Antisthenis fragmenta

발행: 1842년

분량: 72페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Diog. Laeri. I. 18. περὶ ο ,- χρεισεφ η περὶ μίθης - περὶ του Κυκλωπος. sudes XXV. Orat. p. 560. T. I. p. 496. o. IMMors I δὲ πια ταμ τ' εἶχε την πεῖραν, ἀφίησιν

ηδη πίνειν προς ἐξουσίαν, ουτωσί πως χαριεντισάμε- et Oς τι μάταιοι των ἀνθρωπων εἶεν ωο των κανῶν

ευπορουντες η τολμῶσιν ἐλευθέρως χρῆσθαι - - βψλιον αὐλοτουτο ἐδόκει Λαα Ἀντισθένους περὶ

32쪽

οτι πολλὰς ἡμῶν καλὰς καὶ ἀγαθὰς γυναῖκας διέφθειρεν, τόν τε ἔρωτα κακίαν φα φύσεως η ηττους ὁντες οἱ κακοδαιμονες θεὸν

την νόσου καλουσιν δείκνυται γαρ διὰ τούτων τῆσθαι Τους ἀμαθεστέρους δ αγνοιαν δονῆς νου χρη προσίεσθαι καν θεος γηται τουτέστι καν

33쪽

Xen Sympos. IV. 56. ἰεν, ἔφη ὁ Καλλίας συδε δὴ ἁ Σώκρατες, τί ἔχεις εἰπεῖν ς ξιόν σοι ἐστι καὶ 3. 1τεν, ομολογησώμψα πρωτο ποῖά ἐστι ἔργα

του μαστροπου καὶ σα ν ἐρωτῶ, μη ὀκνεῖτε ἀποκρινεσθαι, ν εἰοῶμεν σα ἀν συνομολογῶμεν καὶ

υμ, υτ δοκεῖ ἔφ' Πάνυ μεν ουν, φαο- λ ωτω εω- Πάνυ οὐν -- πάντες ἐκ του λωτο ἀπεκρίναντο. 57. μουν ἀγα - μεν, ἔφη, υμiν δοκεῖ μαστροπου ἔργον εἶναι νον η ον ἀν μαστροπευι ἀρέσκοντα τομον ἀποδεικνυναι οἷς ἀνσυνῆ Πάνυ με οὐν ἔφασαν. -- Τν με τι ἐμιν-- ρέφων ἐκ του πρέ--οι, - , σχέανοιῶ τριχων καὶ ἐσοφος Πά- μεν - ωασαν. 58. Oυκουν καὶ τόθε πιστάμεθα τι ἔστιν ἀνθρώπω τοῖς αυτοῖς ομμασι και φιλικῶς καὶ ἐχθρῶς προς τινας βλωπειν Πάνυ με ουν. ἱ δε, τῆ αὐτῆ φωνῆ ἔστι καὶ --μως καὶ θραοὐ φθέγγεο νηια Πάνυ μεν ουν. 1 δέ, λόγοι οὐκ εἰῶ μέ τι νες ἀπεχθανομενοι, ἐμὶ δέ τινε δ προ φιχίαν ἄγουσι Πάνυ μεν οὐν 59. κουν τούτων Ἀγαθὁ μαστροπὸς τα συμφεροντα εἰς τὸ ἀρέσκειν διδάσκοι ει; - - σου ' ἐ-ν , ἐφη, Ἀν δυνάμενος ἀρεστως ποιεῖν ὁσαις πιαὶ πολλοῖς ἐνταυθα μέντοι ἐσχίσθησαν, κα ὶ οἱ μεν εἶ - λου τι στις πλείστοις, οἱ ὁ Πάνυμεν ουν. 60. ὁ δε εἰπὼν τι καὶ τομο ομολογεῖται ἐφη, Ε δέ τι καὶ λο τ πολει ἀρέσκοντα οὐναιτο ἀποδει -- ου -- παντελῶς - δη ἀγα-

34쪽

σθένης, μοι, - παραδίδως, ἁ Σώκρατες, τον τεχνην - μα ἔφη ορῶ γάρ σε καὶ cinia Miθον ταύτης πανυ ἔξειργασμένον. 62. Tr----; ν προαγωγείαν, ἔφη. καὶ ο μάλα ἀχθεσθῶς

