장음표시 사용
61쪽
dicare. Hoc paut ex ipse Halloixio, suo codicem Allen; anum, Columnaeum, eidem viti ac rarari obnoxio suilli commemorat. Sic enim peUt laudativi Haluia xliv. An vero aliqua exemplaria in Romanis Bibliothecis reperiti possent, quae hoc iminani errato carci ent , fluctiose mea causa, Jacobi Sinnuncti rogatu perquisiuit nostrum amborun anaicissimus , Ludovicias resolius, unitum Romae ct gent; qui rescripsit consultata se, inspecta fuisse exemplaria MSS. tum Bibliothecae Vaticanae , tum etiam Ducis Altemps Mae Malea fuerat Cardinalis Columnae atriue in utri ue idem se obser vase, quod in P. Turriani Apognipho , ex quo illam Epistolana olim descripserat Sicinundus, nempe priorem pariem csse Sancti Polycarpi, posteriorem longe maximani, S. Barnabae. Ex quo apparet, in illis exemplarius vitiunt hoc priniitus suisse. Codicem enim Colutianae una antiquissimulta esse afficinant. quod certastis in bari non possunt eruditi, crinsyci vix alterkna apud veteres Occurru me inruam exemplum. Quod inmodice q*ρω irrepserit error se res est non adeo mira, graviora vitia solent alia Pando Codices, incuria dfriptorum, invaderes occupare Sed quodve inc rit istud mendum, o quod omnes, Turrianum, AItem anuv3, Mum, Medi uni, Salmasianum, alios, quicunque invenisi potuerunt, nulla pror' eccepto Ddaverit, ct inter Iaperis erratum suas ingens, certe hoc superuomnes enormm covini est vulgares grassationes; a cap hoc factum, vix
sum adduci ut credam, sed ratione quadam , ct certo Co io, nimiruηι quia sani Barnaba Epsolam, et omnes, Pol carpi DUOIa Appendicem ac ac-cσοηem maximam existimarent. quod istam is i Barnaba r uitur Epistolam, ad Pol carpunt ipsum ertinera, ac illiingenuinui auctorern, asp/ycnum apud se reputarent. Qua de re adhuc inferius, cum de Epycu Barnaba Frendi a id sis nobis adhuc, eret occasio.
62쪽
diam . cirram , ct sollic laudis suam voluerat commendare. umor,
alterani ad magnum Dion 'ii uia Areopagitatri, alias diversa Ecclesias. Ideo varia L si ab Iren apud Ens. H. E. I. . ac varia volumina tiri tribuuntur ab Hiero Epist. 28 ad Luciniunt Baelictim. Quod miles non videt in huelligendum de variis in Sacram scripturam eston on diu, quarum Fragnetem quadam edidis eae Victore Capuano, Feνardentitu, ad Calcem suarum in Irmalim obserpatioηum. Sed me Pudicio an operaras ustrii ro labore cura quod tempor dia Postia carpi, magis ad mores Informandos, quam a Sacram siripturain illustrandum . fitilia sua conperterent fideles, ut patri excullo Clementis, Ignatu, aliorum nimii secundi seculi stri oririn certe fi quienta a non omnino redolent animam ct tempora Polycarpi, nec stirant simplicitaten sam ct certam age Hrandio dicendi libertatrin, qua in Epistola Polycarpi utique stirare videtur. Denique Victor in Capuaniu es Auctor sexti exeuntis seculi, ct mirum Respon- fonti istas ab alio, Victore, antiquiore nullo fussisi moratas. Et Capua Victor non erat scriptor adeo accuratus, ut pote Impraefationen ediderit inmarmoniam pangelicani, pιava credidit O Tatiani, cum esset Ainmοηu, oro ra certe in ruo diligenti x ferendo ct condonando. Postremo compilatores
63쪽
