Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

11쪽

Straho VIII p. 362: Πλεονάκeς δ' ἐπολέμησαν δια τας αποστάσεις τῶν Μεσσqνίων ' την μὲν ουν πρώτην κατάκτησιν αυτῶν φησι Τυρταῖος ἐν τοῖς ποιήμασι κατα τοὐς τῶν πατέρων πατέρας γενέσθαι ' την δε δευτέραν, καθ' ην ελόμενοι συμμάχους Αργείους τε καὶ πλείους Κrain i coiit. 'Αρκὰδαο καὶ IIισάτας απέστησαν, Ἀρκάδων μεν 'Ἀριστοκράτην τόν υρχομενου βασιλέα παρεχομένων στρα- rhrόν, Πισατῶν δε Πανταλέοντα τον Ομφαλίωνος, ηνίκα φησὶν αυτος στρατηγῆσαι τον πόλεμον τοῖς Λακεδαιμονίοις.

Tεμάμεναι γὰρ καλον ἐπὶ προμάχοισι πεσόντα ἄνδρ' ἀγαθον περὶ-πατρίδι μαρνάμενον. την δ' αυτΟὐ προλιπόντα πόλιν καὶ πίονας αγρους πτωχευειν πάντων ἔστ' ἀνιηρότατον,

5 πλαζόμενον συν μητρὶ φίλρ καὶ πατρὶ γέροντι

παισί τε σύν μικροῖς κουριδίρ τ' ἀλόχω. ἐχθρος μεν γὰρ τοῖσι μετέσσεται, ους κεν ῖκηται χρησμοσυνύ τ' εἴκων καὶ στυγερῆ πενίy, αἰσχυνει τε γένος, κατὰ δ' αγλαὸν εἶδος ἐλέγχει, 30 πλα δ' ατιμία καὶ κακότης επεται.

εἰ δ' -τως ἀνδρός τοι ἀλωμένου -δεμί' ωρη

12쪽

P0ETAE ELEs dACI. γίγνεται, ουτ' αἰδὼς οὐτ' orας ουτ' ἔλεος, amθυμω γῆς περὶ τῆσδε μαχώμεθα καὶ περὶ παίδων θνησκωμεν ψυχεων μηκετι φειδόμενοι. i5 ω νεοι, ἀλλα μάχεσθε παρ' ἀλλqλοισι μενοντες,

μηδὲ φυγῆς αἰσχρῆς ἄρχετε μηdε φόβου ,

ἀλλα μεγαν ποιεισθε καὶ ἄλκιμον φρεσὶ θυμόν, μηδὲ φιλοψυχειτ ανδ9ασι μαρναμενοι τους δε παλαιοτερους, ων ουκετι γουνατ' ἐλαφρα, 20 μὴ καταλείποντες φευγετε, τους γεραιους αἰσχρὸν γαρ δη τουτο μετα προμάχοισι πεσόν κεῖσθαι πρόσθε νέων ἄνδρα παλαιοτερον, ἐδη λευκὸν ἔχοντα κάρη πολιόν τε γενε ον, θυμον ἀποπνείοντ' ἄλκιμον κονι si,

25 αἱματόεντ' αἰδοῖα φίλαις ἐν χερσὶν ἔχοντα - αἰσχρὰ τάγ' ὀφθαλμοῖς καὶ νεμεσητὰν ἰδεῖν

καὶ χρόα γυμνωθέντα νεοισι δὲ πάντ' επεοικεν,

rum fiat mentio. l6. ρ δὲ φόβου, Ζ μήτε φόβου. - αισχρῶς,

tε γενειον αἰδῶ et ' αἰσχυνωσι κυνες κταμενοιο γεροντος , Toxτο δὴ οἴκτιοτον πελεται δειλοισι βροτοῖσιν.

