Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

21쪽

'Aνδρὶ μὲν γππαιμων Ο μ' Ἀπω Πόδαργος. καὶ κυνὶ Ληθαργος, καὶ θεράποντι Βάβης Θεσσαλός, ἐκ Κρήτης, Μάγνης γένος, -μονος υίος.ώλετο δ' ἐν προμάχοις ὀξύν-συνάγων.

- Αιμονος Plan. , αῖμονος Pal. 'otomani Thessalus sitit pia ius, Croticus canis, Hippaemon Magnesius, servi, qui insorioro liabsetur loco, patriam consulto poeta vi lotur reticnisso: suri sortasse Pliryx, vid. Tu. Pliryg. n. I ap. Stevari A Doscription Os somo ancient Inonunionis in

nem reprehendit, nim Mina thonore in cani aut equo tribui existinians patriae ortina noua, miost mihi quidem non ost offensioni: at quod ipso contendit lineo oinnia Ad virum reserenda esse, qui Ox Mamesia Thessalica fuerit oriuIulus, cuni nanioros suo rint Croienses, lithie interprotationi non solum ordo veri)ortim obstat, sed etiam ho e re si agatur, quod Magnetes non credo illa notate ro te Thessalis accenseri; nain otiana postea Magnetes a Ceteras Tliessalis seiuncti suemini, cf. Aeschin. adv. Ct siph. 83. His duobus Rr mentiu nisus olim istam proposui Oxplicationum. Sin Omnia ad unum Hippaemonem reserenda sunt, tria simul in eo laudari existimἐandum est, quoniaim Magnetes ex Thessalia ora uti nolim in Creta domicilium colloeaverunt, hami ita miluo post his sedibus relictis novam urbem Maginosiam ad Masandriim condiderunt: nam haec suit reapse Iuppasnionis patria, non Creta, ut videtur lomnan eod. Ρal. indicaro: etenim nulli ouinino Mamotos Crotam insulam vid sentur obsi-nuisse, postquani sedes suas in Asiam transtulerrant: es. otiam Hoech

Creta II 410.

Dissiligo 1 Corale

22쪽

τεθναίην, οτε μοι μηκευ ταυτα μελοι,

κρυπταδιη φιλότης καὶ μειλιχα δῶρα καὶ ε υνη,εσθ' ηβ ς ανθεα γιγνεται ἁρπαλεα 5 ἀνδράσιν γυναιξίν' ἐπεὶ δ' ὀδυνηρον ἐπέλθργῆρας, ο τ αἰσχρὸν ομῶς καὶ καλὸν ανδρα τιθει, αἰεί μιν φρένας ἀμφὶ κακαὶ τειρουσι μέριμναι,ουδ' αυγὰς προσορῶν τέρπεται ηελίου, αλλ' ἐχθρος μὲν παισίν, ἀτίμαστος γυναιξίν 10 ουτως ἀργαλεον γῆρας εθηκε θεός.

M in norinus. Fr. I. Stob. FIor. LXIII16: Μιμνέρμου' τίς δ ὲ κτλ.U. 1. 2 affert Plui. do viri. mor. e. 6 s. p. n.: ἀκολάστων μὲν μαι δεφωναί ' τις δὲ χάρ ς, τί δὲ τερπνον ανεν χρυσῆς , . T. . . . με λε .ef. Apostol. XVI 61 o. ΙIlio respicii Hornt. Epp. I 6, 65: Sic Mimnerantis

καχον libri, o μῶς καὶ κακὰν II ranatin, ομως καὶ καλὸνI Oederioin coni., quae coniecturae irnprobandae sunt, Tocto so habet lihror in lactio; ὁμῶς τίθει eoilem Inodo mcturn est, quo Xenophon scripsit Agesil. II, 12τὰ των φίλων ἀσφαλῶς. Ceterii ni τίθει scripsi, V. Ttθει. - V. 7. αἰεί μιν scripsi, v. αἰεὶ μεν. - V. 8. προσορῶν, Grotius 7rρOGOραν. γ Numeri adiecti sunt editionis Bachianue.