oratis fraterat, pιam cla noni in catenarunt solent ubistae circiιniferri modnorunt , ' in sudio tali soran genereri voluerunt vel Ierher operant sua ucollocare , ct industriam suam exercere. Tales ergo Ruponsiones, in Calesia Victoris laudatas, vιx Polycarpo auderem adstrii re. Ilis potam tribuendas existi marem Auctori est an ionum , ad orthodoxos, pia nomine P in Man is omniurn manibus versantur; quas antenno OP ini, vel vel emen:ero in non potuis hoc in Elondello tolerare, Maait missum increpat is e Theodo itiove Auctori qui os annis post Clutidum vixerit, illas tribuerraron erubuerat. Sic vero ille e bis satis imp eriosis, Scias D. Doctor, allopiu Cl. Mari . Prο-
forent Gioni Maniun, Scias Justinuit Martyrena Duo genera Responsionu neclidisse. Prinias se 136. Q laestiones ab Orthodoxis propolitas, deguntur subnornine Responsionia in q6 ad Orstiodoxos. Aliae sunt Responsiones ad 1 6. Q i aestiones propositas a Gentilibus, i ulgatae sunt sub noni ine Responsionum ad Gentra Has tantuna Lacine habenaus, Min illarum 7 . consinentur,ein Epistola Clenietitis ad Conr:nt latos, ubi di sena sit Sibyllaru in mentio. Non vero in Responsior,ibus ad Ortlaodoxos , ut voluit Blondellus , quod est tatnen illi cortilonari luna,sed Mari ius non venia dignus,quilloniicitum corrigi ac einendaci noluit. Eicietulta ven:rent censeria virga notanda . Nam primo non veriun est memoriam deSi liis non contineri in Responsi nnia ad OrUο-doxos Diserte ibi legitur. Secundo non veram est Pustinum sonsiones e id P, ad Gentiunt usi asiones nuneter I 46. Quedam ad Graecoris Gentes apud 3ustinum, c. tinen:ur, sed quae ad istam nunieram non a su et ut Tertio, a P rtate et lain sali nutu, ista s. sonsiones ad Graecos clari non extare. Denulae mirum s ecci-
T son ionii vi ad Gentes, Latine tantiva extantra, sini id vi ipse uictor pu-
64쪽
ali ui Gallice scripti pag. 6 I. Verba cienient prout ritanto apud PupinitiuQuo ad Orthod. q. nobis Graece inte ra reprsntem, que certe, rani
La uolam, Cosaraiorum posteri, inde uocietatis cum Auctore nostro doctiores, Candidiores sodales. Istis sonsiondus qua Pisino Marini tribuuntur, mallem tribuere stagnient ista a sexardonio publicata sit novitne Polycavi, aiui si Pol carpo cuju A soli ones nulliui extant , necantaoiquata v remorantur prater pravi a Victore Capuano, forsan decepti: Dii Codicis Titulo, vel in cfvi a terrani nendum sos irrepsit, o qui occasiolum praebest allis , Polycarpo Smyrnetis tral Gere, qua forsan obcarpo Presbytero Romairo, re alteret,
Sna nensi rei carpo triuilitarisiani pistola ad Didy uni Areopagitatu Ailaenarunt Episcopi ni, qui kbioni hian s. est . Octob. x ex oninil ars Mar-r ol iis constat, ut supra videbamus luculento Suida sin Onio. Misiun vero istore/mpore, Polycavum ad Dion unis ripsis, cuni nonduino Polyca Ilo psο- pQ vel si psapus a i erat ordinatus , ad Dior vin Atl emari ni Epsopum,sripsisse, in Gestianibam profectum, Paullensi tun tunc Eps uni, Antistium. Certe e Libentitu ad Gallia D sopum scripsisset obcalpra cuui in Galliarum: et D valos, uni Gallu commGesani foveret , in Gallia tantas rere fa na, ut sola illius Pasiconis etiani die solemni, Glae egere I . paret exlivio loco Gregor. Tinou. De Glor Martyr Cap. 86. Lecta p)ssione Polyci misi attri: Magni, in Riconrastensi vico civitatis Arver- , tetraptis ad offerendia iri Sactificiunt advenit acceptaclite turre Di x conu , in qua niysteriun Dorninici corporis habcbatur, serre coepit a lostium, ingressustitie ein plinnis ea n altati sit perponeret, lapsa de manue us, ercbatur in aera, .sic ii ipsi in arani acccilcias , nur, quana ea ira