13쪽

οφρ' ἐρατῆς ηβης αγλαον ανθος εχύ ἀνδράσι μεν θηητος ἰδεῖν, ἐρατος δὲ γυναιξίν, 30 ζωὸς ἐών, καλος δ' ἐν προμάχοισι πεσων. αλλά τις ευ διαβὰς μενέτω ποσὶν ἀμφοτέροισιν στηριχθεὶς - γης, χεῖλος ὁδουσι δακών.

μηδ' ἀνδρῶν πληθυν δειμαίνετε, μηδὲ φοβεῖσθε, ἰθυς δ' εἰς προμάχους ἀσπίδ ἀνὴρ εχ ετω, 5 εχθραν μὲν φυχην θεμενος, θανάτου γὲ μελαίνας κῆρας ὁμῶς αυγαῖς ἡελιοιο φίλας. ἴστε γὰρ Αρηος πολυδακρυου εργ' ἀχηλα ευ δ' Οὐγὴυ 1δάητ' ἀργαλεου πολέμου ,

καὶ θαμὰ φευγοντων τε διιγκόντων τε γέγευσθε,

eios censet, iniuria, spinmitian inistichon lioc repetitur Elog. 11 v. 21. 22. Veii post lioe ssisti clion plura omissa esse censo t. - Ceterum et lia colegia, ni tiuae dein cops sequuntur 11 et12, integra sunt carmina, qunm- quana Franko elegia in 10 et 11 iti unum coniting ro conatus e8t, Versibusnliis traiectis aliis obolo notatis, citi iuro inin mi versatus cst Aug. Matilitae do Tyrtaei carininibus Altenb. 1820). Titiorseli in Aet. plii l. Ilon. III 624 omnia in Iaro vos ituas lana partieulas ilisgolvoro conatus est. Etiam Osann curis ut ea, qtiao I .ycurgiis a lηempsit, ex iliversis carminibus pro oratoris consilio excorii in uena It cxor lio carere: fugit ho mines cloetos particii las-αλλα γάρ in prooona iis liorurn carminunI insimo In orationi vigore ui acidere, ni o naenai nemini idem ellain usu Vontro in Oratiouo pedestra, velut in Xon optio ratis Oeeonornico, Syn

14쪽

10 ω νέοι, ἀμφοτέρων δ' εἰς κόρον ὴλάσατε. οῖ μὲν γὰρ τολμῶσι παρ' αλληλοισι μένοντες ἐς τ' αυτοσχεδίην καὶ προμάχους ἰέναι,

παυροτεροι θνησκουσι, σαοῶσι δὲ λαον οπίσσω τρεσσάντων δ' ανδρῶν πῆσ απόλωλ' αρετή.la oυδεὶς ἄν ποτε ταυτα λέγων ἀνυσειεν εκαστα,

οσσ', ὴν αἰσχρὰ πάθρ, γίγνεται κακά. ριγαλέον γὰρ οπισθε μετάφρεr/ον ἐστὶ δαῖζειν ἀνδρος φευγοντος δhω ἐν πολέμφ' αἰσχρος δ' ἐστὶ νεκυς κακκείμενος ἐν κονίησιν 20 νωτον οπισθ' αἰχμῆ δουρος ἐληλαμένος. αλλα τις ευ διαβας μενετω ποσὶν αμφοτέροισιν 22 στηριχθεὶς ἐπὶ γῆς, χεῖλος οδουσι δακων, μηρους τε κνήμας τε κάτω καὶ . στέρνα καὶ Θους ασπίδος ευρείης γαστρὶ καλυψαμενος

25 δ1ξιτερῆ δ' ἐν χειρὶ τινασσέτω ὀβριμον ἔγχος, κινείτω δὲ λόφον δεινόν υπερ κεφαλῆς ερδων δ οβριμα ἔργα διδασκέσθω πολεμίζειν,

μηδ' ἐκτὸς βελέων εστάτω ἀσπίδ' ἔχων αλλά τις ἐγγυς ἰὼν αυτοσχεdὸν ἔγχεῖ μακρῆ30 ῆ ξίφει Ουτάζων δήων ἄνδρ ελέτω καὶ πόδα παρ ποδὶ θεὶς καὶ ἐπ' ἀσπίδος ἀσπίδ' ἐρείσας,

