Varia sacra ceu Sylloge variorum opusculorum graecorum ad rem ecclesiasticam spectantium

31쪽

PRO LEGO MENA AD

scopus, Exarchus Diaeceseos Orientalis Diacsu Orientalis aravi qui dem provincias prater Syriam comprehendit Phan Dei Palastinas, Gota viam , Isauriam, Ciliciam, Osrohenam ctc. ut patet ex notitia Imperiti Sed

Asia sumitur atomis, late , stricte , pro tertia Orbis parte , pro Asia Ninori, ac pro Regionib- bs magis proximis. Sic Oriunssum itur, pro tota Eoa plaga,vel pro totaDiareb Antioctera,vel proinia, Resione Oruntis magis proxima, O vicina Antioctiae, prae realmiti comisis Orientis 3ulianus Antecor ad Noreia IAE, 7 7 n. Comes orientis, sedet in Antiochena ac habet sub se multas provincias. D. Ambro tu Epist. 29. ad Theodosum. Ubi agitur de magua P

Dorum, que odio ac invidia Christianorum, Callinisi, incensa suerat, Relatum est a Comite Orientis militari uni partiuin incensam esse Synagogana. Ubi neminem tu bara duci, quod Comes Orientis dicatur militarium partiMn, quasi fuisset det: ita militaru Nam repera civilis erat, ut patri ex Zosinu L. v. Magister militum, militibin praerat. Sed riti conici militaris hic notatur, velesiamsi essent dirers magistratus , tamen aliquando arida dignitates inter se sociabantur, ac in unam persenam conferebantur. Uude Addem Comes Orientis, de quosorsan D. Ambrosivi loco laudati, erat etiarn tunc temporis Magister militum, ut patre Coic Theodos L. vi II. Desudat Caluot. Samaritav. IMP. THEODOS ARCAD HONOR As A. Adde Coinui, magistro utriusque militia per orientein Per toti orientem nilnirunt usiimperia Romani pars erat, accHiu contes, qώ μέζονα -χίω, θ μειω Θρόνον dicitur habere, apud Libaniunt, Thronum, Oxam sedem habebat Antioctiae. Syros ergio Antistraena Provincia Molas fuisse Polycarpi pareretes facile mihi prosuaserim Unde Drsan arctior inter illum agnatium Antioctenum familiaritas ct nec studo. ut 'si quo fatio vendisus, dicitur semisu--

32쪽

CANDIDUM LECTOREM.

tem serviro . era sua Callisthonis Domina ita moreso fidesitatem proba- illa Heredem casse illum renuntiaret.

pauperes Ierandos, viduas Dranda , a impra 'lucisnque elatis ac sextu recreandos ac scillandos. Ista morum sanctitate , ac proluxa nun Ucentia liberalitate, omniurn ocinios in se convertit ac maximani de se eccitavit expectationem i qui privatimio boηis operil vi se commendabat, numeri Ecclesiastic obexndo aptishnin iudicabatur. Statim ad Diaconu tinnionroretur, ac cum Bucolivo homo d=lsci, flaum Polycarpimi iκ sacres poscitur.eli tur, ae unan uni omnium coηρημ, Ecclesia myrnensis pastor renunciatur. Nullum fere latet , Polycal in Ecclesii Smyrnensis pseoptini suisse , ac nitruvι est hoc sugssmiseniunt, qui cum hoc res ignorarat, vel nienioria non succi r-reret, pueriliter impegit, ac turpiter se dedit , in interpretatione visuri in Evangelistarum, quas ex Arabis Idiomare Latinitate donarii. Sis ver de Ioanne

Oia . . , dixti M. Notis sic reddit isenivi. Tres ipsi filerunt Discipuli, gnatius, qui sui Pattiarcha Antioctiae, projectus ad Bestias Romae. Philophorius qui sui Episcopus Suinariae, Martyrium subiit in Annar. Ac tandein Plaugsire , qui sui siccessor Joannis, Ephesi. Addis deinde K:i enim, Phugsire hic, sorsan est idem ver Abdias Malii vocant Byrrmin. Qua certe puer in Arabicis adhuc rudiri condonanda forent, multo miniti hyenio, nisi prini visere , iteras Arabicas in Europaim evocasset, ct is nustentis sim eruilitio m primordico ini-sia, en ima tenebra obsedonto ecci assint. Suiro re dcnda suntosiu