23쪽

υμεῖς δ' οIά τε φυλλα φυει πολυανθέος ωρllεαρος, οτ' αἶψ' αυγῆς αυξεται ηελιου, τοῖς ἴκελοι πήχυιον ἐπὶ χρόνον ἄνθεσιν ηβης τερπόμεθα, προς θεῶν εἰδότες -τε κακόν 5 Ουτ' αγαθόν' κῆρες δὲ παρεστηκασι μέλαιναι, ὴ μεν εχουσα τέλος γηραος ἀργαλέου, 328η δ ετέρη θανάτοιο ' μίνυνθα δε γίγνεται ηβης καρπός, οσον τ' ἐπὶ γῆν κίδναται ηέλιος αὐτὰρ ἐπην δη τολο τέλος παραμείψεται ωρης, 10 αυτίκα τεθνάμεναι βέλτιον η βίοτος πολλὰ γὰρ ἐν θυμβ κακὰ γίγνεται' ἄλλοτε οἶκος τρυχουται, πενίης δ' ἔργ' οδυνηρὰ πέλει ἄλλος δ' αυ παίδων ἐπιδευεται, ωντε μάλιστα ἱμείρων κατὰ γῆς ἔρχεται εἰς 'Aχην Ib αλλος νουσον ἔχει θυμοφθόρον δέ τις ἔστιν

G πρὶν ἐων καλλιστος, ἐπην παραμείψεται ωρη, δὲ πατηρ παισὶν τίμιος ουτε φίλοις.

24쪽

Λυτίκα μοι κατὰ μὲν χροιην ῆεει ασπετος ἱδρώς, πτοιῶμαι δ' ἐσορῶν ανθος ὁμηλικίης τερπνον ὁμῶς καὶ καλόν, ἐπεὶ πλέον ωφελεν εἶναι )ἀλλ' ὀλιγοχρόνιον γίγνεται ωσπερ υναρ5 ηβη τιμήεσσα τὸ δ' ἀργαλέον καὶ ἄμορφον γῆρας υπὲρ κεφαλῆς αυτίχ υπερκρέματαιεχθρον ὁμως καὶ ἄτιμον, ὁ τ' ἄγνωστον τίθει ἄνδρα, βλάκτει δ' ὀφθαλμους καὶ νόον ἀμφιχυθέν. 6. 6.JAῖ γὰρ ἄτερ νουσων τε καὶ ἀργαλέων μελεδωνῶν 32sεξηκονταέτη μοῖρα κίχοι θανάτου.

Μήτε τιθ/α ξεινων δηλευμενος ἔργμασι λυγροῖς μήτε τιν' ἐνδήμων, ἄλλα δίκαιος ἐὼν)τον σαr του φρένα τέρπε δυσηλεγέων δε πολιτῶν ἄλλος τίς σε κακῶς, ἄλλος ἄμεινον ἐρεῖ.

, ληθείη παρεστω σοὶ καὶ ἐμοί, πάντων δικαιότατον.

25쪽

5 κεῖθεν δ' αὐτ' υλεντος ἀπορνυμενοι ποταμοῖο

θεῶν βουλῆ Σμύρνην Πλομεν Αἰολίδα. 330

δε κοτ' αν μεγα κῶας ἀνηγαγεν αυτὸς γησωνεξ τελέσας ἀλγινόεσσαν οδόν,

Fr. s. Strabo XIV 634: 'Aπελθόντες παρὰ των 'Εφεσίων οἴΣμυρναιοι στρατευουσιν ἐπὶ τον τόπον ἐν ω νυν ἐστὶν ὴ Σμυρνα, Λελέγων κατεχόντων ' ἐκβαλόντες δ' αὐτους ἔκτισαν την παλαιὰν Σμύρναν.... Ἱστερον δὲ υ πὰ Αἰολέων ἐκπεσόντες κατέφυγον εἰς Κολοφῶνα καὶ μετὰ των ἐνθενδε ἐπιονος τhν σφετεραν ἀπέλαβον' καθάπερ καὶ

Μίμνερμος ἐν τη παννοῖ φράζει μνησθεὶς τῆς Σμύρνης ἀτι πε

26쪽

5 Αἰήταο πολιν, τόθι τ' ἀκέος Ῥελίοιοακτῖνες χρυσίω κείαπαι ἐν θαλάμω, 'Ωκεανου παρὰ χεῖλος, ἶν' ωχετο θεῖος γήσων.

IIέλιος μὲν γὰρ ἔλαχεν πόνον ηματα πάντα, δέ ποτ' αμπαυσις γίγνεται Ουδεμίαῖπποισίν τε καὶ αυτῶ, επεὶ ὐοδοδάκτυλος ' ς3Zκεανὸν προλιπουσ' ουρανον εἰσαναβῆ

Ο τον μὲν γαρ διὰ κῶμα φέρει πολυηρατος ευνήκοιπη, Ηφαίστου χερσὶν ἐληλαμένη χρυσοὐ τιμήεντος, υπόπτερος, ἄκρου ἐφ' ἴδωρ 331ευδονθ' άρπαλέως χωρου ἀφ' Ἐσπερίδων γαῖαν ἐς Αἰθιόπων , ῖνα δη θων ἄρμα καὶ Ἀποιlo εστῶσ', οφρ' 'Hὼς ήριγένεια μόλn ενθ' ἐπέβη ετέρων ὀχέων ,περίονος υἱος.

