Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

371쪽

Λιμω γένηται ξηρος, ἐν δε τῶ θυμωφαρμακος ἀχθεὶς επτάκις ραπισθείη.

Antiati. Bel L. An. I 82. t 3: Ἀνδριάντα ' τον λιθινον ΘηἹππῶναξ Βουπαλον ἀγαλματοποιόν. Delenita stignae post ανδριαντα, i ui a lupuleavi flatituin ipsit in nil pallina ilixerat poetii.

rigit, vix recte. Ego etiam n itio teneo ἐν θρομω idem fero esse at litoxoις οξυθυμίοις , quae non fiant dicta ivb ira deoraim, qua o piacia loplacanda erat, sed nh nori furno lignorii in infelicii ini, ii irae comburebantur; Gaae is quo Irio θυμός olim erat fumus. - U. 2. φαρμακὸς Κiessi inget Blom fieH. libi i ὁ φαρμακος. Ceteriini huic fr. 9. Meinoico probabiliter subiunxit se. 11.

αγεῖς, quod sit Ex ααγεις Contractum. - κατηρῶνto, priora I. Vit. 3κατηρῶνται.

372쪽

uoi non sit uidit una, innien consentnneuni est, artis Iliotri ae magistros

versus Hipponactei exempla ex hoe ipso Poeta, ite Hie Voro aliundo potivisse. Salio v. 2 ακούσαθ' 'Iππωνακτοςj a Scitoli asta Aristoph. Niib. 232 et Suula v. oυ γὰρ tri inlitur Callis uelio, iiii Oil ua conciliavit Mei nolle, ut statuoi et Callima clium integraim Ilippotinetis versit in in sua carmina transtillisse; satis probabilitor autoni suspicatiir Calliinachum iii luxisso I Uppon aetern ab inseris rodit coin et si ibi unxit an irin versiain Culliuinciri nΡ. Pon. IX 83 , qui biiscunt rursiis copulatreta videnti ir, quae ex Cul H-inaelio affort Seliol. Hopli. p. 30 e 1. 2 cs. Iuliani or. 30 p. 403 D , ut

Callimaelius sic orsus Sit:

373쪽

διὰ Λυδῶν παρὰ τον υττάλεω τύμβον καὶ σημα Γυγεω και μεγάστρυ στηλqν καὶ μνηματ' ωτος μυτάλιδι παλμυδος,5 προς ηλιον δύνοντα γαστερα τρεψας.

nomen esse ratus, quod noti eri ni isqvain legular, nee litic referri Potest

hic reconseri satis incertum et fortasso tinius tantii ni regis nomen Iatet:

Ponnetis nomen restituendunt osse. - V. 5. δυνοντα, Α δυνονtαi. - ljeincia Gygaeo, circa quem pluritia a re ritim Lydoriun D Ouuia enta condita

si erutit, os. E. Militer Philol. VII 2 8 soli

374쪽

Ερμῆ, φίλ' ' μῆ, Μαιαδευ, Κυλλήνειε, ἐπευχομαί τοι, κάρτα γὰρ κακῶς μιγῶ. 503

χλαῖναν Ἱππώνακτι, κάρτα γὰρ ριγῶ καὶ βαμβακυζω.

Aὸς χλαῖναν Ἱππωνακτι καὶ κυπασσίσκον

λώρικον. ... αλλ' ακονε, πῶς φοσὶν Ἱππῶναξ' Ἐμοὶ γὰρ κτλ. fr. 19).kγνως ο τι διὰ το εἰπειν δασείας τας α σκερας τὰ ὀρτύριά φησιν, εἰ χρεία σοι καὶ ε τερας μαρτνριας ἄκουσον ' A φί λ Ἐρμη, Μαιάδος, Αὐλλήνιε sis. 16 v. I) καὶ μετά τινά φησιν Uὰς ἶλαιναν . . . τοίχου si . 18ὶ εχνως πώντως νυν, οτι ἀσκερικα τὰ Ορταρια λέγοντα ' ἰδου γαρ ἐν τω αυτῶ καὶ ενὶ στίχω περὶ υποδημάτων εἰπών καὶ περὶασκρρῶν λέγει. Apparet liaco fragmenta ex uno eo itemque carinino potita esse. Fr. 16 ni ite in Vulettur initium esso carnainis Vel certe procurri, et sic intelligitur, cur TZoiges IIunc versium auulerit. Ad tilem lioce aranen pertinet etiam si . 17, quod Oxhibet Pinta reli. do absurii. Stoic

