Antisthenis fragmenta

11쪽

φακονος και Πλάτων ὁ Ῥύηναῖος τι δὲ - Πυθαγορικῶν φιλοσόφων οι τελευταῖοι Σενοφῶν τε

τω γυμνασί διδάξαι ἀτμ. H ιπενους δε καπρογητὴς γέγονε του κυνος και - λοιπῶν. Diog. Laert.

VI. 13. διελεγετο δ' ἐν Κυνοσάργει γυμναοι μικρον ἄποθει τῶν πυλ οθεν τινὲς καὶ τηρο υνι ν ἐν- καὶ πρῶτος ἐδίπλακ1 τὸν τρίβωνα, καθά φησι ιο- κλijς, καὶ μονω αυτ δ εχρῆτο βάκτρον τε ανέλαβε. καὶ πήραν. Plut vii Brut e. 34. de Crnico Fav nio: ἐφ οἷς ὁ με Κάσσιος γέλασεν, ὁ δε ρωτος ἐξέβαλε αυτὸν πλόκυνα καὶ ψευδοκυνα προσαγορεύων. uia v. Coraes cons. I. Chr. Euhi diis. Crnosarge Flauiasio apud Athenienses sim celebra Lips. 1742 p. XIV sil uatuor illius appellationis causas attulit Schol. ad Aristotel. p. 43. Brandis. κυνικοὶ δε κλῆM1σαν δια τέσσαρας αἰτίας η γαρ

διὰ τὸ ἀδιάφορον της ζωῆς, ἐπει- καὶ αυτοὶ ἀδια-

12쪽

φDOlct ἐπετηθευον, ς οἱ κυνες, δημοσ* ἐσθίειν καὶ ἀφροδισιάζεσθαι καὶ ἀνυπόδετοι περιπατεῖν καὶ ἐν πόθοις καὶ ἐν τρώδοις καθευδει, τομο δὲ ποίουν

αγαθόω, καὶ ουτε κοινῆ ουτε ἰδία διαπρακτέον οὐ

αυτ πρώτη αἰτία δε-ἐρα αἰτία τι αναιδες Ῥοω --, ἐπετήδευον δὲ καὶ αυτοὶ την ἀναχ ιν τὴν χεῖρον της αἰδους ἀλλα την κρείττο- διττὴ γαρ ἡ ναι δεια, η με κρειττων της αἰδους η δε χείρων, η τε ανδρας μέγα σίνεται δ' ὀνίνησι ταυτηνουν την ἀπαιοει - ἐπετήδευον την κρείττω αἰδοως οἷ- υλπια-ντες - τω ἀλλ ρίων της αυτῶν-- ιας τρίτη αἰτία ὁτι φρουρητινῶν φον ὁ κυι- ἐφρουρου δὲ καὶ ιωτοὶ τὰ δόγματα της φιλοσοφίας

ηια των ἀποδείξεων καὶ μέγα ἐφρόνουν ἐπὶ τουτω' φαίη γαρ αν τύχη προς Ἀντισθένην τον προστάτηρο

ἐννέα δὴ προέηκα τανυγλώχινας ὀιστους, --ον - μναμαι βαλέειν κονα νοο φλα, ὁτι φησί, τοσαυτας αυτ συμφορὰς πήγαγον καὶ ου ηου θηην αυτο καταβαλεῖν το ρμημα αυτοκαὶ ἡ τρίτη αἰτία τετάμη δὲ - διακριτια- ζ μον κυον γνώσει καὶ ἀγνοί - φίλω καὶ το ν ἀλλά τριον ὁριζον ἰν γαρ γιγνώπιαι, νομίζει φίλω νοα κῶ

13쪽

μπαλ- ἐπιφέροιτο, δν δὲ ἀγνοεῖ, χθων καὶ εἰ δέλεαρ ἐπιφερομενος εἴθ. Dinta Oυν καὶ ουτοι τους μὲν

ἐπιτηδείους προς φιλοσοφίαν φίλους ἐνόμιζον καὶ εὐ- ρανεις ἐδέχοντο, τους ἀνεπιτυείους ἀπηλαm/ον δέ -- πιιτ αυτῶν λωιτουντες. - - Πλάτωω ἐν Γαργία φησι, ἔχει τινὰ σοφία ὁ κυων δι- κρίνειν φίλον ἀπο χθρου καὶ το διακρίνειν δε ἀλΦθειαν καὶ ψευδος μόνου φιλοσοφου. ουτως καὶ π μπτος τρόπος. Hloponus ib. p. 35. σπερ οἷ - νικῶ φιλόσοφοι οῖτινες κώνες νομοι-το διὰ το παρ- ρ--χοτυγαγω τε καὶ ἐλεγκτιοών. σπερ γαρ ὁ κυων ἔχει τὸ διακριτιῶν τῶν οἰκείων οὐ των αλλοτρίων, μωκH υτοι οἱ φιλόσοφοι ἐποίουν, καὶ τους μὲν ἀξίους φιλοσόφους δεχοντο, οὐ δε αναξίους τῆς φιλοσωφω κῶ μη δυναμ ους εντος ινεσθαι φιλοσόφων λόγων ἐδίωκον. διὰ τὸ συν παρρηγιαστικον σιά τὸ διακρινεν αυτοῖς τούς τε δυναμένους καὶ μη - μενους δεξασθαι φιλοσοφίας λόγους, τούτου ενεκα Κυ- νυκοὶ νομάζοντο. οθεν καὶ ὁ Πλάτων φ . ἔχει δέ τι καὶ ὁ κύων φιλόσοφον ' ουτ καὶ οἱ κυνικοὶ φιλόσοφοι ἀνυπομάλτως ἐλευθεριαζοντες ἔκ μνόν τε κο ὶ διήλεγχον τά τε ὀρθῶς καὶ τα μὴ ἀτως ἔχοντα.