ἐπήρετο, Καὶ τί μοι συνοισθα, ἁ Σώκρατες, τοιομον εἰργασμενω οἶδα μέν , ἔφη, σε Καλλιαν τουτον προαγωγευσαντα τω σοφ Προδιγρο, τε ἐώρα τολμ

ιῶν φιλοσοφίας ἐρῶντα, ἐκειν--τρηματων δεόμυον οἶδα δέ σε Ἱππία τω 'mus, παρ - ουτος σαῶ

το μνημονικον ἔμαθεν α - δη καὶ ἐρωτικώτερος γεγενηται διὰ το ὁ τι αν καλον ὁ μοίποτε ἐπιλανθάνεσθαι. 63. ναγχος δε ηπου καὶ προς ἐμε

35쪽

ἔτι δε τρίτον, . χέει τον σοφιστικὀν λόγον ' ο γαρ ως ἔφη Βρυσων, Οὐδένα αἰ ρου γειν , εἰπερ, αυτ σημαίνει, τόδε εἰπεω τουτο γάρ ἐστι ψευδος. Athen. I. p. 508. . . lat. Epistol. XIII. p. 498. Sext Empir ad V. Mathem. III. 13. p. 372. ἐπι δε τι λογικδν κατηνέχθγαν μέρος ο περὶ Πανθοίδην καὶ 'Aλεξῖνον καὶ Μουλίδην καὶ ρέ- ων α. Aioνυσόδωρόν

36쪽

συ δὲ ς κακῶς ἀκουσας τι ἀγαθόν σε ἔφην προαγωγὸν εἶνια πω . - , Ac, ἔφη, ου λ. ἐὰν γαρ ταυτα δυνωμαι, σεσωγμέωος δὴ παντάπασι

Arrian. piet Disseri. I. 17. Ἀντισθένης λέγει ὁτι ἀρχὴ παιδεύσεως η των ὀνομάτων ἐπί- Ι. Din Meri. l. 103. γράμματα --μανθάνει --κει ὁ Ἀντισθένης τους σώφρονας γενομένους, να μὴ διαστρέφοιντο τοῖς ἀλλοτρίοις.

Allien. v. p. 220. D. πιι Πλατωνα δὲ μετον -

37쪽

- εμάσας Σάθωνα συρῶς καὶ φοροικῶ τον ταυτην ἔχοντα την ἐπιγραφη. διάλογον ἐξέδωκε -π αυτου. XI. p. 507. A. ii. Diog. Laeri. IX. 8, 53. mkος Protagoras τον

Ἀντισθε νους λόγον, τον πειρώμενον ἀποδεικνυειν τι αντιλεγειν, πρῶτος διείλεκται. b.

III. 24, 35. λθετιτι ν οτι καὶ Ἀντισθένης - ω αὐτον παρατυχεῖν - πυθόμενος τι μω Arar HLσκειν, υτεν, τι περὶ το μὴ εἶναι ἀντι λέγειν.

γράφεις καὶ χάσκοντος τι περιτρέπεται , ἔγραψε διάλογον κατὰ Πλάτωνος Σάθωνα ἐπιγράψας. Mog διετίζω, ἀλλοτρίως ἔχοντες πρὸς ἀλληλους Β, VI T. Plai Mil dein p. 286. c. duo prese8'ni. p. XXX. Φ III. seu Uiuod. VII. 606.

Schol ad Aristot. p. 66 Brrandis. τῶν δε παλαιῶν οἱ ἀήρουν τὰς ποιό ας τελέως τὸ ποιὸν συγχωρουντες ἐμαι, - ων σθένης, ο ποτε Πλάτωνι διαμφισβητῶν , , Πλάτων ἔφη βῖππον μεν ορῶ, ἱππότητα δὲ υ ὁρῶ. καὶ εἶπεν , ἔχεις μὲν λειπος ορ-- τόδε τὸ ωμα, ψ δὲ ἱππότης θεωρεῖται δέπω κέκτησαι I, p. 8 πιματ αἰτία --

38쪽

- 35 - πιῶ περὶ ποιότησος συντόμως διαλιψε, δι Ἀντισθένην - - περ αυτον, λέγοντας ἄνθρω- ρουντας , -- άπλῶς ποιότροα. Cons. . r. Iternisnn.usiem sat plis l. p. 338. 268. IV. Schol ad Aristolat p. 22. Branssis Mu ποτε παλυν

wητον λέγοντι το ν, δια πέντε ἐπιχειρqματων κατα

Diog. I aert. l. i. υτος κατ ἀρχὰς μεν κουσε Γοργιου του Θορος ' θεν το φορμον εἶδος εν - τοῖς Προτρεπτικοῖς.