opin. c. 6: o-εκ τῆς Στοὰς βοῶν μέγα καὶ κεκραγως' μόνος εἰμὶ βασιλευς, ἐγὼ μόνος εἰμὶ πλουσι ος, ὁρῆται πολλάκις ἐπ' ἀλλοτρίαις

θυραις λεγων ' θὰς . . . βαμβακύζω. et vers una hi torem rursiis asteri sine poetne nornino adv. Stoic. o. 20: ουτως scr. Oυτος i. o. Anacreony ου κεἶχε χρείαν υποδοχῆς, ουδὲ χλαίνος ἐκεινος ' Uσς χλ. κ. T. λ. iisl γὰρ οin ., et mirsias de clipi l. divit. o. 2. Cotomatu Plutarchunt, Isisi ter eodem versii ut retur, facile crederena memoriae errore extremi Ian fr. 16 cium inuio sr. 18 conii in xisso, ita ut se. 17 pliino tollendum, conti a fr. 16 scribendum esset: καρτα γὰρ κακῶς ριγῶ καὶ βαμβακυζω. - Fr. 16 cuius prini uin tantum versum sorvavit TZotg., integrat in legitiir ap. Priscian . demo tr. coni. 251 od. I in lem. 428 I sil): ,, Hipponactem etiam OstenduΙIelioctoriis iambos et clioliaua bos confuso protulisse: 'Εραῆ, φίλ' Ἐραῆ,

liodorus, sed librarioruin errore ninnifesto, nee tamen liquet, iitra forma substitit enda sit, eum in Graecis scriptoribus neutra reperta sit: pro tu tarn paenultima in sane latini poetae satis testificanti ir velut Catull. 68,109 Phenmian pro'e Cylleneum, sial de Horat. Epod. 13,9.ιovi l. Me t. XI 304, quae videntur Kυλλῆνειος coiianaen lare, sed latinoruni libro ritin ea in re non est loci iples auctoritas. - V. 2. τοι, Αl l. Tos, Is rink σοι. Scianoido vin hic et infra-- F r. βαμβακύζω, Lud. Din- dors βαμβαλίζω, Seiano ido viii βαμβαλυζω. - Fl'. 18. V. 1. κυπασσίσκον res Picere videt ir Harpocrat. 117, 8: Ευπασσις .... μέμνηται δ' αυ- τοὐ Ἱππῶνάξ τε καὶ Ἐκαταῖος. Rostrinondum verbi ina Lycophroni

375쪽

στατῆρας ε ξήκοντα τουτέρου τοίχου.

'μοὶ γὰρ Ουκ ἔδωκας ουτε κω χλαιναν δασεῖαν, εν χειμῶνι φάρμακον ριγευς, ουτ' ἀσκερησι τους πόδας δασείησινεκρυψας, ώς μη μοι χίμετλα ρVγνῖπαι.

υς ανδρας τουτους οδύνη 'πιαλεῖ ριγηλή.

integer servatus, in quo ludendi causa poeta iambico colo paro emineum subiecit. Maior dubitatio iis altero versur pHina quidam verba vitii ini-

AI PEITAE, Pulselle o δὐνη πάλαι 'Pεῖπε. Nolitio hic versus otioliauibus est, sed hexameter dactnicus, quoin Hipponax ludibrii causa iambicis vorsibiis tuterseruit. Seripsi oδυνη 'πιαλεῖ ριγηλή : quod ὀδυνην dixit ανδρας , non potuit Oileusioni Essor tisic qtio Ilio

POetre conSulto, quae inter so piis nare Videntur, copulavit. Apti l Priscianum scribendurm: ,,isto iambus liabet in secitndo loco spondeunt, ut in ιertio et quarto dactyluiti. Frustra igitur liaec Ril iambicos nil moros

376쪽

'Aκηρατον δε την ἀπαρτίην εχει.

