장음표시 사용
251쪽
'Ερ μενοι χατα γεῖσσα, τινασσοντίαν πτερύγεσσιν
φους ανατρεφόμενοι κολοιοι κατα τας τῶν οἰκηματων έεοχας, ἡπερ του ζητειν σκέπας, ανατινασσοντες τα πυρρισημQα εισι χειμῶνος. παντα δὲ τα ορνεα διαινόμενα, τινασω
σουσι τα πτερα. γέισσα δὲ, η τῶν οἰκημάτων ἐξοχη, ους ηνέπικα. 'εύονται, ζητουντες σκεπας, ἡ τα λεγόμενα σκόμια. . E. 0ιπί ς, , Ρ εας παλαια γεῖσσα τεκτόνων πόνον. -- τινάσσουσι δὲ τας πτέρυγας, δια την του ἀερός Θρότητα. H ἐουὶ κῖμα διωκειI 'FI zrαν ἐρωδιος μετα πολ ξῆς κλαγγης έπὶ πην Θαλασσαν σπευδν, το αυτὸ δηλοῖ Τῶν τοι μηδενJ Τούτων παντων τῶν προαρημένων τεκμηριον μηδέν σοι ἐςω απόβλητον , τω τὸ έκ Διος υωρ σκοπουμνω, κνὶ ἐπιτηροῖντι χειμῶνα ἐσόμενον.
δρα χούρουσι, αῶ τας υγρὰς ουσίας σιτοπτα ' οτε τοίνυν Θροῖ αέρος ο θάνονται χειμῶνος ἐσομένου, τὸ σῶμαύπαινετα , τότε μαλλον καθαπτοντ' του Ξματος υγραινο- . μενου ἐκ του περιεχοντος. ὀ δε λόγος, μηδε ἐαν πλέον του χθὲς μυῖαν ὀακνωσι,-έπιθυμῶσι του πιματος της σαριιὸς, μνώνὸς τούτων καταφρόνει. 3 δια τοῖτο - μυῖαι σφοδρότερον δακνουσM, πύκνωσιν του αέρος δελι υσιν, ἐπειδ3ἀνακοπτομένου του υδατος, μεγα σφοδρότερον νύσσουσιν
252쪽
A I Ο Σ H M E I Λ. Etiam anates pulli, dona esticique graculi
Venientes super pinnacula, quatiunt alas, Aut ad aquarii festinat ardea, acute vociferans. intonini tibi nulluna friuolum obseruanti pluviam Ello. Nec item si amplius quam ante Mordeant muscae et sanguinem desulerent: Aut lucernae iungi congregentur circa Iabium
Noctem per caliginosam. Neque si sub hiemis
tempore Luceriaarum alias quidem lumen debite moveaturν
ουσίας' ἡγρος ὀε ο α ρι ποδακις ουν ὸν χειμῶνε ἐμπίπτων τε πυρὶ, ἀποτελο τούτους τοὐς -ι- ρας ' δύο γαρ ουσία ἐναντί' αλ λαις ἔμπίπτουσαι, τουτο αποτελοῖσι ' το γαρ πυρ μη ψ έρον το δερον τοῖ αέρος του οπεσάντος, αφίησι τινας σπινθηρας. οπερ-ο Καλλίμαχος νοησας, εἶπεν, AEI τ' αν λύχνου δαομενου αμν έγένοντο μύκητες. προσε- χειν ουν δεῖ, οπόταν κρου περὶ τας μύξας τῶν λύχνων μύκητες αθροίδωντα . συμβάνει δε τοῖτο δια το παχος τοῖ αδε θος κατα την χρομερινην ωραν, το παρα τφ λυχνω, ποτὲ μεν ἐν τάχει φέρετα , ποτε δὲ πομφόλυεν ομοια ἀποβαAer. ταραχης δὲ αέρος αὐτα σημῆα.