Cicero de orat. III. I, 2. ac prini ab ipso Platone Aristot ples et Xenocrates, quorum alter ripateticortini alter Academiae nomen Obtinuit deinde

ab Antisthene, qui patientiani et duritiam in Socratico sermone maxime ad aniarai, senio primunt deinde Stoici, tum ab Aristippo quem illaenaica philosophia inaria it. De ANTIsTuΕΝis imas litibus exposuit urtiti. archaeol sempi p. 25 i

14쪽

- 41 ANTISTHENI libri vehementer veteribus placuemini fueruntque qui eius stilum pro sincerae ac purae Auleae rationis norma haberent Ilauni ex omnibus Socraticis Musilienem laudavit Theoponipiis, mi e audaciae processit, ut Platonem inulta mi sonis et Antisthenis dialoos sussuratum esse crimi- muretur. I lag. Laert. l. 14. τομον μόνον εὐπάντων - ροπικῶν Θεοπομπος ἐπαινει καί φησι δεινόν

τε εἶναι κῶ δι ομιλίας ἐμμελοῶς παγαγέσθαι πάνθ' ὁντι νουν ). Ailien XI. 508. C. καὶ γὰρ ἀπομπος ο ῖος εν τω κατὰ τῆς Πλάτωωος διατριβῆς - ους πολλως φησὶ των διαλόγων αυτου χρείους καὶὶ ψευδεῖς αν τις εὐροι ' ἀλλοτρίους δε του πλείους ον-- των 'Αριστίππου διατριβῶν,μίους δὲ κἀκτων Ἀντισθένους, πολυχος δὲ κει -- σ--του ρακλεώτου. tiam avius crimen Aeschini obiecit ersaeus p. Diog. Laert. II. 1. καὶ των

ἐπτα δε οὐ πλείστους Περσαῖός φησι Παφ τος. αι του Κρετρικου, ς τοὐς χχίνου δὲ χ παπά - 'Aλλὰ καὶ τον 'Aντισθένους τόν τε μικρὸν κυρον κδ ὁ Ηρακλέα τὸν ἐλάσσω καὶ Ἀλκιβιάδην

Diog. Laert. II 64. coli. 5 quin Platonis Xenophontis Aeschinis et Antistilenis dialogi genuini sint, non dubitavit, de Phaedonis et uelissis imbiot,

ceteiros vines laninai.

15쪽

τον Ἱσοκράτους Ἀμάρτυρον.

τύμος εύτερος , εν ' περὶ γύων φύσεως, περὶ

τον Μαγικόν α γειται δὲ περὶ Ζωροάστρου τινος μi ys v, ευρόντος την σοφίαν τουτ δέ τινες Ἀριστοτέλει, οἱ δὲ Ῥίδωνι ἀνιοι αφ. Sed recte videtur statuere Ionsius Imrum esse Antisthenis Rhodii, cuius meimini Diog. Laert. I. 1, 19. Vossius eum esse dicit, ii των φιλοσόφων διαδοχὰς scripsit et qui a Plinio XXVI, 12 inter eos ensetur, qui de Pyrambdibus Aegyptiam scribsemini. Antisthenis mitis in tertiuin librili ales indos memorat Piui stivus T. xlV. p. 46s. Huiten Mi alibi mentorantur, v Aristoph. Eccles. v. 336 806. Xen alenior im. 4. Bervix de ani min. p. 8 sq.

16쪽

- 13 - παιδοποιίας η περὶ γάμου ἐρωτικός, περὶ των σοφιστῶν φυσιογὶ ωμονικος, περὶ δικαιοσύνης καὶ -δρείας προτρεπτικὸς πρῶτος, δεύτερος, τρίτος,

περὶ νόμου περὶ πολιτείας, περὶ νόμου η περικαλου καὶ δικαίου, περὶ ἐλευθερίας καὶ δοχυί περὶ πιοτεως η λὶ περὶ ἐπιπροπου, περὶ του πει - α περὶ νίκης οἰκονομικός.

