me inultio Γρααμα vel potius γραμμαὶ) Πηρασίοιο . . . ἐμμὶ εἰ κων, sed quod idoin nune seripsit ex Heelcera coniectura ῖλεν Αἰακι -

δας, non videtur haec correctio no eSRamn esse.

255쪽

XXXVIII.

PRAXITELES .

Πραζιτέλης ον επασχε διηκρίβωσεν ερωτα , ἐξ ἰδιqς ελκων αρχέτυπον κραδίης, Φρύνη μισθον ἐμειο διδους ἐμέ φίλτρα ὁε βαλλω

256쪽

XXXIX. DIONYSIUS MINOR.

Λωρίδος ἐκ μητρος Φοίβου κοινώμασι βλαστών.

Tάσδ' ὀστρειογραφεῖς καὶ χρυσελεφαντηλεκτρους ασπίδας ασπιδίοις εῖλομεν ευτελεσιν.

I ionysius minor. Ep. 1. Pliit. do Alex. vari. II 5: Uιονυσιος ο νεώτεροςJ Ἀπόλλωνος υἱον αυτὰν ώνόμασεν ἐπιγράψας Βωρίδος κτλ. Resp. Epist. Socr. auctor 35: ἀπόπεμψον δέ μοι μίαν .... 3μίριδος καὶ αIεκράτους πυθόμενος τας περὶ .sιDνυσίου συνουσίας ' πανυγαρ αξ ιηκόους αυτ ὰς ολμαι εIναι ανδρὸς φόβου Φοίδουὶ κοινωμασι βλαστόντος eob. 36: ανδρὸς Κεκροπος κοινώμασι βλαστόντος. et ine- inini alibi me integratui epigrainna a legere. Εp. 2. Plato Epist. III ad Dionysium: συ μὲν γὰρ δὴ καὶ τον θεον, ὼς hγγειλαν οἱ τόtε θεωρουντες, προσεγες ἐν Βελφοῖς αυτω τουτω θωπευσας τω ἔοματι rαιρε καὶ γεγραφας, ῶς φασί χαιρε κτλ. βίοτον , n βίον. Versus est sori. ex eodem epigrammuto sive elegi Rin ex Uiosr. 1. - Ιλionysia Paeanem in Aescii pium coinine morat Athon. VI 250 C: ληξαντος δε τῆς Οὐγῆς του Λιονυσίου πάλιν ω Uημοκλῆς εφη, χαρίσαιο δ' ἄν μοί τι, Βιονυσιε, κελευσας τινὶ των ἐπισταμένων διδάξαι μετόν πε- ποι 'μενον εἰς τον Ἀσκληπιὰν παιῶν α' ἀκουω γάρ σε πεπραγματευσθαι

Mamercus. Pliit. Timol. 3I: Ααι γὰρ ὁ Μάμερκος επὶ τω ποιη-ματα γράφειν καὶ τραγωδίας μεγα φρονῶν εκόμπαζε νικῆσας τους μισθοφόρουςi καὶ τὰς ασπίδας ἀναθεἷς τοις θεοις ἐλεγειον υβριστικον ἐπεγρα ε' τάσδ' κτλ. - v. 1. τάσδ' ὀστρειογραφεῖς C ot Stephainis, τας τε οστριαγραφεῖς Ρ, τάς τε ὀστριογραφεῖς Fn, τάσδε τὰς οστρειογραφεις ΗM, τάσδε τὰς ὀστριογραφεις ADin. - χρυσελεφαντηλεκτρους C et Xnander, a ρυσελεφαντεπηλεκτρους Bia, ἔρυσελεφαντεπιλέκτρους

257쪽

XLI.

Gθ' ἐγὼ ἐν κεμοις γενόμην η κεῖνοι αμ' ημω, οῖ γλωσσης τερπνης πρῶτα δοκουσι φέρειν, ως ἐπ ἀληθείης ἐκριθην αφεθεὶς παράμιλλος νυν χρόνω προέχουσ P φθόνος ουχ επεται.

258쪽

μν) ω Καλλιοπης θύγατερ, πολυηγορε Φροντι, δείξεις, εἴ τι φρονεῖς καί τι περισσὸν ἔχεις τον γαρ ες αλλο σχημα μεθαρμοσθέντα καὶ αλλοις ἐν κόσμοισι βίου σῶμα λαβονθ' ετερον,

5 δεῖ σ' αρετης κηρυκα τεκεῖν τινα Λυσία υμνον, δοντα καταφθιμενων καὶ σοφφ ἀθάνατον,

Φρόντι Uyrionbacti, Vulgo φροντίδι. - V. 3. τον . . . μεθαρμοσθέντα litari, Salinas i iis τω ... μεθαρόιοσθεντι, quae coniectura, q IRImvis Pleri' que probaveIint, ferri ne diit. Omnino incre libile est Plillis eum, qui Isoerii tena sumin uni dicendi nriis eoin sociattis est, adeo inertem fuisse, iit in una eii leni lite verborurn compi Eliensione ter eadem repeteret: nam 3. 6. 8 mortem obiisse dicitur. Itaqlio distichon intercississo existimo post v. 4, id quod notavi; videtur autoni Pliiliscus dixisse: Nominis vita defunc si memoriarn si par est pia mente recolere es ornare, decet te etc. Ceteriam singularis est verborum structura μεθαρμοσθεν τα ἐς αλλο σχῆμα, alias enim nectigativus solus adliibetur, ut est apud Eum p.