Ι aiisan. IX G, 4: Μίμνερμος δε ελεγεῖα εἰς τqν μαχVν ποιήσας rq ν Σμυρναίων προς Γυγην τε καὶ χυδους, φησὶν ἐν τω προοιμίω

27쪽

MIMNERMUS.

θυγατέρας Ουρανοῶ τας αρχαιοτέρας Μουσας, τουτων δε ἄλλας νεωτέρας εἶναι Λιος παῖδας. Respicit Seliol. Pinit. Nem. III 16: Καὶ ο μὲν Ἀρίσταρχος Ουρανοὐ θυγατέρα τqν Μ σαν δέδεκται, καθάπερ Μίμνερμος καὶ Ἀλκμαν ωτογλιν.

ου μὲν δη κείνου γε μένος καὶ ἀγήνορα θυμόν

. τοῖον ἐμελ προτέρων πευθομαι, οῖ μιν ἴδον Λυδῶν ἱππομάχων πυκινὰς κλονέοντα φάλαγγας Ἐρμιον ἀμ πεδίον, φῶτα φερεμμελίην 5 του μὲν ἄρ' ουποτε πάμπαν ἐμέμψ-ο Παλλας 'Amon δριμυ μένος κραδίης, ευθ' oγ' ἀνὰ προμάχους σεύαιθ', αἱματόεντος ἐν υσμειρ πολέμοιο πυκνὰ βιαζόμενος δυσμενέων βέλεσιν Ου γάρ τις κείνου δηων ἔτ' ἀμεινότερος φωςi0 ἔσκεν ἐποίχεσθαι φυλόπιδος κρατερῆς ἔργον, οτ' αυγῆσιν φέρετ' ωκέος ήελίοιο. 33 3

Fr. 14. Stoth. VII 12: Μιμνέρμου' Οὐ μ ὲν δὴ κτλ. - v. 1. οὐ μὲν δὴ κείνου γε, ΙIecher του μεν δὴ κλεινόν γε, Hartune καὶ μὲν δῆ.

28쪽

Τρωσίν, ου μνημονυειν Μίμνερμον. Cf. Eiis t. ait Oil. p. 14l3, 23.

Αolian. V. II ist. XII 30: Εοίκασιν οἱ αρχαῖοι υπερ τοὐ ἀριθμοῖτων τῆς Νιοβης παίδων μη συνάδειν αλληλοις ... Μίμνερμος εἴκοσι καὶ Πίνδαρος τοσουτους.

Plutarcia. de lac. in oriar Iun. c. I 0: G δε μη Θεων ήμῖν ουτος τον Μίμνερμον ἐπάξει καὶ τον Κυδίαν καὶ τον Αρχίλοχον, προς δε τουτοις τον Στησίχορον καὶ τον Πίνδαρον ἐν ταῖς ἐκλείφεσιν ολοφυ

τελευτῆσαι. Vtilethir excidisse ut, sitioil ili Antigoite ilixerat Minineriniis.

22.Tgetres Lycopii r. v. 6l0: Τροιζηνία δε λέγεται ἡ 'Aφροδίτη Μίμνερμος λέγει, ὁπο Λιομήδους τρωθεῖσα ἡ Αφροδίτη παρεσκεύασε την Αἰγιάλειαν πολλοῖς μεν μοιχοῖς μοιχευθῆναι, συγκοιμηθῆναι δὲ και τῶ μπυλυτω καὶ Κομητν, τῶ Σθενέλου υἱώ. Λιομήδης δὲ παραγενόμενος εἰς το υργος - επιβουλευεται παρ αυτῆς ' του δὲ καταφυγοντος εἰς τον ναον τῆς φας δια νυκτος φευγει συν τοῖς ἔrαίροις καὶ ηλθεν εἰς 'Iταλίαν προς ήὐνον βασιλέα, δρ αὐτον δόλω

νίον, Rod cum vorsus, qiri Socluuiit ira , n Mimn diri ii q um n Moriandra poesi sint alieni, potius censen litui est Mimnermi Dumnon tuni excidisse,

