장음표시 사용
41쪽
δε μάκαρ -δεὶς πέλεται βροτω, ἀλλα πονηροί
Πολλοὶ γὰρ πλουτευσι κακοί, ἀγαθοὶ πενονται ἀλλ' ημεῖς αὐτοῖς ου διαμειψόμεθα 343 τῆς ἀρετῆς τον πλουτον, ἐπεὶ το μὲν ἔμπεδον αἰεί, χρήματα δ' ἀνθρωπων ἄλλοτε ἄλλος εχει.
μωμοσύνης δ' αφανὲς χαλεπωτατόν ἐστι νοῆσαι μέτρον, ο δῆ πάντων πείρατα μουνον εχει.
Πάντρ δ' αθανάτων αφανὴς νόος ἀνθρώποισιν.
Γηράσκω δ' αἰεὶ πολλὰ διδασκόμενος.
42쪽
l 'υν δε συ μεν Ἀλιοισι πολὴν χρόνον ενθάδ' ανάσσων τηνδε πολιν ναίοις καὶ γενος υμέτερον
αὐτὰρ ἐμὲ ξὐν νηὶ θο)ῆ κλεινῆς ἀπο νήσου
ασκηθῆ πέμποι Κυπρις ἰοστέφανος 5 oiκισμῶ δ' ἐπὶ τ6δε χάριν καὶ κίδος ὐπάζοι ἐσθλον καὶ νόστον πατρίδ' ημετέρην.
'Aλλ' ει μοι καν νυν ετι πείσεαι, εξελε τοὐτο, .
μηδε μεγαιρ' οτι σευ λωον επεφρασάμVν, καὶ μεταποίθσον, Λιγυαστάδη, ωδε δ' α&δε'Oγδωκονταετη μοῖρα κίχοι θανάτου.
43쪽
Μ δέ μοι ἄκλαυστος θάνατος μόλοι. ἀλλα φίλοισιν ποιήσαιμι θανὼν ἄλγεα καὶ στοναχάς.
Eἰπέμεναι Κριτίρὶ ξανθοτριχι πατρος ακουειν ου γὰρ αμαρτινόω πείσεται ηγεμόνι.
καὶ κύνες ἀγρευταὶ καὶ ξένος αλλοδαπός.
θσόν τοι πλουτουσιν οτω πολυς ἄργυρός ἐστιν
χpς ιπποι. En leni in Titoomi. 1253, 4, ubi θηρεvtαί τε κυνες καὶ ξενοι αλλοδαποί. olim suspientus stini Solonis sortiis se osse otitiin proxi in uinilisti clion np. Theogn. 1255-6, ubi ea leni sontentia iterati ir:
ῆστις μὴ παῖδάς τε φιλεῖ καὶ μώνυ rας λπους καὶ κυνας, Ουποτε οἱ θυμὸς ἐν ἡσυχίη.
44쪽
Ρ0ETAE ELEGIACI. καὶ χρυσος καὶ 'γης πυροφόρου πεδία Ἀποι ημιονοί τε, καὶ ω μόνα ταυτα πάρεστιν , γαστρί τε καὶ πλευρύς καὶ ποσὶν ἀβρα παθεῖν, 5 πιαδός τ' ' γυναικός, ἐπην καὶ ταυτ' αφίκηται, ηβης συν δ' ἄρρ γίνεται αρμόδια. ταυτ' αφενος θυητοῖσι τα γὰρ περιώσια πάντα χρηματ' ἔχων Ουδεὶς ἔρχεται εἰς tδεω 'oυδ' ἄν ἄποινα διδους θάνατον φυγοι -δὲ βαρείας 346 10 νουσους - δὲ κακον γῆρας ἐπερχόμενον.
ῆβης ἐρατοῖσιν ἐπ ἄνθεσι παιδοφιλήσ)iμηρῶν ἱμείρων καὶ γλυκερου στόματος.
Εργα δὲ Κυπρογενους νυν μοι φίλα καὶ Βιονυσου καὶ Μουσέων, ὼ τίθησ' ἀνδράσιν ευφροσυνας.