65쪽
rnanus Diaconi potuitas uic inod non alia credimus actum de causa , iiisi quia pollutus erat in conscientia. Ad qua verba, ut hoc obiter notem, tu diligeretia non contemnenda, sed praeoGUAEt plinquam par erat judun, hae inteni estipa Observariori, existimavit 'licet crustranda Huc, inqua , spectat
Conciliuna Bracarensed citiuar, cuius hoc decretum Agnovinam quos-clain de Episcopis , quod in soleinnitatibus Martyruna, ad Ecclesiam pro gressuri, Reliquias collo suo imponarat, fastu gloria intumescentes, quasi illi essent Reliquiaru in Arca , Levitae albas induti, tu sellulis illos deportant. Quae detestanda prae sua pii , abrogari per nania debet. Ideo antiqua in hac parte solenanis consuetudo savabitur, ut in festis quibusque siebus, Arcam Dolnini cuin Reliquiis, non Episcopi, sed Leuitae in humeris gestent, sicut in veteri lege. Quod si Episcopus Reliquias deportare elegerit, non ipse a Diaconibus in sellula relictiir, sed potitis pedestri cui populis progressione procedent conventicula sanctarum Ecclesiarunt, Sanctae De Reliquae pereundem Episcopum portabuntur. Cui Decreto Bracarensi, majoris illustrationis causa , addit auctor Nota Eucharistiana ad conventicula Ecclesiarurn lepoliare esse solemnem consuetudinem, uiue. in Arca Domini, quanas orius Turon vocat Turrina , nos Tabernaculum Ciboriunt Arcana Donaini, ineliquias, non intelligi Reliquias Sanctorum, sed Sacrainentoruna corporis Donain , in usunt Fideliuni asservabantur. Nam dicit Sancta Dei Reliquiae. Qua nolix nimis pari iuni sudio eccidi quilibet animadνerte , qu aequiori trutina , libero magis dicio; verba Decreti, o Greg. Turon ponderabito explorabit. Reliquia ista; sunt e uia Naryrhin, re Sacra Eucturistia vocari jure potest Reliqui , Titulo certe min IIonor=ο, ct inte- trahi corpus Christi non satis rinsntavie. Reliquia Dei sunt Reliquia Mam
66쪽
scriptis suis coVgnaris. Sunt Reliquia a Diatani bi deportate , coram ipsis Presbyteris apsopis, quod noηquam de Sacra actaristia perans sent pia scopi ivlureduerat , sed de Reliquiis Mart una hoc in Diaconis tolerabant .
praecipue cum Relicitua Marinsim erantgrario is ampliores, integra fera a daνera , arcis Argenteis vel plumbeis conditi, a b ulantibae illa non exesu crearent inol am. Denique asser rati Sacra Euctaristia 6 recentioris aνi,' ac prinii Ecclesia temporibu , nulliΠηνri asserrata, ad sol 'araum depor
tat Euctaristia exemplum extar torunt omnes, qη ingenuinis, ct acres veneranda antiquisatis, monumentis investigandis, horas stas bonis, o nou avam operam collocarunt. Locm vero Gregorii TuroneVs, in mendictabat , quod jam observatum a viris eruditi mis etiam ibi legendum Turrem erit, sed iure linisterii, idest Turris, vel ra aliquod Turrirtun, in Dr-mam Turris , O mamidis fabrefactum , in quo continnantur , ea qua ne cessaria erant, ad Sacrani Ministerium , cultum peragendum. De ista Turia rideatur loci Venantii Fortunati, o in illam nota Braureri, o locio Pausiim
Ni locis est veneranda peniti qua conditur , ct qua Proinisu Alma Sacri Pompa MiniIIou. Ibi Optime Iethur Ministerium. Non 1 sterium Ministerium complectitur omnia ornamenta , instrumenta, ac vasa ad Sacram Euctaristiam conficiendam requista. Dicitur de Sacris , ac rit dis rebvi. Adhuc dicinii Gallice, unService surgent de vernici dore, oc Ministerium. Sic is Historia sua
