Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

351쪽

SIMONIDES AMORGINUS.

φος ' ἔγραψεν ἐλεγείαν ίΕudoc. ελεγεῖαὶεν βιβλίοις β, ιάμβους, corii genitium celiseo: εγραψεν ἐλεγεῖα, ἰαμβους εν βιβλίοις β. Eosilein lilii os liauit dulite riirsus Simonidi epico poetae trilbiait: την εις χυλίδα συνοδον τῶν Ἀχαιῶν, τριμέτρων βιβλία β , περι μιγενείας α.

Fortasse Simoni les etiam cliolianalbis versit,iis lana ante Hipponactein tisiis est, qua uigilan vestigia liuius nitineri incerta. vii l. D. 8 et 18. Hegiam ut nillil servati in . se i liauit scio an maritiei . quod leg tur ap

αἰεὶ κτλ. , quodque Simonidi Ceo vulgo tritiuunt, potius AinorUno poetae sit vindicandulii: nani si quid aIliut antiqua sina plicitate est iii signe. luae a lyrici consuminata arte albitorret. Celemna etiam carinen, quo lαρχαιολογία των Σαμίων suit inscriptuini, quod Suidas male ait Sina- naiani transtulit, vi letur elegia urn suisse. Denique memoralbile est, quotl in Et. M. Tl3, IT auctore Choero-lboseo traditiar, iami ographi nomen per ' non per i scrilben tu in esse:

Σιμωνίδης ἐπι μεν τοῖ ἰαμβοποι οὐ δια του η γραφεται, καὶ ἴσως παρα το σῆμα ἐστίw το δὲ ἐπὶ τοὐ λυρικοὐ δια τοὐ I, και ἴσως παρατο σιμός ἐστι. Xoιροβοσκός. In Clioeroibosci iiiii leni 0rtliograpitia. quain C,rarnemis in Aii. Ox. Vol. lI edidit. iiiiiii ite lioe iliscrimine praecipitur: seid deprelienditur liaec scriptura in Vol. IIerculan. colleci. ait. IV NI: ἀλλ' ἐξ Οτου του 'Αρχίλοχον ἐθαύμαζε η και τον Ἱππώνακτα και τον Σημωνίδην καὶ τῶν παρ υμήρω καὶ ρειπίδει καὶ τοῖς ἄλλοις ποιηταῖς ἔνια πονηροῖς προσώποις περικείμενα και περὶ πονηρῶν πραγματων γεγραμμένα, καὶ κατεγέλα χρηστοῖς

περικείμενα καὶ περι χρηστῶν ακουουσα πραγματων. Ilaec Dagnielita sunt operis ut vi letiir περὶ ποιημάτων, Philoclenai opinor, sitian quam in illa bil,lii, illeea etiain Demetrii Byrantii reliquiae περὶ ποιηματων repertae si int. Et in liis qui leni cliartis etiam . rchilochi fit mentiolis: απόδειξιν τοίνυν ἐπαγγειλάμενος, ὁτι οἱ ἀγαθοὶ ποιηταὶ παρ' ουδεναλλο πρωτευουσίν τε καὶ μόνοι διαμένουσιν η παρα τους ηχους . . . .

διότι μόνοι ταυτὸ ποιούσιν πιμηρός τε καὶ 'Αρχίλοχος ταὶ ριπίδης, Dic iligo a by Corale

352쪽

προς δε τουτοις Σοφοκλης καὶ Φιλόξενος, ομοίως δε καὶ Τιμόθεος τὰ ποιήματ' αυτῶν μίσγωπι νῶν δε περὶ των γῆ χων κτλ. itent lIT: Λιοίσει δε οὐδεν φησιν, ου δε αν ωρχίλοχον η αριπίδην , i αλλον τινα Ομήρω συμβάλλωμεν. Homericorum vel suilin passini reliquiae depreliendunttir, vel ut 112 1l. β l44 κινηθη δ' αγορη ως κ)ύματα μακρὰ θαλάσσης πόντου Ἱκαρίοιο, I 24 κίονα μακρήν et ἔχει δέ τε κίονας αυτος μακρας. et μέγα βράχε φήγινος αξων, I 62 σκιῆ ἴκελον,

an ternere confusus sit lucus i l. φ 100 cuin Oil. κ 205 seib, sed fortasse ille Oilvsseae lociis olina in antiquis liliris tiliter fuit consorinatus. Euan i

la tot quana siιξε, Piod D l. κ 2.30 legitur. Nescio cultis poetiae versi sextat III: ODQN. καταφθιμένοισι πολυλλωτη βασίλεια. item II 0 delitesci int poetamina reliquiae, et alias passim . lana Sophoclis versum adliit,et 120:Bαρυς βαρυς ξύνοικος, ω ξένοι, βαρύς.