33쪽

ΡR LEGO MENA AD

O Miba suctoris aratrici. Tres Johanni fueriint Discipuli lanasius fit Patriarcha Antiochiae & proiectus ad Leones Polycarpus qui fuit tapiscopus Sinyrnae, de Martyriuna subiit in igne. Et Prochorus si late Ioannis successor, Ephesi. Nuga sunt qua de syrro , ctibusa tabe hie

bonus reflevius. Illum in errorem imo errores inηunuros induxit male punctatis codex, quem tarnem eniendare facillimum erat homini literis Aralis ,

in L. in Annar, sed in igne Mart ima sed fit in igne , idest vi-xiticoniburi , Martyrii coronam e consequutii, consummai tu , non es lociis, sed notat, ignena, ct hic boniti ustentia non miniti ocula ieriore peccat, pιo,in vita Marci, diuisitur quod Marcus Evangelista, Maris ruio fueris consita alio mense Baniauthi uiam Tisenim, in cinere

lata, , notat cinerem , nomen Men' AEgyptiari accepit pracinere, sicut puerisiiter in vita Phant accepit pro loco, cumsigη cet. ne , ct pro 'i'. Samaria, pr Sinyrna, o, Pholipharius, pro Polycarpus, qui revera sui Epso pu , Smyrna, successor Bucoli, ct ut non sine magna ni steti creditur Apostolo Iohanne psopiu vinnensis , impositione manuunt ordinatin, ct cm gnatas unde tot dotibus exuniis inclaruit. Nam spe ol consecrabant, illi stisitae sata larga copia culmulabantur. Unde inroslacii, variis dbidus munitus, ct instructus legitur impositione manuum , qua fuerat conse natru Iaiviose. q. q. ordinatiu Johanne, ct Presbyteri Polycamiae, O variu χαυσμασa rnaim per conscirationcm , eximum si 'Uι-

34쪽

CANDIDIUM LECTOREM.

Omnium EGI arum Orientis , anxia I xta, ct perpetua, sol icitudo. Ide νο- cabatur Doctor Apostollicus, ct Propheticii , in Epistola myrransium, pudet sebium Lib. a. Cap. Iq. Et Pater Christianorum, o Doctor Asia, ut di dem ridere est. Ivi Princeps Assa in Ourano Mari ologio vocatur. Haec

enim ibi leguntur. Simyrnae, Natalis Sancti Polycarpi, qui Beati Joannis Apostoli Discipulus, Mab eo eiusdein civitatis Episcopus ordinatus, totius Asiae Princeps suid. Quia sosn rocabatur caputo rector omnium Ec-tlesiarum Asiae, sicut Rector DIUUOrtim, vocabantur Arcti-Synagogae inia snοκ', Α ρχονος, capita urbicipes Synagagorinn, sicuo or Samarisanormi Amnius Iacerdos ductatur princeps, quod alictabimeleg ni inini, ni fallor apud se aminum Tudcle se , sed lociti non Dppetit. Sicetam Pol carpus vocabatur Princeps a ius O di ses Chisiunο-rum, quian ab sta idoctrinam rangelu, ct coeristianos ritu publice pro fiebantur. Nisi duanaiti Polycavum , novitne Principis Afra Ornaturi ct insi iuran, oppositione ad Astarctas, da cluditi videamur comventatore Cap. 9. Actor Apostol. Guueri in Insiript Seldsn ad ad Simrn 2 Magnetum in

Marmor Arundel. Erant Principes Societatum salicaratn , in Uίνοις istis, ac commuiuibus solennilis, ludos, munera, Oscctacula Sacra regebant ae moderabantur. Eram vulgo numero tres. 'λυταρχης , 'μφι λης , ac Toμμαπῖς. Unus Porcii, alter Apollinem , tertii Mercurium sciebat, ut videre es apud 3oannem Antioraenum Malalum, SS in Bibliotheca Oxoniensicillim a me rastum Auctorem quidem raritu fabvi franius' n quo etiam multa occurrunt, Non conteninendi, ac cive apud allios ovininosi Ura quaererentur. Dicebantur ergo Trium risi i Astarcta, Primipo A e 4 per rotam Asiain maximae rea ut dignitatis, vi existimationis Polycarpio