ευ. κτλ. Videtur hic Pioqiro vorsus ex eodem carini ne potitiis. Hippo iactem etiani alias dipliti longos corripero solituni esse idein scii ol. testa

tur: παρὰ δ' Ἱππώνακτι ἐπὶ τῆς αι καὶ οι διφθόγγου πολλή ἐστιν ῆχρῆσις. IIalo Brank θηρέει si instituit. Fr. 26. 1 ollux X18: Toονομα δε ἡ απαρτία ἐστὶ μεν Ιωνικόν, ωνομασμένον ουτω παρ' αυτοῖς τῶν κούφων σκευῶν, α ἐστι παραρτῆ- Diqilire 1 by

377쪽

Xρόνος δὲ φευγέτω σε μηδε εις αργός.

ημέραι γυναικός εἰσιν ηδισται, ὁταν γαμῆ τις κἀκφέρη τεθνηκυῖαν.

YZ Zευ πάτερ, θεῶν υλυμπίων πάλμυ.

Disi tiroci by Corale

378쪽

Παρ' ' συ λευκόπεπλον ημέρην μείνας

προς μεν κυνήσειν τον Φλυησίων 'μῆν. 33. 596 Eeισε κἀπέλουσεν ἀσκαρίζοντα.

Συκην μελαιναν, ἀμπελου κασιγνVτην.

Urie leniann cona inendavit .

verba integerrinan tentemus et Aeselaylo albiudicetnias, cultis sal ulne 1ιονυσου τροφοί inprimis conveni int; nec tanton poota ipsana de I nII- tricena vicere videtur, sed comparavit cum ave, qua o pullos friast iusniitri Eatur.

379쪽

U μὲν γαρ αυτῶν ἡσυχη τε καὶ ρυβδην

θυννίδα τε καὶ μυττωτον ημερας πασας δαινυμενος, ωσπερ Λαμψακηνος ευνοδεος , κατέφαγε δη τον κλῆρον ωστε χρη σκαπτειν δ πέτρας ορείας, οίκα μέτρια τρώγων, και κριθινον κόλλικα, δουλιον χορτον.

Oυκ ατταγας τε καὶ λαγὼς καταβρυκων, ου τηγανίτας σησάμοισι φαρμάσσων, 597 οὐδ' ἀττανίτας κηρίοισιν ἐμβάπτων.

ο δ' . ἐξολισθων ικέτευε την κράμβqVτην επτάφυλλον, η θυεσκε Πανδώρη

τας τε . se id supra IX 388 13: 'Aτταγῆς . . . μνθμονεύει αὐτῶν'Iππῶναξ δευτως' ου δ' ἀτταγάς τε καὶ - ita codd.)-- λαγὼς, Meine Ico λαγοίς. - V. 2. τηγανίτας Casau 1., τηγανίας VL. . Sine illonost ratione Brank coni. Dυδ' ηγανίτας. Coteruna lioe fragmenti inaliauit dubie ex eodeni carmine, o quo superius petituin : describit poetaosrugalis ot parci fratris mores: notitie tamen hi tres versus eontinuo Subiungondi sunt prioribus, ut visum est IIrinkio. Fr. 37. Allieri. IX p. 370 A: Mη ποτε δὲ Ο μκανδρος μάντιν κέ- κληκε την κραμβον, ἴερὰν ουσαν, ἐπεὶ καὶ παρ' 'Iππώνακτι ἐν τοῖς ιάμβοις ἐστί τι λεγόμενον τοιουτον πι δ' ἐξ. κτλ. - V. 2. η ΛC, η Ρ, ξ L. V. Coniee1 ην θυεσκε Πανδώρη, idemque Maur. Selimidi suspicatus est: ἔγχυτον tune ita explicandum, ut plaverita brassicae tantum for-

380쪽

ργηλίοισιν ἔγχυτον προ φαρμάκου.

κυλιξ, ὁ παῖς γαρ εμπεσὼν κατηραξεν.

προυπινεν.

Σπονδὶρ τε καὶ σπλαγχνοισιν αγρίης χοίρου.

Bακκάρι τὰς ρῖνας