253쪽
Μηδ' εἴ κεν ἔπ' αὐτόφι J Ηγουν ἐπ' αντον τον λυχνον, τῆς παχύτητος κω υγρότητος ἐκνικώσης σοόδρα, Γ. ολου ο λύχνος λαμπειν οὐ δύνατα , άλ' οἰκτῖνας αφίησι λε. πτας κρου ἐσκορπισμένας. - εον Πῶν πόρρωθεν του λύχνου ἀποταντας, διηκούσας λεπτας απ' αὐτου ακτῖνας. διάτο μη δύνασθαι ὀι ολου λαμπρον - του υποκομένου αὐος. μηn τούτου ουν του σημάου καταφρόνει.
254쪽
Δ Ι Ο Σ H M E I A. 2 a Alias vero delabanti . flammae, ceu leues Appullae; neque si ad ipsam lucernam splen- , deant Radii ; neque si aestate multum volitantes
Anates ves accumulatiores obuersentur;
Neque m , siue ab olla aut tripode in igne
- stante Scintillae cum suerint perpluresue obliuiscere. Neque per cinerem, quando carbone ardente Splendeant circumcirca signa, siluistia cenesIris. Sed ad haec etiam spectato obseritans pluviam. Ceterum si obscura per montis magni val-
ου' σούτου του σημέου, ἐαν ποτε θέρους αναπεπτα αεννυπάνυ καθαρου οντος, τας νόσσας τάς ορνα αλεπαλη-
256쪽
Vallem extendatur nebula, summa Cacumina Appareant pura, valde tunc serentis fueris. Serenus sane fueris etiam, quando vastum circa pontum
Videatiar humilis nebula neque in alto existat, Sed inibi planitiei maritimae deprimatur similis. Resplete vero serenus cum sis, ad tempellatem
Ad serenitatem vero e tenapestate diligenter vero oportet Ad praesepe respicere, quod Cancer circumvoluit, Recens purgatum ab omni subtus nebula; Illud naniriue pereunte purgatur sub tempestate. Etiam
σίον τοῖ πόντου παραθλίβητα , τοῖς πλαταμῶσιν ὁμοίως κρου γαρ αὐτη η νεφέλη ὀμοίως ολίγον προνενευκυῖα της θαλάσσης ὐπαρχει, καθαπερ ὁ πλαταμων ' γαρ πλαταμων, - ων, ε ολίγον ὐπερκυπτουσα τρο θαλασσης ἐμαλη πέτρα ἶφαλος./ . Σκεπτεο J Ευδίας μὲν ta 1ς, σημειον λάμβανs χωμωνος ' χειμωνος δὲ οντος, σημῆα γαληνης' μαλιτα δὲ παντων σκόπει την φαο ν η καθωρομένης γαρ της αχ μύος, μεταβολην την ἐκ χειμωνος ρος ευδίαν μοδηλοῖ περισκόπο ουν τα τεκμηρια του χειμωνος, ἴταν ἐν εὐδία μ' ἄπο δὲ χειμωνος ληγοντος, τα της γαλήγης' σφοδρα δὲ αναροππι- έςιν αφοραγ πρὸς την φατνην , 3ν ὁ Καρκίνος περαύ- κλοις περιέχει ' περισκόπει δὲ αὐτ ν πρῶτα καθαιρομενην, ηγουν μ' αρχομενην αὐτην του καθάρεσθ' , πασης Ομίχλης υπένερθεν γινομενης, σκτος αὐτ .