Nαὐται δ' ἐμηρύσαντο νηὸς ἰσχάδα,

vid. Athen. IIl 99 D. Porro sive Soplioclem sive Aescit Ilium respexit I92: τὴν - κ)οσμον οὐράνην ἔρρι ψ)εν το περὶ την κεφαλην τουοδυσσέως αμίδας συντετρίφθαι. Euripi dis versu utitur 2084 οἱ δὲ καὶ καταπλεύσαντες εἰς τον λιμένα καὶ παραφάσχοντες ἐλπίδας, ώς αυ- τους ουδ αν το σεμνον αὐρ εθάθοι Λιός, το μη ου κατ' κρων περγάμων ἔλεῖν του ευδαίμονα. Parriter 195 soplioclis et Euripi lis nomina apparent: pliilosoplii memorantur Nausiplianes Democritius et Idomeneus 206. Denique ait scribu 113: καθάπερ ἐμφανίζειν τὰς τῶν βρεφῶν υπο τῆς ωδῆς τῆς αγραμμάτου κατακοιμισμους. et 199: ολίγον λόγον Ουτος υρφεοτελεστου τυμπανω καὶ παιδαγωγου καλαμίδι

353쪽

bδ παῖ, τελος μὲν Ζευς εχώ βαρυκτυπος πάντων οσ' εστι, καὶ - οπρ θέλει

νόος δ' οὐκ ἐπ' ἀνθρωποισιν ' ἀλλ' ἐφημεροιὼ δη βότ' αἰεὶ ζῶμεν, ουδὲν εἰδότες,

5 οπως ἔκαστον ἐκτελευτησει θεό .

ἐλπὶς δὲ πάντας κἀπιπειθείη τρέφει ἄπρηκτον ορμαίνοντας οἱ μὲν ημέρην μένουσιν ἐλθεῖν, οἱ δ' ἐτέων περιτροπάς. νέωτα δ' ουδεὶς οστις ου δοκέει βροτῶν

I 0 πλουτω τε κἀγαθοῖσιν ῖξεσθαι φίλος

φθάνει δε τον μεν γῆρας ἄζηλον λαβόν,

πρὶν τέρμ' ῖκηται τώς δὲ δυστηνοι νόσοι φθείρουσι θυητῶν τους δ 'Αρει δεδμημένους 577

πέμπει μελαίνης υχης υπὸ χθονός

novi e lite ne vie repli I Soph. Ai. 1041 serendum esse censet. - V. B. μως, A a Pr. m. oμως. Scripseram Oκως. - ἐκτελευτησει ΑΗ Vindo, εκ - τελευtησy v. - V. 6. κἀπιπειθείη ΑΒΝ Vinci ., κἀπιθει' vulgo. Fort. legendum καὶ πεποιθ'rq, e . Hesycli. πεποιθίαν, ελπίδα, προσδοκίαν. κἀπιπειθίη Volchor, καστ' ἀπειθίη Ηaas , καπὶ πενθείη Αfrons. Sodos. Hesych. ἐπιπειθείη ' ἀναπεισμονῆσα, ubi Solinei de vin ἀναπεισμονη. Σιμωνίδης α'. corrigit, hoe quidem satis incertum, q Iod Simoni tis nomen delitescere putat, Sed probabilius certe, quain quod Sotimidi ton-tavit ἐν πείσy' εν πεισμονη. - U. 8. olim conieci μένουσιν ἔλδωρ, sed dictum est, ut apud Homerum μένον δ' ἐπὶ ἔσπερον ἐλθεῖν. - U. 9. νέωτα es. Hesych. νέωτα ' εις το ἐπιὸν η νέον ἔτος. neque opus est Meinehii cente tura Poet. Com. IV 717ὶ ες νέωτα, quamquam ua est in proverbior 'Aεὶ γεωργὸς εἰς νέωτα πλουσι ος. Cobot ωρασι neglectu graeci sermonis proprietate. - v. 10. Meinelio coni. Πλουτω τε καὶ θεοῖσιν, sed videtur vitium allini dolitos oro, conieci ου δοκἐει βρυον πλουτω τε καγαθοῖσιν αεσθαι φάος, quod recepit Hariun g; ni Per Me ineve ceteris servatis pro φίλος substituit φλέων. - v. 13. bνητῶν, A βροτῶν θνητῶν, Alirens δυστηνοι qqoτῶν φθείρουσι νουσοι. NOrt. μορτῶν. - Αρει Brunck,υρεῖ vulgo, αερι Tran C. ὶ Numeri adiecti si int editionis Wolchorianae.