15쪽

ἐν λόφον τε λόφφ καὶ κυνέην κυνέssκαὶ στέρνον στέρν' πεπλημένος ἀνδρὶ μαχώψω, η ξίφεος κώπην η δόρυ μακρον ελών. 35 υμεῖς δ', ω γυμνῆτες, υπ' ἀσπίδος ἄλλοθεν ἄλλος πτωσσοπιες μεγάλοις βάλλετε χερμαδίοις, δούρασί τε ξεστοῖσιν ἀκοντίζοντες ἐς αὐτους,

τοῖσι πανόπλοισι πλησίον ἴστάμενοι.

Ουτ' αν μνησαίμην ουτ' ἐν λόγω ανδρα τιθείμην

V. 33. πεπλημενος Βmanckius, v. πεπαλημένος. - V. 37. ξεστοισιν epitheton tantum ornans foret, sed ilistinguenda sunt lineo incula, qtii-bus milites levis armaturno utebantur, a pilis Itopluamin v. 29 ἔγχεrμακρ6, V. 34-μακρον), itaque ξυστοισιν oniicio; at ii 1 Homerum dii lem hasta procera appellari solet, ut est: μακροισι ξvστοισι Il. ν 497et νώμα ξυστον μέγα ναυμαχον ... δυω καὶ εἰκοσίπηχυ o 677 . sed Dosten dicta sunt iacula throviiiseula, ait Herodot. II 71 ξυστὰ ἀκοντια,

recepta est v. 1003-6 lioc modo: ἀρετη, τόδ' ἄεθλον ἐν ἀνθρώποισιν ἄριστον,, κάλλιστόν τε φέρειν γόγνεται ἀνδρὶ σοκω ' ξυρον δ' ἐσθλον τουτο πόληῖ τε παντί τε δημω, o στις ἀνηρ διαβὰς εν προμάχοισι

μενy. Et ad Ennilem olegiam utrum quo fragmentum pertinero uocet otium ropositio consulto a litibua v. 10 et 20; accedit quod Plato quoquo in Logibus ulrani quo partein respexit, os. quae dixi in Mia eo Rhen. novo III 213 sc i. Berni indily tamen Hist. L,itti Gr. II 346 II 1, 436o l. 2 multa sibi reperisse visus est, quae offensioni sint, cui iure advorsatus est etiam Scitne illo in Plii lol. III 106. - V. 1. Plato Leg. I 629: Tu Tαῖον . oς μάλιστα ἀνθρώπων περὶ ταῶνα ἐσπουδακεν εἰπών, οτι 'ου τ' ὰν μν. ovet' ἐν λ. ῶ. τιθείμ ην, Ουx' εῖ τις πλουσιωTαTOς αν-

θρώπων ει η, φησίν, ουτ' .εἰ πολλὰ αγαθὰ κεκτημινος, εἰπὼν σχεδον ἄπαντα, Ος μῆ περὶ τον. πόλεμον ἄριστος γίγνοιτ . ἄν. et ib. II 660: . ἐὰν δ' ἄρα πλουτη μεν Κινυρα τε καὶ Μίδα μὰλλον, η' ἄδικος, αθλιος τἰatὶ καὶ ανιαρῶς ζv, καὶ οὐτ' αν μνησαίμην, τqσὶν υμῖν ὀ ποι 'της, εἴπερ ορθως λεγει, ου τ' ἐν λ. ἄ. τιθείμην, δς μ' πάντα τὰ λεγομενα καλὰ μετὰ δικαιοσvνης πράττοι καὶ κτωτο, καὶ ο ἡ και δqων ουτος ανὀρέγοιτο ἐγγυθεν ιστάμενος, ἄδικος δε ὼν ρητε τολμῶ. Ορων φόνον οἴματόεντα, μητε. νικω θεων Θρ'pκιον Βορεην, μη τε ἄλλο αυτῶ μηδὲν