67쪽
nisterium Sacrum recrui ta rec nilnantur, tanqua/n in Arca , quae quia in foris mam Turris erat adornara, vocabatur Turris , Turris Minserit. Turriculum, non Thur uluna, in savient Reimigii. Sic Tumulus Dionysiimocatur Arriim, a Gregorio Turon. Trica in qua Caput 3obann BapuII. tendebatur , vocatur arrita, Adamaro CabanηMisi Saxea Theca Dun-pani dicitur Turrita, ervasi Dorobornen cu' cum observ t Adriani telius, vir maximus, non tantum de Historia Patria, sed de rebus Ecc&susicis opine meritici, addit Sic & Turti ira a gista, non vero ab allii tudine dixere Gregorius, Tortunatus, in qua Ministeriun Dorninies cor poris servabatur, quana Diacontis, cum Sacrificiuna offerenduin erat, alta iiiii ponebat. Et Mabillonitu vir Doctvi, Manliani merito dinitari possit antiis locis , Ministeri una corporis Donainici pro Eucharistia suilli debeat
Quod est iis, dici potes , de Turn Faelicis Bituricensis Episcopi, quam
laudat Fortunatus in Lib. s. r. 23. Dubitandi ratio petitur, ex eodeni Gregorio Lib. 2. de lor Mart . Cap. 8 cu iis hic Titulus. De interitu eoru in qui Ministeri una Basilicae exportaverunt. Ubi Ministeri, nouatne intelligit patenam , muri euna, quae a nefariis quibus lana prae
68쪽
donibus sublata scribit. Sic Chrisnaal in Libr. Sacramentoruna, vocatur Ministerium corporis Christi geruluna. Ex quibus dubitare licet, ut siniuxi, an Paulinus, Gregorius, Fortunatus, in praedictis locis de Eliclia ristia loquantur. Videaturis viridet M tonitu T. r. Analecit. iooctuinita Balafivi, notis ad Reginonem ,ἐe rota Ministerii quam pera de capsa Sacra, arca, in qua ornanientio instrumenta ad sacrum ossciuino silουργέα necessa ria continebantur, a Ministris Diaconis cmranda, intelligenduino accOendum ego nilus dubito Ea vero inanibus sordidis impurisiimi Diaconi erepta fuit, ct in adem lata, ut illivi impuritas proderetnr, ct ille rupti natu haberetur priSacra oscio ministrare , tanta solennitate , qualis erat festa illa Diti Pol car' mei noria celebranda a id tu consecrata. Non pio Reliquiae ob carpi apud Arrenos servaretatur sed Andoctis potius, vel alterivi ex Polycarpi Dι- stipui , qui in Gallivi, si fuerant , Onquar hiter istos imon orato toU- Areopagiti, ad queni, Galliarunt vel Lateria Parisitarrans Antistiset scrφ-sset Polycarpio, potivi quam ad Dionysii in inciιarni Episcopturi, si cycramnpore piseopatu Polycarpi , in Gallia de s , Areopagit Dion M. Legebantur vero acta pagionis Polycarpt. Non dire Epistola PoIuarpi ad Philippensis da forsan acta erant i si a pistola niΠηensuit quarn πGalliam missam suisse , vix es dubitandi locies. Nam praeterquam pio inter Asiaticosis Gallas, satis arcta Duebatur necessitudo, ut parat ex niuiuis Epistolis qua persecutionem Lugdunensem seri Sero tempore Irenaist c labant, Polycarpns Discipulos miserat in Galliam , quos in nraso non pasi sint mortem tanti Mustra ignorare, ullos lateres, qua antis fortitudine, pro Euan elio Christi, randini occubuisset. Ide ista Epsola ni nensium dirigitur non tantuna aiPωρ ἰienses, ne ad Ecclesias per Pontuin, sed per totun terrarunt Or Gust 6 ct collectas. Cu in Meniplaria in Galliam usique penetrage plurροψm es rerisimile , Ni Dictaraia fila Epipola equentisinia extaret memoria Para
69쪽