Alc. 1190: Nυν γὰρ μεθ ρμόσμεσθα βελτίω βιον του πρόσθεν Aeschyl.

Prom. 309: Καὶ μεθάρμοσαι τρόπους νεους. Ηoelior coniecit etω γαρ ες αλλο τι σῶμα μεθαρμοσθέντι . . . βίου σχῆμα λαχόνθ' . - V. 4. κοσμοισι, P κόσμησι. - λαβόνθ', malim quod euani Hocher conlocu λαχόνθ' . V. 5. Λυσια υμνον Salinasius, legebatiir λυσιδαιμνον. - V. G. δοντα, Iacobs et ut videtur Λὶ δύντα, Marii lati l δυνeti, Wytteubach ζῶντι. κατατ θιμενων ΗΓ, κατὰ φθιμενων Λ, ut Maricland coniecit, Heckerδῶμα κατὰ φθιμενων και ζόφον αθανάτω, vulgo καταφθίμενος. σοφω, Unicii bacii στεφος, Sintonis toφω vel toφον. Nulla hamini coniecturiiriam vitium tollitur: δαναι κατὰ γῆς graeco dicitur, δυναικατὰ φθιμενων ' Ix re te: neque Plilli sciis, qui mortui amici Inoinoriam pio aninio recolit, poterist dicero illuin ait Orcum tenebri os ini pervcnisse, naim v. 3 et 4 satis docent Pliuiscum pervagatas opinionos dovita Post ni orient suti ira contemsisso: secutus liaud dubie est Platoni Omi in vol Pnthagora comam placuit. LO cuin dissedom nequeo Oxpedire,

259쪽

ος τοκαὶ τ' - ψDrῆς δείξει φιλέταιρον απασιν, τqν του φθ μενου πῶσι βροτοῖς αρετήν.

'Iσοκράτους ' σφαρευς πατρος εἰκοi α τήνδ' ἀνέθηκεν Ζηνί, θεους τε σέβων καὶ γονέων αρετην.

POETAE I. YR.

260쪽

SPEUSIPPUS.

μα μεν εν κολποις κατέχει τοδε γαια Πλάτωνος, ψυχη δ' ἰσοθέων τάξιν ἔχει μακάρων.

III 44rΓαια μὲν κόλπω κρυπτει τόδε σῶμα Πλάτωνος, purὴ ἀθανατων ταξιν ἔχει μακάρων, Ῥίου 'Αριοτωνος, τον τις καὶ τηλόθι ναίων τιμῶ ἀνηρ ἀγαθος, θειον ἰδόντα βίον.

ut i V. 2 Incolas αθύνατον. I lena legitur otiani in Λntliol. Pal. VII GItan qua in adespoton ubi P v. 1 n iii. soc. κόλποις. V. 2. ἀθάναχον in rRS ira), una eum relii suis duobus, quorum prius Si miae tribuitiar VII 60ὶ , vido supra XXXV 1 ot consorus praeteron Osann Syin-hol. Lutem r. I p. 307. Idom hoc epigramma videtur extare in cod.Scorint. 1ip. Minor Catat. Hi M. Scor. p. 491, qui ex quatuor Vorsibus Pri- nurn innitini niti illi. Speusippi esse Iioc poematium sane ost vori similo, sed illio vorsius, qui sui,so iiiiiiiiiir, videntur postea alio adiecti, in Dioil otiuua Osann consuit. Cotervin Speusippuria etiana ul in carmina coinpositisso docet Plutostr. V. Apoll. 1 35: Σπευσιππον τον 'Aθ ναιον ουτω τι ἐρασιχρήματον γενεσθαι φασίν, ὼς επὶ τον Κασάνδρου γάμον ἐς Μακεδονίαν κωμάοαι ποιηματα ψυχρὰ συνθέντα καὶ δομοσία ταυθυπὲρ χρθμάτων ασαι. - I enitatio inonco alius opigra innaatis in Plittoneniret imitas servatus esse in lapido prope L. Meum reperto, de quo Vis l. ΕΡhenieris Arch. n. 264, ubi exiniit dilorum epigra innuiturn reli liliae:

SEARCH

MENU NAVIGATION