16쪽

οὐδ' /ἰ Κε κλώπων μὲν ἔχοι μεγεθός τε βίην τε, νικωη θέων Θρηtκιον Βορέην, 5 οὐδ' εἰ Tιθωνοῖο φυην χαριέστερος εἰη, πλουτοίη Μίδεω καὶ Κινυρεω μάλιον, ου δ' εἰ Tαυταλίδεω Πέλοπος βασιλευτερος ε', γλῶσσαν δ Αδρηστου μειλιχογορυν ἔχοι, οὐδ' εἰ πῆσαν ἔχοι δόξαν πλην θουριδος αλκῆς oυ γαρ ανηρ ἀγαθῖς γίγνεται ἐν πολέμω, εἰ μη τετλαίη μὲν ορῶν φόνον αἱματόεντα καὶ δ ων ορέγοιτ ἐγγυθεν ἱσταμενος. ηδ' αρετή, τόδ' αεθλον ἐν ανθρώποισιν αριστον κάλλιστόν τε φέρειν γίγνεται ἀνδρὶ νέω.i5 ξυνὸν δ' ἐσθλον τοὐτο πόληῖ τε παντί τε δήμω ,

ἴστις ἀνὴρ διαβας ἐν προμάχοισι μένllνωλεμέως, αἰσχρῆς δὲ φυγῆς ἐπὶ πάγχυ λάθηται,

ψυχὴν καὶ θυμον τλήμονα παρθέμενος, θαρσυνθ δ' ἔπεσιν τον πλησίον ανδρα παρεστως

2ii ουτος ἀνὴρ ἀγαθὸς γίγνεται ἐν πολέμι' αἶφα δε δυσμενέων ἀνδρῶν ἔτρεψε φάλαγγας 32 τρηχείας, σπουδῆ τ' ἔσχεθε κῶμα μάχης

rospicit Plato ILeg. I 630 si: διαβάντες δ' εὐ καὶ μαχόμενοι ἐ'έλοντες

17쪽

ος δ' αυτ' ἐν προμάχοισι πεσὼν φίλον ἄλεσε θυμόναστυ τε καὶ λαοὐς καὶ πατέρ' εὐκλεἱσας,25 πολλὰ δια στέρνοιο καὶ ἀσπίδος ομφαλοέσσης καὶ διὰ θώρηκος πρόσθεν ἐληλαμένος, τον δ' ολοφύρονται μὲν ὁμως νέοι ηδὲ γέροντες, ἀργαλέω τε πόθω πῶσα κέκηδε πόλις ' καὶ τύμβος καὶ παῖδες ἐν ἀνθρωποις ἀρίσημοι 20 καὶ παίδων παῖδες καὶ γένος ἐξοπίσω. Ουδέ ποτε κλέος ἐσθλον ἀπόλλυται Ουδ' ονομ' αυτου , ἀλλ' υπὸ γης περ ἐὼν γίγνεται ἀθάνατος, ἴντιν' ἀριστεύοντα μένοντά τε μαρνάμενόν τε γης πέρι καὶ παίδων θουρος υρης ολ is i. 35 εἰ δὲ φύγρ μὲν κῆρα τανηλεγέος θανάτοιο, νικήσας δ' αἰχμῆς αγλαὸν ευχος Ωρ, πάντες μιν τιμῶσιν ὁμως νέοι ἡδὲ παλαιοί, πολλα δὲ τερπνὰ παθὼν ἔρχεται εἰς Λω ν γηράσκων ἀστοῖσι μεταπρέπει, Ου δέ τις αυτόν .i0 βλάπτειν Ουτ' αἰδοὐς οὐτε δίκης ἐθέλει,

πάντες δ ἐν θώκοισιν ομῶς νέοι οι τε κατ' αυτόνεῖκουσ' ἐκ χώρης οῖ τε παλαιότεροι.