35쪽

PRO LEGO MENA AD

ergo, vir is , savia non minor, ac nominis emorivii, ac stu exemplo, cu rari confissis, omnes Ecclesia Asia sapisnti me regebantur , ita Asiarcta, Princeps Asiae , φιod apud De nou minorem obtineret auctoritatem ac dignitarern, quin Asiarcha ac Principes Asia, in viis , ac selennitatium publicis aeconimunibus D. Qui reνera Actor I9. II. uvntur a vulgato interprete 2 ηο- minantis Principes A a. ινες 'Mαρχων οWnς οὐ τύ φίλοι. Vulgatis hacsic rudis , Qui lati de Principibus Asilae, .illitis Arnici. hniramve A'λυταρχης, vel 'μφιθαλης , vel Tωμικα Πῖς. alior natiqetis, pii in aliis coniniandiu Magistratiu istosgorant, ac erant tantum A arcta 1Ionorat se,abdicatis liniruin abdicata cum sellicitudine, seu Ut diu ludorum acctac tortina edendorum sed superstite a nem honore ac notnine, ac ius adhuc arcta, ac Pr pes si dicebantitr. Sis Arabs ibidem reddit, ta , , IPrincipes Asiae ac Srrus, a ca Ina. O Principes Asiae. Non

quod supreni. Auctoritate in claudus potirentur, ac Principat ac sumnia re-rimi, penes illos tauq avi Dpremos magistraim esset, sed piod in Sacris pra iit, ac ludi Theatrales, spectacula, munera, Sacra coinuisin:Mn istorum Asiatico-rram , seu Gινων ἡ 'κοις , illorum urbisri ct consiliis ederentur , adeo su a luddunda , s a feriata, Asia Saci a Gm suprans sacerdotes o principes. Sic Polycarptu vocatur Asiarcha 1 inceps Asia , non ne apud Smyrnenses ad Odum familiari , quod Christianoruin Sacrorunicii Communis scis viν τ οπε ιοῦν in I asst princeps i pio sunm arbiter o modera

tor.

rerrexit, nec viarum periculis, nec itineris longitudine , nec alamo senectatis jam obriunt gravitate deterritis , Reima in is oliut, moram suorum candore, charisate, dio, file orthodoxa iani inclarestere. Num deserar

36쪽

CANDIDUM LECTOREM

Onmoxa, O licet circa stos in artualosis apices, inter illum o Anicetum ponti rem Ronianum, quadaia suborta essest sententiarum dironia , ct illaxariis inter se colloquiis non possent conlponere, Iraterni tamen anioris nodos ximila, suri vel relaxari noluerunt, ct perpetuam inter se Ioperant concordia m. S uinter bonos, ct Christianos stmper agier oportet Fides non est rixosa Caritvi μακρολελῶ, 5ά προξυώε ΠΗ , ac indole vere Christiani, salvi fidei

sundanientis, multa mutuo toleranda, ac condonanda servo ex iniavit. Ita extinio tolciantia mutus exemplo victavi, ac Pol cavae concordes inter se pi-xnivit, ae varia opinionum disdia, orionstaterna coni unioni non nocuerant , vel niinhnum d arunt. Hoc exarensio ruat Euseb. H. E. Lib. v. q. q.