257쪽
μέκη. οτε ἐε φάγετη καθαρα, δηλονότι οὐδ' η τυχάυσαὐπόκειτ ι δυσκρασία. αλα παντη καθαώς μιν ο α ρ. τοds, τασης ὐπ ένερθεν ὀμίχλης, οὐ τνν φάτνην κατωτέρω πασyc οαίχλης ο τίν' η γαρ ταν αἰρων δυσκρασία πολυ τώδοὐρανοῖ κατωτέρω -πασης ομίχλης καταπερω ημ έκτος γινομενης του Καρκίνου τνς φατνης. Καὶ φλόγες ησυχιαι θ Προειπομεν, τίνα συμβάνει τιυ λύχνω ἐν τε χειμῶνι. ησυχα ουν φαίνων, δηλοῖ εὐθίαν. ἡ δὲ νους, ηπι τας τῶν λύχνων φλόγας ἡσυχίους, τουτεσι μη σπινθηροπόμπους ουσας, μ ὀε κτυπούσας, ση-μῶον εὐδίας 'σθι, κλ τας νυκτερινας γλαῖκας αταραχως βοώσaς ' εν γαρ τῶ χειμῶνι περιεχομένας τω κρύει, ἴδοι τὶς αν κραυγαζούσας ατακτως ' η, τας κορύνας ηρέμα ποικίλη τν φωνο χρωμενας ' ω τε γαρ φλόγες ὐπ' οὐδενος
φορας φωνῶν, η, πολύφωνα κρούουσα. προέπομεν δε, οπικμ οι κόρακες κω οι κορῶγα , αρχομένου χαμῶνος, εὐφρα νόμενοι φαίνοντα . ' λοιπὸν δὲ προiοντος - ἐπίτασιν του κρύους εχοντος, οὐκετι χαίρουσιν, αλ' αρχομένου Θερους παλιν έφανησαν ρώμενοι ' τας γαρ τῶν καιρῶν μερβολας
258쪽
niani flammae quietae lucernariam et nocturna noctua Tranquille canens marcescentis tempestatis Esto tibi signum et tranquille Varians Tempore vespertino garrula cornix; Item Corui priuati et solitarii vociferantes Insteminanter, at postea turmatiin clamitantes, Frequentius Vero congregati, quando cubilis memores sint, Voce pleni; laetari etiam quis putauerit: - Sic enim vociferantur iucundantium in morem.
259쪽
τε κύουσιν υποτροποι ἀπτερυοντα
μενοι ηρὰ πετασθέντες, παλιν έπ αὐτο ὁπουαφοεν, ευδεεινον το περι τον ἀέρα καταςημα γίνωσκε ' χωρόντων γαρ τοιαυτα φωναὶ, κρου κιν ρος ἐκθαρσησάντων τν καθαρὼ τητι που κέρορ. δηλῶσαε ουν βουλόαενος το δένδρον, εοδε που τε κέου π. πινες ουν τὸ , τε κάουσιν, ρος δυο μέρη διαρουντάς, τὰ τεκέουσι φῆμά φασιν ἀπο του τεκέω, IA Ddπου γεννῶσι ' κρροττον δὲ λέγρον ἐχί τε κάουσιν, ηγουνοπον κοιμῶντα , απο τῶ κέω, του τε συνδέσμου οντος, ἱπτπου την κοίτην ἔχουσι. γυ- σπου αὐλίζοντα , - της πτησεως παύοντα ' τὸ γαρ απτερύοντα , olaver πυρα χαλωσιν, η διασάουσι τας πτέρυ ας υποπέψαντες ' διακινοῖσι γαρ τας πτέρυ νας ουτοι ὐφ' ἡδονης την κοίτην καταλαβόν εο, ε την ἐκ του ἀέρος ἰκμάδα διατινασσοντες. - παρ' Ἀρχιλόχω , ,,Υφ'iδονης σαλευομένη κορώνη. τὸ δειμότροποι, αντὶ του τραπέντες απο του νομου παλιν ως ωὶ την κοίτην. ἐν δὲ τω οἰπτερύοντ' , προσέθηκε τὸ α, δια τομέτρον ' πτερυσσειν γαρ μι-πτερων. ἐτυμολογειται δὲ, είονά πτεροπάρον. Και δ' αν που γέρανοι Κή γέρανοι συνηθροι- σμεν , οταν μακραν πτησιν ανυσωσι, κω μη τοὐπίσω. ύτουαφωσιν, εὐξίαν δηλοῖσι ' προγινωσκου' γαρ πολων
260쪽
Saepe item actoris per ramos quandoque super ipsam Vbi cubant etiam reduces alas eXcutiunt.
Praeterea grues blatulam ante serenitatem Secure pandere solent unicum Volatum gregatim
Neque retroacti sereni serra solent. Cum autem e stellis lucidus sulgor hebetetur, Neque alicunde nubes pressae obuient, Neque alicunde caligo alia succedat, neque