Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

발행: 1866년

분량: 425페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

Ως Λιω σοι ἄνακτος καλον ἐξάρξαι μέλος οἶδα διθυραμβον, οἴνφ συγκεραυνωθεὶς φρένας.

. . . Πολλον δὲ πίνων καὶ χαλίκρητον μέθυ,

ουτε τιμον εἰσενεγκων

αλλά σ' η) γαστηρ νόον τε καὶ φρενας παρηγαγεν 5 εἰς ἀναιδίην.

Fr. 77. Atlion. XIV 628 Λ: Φιλοχορος δέ φησιν , ῶς οἱ παλαιοὶ σπενδοντες Ουκ ἀεὶ διθυραμβουσιν, ἀλλ' ο ταν σπενδωσι, τον μὲν Βιονυσον ἐν Οἴνφ καὶ μεθη, τον δε Απόλλωνα μεθ' ησυχίας καὶ ταξεως

φροιμιον 'Ἀντιλόχου, tibi ζερ i ιλο του fuerat corrigemium.. I r. 78. Atiion. Ι 7 F: ' O τι περὶ Πέρικλέους φησὶν 'Αρχίλοχος δΠάριος ποιητης ώς α κλοτου ἐπεισπαίοντος εli etα συμπόσια Μυκονίων δικην ' δοκουσι δ' οἱ Μυκόνιοι διὰ τὰ πενεσθαι καὶ λυπρὰν νῆσον οἰκεῖν επὶ γλισχρότητι καὶ πλεονεξία διαβαλλεσθαι ' τον γοῆν γλίσχρον Ἱσχόμαχον Αρατινος νυκόνιον καλεῖ ' πῶς ῖν 'Iσχομάχου γεγονώς μυκονίου φιλόδωρος αν εχς. Inna ea, subsequuntur, non Cratini, sed alitis cornici osse videntur.ὶ 'Aγαθὰς προς ἀγαθους αν- δρας εστιασόμενος 'κοπι κοινὰ γὰρ τὰ των φίλων. Πολλον δὲ πίνων καὶ χαλίκρητον μεθυων ουτε sua BCD, ουτ' V, ου τε τι Lὶ

τε καὶ φρενας παρθγαγεν εἰς αναίδειαν 'Αρχίλοχος φησίν.riaque linec novissima Onania Ionici lainbograpiti sunt: Cito respicit Eustalli. Ιl. 1148, 38: μη τινα τῖμον εἰσενεγκών, εἰπειν κατ χριμ λοχον, ἀλλα δηλονότι ἀσύμβολον δειπνον. καὶ ε στιν ὁ τιμος κατὰ τὸ ωνηωνος καὶ χολη 2όλος. Idem tamen parum sibi constat. siquidona p. 563,

27: τι ιὴ τῖμος παρὰ τῆκωμωδια τὰ τίμημα adde H,. 1222. 28 et

Pthilemo, qvi ilicitiir, p. 1U5, corio noli amite ivlum est hoc te8timonio, ut priores versiis Archiloclio nhiudicos . - V. 1. μέθυ Casaubonus, libri μεθυων. - U. 2. εἰσενεγκών scripsi, legebatur εἰσονεγκας. - V. 3. Ουδε, Casaia bonus Ovτε. - υφ' ημῶν aclieci, Meine Ice scripsit κλη θεὶς . ηλθες OIα δη φίλος τίλοις. - V. 4. η adclivit Porson. - V. 5. ἀναιδίην Dindors, libri iit vidotiir αναίδειαν vol ἀναιδείην. Cum antea lias e n lepodos retulisse in , ut trimetri cum dimetris iambicis essent consociata, nune Porsonum secutus in tetrante tros redegit ille autem partim aliter constituit, serius ii enina v. 2ota: εσθίων Αν ου τε τιμον ου τιν' εἰσενηνοIας, ουτε μην κληθεὶς ες ημῶς η λθ ρς κτλ. - Inui quaa Allienaeus ab initio dicit: περὶ Περικλεους ῶς ἀκλήτου ἐπεισπαίοντος εἰς τὰ συμπόσια Μυκονίων δίκην, do his ambigi potest: poterat enina ipso Athenaeus proverbio illo ad la ibito sontentiam versiaiani Archiloclitorum, quos stabiecit, ullistrarer se id vom similius vi lotiir, lineo clito tuo ex Arelli-lochi isto iambo potita ess s. ut Archilochi cau3n grammati us Proverbi uin illi ut explanavoiit: nequo ininen ipsa innabos raptia verba de-

322쪽

79. 80. 8 l. 82. 47. 110. J b54Ἐρασμονίδη χαρίλαε, χρῆμα τοι γελοιον ἐρέω, πολυ φίλταθ' εταίρων, τερψεαι δ' ἀκουων.