354쪽

15 Οἱ δ ἐν θαλασσηὶ λαίλαπι κλονευμενοι και κυμασιν πολλοῖσι πορφυρῆς ἀλός θνήσκουσιν, ευτ' αν μη δυνήσωνται ζόειν

οἱ δ' αγχόνην ἄφαντο δυστήνω μόρω,

καυτάγρετοι λείπουσιν ηλίου φάος. 20 ουτω κακῶν ἄπ ουδέν' αλλὰ μυρίαι βροτοῖσι κῆρες κἀνεπίφραστοι δυαι και πήματ' ἐστίν' εἰ δ' ἐμοὶ πιθοίατο , Ουκ ῖν κακῶν ἐρῶμεν, 'oυδ' επ' ἄλγεσιν κακοῖς ἔχοντες θυμον αἰκιζοιμεθα.

Tos μεν θανόντος ουκ ἄν ἐνθυμοίμεθα, εἰ τι φρονοῖμεν, πλεῖον ἡμερης μιῆς

Πολλὰς γὰρ ἡμῖν ἐστι τεθνάναι χρόνος, ζῶμεν δ' ἀριθμῶ παυρα και) κακῶς ετ εα.

V. μιας .

καθ' υπερθεσιν, soli potest hoc ex naelico desii intia in esse. - καὶ adcli lit Vel cicer. Alirpus δη, coiitra Vulchenaer coni. παυρα μοχθηρῶς , Mei- Iieho παυρα παγκάκως. POETAE LYR. 47

355쪽

Πάμπαν δ' αμωμος ουτις ου δ' ακήριος.

Γυναικος ουδεν χρῆμ' ἀνηρ ληαεται ἐσθλῆς αμεινον ουδε ἐθιον κακῆς.

. χωρὶς γυναικος θεὸς ἐποίησεν νόον τὰ πρῶτα την μὲν υὸς τανυτριχος,

νον ἐσθλῆς. Fr. 7. Stob. Mor. LXXIII 61:- sic A Trinc . . a ωρὶς

κτλ. Ad numerorum ae sint ditate in liuius carni in is particulas redigero tentavit A. Iciessi ing Mus. Illion. XIX 1.368emin numeromina Virgulta vivina, qua nunc imperita multitudo intompestivo uti solet, modesto adliit ita. Eo idem artificio usus Rit,boeli Mus. Rii. XX 74 seq i. in longe aliter uni-Vorsum carinen dispositu: vorum nou licet por adnotationis eriti eao angustias haec quamvis in artum redacta repetere aut necuralius Oxaminare: ita enim Versibus traiiciendis vel proscribendis aut interstitiis, Ptibiis litanti orationi subvenire stii det, grassatu est, ut ni tutis sero versiis pristinum locum obtineat. Eqiii doni crodo virum sollertissinium non Silopte ingenioliaec conamentum esso, sed ex noscio cuius ibibliotlioeno copiis pronas isso, quilius etiam Iuvenniis satiras instauravit. Iam si quilliscere gostiant, Promodo vir doctissimus Simonidis latano Ianainini deformaverit, a leant Ilusol illos nitros. - V. l. γυναικός, in proe cdosi conieci Diναικῶν, Sclineide vin γυναικας, probante Aitrensio, mino PrRe- toron νόω remitrit. Moinolco χωρὶς γυναῖκας θ'. ἰπ. νόου, ut sit Dux mulieres mente desti vias tresvi , soli licio .nt, in Si ii in Sententia nilliori ei.

356쪽

ἄκοσμα κεῖται, καὶ κυλινδεῖται χαμαί

5 αυτὸ δ αλουτος απλυτεις τ' ἐν ε ασιν ἐν κοπρίησιν ἡμένη πιαίνεται.

