Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

221쪽

n sine ille resora, non institit in hoc iusti esto. se 1 videtur tantuni I, rimordium super 'so , reliqua intercideriant. Iuttiir eiusmodi epigraminato si mr vera Sepulcritin tragici ornatiani erni, audax ad inodiam siwinus

suu . aliud plano cona in inisci. Quare postea protinui, cpioil Vesterari annconiecit Io*ῶν ωασιν, ἐπέγραψε, sive Iut iitsch Pliuol. I 13 IJ Iοφῶν δέ, ως φησιν . . μέγραψε . Sed do line ani bigua re ni' ut illi os suiu diciti m. - V. I. Σοφοκλῆ S ut vi lotiir et sorin Asse alii lilbra n p. Inlin. , vulgo Σοφοκλην. - V. 2. λαβοντα, τῆς τραγικῆς τέχνης σχῆμα scripsi. Ioeel attir λαβόντα τy τραγικη τέχνη, σrῆμα, nisi quod PI εν τy, I καὶ σχῆμα. Sano genitivus quo sit reserendus Rmbigi potest: πρωτεια simpliciter dici poterat, noli ite in σχῆμα. Seil si epis animatis hoc ostexorti ita in . sortasse continuabatur σχημα το σ. πατρίδος ἀρχαίης.

222쪽

XXXII. SOCRATES.

Αἴσωπος ποτ α Κορίνθιον ἄστυ νέμουσιν, μη κρίνειν ἀρετην λαοδίκω σοφίρ.

Aηλι' υπολλον χαῖρε καὶ Αρτεμι, παῖδε κλεεινώ.

οῖ δὲ χοροῖς κάλλιστα θεοῖς τιμῶσιν, ἄριστοι 485

ἐν πολέμω.

λων. - κλεεινω, Cod. Cant. Ar. Mon. κλεινον. Vind. κλεινα. 3. Allien. XIV p. 628 F: oθεν καὶ Σωκράτης ἐν toις ποιημασι τους κάλλιστα χορευοντας ἀριστους φησὶν εἶναι τα πολεμια, λέγων Ουτως' οἴ-κτλ. Fori. ox prooemio in Apollinem. Si crati etiam tribiten los censeo versus, litios ox Horodico Cratote odeseripsit Athoiiacus V 2is C:

PORTAR LYR.

223쪽

ποιῆσαι. εAspasino lios vectus tribuit Athon noua: Ἀσπασία μεντοι, ἡ σοφη του Σωκράτους διδάσκαλοῖ των ρητορικῶν. λόγων ἐν τοῖς 'ερομ ενοι ςώς αυτῆς ἔπεσιν, απερ 'Πρόδικος ὁ Αρατήτειος παρεθετο, φθσὶν

Ουτως. Appiiret Socratern et Aspasiam sermonos serere do Alen indi Anniore con iliando: Atqui Socrates roseri, quid Aspnsia sibi praeceperit, v. 5-G. Igitiir non Aspasia, sed Socrates uti ut collo sui una versu iis lic-roicis expositorat: videtiar nutona Allienaeus a ni igua oratione, qua Herodi iis usus orat, in orrorem inducti is esse, nequo ouim Athenaei veri ncorruptelnni eontraxisso puto. Ceterii in illuit carmen no tuo ab Aspasiano pro a Socrate prosocium, sed nania lanullo aliquis si biecit: nequo anta ilia vi lotiar fraiis os o, id quod inprarnis usus singillaris verbi κώοχος, Ilii recoris nil modum est, argilero vi letur: otinna rooς v. si antis iii8olentur lacrimne dicuntur. U. 8 non tum in Integrum est restitutus, popinvi letur comparatione tisus e so, v τόν δ αἴρη σεις δεινὴ πόθοισιν, Ianni rosi tua noctii eo probat i litor eni uturo. Item versu antepaeni alti inoaκvπτὰς πόθος sin i inro est, noe inanen coni octi iris tentumlum, sed pro θραυσθεὶς vi totur Pootn θραa θεὶς κcripsisRe. - IJenique inon Ilia tin

224쪽

Φευγοντας γαίης ἔκτοθι Λωτιάδος.

Γενεὰ Καβάρνους θηκεν ἀγακλέας οργειῶνας.

Εἶπε φωνήσας Πόλυβε, θρεπτηρια τάσδε

ῖππους τοι δωσω δυσμενεων ἐλασας

τε δη χρυσω ἐν δέπαῖ 'Hέλιον πομπευεν ἀγακλυμένη μύθεια.

225쪽

ἔνδιος) δυπτης αλμυρον εἰς πέλαγος.