Φιλέειν στυγνόν περ ἐόντα μηδε διαλεγεσθαι.

υστῶν δ' Οι μεν κατόπισθεν ἐσαν, οἱ δε πολλοί.

A μητρί τε χεῖρας ἀνεξων.

scripsit, sed omitionem conformavit nil ex einplum conaici poetae, quod servavit Siridus v. Μυκώνιος γείτων, ubi est: καὶ παροιαία ' Μυκονιων δίκην ἐπεισπεπαικεν εἰς τὰ συμπόσια. Arctii loeliais sol tusse scripseriit:

versiis 'Ερασμονίδη κτλ. et ἐρέω κτλ. coniungorritos esse, sed etin In rel1- qui ex eodem carmine depromti ossct Vidantur. - Fr. 81. ησαν scripsit

οἱ κωμνδοποιοὶ τον Κλεώνυμον καὶ Πείσανδρον. Cf. Eust. Ud. 1680. 4 Aelian. Unr. His t. 1 27 ubi Xαρίδανὶ, atque etiam ap. Aristi d. II 380 pro Xειδὰν Charilai nomen restituendum videtur.

323쪽

83. Κωθεν ἔκαστον επινεν ἐν βακχῆσιν.

λλά μ' ὁ λυσιμελης, ω 'ταῖρε , δάμναται πόθος.

Aἶνός τις ανθρώπων οδε, 555Fr. 83. Grauana. Hanat urgensis, cuius si agria entum o didit Wolehor opusc. IV Ilus. Riten. X256ὶ, Selinei levit, in Pliuol. X 35s: tὰ παρὰ διαφορουμενα ' εἰσὶ ταυτα ἀργειφόντης καὶ τυρος ἐν τVρῆσας μεγαν ἀργυφαν' αὐγιφοντα ' εἰκελος ἀστεροπιν καὶ το ικελος. ἀπόλεια ἐμαυτον εἰς απώλειαν οἰχησομαι πλάτων ' θάλεια ' καὶ θαλίη γεγάνυνται. ἀλαζονεία καὶ τῆν ἀλαζονίαν πλειστα παρεχει των ἀνθρώπων ἀριστόξενος ' βακχεια καὶ ἔξωθεν ε καστος ' επινεν ἐν δε βακχίσι ἀρχίλοχος' Ορθογραφία etαυτα. cluae fortasso ex Eugenio desii tu sunt, quelii Suidas testatur Scripsissὐ περὶ των εἰς ῖα ληγόντων ὀνομάτων, οιον ενδεια η ἐνδία, καὶ πότε διφορεῖται. Scripsi εωθεν pro

324쪽

εμιξαν.

Zευ, πάτερ Ζευ, ων μεν ουρανου κράτος,

τοις ἀετου γεννhμασιν ἀλώπqξ, η τυχη τινὶ δεῖ χρησαμένους ἐκείνους

ἔνι λαφρίζων μάχην ΕI, συνελαφρίζων Scorint . , ὁ ἐνελαφρίζων ε αντονορνις vulgo. Huc refero Hesycli .: ελαφρίζων : παρασκευαζόμενος ρα-οίως. - μάχζν, Selinei de in coiii. μανον. Λ l lianc aquilae oratione naresponitere videtiir vulpes vorsibiis fr. 88.

45. Dic ilirco by Corale

325쪽

IAMB0GRAPH l. συ δ' ἔργ' ἐπ ανθ ρωπων ορας λεωργα καὶ θεμιστά, σοὶ θηρίωνυβρις τε καὶ δίκq μελει.

' εω τιν' υμῖν αἶνον, ω Κηρυκίδη ἀχνυμενη σκυταλη πίθηκος ηει θηρίων ἀποκριθείς μουνος ἀν ἐσχατιην . 5 τω αρ' ἀλωπηξ κερδαλεη συνθντετο

δοκεῖ οὐδ' ῖν ὁ 'Αρrίλοχος αυτὰς διαρκεσαι προσπαρακαλεσας καὶ τον

cii Plato Re p. II 365 C, es. etiam Dio Chrys. Or. LXXIU T. ΙΙ 745. Aolian. I ist. An. VI 64. Basilius de leg. gent. II p. 183. Initium huius

nivrrationis videtur in Priinis convenire cuna fabula Aesopia do simia et utilpe, Minna BabriuΗ pati eis illustravit, ubi flamia mendax maiorum RuOrtini montimenta in lai: itaque ro te Hiis lilii una linec composuisso Inr-gior; at idoui Archiloclitis vel in podem carni ine vol in alio mi oti militem eosde ni in eroa ostentat at) enarravit sabulam do simia regiana inguitat i nucta, sed vulpeculae fra ritibiis irretita, vi l. Fab. Aes. 29 44 e l. Halm. 3 et nova r. siib. Haltria snlogon 23 l. Loivis. IIiini' enim tabulana

326쪽

90. λατρω ἐρειδόμενον.