Tηυ δ' ἐξ ἀλιτρης θεος ἔθηκ' ἀλώπεκος

γυναῖκα, πάντων ἴδριν' ουδέ μιν κακῶν λέληθεν Ουδέν, ουδὲ των &μεινόνων.l0 τὸ μὲν γαρ αυτῶν εἶπε πολλάκiς κακόν, το δ ἐσθλον' οργην δ' ἄλλοτ' αλλοίην ἔχει. Thν δ' ἐκ κυνὸς λίταργον, αὐτομήτ0ρα, η πάντ' ἀκουσαι, πάντα δ' εἰδέναι θέλει, 579

παντρ δὲ παπταίνουσα καὶ πλανωμένη

i5 λέληκεν, ην καὶ μηδέν' ανθρώπων ὁρα παυσειε δ' ἄν μιν οὐ ' ἀπειλήσας ἀνηρ, οὐδ' εἰ χολωθεὶς ἐξαράξειεν λίθω

ὀδόντας, Ουτ' αν μειλίχως μυθεύμενος, Ου δ' εἰ παρα ξείνοισιν ημένη τύχοι

20 αλλ ἐμπεδῶς απρηκτον αὐονην ἔχει. Tην δε πλάσαντες γηῖνην υλυμπιοι

ἔδωκαν ἀνδρὶ πηρόν οὐτε γὰρ κακόν,

357쪽

l AMBOGRAPul. Ουτ' ἐσθλον οὐδὲν οἶδε τοιαυτη γυνη ἐργον δε μουνον ἐσθίειν ἐπίσταται 25 κουδ' ην κακον χειμῶνα ποιησrὶ θ εος, ῆιγῶσα δίφρον ασσον ελκεται πυρός.

Tην δ' ἐκ θαλάσσης, η δυ' εν φρεσὶν νοεῖ τqν μεν γελα τε καὶ γέγηθεν ημέρην, ἐπαινέσει μιν ξεῖνος εν δομοις ἰδων 30 ,, Ουκ εστιν αλλ' τῆσδε λωίων γυνηεν πῆσιν ἀνθρώποισιν, ουδε καλλίων. την δ'. ουκ ονεκτος ου τ' ἐν οφθαλμοῖς ἰδεῖν, Ουτ' ασσον ἐλθεῖν, μαίνεται τοτε

απλητον , ῶσπερ ἀμφὶ τέκνοισιν κυων. 35 ἀμείλιχος ὁ ε πασι καποθυμίη ἐχθροῖσιν ἶσα και φίλοισι γίγνεται. iῶσπερ Θολασσα πολλάκις μεν ἀτρεμης εστηκ' ἀπημων, χάρμα ναυτkσιν μέγα, θέρεος ἐν Αρρ, πολλάκις δε μαίνεται.

gebat ir χωταν, Viri l. I' Detαν, Λ κουτ' αν, Λ lirens coniecit κωταν, qti odii rothavit L. Hascli, qui ii rite v 25 versu in intercidisse putat, Hermann coniecit κευτ' αν .... ελκεσθαι. - V. 27. η δυ ἐν φρεσὶν νοεῖ correxi, eamque coitio turn in Giii l. Dimiorfio prohavi, ita quo Solineido in scripsit,

transpouendos ita pio corrigendos esse:

ταυτη μάλιστ' ἐοικε τοιαυτη γυνή. sed vel si e πόντος satis incoinino Iu in nidilitaimentum.

358쪽

ἀρεστά τόφρα δ' εσθίει μεν εν μυχω προ νύξ, προημαρ, εσθίει δ' ἐπ εσχάρρ'

ὁμῶς και πρὸς εργον αφροδίσιον - ελθόνθ' εταίρον ὁντινῶν ἐδεξατο. 50 Tην δ' ἐκ γαλῆς, δυστηνον οι Ῥον γενος. κείνll γὰρ ου τι καλον ου δ' επίμερον πρόσεστιν, ουδὲ τερπνόν, ου δ' ἐράσμιον

ευνῆς δ' ἀληνής εστιν αφροδισι ζς ,

τον δ' ανδρα τον παροντα ναυσΦ δίδοι 55 κλεπτουσα δ' ἔρδει πολλὰ γείτονας κακά, αθυστα δ' ἱρὰ πολλάκις κατεσθίει.

Ceteriana aliqitalido conieci hunc versum collocandiam osse Post V. 47, Contra v. 48. 49 traiiciendos post v. 54, non tamen Athenaei loetis 11Occommendat. - V. 57 - 70 assori Aelian. Hist. An. XVI 24, eo te in ros p.