ταύτης νυν τις ἀνὴρ ἀρετῆς εἰς ἄκρον ἱκέσθαι

πειράσθω θυμῶ, μη μεθιεὶς πολέμου.

18쪽

Aῖθωνος λέοντος ἔχων ἐν στηθεσι θυμόν.

Πρὶν αρετῆς πελάσαι τέρμασιν ἡ θανάτου. 32b

υγετ', ω Σπάρτας ευάνδρου

κουροι πατέρων πολιατῶν,

λαιῆ μὲν ἴτυν προβάλεσθε,

δόρυ δ' ευτόλμως βάλλετεJ5 μὴ φειδόμενοι τῆς ζωῆς

ου γὰρ πάτριον τῆ Σπάρτα.

19쪽

paenultima correpta ilixit Tyriaetis. iit saepe est apii l Pitularum. iii se de secutida liexantetra iit viiletur. Hariung praeterea Totaeo tribuit versus trimetros iambicos, idequibus ilixi Cann. popul. VI. - G. IVou Tyriaei nonaen restititere voluit apud Lydum de mensibus p. 117. ubi Εὐρυτος ο Αακεδαιμόνιος ὁ μελοποιὸς legitur de quo loco dixi p. I 0ra ecl. 2ὶ, non recte: nauia Tyrtaei ingenio lioc prorsus ablior ret: nec magis proban da Sclinii liii coniectura, qui Alma alii vituli cavit.

δίασμα esse. - Εx Tyrtaeo ConVersus videtur versus Ap. Mar. Vici. IIII: De o Spartae primores nunc Parcas dueentes, quo in illo salso Molossicum versum dicit temere quo morax Laconici Oxoreuus Pareas interprotatur. Sano non imoro plerosque existi inaro morariam institutum recona Minodum esso, quo madmodum Schoemanu Antiquit. Gr. I 298 ad boni Peloponnesii novissimum tempus resori, quandoquidem Xenophon Primus commeri Oraverit: at Iam Hermippus comicus indo fabulani Moίρας inscripsisso vi dotur, quae sabula initio bolli docta est, vi l. Conimentat. de comoedia Att. 318, ost quo verisimilo Spartanos leno nos suas indo ab antiqitissimo temporo μοίρας sive μορας appellavisso, sed seriptio exercitus rei vio miluaris varias subiit vicissitudiriea.

20쪽

στιγματίης , πολυγηραος, ἶσος αλ τ)ὶ δαηλθεν κνισοκόλαξ, ευτε Μελης ἐγάμει, α κλητος , ζωμου κεχρημενος, μεσοισιν ηρως εἱστhκει βορβόρου ἐξαναδυς.

Asius. Athon. III 125 Is: Ανισολοιχος γάρ τις καὶ κατα τον Σῶμιον ποιητην Ασtoν τον παλαιὰν ἐκεινον καὶ κνισοκολαξ ... τὰ μὲν Ουνtos Aσioti, λη ὀ Mνρτίλος, ἔπq ταντ' ἔστι ' πωλὰς κτλ. - V. l. IsocP, V. ω ς. - V. 2. 'λθεν κνισοκολαξ Η, ηλθε κνισσοκόλαξ C, οκνισοκόλαξ P . IVolcher Rνισοκολαξ, ut non en proprial in sit, coniecit Cycl. Ep. I 14 4, do Creopliylo Samio cogitans, ille impio v. 4 de Melete fluvio, non de advel a parti suo necipierula esse Oxifit in at, e . etinin volchor M lol. III 47. Si Meles IIomeri pater intelligendiis eat, ASiussorin88o Irum aliqtioni IHiptiis interventro finxit, qiuamquam Homerici Iriorigo repetorrita ex iis, illino Atlion. VI 2bs A refert. Ceteriam nou est hoc epigramma, sed pars nanioris carminis.