ιήνδε δ', ἁ πίθηκε, την πυγην εχωπι,

327쪽

TI μεν υ δωρ ἐφόρει δολοφρονέουσα χειρί, τητέρlὶ δὲ πυρ.

Πάτερ Λυκάμβα, ποῖον ἐφράσω τόδε; τις σας παρξειρε φρενας ἔτο πριν ἐρήρεισθα νυν δὲ δη πολυς

ἀστοῖσι φαίνεαι γέλως. 95. TQ αρα δαίμων καὶ τεου χολουμενος;

Dρκον δ' ἐνοσφίσθης μέγαν

328쪽

Φαινόμενον κακὸν οἴκαδ' αγεσθαι.

κτλ. Se i collato Ei. M. apparet linec ad sequentem glossani laetρυγετος roieron in osso et ex solo errore illud A ortum. Cotorum Selinoid vinputat alios grain uiaticos κώλωνος sive κόλωνος legisset si sit. sortresso κύλωνος i. e. ἀκυλωνος. vid. El. M. 55, 1: υκυλον . . . Ot δε τὰ αἰδοῖον

υπὰ Λυδῶν. eadem Hesycli. Bisyllabam sornaana firimat El. M. 544, 50:Rολλοι ου δίζοντο ὁ ποιητὴς παρὰ τὰ κυλον. και υττικῶς ' καὶ τῶν ἀκυλων καὶ τῶν βαλάνων ' usi Rυλοι Ουδ ί ζοντo scribendum. Fr. 98. Ne plia est. 38: καὶ τὰ τετραμετρον καταληκτικὸν εἰς δισυλ

329쪽

Zευ πάτερ, γάμον μὲν ουκ ἐδαισάμην.

' ' ηδονῆς σαλευμένη κορων η

Tοῖος γὰρ φιλότητος ἔρως υπὸ καρδίην ἐλυσθείς πολλὴν κατ' ἀχλῶν Ομμάτων εχευεν κλέψας ἐκ στηθέων άπαλὰς φρένας.

Fr. 100. Hephaest. 35: To καλούμενον ἰθυφαλλικον, ω πρῶτος 'Αρrίλοχος κεχρηται, συζετξας αυτ6 δακτυλικόν τετράμετρον, - τως οὐκ κτλ. tibi FB H θάλλης, θάλεις Νan. θαλλοις. Omnes δμως, quod correxit Bruti etc. - καρφεται, Mi etherii ch Oni. καρφεα t. Repetitur vorsiis ib. 40 ubi Oμως) sit 88 subi oμως). Priorem partein affet tSehol. Heph. 176, posteriorem 174. Adde Attil. Fort. 356: -Quarta quoque ilicolos ad exemplum Archilochi tacta δοκετομος αλλοις απολλων. Et ib.: , ,helit Solivi heroi i . . . Ουκ ε με αλλοις απολλων χερσα φοιβος απολλων. Elmst eius cum hoe versu conitinxit se. 116. Fr. 101. Atheii. VII 299 A: 'Oμήρου ειπόντος i Il. φ 353 Tείροντ' εγχέλυές τε καιιχθυες ἀκολουθως ἐποίησε καὶ Ἀρχιλοχος Πολλας κτi. Haud dubie ex eodem carmine Pettitias est versus. Fr. 102. Schol. Arati 1009: Uιακινουσι πτερυγας Ουτοι κόρακες υτ' ηδονης τὴν κοίτην καταλαβόντες, η την εκ του αερος ἰκμαδα διατινασσοντες ' και παρ Ἀρχιλοχω ' ὐφ ηδονῆς σαλευομένη κ . Scripsi σαλευμένη, quod etiam Me inelce coniecit. Fr. 103. Stob. Flori L LXIV 1l: 'Αρχιλόχου ' Tοῖος κτλ. - V. 1. ἐλυσθείς, Hermann coni. ελιχθείς. - V. 3. ἐκ AB Vind. GeAn. m. , vulgo ἐν. - απαλας, αταλας Μe inelce. Est ut videtur, ex eodem carmine, quois. 98. 99. 100.

330쪽

ἐυ δὲ Βατουσιάδης. . 105.

peritis αβουλος ρσθεο σφαλείς scripsit. Hai lung πρόβουλός ἐσθ o 1εώφιλος, Brank αβουλος εἶ συ τω φίλω, Κ teli l αβουλος ἐς τὼ λους θεός.

Πτώσσουσαν ωστε πέρδικα.

Πάρελθε, γενναῖος γαρ εις.

SEARCH

MENU NAVIGATION