39쪽

Aristoteles Meuiplinis. 29. - ψευδὴς λόγος οὐδενός ἐστιν πλῶς λόγος, Ἀντισθένης φετο

ευηθως μηδὲν ξιῶν λέγεσθαι πλην τω οἰκείω λόγωῖν φ ἐνός ε ἄν συνέβαινε μ' εἶναι, ἀντιλε γειν, σχεδὸν ε μηδε ψευδεσθαι. Sehes ad Amsistet Meiaplus. p. 732. indis. rnu περὶ μηδευος αλλου λέγεσθαι τινα λόγον η περὶ

ἐκείνου ου οἰκεῖός ἐστι, παρακρουσθεντα υπὸ του ον

listhenis, cuius vehemens et acro ingenium maledicendique studium civi l Xen. Conv. IV. 2-5. VIII. 6. libriarn ἀληθειαν Inseriytum in pugnasse. Omnino in multis dialogis, ut in Philolao Sophista Euthvdemo, Platonem adversu Antigit e-n rn celato tamen non in certare, fg fit nondum ali animadversa. Cons. Ritter hist phil. l. p. 17. . r. Heran Aran. SVst Plat phil. I. p. 33T. In primi in Thea et to lili identius in uitalis, aliae interjeggil intor Platonem et Antistheneln, indicia repseriuntur, ut p. 16 Nontuti s 15 Λ προαγω

40쪽

πω ο λέγεται εἶναι, ἀλλότρι--λτα αυτ ' ἐξ-ὶ συνάγειν πειρατοίτι μὴ ἔστιν ἀντιλέγειν -υς-- ανται -- περ τι-N διάφορα γειν-ἁλειν, μὴ δύν-α δε περ απιτο, διαφορσυς τοῖς λόγους φέρεσθαι τω ἔνα τον οἰκεῖο ἐκάστου ναι' - γα - εἶναι καὶ τὰ λέγοντα περὶ αυτο λέγειν μόνω, με εἰ μεν περὶ του πράγματος του αὐτουωὸς λόγος), λέγοντες ταυτὰ - - ἀυτιλέγοιεν

ἀλληλοις. εἰ δε διαφέροντα λέγοιεν, Ουκέτι λέξειν αὐτους περ αυτο τω εἶναι να τον λόγον τον περὶ αυτο του πράγματος, τους δε ἀντιλεγοωτα ὀφειλειπ

πεο του -- λέγειν καὶ Ουτως συνθε τὸ μὴ εἶHuἀντιλέγειν σχεδὸν δὲ μηδὲ ψευδεσθαι διὰ τὸ μῆοUω τε εἶναι περ τινος αλλο πλὴν τὸ ἴδιόν τε καὶ

mm . Laeri. H. a. Πρῶτός τε δείσατο λόγον, ων λόγος ἐστὶν ο τὸ τ ην, λιστι, δηλῶν.

-- III. Aristoteles Metaphys 3 p. 1043. στε μορια ι - Ἀντιο θένειοι - οἱ -τως ἀπαιδευ-

IO uin idium maxima similitudo sit etIIII ifi, quas a Platon in ulti vilem p. 285. 286. refelluntur, nunc scisseis Inalium Platnne II in Eullt 3 d Ino Antistheneiae poli 1 irnum voluisse errori convincere opinato ggentior Vide proleg. . XXX. q. De Antistheriis dialectica videndi Bitterii hi gl. philos. Vol. I. p. 123 - 126 et C. r. Iermanu in exigura huius libri p. s. Φ

SEARCH

MENU NAVIGATION