장음표시 사용
251쪽
Λωρίδος ἐκ μητρος Φοίβου κοινώμασι βλαστών.
Tάσδ' οστρειογραφεῖς καὶ χρυσελεφαντηλεκτρους ασπίδας ἀσπιδίοις εῖλομεν ευτελεσιν.
252쪽
Em ' ἐγὼ ἐν κείνοις γενόμην η κεῖνοι αμ'οῖ γλωσσης τερπνης πρῶτα δοκουσι φέρειν, ἐπ' ἀλ θείης ἐκρίθην αφεθεὶς παράμιλλος νυν δὲ χρόνω προέχουσ ἡ φθονος Ουχ επεται.
253쪽
Νῶν) ω Καλλιόπης θυγατερ, πολυζγόρε Φρόντι,
δείξεις, εἴ τι φρονεῖς καί τι περισσον ἔχεις
τον γαρ ἐς ἄλλο σχῆμα μεθαρμοσθέντα καὶ ἄλλοις ἐν κοσμοισι βίου σῶμα λαβόνθ' ετερον,
5 δεῖ σ' αρετῆς κηρυκα τεκεῖν τινα Λυσία υμνον, δόντα καταφθιμενων καὶ σοφω αθάνατον,
Φρόντι Wytterat,ach, viilgo τροντίδt. - V. 3. Τον . . . μεθαρμοσθεν ταΓiam, renina asius tia ... μεθαρμοσθεντι, qtino coniectura, Minnivis pluri- quo proliaverint, ferri ne siti. Oinnino incre libile est I'huiscuin, qui Isocrnt in sumntun licendi urtiliconi sociatiis est, adeo irierten suisse, ut iri ina ea lenaque verbo mina comproliensione ter o lem repeteret: Dan L.F sins P. 3. 6. 8 mortem obiisse ilicuit r. Itaque visitelion intercidisse Oxisti imo post v. 4, i l qtiod notavi; videtur ni item Philis ous dixisse: LIonii nrae vitia de Dusti memoriani si par est pia mente recolere et Ornare, de rei te etc. Cetomina singularis est verbomitia si mictiirn μεθαρμοσθεντα ἐς αλλο σχημα , alias oni in nccii sati viis solus nillati, otiir, ut ost apud Elirip.
254쪽
ος τεν τ εμῆς ψυχῆς δείξει φιλεταιρον απασιν, καὶ την του φθι μενου πῶσι βροτοῖς αρετήν.
'Iσοκράτους , φαρευς πατρος εἰκόνα τήνδ' ἀνέθηκεν Ζονί, θεους τε σέβων καὶ γονέων αρετην.
255쪽
Σῶμα μὲν ἐν κόλποις κατέχει τόδε γαῖα IIλατωνος, euiχη δ ἰσοθεωrε ταξιν ἔχει μακαρων.
256쪽
ψυχάς, αλλ' 'Atδην κοινὸν ἔθεντο βραβῆ,ουνεκεν Ελλήνων, ώς μὴ ζυγὰν αυχένι θεντες δουλοσυνης στυγερῶν ἀμφὶς Qωσιν υβριν.γαια πατρὶς ἔχει κόλποις των πλειστα καμόντωνσώuατ', ἐπεὶ θνητοῖς ἐκ Uιὀς ῆδε κρίσις μηδεν ἄμαρτειν ἐστι θεῶν καὶ πάντα κατορθουν, ἐν βιότη μοιραν δ' Ovtι φvγειν μορεν.
257쪽
τοὐς ἀγωνιζομένους ανέθηκε δύναμιν, αλλα τοῖς θεοις ' τί οὐ ν, ὼ καταρατ', τούτων λοιδορῆ καὶ λεγεις α σοὶ καὶ τοις σοις οἱ θεοὶ τρεψειαν εἰς κεφαλον; In hoc opi granam a te, luod Icareton vid. Philol.
XIV 41 li iniuria maxima ex parto stibiliticium censuit, cum alia obsci Ira et vitio suspecta sunt, tu tri v. 3 nondum persanat iis, tibi conieci serilaenili ina osse: μαιομενοι αρεtης ἰσοδαίμονος Ουκ ἐσαωσανψυχας. Sed disputaveriint ite lioe poenantio nuper cortatim homines docti, Urochlieli in Aet Soc. Monac. IM5 p. 78 seqq. Osania in Commonti Senain. Philol. Giss. VI 10 seq. Dunt Zor Epiuieta iter Giutor p. 48. Bernays in Mus. I lion. XIV 321, in Helvetio mini Iliis. Philol. 1862, doni itio Voe ael in adnotationibus ad Dei no Athenis oratio nona in OxcurSu pecti-linri e l. novissimao. I xpedita omnia existimat Thudi cliti in Miis. Illi e n.