45쪽
Παῖς μὲν ανηβος ἐων ἔτι νήπιος ἔρ-ς οδόντων φύσας ἐκβάλλει πρῶτον ἐν ἔπτ' ετεσιν τους δ' ἐτέρους με δη τελορ θεὸς επτ' ἐνιαυτο - , ηβης ἐκφαίνει σηματα γεινομένης ' MI
b τn τριτάτη δὲ γένειον ἀεξομένων ἔτι γυίων λαχνουται, χροιῆς ἄνθος ἀμειβομένης τν δὲ τετάρτη πῶς τις ἐν εβδομάδι μέγ' ἄριστος
ἰσχυν , ηντ' ανδρες σηματ' ἔχουσ' αρετῆς πεμπτη δ ωρλυ ἄνδρα γάμου μεμνημένον ειναι l0 καὶ παίδων ζητεῖν εωοπωω γενεήν δ' ἔκτη περὶ πάντα καταρτυεται νόος ἀνδρός,
Moυσαων, FRI .ia τίθησινὶ et Sopt. sapient. eonv. c. 13 et ap. . Hermiam in Phaedr. p. 78 si abi ἔπα τῶ et καὶ νουσάων τίθησι . - v. 2. Schnoido vin Μουσάων α τίθησ'. Fr. 27. Integram h nnc e Iosiam servaveriant Philo de opis. mundi p. 24 Λ od. Francos. I691ὶ: τὰς ηλικίας ταυτας ανέγραψε καὶ Σόλων οτῶν Ἀθηναίων νομοθετζς ἐλεγεια ποιήσας ταδε ' Παις μὲν κτλ. et Clem Alex. Str. VI 814: τάς τε των ηλικιῶν μεταβολὰς κατα εβδομάδανινεσθαι Σόλωνος αῖ ἐλεγεῖαι δηλοὐσιν ωδε πως ' παις μὲν κτλ. es. Am-hrosius Ep. UI 39. Ibontrair elegia otiana in Cod. Paris. Ap. Cranaer An.Ρar. I 46: 'Hρωελεγεῖα Σόλωνος πρὸς προιστασιν ηλικιῶν notatio littora Cὶ, set Apostol. XIV 94. Respiciunt hite Consorin. do die nat. c. 14. Macrob. in Sonari. Scip. I s) ot liaud dii his Aristot. Pol. VII 14. II: κατὰ την τῆς διανοίας ἀκμήν' αve' δ' ἐσtὶν ἐν τοις πλείστοις ηνπερ των ποιητῶνTινὲς ειρήκασινοι μετρουντες ταις εβδομάσιν τὴν ξλικίαν, τον ἶρόνον των πεντηκοντα ἐτῶν. ae rursus VII 15. 1l: Aυο δ εἰσὶν ἡλικίαι προς ὼς ἀναγκαζον διηρῆσθαι τὴν παιδείαν,
των ενος καὶ εικοσι ἐτῶν ' οι γὰρ ταις ἔβδομάσι διαιρουντες τας θλικιας ώς ἐπὶ το πολυ λέγot)σιν οὐ καλῶς eorr. κακῶς), δει δε ety διαιρε σειφt1σεως ἐπακολουθειν. De si initi Hippocratis sententia vid. praetore si Pollux II 1 ot Boissonado Anecd. II 455. Addo Darenat,ere Extraiis do Mse. medie aux P. 141. - Porson, Franke, alia liane Solonis elegiam in suspieionem voca Eriint, iniuria: nam tenue hoc argumentum etiam orationis exilitatem qiuandana requirit, uequo quae dixit Solou D. 20 v. 4ndversantur huius olegiao v. 10, si accurati iis inquisiveris in Arminis institum. - v. 2. ἐν επτ C λτ' ῖν. - v. 3. τελέση Sclineser, vulgo τελέσει. - V. 4. ἐκφαίνει, C δὲ φαινει, ap. Cl. eoi1. Par. δὲ φανείσης. - σήματα Ρliailo. AP. C, σπέρματα Cl. - γεινομένης, γινομένος AP., γενομένος cod. Par. ap. Cl. - V. 5. τριtατ 7, C τρίτη. - δε om. Philo. - γένειον, γένεια Ap., γένει C. - δει scripsi, qtiod otinua Emp rius conio it. lcgel . ἐπὶ. Λp. Cl. cod. Par. ed. m. ἀεξόμενον ἐπὶ
46쪽
I3DETAE EI ELIACI.ου δ' ερδειν ομῶς ἔργ' απάλαμνα θέλει ἔπτα-νουν καὶ γλῶσσαν ἐν ε βδομάσιν με γ' αριστος οκτώ τ' αμφοτερων τεσσαρα καὶ δέκ' ετη 'I5-δ ἔναοὶ ἔτι μεν δυναται, μαλακιοτερα δ' αυτουπρος μεγάλην αρετην γλῶσσά τε καὶ σοφίη τῆ δεκάτνὶ δ' οτε δη τελωρ θεος επτ ἐνιαυτους, ουκ αν αωρος ἐὼν μοῖραν ἔχοι θανάτου.