29쪽

415,

et illos versiis Εyripidis ossa: Μ μνέρμου Ναννους ' α δη φιλέουσιν ἰητροί Ευριπιδου 'Uπὶ οια φιλοῖσιν ἰατροὶ λεγειν τὰ φαὐλαμείζω καὶ τὰ δειν' ἡ πέρφοβα πυργῶντες αυτούς. Contra Meine Ico ap. Crant. An. Ox. I p. 102 το παρὰ Μιμνέρμω 'n Zευ πολυτίμητε, λ καλαὶ νῶν αἱ γυναῖ roeto Μενάνδρω scripsit. Ap. Stob. CXXV 3 Μιμνερ- μου ἐκ Νεοπτολέμου VOM. Vin 1. Tr. et Apostol. V 92 o simpl. Μιμνέρμοοὶ Αεινοὶ γὰρ ανδρὶ πάντες ἐσμὲν ευκλεεῖ Ζῶντι φθονῆσαι, καz-

θανόντα δ' αἰνεσαι. fortasse uidem excidit Minui omni fragmentum. doindo scribondum sit Νικομάχου εκ Nεοπτολέμου vita. Suid. v. Νικομ. J, sed cum satis turbatum Suhoe caput, otiam alia coniicias: possunt enim hi trimetri etiam Archilochi asse. - Aliae Min norini reliquiaeliaud dubie deluescunt in Τheognideis, maxime in posteriora libri Iparte, quemadmodum v. 983-8. 1007-12. 1023-4. 1055-8. 1063-8.1069-70, ut iam olim simi ficavi. Hstriling liis alia ad sit 993-7 do inibus ustillo dubito). 10i2-6, 1045-0. - Qiiod Porphyrio ad Hor. Epist. II 2. 10 I perhibet: Mimnermus duos libros Iupitlenitus xcrima , non imagis fide ilignum, tiliam Suidae autoschediasina: ἔγραφε βιβλία ταυtα hoc nild. ΑΗVEni) πολλα, ubi Kustor ταυτα delendum censuit. Beru

hardy ερωτικὰ τὰ πολλῶ proposuit, Halm παρὰ ταῶτα, nonnulla intercepta esse arbitratus.

30쪽

Aυτος κηρυξ ηλθον ἀφ' ἱμερτης Σαλαμῖνος,

κοσμον ἐπεων ωδην αντ' ἀγορης θεμενος.

αντί γ' 'Aθηναίου, πατρίδ' ἀμειφάμενος αἶψα γὰρ αν φάτις ηδε μετ' ἀνθρώποισι γενοιτο Ἀττικος ουτος ἀνηρ των Σαλαμιναφετῶν.

Solon. Fr. 1. Pint. Sol. e. 8: Ἐλεγεῖα κρ)1φα σε νθεὶς καὶ μs-λετήσας, ἄστε λέγειν ἀπο στόματος, ἐξεπηδησεν εἰς την ἀγορὰν αφνω πιλίδιον περιθεμενος. πιχλου δὲ πολλου συνδραμόντος ἀναβὰς ἐπὶ τον του κήρυκος λίθον ἐν-διεξῆλθε es. Aristiti. II mi) τῆ ω εχεγείαν, νς ἐστὶν ἄρrh' Aυτος ... θέμενος. Toxeto etὀ ποίημα Σαλαμὶς

μιγεγραπται καὶ στί:rων κατον ἐσυχαριεντως πάνυ πεποιημένων. Rem ipsa in otiam Instituis narrat II 7, qtii cum ilicite ., in laublicum ovolat saetoque concursu liominiim quo magis consilium dissimillot. insontis sibi versibus suadero populo coepit. non sibi, se i ibi scripsisso consertitus est. Respicit hoc carmen etiam Plutodem . de Mus. in vol. Η r ul. Ι Ε ..20. - V. 2. Bnb επῶν. - ωδήν, sori. rectius ωδῆν τ id quod etiam Hartung proposuit. Fr. 2. 3. Diog. Lacri. I 46: i, θα τοις γε θηναιοις ἀνέγνω διὰ κήρυκος τὰ συντείνοντα περὶ Σαλαμινος ελεγεια καὶ παρώρμησεν αυτ υς καὶ αυθις προς τοὐς Mεγαρεας ἐπολέμqσαν καὶ ἐνίκων οιὰ Σόλωνα ἐν-τα ἐλεγεῖα τὰ μάλιστα καθαψάμενα των 'Aθηναίων ταυτα ' ε rq ν. . . Σαλαμιναφεzῶν' εἷτα, Ι Ομ εν κτλ. V. 1.2. ni rori Ditit. pra e. roip. gor. c. 17 inde a Φολεγ. Respicit ilona ostii. ile salsa log. g. 252. V. I. Σικινητης cod. Monae . , vulgo Σικινίτης. - U. 4. Σαλαμιναφετῶν Is. Vossius-II rimania, v. Σαλαμιν' αφεντων, sod Stol,liani eodd. Σα- γ minora assipeti sunt oditionis Bactrianae.