258쪽
'Eλθὼυ δ' ἐς κλεινον Κεκροπίης δάπεδονευσεβέως σεμνῆς φιλίης ἱδρυσατο βωμόν 505
αυτos φησίν ' ἀνδρος . . . θεμις. - Butilo omnes hos versus Aristoteliabit tilicat, cui assensus est Robbo, qui solum v. 3 siinimi philosoplii ingonio non indignum esso censet; gobrio iussicio tisus Zeller Hist. Plii l. II 2, s tuetur lioc carnion, quoil nec Roso in guspicionem vocavit. - V. l. ἐς, eo l. Bns. εἰ. - V. 2. ἴδρύσατο, coniicio ίδρυσαο, ut Aristoteles ipsunt
259쪽
Tόνδε ποτ' -χ ὁσίως παραβας μακάρων θέμιν αγνήν ἔκτεινεν Περσῶν τοξοφορων βασιλευς, Ου φανερῶς λόγχνὶ φονίοις ἐν ἀγῶσι κρατήσας ἀλλ ἀνδρος πίστει χρησαμενος δολίου.
Quod vita Aristoto I. p. 2 ed. Robbo exilibet: καὶ τὰ γεγραμμένα απιτωδικαιώματα των 'Eλληνίδων πόλεων, ἐξ ων Φίλιππος τὰς φιλονεικίας τῶν Ελλήνων διέλυσεν, ῶς μεγαλορρημονῶν ποτε καὶ εἰπειν. ἀφισατην Π ἐ λοπ oς. ex epigrammRte petitum viiletur, sed RInbiguum. utri ma Aristotelem an ait Plii lippiani sit reserendum ; ego hoc probabilius Puto. Cetorum Rose 542 νον Πελοπος λα. ox cod. Murciano. J Numeri cancellis additi Alint editionis Canterianae.
260쪽
vitis: ita in liei Otini lion ore Iii colit posita inerant . iluae Porpii Nilis ipiant viii ii ii ilena mi l belli Troiani leni pol a illustratula pertinest alit, in suu in re perat Optis, vul. Elis latii. Il. 285. 24: Droρεῖ Πορφύριος καὶ Οτι
Ἀριστοτέλης σύγγραμμα πραγματευσάμενος, οπερ ἐκλήθη πέπλος, γενεαλογίας γ, γεμόνων ε ξέθετο καὶ νεῶν ἔκάστων αριθμον καὶ ἐπι- γ ράμματα εἰς αυτούς, ὼ καὶ αναγράφεται Ο Πορφυριος εν Τοῖς
εἰς τον μηρον, απλῆ υντα καὶ Ουδέν τι παχυ καὶ φλεγμαῖον ἔχOria. Ex 1 orptivi tu liausit qtiae 'uniliae alsori L iis latilius: fortasse etiarii TZet Ze s: tluatili pia In non inere lilii te iana antiis litus ea epigra inniata. Iliae ait iloinericos lieroes pertinetiant, ex l epto excerpta et seorsina propagata suisse, ita lit scriptoris ruinien sere pro restis uti litteraretur. cf.Atisonius p. 189. Ail rent pertinere existi ut avi, ut . . . epitaplii a sui3Iiecterent, scilicet litulos sepulcrales liero uni. ilui l, ello Troico interfuerunt: qtiae antiqua cuin apllit plii Io lugii in clii il la in repperi zsse in . latino zse notio converti . ipio ipii lena in negotio ita versiit ira est Alisoni iis, ut lilberitis sitraeca epigrana illata a Inplificarel. Ilia in lil; ill Alisoni Is Elian I 0rpllyrio putoral uli. Non ilissi initis est sullogo, illiana ex L Od. Florent.
Fortasse Iiaec quo lue nil per lituna aliqliod opitapli ita in rc serenua stitit. Co lex est Laur. 56, 1 boni b. suo c. 13 . cpiem inspexit Rose, go ldenuo conserro praeternat sit. Aristotelis no in cn non est nil lutini, sed cum Alibsequant tir noriri ut in excerptu lo vita Aristotelis, levo indiciunt
Sehue ido vino tamen assensus ost C. Mulier Frag. I st. II l89. Qitii nuperrimo clo Aristotelis per litorii in librorum Toliti talis commeritatis tint, Roso et IIo ita, quid do ἄτακτων opero statuant, ne Scio: nain uos olegentiu in usui miniane consuluit.