Νειλου ἐπὶ προχορσι Κανωβίδος ἐγγύθεν ακτῆς.
εμνήσθη ταυτης παροιμίας καὶ Φιλόχορος εν Ατθίδος α' καὶ Σόλων ἐλεγείαις καὶ Πλάτων ἐνταυθα. CL Aristot. Motnpli. I 2. Plui. ile Poet. c. 2. Paro ein logr. T. I p. 37l. II p. 128 mi. Gottinet. Λ post. XIV 4 l.
47쪽
αρχῶr restituti in ex Apost. eil. , vulgo ciρχων, praeterea ex K recti iusserit,as 'Αρχῶν ἄκουε καν δίκ/ὶ καν μη δίκν. Apparet alitern non Sololiis esse liti ne versiini. smi Poetain siniit in sententiani in Elogiis protulisso. s. oliam prov. iii Appenit. I lin Scinit. Apscli. Clioepti. 75ὶ Βουλε δεσποτῶν ἄκουε καὶ δίκαια καδικα. et it,. il l κρεισσόνων γάρ ἐσι ἀκουειν καὶ δίκαια καδικα sic enitu corr. .
Πρῶτα μεν εὐχώμεσθα Λιῖ Κρονίδη βασιληr,
θεσμοῖς τοῖσδε τύχην αγαθqν καὶ κυδος οπάσσαι.
32. 24.JΕἰ δὲ ἐφεισάμην πατρίδος, τυραννίδος δὲ καὶ βίης ἀμειλίχου
- καθηκ'άμην, μιάνας καὶ καταισχυνας κλεος, δὲν αἰδευμαι ' πλέον γὰρ ωδε νικήσειν δοκέω
ουκ ἔφυ Σόλων βαθυφρων ου δὲ βουλήεις ἀνῆρ 340 ἐσθλὰ γαρ θεου διδόντος αυτος οὐκ ἐδέξατο περιβαλὼν δ' ἄγραν, ἀγασθεὶς Ουκ ἐπέσπασεν μέγα
r. 3l. Pliit. vit. Sol. e. 3: ἔνιοι δέ φασιν, οτι και τοὐλ νόμους ἐπεχείρησεν ἐντείνας εἰς ἔπος ἐξενεγκεῖν, και διαμνημονευονσι τὴν αρχὴν Οὐτως ἔχουσαν ' π ρῶτα κτλ. - V. I. εὐχώμεσθα Stephanus A), ευχώμεθα.CURI., εὐχόροεσθα S, εὐχομεθα ia. - U. 2. κῆδος, Hoc horκυρος. - ὀπάσσαι, ὀπασαι CFaL. Hnoc linitii ilubio coinnienti in sunt. Fr. 32. Pliit. vit. Sol. e. 14: ἀλλὰ πρὸς μεν τους φίλους εἶπεν, ῶς λέγεται, καλὰν μὲν εἶναι xῆν τυραννίδα χωρίον, οὐκ χειν δε ἀπόεασιν, δὲ Φῶκον ἐν τοις ποιήμασι γραφωπι Εἰ δὲ γ qς, φησὶ κτλ. Oθενευ δηλον, οτι καὶ πρὀ τῆς νομοθεσίας μεγάλην δόξαν ευεν. - V. 2. καὶ καὶ . - V. 3. μιάνας. i μιῆναι. - καὶ omittunt litibci. - V. 4. αἰδείμαι ΛCFara, vulgo αἰδουμαι. Fr. 33. Plui. vit. Solon. c. 14 r υ δε φυγόντος αὐτοὐ τὴν τυραννίδα πολλοὶ καταγελῶντες ἔλεγον, γέγραφεν ουτως ' Ουκ ἔφυ κτλ.T αυ τατους πολλους καὶ φαύλους περὶ αυτου πεποίθκε λέ
48쪽
4M δίκτυον, θυι ἡ ἀμαρτῆ καὶ φρενῶν ἀποσφαλείς
θ ἐθελον γάρ κεν κρατησας, πλουτον αφθονον λαβών καὶ τυραννευσας 'Aθηνῶν μουνον ημέραν μίαν, ἀσκος υστερον δεδάρθαι κἀπιτετρῖφθαι γένει. 34. υνα τοτ' ἐφρασαντο, νυν δέ μοι χολουμενοι λοξον οφθαλμοῖς ορῶσιν πάντες ὐστε δηχι.