τουτου 'γεφαλαίου, φιλεν 1σαντες - εο τύς. θ πιέτω οντως εχόντων ε γοινώνησαν ἐαυτίῖς 'κκληπια παρεχωρησεν Α, κητο τ ἐυχανς α τω Πολυκαρπω καὶ ὀπποπώλληνοπι θεῶ ειρίω ς π αλληλων α οχλλα 'σαν. Et cunam Polycarpus Aniceti temporibus Romana venisset, atque inter illos inodica esset de nouadarn aliis rebus conti oversia, statina mutuo pacis osculo se complexi sunt. hoc capite non naagnopere inter se contendentes. Quae cuinita se haberent, conanaunicarunt sibi invicena, Anicetus in Ecclcsia consecra munus, Polycarpo honores causa conccssit, tandenaque in pace, a mutuo discesserunt. Sic Graeca, Latina fecit Henric Vale vi vir de se flρria Eccl iustica , si quisquam alitu certe bene nurit in In tibi ouiniηomis probarur eniendari Versionis Christophorsoni , qui vocem κεφαλαμου , ccint, pro sit nivi controversi , quae inter Polycarptina ct Anicetuim Uitabatur; articulo de Fest Pasit uti tantum inter se I cntirent Anicetin

37쪽

PRO LEGO MENA AD

O Polyca 'u, ac tantuna ratione situ controversia dirimendae ac componendaciter Romanuni susceps Polycavus, qua sententia placuit Cardinati Buronio. Sed bene ut i Osrrat, de aliis tu dindani artisulis, non bene nutio Polycarpo hue se conpens, ct vociv κεφαλά , non de summa contrο- versia inter illos Uitata esse intelligendam, sed tantκm de pectiliarii Iarianis Pasnatis. De to ginnon coonurent, propter artas consuetudines, dipes Traditioniatu nixa ac fundatas, non tamen unionis incularunipi voluerunt, Uινωνη- εαυτῶ , 5 'νίκητο Πολυκαρπω τE'υχαργοῦ α παρεχωρηπ. Conamimicarunt inter se. Et Polycirpo Aniacetus concessit, in Ecclesia consecrandi munus. Hic a Cl. DIO, Araullum sanie illius ae existimationis diabationem cogor licet invitin discedere. Nam nullivi inter eruditos , majorfer est apud me auctoritis . Sed ingenuefateor, mihi durum videri istud loquendigenae, GyDχωρειν ωχαν Ποιν, pro con-ctilere munus consecranda Euctaristia. Nunc sensum nec vox E'υκανοῦ ,

non jus Euctaristia coiscietida, sed ipsam Euctaristiani , ἐυλογίαι , ut lo

38쪽

CANDIDUM LECTOREM.

canisnices a Clo Romano, quod nict Catholico Orthodoxo, in de em n in concordi, non poterat In concedi Frmervi Calesio Interpretati Cliti-ynhorsum, exa sic sonat, ritus qui in Eucharistia peragi solebant, Polycarpo Anicetus obeuncti potestateria concessit. Ubi tamen tiu sumenta Euctaristiae , non rno consecranda, aeque possisnt intelligi se Certe si diserti Irena vicGωχωρῶ ευχανς αν , pro tu concedere Euctaristians corandi , est o tam peregrina amibus meis , ut, alterum exemplum apud bonos auctores inveniri posse sereni Concessi ergo naea sinuntia Anicetiti Polycarpari comi tunicandi Sacra Euιharistia. Concsit peregrino, concesiit sidenti, conces it pistace, in Ecclesia, incivin iuva G1suctu, ut illorram inter se comor-mani nidi:u pollet in dilium revocare. Nam peregrinis Abentium etiani mittebatur Tucbar ii, ad aegrot=s , qui publicis sacris non poterant interesse, mittebatur peregrinis, in v e morantibus , qui Lingua ignota causa, vel alia rapis ratione, non poteroipvicecon: unicare; ct Irinchisen Coniniani peregrini, degadu parti praerant tantuin is privatis adibis, instar peregrinoratii, qui Ecclesia censuram aliquo modo incurrFnt, de pia nos sos alibi. Sed aliter ciriumlycarpo agendum censuis Anicetin, o Polycarpus cuna Aniceto. ἐυινωνης ἐαυτοῖς. Se ipsos concorales , fgnscurrant, ct partisipatio rei coinnirinionenniae panis 'unan fidem, unum aritatem , nun cori antinam habere declararrant ac Anicetvi Polycarpo concesiit Eucharistiani suin eiusai in Eccle-sa, publice , propter re rentiam qua virurn prosequebatur, ne a se inviιciuiscederetes sine ista publisa concordia est Ucatione , sine vinclito pio lites compositM. vel de ααμ φοροις signi caret, distetitio separati s Miscordes