359쪽

60 αρειεν, ουτε κόπρον ἐξ οἴκου βάλοι, Ουτε προς ἰπνόν, ἀσβόλην ἀλευμένη, 7γιτ' ' ἀνάγκη δ' ανδρα ποιεῖται φίλον λουται δε πάσης ημέρης απο ἐυπον δίς, αλλοτε τρις, καὶ μυροις ἀλείφεται

65 αἰει δε χαίτην εκτενισμένην φο9εῖ, βαθεῖαν, ἀνθέμοισιν ἐσκιασμένVν.καλον μεν ων θεημα τοιαυτη γυνήαλλοισι ' τῶ δ' ἔχοντι γίγνεται κακόν,

ην μή τις η τύραννος, η σκηπτουχος I,

70 οστις τοιουτοις θυμὸν αγλαῖζεται. Tην δ' εκ πιθηκου' τοὐτο δη διακριὁόν Ζευς ἀνδράσιν μέγιστον ωπασεν κακόν. , αἴσχιστα μὲν πρόσωπα τοιαυτη γυνή εἰσιν δι ἄστεος πασιν ἀνθρώποις γέλως. 5 ἐπ' αυχένα βραχεῖα, κινεῖται μόγις,

απυγος, αυτόκωλος' α τάλας αν ρ,οστις κακον τοιουτον ἀγκαλίζεται. ὁ νεα δε πάντα και τρόπους επίσταται,

ωσπερ πίθηκος, ουδέ οι γέλως μέλει. 80 Ουδ' αν τιν' ευ ἔρξειεν, ἀλχα τοὐθ' ορῶ, και τοὐτο πῆσαν ἡμέρην βουλευεται,οκως τιν' ώς μέγιστον ἔρξειεν κακόν. 582

360쪽

Tην δ' , μελίσσης την τις ευτυχεῖ λαβών κείνst γὰρ οἰρ μῶμος ου προσιζάνει 85 θάλλει δ υπ αυτῆς καπαέξεται βίος φίλη δὲ συν φιλεῶντι γηράσκει πόσει,

τεκουσα καλον κουνομάκλυτον γενος

καριπρεπης μεν εν γυναιξὶ γίγνεται πάσρσι, θείη δ' αμφιδέδρομεν χάρις' 90 οὐδ' εν γυναιξὶν ῆδεται καθημένη,

οκου λέγουσιν αφροδισίους λόγους. τοίας γυναῖκας ανδρασιν χαρίζεται Ζευς τας αρίστας και πολυφραδεστάτας.

9δ εστιν τε πάντα, και παρ' ἀνδρασιν μένει.

Ζευς γὰρ μέγιστον τοὐτ' ἐποίησεν κακόν, γυναῖκας ῆν τι και δοκῶσιν ώφελε , ἔχοντί τοι μάλιστα γίγνεται κακόν.ου γάρ κοτ' εὐφρων ἡμέρην διέρχεται

100 απασαν, οστις σὴν γυναικι πέλεται

iii lignum: sed istinora saten litui est tot uin litiue loci ina etini prioribus non Satis conspiraro. Equidem credo illios diversos locos se i utrilii uiue ex Siniontilis iambis idecerptuin coaluisse, ieini nῆato, quod oliui post v. 95 leget attir του αυτ ου intercepto: nana integruin carine Ii eAt opinor, quod in ni illi eruin ingeniis deserit endis versutiar, v. 1-95. Huic Sto- bucus subiecit altu in locunt ox ianitio potitiun, in quo poeta alitiae mi odargument uni tractans longi ii8 exspatiatus, ut fieri solet, denuo miliebri generi Onvieiul Rtur, ue Antis contino te lintio parecbasin eodem versu, tuo Erat exorsus 90), terna inauit I 15 seq. . - V. 96. 97 oni. H. - V. 96liost li. v. Me inolce inserenduin coiiset V. 116. - V. 97. ην τι, Meinet eην τε. - δοκῶσι, Λ larons δοκε ωσιν. - V. 98. τοι Vinterion et Drauicli, leget Atiir τφ, Solineide vin τω, Aliretis τη μάλιστα. IIartiri g ωφελειν εχοντα, τ6. - 99. διερχεται, Muine Ice διείσεται. - U. 100. πέλεται, Salmnsius coni. πίλναται, Alirens τελλεται, M inelie OGτισῶν . .