Ur. 35. Aristi l. II 536: 'Ο-δη Σόλων καὶ βιβλιον ἐξεπίτηδες πεποίηκεν εἰς αντον καὶ την ίαν του πολιτείαν vel sic tanton potest earmen ad Plio uim iri tolligit, ἐν ω ἄλλα τε δὴ λεγει και ταὐτα 'A μὲν κτλ. ορας, ως αυθαδῶς καὶ οt; της σῆς συμβουλῆς; Ααὶ ταντα
49쪽
μητηρ μεγίστη δαιμόνων υλυμπίωναριστα Γῆ μέλαινα, της ἐγω ποτεὁρους ἀνεῖλον πολλαχῆ πεπηγότας
5 πρόσθεν-δουλευουσα, νυν ἐλευθέρα. αολλους δ' Ἀθηνας πατριδ' εἰς θεόκτιτον
ἀνηγαγον πραθέντα , αλλον ἐκδίκως,
αλλον δικαίως, τους δ' αναγκαίης υποχρησμὸν λεγοντας, γλῶσσαν Ουκέτ 'Aττικηνl0 τας, ῶς αν πολλαχu πλανωμένους, ρους δ' ἐνθάδ' αυτοὐ δουλίην αεικεα ἔχοντας, ηδη δεσποτῶν τρομευμένους, ἐλευθέρους ἔθηκα ταὐτα μὲν κράτει,
ὁμου βίην τε καὶ δίκην συναρμόσας, i5 καὶ διηνυσ' ὐπεσχόμην.
τὰ ποιηματα. Σεμνυνεται γὰρ Σόaων ἐν τουτοις, ὁτι της τε πρου - ποκειμενης γῆς προ νς α νει 1 p . . . ευθέρα v. 4. 5 . Ααi τωναγωγιμων πρός αργυριον γεγονότων πολιτῶν τοὐς μὲν ανηγαγεν v.
Perannatus: nut scribendum, iii Iam olivolixi, τῆς αναγκαίης υπo, ni itf1 τοὐς integruui est, vorsus interci EAsse censortiliis est: poterat Enim poeta practer eos, Pu npuid austros servitii tom sive ii istam sivo iniustani serviolanni, hic etiani eos commornorare, qui, ut sorvitutis eniantitatem n e avertorent, Datria reuein forna Regre vitana stistentabant et ipsi nonniinus alciue tui patrii' sernionis proponao lum immemores: nt Die li nn conicetiaram inprimis vi lotur eona mendare, quod poeta dixu πολλαχῆ πλανωμένους. - . 9. -κίτ Pliit. Ουκ - IL 11. δουλίην Ηriinck, δου
ν. quod ex snlsa intorpretationo est ortum. cf. Ilesyclitus: διήνυσαν διῆλθον. Natu ν, quoil fortasse illiis PNioserat, lilii e loco minus est conveniens, nequo anas lino e verbi sorann Oxint.
50쪽
ευθεῖαν εἰς εκαστον αρμοσας δίκην
ἔγραψα. κέντρον δ' ἄλλος ώς ἐγὼ λαβώ,
κακοφραδης τε καὶ φιλοκτημων ανηρ20 Ουτ' ῖν κατέσχε δῆμον ουτ' ἐπ yατο, 35 l
. - Εἰ γὰρ ηθελον. ἄ τοῖς ἐναντίοισιν ῆνδανεν τότε,αυθις δ α τοῖσιν ατεροις δρῶσαι, δια
5 τῶν Ουνεκ' αρχὴν πάντοθεν κυκευμενος ως ἐν κυσιν πολλαῖσιν ἐστράφην λύκος.
Πίνουσι καὶ τρωγουσιν, οἱ μὲν ἴτρια, οι δ' ἄρτον αυτῶν, οι δὲ συμμεμιγμένους γούρους φακοῖσι κεῖθι δ' Ουτε πεμμάτων ἄπεστιν οὐδέν, οὐθ' ὁσ' ἀνθρώποισι γῆ
Fr. 37. Arist. II 437 perstu: εἶτα τί φ σιν ὁ Σόλων' εἰ γὰρ κτλ.