πασία.

τόμος ἔκπος, ἐν Ἀλήθεια, περὶ του διαλθεσθαι, ἀντιλογιειός, Σάμων η περὶ του ἀντι-ευν ἰ, τόμος βδομος, εν ω περὶ παιδείας λονομάτων α , περὶ /ομάταn χρήσεως Ἀριστικός, περὶ ἐρωτησεως καὶ ἀποκρίσεως, περὶ δόξης καὶ ἐπιστημης ἰ, ' περὶ του ποθανεῖν περὶ ζωης καὶ θανάτου περὶ των ἐν μου, ἐρώτημα περὶ φυσεως α ,- ὁξαι η ριστικός,

περὶ οὐ μανθάνειν προβλήματα.

17쪽

περὶ Θηρου, περὶ ἀδικίας καὶ ἀσεβείας, περὶ Κάλχαντος, περὶ κατασκοπου ), περὶ ἐδονῆς. τόμος νατος, εν ἡ περὶ 'Oδυσσείας, περὶ της βω- υ, 'A νῆ' η περὶ ηλεμάχου, περὶ λίνης πιαὶ Πηροελ-n, περὶ Πρωτέως, Κυκλωψ περὶ 'GUχέως, περὶ Ἀγενου χρήσεως η περὶ μεθης

περὶ του Κυκλωπος, πεο Κίρκης, περὶ φια- ραου , περὶ του δυσσέως καὶ Πηνελοπης πια περὶ τοὐ κυνος.

κυριο η κατάσκοποι Μενεξενος η περὶ ραρχειν, 'Aλκιβιάδης, 9χέλαος Ἀεοὶ βασιλείας. κά ταῶτα μεν εστιν α συνθραψεν ὁ ψων δε διὰ το πλῆθος ἐπιτιμῶν αυτεμ παντοφυ φλιδονά φησιν τόν.

18쪽

IMd. g. 105 ἀρω- δὲ α τοῖς πιι την ἀρετὴν διδακτην εἶναι, καθά φησιν Ἀντισθένης ἐν τωιρακλεῖ, καὶ ἀνόπλβλητον πάρχειν ἀξιερα-στώ τε τον σοφὀν καὶ ἀναμάρψητον καὶ φιλον τω μοι φ, τύχη, μηδὲν ἐπιτρέπειν. Vl. i. g. 12. φ - σοφ ξένον οὐδὲν οὐδ' ἄκορον)ὶ ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός οἱ σπου

19쪽

Reislc. -τως ἀνάτρεπτος Θ και ἀνάλ-ος - τῶiἈντισθένιος Ηρακλης παρήνει τοῖς σταυγὶ διακελευόμενος μηδενὶ χάριν ἔχειν ἐπαινουντι αὐτούς.

κηοας δικαιοσυνι δε περενέγκας πάντας ἀνθρώπους καὶ παιδευσας 'Aσκληπιόν τε καὶ Ἀχιλλεα ε ον Κοppierat, P - συνειναι ν, ἄντρω τιμῶν- Πάναiὶ μόνον δε τον Κενταυρον ου ἀνεῖλεν, α ιλ ηκουεν α ἰτ ο, καθάπερ Ἀνα ισθἐν η ς φησὶν ὁ πικρατινῶς ἐν Φυρακλεῖ. iii laeta p. 437.

Procliis in lai Alcib. Cominent. p. 98. voLl. reuaer. λεγε οὐ καὶ ὁ Ἀντι σθένους Ηρ. ἐλέχπερ τινος ,εανισκου παρὰ τω εἰρωνι τρεφομενου

20쪽

mos e Ciceronis pisi ad iucum XII. 38 extri: κορος , ij mihi sic klacuit ut cetera Antisthen is hominis acuti magis quana erudiri. et Phuincti Arid, appari Mai. p. itot CLVIII. p. 326. λιαρι-γυς δε καὶ καθαρου καὶ Ἀττιοι λόγου κατωνά τε καὶ iis osθένον Κριτίαν τε του Καλλαίσχρου καὶ Ἀντισθένην μετὰ των γνησίων αυτου δυο λόγων,

Athenaeus V. p. 220. C. Ἀντισθε νης δ' ἐντερφ τῶν Κυρων πιιολογῶν λαψιάδην - παρά - νομον εἱναι λέγει καὶ εἰς γυναῖκας καὶ εἰς ' η ἄλλην δίαιταν συνεῖναι γάρ φησιν αυτὸν ot wητρὶ κ αὶ θυγατρὶ κ αὶ ἀνελφῆ, iis oας. Eustalli Hom. Od1ss. . p. 378. 1645, 11.ὶ

Ἀλκιβιάδην μέντοι παρα-υλημενον ἐν τ αλλως ωγῶν ἐξωλέστερον σκυφέ φησιν Ἀντισθενης παράνο- ηε μον εῖναι - καὶ ἀδελφῆ ώς τους Περσας.