mentum, non passi s desiderari ininsoria flua Eccl astica. In ra me
nostro secat prodiit ex arium SS. Latiniso caraci industria grati arma chani viri binini , ad uerarum Sacrariun incrementa Juνanda ct nemo-τenda nati, ectites. Illimisiam ex niplar occurris in Bibl. Reg. Par Oudnd bonensi, curvi initium, Dem reprsntat Lauiberim , T 8. Bibl. pag. 88. cum quadam ab editis disserentia , .sia edita ct apud obium a Vale O, ct seorsim abisserit, non in omnibus etiam quoad verba ct ordinem conveniant. Ex illa tamen petisa crediderim Acta passonis Polycavi, qua in Gallia, precipue in surgundii, O in Arvernia legibantur, non vero ex Actis Pionii, Fu Martyr ipse, ct eodem quo Polycavm die subieci passus est. Marinium Polycavi carthis non peritaris voluis confignare. Nam mWorem inter Smyrnenses o Gaia Ias, Ibisse ne situdinem sisticor, quam inter Pionium malles, ct ma rexistimas ct dignitas pictola integra, ab Ecclesia exarata, quan per 86 annos rexerat Pol carpiis, quam Pionii viri prirati , apud Gallos non noti, ac cum scrip ta non eandem poterant auctoritatem sibi vindicare , qualu jure tribuebatur Epistola ut ita dicam Catholica Ecclesta ni nenss. sua proinde Cibatur Lebis Polycavi memoria Sacris , ut constat ex loco Gregor. Turon. Inperiis laudat , siciu Polycarpi Epistola ad Philippe es , quam tu iterum edia rem publice etiam ignatur inccubina conventibus Sacris, quan pluriniorum Christianorum. Nam repera Iegebatur Epistola obcarpi , publiice variis in coristianorum catibvi, pracipue in Asia minori, Eplusi, Sinyrna, aliis, i oribis lacis , ubi in maria BlIcarpi, utpote fatisorum Christianorum Doctoris, ac Propheta, sera vidim colebatur. Loc innuis ieronymus de Scriptoribus Eccle asticis , civis verba Latina, sic reddidit Grece Sophronius, ves quisquis est sim pustuli Graciu
70쪽
conventu Aliae legitur Sophronιm utilein,qua voce ustu est Hieronymita, reddidit,ba occurrunt apud Sui dati; unde colligiιur Auctora mise Oris Graeca pustulinieronymiani , non ari recenti tmi Ora Ura proxinis auii rentis , sed vialium remi Otioris , utpos rui Suida aetatem , nimitis annis, forsau
seculis superaverit. Quod ei dicit Nieronynius, Lectam suo psolam Po-I carrian conventu Asia . Grace redditur c σω οδω , in Synodo In conveni tu quibus conveniebant plurimarun civitatum incola κρίνω, ομονοίαDncta, tibi munera , Iari, Pectactata, inrubantur, in uile qua anno isto erat Nεωκορρο, quibae Sacris praerant Asiarcha, Λ'λυταρχης , 'μφιθαλῆς,τenim suos Sacros , abGIuainplurina fideles Laui, commarione Sacrorum Ian-m conveniebant, solamia quaedam Sacra, ct Marinis cujusdat memoriam corabant, elatat asticorum Synodi congregabantur etiam inaximio con- ιebat populi Christiani concir Uiu 'n ad fideliun numerlini sequenti niunx; perent Gemes, ct ipsi vitai ct Evangelii irare nita omnium innotes ,rent. egebantur vero in istis conventibus O coinmunibus, litera sacra, to-IOloravi, ctu pangetinaraim, 2 quacunque , cirrisianos ad Lilari, fer vorem, perseverantiam poterant movere flectere ' Cum vero niti ad forsitudinem, o constantiam Christianis coiiciliandam aptius o milius Oh, L ctiane Mon Martyrum , Actorum, in quibus eorurn Fides, Doctrina, stonsiones, robur, imortis contemptiti, labores pro ruausortitersuperati, ct talia, scripti erant con gnati, ideo funisularis erat usus taliu1 Actori in s praecipκe