ρυφῆσι Μοσύχλου. Dixerat igitur sociasse poeta. lati ros illos exti alasse spiritii in sinii luin igiti, isteni Vilicaniis in Moesyclito edii:

226쪽

ἔπνεονὶ 'Hφαίστου πυρὶ εἴκελον, Ορρα τιτυσκει δαίμων ακροτατγὶς ἐν κορυφῆς Μοσυχλου. lariunt: Nφαίστου Σαμω πυρὶ εἴκελον. ῆν - κτλ. quod nillio ino loserri potest, nam Mosyclitus Leiniit inolis sitit.. 10. Scliol. Apoll. nii. lv 15,6: Εν τουτοις καὶ τοῖς ἐφεξῆς φησὶ την

Μήδειαν ἐπιρραίνουσαν αρκευθω τό lioc orn. coit. Lὶ φάρμακον κοι- 48Tμίσαι τον δράκοντα ἐσωδουσαν καὶ ουτω το κῶας ανελέσθαι, καὶ χωρισθῆναι αμφοτέρους ἐπὶ τὴν ναυν κοιμωμένου του θ ρίου, συμφώνως τῶ Ἀντιμάχω.

Seliol. Apoll. Illi. IV illi: : Τιμαίου λέροντος ἐν Κερκυρα τοῖς γαμους αχθῆναι Βιονυσιος ο Μιλήσιος ἐν δευτέρω τῶν Ἀργοναυτικῶν ἐν Βυζαντίω φησίν, Αντίμαχος ἐν Λυδν ἐν Κόλχοις πλησίον του ποταμου μιγῆναι τῆ Μηδεία τον γάσοναὶ .12. Seliol. Apoll. Rii. IV 2.59: Nσίο/ος δε καὶ Πίνδαρος ἐν Πυθιονίκαις καὶ Αντίμαχος ἐν Λυδν δια τοὐ . κεανοὐ φασιν ἐλθεῖν αυ- τους τοὐς Αργοναυτας εἰς Λιβυην, και βαστασαντας την Αργω εἰς

το ημέτερον πέλαγος γενέσθαι. 13. Scliol. Apoll. illi. II 296: Στροφάδας φησὶ κεκλῆσθαι ὁια τὰ τους Βορεάδας αυτόθεν υποστρέψαι, στραφέντας εἰς τοὐπίσω, λαβὼν

ται) illaec olitissa in coit. LiJ. οἱ δε δεροταδας φασὶν αὐτας κεκλῆσθαι. καθο ἐπιστραφέντες αυτόθι ηυξαντο τῶ Λιὶ καταλαβεῖν τας Αρπυίας. Καtα δε Hσίοδον και Αντίμαχον και Ἀπολλώνιον ου κτείνονrαι. CLit,. ait v. 207: Aἱ Πλωταὶ νῆσοι μετωνομάσθqσαν Στροφάδες ' μεμνη

Αγηνορος και Κασσιεπείας' ομοίως δε και Ασκληπιάδης καὶ Ἀντίμαχος και Φερεκυθης φασίν.

227쪽

t itinc versi ini atruit:

'lestiaco iiiiiiiero ait stricti is suit. M.tior etiani illit,ilatio ite Καταχῆ i ii iiiiii notiti ne Atilinia clii crarii ieri inscrilit lilii sitisse olini colit ei: seil illi iis

228쪽

καὶ Αντίμαχος : si is laicati in ciuiei ii Aiiiiiii ac liiiiii iii I te ite A ii uirilisi fiersonesiaca expelliti Oile ilixisse. ita lue Si liare, respexerit Titii erit ille s. uti alli Certunt esse,. quo is ni pore Anti ii Lictius i. 3iliuit e litterit. At etia insilargiat' im te iii pore. spui Tlluc vilides prato enii iiii a Scripsit. Antii ni icti iriniani ei lillisse l. v len .it lite illi id caritieia Tliti vili di innotuisse siluani qua uillaec prorsus tire ei lal, talia mi liis loricii ni isto alictore it, i ii sit in esse pra,rsiis est in cre lilii te: ipioil ilicit &λλα προς γεωργίαν τῆς χερσονησου τραπομενοι καὶ λ iστείαν τῆς τροφῆς σπορία, sietitu in est ex floruero.

li. e. ex cΠlico alii plo carinine. titilli se eo leni reserenita est scitoliastae

ait notatio, ut i sortasse scrit,eiuliani ων ἡ γοῶντο Ἀκάμας καὶ Αμφίμαχος. Aitan pria carinitia refert 'elcher i vcl. II UM. et a p. sclii l. Tlitie. Ἀντίλοχος lege Iulia in sesse suspicatiir. - liuil I hol. Bil,l. ta l. lre sui't Agatham hulen in epito in cn i stilos isse Antii ita clii Luileii. iiiiiii nos iiivat iii alia pluic ait lis carminis reli pilis, Iiescis lue ait parii Plirasis politisipia in epitonae si ieii l. llecher vero ἐπιτομην τῆς Αντιμάχου υλης lege tulit in e lixit. iit Aliti inaclitis ii istoricus intelligerulus sit. vel TVν Καλλιμαχου ἴλης. .E II I Γ P Λ M M A. 16.Tίπτε μόθων α τλητος, ἐνυαλίοιο λέλογχας,

