Arati Solensis Phaenomena et diosemea graece et latine ad codd. mss. et optimarum edd. fidem recensita. Accedunt Theonis Scholia vulgata et emendatiora e Cod. Mosquensi, Leontii de Sphaera aratea libellus, et versionum Arati poeticarum Ciceronis, Ger

221쪽

υ φαίνητα ' το δὲ ἴανΘον, ἔκ του ποικίλου δν τούτου αμψότερα προσδόκα υετον ἐσόμενον-ανεμον. . E. t δέ οἱ ανιόντοςJ 'Εαν δὲ, φησιν, ανιοντος του

222쪽

Et sane pluviani ferret ci ventis obnoxius pande

Si vero eius orientis aut vicissim occidentis Radii coeant , et circa unum locutat Crassescant, Aut quandoque nubibus pressus Vel cum ad au

Veniat a nocte, vel ab aurora ad noctem, Pluuiis delabentibus peragi intur dies illi. Nec item, cum ei modica nubes praeoriarur, Hanc vero post radiis variathis ipse eleuatus fuerit, IInmenior esto pluuiae. Magnus autem cum eius Circum orbis Fere

του λαμπρου ἔκ του ὁ ρύνεσθ' σβεννυμένου περι αὐτον, ἔ-

223쪽

σου ἡλίου νέφοο προαναrειλαν κυκλω περιαγόμενον, δεηπhζον εὐρύνηται, ευδιαν προσδόκα ' διαχῶται γάρ ὁ κύκλος

224쪽

I9IFere flaccescenti similis dilatetur Primurn exorientis, et naOX decrescat, Serenus sane agatur. etiam sit quando pluuiae tempore Palluerit occumbens. At, piliuia diurita Facta, postea nubes circumspicito: Atque occidentem conuersus ad solem, Siquident obscuret nigricanti similis Solem nubes, circum ipsam autem hinc inde Radii intervoluti situlantur, Certe adlauc in aurorana operimento indigus esses. At si hic quidem innubilus se submergat fluxu vespero, Descen- Καὶ δν δυομένου τετρααμένοςJ Tαν Γ λ νον

226쪽

I93 Descemlenti vero nubes et aheunti Vicine existant rubicumlae, laaud te valde opo . tet Cras, neque per noctem, timere de pliauia. Verum quando solis marcescentibus similes Extemplo radii a coelo prolemi tintur, Sicut etianescunt, quando obumbret ex directo Stans terraeque et solis luna, Neque quando ei in oranti lucere ante auroram, Apparent nubes sui rubeae, alibi alia, Arida fiunt in die illo ama. - Neque

M M- κατα πλατος κινῆται, - τα πρὸς βοήραν ἡλίου, ε τὰ

228쪽

I9s Neque pari modo adhuc existenti inserne, quando praetensii

Radu apparent obscuri ante auroram, Pluviae aut venti irritituri obliuiscere. Porro sit illi magis caligine inuoluantur Radii, imagis certe de pluilia monerent. Sin autem modica extendatur caligo circum radios, Qualem nonnuni tuam tenerae nubes serunt maxime, Certe adueniente obtenebrari solent vento. Neque qhaidem prope solem nigrescentes coronae, Serent; viciniores Vero et tum pense nigrescentes, Magis tempestuosii: duo itent saeuiores fuerint. Considera autem, Vel orientis, vel vicissim occudentis,

o δὲ, μαλον κνέφαος σορεοιντο, ἀντι του μαδλον μελανόμεν' ' τοτε δε υδωρ σημαινουσιν. Q dε βραχυς τις σκιασμος περὶ αὐτας εἴν, οῖος ὲκ μαλακοῖ νεφους ἐπιγίνεται ἄνεμος ες .

229쪽

οὐ γαρ οτ ἀμφοτερωθεν ο μου περὶ μεσσον

εχωσιν

Γίγνεταρ ἀμβολίν διόθεν χειμωνος ἰόντος

230쪽

Sicubi eius nubes, quas paretia V Οeant, Aut ab austro, aut borea riibescunt, aut utrimque.

Neque adeo obseruation hanc friuole custodi, Non enim, cum utrinaque simul mediunt circum-

. dent

Solem illae nubes prope oceanum, Fit dilatio e coelo pluuiae venientis. Si vero e borea una sola rubescat, . E borea flatu, sera e solet; austrina vero, austro;

κλοτερὲς του ὀίσκου αὐτου. πλησἱὸν δὲ αυτου του ηλίου i σιν - νεφελη αυτ ,-ιε αυτοῖ φωτισμεν , τὴν χροιὰν