39쪽

PROI, EGOMEN AD

Gregor. IX. pag. 293. Peregrinus Episcopus tenebatur adire Episcopuni civitatis, qui conventuin , collectana, Synagogani habebat, Sacrana Eucharistiana, idem, Christi corpus consciebat, peregrino Episcopo postea reliquis Presbyteris porrrigebat, sicut in canone I 8. Nicaeno dicitur. Ita eniim intelligenduin puto Eusebium , L. xv. lege v. Cap. q. sub finena, in quo de celebri controversia Paschatis, inter Victorem & Poly-

5 'κκληπια παρεχωρηπν Ἀγλητρο , Ἀωχαργουαν τω Πολυκάρπω, καὶ ωτροπίω δηλονότ1. Quem loculia nec Rufinuit Me interpreten intellexisse puto. Nec enim tenaere Civitatis Episcopus, Α- nicetus , videtur concessisse peregriin, ius celebrandi, labendi conve tuna, Sacra coran eo pera endi, illis 'praesertina tena potibus, in rixa lana suborta Videtur falli Cl. Florens, ct confundere tempora Anicetiis Victoris, Polycam ct Polycratu, cujus te re admodum ferribat negotium de Pa ate. Sed in eo oninino miti probatur, quod Polycarpo 1 in Orandi non cencs,1 contendat, sed tantuin ritibus tolicis communicanc, ct Sacra Eunarsia in Ecclesia perciplanda Post istam vero dei cum Romuli contoserationein, Gersu ad suos Asiaticos Polycarptu, inter ipsossos populares, multo grariores debui experiit Multates, ct post rarios cxamlatos labores, cur innumera molestia inci edibili animi robore, ct de sπt ines erat ,

tandein Marini consummatur. Magno abbatho, anno D. 67. b A A. M. Aurel. Antonin o LM. Vero. COSS. Luc. Aurelio Vero August. III. O T. Num Natalis Polycavi non est ad tempora Gordiani Viciendus, ut fecit

Socrates, Lib. v. q. 22. Πολύκαρπο - Γορχων μαρτυρ

εας , νικήτω E'πισκόπω 4'ωμης εκοινωνει. Polycarpus Martyrio coronatus sub orciano, coitainunicavit cum Aniceto Ronaano Episcopo.

40쪽

CANDIDUM LECTOREM.

Luod ni runt etaid Socrati, Scriptori satis accurato. Nam piomodo obcarpiucoismunionem forisse potus,c maniceto circa anniΠn 6OIpse Duratategraris, ct ianien pati sub Gordian circa annum asso. sun αἰσύι, ατα, ct qua tanta teniporis intercapedine a se in ricem remotasunt, non possunt interse syngiis componi; licetPolycarpi vita qui a Poanne apostolo Episcopiusui renuntiatus, ctquem jam granda vir in senem idcratur naui, in avum longismum fueris prorogata. Ut tui neu limplexerit ostia inter Neronem Gordianuni longissima, nulli temporum aequiora aestimatori , Peruvi, et saltem verisimile unquam videri potest.

facile fieri potuerit, nemo certe non ridet Similis irrepsit error apud Mart ololia quadani, apsuum quilinum in Catal Sanctor Ubi legitur D. Benignum ct Antiochum Polycarpi seipulos, Misos in Gallitam, ac Benignum Diνioui inaurgundia palbi sub Aureliano. Sed non ibi legendum Antio uni, sed Andoci sunt, ac pro Aureliano , Iegenditur Aureli. An. Aurelio Antonino, sub quo praeceptoris Discipuli Misit robore aninii in radiose conivreηdarunt,

implererunt , ad Evangelii pleniorem ampliorcii coi rinationern Non vero misit ac pagi sunt Benignita Andocti vi sub Aiιreliano, sic t nec Polycarpit, sub cordian Iiinperatore. Sed sub M. AN. sub Marco Antonino nis coni existima