229쪽

XXXIV. P L A T O.

De epigratia inatis. quae vulgo Platoni tril uiantur. ilissicilis quaestio est: et C. Fr. IIernii inniis illii leni liis lor. Plitios . Plat. I I 00 oninia in suspicionem vocat s Vernihil co in impiata l. ile liis epigrani in . Tlioriani I Sali iti non licii it). Praetei' uitu in ovinia in Anthulogia servata sunt. viii propter varias caiisah pli irinia tu id ala sunt. ac saepius in ipsa Anuiologia fluctuat paratiosis. Augetur lini cultas. qu0d suppiant alii eius lena nominis viri. Plii losoplii epigraiminata Meleager coronae suae in emii l.

ut ipse in pro ostinio testatur v. 17: Ναι μὴν καὶ χρύσειον αεὶ θείοιο Πλάτωνος Κλῶνα, τον ἀρετῆς παντόθε λαμπόμενον. Ac passinietia in in lenunale Plato dieitur ό φιλόσοφος, voliit ep. 7. t q. lib). vel μέγας velut l8. vel ilenique oblique significatui' velut I. 2. 3J. Sei

prii terea senapIc inparet Platonis cmniici nonae n. vid. IX 359: Ποσειδίππου, οἱ δε Πλατωνος του κωμικου. verunt Iioc epigran illa, cuius auctor satis incertus sita in Planu les matrii ti iliuit) a coinico poeta proi si is alistia uni . I ii ni illa o innino vi letur epigratui nata scripsisse: sortἰisse κωμικοὐ a lilirat in os coniecti ira est Mittiturii, ut saepe liaec lentinatas ini antplificata. Sed fuit etia in Plato 1 ιnior ό νεωτερος , cuius opi graniniata sortiasse Plii lippus in oris nena rocopit: liuic ili lucido trili ui

τοὐ νεωτέρου. s. poet. n. Selio I. Eum p. 0r. 583J. IX 75l : εις 'A λ- λωνα ἐν δακτυλίω ses. Iriari. it,. Crant. An. Par. IV 370. ut ii α ψητἰς .Filit illi. qtiant una quillena ex ti ii, iis liis poein aliis lic 't colligere, stilla inaingenii nae liceritas: ipio id iudiciunt ne citi iniquius vi de atii r. adserit o

230쪽

Tiactavit aut et ii hic chi iani a inultis ile cantatarii. a ciuilitis plurintilinutuatus est.

και Λαφνη ' ποτέρου μῶλλον ο Λητοῖδας; Eliis dein Platianis itinioris fortasse est ep. ἀδέσποτον IX TV .

ηνία, μαστιξ. Uter utrui H ilescripserit anat is hi una. Et antiqua certe ea epigria inniata fiant. quast Iliogenes Pio ille alictore Aristipo tisiis pii scri sit περὶ παλαιῆς τρυφῆς , recentioris Aea lesiliae assecla. ut niihi vi leti ir, neque enina LuZacio assentior, ii iiiiiinc librinia Cytaui aico ni ala stati illo subiecturn esse celas et j. Apii-leliis. ellitis ait plii losophu in reseruiit l. 2. a. T. 8. 10. 14. Ib. l . m. i. ac praeterea in eun leni nil in ei uni retiiteri in D, quoi l clini proxiii iust pigra iiiiii a te sis arcta necessithi lirie contuli et uni. et fortasse I 8. quonia In liaec ilia Oique duo epigra nilitata olini coiiiiiiii eta sitisse apparet. At lite liaec on ilia pillo et itina a Meleagrii recepta esse: seil sit et titit liati l dii hie elia in alia Platonis op grana mata iii Meleagri corona, Certet t. l2. 13. qilae leguntur loco. iiiii ex illo stori legio iles eriptus viii et tui'. Erutit, iliit Onanino lio e poesis geniis silmnio philosopho in lignulli censeant, sest caven iuua est, ne liaec a litui, ita tuli lii, illo anti illitatis nioni i-inenlis plias teli itienti asserat. ipia in anilis alioru in stiperstitio. I lxianti pia liaec esse e pGra Initiata, illiae coronae sitae Meleager iii seruerit, sed ne lita piani contentio onania liaec Platonena vel ludenteni vel serio con posuisse. inlino iii sunt, qtiae unanino segreganitia sint, vellit 3:na in anti stili in poelalii bis i lena argilii ei itiana tractavisse, ut ta Iniqua narii e tor Ostemieret, ii uena ad modis Im apte variari posset. non est verisimile. Item dialbia si in t ep. 9 et 10. syrae Eretriensili in ille iitoriae ii dicata si int: neque eniim cenotaplius liaec inscripta suerunt. se i a lileii tonstrativi generis sinat litudinetii pri, pc accelli int: libere ait lena latendum est, nos cylae liue saeculo graecae poesis in toles si ierit pari inico inpertum liabere. ac veris iniit se est. eoru in stilae Alexandrini postea stil- liose celet, ravemini pri ira ordia iana liam enititisse: itaque non in trulusi quis Imortui Iraena oriani lion uritico elogio ite curavit. purit non fuit sepii lcro insciit plurat, queuia luroilum iam illi iluin tu lilbrii causa et iis mulititulos coniti iterunt. Plato a latent si Stisa et Ecbatana visit, iluuii spii lena satis incertunt. potuit inemur calantitatis. iluae pupillares suus iii extren as partes uri, is terram ni avexit. stitur m posteri Ptiani itine